John Maynard Keynes

Rzeczywicie, skupia si na popycie jako przyczynie niepenego zatrudnienia, ale pomija wiele innych czynników. Jeli Keynes zdaje sobie spraw ze strukturalnych problemów, które mog oznacza rynek pracy, nie wspomina o nich w Ogólnej Teorii .

Ogólnie rzecz biorc, jego krótkoterminowa wizja oddala go od zmian strukturalnych, które s jednym z warunków równowagi w klasyce, neoklasyce i szkole szwedzkiej. Problem zmian strukturalnych znajdzie si w centrum kontrowersji midzy modelami wzrostu opracowanymi przez Solowa i Harroda-Domara .

Dla postkeynesistów, jeli Keynes gboko zdenerwowa analiz ekonomiczn, jego myl pozostaje zalena od pewnych aksjomatów, które mocno wi go ze szko klasyczn: prawa malejcych zysków , egzogenicznoci pienidza, a take równoci, oszczdnoci i inwestycji. Std dla nich atwo, z jak ortodoksyjni ekonomici mogliby przyj analizy keynesowskie.

Dwie gówne interpretacje Ogólnej teorii

Rzeka z topolami , 1912, obraz w galerii Tate autorstwa Rogera Fry'a .

Ze spotkania w Oksfordzie w wrzesie 1936, pojawi si dwie gówne linie interpretacji.

Pierwszy z nich, e w neoklasycznej syntezy z neokeynesians , zinterpretuje teori obrbie Walrasa ram i odoy na bok niepewno i duchów zwierz podmiotów gospodarczych. Dla tych teoretyków mona powiedzie, uywajc wyraenia Don Patinkin w Ogólnej Teorii , gos jest gosem Marshalla, ale rce to gos Walrasa   . Widziany w tym wietle Keynes poprzez zmniejszenie liczby kluczowych zmiennych umoliwia praktyczne wykorzystanie ogólnej równowagi , to znaczy, e mona z niej natychmiast wycign interesujce lekcje dla realnego wiata. Ta interpretacja Keynesa zostaa po raz pierwszy przedstawiona w artykule Johna Hicksa z 1937 roku   Mr Keynes and the Classics  , a nastpnie rozpowszechniona w ksice Alvina Hansena A Guide to Keynes z 1949 roku .

Druga linia interpretacji zrodzi nurt postkeynesistowski . Ci, widzc rewolucj keynesowsk jako cakowite zerwanie z neoklasyczn ortodoksj, mocno nalegaj na dwa punkty pominite przez neokeynesistów: niepewno i duchy zwierzt .

Keynes i stosunki midzynarodowe

Keynes w debacie midzy wolnym handlem a preferencjami imperialnymi

Na pocztku XX wieku, kiedy Keynes skoczy studia w Eton i doczy do Cambridge, Anglia dowiadczya gorcej debaty midzy zwolennikami wolnego handlu a tymi, którzy, tacy jak Joseph Chamberlain, sekretarz stanu ds. kolonii, pragnli faworyzowa Wspólnot przez imperialne preferencje. system. Gówni ekonomici angielscy ( Edgeworth , Marshall i Pigou ) opowiadaj si za wolnym handlem w manifecie opublikowanym w Times . Oprócz argumentów ekonomicznych, Alfred Marshall wysuwa, e porozumienie midzy krajami anglosaskimi jest waniejsze ni Imperium.

Keynes nastpnie opowiedzia si za wolnym handlem. Rzeczywicie, po Edmund Burke i klasycznych ekonomistów z XIX ^th  century, John Stuart Mill , Henry Fawcett , Charles Gide , Henry Sidgwick , Marshall, wierzy, e wolny handel jest korzystny dla pokoju. Twierdzi, e gdyby Anglia zdecydowaa si na stworzenie izolowanego i samowystarczalnego imperium, doprowadzioby to do walk midzy imperiami, które zagraayby pokojowi na wiecie. W 1909 r. w artykule w The Economist Keynes twierdzi, e to dziki wolnemu handlowi Londyn by gównym centrum finansowym wiata i podkrela niebezpieczestwa planów Chamberlaina w tym zakresie.

Jednak nie wszystkie wyobraenia o Empire s u Keynesa nieobecne. W eseju szkolnym odrónia patriotyzm, który postrzega jako pozytywn ocen swojego kraju, od nacjonalizmu, który postrzega jako antypati wobec innych, w tym poczucie, e czyj dobrobyt robi si nam. krzywda . Równie dla niego pojcie Imperium nie jest to, e z   jingoists   mioci do supremacji lub z izolowanym bloku, ale to stowarzyszenia wolnych pastw, z których jeden nie jest bez wywierania rol. Pewna owiecony despotyzm nad innymi.

Punkt zwrotny kryzysu 1929 r.

Na pocztku swojej kariery Keynes by ekonomist Marshalla gboko przekonanym o korzyciach pyncych z wolnego handlu. Od czasu kryzysu z 1929 r., dostrzegajc zaangaowanie wadz brytyjskich w obron parytetu zotego funta szterlinga i sztywno pac nominalnych, stopniowo stosowa rodki protekcjonistyczne.

5 listopada 1929 r., wysuchany przez komisj MacMillana , aby wyprowadzi brytyjsk gospodark z kryzysu, Keynes wskaza, e wprowadzenie ce na import pomoe przywróci równowag w bilansie handlowym. Sprawozdanie komisji stwierdza w czci zatytuowanej Kontrola importu i pomoc w eksporcie, e w gospodarce, w której nie ma penego zatrudnienia, wprowadzenie ce moe poprawi produkcj i zatrudnienie. Zmniejszenie deficytu handlowego sprzyja wic rozwojowi kraju.

W styczniu 1930 r., w ramach Rady Doradczej Gospodarki, Keynes zaproponowa utworzenie systemu ochrony w celu ograniczenia importu. Jesieni 1930 r. zaproponowa jednolit stawk 10% na cay import i subsydia w tej samej stawce na cay eksport. W Traktacie Pieninym , opublikowanym jesieni 1930 r., podj ide ce lub innych ogranicze handlowych w celu zmniejszenia wielkoci importu i zrównowaenia bilansu handlowego.

7 marca 1931 r. w New Statesman and Nation napisa artyku zatytuowany Propozycja dotyczca dochodów z ce . Zwraca uwag, e obnika pac prowadzi do spadku popytu krajowego, co ogranicza rynki zbytu. Proponuje raczej ide ekspansjonistycznej polityki zwizanej z systemem taryfowym, aby zneutralizowa skutki dla bilansu handlowego. Stosowanie taryf celnych wydaje mu si niezbdne niezalenie od kanclerza skarbu. Tak wic dla Keynesa polityka stymulowania gospodarki jest w peni skuteczna tylko wtedy, gdy deficyt handlowy zostanie wyeliminowany. Proponuje podatek w wysokoci 15% od wyrobów gotowych i pófabrykatów oraz 5% na niektóre artykuy spoywcze i surowce, przy czym inne niezbdne do eksportu s zwolnione (wena, bawena).

W 1932 r. w artykule zatytuowanym Les pro et les anti-tariffs , opublikowanym w The Listener, przewidzia ochron rolników i niektórych sektorów, takich jak przemys samochodowy i hutniczy, uznajc je za niezbdne w Wielkiej Brytanii.

Krytyka teorii przewagi komparatywnej

W sytuacji pokryzysowej 1929 r. Keynes uzna zaoenia modelu wolnego handlu za nierealistyczne. Krytykuje na przykad neoklasyczn hipotez dostosowania pac.

Ju w 1930 r. w notatce skierowanej do Rady Doradczej Gospodarczej wtpi w intensywno zysku wynikajcego ze specjalizacji w przypadku wyrobów przemysowych. Uczestniczc w komitecie MacMillana przyznaje, e nie wierzy ju w bardzo wysoki stopie narodowej specjalizacji i nie chce porzuci adnej brany, która na razie nie jest w stanie przetrwa. Krytykuje take statyczny wymiar teorii przewag komparatywnych, która wedug niego, ustalajc definitywnie przewagi komparatywne, prowadzi w istocie do marnotrawstwa zasobów narodowych.

W Daily Mail z 13 marca 1931 r. zakwalifikowa jako bzdur hipotez o doskonaej sektorowej mobilnoci siy roboczej, poniewa stanowia ona, e osoba bezrobotna przyczynia si do obnienia stawki pac, dopóki nie znajdzie pracy. Jednak dla Keynesa ta zmiana pracy moe wiza si z kosztami (poszukiwanie pracy, szkolenie) i nie zawsze jest moliwa. Generalnie dla Keynesa zaoenia penego zatrudnienia i automatycznego powrotu do równowagi dyskredytuj teori przewag komparatywnych.

W lipcu Czerwiec 1933opublikowa w New Statesman and Nation artyku pt. National Self-Sufficiency , skrytykowa tez o specjalizacji gospodarek, która jest podstaw wolnego handlu. Proponuje zatem poszukiwanie pewnego stopnia samowystarczalnoci. Zamiast specjalizacji gospodarek zalecanej przez ricardiask teori przewag komparatywnych, woli zachowa rónorodno dziaa na rzecz narodów. Odrzuca zasad pacyfikujcego handlu. Jego wizja handlu staa si wizj handlu, w którym zagraniczni kapitalici walcz o podbój nowych rynków. W Narodowej samowystarczalnoci Keynes potwierdza swoj protekcjonistyczn wol . Broni idei produkowania na ziemi narodowej tam, gdzie jest to moliwe i rozsdne. W tym samym artykule Keynes wyraa wspóczucie dla zwolenników protekcjonizmu i opowiada o swoich prowolnych pogldach w przeszoci. Jednak nadal jest nieufny wobec tych, którzy opowiadaj si za radykaln zmian doktryny ekonomicznej, jak chciao lewe skrzydo Partii Pracy.

W Narodowej samowystarczalnoci pisze : Wysoki poziom midzynarodowej specjalizacji jest konieczny w racjonalnym wiecie, ilekro jest to podyktowane duymi rónicami w klimacie, zasobach naturalnych, poziomie kultury i gstoci zaludnienia. Ale w przypadku coraz szerszej gamy produktów przemysowych, a by moe take rolnych, nie sdz, aby straty ekonomiczne wynikajce z samowystarczalnoci przewaay nad korzyciami pozaekonomicznymi, które mona uzyska poprzez stopniowe sprowadzanie produktu i konsumenta z powrotem do owczarnia jednej krajowej organizacji gospodarczej i finansowej. Kadego dnia dowiadczenie coraz bardziej udowadnia, e wiele nowoczesnych procesów masowej produkcji mona opanowa w wikszoci krajów i prawie we wszystkich klimatach z porównywaln wydajnoci. "

Pisze te w Narodowej samowystarczalnoci : Wspóczuj tym, którzy chc zminimalizowa ekonomiczne uwikanie narodów, a nie tym, którzy chc je maksymalnie rozszerzy. Pomysy, wiedza, sztuka, gocinno, podróe to rzeczy, które z natury powinny by midzynarodowe. Ale niech towary bd produkowane w kraju, gdy tylko jest to moliwe i rozsdne. A przede wszystkim, aby finanse byy przede wszystkim krajowe. "

Keynes utrzymywa póniej pisemn korespondencj z Meade, skupiajc si na kwestii ograniczenia importu. Keynes i Meade dyskutowali o najlepszym wyborze midzy kontyngentem a taryf. W marcu 1944 r. Keynes rozpocz dyskusj z Flemingiem po tym, jak ten ostatni napisa artyku zatytuowany Quotas versus Depreciation . Przy tej okazji widzimy, e po Wielkim Kryzysie zdecydowanie zaj stanowisko protekcjonistyczne . Uzna, e kwoty mog by skuteczniejsze ni deprecjacja waluty w radzeniu sobie z nierównowag zewntrzn. Tak wic dla Keynesa deprecjacja waluty nie bya ju wystarczajca i konieczne stay si rodki protekcjonistyczne, aby unikn deficytów handlowych. Aby unikn powrotu kryzysów zwizanych z samoregulujcym si systemem gospodarczym, konieczne wydawao si uregulowanie handlu i zatrzymanie wolnego handlu (deregulacja handlu zagranicznego).

