W HORCs G8 ( szefowie rad Badawczych państw G8 , czyli Porady kraj G8 ) to grupa utworzona w 1979 roku na sugestię prof Heinz Maier-Leibnitz , ówczesnego szefa Fundacji na rzecz Badań niemieckiej (DFG).
Na wzór G8 skupia dyrektorów krajowych instytutów badawczych ze Stanów Zjednoczonych , Wielkiej Brytanii , Francji , Niemiec , Włoch , Kanady , Rosji, a od szóstego spotkania w 1987 roku z Japonii . Omawiają one przyszłe strategie badawcze, w szczególności dotyczące problemów przekrojowych i / lub globalnych . Dyskusje są poufne.
Rady ds. Badań z krajów G8 finansują programy naukowe. W 2010 r.Narodowa Agencja Badawcza (ANR, Francja), Rada Nauk Przyrodniczych i Inżynierii Kanady (NSERC), Niemiecka Fundacja Badawcza (DFG), Japońskie Towarzystwo Promocji Nauki (w) (JSPS), Rosyjska Fundacja Badań Podstawowych (RFBR), Rady ds. Badań UK (en) (RCUK) i Narodowa Fundacja Nauki w Stanach Zjednoczonych (NSF) sfinansowały, zgodnie z decyzją G8-HORC, „program platformy darmowego oprogramowania do obliczeń exascale [exascale 10 18 operacji na sekundę] i aplikacje w dziedzinie środowiska ”.
Kontynuowano programy zintensyfikowania informatyki na potrzeby modelowania złożonych zjawisk ( globalne ocieplenie , trzęsienia ziemi , fuzja jądrowa itp.): W 2011 r. Nowy program, do którego Włochy nie należały, przekazał 10 mln dolarów ponad trzem lat na ten cel (w tym 770 000 dolarów kanadyjskiego NSERC). Pięć projektów, w tym opisany poniżej program ESC, zostało sfinansowanych w ramach tego ponadnarodowego i interdyscyplinarnego programu „Platforma wolnego oprogramowania do obliczeń eksaskalowych i aplikacji w dziedzinie środowiska” .
W Kanadzie przetarg wygrały zespoły naukowców Paul Kushner , Qinya Liu i Andrew J. Weaver .
Programy te mają charakter międzynarodowy , a naukowcy muszą współpracować z innymi naukowcami z innych krajów.
Trzyletni program nosi nazwę ESC ( „Enabling Climate Simulation in extreme scale” ): gromadzi klimatologów i informatyków , a jego celem jest w szczególności dostosowanie modeli klimatycznych do eksaflopów superkomputerów, które powinny pojawić się w latach 2018-2020. ESC łączy Uniwersytet Illinois w Urbana Champaign (UIUC), NCSA i INRIA (Francja), między innymi , poprzez wspólne laboratorium PetaScale Computing . Zespół pod egidą UIUC (dyrektor) i INRIA (zastępca dyrektora) skupia naukowców z Kanady ( University of Victoria ), Francuzów (INRIA), Niemców ( Niemieckie Narodowe Centrum Badań Atmosferycznych ), Japończyków ( Tokyo Tech i University of Tsukuba ), hiszpańskim ( Centre de computation intensywne de Barcelona ) i Amerykanów (University of Illinois at Urbana Champaign, University of Tennessee i National Center for Supercomputing Applications -NCSA, National Center for Atmospheric Research -NCAR).