Gadzarts

Corocznie od 1999 roku Centre des Arts et Métiers de Cluny organizuje festiwal komiksu . Festiwal ten zwykle odbywa się w maju, a większość wydarzeń jest gospodarzem dużej galerii opactwa Cluny . Uczniowie szkoły organizują ten festiwal na zasadzie dobrowolności, na którym co roku gromadzi się około dwudziestu rysowników. Ojciec chrzestny festiwalu rysuje plakat, który zawsze przedstawia w jakiejś formie „Zapointe”, przydomek nadany pozostałej głównej dzwonnicy opactwa.

Le Grand Bastringue to coroczny festiwal reggae o powołaniu humanitarnym. Organizowany przez studentów Arts and Crafts z centrum Cluny od 2007 roku, z roku na rok gromadzi coraz więcej gości. Wszystkie fundusze zebrane podczas imprezy studenci przekazują na cele charytatywne.

Tradycje

Bardzo wyraźne tradycje (lub Trad's w slangu Gadz'Arique) Arts et Métiers ParisTech, a dokładniej studentów jego kierunku inżynierskiego Arts et Métiers , jedynego kursu establishmentu do lat 80. XX wieku, sięgają bardzo odległej przeszłości. Podlegając nie tylko spartańskim warunkom życia i wyrafinowanym przepisom, podporządkowanym armii, która nie wahała się strzelać, aby w razie buntu przywrócić porządek, uczniowie rozwinęli z czasem ducha oporu, aby zapewnić sobie życie w tym kontekście. Pierwsze udokumentowane ślady tego zastraszania sięgają pogrzebu księcia La Rochefoucauld w 1827 roku.

Historycznie rzecz biorąc, folklor uczniów Arts et Métiers silnie wpływał na folklor krajowych szkół zawodowych (1880-1960). Rzeczywiście, od dawna stanowią one ważne źródło rekrutacji gadzartów. Wspólnota Gadzartów powołuje się dziś na te tradycje, opierając się na wartościach wzajemnej pomocy i braterstwa, a także na ustnej pamięci wielu anegdot i pieśni związanych z historią szkoły.

Mundur

Gadzartowie mają mundur („Zg” wymawiane jako „zague” w Argad'z). Mundur ten jest pozostałością po bardzo odległej wojskowej przeszłości szkoły, która na rozkaz króla Ludwika XVI została powołana jako „Szkoła zastosowania wojskowego na rzecz stu dzieci niepełnosprawnych żołnierzy”. Noszenie mundurka pozostało obowiązkowe w szkole, która stała się cywilna, dopóki obowiązywał system internatu, a więc do 1963 r. Zdjęcie promocyjne Angers 1910 przedstawia uczniów w ówczesnych mundurkach, a następnie noszonych na stałe.

Dziś opcjonalny, ale noszony przez większość uczniów przy tradycyjnych okazjach, ten mundur odpowiada również duchowi solidarności i równości między wszystkimi gadzartami: niezależnie od pochodzenia społecznego ucznia, ma prawo do stroju identycznego z jego towarzyszem szczęśliwe pochodzenie. Mundur należy do społeczności Gadz'Arts: ENSAM nie ma do niego prawa: nie może go zakazać, narzucić, ani nawet zmienić. Obecny mundur jest granatowy i bardzo zbliżony do munduru oficerów francuskiej marynarki wojennej , nosi stopień podporucznika 2 e klasy Royal. Inspiracja ta bierze się z faktu, że wielu Gadz'Arts robiąc mundur robiło karierę w wojsku.

• Ewolucja munduru gadzartów

• W latach 1805, 1816, 1848, 1870, 1890 i 1906;

• Pierwszy mundur ok. 1806 r.

• Około 1910 r. (Angers).

• Mundur po 1935 roku.

Hymn Gadzarts

Głównym piosenka gadzarts jest gadzarts Hymn , z oryginalną muzyką w XIX th  wieku i transkrypcji wczesnego XX th a zwłaszcza jego wers do Bractwa.