Wskazuje, e kraje, które wicej importuj ni eksportuj, osabiaj swoje gospodarki. Gdy deficyt handlowy wzrasta, wzrasta bezrobocie, a wzrost PKB spowalnia. Kraje z nadwyk wywieraj negatywne efekty zewntrzne na swoich partnerów handlowych. Wzbogacaj si kosztem innych i niszcz produkcj swoich partnerów handlowych. John Maynard Keynes uwaa, e produkty z krajów posiadajcych nadwyki powinny by opodatkowane, aby unikn nierównowagi handlowej. Nie wierzy wic ju w teori przewagi komparatywnej  (na której opiera si wolny handel), która stwierdza, e deficyt handlowy nie ma znaczenia, poniewa handel jest korzystny dla obu stron.

Wyjania to równie ch zastpienia liberalizacji handlu midzynarodowego ( wolnego handlu ) systemem regulacyjnym majcym na celu wyeliminowanie nierównowagi handlowej w tych propozycjach dotyczcych porozumie z Bretton Woods . 

Keynes i midzynarodowa ekonomia polityczna

Charleston Farmhouse wiejska rezydencja Vanessy Bell, gdzie Keynes napisa The Economic Consequences of Peace . Jego wasna wiejska rezydencja, Tilton, znajduje si kilkaset metrów dalej

sierpie do Listopad 1918Keynes bierze udzia w dyskusjach na temat organizacji gospodarczej sojuszników odbywajcych si pod egid Departamentu Wywiadu Politycznego MSZ, w których uczestniczy równie teoretyk stosunków midzynarodowych Alfred Zimmern . Keynes bdzie czonkiem zLuty 1919Najwyszej Rady Gospodarczej, która nastpi. Chciaby, aby ta instytucja zostaa utrzymana po traktacie wersalskim, ale jej rola zostaa czciowo przekazana Lidze Narodów . W swojej ksice Ekonomiczne konsekwencje traktatu wersalskiego z 1919 r. Keynes podkrela, e brakuje organizacji gospodarczej na rzecz pokoju.

Na pocztku lat 20. podkrela zwizki midzy handlem midzynarodowym a pokojem. Dla niego handel pozwala na dobrobyt, który sam w sobie rodzi umiar i porzdek. Z drugiej strony ludzie, którzy wierz, e ich interesy zale od handlu, bardziej poszukuj midzynarodowej harmonii ni ci, którzy kad nacisk na konflikty o wadz. Dla Donalda Markwella Keynes jest wówczas bliski tym, których Hedley Bull nazywa idealistami okresu midzywojennego, takimi jak Alfred Zimmern , David Mitrany czy James Shotwell . Podobnie jak oni uwaa, e traktat wersalski jest nieprzemylany, tak jak oni uwaa za wane dziaanie na rzecz przekonania opinii publicznej o korzyciach pyncych z pokoju, tak jak oni jest za ustanowieniem midzynarodowych ram prawnych. W tym miejscu wyczuwalne jest w nim pewne napicie midzy wag przestrzegania prawa a nieufnoci wobec nadmiernego legalizmu. Z ekonomicznego punktu widzenia, dziedziny mao eksplorowanej przez innych idealistów, podkrela on znaczenie ukadów ekonomicznych w deniu do pokoju. Dla Markwella Keynes na poziomie midzynarodowym jest instytucjonalistycznym liberaem w poowie drogi midzy leseferystycznym liberalizmem a socjalizmem.

Ten instytucjonalistyczny aspekt Keynesa jest dostrzegalny na kilku poziomach. Na poziomie monetarnym wojna z 1914 roku utwierdza w nim ide wyraon ju w indyjskiej walucie, zgodnie z któr moliwe jest zastpienie standardu zota bardziej racjonalnym i stabilnym systemem. W serii artykuów opublikowanych w 1922 r. w reklamie Manchester Guardian, na temat odbudowy Europy, wci by zwolennikiem wolnego handlu. Od 1924 r. zmienia si jego pozycja.

W Stycze 1928Pisze on, e wolny handel przyszoci nie moe opiera si na abstrakcyjnych zaletach leseferyzmu, które dzi niewielu akceptuje, ale na konkretnych moliwociach i zaletach takiej polityki . Z drugiej strony sam siebie okrela jako strasznie boi si protekcjonizmu jako polityki dugoterminowej . Dla Markwella sta si zwolennikiem kwalifikowanego wolnego handlu, którego przegld stanowi rozdziay 23 i 24 Ogólnej teorii . Podkrela, e aby handel midzynarodowy sprzyja pokojowi, potrzebny jest midzynarodowy system monetarny, który umoliwiby polityk penego zatrudnienia.

Keynes i Bretton Woods

Stosunki amerykasko-brytyjskie i finansowanie wojny

Franklin Delano Roosevelt i Winston Churchill w Argentii na pokadzie HMS  Prince of Wales podczas spotkania prowadzcego do Karty Atlantyckiej . Krótko po Roosevelcie i Cordellu Hullu, uznajc, e Anglicy nie zrozumieli ich znaczenia, jakie przywizywali do wolnego handlu, sporzdzono artyku VII Lend-Lease , uruchamiajc w ten sposób mechanizm, który doprowadzi do Bretton Woods w GATT.

Na pocztku wojny Keynes nie by zwolennikiem wolnego handlu, poniewa uwaa, e nie jest on zbyt korzystny dla jego kraju. Dla Robert Skidelsky , nie ma ... emocjonalna przepa midzy liberalnego internacjonalizmu Keynesa i jego patriotyzmu , e nie byby to problem w XIX ^th  wieku, kiedy Anglia prowadzi midzynarodowa orkiestra .

W trakcie negocjacji z amerykaskim MSZ niepokojca jest jego niech do powrotu do wolnego handlu po wojnie. Równie Cordell Hull i jego doradcy, którzy równie obawiaj si angielskiego imperializmu i wzrostu socjalizmu w Europie, odnosz si do Roosevelta i podejmuje decyzj o wczeniu do angielskiej umowy Lend-Lease (porozumienie amerykasko-brytyjskie zmarzec 1941) artyku VII, który de facto zobowizuje do powrotu do wolnego handlu.

Taka postawa bdzie miaa dwie bezporednie konsekwencje. Z jednej strony zmusi to Keynesa do sprzymierzenia si de facto z angielskimi zwolennikami wolnego handlu w Sekcji Ekonomicznej: Lionelem Robbinsem i Jamesem Meade oraz do odejcia od potnych imperialistów w Banku Anglii, nie pozbawionych jakichkolwiek wpywów. w otoczeniu Winstona Churchilla . Keynes podejmuje refleksj, która pokazuje mu, e cakowite porzucenie wolnego handlu byoby szkodliwe w miejsce Londynu i prowadzioby politycznie do wiata, którego on nie akceptuje. Z drugiej strony popycha to Keynesa do budowania od lata 1941 r. projektu systemu monetarnego opartego na Clearing Union, który pozwoliby Anglii na uczciwe spenienie (bez zbyt wielu ukrytych motywów) Artykuu VII.

Ogólnie rzecz biorc, Clearing Union znajduje swoje ródo w wielu pismach midzywojennych, aw szczególnoci w Traktacie o pienidzach . Opiera si na midzynarodowej walucie Bancor, indeksowanej w sposób ewolucyjny na zocie oraz walutach, których cena jest ustalana w Bancor. Kady kraj otrzymuje kwot w Bancor wedug swojego udziau w handlu midzynarodowym. Jeli kursy wymiany s stae w krótkim okresie, w rednim okresie waluty musz zosta przeszacowane lub zdewaluowane w celu zrównowaenia bilansu zewntrznego. Ponadto przepywy kapitau s kontrolowane, a Unia Rozliczeniowa moe uczestniczy w wysikach inwestycyjnych i odbudowie. W rzeczywistoci, a Keynes na to upiera si, moe, podobnie jak bank centralny, emitowa pienidze.

Ze swojej strony Harry Dexter White , na prob Henry'ego Morgenthau, ministra, od którego zaley, rozwija odgrudzie 1941kolejny projekt, w którym dolar staje si walut centraln. System ten obejmuje instytucj, która stanie si Midzynarodowym Funduszem Walutowym, aby pomóc w dostosowaniu bilansu patniczego i wymiany walut. W przeciwiestwie do Unii Rozliczeniowej, gdzie udzia w kapitale jest tworzony w Bancor przez bank, tutaj kraje musz wnosi swój udzia zgodnie ze swoj si gospodarcz, a w zamian, w przypadku problemów z bilansem patniczym, spaci je MFW. okrelon kwot, z zastrzeeniem warunków dotyczcych prowadzonej polityki gospodarczej. Niewtpliwie pierwszy projekt jest korzystny dla Anglii, której brakuje pienidzy i która stara si utrzyma swoj rang: stworzenie Bancoru, który jest w stanie ukry fakt, e kluczow walut nie by ju funt szterling, ale dolar.

Keynes wie, e jego kraj nie ma ju moliwoci wpywania na wiat, jak to miao miejsce do 1914 roku, ale stara si postawi swój kraj w najlepszej moliwej sytuacji, aby móg wspózarzdza wiatem z Amerykanami. Z tego punktu widzenia dla Keynesa Clearing Union jest wyranie instytucj, któr maj przewodzi Anglo-Amerykanie. Niektórzy Amerykanie, w szczególnoci Harry Dexter White, widz wrcz przeciwnie, powojenn er zdominowan przez Stany Zjednoczone i ZSRR.

Umowy z Bretton Woods i ogólna teoria

Podpisanie anglo-amerykaskiej umowy poyczki wynegocjowanej przez Keynesa (siedzcego po lewej) dla Wielkiej Brytanii (grudzie 1945 r.).

Plany Keynesa i White'a zostay opublikowane w: kwiecie 1943 19. Negocjacje przebiegaj pomylnie,kwiecie 1944, do Wspólnego Owiadczenia ekspertów w oparciu o plan White. Prowadzcy gr Amerykanie uwaaj, e plan Keynesa jest zbyt innowacyjny i potencjalnie zbyt inflacyjny. 25 maja 1944 r, Cordell Hull zaprasza 45 krajów do Bretton Woods w celu sfinalizowania porozumie. Wczeniej odbyo si kocowe spotkanie w Atlantic City, na którym Keynes nakania kraje do samodzielnego ustalania kursów walutowych, a instytucje nie zaczn funkcjonowa, dopóki nie zdecyduj Anglia i Stany Zjednoczone. W Bretton-Woods ostatecznie niewiele bdzie do zaatwienia, Harry Dexter White upewni si, e jedynym prawdziwym problemem do rozwizania s kwoty, które okrelaj wag gosów w MFW .

Centrala MFW w Waszyngtonie , Keynes wolaby , by siedziba znajdowaa si w Nowym Jorku , aby bya mniej blisko miejsc wadzy Stanów Zjednoczonych .

Mona si zastanawia nad powodami, dla których Keynes nie tylko by akceptowany, ale i na tyle mocno zaangaowany, by zmusi go do przyjcia go kosztem pewnych licencji na rzeczywisto ( Robert Skidelsky woli mówi o niejednoznacznociach).

W przypadku tego ostatniego, jeli system z Bretton Woods ma podstawow ideologi, to jest ni Henry Morgenthau, który chcia skoncentrowa wadz finansow i monetarn w Waszyngtonie, a nie Generaln Teori . Jeli Keynes mimo wszystko akceptuje porozumienia z Bretton Woods , to dlatego, e pozwalaj one na podporzdkowanie Stanów Zjednoczonych pewnej liczbie midzynarodowych zasad. Ale ogólnie Brytyjczycy w wikszoci uzyskaliby klauzule zwalniajce.

