Ha ha

Ha ha Obraz w Infoboksie. Ha-ha przed Heaton Hall w Heaton Park (Manchester).

Ha-ha (lub tope tope lub skok wilk ) to rodzaj wykopu stosowany od czasów starożytnych w fortyfikacji opóźnić napastników, a teraz wybiera się głównie na jej estetyczny wygląd.

W XVII -tego  wieku Mansart zdecyduje się umieścić je na końcu ścieżek ogrodowych, aby usunąć widok blokując przejście. Guwernantka Wielkiego Delfina , syna Ludwika XIV , gdy był mały, uniemożliwiła mu zbliżenie się do niego. Pewnego dnia, w ogrodach Meudon , uciekając przed czujnością, podszedł na skraj wilczego skoku i powiedział ze śmiechem: „Ha ha, tylko to musi mnie przestraszyć!” " Teraz, dworzanie zwane skoki ha ha-ma. Jest to XIX- th  century, że słowo ostatecznie zastąpił nazwę wilk skoku.

Prace ogrodowe

W dziedzinie ogrodnictwa ha-ha ogrodów francuskich znajdują się na końcu ścieżek i tworzą zamurowane rowy z płaskim dnem obramowane ścianami przelewającymi się do rowu w celu uniemożliwienia jego przejścia z boku bez odcinania perspektywy krajobrazu. Jest to ogrodzenie zamaskowane w formie wykopu , którego jedna pionowa ściana wewnętrzna jest murem oporowym, a druga pochyła i porośnięta trawą . Pozwala uzyskać efekt wizualny, który ukrywa to ogrodzenie w pożądanym kierunku, zachowując jednocześnie bardziej naturalną estetykę ogrodu. Ta sztuczka jest klasykiem angielskiego ogrodu, a także umożliwia nadrabianie różnic poziomów na polu.

Ha-ha tworzące ogrodzenie w parkach z menażerią może być zastąpione płotami z kratami do parkowania niegroźnych zwierząt.

Architektura

W architekturze ha-ha to rów wykopany na końcu alei , na końcu parku lub ogrodu , aby bronić wejścia bez ograniczania widoku.

Ha-ha fortyfikacji przypominają ha-ha ogrodów francuskich. Umieszcza się je w łokciach rowów, aby opóźnić postęp wrogów lub zaskoczyć ich ukrywając się w nich.

W obwarowaniach znajdują się również „ha-ma mosty” i „ha-ma schody”, czyli mosty lub wysuwane schody, które nakładają się na ha-ha.

Uwagi i referencje

  1. Kilka słowników, takich jak Słownik dat, faktów, miejsc i ludzi historycznych: lub… , autorstwa A.-L. d'Harmonville , s.  65 .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły