Gaillefontaine

Gaillefontaine
Gaillefontaine
Ratusz
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Seine-Maritime
Dzielnica Dieppe
Międzywspólnotowość CC Czterech Rzek
Mandat burmistrza
 Jean-Pierre Henry
2020 -2026
Kod pocztowy 76870
Wspólny kod 76295
Demografia
Miły Gaillefontainy
Ludność
miejska 		1223  mieszk. (2018 spadek o 2% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 47  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49°39′16″ północ, 1°37′01″ wschód
Wysokość Min. 143  m
Maks. 246  m²
Obszar 26,23  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Gournay-en-Bray
Ustawodawczy 6 th  powiat Seine-Maritime
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Gaillefontaine
Geolokalizacja na mapie: Seine-Maritime
Zobacz na mapie topograficznej Seine-Maritime Lokalizator miasta 14.svg Gaillefontaine
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gaillefontaine
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gaillefontaine
Znajomości
Stronie internetowej http://www.gaillefontaine.fr

Gaillefontaine jest francuski gmina znajduje się w dziale z Seine-Maritime w tym Normandy regionu .

Geografia

Lokalizacja

Gaillefontaine to miasto w Pays de Bray w Normandii położone w dolinie Béthune .

Znajduje się na osi Rouen - Amiens , około 60  km od Rouen i 70  km od Amiens, na skrzyżowaniu dawnej RN 319 (RD 919) z D 9 i D 135.

Gminy przygraniczne

Gaillefontaine graniczy na północnym zachodzie z gminą Beaussault , na północnym wschodzie z gminą Conteville , na wschodzie z gminą Criquiers , na południowym wschodzie z gminą Haucourt , na południu z gminą Longmesnil , na zachodzie z gminą . thil-Riberpé i Compainville .

Gminy graniczące z Gaillefontaine
Beaussault Conteville Krakersy
Compainville
Le Thil-Riberpré 		Gaillefontaine Haucourt
Longmesnil Pommereux , Saint-Michel-d'Halescourt Grumesnil

Hydrografia

Gospodarze Town źródłowe z Bethune , która jest dopływem z wybrzeża rzeki w Arques .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 9,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,7 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 1,8 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 13,5  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 881  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,7 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Forges” w gminie Forges-les-Eaux , oddana do użytku w 1959 roku i znajduje się 7  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 10,5  ° C i ilość opadów 827,2  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Beauvais-Tillé", w miejscowości Tille w departamencie Oise , uruchomionej w 1944 r. i na 42  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 10,4  °C w okresie 1971-2000 o 10,6  °C w latach 1981-2010, następnie 11,1  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Gaillefontaine jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (80,2% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. (80,5%) . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (42%), grunty orne (38,2%), lasy (17,1%), tereny zurbanizowane (2,7%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Miejscowość jest potwierdzona pod nazwą Goislen fontana około 1040 i 1066.

Według Dauzata i Rostainga można to wytłumaczyć germańskim imieniem Gailo i łac. fontana , fontanna, źródło.

Fabuła

Wysoki okres i średniowiecze

Do Rzymian zbudowany około 450, A droga dzieje z Amiens do Rouen .

Około 1850 r. znaleziono glinianą wazę zawierającą sześćdziesiąt sztuk srebra, z których wszystkie nosiły legendę Karlus Francorum Rex , pochodzącą z epoki Franków.

W średniowieczu Gaillefontaine było siedzibą wicehrabiego , châtellenie , bailiwicku z wysokimi, średnimi i niskimi prawami sprawiedliwości, obejmującymi 24 lordów na tym obszarze. Jego decentralizacja następuje po sąsiednim zamku La Ferté .

W 912 Rollon ustanowił władzę na rzecz człowieka o imieniu Eudes. W 1050 roku na zamkowym kopcu Hugues Ier de Gournay zbudował normański zamek obronny . Zamek wtedy często zmienia rękami, aż jego zniszczeniu w XV -go  wieku ( angielskich królów i królów Francji ).

Około 1140 r. założono klasztor Clair-Ruissel dla zakonnic z opactwa Notre-Dame de Fontevraud .