Ale rzeczy mona zobaczy inaczej. Przede wszystkim opozycja midzy planem Keynesa a planem White'a musi by zakwalifikowana przez fakt, e krgi bankowe i finansowe nie chciay adnego z tych planów i zadowolioby si powrotem do laissez faire . W rzeczywistoci ten sprzeciw niektórych rodowisk biznesowych stworzy solidarno midzy obiema delegacjami podczas kocowych negocjacji. Co wicej, lektura ksiki Donalda Markwella Keynes i stosunki midzynarodowe prowadzi do mylenia, e system z Bretton Woods jest mocniejszy ni wynika to z pracy Skidelsky'ego, odcisku rozdziaów 23 i 24 Teorii generalnej . Rzeczywicie, dla tego autora mona wywnioskowa z Ogólnej teorii pewn liczb elementów, które Keynes uwaa za sprzyjajce pokojowi, z których Keynes uzyska czciow satysfakcj.

Pierwszy wany element dla Keynesa, polityka penego zatrudnienia. W tym miejscu dopiero Alvin Hansen (wprowadzony w krgi wadzy amerykaski ekonomista o inspiracji keynesowskiej) i Luther Gulick odwiedzili go wwrzesie 1941, aby powiedzie mu, e w Waszyngtonie inni równie stawiaj pene zatrudnienie na tym samym poziomie priorytetu, co wolny handel, e Keynes zaakceptowa ide powrotu do wolnego handlu. Dla Alvina Hansena chodzio o osignicie wysokiego poziomu zatrudnienia i stabilnoci gospodarczej poprzez handel wiatowy i wspóprac midzynarodow. W tym momencie Keynes zdaje sobie spraw, e jeli amerykascy ekonomici biorcy udzia w negocjacjach s bardziej przychylni wolnemu handlowi ni on, to jednak w wikszoci s to gównie New Dealers, bardzo naznaczeni Ogóln Teori i e ma interes w tym, by nie dopuci szansa.

Drugi element, ustanowienie ekspansywnego midzynarodowego systemu monetarnego, który umoliwia wahania kursów walutowych i oferuje pomoc w przypadku deficytu bilansu patniczego. System z Bretton Woods okaza si ekspansywny i obejmuje pomoc dla krajów znajdujcych si w trudnej sytuacji, nawet jeli jest bardziej warunkowy i ograniczony, ni by chcia.

Trzecia sprawa: stworzenie mechanizmu dostosowawczego, który nie obciy krajów deficytowych caego ciaru, zmuszajc je do przyjcia polityki recesyjnej. Tutaj wyniki s skromniejsze, nawet jeli klauzula rzadkiej waluty w kocu popchna Amerykanów do otwarcia si na handel wiatowy, co byo jednym z celów.

Wreszcie stworzenie systemu majcego na celu finansowanie rozwoju midzynarodowego. Utworzenie Banku wiatowego pomogo sfinansowa powojenn odbudow, a nastpnie rozwój. Zaniedbujc pocztkowo t instytucj, Keynes pokada w niej wiele nadziei. W okresie bezporednio powojennym, gdy te zasoby byy niewystarczajce, pomys Keynesa, e Stany Zjednoczone powinny poczyni due postpy, zosta zrealizowany w ramach Planu Marshalla .

Ogólnie rzecz biorc, porozumienia z Bretton Woods i Ogólna Teoria pomogy unikn powojennych bdów, organizujc funkcjonujcy system monetarny i uwalniajc niezbdne fundusze na odbudow. Uczeni Keynesa czsto zastanawiaj si, czy powróci po Bretton-Woods do swojego pierwotnego zaangaowania w wolny handel. Dla Roya Forbesa Harroda odpowied jest pozytywna. Dla Donalda Markwella wrcz przeciwnie, Keynes nie powróci do swoich klasycznych przedwojennych liberalnych przekona, sta si zwolennikiem tego, co nazywa wolnym handlem kwalifikowanym, powiedzmy, uksztatowanym przez prawa i instytucje, tak aby by zgodny z penym zatrudnieniem i z bilansami patniczymi niezbyt niezrównowaonymi.

Z jednej strony porozumienia z Bretton Woods s powan porak Keynesa. Dolar sta si walut odniesienia w opozycji do jego propozycji oparcia systemu na jednostce rozliczeniowej zewntrznej wobec narodów. Co wicej, nawet jeli zostay one zakazane w statucie MFW, nowy system staych i regulowanych kursów walutowych nie karze automatycznie najwikszych deficytów i nadwyek bilansu patniczego. Wreszcie, na koniec, zakada, e Stany Zjednoczone podejm rygorystyczny wysiek, aby utrzyma wiarygodno ceny dolara w zocie, podczas gdy te ostatnie, korzystajc z globalnej roli dolara jako waluty rezerwowej i transakcji midzynarodowej, bd korzysta z t przewag w nastpnych dziesicioleciach na spat deficytów w tworzonej przez siebie walucie powodujc zakoczenie porozumie poprzez zawieszenie wymienialnoci dolara na zoto na15 sierpnia 1971.

Dziedzictwo Keynesa

Wpyw na trzydzieci chwalebnych lat

W rzeczywistoci wkad rewolucji keynesowskiej jest trudny do oszacowania i rozwikania innych wpywów, takich jak postp techniczny czy wpyw idei planistycznych lub socjalistycznych. Jednak dziki keynesistom z wielkich amerykaskich uniwersytetów, którzy byli doradcami rzdów i którzy czsto tworzyli polityków, jego rola nie jest bez znaczenia. Wedug Roberta Skidelsky'ego keynesici, którzy doradzali rzdom bezporednio po wojnie, byliby bardziej lojalni wobec Keynesa ni keynesici kardynaowie z okresu Kennedy'ego .

Synteza neoklasyczna

Harvard Yard, Cambridge, Massachusetts, siedliskiem neo - keynesistów z syntezy neoklasycznej

Neoklasyczna synteza skoncentrowana na modelu IS/LM zaczyna si od artykuu Johna Hicksa z 1937 r.   Mr Keynes i klasycy   . Artyku Franco Modiglianiego z 1944 r.   Preferencje pynnoci i teoria odsetek i pienidza   równie wnosi wkad w ogóln architektur modelu. Ta bdzie spopularyzowana przez Alvina Hansena i Paula Samuelsona w szczególnoci w jego podrczniku zatytuowanym Ekonomia, którego pierwsze wydanie pochodzi z 1948 roku. Bardzo wpywowa na uniwersytetach wschodniego wybrzea, takich jak Harvard czy MIT, ta teoretyczna synteza przeciwstawi si keynesistowskim szkoa w Cambridge prowadzona przez Joan Robinson . Ta opozycja wywoa kontrowersje obu Cambridge, a zwaszcza opozycji midzy modelem wzrostu Harroda-Domara a modelem Solowa .

W 1962 roku model IS-LM otworzy si na midzynarodow gospodark dziki temu, co jest obecnie znane jako model Mundella-Fleminga . Jak dla krzywej Phillipsa , zosta wprowadzony do neokeynesian corpus od koca 1959 roku Samuelson, Roberta Solowa i Roberta Lipsey. Widz w tej krzywej moliwo arbitrau midzy inflacj a bezrobociem . Pocztkowo Phillipsa interesowa przede wszystkim wpyw bezrobocia na poziom pac.

Dla Waltera Hellera, który przewodniczy Radzie Doradców Ekonomicznych , amerykaski keynesizm ma trzy róda: Johna Maynarda Keynesa, amerykanizacj Keynesa Alvina Hansena oraz nowoczesno lat pidziesitych i szedziesitych . Z podawaniem John Fitzgerald Kennedy , keynesizm pójdzie bardzo daleko w tym, co bdzie si nazywa   dostrajajcych   polityki , która za pomoc krzywej Phillipsa, zmierzaj w bardzo niskiej stopie bezrobocia. Wraz z tymi najnowszymi osigniciami, to, co Michel Beaud i Gilles Dostaler nazywaj hydraulicznym keynesizmem, to znaczy uproszczonym keynesizmem, zredukowanym do mechaniki globalnych iloci lub do przepywu hydraulicznego i cakowicie oprónionym , skoczyo si rozprzestrzenianiem. wymiary: czas, niepewno nieprawdopodobna, przewidywania, a wic uwzgldnienie zjawisk monetarnych. .

Jednak synteza neoklasyczna bdzie nadal nauczana na gównych amerykaskich uniwersytetach, takich jak Harvard , Princeton University czy Berkeley University , wyznaczajc obecn opozycj midzy uniwersytetami a tzw. ekonomistami Salt Water i Fresh Water ( Uniwersytet Chicago nad wielkimi jeziorami) .

Postkeynesici

Gówny artyku: Postkeynesizm .

Postkeynesici w przeciwiestwie do nowokeynesistów kad nacisk na niepewno i endogeniczno pienidza (wadze monetarne nie decyduj o iloci pienidza).

Mona wyróni kilka tzw. szkó postkeynesowskich, nawet jeli klasyfikacja jest mniej lub bardziej zmienna. Wiele teoretycznych wersji czerpicych z Keynesa pojawio si jako dugoterminowi keynesici ( Roy Forbes Harrod ); keynesici z rozdziau XII ( GLS Schackle ); makroekonomia Kaleckiego, która tworzy syntez z marksizmem , zapocztkowan prac Michaa Kaleckiego  ; Cambridge lub szkoa post- Cambridge , ze znanymi ekonomistami, takimi jak Nicholas Kaldor , Joan Robinson , Micha Kalecki , Piero Sraffa  ; szkoa obwodu we Francji, która przynosi aktualne teorie fizjokratów. Koncentruj si na obiegu monetarnym. Jednoczenie rozwijaj bardzo krytyczne refleksje na temat mikroekonomii .

Ich bardzo krytyczne teorie zwracaj si równie przeciwko neokeynesistom, którzy w tamtym czasie reprezentuj gówny nurt ekonomii. Wskazuj, e model IS-LM, nawet przyznany przez jego gównego architekta, Johna Hicksa , ma powan wad: Jest stosunkowo prosty. Te dwie krzywe [IS i LM] nie maj ze sob nic wspólnego. Jeden to bilans przepywu, drugi to bilans zapasów. Nie maj nic wspólnego z tym samym wzorem .

Spadek wpywów w latach 80.

Teoria keynesowska straci swoje wpywy od pocztku lat 70. na rzecz monetaryzmu, a potem jeszcze bardziej radykalnie bdzie konkurowa z nowymi klasykami . Rzeczywicie, dominujcy nurt syntezy neoklasycznej zosta, jak widzielimy, znacznie osabiony przez to, e sta si bardzo mechanistyczny i niewiele interesowa si ludzk psychik i niepewnoci, któr ona generuje. Kiedy pojawiaj si wstrzsy naftowe i pojawia si wysoka inflacja, jest le przygotowany do radzenia sobie z nimi. Dziki temu szkoa monetarna moe si broni. Co wicej, powstanie reaganizmu i thatcheryzmu , równie pod wpywem tez Friedricha Hayeka , doprowadzio do stopniowego odchodzenia polityki gospodarczej od keynesowskiej doxy .

Odnowa myli keynesowskiej

Nowi keynesici

Gówne artykuy: Teoria nierównowagi i nowa ekonomia keynesowska .

Podczas gdy keynesizm traci wpyw na rzdy, od lat 80. nowi keynesici podejm wyzwanie rzucone przez now klasyczn makroekonomi i teori cykli realnych . Te nowe keynesistami, w przeciwiestwie do nowej ekonomii klasycznej, nie wierz, e rynki zrównowaenia szybko postpujc zgodnie z prawem poday i popytu . Rzeczywicie, dla nich pace i ceny nie s elastyczne, ale lepkie z powodu niedoskonaoci informacji.