Bluza

W szkołach uczniowie noszą bluzkę („Biaude” w języku Argad'z ) tradycyjnie szarą na pierwszym i drugim roku, a następnie białą na ostatnim roku, którą indywidualnie personalizują. Suknia jest noszona na pamiątkę czasu, kiedy uczniowie spędzali ponad 50% czasu na zajęciach w warsztatach i używali jej do ochrony przed zabrudzeniem. Suknie na pierwszy rok są generalnie dość skromne. Te z drugiego i trzeciego roku są często medium raczej poszukiwanych kolorowych wzorów i wzorów.

Sponsoring

Każdy uczeń jest ojcem chrzestnym (zwanym „Starym”) ucznia następnej promocji. Ta seria sponsoringu jest przedmiotem trwałych relacji, które trwają znacznie dłużej niż nauka. Nazywa się to „rodzina” lub Fam's w Argadz. Z drugiej strony, każdy gadzart ma co najmniej dwóch sponsorów w promocji, która weszła do ośrodka 25 lat wcześniej, a ta jest także sponsorowana przez promocję, która weszła 50 lat temu, a nawet ta, która weszła 75 lat wcześniej.

Know-how

Zasada dobrych manier chce, aby zażyłość była rygorystyczna wśród wszystkich gadzartów.

Gwara

Gadzartowie używają określonego slangu, argadz , mieszanki klasycznego slangu i starego wojskowego słownictwa, takiego jak „chimerie”, które oznacza pomieszczenie, w którym w czasach napoleońskich byli zamknięci krnąbrni studenci .

Słowa są również często skracane i wzbogacane o końcowe „s” lub „z” lub przedrostek „Za” . Słownictwo dotyczące gadzartów jest bardzo zróżnicowane. Na przykład „zadoigt” oznacza rękawicę, „babasse” oznacza maszynę.

„Księga handlowa”

Każdy gadzart ma swoją własną „księgę handlową” lub „księgę handlową”. Tradycyjnie czarny z czerwoną krawędzią, ten 180-stronicowy notatnik o wymiarach 145 x 95 mm, napisany ręcznie atramentem indyjskim, zawiera słownik argad'z , piosenki, w tym hymn gadzartów, oraz szczegółowy opis i różni się w zależności od kampusów kilku imprezy folklorystyczne, które niejednokrotnie nadały nazwę balom organizowanym przez uczniów: „fignos”, „508”, „100 jours”.

• Gadzarty "Carnet de trad's", wyciągi (Campus d'Aix-en Provence, lata 70. XX wieku)

• Notatnik.

• Strona słownika Argad'z .

• Hymn Gadzarts.

• Opisy w argad'z z lat 508 i 100 .

„Ex Key”

Pod koniec nauki w kampusie każda klasa tworzy swój „klucz do Ex”, oryginalną zbiorową pracę, którą przechowuje tak długo, jak długo żyje jeden z jej członków. Następnie zostaje zdeponowany w narodowym muzeum gadzartów w Liancourt . Kilka egzemplarzy zdobi siedzibę stowarzyszenia inżynierów Arts et Métiers .

W 2011 roku Fondation Des Arts et Métiers opublikowała książkę, w której wymieniono Klucze znane przez Centra i lata wraz ze zdjęciami, charakterystyką i możliwymi anegdotami. (dokument zasadniczo dostępny w Fondation des Ingénieurs Arts et Métiers)

• Ex Key

• Klucz Ex Promotion Cluny 191.

• Klucz Ex Promotion Cluny 191.

• Klucze do Ex Cluny.

Produkcja rękodzieła

W ramach promocji ośrodka często wykonywane są rękodzieła w małych seriach lub pojedynczo, które mogą stać się ostatecznym elementem dekoracji ośrodka lub być wręczane lub sprzedawane przy różnych okazjach. W tym celu uczniowie korzystają ze środków technicznych ośrodków (np. Warsztatu odlewniczego).

• Przykłady rękodzieła wykonanego przez uczniów

• Zegar szkolny Aix-en-Provence, brąz, lata 80.

• Chorąży szkoły Aix-en-Provence, kamień Rogne i kute żelazo, 1973.

