Gaillarde jest trzy-beat para taniec (w takcie 3/2, 3/8 lub 6/8), który ukazał się w Lombardii około 1480 roku . W obliczu uroczystego tańca basu , to jest szybko zyskuje na popularności i staje się taniec taniec popularny w XVI th wieku , zwykle po dumnie w apartamentach tanecznych .
Czasami nazywany " ROMANESCA " (to znaczy alla maniera di Roma ), rozprzestrzenił się w całej Europie między 1550 a 1650 r . Powiązany ze starożytnym saltarello i związany z tourdionem , w wolniejszej i wyższej formie, składa się z pięciu podstawowych kroków ( cinque passi ): trzy „mniejsze skoki”, „majorowe” i „ kadencja ”. Fabritio Caroso ( 1581 ) i Cesare Negri ( 1604 ) jako pierwsi go opisali.
W 1589 roku Thoinot Arbeau podał charakter i opis kilku gaillardów w swojej Orchésographie : znajdujemy tam La traditore mi fa morire , Anthoinette , Baisons-nous belle , czy mi się podoba, czy nie , La fatigue , La Milanaise , J 'wolałbym śpij samotnie i nuda, która mnie dręczy .
Te pięć podstawowych kroków z Gaillarde przedstawiają się następująco:
Następny takt jest następnie lustrzany, po czym pięć stopni można ozdobić w nieskończoność: krzyżując uniesioną nogę, zastępując „uderzenie” „postawą” lub „klamrą”, „kopnięciem” lub podskoczyć razem. Możesz również podwoić takt w kolejnych jedenastu krokach (skok główny zostanie wtedy umieszczony na jedenastej miary ).
Claude Gervaise opublikował kilka gaillardes w jego Recueils de danceries edytowane przez Pierre Attaingnant ( 1550 - 1557 ), w tym Gaillarde de la guerre i Gaillarde du ton de la guerre .