Podczas gdy dla nowych klasyków , Cykle s wyjanione przez monetarne lub rzeczywistych nieprzewidywalne wstrzsy , do nowego keynesowskiej ekonomii , recesje s spowodowane przez jeden lub wicej gównych niepowodze rynkowych. Tak wic dla nowej ekonomii keynesowskiej, w przeciwiestwie do nowej ekonomii klasycznej, pewne interwencje gospodarcze rzdu s uzasadnione. W przeciwiestwie do nowych klasyków, ale podobnie jak monetaryci , wierz, e polityka monetarna moe wpywa na zatrudnienie i produkcj w krótkim okresie.

Podejcie postkeynesowskie

Wielu postkeynesistów utrzymuje, e pienidz jest w istocie endogeniczny, w przeciwiestwie do monetarystów . Pienidze byyby tworzone przez banki na potrzeby gospodarki; jego ilo nie moe by ustalona przez bank centralny, chocia jego interwencja nie pozostaje bez wpywu na zachowanie podmiotów. Jest to kluczowy wskanik tego ostatniego, który jest zasadniczo egzogeniczny. Banki tworz kredyty i depozyty, a nastpnie uzyskuj banknoty emitowane przez bank centralny na danie swoich klientów oraz wymagane prawem rezerwy obowizkowe. "

W rzeczywistoci postkeynesici widz w niepowodzeniu polityki monetarystycznej prowadzonej w latach 80. w szczególnoci przez Paula Volckera , prezesa FED, ilustracj susznoci swoich pogldów. Ten punkt jest oczywicie kontrowersyjny, poniewa neoklasycy uwaaj, e wyszli poza ramy ilociowej teorii pienidza, realizujc strategie celu inflacyjnego i wiarygodnoci.

Powrót do Keynesa po kryzysie finansowym z 2008 roku

Artykuy powizane: 2007-2008 kryzys finansowy , 2008 finansowy kryzys i 2008-2009 kryzys gospodarczy .

Wraz z kryzysem finansowym, który rozpocz si w 2007 roku, myl keynesowska powrócia do porzdku obrad zarówno jako narzdzie do analizy tego, co si wydarzyo, jak i sposób radzenia sobie z nastpujcym kryzysem gospodarczym.

Pod wieloma wzgldami obecny kryzys finansowy mona analizowa w kategoriach ekonomii kasyn, któr Keynes krytykuje w rozdziale 12 Ogólnej teorii . Te duchy zwierzce zwizane leseferyzmu finansowego doprowadziy do gbokiego kryzysu. Niedawno George Akerlof i Robert Shiller, wierzc, e ekonomici po Keynesie zbytnio zaniedbali ten aspekt, napisali ksik zatytuowan wanie Animal Spirits . W pracy tej wyliczaj pi impulsów, które mog znieksztaca racjonaln logik: Zaufanie, troska o sprawiedliwo, pokusy aspoecznych dryfów (takich jak korupcja), iluzja monetarna i wreszcie opowieci te historie podniesione do rangi mitu .

Jeli przyjrzymy si wprowadzonym rodkom zaradczym, wpyw Keynesa wydaje si oczywisty wraz z rozprzestrzenianiem si planów stymulacji fiskalnej , kreacj pienidza w formie specjalnych praw cignienia , za któr opowiada si od zakoczenia I wojny wiatowej. przy globalnej koordynacji gospodarczej bardzo elastyczna polityka monetarna ...

Krytyka skierowana do Keynesa

Krytycy Cambridgiens

King's College Cambridge, gdzie Keynes prowadzi swoje bezproblemowe mylenie z ekonomistami swojego pokolenia

Mody Keynes jest jednym z ekonomistów Cambridgiens. W szczególnoci popiera równanie Cambridge , które stanowi alternatyw dla ilociowej teorii pienidza . Jednak jego pozycja zmienia si z czasem. Od czasu publikacji Ogólnej teorii , Pigou nie docenia ataki skierowane przeciwko jego teorie jako on ubolewa ataków przeciwko Alfred Marshall. On i Dennis Robertson obwiniaj Keynesa, e nazywa kadego, kto si z nim nie zgadza, klasyk.

Robertson w licie do niego traktuje uycie sowa klasyka jako dziennikarskie. Zasadniczo Pigou odrzuci tez stagnacji, która istnieje równie w Ogólnej Teorii .

Póniej, podczas wojny, Dennis Robertson i Keynes pogodz si, aw 1949 roku Pigou powróci do niektórych swoich krytyki wobec Keynesa.

Krytyka klasycznych liberaów

Friedrich Hayek

Gówny artyku: Friedrich Hayek .

Hayek uwaa, e jego przyjaciel John Maynard Keynes mia jedynie ograniczon wiedz z zakresu teorii ekonomii i uwaa go za konstruktywist .

Sprzeciwiaj mu si trzy gówne punkty:

• Keynes, poprzez Ogóln Teori , zrobi wicej ni ktokolwiek inny, by promowa makroekonomi i doprowadzi do upadku mikroekonomii . Keynes myli si, gdy sdzi, e istniej proste i stae relacje midzy agregatami ekonomicznymi, poniewa wedug Hayeka mikroekonomia pokazuje co przeciwnego;
• Jeli szkoa klasyczna zakadaa, e system ekonomiczny by zawsze lub prawie peen zatrudnienia, Keynes popeni odwrotny bd, zakadajc, e gospodarka jest zawsze blisko niepenego zatrudnienia. Jednak dla Hayeka, o ile klasyczne postulaty pozwalaj zrozumie dziaanie mechanizmu cenowego, o tyle hipoteza keynesowska sprawia, e system cen jest niezrozumiay;
• Przekonanie, e kreacja pienidza moe prowadzi do zwikszenia produkcji, moe prowadzi do wysokiej inflacji, gdy jest rozumiane w ultra uproszczony sposób, jak to byo po wojnie. W tym momencie Keynes zdawa sobie z tego spraw i wykaza pewn gotowo do walki z inflacj. Przedstawiciel szkoy austriackiej zarzuca mu w pewien sposób, e nie przewidzia, co mona zrobi z jego teori.

Keynes Ze swej strony czyta Friedricha Hayeka ksik , Droga do niewoli w odzi, która zabraa go do Bretton Woods. Praca, z któr czuje si w gbokiej zgodzie. W licie od28 czerwca 1944, zaadresowany do Hayeka, po stwierdzeniu, e adresat listu nie by przeciwny adnej interwencji rzdu, skrytykowa go za brak ram analitycznych niezbdnych do odrónienia dobrej interwencji od zej. Dla Caldwella ta krytyka, wraz z krytyk innych, skoni Hayeka do póniejszego napisania Konstytucji Wolnoci .

Jacques Rueff

Gówny artyku: Jacques Rueff .

Sprzeciw Jacquesa Rueffa wobec Johna Maynarda Keynesa wynika z rónicy w podejciu do ekonomii. Do mechanistycznemu spojrzeniu na zjawiska ekonomiczne, które dominuje u Rueffa wyksztaconego w Polytechnique , sprzeciwia si bardziej psychologiczne podejcie Keynesa, co pokazuje ich sprzeciw wobec powrotu do standardu zota .

Po I wojnie wiatowej , zgodnie z raportem Cundliffe'a, wszystkie europejskie rzdy zadeklaroway zamiar zredukowa swoje waluty do tego samego parytetu zota, jaki miay przed wojn. W praktyce taki cel sprowadza si do oczekiwania, e wszyscy gracze w gospodarce symetrycznie dostosuj ceny swoich kontraktów, zgodnie z podejciem towarzyszcym ogólnemu spadkowi cen wywoanemu przez rewaluacj zota waluty. Rzdy tamtych czasów wierzyy, e ta deflacyjna korekta bdzie po prostu poda odwrotn ciek ni korekta inflacyjna, która j poprzedzia.

Jacques Rueff uwaa, e jest to moliwe w przypadku Anglii, gdzie rónica w stosunku do przedwojennej stopy procentowej wynosia tylko 10% (w przypadku Charlesa Kindlebergera liczba ta pomijaa potrzeb dostosowania oblicze parytetów walutowych do problemów strukturalnych wynikajcych z wojny). Z drugiej strony, podobnie jak Clément Colson , nie sdzi, e to samo jest moliwe we Francji, gdzie rónica bya wiksza, i nie doradza Raymondowi Poincaré w 1926 roku. Dla Rueffa niepowodzenie Anglii tumaczy si sztywnoci pac i ochron przed bezrobociem. mechanizmy. Keynes nie wierzy, e rozwizanie jest moliwe nie tylko z powodu konfliktów spoecznych, ale take z powodu problemów zwizanych z negatywnymi oczekiwaniami. W rzeczywistoci w teorii keynesowskiej pace nominalne s sztywne w dó. Mówic bardziej ogólnie, autorzy anglosascy oskaraj Francuzów o prowadzenie w tym czasie gry niekooperacyjnej i przeprowadzenie konkurencyjnej dewaluacji.

Jeli w 1976 roku Jacques Rueff opublikowa artyku, w którym zapowiada koniec ery keynesowskiej w istocie w pewnym sensie by to koniec dominacji Szkoy syntezy neoklasycznej to wanie w jego artykule Bdy Ogólnej teorii Lorda Keynesa z 1947 r., e Jacques Rueff ujawnia to, co w gruncie rzeczy przeciwstawia mu si Keynesowi. Z tego artykuu, który wywoa kontrowersje z Jamesem Tobinem , mona zauway kilka punktów:

• Wedug Rueffa teoria zatrudnienia, któr Keynes kwalifikuje jako »ogóln«, obowizuje tylko w bardzo specyficznych gospodarkach; te, które s niewraliwe na zmiany cen i kursów  ;
• Uwaa on, e nominalizm monetarny, który utrzymuje, e waluty i roszczenia s tylko pustymi znakami wartoci, przenika ogóln teori . Uwaa takie podejcie do pienidzy za podstawowy bd;
• Wreszcie, nie wierzy, e poda pienidza jest egzogeniczna, to znaczy, mówic po prostu, e ilo jest regulowana przez banki centralne. Zauwaa na ten temat: Jestem przekonany, wrcz przeciwnie, e to wielko sald gotówkowych podana przez jednostki, poprzez mechanizm regulacji, determinuje ilo pienidza w obiegu .

Krytyka monetarystów

Gówne artykuy: Milton Friedman i monetaryzm .

Dla De Vroey i Malgrange znaczenie sowa keynesowskiego jest dwojakie i oznacza z jednej strony aparat pojciowy, model IS/LM, a z drugiej projekt polityczny, w subie którego ten aparat jest oddany interwencja obronna pastwa, majca na celu zrekompensowanie niedoskonaoci rynku . Jeli chodzi o pierwszy punkt, Friedman dzieli z Keynesem to samo powizanie Marshalla i jest troch przeciwny modelowi IS/LM jako takiemu to do niego naleao wstawanie si za susznoci klasycznej wersji modelu IS./ LM, który zakada elastyczno pac. " Friedman by znacznie silniej przeciwiestwie do keynesizmu w sensie politycznym i gospodarczym polityki keynesowskiej inspirowane.

Jego atak skupia si na trzech gównych punktach:

W 1957 rozwin teori staego dochodu, która mówi, e konsumpcja zaley od dochodu, który agenci przewiduj w dugim okresie. Podstawowym zaoeniem jest to, e polityki stymulacyjne wstrzykujce pynno s nieskuteczne, poniewa agenci w tej perspektywie nie bd wydawa pienidzy, o których wiedz, e otrzymaj tylko sporadycznie.

W latach 60., kiedy zacza si stagflacja , Milton Friedman i wraz z nim chicagowska szkoa monetarystów upierali si, e krzywa Phillipsa nie moe tego wyjani. Milton Friedman wysuwa pojcie naturalnego bezrobocia . Nowi keynesici bd woleli uywa podobnej koncepcji: stopa bezrobocia nie przyspiesza inflacji NAIRU (patrz Rónica midzy NAIRU a naturaln stop bezrobocia ). Dla Franco Modiglianiego charakterystyczn cech szkoy monetarystów i rzeczywistym przedmiotem sporu z niemonetaryzmami nie jest monetaryzm, ale raczej rola, któr prawdopodobnie naleaoby przypisa polityce stabilizacyjnej gówne przesanie Praktycznego porzdku ogólnej teorii [jest], e gospodarka prywatnego przedsibiorstwa wykorzystujca niematerialn walut musi by ustabilizowana, a zatem powinna by ustabilizowana przez odpowiedni polityk monetarn i fiskaln. Przeciwnie, monetaryci uwaaj, e nie ma powanej potrzeby stabilizowania gospodarki .

