Kaatedocus
Kaatedocus siberi
Kaatedocus
Dwa widoki czaszki Kaatedocus siberi (SMA 0004).
† Kaatedocus Tschopp i Mateus , 2012 † Kaatedocus siberi
Tschopp & Mateus , 2012
Kaatedocus stanowi wymarły rodzaj bardzo dużychroślinożernych zauropodów dinozaury z Diplodocidae rodziny, który żył w późnej jurze ( kimerydu ), około 155 Ma (mln lat temu), w Ameryce Północnej, gdzie została odkryta w dolnej części formacji geologicznej Morrison z Wyoming w Stanach Zjednoczonych .
Jedyny znany gatunek , gatunek typowy , Kaatedocus siberi , został opisany przez Emanuela Tschoppa i Octávio Mateusa w 2012 roku. Opiera się on na skamieniałościach znalezionych w formacji Morrison .
Etymologia
Nazwa rodzajowa Kaatedocus odnosi się do blisko spokrewnionego rodzaju diplodok , poprzedzony niewielkim przyrostkiem „ -kaate ” w języku wron , aby wskazać, że jest to „mały diplodok ”, przy czym całkowitą długość zwierzęcia szacuje się na około 15 metrów. Nazwa specyficzna nadano na cześć Hans-Jakob Siber .
Historyczny
W 1934 roku zespół z Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej (AMNH), kierowany przez Barnuma Browna i finansowany przez Sinclair Oil Corporation , odkrył około trzech tysięcy kości zauropodów z ziemi rancza Barker Howe w pobliżu Shell, Wyoming (w) . Odzyskane i nieopisane, większość z nich zaginie w pożarze AMNH w latach czterdziestych XX wieku . Inne, źle przechowywane, gniją i są wyrzucane w latach 60 . Około 10% pozostaje i przypuszczalnie należy wtedy do rodzaju Barosaurus .
W 1989 roku miejsce to zostało ponownie otwarte przez Hansa-Jakoba Sibera, założyciela Muzeum Dinozaurów Aathal (we) w kantonie Zurych w Szwajcarii. Jego zespół znajdzie 450 dodatkowych kości, które zostaną odzyskane przez muzeum.
Wykopaliska pozwalają znaleźć w szczególności wyjątkowo kompletną szyję . Jest przedmiotem kilku przedmiotów badań naukowych w Szwajcarii:
- w 2005 roku Daniela Schwarz i jej koledzy badali pneumatyzację kręgów metodą tomografii ;
- w 2011 r. badanie tych kręgów doprowadziło A. Christiana i G. Dzemskiego do poparcia hipotezy, że szyje zauropodów można trzymać w pozycji pionowej;
- w 2012 roku Emanuel Tschopp i Gordon Dzemski opublikowali również badanie dotyczące metodologii nieniszczącej reprodukcji 3D materiału kopalnego Kaatedocus .
Ten zestaw badań i opis czaszki zwierzęcia pozwalają szwajcarskiemu paleontologowi Emanuelowi Tschoppowi i jego portugalskiemu koledze Octávio Mateus stwierdzić w 2012 roku, że te skamieniałości nie należą do Barozaura, ale do nowego rodzaju, który nazywa Kaatedocus ( Kaatedocus siberi ).
Klasyfikacja
Po umieszczeniu go w grupie brat z Barosaurus w ich wielkiej syntezy Diplodocidae 2015 roku, Emanuel Tschopp Octavio Mateus stanowisko, które wręcz przeciwnie, jako najbardziej podstawowa z diplodokines z okazji filogenetyczna rewizji przy opisywaniu nowych rodzaju. Galeamopus w 2017. Oto, co pokazuje ich kladogram z 2017 roku:
| Diplodocidae |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zobacz też
Odniesienia taksonomiczne
Odniesienia taksonomiczne
- (en) Referencyjna baza danych paleobiologii : Kaatedocus Tschopp & Mateus, 2013
- (en) Referencyjna baza danych paleobiologii : Kaatedocus siberi Tschopp & Mateus, 2013
Załączniki
Powiązane artykuły
Uwagi i odniesienia
- (i) E. Tschopp i OV Mateus , „ czaszki i szyi nowego flagellicaudatan zauropoda z formacji Morrison i jego implikacje dla rozwoju i ontogenezy diplodokokształtnego dinozaurów ” , Journal of Systematic palenontologiczne , obj. 11,2012, s. 1 ( DOI 10.1080 / 14772019.2012.746589 )
- (w) D. Schwarz, CA Meyer, EH Lehmann, P. Vontobel i G. Bongartz, " Testing Neutron tomography a X-ray computed tomography tomography as for the study of the internal structure of zauropod kręgi and ribs " , Palaeontologia Electronica , vol. 8, N O 22005, s. 1-11
- (w) A. Christian and G. Dzemski, Biology of the zauropod dinosaurs: Understanding the Life of Giants , Bloomington, Indiana University Press,2011, „Pozycja szyi u zauropodów”
- (w) Emanuel Tschopp Dzemski & Gordon, 2012 "Techniki reprodukcji trójwymiarowej w celu zachowania i rozprzestrzeniania materiału paleontologicznego - studium przypadku z ujęciem diplodoka zauropoda", Journal of Paleontological Techniques 10
- (w) Emanuel Tschopp, Octavio Mateus Roger BJ Benson & (2015), „ Analiza filogenetyczna na poziomie okazu i rewizja taksonomiczna Diplodocidae (Dinosauria, Sauropoda)” peerj 3: e857; DOI : 10.7717 / peerj.857 https://peerj.com/articles/857/
- (en) Emanuel Tschopp i Octávio Mateus, „ Osteology of Galeamopus pabsti sp. nov. (Sauropoda: Diplodocidae), z implikacjami dla czasu zamykania neurocentralnego i przejścia szyjno-grzbietowego u diplodocydów . » , PeerJ , t. 5,2017, e3179 ( DOI 10.7717 / peerj.3179 )