Francuska autostrada A19 (odcinek Artenay-Courtenay)

Na wniosek międzyresortowej komisji konsultacyjnej powołanej do opiniowania ofert kandydatów Minister Sprzętu, Transportu, Planowania Regionalnego, Turystyki i Morza Gilles de Robien zdecydował w październiku 2004 r. O '' rozpoczęciu negocjacji z ARCOUR grupowanie, w szczególności poprzez dążenie do optymalizacji udziału, jaki państwo i społeczności lokalne zapewnią na równych zasadach. Ostatecznie podpisano umowę koncesyjną31 marca 2005w Orleanie. Tego samego dnia zostaje również podpisana, z Gérardem Longuetem , prezesem Agencji Finansowania Infrastruktury Transportowej Francji (AFITF), umowa finansowa między państwem a AFITF, który wnosi część państwa do wkładu publicznego. Jest to pierwsza umowa między państwem a AFITF w sprawie finansowania autostrady.

Koncesjonariusz zobowiązuje się do projektowania, budowy i eksploatacji autostrady A19 na własne ryzyko przez 65 lat . Skorzysta na wkładzie w postaci stałego publicznego wkładu finansowego w wysokości 80 mln EUR, znacznie niższego niż początkowa prognoza. Wkład ten zostanie sfinansowany w równych częściach przez państwo, za pośrednictwem AFITF oraz przez zainteresowane władze lokalne, w szczególności Radę Generalną Loiret, przewodniczącego władz lokalnych, której przewodniczy Eric Doligé .

2005-2009: 4 lata studiów i pracy

W budowie, w sierpniu 2007 r., Między Bouzonville-aux-Bois i Ascoux , na zachodzie.

Badania wstępne

Wstępne badania środowiskowe rozpoczęto w 2003 r. W związku z tym badania nad fauną i florą powierzono Instytutowi Ekologii Stosowanej, wyspecjalizowanemu biuru z siedzibą w Orleanie, dysponującym dobrą znajomością regionu. To przewidywanie pozwala koncesjonariuszowi przedstawić opinii publicznej natychmiast po podpisaniu umowy koncesyjnej zaobserwowane oddziaływanie na każdą strefę oraz przewidywane środki ochronne. Spotkania publiczne odbywają się między 15. a22 czerwca 2005.

Wstępny projekt autostrady trwał od marca 2005 r. Do końca 2006 r. Zatwierdzono go dnia xxx.

Autostrada przecina również drogi departamentalne i gminne, które muszą zostać odtworzone poprzez skrzyżowania lub przebudowę boczną. Umowa dotycząca tych odtworzeń została podpisana w styczniu 2007 roku. Każda przekraczana gmina podpisuje również umowę o rekultywacji zlokalizowanej na jej terytorium.

Wylądować

W przypadku gruntów podpisano protokół odszkodowawczy 13 czerwca 2005między koncesjonariuszem a Izbą Rolniczą Loiret i FDSEA . Badania działek trwają od września do grudnia 2005 roku. Ich celem jest weryfikacja i certyfikacja dotkniętych obszarów, ich właścicieli lub użytkowników. Wskazują również operatorów, rolników, najemców i obowiązujące dzierżawy, aby otworzyć prawa do odszkodowania. Są podzielone na trzy strefy: od Chevilly do Laas du26 września 2005 w 17 października 2005, a następnie z Girolles do Courtenay od 17 października do10 listopada 2005i wreszcie z Bouzonville-aux-Bois do Corquilleroy od 21 listopada do9 grudnia 2005. Wszystkie procedury dotyczące zwolnienia i nabycia praw drogi z jednej strony oraz operacji konsolidacyjnych , o których zostanie podjęta decyzja, z drugiej strony, powierzone są spółce zależnej Société de Transactions et de Prestations Foncières. firmy Cofiroute , specjalizującej się w tego typu operacjach.

Archeologia

Przed rozpoczęciem prac należy również przeprowadzić badania archeologiczne. Dekretem prefektury z dnia2 maja 2005regionalna służba archeologiczna zleca i organizuje prewencyjne prace archeologiczne na A19 w oparciu o podział trasy na 25 odcinków. Prace diagnostyczne mające na celu ocenę potencjału archeologicznego autostrady A19 za pomocą rowów liniowych wykopanych łopatą mechaniczną rozpoczęto na początku lipca 2005 r. W październiku 2005 r. Trwały lub zostały zakończone na blisko połowie trasy. Mobilizują około pięćdziesięciu archeologów i około piętnastu mechanicznych łopat w terenie. Podpisano porozumienie w sprawie promocji odkryć archeologicznych21 września 2005 przez prefekta regionów Centre i Loiret, przewodniczącego rady generalnej Loiret, przewodniczącego Inrap i dyrektora generalnego Arcour.

W 2006 roku kontynuowano prace archeologiczne, prowadząc wykopaliska wyznaczone przez państwo. Faza „w terenie” została zakończona w październiku 2007 r., A prace badawcze po wykopaliskach trwały do ​​połowy 2009 r.

Pracuje

W budowie, w listopadzie 2008 r. W Boynes w kierunku Artenay-Courtenay.

Budowa oficjalnie ruszyła 29 września 2006. Prace renowacyjne sieci (energia elektryczna, gaz, telekomunikacja, woda do picia i nawadniania) została zakończona w lecie 2007 roku budowa inżynierii struktur potrzebnych do przywrócenia istniejących dróg (dróg krajowych i resortowych, dróg miejskich, wiejskich drogach, kolei i budowli hydrotechnicznych) została zakończona pod koniec 2007 roku. Budowa tych obiektów pozwala na kontynuację budowy poprzez przejęcie toru autostrady bez wykorzystywania istniejących dróg do przesyłu maszyn i materiałów.

Prace nad wiaduktem nad doliną Loing , który jest konstrukcją trwałą, trwały ponad dwa lata od końca 2006 roku.

Rozpoczęte w sierpniu 2006 r. Roboty ziemne „wielkoseryjne” będą prowadzone od lutego do marca 2007 r. Na całej trasie. Potrzebny będzie rok na ukształtowanie autostrady, torów zasilających, terenów, dojazdów, sieci hydraulicznych, osadników.

Budowa chodników (bitum żwirowy, asfalt i beton powlekany) została zakończona na początku 2009 roku.

Zainstalowanie wyposażenia obecnego odcinka (poręcze, ściany betonowe, poręcze, ochrona akustyczna, znaki itp.), A także budowa punktów poboru opłat, miejsc odpoczynku i usług oraz rozpoczęta pod koniec 2007 r. również gotowy na lato 2009, podobnie jak architektura krajobrazu.

Autostrada została ostatecznie zainaugurowana 12 czerwca 2009 i uruchomienie 16 czerwca 2009.

Główni aktorzy

Koncesjonariusz Arcour jest spółką zależną VINCI Concessions, specjalizującą się w budowie infrastruktury transportowej w ramach umów partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP). Opiera się na Vinci Construction , z SOCALY jako głównym wykonawcą i budowniczym, oraz na Vinci Concessions z Cofiroute , operatorem autostrady.

Zarządzanie projektem, projekt i budowę autostrady A19 powierzono firmie SOCALY. Z siedzibą w La Selle-sur-le-Bied , jest to grupa firm:

• SOGEA , GTM , Deschiron i Dodin , należące do grupy VINCI Construction France, zajmujące się robotami ziemnymi, odwadnianiem i budową obiektów inżynierskich,
• VINCI Construction Grands Projets, zapewniające wykonanie trwałych obiektów inżynierskich: wiaduktu nad doliną Loing oraz zadaszonych odcinków w Lesie Montargis,
• Eurovia i Entreprise Jean Lefebvre Grands Travaux, wykonujące jezdnie.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 umowy koncesjonariusz musiał również powierzyć prace osobom trzecim na kwotę około 237 mln euro bez podatków (wartość30 czerwca 2003), odpowiadające co najmniej 30% całkowitej wartości robót objętych koncesją.

funkcje

Główne cechy

To połączenie A19 między Artenay i Courtenay ma potrójną funkcjonalność.

Na poziomie europejskim uczestniczy w tworzeniu ciągłego poprzecznego połączenia autostradowego wschód - zachód Troyes - Sens - Orléans - Tours (A5 - A19 - A10) przeznaczonego do odbioru międzynarodowego ruchu tranzytowego ( Niemcy , Europa Wschodnia , Belgia , Luksemburg , Północno-wschodnia Francja) do tego czasu zmuszony albo do przejechania przez Île-de-France, albo do korzystania z sieci o cechach innych niż autostradowe. Poprawi się dostępność całego francuskiego wybrzeża Atlantyku.