Wreszcie, w artykule napisanym w 1953 roku, The Case for Flexible Exchange Rates , Friedman przedstawi teori wymiany, któr wyraa od kilku lat. Uzasadnia on stosowanie pynnych kursów walut korekt, na któr pozwala ten system, midzy walutami krajów inflacyjnych i krajów nieinflacyjnych. Stosowanie pynnych kursów walutowych okazao si niezbdne odMarzec 1973i by podczas porozumie Jamajki w 1976 roku. Doprowadzio to do koca systemu porozumienia z Bretton Woods i umoliwio siln ekspansj rynków finansowych i innowacji finansowych.

Nowa ekonomia klasyczna, radykalne zerwanie z keynesizmem

Gówny artyku: Nowa klasyczna makroekonomia .

W przeciwiestwie do Miltona Friedmana, ekonomici NEC nie zgadzaj si z keynesowskimi ramami metodologicznymi. Robert Lucas Jr , Nagroda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1995 r., Thomas Sargent , Neil Wallace i inni kwestionowali polityk gospodarcz inspirowan keynesizmem, wychodzc od trzech zasad do mocno przeciwnych nakazom bronionym przez Keynesa:

1. rynki s w równowadze, poniewa ceny odgrywaj rol przypisan im przez teori Walrasa;
2. agenci radz sobie optymalnie z niedoskonaymi informacjami, których pozyskanie jest kosztowne;
3. agenci maj racjonalne oczekiwania .

Teoria rzeczywistych cykli spopularyzowa ekonomii jak Finn E. Kydland i Edward C. Prescott , zarówno noblistów ekonomicznych w 2004 Podejcie uwaa, e zmiany s wytwarzane przez wstrzsy na poziom wydajnoci, korzyci cierpicych w którym rynki s stale w równowadze . Kydland i Prescott w swoim artykule z 1977 r. Zasady zamiast dyskrecji podkrelili wiarygodno polityki gospodarczej, która zakada, e rzdzcy nie naduywaj rodków i dlatego nie powinni naduywa keynesowskiej polityki gospodarczej.

Neoklasycy krytykuj take keynesizm poprzez jeden z jego ukrytych postulatów, mianowicie pasywno podmiotów gospodarczych w obliczu bodców fiskalnych. NEC opiera si zatem na teorii racjonalnych przewidywa i teorii równowanoci neoricardiaskiej, aby krytykowa hydrauliczny keynesizm .

Keynes i marksici

Keynes by krytyczny wobec marksizmu . Aby Joan Robinson, który opublikowa krótk ksik zatytuowan Esej o marksowskiej Economics , pisa, e znalaz ksik fascynujc pomimo faktu, e nie byo czym z natury nudne, próbujc zrozumie to., Które w rzeczywistoci nie ma adnej . Docenia jednak idealizm marksistów z Cambridge, takich jak na przykad Julian Bell .

We Francji marksistowski przegld La Nouvelle Critique powici Keynesowi seri artykuów opublikowanych w marcu, maju, czerwcu, lipcu,Sierpie 1949. Ze swojej strony Charles Bettelheim opublikowa kilka artykuów, które ukazay si w Revue internationale na przeomie lat czterdziestych i pidziesitych. Dla Crosa krytyka marksistowska w tym czasie jest dwojaka: Keynes przedstawi teori, która ignoruje prawdy naukowe definitywnie ustalone przez Marksa  ; Keynes naley do tej kategorii autorów szczególnie niebezpiecznych dla marszu procesu rewolucyjnego: reformistów .

W latach szedziesitych marksista Paul Mattick krytykowa Keynesa w swojej ksice Marks and Keynes, The Limits of the Mixed Economy . Mattick uwaa, e krytyka ekonomii politycznej zainicjowana przez Marksa jest bardziej skuteczna w zrozumieniu rozwoju gospodarczego ni teoria Keynesa. Mattick krytykuje równie Keynesa za ch zachowania kapitalizmu .

Recenzje Alfreda Sauvy

Gówny artyku: Alfred Sauvy .

Keynes Prorok, Keynes Zbawiciel, wiele zrobi, aby zwikszy bezrobocie. Pojcie zagregowanego popytu, dopuszczalne dla bardzo prymitywnego podejcia, szybko staje si bdn interpretacj i faszywym przewodnikiem .

Krytyka Alfreda Sauvy opiera si na fakcie, e struktura zatrudnienia musi odpowiada oczekiwanemu zapotrzebowaniu podmiotów gospodarczych. Jednak te dwie struktury nigdy nie s cakowicie zagniedone . Popychanie popytu poprzez wydatki publiczne, gdy dostpne s zapasy wszystkiego, bdzie miao efekt domina; ale jak tylko produkcja stanie si konieczna, natkniemy si na sztywno (obraz palca rkawiczki), które spowoduj bezrobocie lub inflacj. Bezrobocie, poniewa kapita wycofany ze skadek publicznych doprowadzi do deficytu, który prdzej czy póniej jest ledwo widoczny, ale bardzo realny; inflacji, poniewa nadmierna kreacja pienidza przeksztaci si w presj na zatrudnienie w niektórych sektorach gospodarki. Krótko mówic, dostosowanie midzy populacj wnioskowan a populacj efektywn nigdy nie jest osigane rodkami proponowanymi przez Keynesa. Wrcz przeciwnie, wytwarza potworne poczenie bezrobocia i inflacji .

Pracuje

Keynes napisa wiele ksiek i artykuów. Warto wic przedstawi zarówno wybór jego prac, jak i pen list. Zauwa, e Donald Moggridge zredagowa wszystkie prace Keynesa dostpne w niektórych bibliotekach uniwersyteckich. Jego osoba i jego twórczo byy przedmiotem wielu prac. Gówne artykuy i opracowania powicone Keynesowi z lat 1936-1981 zostay zebrane w zbiorze zawierajcym 150 artykuów.

Niektóre cytaty z Ogólnej teorii Johna Maynarda Keynesa

• Moemy powiedzie, e kracowa krzywa efektywnoci kapitau rzdzi warunkami, w jakich da si lokowania funduszy na nowe inwestycje, a stopa procentowa rzdzi warunkami, na jakich te fundusze s oferowane w dowolnym momencie. Nasza teoria, to potrzebujemy wiedzie, jakie s czynniki, które decyduj o oprocentowaniu. (Keynes, Ogólna teoria zatrudnienia, odsetek i pienidza , ksiga XIII).
• Moemy przyj, co do zasady, e krzywa preferencji pynnoci, czca ilo pienidza ze stop procentow, jest regularn lini, wzdu której stopa procentowa spada wraz ze wzrostem iloci waluty. ( Ogólna teoria zatrudnienia, odsetek i pienidza , ksiga XIIII).
• Jest pewne, e niespecjalista bankier, urzdnik, osoba publiczna ywicy si tradycyjn teori, podobnie jak wytrawny ekonomista, yje w przekonaniu, e za kadym razem, gdy jednostka dokonuje aktu oszczdzania, robi co, co automatycznie obnia stop procentow, e ten spadek automatycznie stymuluje tworzenie kapitau, e stopa procentowa spada na tyle, na ile jest to konieczne, aby dodatkowa produkcja kapitau bya równa przyrostowi oszczdnoci i e jest to w dodatku samo zjawisko regulacji, które zapewnia równo tych dwóch czynników bez potrzeby specjalnej interwencji lub macierzyskiej opieki ze strony wadzy monetarnej Podobnie a idea ta jest jeszcze bardziej rozpowszechniona nawet dzisiaj kady dodatkowy akt inwestycyjny z koniecznoci podniósby stop odsetki, gdyby nie zostay zrekompensowane zmian chci oszczdzania. (Keynes, Ogólna teoria zatrudnienia, odsetek i pienidza , Ksiga XIV).
• Powan wad teorii ilociowej w odniesieniu do faktów jest to, e nie rozrónia ona w zmianach cen tych, które wynikaj ze zmian w produkcji i tych, które wynikaj ze zmian jednostki wynagrodzenia 2. By moe to pominicie mona wyjani podwójn hipotez e nigdy nie ma skonnoci do gromadzenia i e zawsze jest pene zatrudnienie.W tym przypadku Q jest stae, a M2 wynosi zero ; z tego wynika, e jeli moemy równie uzna V za sta, jednostka pac i poziom cen s wprost proporcjonalne do iloci pienidzy. (Keynes, Ogólna teoria zatrudnienia, odsetek i pienidza , Ksiga XV).
• Biorc pod uwag psychologi spoeczestwa, wielko wzrostu i zatrudnienia zaley od inwestycji (...) ale to czynniki determinujce ten poziom inwestycji, na które wpywaj nasze opinie co do tej przyszoci, o której mamy takie ograniczona wiedza