W 1204 Gaillefontaine połączyła się z królestwem królewskim .

W 1310 roku Philippe le Beldonne przejął władzę nad Gaillefontaine Charlesowi de Valois , który zamienił ją z Enguerrandem de Marigny .

Król Karol IV Piękny przebywał na zamku w Charles de Valois w 1327 roku. W 1349: wdowa po nim, Jeanne d'Évreux , założyła szpital Sainte-Trinité w Gaillefontaine . W 1332 roku, Gaillefontaine stanowi gmina , a my zachować rękopis, w którym gmina odstępuje opiekę i utrzymanie tego maladrerie w życiu Thomasa de La Fontaine i jego żony Małgorzaty.

W XIV th  century, Jacques Invest Clair-Ruissel Priory.

Po zniesieniu oblężenia Beauvais w 1472 roku Karol Śmiały oblegał Gaillefontaine, rozebrał fortecę, splądrował miasto i podpalił je.

Trędowaty jest zgłaszane do XV -go  wieku.

Od renesansu do rewolucji

Od Rewolucji

Gaillefontaine było stolicą kantonu podczas rewolucji .

Posiadłość Gaillefontaine została zakupiona w dniu 5 kwietnia 1800spadkobiercom pana du Ruey przez Anne Adélaïde Dechaux, wdowę po generale Hoche .

Gaillefontaine zaabsorbowany 1823 gmina Saint-Maurice ( "Sancti Mauricii" u XII p  wieku), a następnie, w 1825 roku, które z drzew orzechowych ( "Noiers", "1210" w Nouiers: sadzenie drzew orzecha włoskiego ).

Obecny zamek wybudował w latach 1881-1886 markiz Ernest-Gabriel des Roys , wnuk generała Hoche. Był zastępcą Seine-Inférieure , radnego generalnego kantonu Forges-les-Eaux , radnego miejskiego Gaillefontaine.

Gaillefontaine było jednym z najważniejszych miast w Pays de Bray . Dziś, trzy kościoły, dawne nazwy ulic i stare domy z przodu szachulcowym rzeźbione, niektóre w wspornikowym , pochodzący z XVI TH do XVIII th  wieku , przypominający swego starszeństwa.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Przed rewolucji, parafia i Chatellenie z Gaillefontaine został tymczasowo umieszczony w Baliwatem i wyborach z Neufchâtel w Generalitat Rouen . Na poziomie duchowym, należała do dekanatu z Neufchâtel w archidiecezji Rouen .

Miasto było od czasu rewolucji w okręgu Neufchâtel, przyłączonym od 1926 r. do okręgu Dieppe w departamencie Seine-inferior, obecnie Seine-Maritime . W wyborach posłów od 2012 roku jest częścią szóstego okręgu Seine-Maritime .

Od 1793 do 1801 była stolicą efemerycznego kantonu Gaillefontaine, w którym została przyłączona do kantonu Forges-les-Eaux . W ramach redystrybucji kantonów z 2014 roku we Francji miasto zostało włączone do kantonu Gournay-en-Bray .

Międzywspólnotowość

Gmina była członkiem społeczności gmin kantonu Forges-les-Eaux , utworzonej pod koniec 2001 roku.

W ramach przepisów ustawy o nowej organizacji terytorialnej Rzeczypospolitej (Ustawa NOTRe) z7 sierpnia 2015 r., który stanowi, że publiczne zakłady współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym muszą mieć co najmniej 15 000 mieszkańców, ta mała międzygminna łączy się z sąsiadami, tworząc, 1 st styczeń 2017, wspólnota gmin 4 rzek , której gmina jest obecnie członkiem.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
    Taburet    
    Louis Thillais    
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 1983 2008 Christian Plailly PS Lekarz
Marzec 2008 maj 2020 Dany Guesdon   Wiceprzewodniczący Wspólnoty Gmin 4 Rzek (2017 → 2020)
maj 2020 W toku
(stan na 3 czerwca 2020 r.) 		Jean-Pierre Henry   Emerytowany pracownik hazardu w kasynie

Polityka zrównoważonego rozwoju

W gminie przewiduje się rozbudowę farmy wiatrowej Gaillefontaine (5 turbin wiatrowych) obsługiwanej przez ÉnergieTeam (3 urządzenia, równina Campdos) oraz w Haucourt . Wiosną 2020 r. organizowane jest publiczne dochodzenie przed utworzeniem tej nowej placówki.