• Medalion z podobizną księcia La Rochefoucauld, brąz, szkoła Aix-en-Provence, 1973.

Przezwisko

Każdy gadzart ma przydomek, nadawany w pierwszej klasie szkoły i który zachowuje przez całe życie. Ten pseudonim ( surn's w argad'z staje się buque formą podpisu) jest często grą słów, przepisywanym argad'z na nazwisko ucznia. Na przykład uczeń Pathé może bardzo dobrze zostać Zenkroüte gadzarts lub uczeń Malé może zostać Xionem . Gadzart przedstawia się innym, podając swój pseudonim, nazwisko, rodzinę Gadzartów i awans. Na przykład „  Malé dit Xion , 54 KIN 194”.

Motto

Gadz'Arty przywiązują dużą wagę do terminu Braterstwo , o czym świadczą słowa hymnu Gadz'Artów w „wierszu do Bractwa”: Braterstwo to nasza dewiza, to motto wszystkich prawdziwych Gadz'Artów . Jednak pełne motto Arts et Métiers brzmi „Tradycje, Fraternité, Pamiątki”.

Promocje

Nauka w ośrodku trwała trzy lata. Studenci pierwszego roku byli poborowymi , studentami drugiego roku byli Pierrotowie , a uczniami trzeciego roku byli starsi . Odkąd nauka w ośrodku regionalnym wzrosła do dwóch lat, nazwa pierrota zniknęła. Studenci pierwszego roku nazywane są teraz poborowi , ci z drugiego roku stary i tych z trzeciego roku P3 , w odniesieniu do trzeciego roku, która odbyła się w Paryżu.

Promocje oznaczone są nazwą ośrodka, z którego pochodzi promocja oraz rokiem integracji do szkoły, od którego odejmujemy liczbę w setkach. Na przykład uczniowie, którzy dołączyli do szkoły w 1997 roku w Cluny tworzą promocję Clun's 197 lub Cl197  ; ci z 2018 roku, którzy weszli do Angers z promocji An218 .

Od 1949 roku nie ma już promocji bezpośrednio integrujących centrum Paryża . Niektóre promocje wybierają również inną nazwę stowarzyszenia niż ich zwykłe oznaczenie. Wreszcie wszystkie ośrodki razem wzięte , niektóre promocje są też nazwane przez stowarzyszenie byłych studentów imieniem słynnych gadzartów. Na przykład awans z 1982 r . Został ochrzczony jako Louis Delage .

Okres przesyłania wartości

Po przybyciu do szkoły uczniowie pierwszego roku przeżywają okres integracji zwany „PTV” (okres przekazywania wartości). Okres ten umożliwia spójność w promocji studentów pochodzących z różnych środowisk. Generalny Inspektorat Edukacji Narodowej (IGAENR) zauważa, że to o nim przychylnie „uczestniczy w szkoleniu przyszłych inżynierów” i stwierdza, że „okres przekazywania wartości nie mogą być porównane do hazing”. Krytyczne są jednak słyszeli, w zwłaszcza przez media lub ministerstwo, które mówią o poważnych nadużyciach. Okres przekazywania wartości jest zabroniony w 2018 r.

Na spin-off tradycji Gadzart

Tradycje i folklor gadzartowski wywarły wpływ na wiele innych grup studentów, zwłaszcza na szkoły inżynierskie .

Ślady tego znajdujemy, zwłaszcza wśród ENI . W rzeczywistości życie studenckie jest przerywane okresem integracji, w którym „Tradycje” są wpajane nowym uczniom, igrzyskami Inter-ENI, które gromadzą wszystkie ENI na imprezach sportowych, świątecznych i folklorystycznych, akcjach humanitarnych, galach różnych szkoły, a także różne imprezy organizowane przez uczniów itp. Płaszcze są również obecne: studenci ENI z Tarbes noszą białe fartuchy , studenci ENI z Saint-Étienne są ubrani w niebieskie płaszcze, uczniowie z ENI z Belfort w fartuchach czarne. Uczniowie ENI z Brześcia i byłego ENI z Doliny Loary odchodzą od reguły, nosząc odpowiednio pomarańczowy kombinezon i żółtą kamizelkę odblaskową, ale inne tradycje wspomniane powyżej są obecne. Te stroje ludowe zdobią ich właściciele wypisanym przydomkiem, wzorami, haftami, szyciem, pomponami, naszywkami, naszywkami.