Kompletne dzieo Keynesa

•   Ostatnie wydarzenia gospodarcze w Indiach  , 1909, EJ
•   Gówne rednie i prawa bdu, które do nich prowadz  , 1911, J z Royal Statis Soc
•   Wpyw alkoholizmu rodziców  , 1911, J Royal Statis Soc
•   Sia nabywcza pienidza Irvinga Fishera  , 1911, EJ
•   Teoria ekonomii politycznej WS Jevonsa  , 1912, EJ
•   Handel zagraniczny Wielkiej Brytanii w cenach 1900  , 1912, EJ
• "  Zoto JA Hobsona, ceny i pace  ", 1913, EJ
• Indyjska waluta i finanse , 1913
•   Teorie des geldes Ludwiga von Misesa  , 1914, EJ
•   Perspektywy pienidzy  , 1914, EJ
•   Wojna i system finansowy  , 1914, EJ
•   Miasto Londynu i Bank Anglii  , 1914, QJE
•   Twórczo i ycie Waltera Bagehota  , 1915, EJ
•   Ekonomia wojny w Niemczech  , 1915, EJ
• Ekonomiczne konsekwencje pokoju  , 1919
•   Waluta i kredyt Ralpha G. Hawtreya  , 1920, EJ
• Traktat o prawdopodobiestwie  (w) , 1921 19
• Rewizja traktatu , 1923
•   Inflacja waluty jako metoda opodatkowania  , 1922, MGCRE
• Traktat o reformie monetarnej , 1923
•   Niektóre aspekty rynków towarowych  , 1923, Manchester Guardian
•   Odpowied na populacj i bezrobocie Sir Williama Beveridge'a  , 1923, EJ
•   Populacja i bezrobocie  , 1923, EJ
•   Miara deflacji: badanie liczb indeksowych  , 1923, N&A
• "  Prawo pana Bonara  ", 1923, N&A
•   Polityka walutowa i bezrobocie  , 1923, N&A
•   Czy bezrobocie wymaga drastycznego rodka zaradczego  », 1924, nie dotyczy
•   Edwin Montagu  , 1924, N&A
• "  Alfred Marshall, 1842-1924  ", 1924, EJ i Pomniki Alfreda Marshalla , 1925
•   Reforma monetarna  , z E. Cannan, Addis i Milner, 1924, EJ
•   Komentarz do profesora Cannana  , 1924, EJ
•   Ustawa o zotym standardzie  , 1925, EJ
• "  Nota Balfoura i dugi midzysojusznicze  ", 1925, N&A
• Konsekwencje ekonomiczne pana Churchilla , 1925
• Krótkie spojrzenie na Rosj , 1925
• "  Czy jestem liberaem  », 1925, b.d
• Koniec leseferyzmu , 1926
•   Liberalizm i praca  , 1926, N&A
• Zostaw to i komunizm , 1926
•   Francis Ysidro Edgeworth  , 1926, EJ
• "  Trocki o Anglii  ", 1926, N&A
•   Notatka o ekonomii  , 1927, N&A
•   Wzorcowy formularz do zestawie sald midzynarodowych  , 1927, EJ
•   Brytyjski bilans handlowy  , 1927, EJ
•   Bilans handlowy Stanów Zjednoczonych  , 1928, EJ
•   Poczenie wydania brytyjskiego banknotu  , 1928, EJ
•   Powojenna depresja w przemyle bawenianym Lancashire  , 1928, J z Królewskiego Towarzystwa Statystycznego
• "  Lord Oxford  ", 1928, N&A
•   Wspaniae poczenie Villiersa  , 1928, N&A
• Refleksje na temat franka , 1928
•   Francuskie prawo stabilizacyjne  , 1928, EJ
• "  Zachowanie si cen Frederica C. Millsa  ", 1928, EJ
• "  Dugi wojenne  ", 1928, N&A
•   Odpowiednia na Ohlina: problem reparacji  , 1929, EJ
• Czy Lloyd George moe to zrobi z HD Hendersonem, 1929
•   Winston Churchill  , 1929, N&A
• Traktat o pienidzach , dwa tomy, 1930
•   Kryzys przemysowy  , 1930, N&A
•   Wielki kryzys roku 1930  , 1930, N&A
•   Moliwoci ekonomiczne naszych wnuków  , 1930, N&A i Saturday Evening Post
•   Frank P. Ramsey  , 1930, EJ i 1931, NSN
•   Odrzucenie DH Robertsona  , 1931, EJ
•   Wydawanie i oszczdzanie  , 1931, The Listener
•   Problem bezrobocia  , 1931, The Listener
•   W przeddzie zotego zawieszenia  , 1931, Evening Standard
•   Koniec standardu zota  , 1931, Sunday Express
•   Po zawieszeniu zota  , 1931, Times
•   Propozycje taryfy dochodowej  , 1931, NSN
•   Niektóre konsekwencje raportu ekonomicznego  , 1931, NSN
• Eseje perswazyjne , 1931
•   Perspektywy gospodarcze wiata  , 1932, Atlantic Monthly
• "  Perspektywy wymiany funta szterlinga  ", 1932, Yale Review
•   Dylemat wspóczesnego socjalizmu  , 1932, Kwartalnik Polityczny
•   Rezerwy banków czonkowskich w Stanach Zjednoczonych  , 1932, EJ
• wiatowy kryzys gospodarczy i droga ucieczki z A. Salterem, J. Stampem, B. Blackettem, H. Clayem i W. Beveridge'em, 1932
•   Oszczdzanie i lichwa  , 1932, EJ
•   Nota o dugoterminowej stopie procentowej w odniesieniu do schematu konwersji  , 1932, EJ
•   Monetarna teoria produkcji  , 1933, w Festschrift für Arthur Spiethoff
•   Pan Robertson o oszczdzaniu i gromadzeniu  , 1933, EJ
•   List otwarty do prezydenta Roosevelta  , 1933, The New York Times
•   rodki do dobrobytu  , 1933, Times
•   Narodowa samowystarczalno  , 1933, Yale Review
•   Mnoenie  , 1933, NSN
• Eseje biograficzne , 1933
• rodki do dobrobytu , 1933
•   Pami TR Malthusa  , 1935, EJ
•   Przyszo wymiany walut  , 1935, Lloyds Bank Review
•   William Stanley Jevons  , 1936, JRSS
• "  Herbert Somerton Foxwell  ", 1936, EJ
•   Dostawa zota  , 1936, EJ
• "  Wahania inwestycji netto w Stanach Zjednoczonych  ", 1936, EJ
• Ogólna teoria zatrudnienia, odsetek i pienidzy , 1936
•   Ogólna teoria zatrudnienia  , 1937, QJE
•   Profesor Pigou o pacach pieninych w stosunku do bezrobocia  , z N. Kaldorem, EJ
•   Alternatywne teorie stopy procentowej  , 1937, EJ
•   Teoria ex ante stopy procentowej  , EJ
•   Teoria stopy procentowej  , 1937, w Lekcje dowiadczenia monetarnego , na cze Irvinga Fishera
•   Niektóre konsekwencje ekonomiczne malejcej populacji  , 1937, Przegld Eugeniczny
•   Komentarze na temat Pana Keynesa i finanse Robertsona  , 1938, EJ
•   Przechowywanie i bezpieczestwo  , 1938, NSN
•   Polityka rzdowego przechowywania ywnoci i surowców  , 1938, EJ
•   Funkcja konsumpcji pana Keynesa: odpowied  , 1938, QJE odpowied dla Holdena
•   Pan Keynes o podziale dochodów i skonnoci do konsumpcji: odpowied  , 1939, OZE
•   Adam Smith jako student i profesor  , 1938, EJ
• Wprowadzenie do Davida Hume'a , streszczenia traktatu o naturze ludzkiej , z P. Sraffa, 1938
•   Kredyty konsumenckie Jamesa E. Meade'a a bezrobocie  , 1938, EJ
•   Proces tworzenia kapitau  , 1939, EJ
•   Metoda profesora Tinbergena  , 1939, EJ
•   Wzgldne ruchy pac realnych i produkcji  , 1939, EJ
•   Dochody i potencja fiskalny Wielkiej Brytanii  , 1939, EJ
•   Pojcie dochodu narodowego: dopisek  , 1940, EJ
• Jak zapaci za wojn: radykalny plan kanclerza skarbu , 1940
• Propozycje Midzynarodowej Unii Rozliczeniowej (drugi projekt), 1941
•   Cel midzynarodowej stabilnoci cen  , 1943, EJ
• "  Mary Paley Marshall  ", 1944, EJ
•   Bilans patniczy Stanów Zjednoczonych  , 1946, EJ
• Newton the Man , 1947, Obchody Tercentenary Newtona, 1947

 

Bibliografia

róda

Ksiki

• Michel Beaud i Gilles Dostaler , Myl ekonomiczna z Keynes , Pary, Éditions du Seuil ,1996, 444  s. ( ISBN  978-2-02-028969-6 , OCLC  35561539 )
• Pascal Combemale , Wprowadzenie do Keynesa , Pary, La Découverte ,2006, 3 ^e  wyd. , 122  pkt. ( ISBN  978-2-7071-4863-6 , OCLC  163600685 )
• Gilles Dostaler , Keynes i jego walki , Pary, Albin Michel ,2005, 535  s. ( ISBN  978-2-226-15875-8 , LCCN  2005450348 )
• Robert Louis Heilbroner i Pierre Antonmattei , Wielcy ekonomici , Pary, Éditions du Seuil ,2001, 360  pkt. ( ISBN  978-2-02-048101-4 )
• Frédéric Poulon , Myl ekonomiczna Keynesa , Dunod ,2004
• (en) Kenneth Hoover , Ekonomia jako ideologia: Keynes, Laski, Hayek i tworzenie wspóczesnej polityki , Lanham, Rowman & Littlefield,2003, 329  s. , kiesze ( ISBN  978-0-7425-3113-0 , LCCN  2003004954 )
• (w) Donald Edward Moggridge , Keynes , Macmillan Press,1976, 189  pkt.
• (en) Joseph Schumpeter , Dziesiciu wielkich ekonomistów: od Marksa do Keynesa , Oxford University Press ,1951, 305  pkt.
• (en) Robert Skidelsky , John Maynard Keynes , Macmillan,2003, 1021  s.
• (en) Robert Skidelsky , Walka o Wielk Brytani: 1937-1946 , Macmillan,2000, 580  pkt.
• (en) Donald Markwell , John Maynard Keynes i stosunki midzynarodowe: ekonomiczne drogi do wojny i pokoju , Oxford, Oxford University Press ,2006, 294  s. ( ISBN  978-0-19-829236-4 , LCCN  2006018906 )
• (en) Nicholas Wapshott, Keynes Hayek: Zderzenie, które zdefiniowao nowoczesn ekonomi , WW Norton & Company,2011, 382  s. ( ISBN  978-0393077483 ).

Cytowane ksiki Keynesa

• John Maynard Keynes , Ogólna teoria zatrudnienia, odsetek i pienidza , Pary, Payot,2017( 1 ^st  ed. 1936), 493  , str. ( ISBN  978-2-228-91703-2 )
• John Maynard Keynes , Ubóstwo w obfitoci , Pary, Gallimard ,2002, 290  pkt. ( ISBN  978-2-07-042244-9 )
  Ta ksika, poprzedzona przez Jean-Paula Fitoussiego i Axela Leijonhufvuda, zawiera szereg artykuów Keynesa, w tym Czy jestem liberaem i Koniec leseferyzmu .

Artykuy i prace naukowe

• (w) Barry Eichengreen ,   Keynes i ochrona   , The Journal of Economic History , tom.  XLIV, N ^O  21984

• Olivier Favereau   Niepewno w«Keynesowskiego obrotu»: hipotezy Wittgenstein  , Économie i sociéte , n ^O  3Marzec 1985, s.  29-72
• Claude Ménard   keynesizmem narodziny zudzenia   gospodarki i spoeczestwa , n ^O  3Marzec 1985
• (en) Don Patinkin ,   Keynes, John Maynard (1883-1943)   , The New Palgrave Dictionary of Economics , tom.  3,1987
• (en) Raymond Mikesell , Debaty w Bretton Woods: pamitnik , Princeton, Sekcja Finansów Midzynarodowych, Dept. ekonomii, Uniwersytet Princeton,1994, 68  pkt. , kieszonkowe ( ISBN  978-0-88165-099-0 , LCCN  94008984 ) , Eseje w finansach midzynarodowych nr 192
• (en) Malcolm Rutherford ( red. ) i Craufurd Goodwin , Ekonomiczny umys w Ameryce: eseje z historii ekonomii amerykaskiej , Nowy Jork, Routledge ,1998, 1 ^st  ed. , 333  pkt. , twarda okadka ( ISBN  978-0-415-13355-5 , LCCN  97029576 ) , Wizja speniona: Harold Moulton i Leo Pasvolsky z Brookings Institution jako mistrzowie Nowego Porzdku wiata

• Gilles Dostaler ,   Keynes et la politique  , Université du Québec à Montréal (dokument roboczy) ,2002( przeczytaj online )
• (en) Gregory Mankiw ,   Makroekonomista jako naukowiec i inynier   , Journal of Economics Perspectives , tom.  20 N ^O  4,jesie 2006
• Michel De Vroey i Pierre Malgrange ,   Teoria i modelowanie makroekonomiczne  , Revue française d'économie , tom.  XXXI,stycze 2007
• (en) Gregory Mankiw ,   Nowa ekonomia keynesowska   , The Concise Encyclopedia of Economics ,2008( przeczytaj online )
• Joseph Stiglitz , Carl Walsh , Florence Mayer i Jean-Dominique Lafay ( przetumaczone:  Florence Mayer), Zasady nowoczesnej gospodarki , Bruksela, De Boeck ,2004, 2 ^II  wyd. , 1008  pkt. ( ISBN  978-2-8041-4474-6 , OCLC  62282993 )

Artykuy popularyzatorskie

• (fr) Denis Clerc , 2000, Dwa Keynes za cen teorii Alternatives économique de mars
• (FR) Denis Clerc 1999 "Nowe keynesistami piewacy z pac wydajnoci" , économiques Alternatywy , N ^O  168Marzec 1999.
• (FR) Denis Clerc , 2007, The New keynesistami , alternatywne économique Pratique, n ^O  31,listopad 2007.
• (fr) Pascal Combemale, Keynes i keynesistami , Cahiers français n ^o  345, lipiec-sierpie 2008.