Od 2015 roku gminne szkoły ogrzewane są kotłem na zrębki drzewne, z wykorzystaniem pociętych miejscowego drewna bocage.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1223 mieszkańców, co oznacza spadek o 2% w porównaniu z 2013 r. ( Seine-Maritime  : + 0,1%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
950 1196 1,328 1,136 1,653 1629 1,662 1,699 1660
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,702 1,712 1,844 1,637 1640 1608 1568 1547 1481
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1,438 1497 1429 1,273 1294 1,293 1269 1257 1 239
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
1 232 1452 1503 1373 1446 1460 1395 1274 1228
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1 223 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Dzieci z Gaillefontaine mają dostęp do szkoły podstawowej Lazare-Hoche i przedszkola Les Mots Passants zarządzanego przez SIVOS Bray-Est oraz mają stołówkę szkolną.

Zdrowie

W 2020 r. gmina Communauté de communes des Quatre Rivières utworzyła w mieście multidyscyplinarne centrum zdrowia , z trzema gabinetami lekarskimi i dwoma gabinetami pielęgniarskimi, zlokalizowanymi w pobliżu apteki. MSP działa w bliskim kontakcie z Forges-les-Eaux.

Dom spokojnej starości Lefebvre-Blondel-Dubus to Ehpad, którego remont i rozbudowa odbywają się w sezonie 2019/2020.

Inne wyposażenie i życie społeczności

Gaillefontaine posiada centrum sztuki, rozrywki i kultury (CALAC) zwane „Warsztatem Stowarzyszenia Terre de Bray”, które organizuje zajęcia w domach starców w Aumale, Gaillefontaine i Forges-les-Eaux oraz w szkołach, a także kursy warsztatowe.

Wielofunkcyjna hala Gaillefontaine, wybudowana w latach 80. XX wieku, została odnowiona w 2018 roku.

