W mitologii greckiej , Halia (w starożytnej Grecji Ἁλία / Halia ), córka Thalassa i Pontos lub Uranosa w zależności od wersji, to Haliad z wyspy Rodos , który uosabia sól morska. Kochana przez boga Posejdona , miała córkę, nimfę Rhodé i sześciu synów, bogów Zachodu (w starogreckim Προσηῷους Δαίμονες / Prosēôious Daímones ).
Jej synowie odmówili Afrodyty gościnności na wyspie, gdy płynęła po morzach tuż po jej urodzeniu, doprowadzając ich do szaleństwa. Gwałcą swoją matkę i ze wstydu, Halia rzuca się do morza, podczas gdy jej synowie są pochowani przez ojca w jaskiniach na dnie morskim pod wyspą.
Rodowie mówią, że po jej śmierci Halia została boginią Leucothée, chociaż w większości wersji jest to boeotańska księżniczka Ino, a nie Halia.
Halia wydaje się być asymilowana z Océanide Caphira , rodianą pielęgniarką boga Posejdona. Jest również spokrewniona z Himalią , nimfą uwiedzioną przez Zeusa, gdy przybył, by pokonać Gigantów (z pewnością Telchinów ).
Podsumowując, jako matka Rodos , Rhodesian Athena , jest prawdopodobnie identyfikowana z Polyphe .