Ponadto studenci INSA noszą również bluzki, które farbują i ozdabiają zgodnie z tematami wybranymi do promocji przez swoich absolwentów (np. Beżowo-czerwony dla Dalekiego Zachodu, niebieski i pomarańczowy dla superbohaterów).

W UTBM bluzka, która jest dziedzictwem tradycji ENI Belfort , jest bordowa. UTT zajął się zasadę, aby wyrównać z UTBM z brązowym płaszczu koloru.

Ale przede wszystkim tradycji gadzarts wpłynęły tych starych zawodowych szkół narodowych (wysokie szkół technicznych w dzisiejszych czasach), szkół technicznych, które dostarczyły wielu gadzarts między 1880 a 1960 r .

O zamieszaniu z Quat'z'artami

Pomiędzy Quat'z'artami i gadzartami istnieje powszechne zamieszanie , w szczególności ze względu na pamiętne imprezy organizowane przez dwie grupy uczniów. W Quat'z'arts lub 4'z'arts , łączą uczniów z czterech Arts  : architektura , malarstwo , rzeźba i grawerowanie , a bardziej ogólnie, wszystkie Fine Arts studentów . Ich głównym wydarzeniem był Bal des Quat'z'Arts , z którego ostatnie odbyło się w 1966 roku. To przede wszystkim Quat'z'arts, które śpiewa Georges Brassens (druga piosenka z albumu Les Copains Première ), a nie gadzarts.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. W każdym ośrodku jest stowarzyszenie, na przykład w Châlons-en-Champagne
2. „  Pomimo zakazu, hazardzista nadal ma obywatelstwo wśród studentów  ” , na France Info ,3 września 2010(dostęp 8 listopada 2011 )
3. W 1967 r. Nie udało im się znaleźć miejsca, aby to zorganizować, aw następnym roku wydarzenia maja-czerwca 1968 r. Zadały mu ciężki cios, po którym nie doszedł do siebie.