Gospodarka

Jedną z firm w mieście jest fabryka Conforbaie, która specjalizuje się w oknach PCV. W 2019 roku zatrudnia 25 osób.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne w meteorologii to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Po śmierci Karola Francuskiego (otrutego?), jego brat Ludwik XI skorzystał z okazji, aby zająć jego Księstwo Guyenne . Karol Śmiały widzi w tym pretekst do wypowiedzenia mu wojny i w czerwcu najeżdża Pikardię . Po zainwestowaniu kilku miast doznał niepowodzeń przed Beauvais , którego broniła Jeanne Hachette (22 lipca), a następnie w Rouen.Na początku listopada rozejm w Compiègne przerwał działania wojenne
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 27 lipca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 27 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 27 lipca 2021 )
  7. "  Météo-France Forges station - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 27 lipca 2021 )
  8. „  Orthodromy between Gaillefontaine and Forges-les-Eaux  ” , fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  9. „  Stacja Météo-France Forges – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja 27 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Orthodromy between Gaillefontaine and Tillé  ” , fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Beauvais-Tillé - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Beauvais-Tillé - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27.07.2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Beauvais-Tillé - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  20. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  21. Adigard des Gautries – Nazwy miejscowości Seine-Maritime poświadczone między 911 a 1066 (ciąg dalszy) [artykuł] strona 148.
  22. Albert Dauzat i Charles Rostaing, Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Librairie Guénégaud, Paryż, 1989, strona 309.
  23. komunikatu n O  PA00100670 .
  24. Abbe Cochet , Archeologicznego Dyrektorium Seine gorszy Departamentu: pisemnej pod patronatem Akademii Nauk, Literatura piękna i sztuki de Rouen , Paryż, Imprimerie Nationale, Coll.  „Dyrektorium Archeologiczne Francji”,1871, 652  s. ( czytaj online ) , s.  198-200, przeczytaj online w Gallica .
  25. Opat J.-E. Decorde, Esej historyczno-archeologiczny o kantonie Forges les Eaux , Paris & Rouen, Derache & Lebrument,1856, 327  s. ( czytaj online ) , s.  71-78.
  26. Abbé Cochet , historyczna i archeologiczna dolna Sekwana: epoki galijskie, rzymskie i frankońskie , Paryż, księgarnia historyczna i archeologiczna Derache,1864, 552  s. ( czytaj online ) , s.  382w książkach Google .
  27. „  Rękopis: Miasto Gaillefontaine daje Thomasowi de La Fontaine i jego żonie Marguerite opiekę i administrację nad chorobą  ” jako dożywotnią rentę , Świetne dokumenty w historii Francji; Florilège , na http://www2.culture.gouv.fr ,15 września 1332(dostęp 11 października 2020 r . ) .
  28. Opat J.-E. Decorde, Esej historyczno-archeologiczny o kantonie Forges les Eaux , Paris & Rouen, Derache & Lebrument,1856, 327  s. ( czytaj online ) , s.  155.
  29. Opat J.-E. Decorde, Esej historyczno-archeologiczny o kantonie Forges les eaux , Paris & Rouen, Derache & Lebrument,1856, 327  s. ( czytaj online ) , s.  155-156.
  30. Christine Favre-Lejeune, Sekretarze Króla Wielkiej Kancelarii Francji, tom 2 , Paryż, Sedopols,1986, 1318  s. ( ISBN  2-904177-07-8 ) , s.  834-835.
  31. „  Thomas Le Gendre de Collandres  ” o Hyacinthe Rigaud (dostęp 27 października 2018 r . ) .
  32. Opat J.-E. Decorde, Esej historyczno-archeologiczny o kantonie Forges les Eaux , Paris & Rouen, Derache & Lebrument,1856, 327  s. ( czytaj online ) , s.  156-157.
  33. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  34. „  Nekrolog: M. le marquis des Roys d'Eschanclelys  ”, Tydzień Religijny diecezji Rouen ,5 grudnia 1903, s.  1169-1173 ( czytaj online , konsultacja 11 października 2020 r. ), przeczytaj online w Gallica .
  35. „  Ernest, Gabriel des Roys (1836-1903)  ” , na Sycomore , baza danych deputowanych Zgromadzenia Narodowego .
  36. Sekcja III artykułu L. 5210-1-1 ogólnego kodeksu władz lokalnych , o Légifrance
  37. „  The Mayors of Gaillefontaine  ” , na http://www.francegenweb.org (dostęp 31 lipca 2018 ) .
  38. Przebudzenie 27 marca 2008 r.