Inne zajcia

• Daniel Boorstin ( tum.  Jacques Bacalu, Jérôme Bodin & Béatrice Vierne), Les découvreurs [Odkrywcy], Robert Laffont, coll.  Ksiki,Kwiecie 1988(Dodatek BNF n ^O  FRBNF36628969 ) , str.  668-672
• (en) Robert Lekachman , Wiek Keynesa , Nowy Jork, Random House,1966( BNF Wskazówki n ^O  FRBNF37503734 )
• (en) Roy Forbes Harrod , ycie Johna Maynarda Keynesa , Londyn, Macmillan,1952( BNF Wskazówki n ^O  FRBNF37561143 )

Uywane strony internetowe

• Gilles Dostaler , 2002, Keynes et la politique , dokument roboczy Université du Québec à Montréal Dostaler, 2002
• (en) Gregory Mankiw , 2008, Nowa ekonomia keynesowska , The Concise Encyclopedia of Economics Czytaj online
• Guy Caire, artyku John Maynard Keynes , Encyclopædia Universalis online ( czytaj online ).

Zobacz równie

• Lista ekonomistów
• Konkurs piknoci Keynes
• Model IS/LMLM
• Ekonomia konwencji

Bibliografia

• (en) Gazier B., John Maynard Keynes , edycje PUF, kolekcja Que Sais-je, 2009
• (fr) Maris B., Keynes czy ekonomista obywatelski , Presses de Sciences-Po, 1999, 98 s.
• (en) Minc A., A Kind of Devil: The Lives of John Maynard Keynes , 2007
• (fr) Henry GM, Keynes , Armand Colin, 1997 (223 str.)
• (en) Keynes, John Maynard. Samowystarczalno narodowa. Ekonomia polityczna , nr 31 (lipiec-sierpie-wrzesie 2006): 7-18.
• (en) Portret: John Maynard Keynes (1883-1946). Nowy list nr 1076 (30 kwietnia 2011): 8.
• (fr) Stewart M., Keynes , éditions du Seuil (Points-Économie), 1973
• (en) Ventelou B., Czytanie Keynesa i rozumienie go , Vuibert, 1997

Linki zewntrzne

• Ewidencja organów  :

  • Plik wirtualnego organu midzynarodowego
  • Midzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Narodowa Biblioteka Dietetyczna
  • Biblioteka Narodowa Hiszpanii
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Biblioteka Narodowa Izraela
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Biblioteka Narodowa Katalonii
  • Biblioteka Narodowa Szwecji
  • Watykaska Biblioteka Apostolska
  • Biblioteka Narodowa Australii
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • Biblioteka Narodowa Portugalii
  • Biblioteka Narodowa Grecji
  • wiatKot
• Zasoby badawcze  :
  • Google Scholar
  • Perseusz
  • (pl)  Projekt Genealogia Matematyki
• Teksty Keynesa s dostpne na stronie Uniwersytetu Quebec w Chicoutimi Les Classiques des sciences sociales (Uwaga: prawa autorskie róni si w zalenoci od kraju)
• List do Roosevelta jest dostpny w New Deal Network [3]
• Keynes widziany przez cepa (Newschool New York)
• Biografia Keynesa, John Maynard
• Maa historia rodziny Keynes
• Biografia Johna Maynarda Keynesa ze szczegóami
• Keynesizm
• Wywiad z Gillesem Dostalerem, autorem Keynes et ses fighting.

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Bernard Gazier , Centralne koncepcje Ogólnej teorii (Rozdzia III) oraz Keynesa i keynesizmu (Rozdzia IV) w John Maynard Keynes, PUF, Que Sais-Je, 2009
2. "  Keynes by, z braku lepszego sowa, neoliberaem, by moe najwczeniejszym. Jak sam przyzna, Keynes znajdowa si na liberalnym socjalistycznym kocu szerokiego spektrum myli politycznej i spoecznej, która biegnie do Ludwiga von Misesa, Hayeka i nastpców, takich jak Milton Friedman z drugiej   Moggridge, 1976, s. 42.
3. Estewell, 1987, s. 47.
4. John Maynard Keynes urodzi si w tym samym roku co Joseph Schumpeter w wiktoriaskim rodowisku buruazyjnym, charakteryzujcym si przenikliwoci biznesow, upodobaniem do piknych rzeczy, intelektualizmem i wyniesieniem moralnym [1] .
5. W kwestii tego, czy Keynes by osob odmawiajc suby wojskowej ze wzgldu na sumienie, patrz Dostaler, 2005, s. 246-250.
6. Nie jest pewne, czy Keynes mia wspania wizj Francji w ogóle, a jej ekonomistów w szczególnoci.
7. Poniewa Keynes by nieprzyjazny dla Francji w Ekonomicznych konsekwencjach pokoju aden francuski ekonomista nie by zainteresowany jego prac, dopóki dugie godziny niemieckiej okupacji nie day im swobody (pisze autor tej uwagi nieco zjadliwa stopka, chocia tumaczenie Ogólnej teorii byo planowane w 1938, ale zostao opónione przez wojn) Charles Kindleberger , 1982 The Great Global Crisis , 1929 -1939, Economica s.261
8. W rzeczywistoci Churchill nie by przekonany i podda si opinii gównego nurtu, czego póniej aowa. Churchill nie czu si dobrze z gospodark.
9. Troch czasu zajmie powrót do skarbca. Wraz z innymi, w tym Williamem Beveridge'em, który odegra rol w I wojnie wiatowej, który chcia zrobi wicej dla swojego kraju, utworzy grup Old Dogs .
10. Na ten temat oraz na brak realnego zaangaowania Keynesa w polityk spoeczn zob. (Skidelsky, 2003, s. 137).
11. Ta kontrowersja pojawia si podczas wywiadu Wellsa ze Stalinem w New Statesman. Wicej szczegóów zob. Skidelsky, 2003, s. 516.
12. Zob. wstp Van De Velde do artykuu Koniec leseferyzmu w Keynes, 2002, s. 55.
13. jego twórczo zostanie pogbiona przez szko syntezy neoklasycznej, która wiele zawdzicza Harvardowi i MIT . Alvin Hansen , profesor na Harvardzie, apeluje w swojej ksice z 1947 roku Polityka ekonomiczna i pene zatrudnienie o rekonstrukcj gospodarki rynkowej wyposaonej w nowe instytucje, w tym o stabilizacj waha ekonomicznych poprzez zarzdzanie zagregowanym popytem ( Beaud i Dostaler, 1996, s. 89).
14. Dla profesora Goodwina:   W rzeczywistoci zasadniczy keynesowski przekaz polityczny zosta dostarczony do duej audytorium Harvardu podczas wykadów Godkina z maja 1934 r. przez Waltera Lippmanna opublikowanych jako ksika zatytuowana The Method of Freedon (1935)   Goodwin CD (1995) , The Promise of Expertise: Walter Lippmann and policy sciences, Policy Sciences, 28, Kluwer Academic Publishers, Holandia, s. 336.
15. Oto próba wykorzystania tego, czego nauczylimy si z nowoczesnych dowiadcze i wspóczesnej analizy, nie do pokonania, ale do wdroenia mdroci Adama Smitha (CW, n) 27, s. 445).
16. Nie ma powodu przypuszcza, e w systemie gospodarczym istnieje niewidzialna automatyczna kontrola, która sama zapewnia, e kwota aktywnej inwestycji bdzie stale utrzymywaa si we waciwej proporcji Collected Writings XXI, s. 386.
17. W tych sprawach dziaaj gbokie prdy, mona je nazwa siami natury, a nawet niewidzialn rk, która dziaa w kierunku równowagi The Balance of Payment of the United States of 1946, Collected Writings tom 27, s. 445.
18. w Bretton Woods bdzie walczy o to, eby ich dwoje.
19. Patrz Markwell, 2006, s. 19, zwaszcza krytyka naiwnoci Keynesa w tym wzgldzie przez marksist, takiego jak John Strachey .
20. Adolf Berle, zastpca ministra spraw zagranicznych, który otrzyma zwierzenia w sprawie siatek szpiegowskich ZSRR w Stanach Zjednoczonych, uzyska od Cordella Hulla , aby Ministerstwo Spraw Zagranicznych byo obecne podczas negocjacji (Skidelsky, 2000, s. 246). W negocjacjach wezm udzia take czonkowie tego resortu, w tym czasami Berle. To ministerstwo bdzie si napdow, jeli chodzi o ratyfikacj projektu przez wszystkie kraje. Jeli opinia publiczna szczególnie zapamitaa nazwiska White'a i Keynesa, to dlatego, e to oni napisali szkice i e ich opozycja uderzya w ludzi. Mona jednak zauway, e idee przedstawione w obu planach byy miejscami wspólnymi w krgach wyspecjalizowanych, a negocjacje, poza nielicznymi pominiciami, toczyy si podczas sesji roboczych pomidzy delegacjami najczciej skadajcymi si z przewodniczcych sesji, m.in. nie jest wic kwesti kontrowersji midzy dwojgiem ludzi bez zewntrznych ekspertów, którzy potrafi dokadnie uchwyci problemy i skierowa je do swoich ministrów lub prezydenta.
21. Skidelsky (2000, s. 336). To raczej mao powiedziane . Keynes odegra w pewnym sensie rol, której polityka jego kraju tak naprawd nie odegraa.
22. Patrz ksika Hellera Nouvelles Perspectives de la politique économique Pary Calman-Lévy, 1968. Cytat z Beaud and Dostaler, 1996, s. 93.
23. Aby okreli opozycj midzy keynesistami a klasycznymi liberaami, w Stanach Zjednoczonych zwykle uywamy wyraenia Salt Water (implikowane uniwersytety blisko morza) versus Fresh Water [2] .
24. Czasami wyróniamy fundamentalistów, Srafianów i Kaleckich.
25. Artyku Gérarda Moattiego, Ekonomista i czynnik psychiczny Les Échos, 29.10.2009. W tym artykule autor recenzuje ksik Akerlofa i Schillera.
26. Przyznajesz tu i ówdzie, e chodzi o to, by wiedzie, gdzie narysowa lini. Zgadzasz si, e granica musi gdzie by narysowana i e logiczny ekstremum nie jest moliwe. Ale nie dajesz nam adnych wskazówek, gdzie to narysowa cytowany przez Bruce'a Caldwella, 2004, Hayek's Challenge: an Intellectual Biography of FA Hayek University of Chicago Press, s. 289

Bibliografia

• M. Beaud M. Dostaler , 1993, Myl ekonomiczna od czasów Keynesa , Michel Beaud , Gilles Dostaler , Punkty ekonomiczne wydanie uywane 1996.

1. s.  36 .
2. str. 17.
3. str. 86.
4. str. 81.
5. str. 84.
6. str. 96.
7. s. 195-196
8. str. 200.

• Dostaler G., 2005, Keynes et ses combats , z Parya, Albin Michel, 2005; nowe poprawione i rozszerzone wydanie, 2009.

1. str. 289.
2. str.  2002 .
3. str. 458.
4. s.40
5. s.41
6. s. 114.
7. str. 155-116.

• Keynes JM, 2002, Poverty in abundance , Gallimard (zbiór artykuów Keynesa z lat dwudziestych i trzydziestych)

1. str. 68-69.
2. str. 73
3. str. 75.
4. str. 80-81
5. str. 82.
6. str. 82-83
7. str. 27.
8. str. 28
9. str. 29.

• (en) Skidelsky R., 2003, John Maynard Keynes , Macmillan

1. str. 40.
2. str. 50.
3. str.  105 .
4. str.  108 .
5. str.  110 .
6. str. 358-362.
7. str.189
8. str. 184.
9. str.  265-267 .
10. str.  365 .
11. str.  36-366 .
12. str.  318 .
13. str. 494.
14. str. 491.
15. , s. 480.
16. str.89
17. str. 288.
18. str. 91.
19. str. 283.
20. str. 287.
21. str. 292.
22. s.528
23. str. 535.
24. str. 537.
25. str. 464.
26. str. 279
27. str. 499.
28. str. 547.
29. s.544
30. str. 539.
31. str. 663.