Bibliografia

1. Mathias Chaillot ( photogr.  Hugo Ribes) "  Un lat chez les gadzarts  ", neon , n O  17kwiecień 2014, s.  64-66, .
2. «  Związek Studentów Sztuki i Rzemiosła | Union des Élèves Arts et Métiers to pierwsze stowarzyszenie studentów we Francji.  » (Dostęp 2 marca 2021 r. )
3. "  Forum | Union des Élèves Arts et Métiers  ” ( ostatnia wizyta 2 marca 2021 )
4. "  KOLEKCJA ŻYWNOŚCI, Les Gadzarts obsługujący restauracje  ", Le Républicain lorrain ,6 października 2011, .
5. „  UNIWERSYTET, SOLIDARNOŚĆ, Gadzartowie pomagają Restos du cœur  ”, Le Républicain lorrain ,23 października 2012( czytaj online ), .
6. Serge Mercier, „  100-dniowy bal National School of Arts and Crafts  ”, La Provence ,9 maja 2010( czytaj online ), (skonsultowano11 kwietnia 2014) , .
7. Laurie Bosdecher, „  Les Fignos majstruje przy wszystkim  ”, Southwest ,20 stycznia 2012( czytaj online ), (skonsultowano11 kwietnia 2014) , .
8. „  Duży UAI | Union des Élèves Arts et Métiers  ” ( ostatnia wizyta 2 marca 2021 )
9. "  GADZ'ARTS | Union des Élèves Arts et Métiers  ” ( ostatnia wizyta 2 marca 2021 )
10. Historia szkół artystycznych i rzemieślniczych na stronie „Union des uczniowie
11. The School of Arts and Crafts, dwa wieki w Anjou , Jean-Louis Eytier 2004 ( ISBN  978-2-914787-00-0 ) ]
12. Suknie i mundurki uczniów Gadzarts
13. Zobacz partyturę i tekst hymnu gadzarts .
14. Laurent Mauron, „  Odkryj mało znane muzeum sztuki i rzemiosła  ”, Le Parisien ,23 czerwca 2006( czytaj online ), (skonsultowano11 kwietnia 2014) , .
15. Antoine de Saporta , „  Szkoła sztuki i rzemiosła  ”, Revue des deux Mondes , Paryż, t.  113,1892, s.  557-585 ( czytaj online [ źródło Wikisource]), .
16. "  KAMPUSY | Union des Élèves Arts et Métiers  ” ( ostatnia wizyta 2 marca 2021 )
17. Benoît Floc'h, „  Państwo żąda zaprzestania hańby w Szkole Sztuki i Rzemiosła  ”, Le Monde ,02 kwietnia 2015( czytaj online , sprawdzono 17 kwietnia 2015 r. )
18. Célian Macé, „  At Ensam, obróbka nadal w użyciu  ”, Liberation ,23 lutego 2016 r( czytaj online )
19. Najat Vallaud-Belkacem, „  Nie ma czegoś takiego, jak dobroduszna mgiełka  ”, Wyzwolenie ,23 lutego 2016 r( czytaj online )
20. „  Hazing at Ensam d'Angers: sankcje i koniec okresów integracji  ” , w sprawie Europe 1 (dostęp 14 stycznia 2020 r. )
21. "  History of folklore and Utebohemian traditions  " , na ae.utbm.fr (dostęp 15 sierpnia 2016 )
22. Menedżerowie ds. Komunikacji INSA Toulouse, bluzka Le mot de la ,2016( czytaj online )

Linki do stron internetowych Arts et Métiers

• Portal Gadzarts
• Dziedzictwo Gadzartów

1. "  Arts et Métiers ParisTech, Union of Students, Home  " (dostęp na 1 st września 2014 ) , .
2. "  Junior biznesu am  " (dostęp na 1 st września 2014 ) , .
3. "  olej napędowy, gadzarts solidarność  " (dostęp na 1 st września 2014 ) , .
4. "  Wielka Gala fignos  " (dostęp na 1 st września 2014 ) , .
5. Witryna Nocy Sztuk .
6. "  Wielka Gala sztuki i rzemiosła Metz  " (dostęp na 1 st września 2014 ) , .
7. Historia UAI w witrynie UAI .
8. "  Towarzystwa Historycznego clunysoise sztuki i rzemiosła  " (dostęp na 1 st września 2014 ) , .
9. „  Historia szkół sztuki i rzemiosła, w domu  ” (dostęp na 1 st września 2014 ) , .

Bibliografia

• Olivier Vercherand, Anne Téqui, Arts et Métiers, the school of technology , Paryż, Le Recherches midi ,2011, 127  str. ( ISBN  978-1-884964-23-7 ), .
• Jean-Louis Eytier , Szkoła Sztuki i Rzemiosła, dwa wieki w Anjou ,2004( ISBN  978-2-914787-00-0 ), .
• Charles R. Day ( upr.  Jean-Pierre Bardos), szkołach sztuki i rzemiosła: wykształcenie techniczne we Francji XIX TH - XX th  wieków [ „Edukacja dla świata przemysłowej. Ecoles d'Arts et Métiers and the Rise of French Industrial Engineering, Cambridge (Mass.), Londyn, MIT Press »], Belin,1991( 1 st  ed. 1897) ( ISBN  978-2-7011-1253-4 ), .
• Jacqueline Fontaine ( pref.  Nicole Mosconi), Kobieta inżynier: L'École Arts et Métiers ParisTech , Paris, L'Harmattan ,2014( ISBN  978-2-343-02922-1 , czytaj online ).
• Jean Primault, Châlons 1930 i in. , Księga gości: Bicentenaire gadzarts , Paryż, Society of Arts et Métiers engineers ,1980( 1 st  ed. 1980), 855  , str..