  39. Marie-Géraldine Dartois, „  Gaillefontaine: Burmistrz Dany Guesdon nie będzie ubiegał się o reelekcję w marcu 2020 r.: Po 12 latach na czele miasta, Dany Guesdon, burmistrz Gaillefontaine, nie powróci do wyborów samorządowych w 2020 r. Odpowiada na nasze pytania  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,4 czerwca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 5 czerwca 2020 r. ) „Po dwóch kategoriach jak pierwszego magistratu, burmistrz Gaillefontaine Dany Guesdon, nie opuszcza na nową kadencję w wyborach komunalnych 2020. W wieku 64 lat, podjął decyzję, aby się rozłączyć . ”
  40. Mary Geraldine Dartois "  Miejska 2020. Jean-Pierre Henry jest na szczycie listy do Gaillefontaine: the 1 st  Zastępca towarzyski Jean-Pierre Henry będzie prowadzić wykaz" Forward Gaillefontaine "w wyborach lokalnych w marcu przyszłego roku  ," The „Scout - La Depeche ,12 lutego 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ) „Miasto, w którym zajmuje się tworzeniem sieci stowarzyszeń i zarządzaniem gminą od 1995 roku, kiedy został radnym gminy. On się wtedy 2 nd  zastępca ramach mandatu doktora Plailly. W ciągu ostatnich dwóch kadencji zajmował stanowisko pierwszego zastępcy obok burmistrza Dany Guesdona” .
  41. Marie-Géraldine Dartois, “  Miejski: Jean-Pierre Henry jest nowym burmistrzem Gaillefontaine: Bez niespodzianek w Gaillefontaine podczas instalacji nowej rady. Burmistrzem został wybrany Jean-Pierre Henry. Zastępuje przechodzącego na emeryturę Dany Guesdona  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,3 czerwca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 5 czerwca 2020 r. ) "27 maja szef listy został wybrany na burmistrza w głosowaniu tajnym 13 głosami i 2 pustymi głosami . "
  42. Marie-Géraldine Dartois, „  Energia. Na terytorium Gaillefontaine powstaje pięć turbin wiatrowych: Instalacja 5 turbin wiatrowych na terytorium Gaillefontaine przynosi 40 000 euro inwestycji na rzecz promocji transformacji energetycznej i poprawy środowiska życia  ”, L'Éclaireur - La Dispatch ,28 czerwca 2018( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  43. Marie-Géraldine Dartois, „  Farma wiatrowa: po prezentacji, otwarcie ankiety publicznej w Gaillefontaine i Haucourt: Projekt rozbudowy farmy wiatrowej w Gaillefontaine i Haucourt jest przedmiotem ankiety publicznej do 3 lutego 2020  ”, L 'Éclaireur - La Dépêche ,8 stycznia 2020( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  44. Marie-Géraldine Dartois, „  Sivos Bray-Est: kocioł na zrębki drzewne w celu zmniejszenia rachunków: W grupie szkolnej w Gaillefontaine przeprowadzono główne prace. Zainstalowano kocioł na zrębki drzewne. Właśnie została zainaugurowana  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,13 czerwca 2015( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  45. Organizacja spisu na insee.fr .
  46. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  47. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  48. Marie-Géraldine Dartois, „  Dzieci z Sivos Bray-Est na nowo odkryły dobry smak lokalnych produktów: Steven Coutre, kucharz z Sivos Bray-Est, dzieli się swoim upodobaniem do zwarć i zalet tych smaków. W menu: wizyta w szkolnej stołówce, a następnie odkrycie gospodarstwa warzywnego  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,31 października 2016( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  49. Marie-Géraldine Dartois, „  Dom medyczny w Forges-les-Eaux i Gaillefontaine: rozpoczęcie prac w lutym 2019 r.: Prace nad centrum medycznym Gaillefontaine-Forges-les-Eaux rozpoczynają się w lutym 2019 r. Pozwolenie na budowę zostało wydane. zatwierdzone, a termin odwołania minął  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,7 grudnia 2018( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  50. Marie-Géraldine Dartois, „  Multidyscyplinarne centrum zdrowia w Gaillefontaine: za kulisami przeprowadzki: Centrum zdrowia w Gaillefontaine otworzyło swoje podwoje w piątek 18 września 2020 r. Śledziliśmy przeprowadzkę pracowników służby zdrowia  ”, L 'Scout - La Dépêche ,23 września 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  51. Marie-Géraldine Dartois, „  EHPAD. Restrukturyzacja domu spokojnej starości w Gaillefontaine wejdzie w życie w tym roku: w 2019 r. zostanie zrestrukturyzowany dom spokojnej starości w Lefebvre. Prace pozwolą na całkowity remont domu opieki w Gaillefontaine. Niezbędny krok w życiu mieszkańców  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,23 stycznia 2019( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  52. Marie-Géraldine Dartois, „  Terre de Bray szybko się rozwija, jego