• (en) Skidelsky R., 2000, Walka o Angli , Macmillan

1. str. 137.
2. p.xv
3. str. 19.
4. str. 68.
5. str. 276.
6. str. XIX.
7. str. 20.
8. str. 283.
9. s.193
10. str. 249.
11. str. 330.
12. str. 207 i 218.
13. str. 243.
14. str. 357.
15. str. 253-254.
16. str. 354.
17. str. 218.
18. str. 506.

• (en) Donald Markwell (2006), John Maynard Keynes i stosunki midzynarodowe: ekonomiczne drogi do wojny i pokoju , Oxford i Nowy Jork: Oxford University Press.

1. str.  142 .
2. str. 9.
3. str. 10.
4. str. 15.
5. s. 13.
6. s.12
7. s.129
8. str. 191.
9. s. 174-176
10. s.22
11. str. 186.
12. str. 215.
13. str. 223-224.
14. str. 248.
15. str. 241.
16. str. 258-259.
17. str. 237.
18. str. 164.

• (en) Don Patinkin , 1987 Keynes, John Maynard (1883-1943) Nowy sownik ekonomii Palgrave

1. str. 33
2. str. 34
3. s. 21.
4. , s. 20.
5. s. 23.
6. str. 35.
7. str. 27.

Inne referencje

1. Nie ekonomista prawdopodobnie pod wpywem bardziej wspóczesnej myli ekonomicznej, e John Maynard Keynes ( Guy Cairo , 1 ^st zdanie artykuu)
2. Rita McWilliams Tullberg, Keynes [z domu Brown], Florence Ada (18611958) , w Oxford Dictionary of National Biography ,2007( przeczytaj online ).
3. Skidelsky, 2003, s. 3-4.
4. (w) "  Keynes z I wojny wiatowej 'Sprzeciw sumienia  ' , King's College,2014.
5. Mooridge, Maynard Keynes. Biografia ekonomisty , s.  25-29 .
6. Jean-Marie Tremblay, "John Maynard Keynes, 1883-1946" , Klasyka Nauk Spoecznych ,6 czerwca 2002.
7. A. Samuelson, Wielkie prdy myli ekonomicznej , PUG, 1990, s.  397 .
8. Don Patinkin , 1987, s.  19 .
9. (w) Maev Kennedy Pikna nauka, The Guardian , 24 listopada 2005 ( czytaj online ).
10. Ronald Steel, 1998, Walter Lippmann and the American Century, Transaction Publishers, s. 306.
11. Zobacz wywiad, którego Robert Skidelsky udzieli hiszpaskiemu dziennikowi El Mundo z okazji publikacji w jzyku hiszpaskim jego biografii Keynesa; (es) Pablo Rodríguez Suanzes, 'Keynes recomendaría bajar impuestos en la recesiónctual', El Mundo , 18 maja 2013 r. ( czytaj online ).
12. (in) "John Maynard Keynes: biseksualizm, balerinki i blask w ekonomii, zbyt" The Scotsman , 21 pa 2008 roku ( czytaj on-line ).
13. Jean-Marc Siroën,   John Maynard Keynes i krg szpiegów  , Rozmowa ,30 maja 2018 r.( przeczytaj online ).
14. Craufurd D. Goodwin Rozdzia 2: Sztuka i kultura w historii myli ekonomicznej w VA Ginsburgh, David Throsby Handbook of the Economics of Art and Culture s. 61-66.
15. Zobacz artyku w New York Times , 12 czerwca 2003 .
16. Bernard Maris , Siedem y Keynesa, w The Walk of History ,5 grudnia 2012.
17. Francja równie powróci do standardu zota, ale stosujc konkurencyjn dewaluacj, której Anglicy nie doceniaj.
18. Keynes, 2002, s.  23 .
19. [PDF] Gilles Dostale, Keynes and Politics , University of Quebec at Montreal ,4 grudnia 2015 r., s.  7 .
20. Combemale (1999), s.  7 .
21. M. De Vroey, P. Malgrange, Teoria i modelowanie makroekonomiczne, od wczoraj do dzi , Dokument roboczy, nr 2006-33, 2006 .
22. Keynes cytowany w Raffaelli, 2006, s.167
23. Raffaelli, 2006, s. 166.
24. Dostaler, 2002, s. 10.
25. Artyku Keynesa, UA / 20, cytowany w Skidelsky 2003, s. 98.
26. Hélène Périvier, Ekonomia feministyczna , Presses de Sciences Po
27. (w) John Maynard Keynes, Ulotka o reformie monetarnej , Londyn, Macmillan and Co.,1932, 1  pkt. ( czytaj online ) , s. 80
28. Keynes, 1990, s. 171.
29. Keynes, 1990 s. 173.
30. Carlo Benetti ,   Struktura logiczna ogólnej teorii Keynesa  , Cahiers d'économie politique , tom.  30, n ^o  1,1998, s.  11-48 ( ISSN  0154-8344 , DOI  10.3406 / cep.1998.1212 , czytanie online , dostp 13 czerwca 2020 )
31. Keynes, 1990, s. 117.
32. Lippmann The Method of Freedon (1935), s. 46.
33. Na ten temat zob. Pascal Combemale (2006), s. 12.
34. https://www.erudit.org/fr/revues/ae/2010-v86-n1-ae3990/045556ar/
35. http://www.sudoc.abes.fr/cbs/xslt/DB=2.1//SRCHIKT=12&TRM=170778401&COOKIE=U10178,Klecteurweb,D2.1,E8dca543c-219,I250,B341720009+ , SY, QDEF, A% 5C9008 + 1,, J, H2-26,, 29,, 34,, 39,, 44,, 49-50,, 53-78,, 80-87, NLEKTOR + PSI, R37 .164.170.155, FN & COOKIE = U10178, Klecteurweb, D2.1, E8dca543c-219, I250, B341720009 +, SY, QDEF, A% 5C9008 + 1,, J, H2-26,, 29, 34,, 39 44, 49-50, 53-78, 80-87, NLEKTOR + PSI, R37.171.105.100, FN
36. http://www.mtholyoke.edu/acad/intrel/interwar/keynes.htm
37. (en-GB) Joseph Stiglitz ,   Zreformuj euro lub wyrzu go do kosza | Joseph Stiglitz   , The Guardian ,5 maja 2010( ISSN  0261-3077 , przeczytany online , skonsultowany 8 listopada 2017 r. ).
38. Eichengreen, 1984, s. 364.
39. JMK, t. 19, s. 152, cytowany w Eichengreen 1984, s. 365.
40. JMK, t. 20, s. 115 cytowany w Eichengreen 1984, s. 366.
41. Zob. opinia Alvina Hansena w Markwell, 2006, s. 266.
42. (w) How Global Institutions Rule the World , J. Colomer, Palgrave Macmillan, 2014.
43. (w) Bitwa pod Bretton Woods, John Maynard Keynes, Harry Dexter White i tworzenie Nowego Porzdku wiata , Benn Steil, Princeton University Press, 2013, s. 195 i nastpne.
44. (w) Globalny handel: przesze bdy, przysze wybory Greg Buckman, Zed Books, 2005, s. 222 i nast.
45. Puapka zwana dolarem (2/4): dolar tak dobry jak zoto , Romain Renier, latribune.fr, 2 wrzenia 2014 r.
46. Jean-Marc Daniel, Krzywa Phillipsa  , Le Monde , 8 marca 2005 r.
47. Klamer, A. (1989), Ksigowy wród ekonomistów: rozmowy z Sir Johnem R. Hicksem, Journal of Economic Perspectives, 3 (4): 167-80.
48. Stiglitz, 2004, s. 314.
49. Pascal Combemale, 2008, s. 17.
50. Mankiw, 2008, s.4, konsultacja 03.08.2009.
51. Mankiw, 2008, s.4, konsultacja 03.08.2009.
52. dla wyczerpujcej prezentacji odniesiemy si równie do twórczoci Marca Lavoie
53. Marc Lavoie, Gospodarka postkeynesowska , La Découverte, 2004, s. 55.
54. patrz debata Edwina Le Herona i Philippe'a Moutota Czy banki centralne powinny by niezalene , Editions Prométhée, 2008.
55. Marc Montoussé , Monetary and Financial Economics , Editions Bréal,2006( ISBN  978-2-7495-0611-1 , czytaj online )
56. Austriacki krytyk , artyku w The Economist z 11 czerwca 1983: Obawiam si, e zmusza mnie to do szczerego stwierdzenia, e wci nie mam wtpliwoci, e Maynard Keynes nie mia doskonaej znajomoci caego teori dostpn w tamtym czasie i tak naprawd nie chcia uczy si rozumowania wykraczajcego poza tradycj Marshalla, której nauczy si w drugiej poowie studiów licencjackich w Cambridge. .
57. Hayek o ignorancji ekonomii Keynesa .
58. Hayek, Wybór w walucie, sposób na zatrzymanie inflacji , The Institute of Economics Affair, 1976, s. 10:   czowiek o wielkim intelekcie, ale ograniczonej znajomoci teorii ekonomii  .
59. FA Hayek, Prawo, ustawodawstwo i wolno , puf 2004, s. 104.
60. Friedrich Hayek , 1978, Osobiste wspomnienia Keynesa i rewolucji keynesowskiej , Hayek New Studies , Routledge i Kegan Paul, s. 284.
61. Hayek, 1978, s. 285.
62. Hayek, 1978, s. 286.
63. Hayek, 1978, s. 287.
64. Keynes Hayek . Keynes pisze o ksice: Moralnie i filozoficznie zgadzam si praktycznie z caoci: i nie tylko w zgodzie z ni, ale w gboko wzruszajcej zgodzie .
65. Bruce Caldwell, 2004, Hayek's Challenge: Intellectual Biography of FA Hayek University of Chicago Press, s. 289.
66. Jacques Rueff Wspomnienia i refleksje na temat ycia inflacji , polityka § stabilizacja po pierwszej wojnie wiatowej, konferencja z 1956 roku zawarte w ksice wieku inflacji, Payot , 1963.
67. Charles Kindleberger , Wielki kryzys wiatowy 1929-1939, Economica p.46
68. Jacques Rueff, Przegld polityczny i parlamentarny , 1925.
69. Jacques Rueff, gazeta Le Monde , 1976.
70. Jacques Rueff Bdy ogólnej teorii lorda Keynesa   Revue d'Économie politique, 57 , stycze-luty 1947, s. 5-33; Wersja angielska: The Fallacies of Lord Keynes' General Theory, The Quarterly Journal of Economics, 61 , maj 1947, s. 353-367.
71. Rueff, 1947, s.24
72. Rueff, 1947, s. 19.
73. Rueff, 1947, s. 22.
74. De Vroey i Malgrange, 2007, s. 13.
75. Modigliani 1977 przemówienie prezydenckie do American Economic Association , cytowane w Beaud i Dostaler, 1996, s. 191.
76.   Colloquium 2001 Colloquium on Floating Exchange Rates   ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , Bank of Canada [PDF] .
77. Marc Montoussé , Makroekonomia , Editions Bréal,2006( ISBN  978-2-7495-0610-4 , czytaj online )
78. Jacques Cros, 1951, Neoliberalizm: studium pozytywne i krytyczne , Librairie de Médicis, s. 322.
79. Paul Mattick, Marks i Keynes , Gallimard, 2010, ( ISBN  978-2-07-012789-4 ) .
80. Alfred Sauvy w The Economy of the Devil Calman-Levy, 1976 ( ISBN  2702100988 ) .
81. JCWood, wyd. ; JMKeynes: oceny krytyczne, 4 tomy, Beckenham, 1983. P. Delfaud Keynes i keynesizm, Que sais-je Nr 1686, 3 ^th  edition, 1983 dla uproszczonego podejcia.

Wersja tego artykuu z 24 listopada 2009 zostaa uznana za   artyku wysokiej jakoci  , co oznacza, e spenia kryteria jakoci dotyczce stylu, przejrzystoci, trafnoci, cytowania róde i ilustracji.