Gajac

Ten artykuł to projekt dotyczący gminy w Żyrondzie .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Gajac
Gajac
Ratusz ( wrzesień 2011 ).
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Żyronda
Miasto Langon
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Bazadais
Mandat burmistrza
Utrata Pascala
2020 -2026
Kod pocztowy 33430
Wspólny kod 33178
Demografia
Miły Gajacais
Ludność
miejska
376  mieszk. (2018 spadek o 2,34% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 31  os./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44° 26 ′ 15 ″ północ, 0° 07 ′ 43 ″ zachód
Wysokość Min. Maks. 36  m
144  m²
Powierzchnia 12,28  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Bazas
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Żyronda Południowa
Ustawodawczy dziewiąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Gajac
Geolokalizacja na mapie: Gironde
Zobacz na mapie topograficznej Żyrondy Lokalizator miasta 14.svg Gajac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gajac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gajac
Znajomości
Stronie internetowej gajac.fr

Gajac jest wspólny południowo-zachodnia Francja , znajduje się w dziale z Gironde ( rejon Nowego Aquitaine ).

Jej mieszkańcy nazywani są Gajacais .

Geografia

Miasto położone jest w sercu Bazadais , 64  km na południowy wschód od Bordeaux , stolicy departamentu, 20  km na południowy wschód od Langon , stolicy dystryktu i 7,5  km na wschód od Bazas , stolicy kantonu.

Sąsiednie gminy to Gans na północy, Sendets na wschodzie, Birac na południu, Saint-Côme na południowym zachodzie i Bazas na zachodzie.

Gminy graniczące z Gajac
Gans
Bazas Gajac Sendets
Saint-Come Birac

Przez miasto przebiega droga departamentalna D 9, która prowadzi na zachód do Bazas i na północny wschód do Aillas i dalej do La Réole .
Najbliższy wjazd na autostradę A62 ( Bordeaux - Tuluza ) to Wyjście 4  La Réole , 13  km drogi na północny-północny-wschód.
Dojazd Wyjście 1  Bazas do autostrady A65 ( Langon - Pau ) znajduje się 9,5  km na zachód.

Najbliższy SNCF stacja jest Langon , 20  km od drogi do północno-zachodniej, na linii Bordeaux-Sète z TER Nouvelle-Aquitaine .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 8,4 d
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 851  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,6 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego, „Saint-Martin-Curto” w miejscowości Saint-Martin-Curton , zleciła w 1974 roku i znajduje się 16  km na kradzież ptaków , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,2  °C, a suma opadów 843  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Bordeaux-Mérignac” w miejscowości Mérignac , oddanej do użytku w 1920 roku i oddalonej o 61  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 13,3  °C w latach 1971-2000 do 13,8  °C dla 1981-2010, następnie w 14,2  ° C przez 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Gajac jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu siatki zagęszczenia gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bazas , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 18 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (64,8% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (71,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (32,6%), grunty orne (25,2%), heterogeniczne tereny rolne (20,1%), łąki (19,5%), tereny zurbanizowane (2,2%), wody kontynentalne (0,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Powszechny we Francji archetyp, osada została założona na posiadłości należącej do Ga ( us (imię osobiste rozpowszechnione w Cesarstwie Rzymskim ), Gaïacum wynikającego z * Gaï (us) -acum (gallo-rzymski przyrostek, od galijskiego * - ako , miejsce, od Gaius ). Istnieje wersja zlatynizowana w Gajan , o tym samym pochodzeniu, łacińskie -anum zastępujące -acum Gallo-Roman ), stąd Gajan (Ariège) , Gajan (Gard) , Gaja-la-Selve .

Formy oïl: Geay (Charente-Maritime) , Geay (Deux-Sèvres) , Gée , itp.

Z pięcioma innymi wioskami lub miejscowościami, La Roque-Gajac (zdeformowana późno w La Roque-Gageac ) na Dordogne , Gageac-et-Rouillac , dystrykt Gajac w Saint-Médard-en-Jalles w metropolii Bordeaux , która zawiera zamek Gajac (stary feudalny Motte ) oraz młyn Gajac , Gajac pobliżu Rodez ( Onet-le-Chateau ) i młyn Gajac wokół którego Bastide od Villeneuve-sur-Lot został zbudowany , tutaj jest lista , oczywiście nie wyczerpująca, z sześciu znanych Gajaców, które są w Guyenne .

Nazwisko Gajac jest również skoncentrowane w Guyenne , bardziej po stronie Villefranche-du-Queyran , Tonneins , Couthures , Marmande . Jest to prawdopodobnie po XI XX  wieku te rodziny miały nazwę miejsca, w którym żyli. Widać ślady niewielkich pogromów Gajacia, ale wojna stuletnia zebrała swoje żniwo i wiele rodzin i tak wiele pism zostało zniszczonych lub rozproszonych.

Dla przypomnienia, w Chorwacji , na wyspie Pag , znajduje się wioska Gajac , ale trudno sobie wyobrazić w czasach rzymskich identyczną ewolucję toponimu w -acum w Dalmacji i jest to słowo po prostu chorwackie, a zatem czyste. homonimia.

Podczas rewolucji parafie Saint-Martin de Gajac i Saint-Christophe de Trazits utworzyły gminę Gajac.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 Luty 2008 Laborde Pierre    
Marzec 2008 2020 Bruno Dionis z pobytu   Emerytowany rolnik
2020 W trakcie Utrata Pascala   Rzemieślnik
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 376 mieszkańców, o 2,34% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Gyronde  : + 6,4%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
908 735 710 699 757 732 752 720 670
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
650 614 641 610 603 628 615 588 529
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
535 528 482 440 397 395 410 366 370
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
348 336 335 330 363 323 374 384 387
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
376 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Nazwisko mieszkańców miasta na habitants.fr , konsultowane 11 września 2011 r.
  2. odległości drogowe - Odległości po Wielkim Kole wynoszą odpowiednio 57,5  km dla Bordeaux, 16,1  km dla Langon i 6,6  km dla Bazas. Dane udostępnione przez Lion1906.com , dostęp 16 września 2011 r.
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 14 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Saint-Martin-Curto – metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r. )
  10. „  Orthodromy between Gajac and Saint-Martin-Curton  ” , na fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  11. „  Station Météo-France Saint-Martin-Curto-climatological sheet – 1981-2010 statistics and records  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Ortodromia między Gajacem i Mérignac  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  13. "  stacja meteorologiczna Bordeaux-Mérignac - Normalne na lata 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Bordeaux-Mérignac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Bordeaux-Mérignac - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  22. Historia gmin , s. . 22, na GAEL (Archiwum Żyrondy online) z Archiwów Wydziałowych Żyrondy, konsultacja 5 kwietnia 2013 r.
  23. Gmina Gajac na stronie internetowej AMF, Association des Maires de France , konsultacja 11 września 2011 r.
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  28. "  Napis w kościele Saint-Martin  " , zawiadomienie n o  PA00083554, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 11 września 2011 r.