pomieszczenia nie są już odpowiednie: Centrum Sztuki, Rekreacji i Aktywności Kulturalnej z siedzibą w Gaillefontaine, znane jako Terre de Bray, rozwija się tak szybko, że jego pomieszczenia stały się zbyt małe  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,11 marca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  53. Marie-Géraldine Dartois, „  Pomieszczenie wielofunkcyjne Gaillefontaine zamknięte do wiosny z powodu całkowitego odnowienia: Sala wielofunkcyjna Gaillefontaine będzie zamknięta od 15 lutego 2018 r. z powodu remontu. Ponowne otwarcie planowane jest na koniec maja. Szczegóły  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,12 grudnia 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  54. Marie-Géraldine Dartois, „  Fabryka Conforbaie w Gaillefontaine powraca: w Gaillefontaine Conforbaie przewidziała ewolucję rynku, skupiając się na ludziach. Dzięki temu może dziś wprowadzać innowacje i powrócić do sprzedaży profesjonalistom  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,19 listopada 2019 r.( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  55. "  Gaillefontaine. Obraz kościoła uratowany przez pana wsi: księcia Pawła Sanguszo postanowił zająć się restauracją obrazu „Jezus i Samarytanka przy studni Jakubowej. Piękna historia, która wiele zawdzięcza młodemu studentowi politologii powiązanemu z Pays de Bray  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,23 sierpnia 2016( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  56. „  Domaine de Gaillefontaine  ” , Monumentum, mapa francuskich zabytków historycznych,15 września 2020 r.(dostęp 11 października 2020 r . ) .
  57. „  Wejście zestaw boczny, most (fot Gustave-William Lemaire), w latach 1900 i 1920  ” , uprzedzenia n o  AP67L01763, bazy pamięci , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  58. "  Ensemble sur parc (fot Gustave-William Lemaire), w latach 1900 i 1920  " , uprzedzenia n o  AP67L01765, bazy pamięci , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  59. "  fotografia: wewnętrzny dziedziniec (fot Gustave-William Lemaire), w latach 1900 i 1920  " , zawiadomienie n o  AP67L01764, bazy pamięci , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  60. Michel Coffin, Geograficzny, historyczny, turystyczny spacer w sercu Pays de Bray [tom 1] , Forges les Eaux, Biuro turystyczne Forges les Eaux,1977, 252  s. , s.  110-111.
  61. „  Eglise des Noyers – Gaillefontaine  ” , Projekty / Dziedzictwo religijne , Heritage Foundation (dostęp 11 października 2020 r . ) .
  62. „  W Gaillefontaine, spółka z zadowoleniem układania swojego 10 milionowego płytki: the Wienerberger Francja grupa chciała podkreślić swój flagowy produkt podczas spotkania w Saint Jean-Baptiste des Noyers kaplica: dachówka Saint-Vincent  ” L'Eclaireur - La Depeche ,29 lipca 2019 r.( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ) „Tu, w Gaillefontaine, 22.080 osób zajmuje 366 metrów kwadratowych dachu. Czterech dekarskich rzemieślników z Maison Dupuis de Cailly potrzebowało dwóch miesięcy na ułożenie tych niewielkich płyt z terakoty w kolorze bursztynu lub pieprznej czerwieni, ukończonych na poziomie oddzielenia chóru od nawy okładziną z kasztanowych płytek” .
  63. Mary Geraldine Dartois "  Jean-Marie Bigard przy łóżku kaplicy drzew orzechowych w Gaillefontaine dla 2 e  czasów: Jean-Marie Bigard wymyślił Gaillefontaine w czwartek, 05 marca 2020. Chciał zobaczyć dla siebie nawet postęp prace nad kościołem Saint Jean-Baptiste des Noyers  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,6 marca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  64. Dziedzictwo gmin Seine-Maritime, tom 1 , Charenton le Pont, Flohic,1997, 702  s. ( ISBN  2-84234-017-5 ) , s.  639.
  65. “  Kaplica Saint-Maurice. Prace rozwojowe trwają w Gaillefontaine w 2018 r.: Komitet wsparcia kaplicy Saint-Maurice przedstawił program wydarzeń na 2018 r. Będzie coś nowego, jeśli wolontariusze będą obecni  ”, L'Éclaireur - La Dépêche ,17 listopada 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 11 października 2020 r. ).
  66. „  Prieuré fontevriste de Clair-Ruissel  ” , na temat Prieurés fontevristes (dostęp 28 października 2018 r . ) .
  67. Jean-françois Pezot, Alain Choubard, „  Gaillefontaine (76870): Upamiętnione konflikty: 1914-18 1939-45  ” , Francja (Seine-Maritime) , https://monumentsmorts.univ-lille.fr , Pomniki martwy Francja - Belgia - Inne kraje,3 czerwca 2020 r.(dostęp 11 października 2020 r . ) .