Na szczeblu krajowym kończy się autostrada A19 Artenay - Courtenay wraz z drogą krajową 154 Artenay - Chartres - Dreux - Rouen , wielką południową obwodnicą Île-de-France.

Na poziomie regionalnym i lokalnym autostrada A19 będzie stanowić alternatywę dla obecnego RN 60 , Courtenay - Montargis - Châteauneuf-sur-Loire - Orléans, która ponownie stanie się osią usług lokalnych. W ten sposób ogólnie poprawią się stosunki między zachodnią a wschodnią częścią departamentu Loiret.

Oczekiwane korzyści dla użytkowników

A19 pozwoli na znaczne oszczędności czasu na wielu ważnych trasach:

Oszczędności czasu będą znaczące między A6 a A10, która jest interesującą trasą dla długodystansowych połączeń wschód-zachód. Oszczędność czasu będzie możliwa również na mniejszych połączeniach, takich jak Orlean -Beaune-la-Rolande , Orlean- Corbeilles czy Orlean- Dordives .

Odciążając RN 60, która jest osią bardzo podatną na wypadki, A19 poprawi również bezpieczeństwo na drogach i powinna umożliwić uniknięcie dwóch ofiar śmiertelnych każdego roku.

Podejście środowiskowe

woda

Obowiązujące przepisy wymagają od koncesjonariusza przedstawienia wniosku o zezwolenie zgodnie z prawem wodnym . Ten plik zawiera początkowy stan różnych środowisk, obserwowanych z różnych punktów widzenia: wód podziemnych, powierzchniowych i środowiska wodnego. Plik badań wstępnych został przeprowadzony przez SNCF Ingénierie na podstawie badań przeprowadzonych przez wyspecjalizowane urzędy uzasadniające doświadczenie w regionie: ANTEA (Orléans) dla wód podziemnych, Ingérop ( Bourges ) dla wód powierzchniowych i IEA ( Saint-Jean-de-Braye) ) dla flory i fauny.

Publiczne badanie „Prawo wodne” odbyło się od 20 stycznia do 21 lutego 2006 na całej trasie i w dniu opublikowano dekret prefektury 27 lipca 2006.

Spływ z jezdni zbierany jest bocznymi rowami. W zależności od wrażliwości sektora, rowy te mogą być porośnięte trawą, o kontrolowanej przepuszczalności lub wodoszczelne, jak rynny betonowe. Następnie są one zbierane w zbiornikach wielofunkcyjnych o liczbie 109, oczyszczane w celu usunięcia zanieczyszczeń z ruchu autostradowego, a następnie uwalniane do środowiska zewnętrznego. Zasada konstrukcyjna tych zbiorników skutkuje dużą powierzchnią, która stanowi czynnik efektywności. W ten sposób dorzecze Corbeilles ma jeden kilometr długości.

Długotrwałe przechowywanie pozwala na lepsze oczyszczenie wody pochodzącej z jezdni i sprzyja jej powrotowi do środowiska naturalnego w dobrych warunkach, czyli przy małych przepływach i poprawie ich jakości. W ten sposób woda wpływa do sąsiednich rzek z szybkością jednego litra na sekundę na hektar.

Wokół pasa wyznaczonego dla budowy A19 znajdowało się 37 zlewni wody pitnej, a niektóre z nich były z natury bardziej podatne na zanieczyszczenia. Aby nie narażać wykorzystania surowca, podjęto specjalne środki zapobiegawcze, takie jak ochrona rowów przed infiltracją lub usunięcie punktów zrzutu.

Hałas

Bariera akustyczna w Auxy

Studium akustyczne obejmujące 47 punktów pomiarowych wykonało Centrum Badań Urządzeń Technicznych. Zaplanowano w ten sposób zabezpieczenia, takie jak bariery czy ekrany akustyczne, a następnie wdrożono je dla domów, w których prognoza hałasu po wybudowaniu autostrady do 2030 r. Przekroczyła progi dopuszczalne ustawowo. W żadnym miejscu poziom hałasu autostrady A19 nie powinien przekraczać 60 decybeli w ciągu dnia (od 6:00 do 22:00) i 55 w nocy (od 22:00 do 6:00). Z prezentacji dokonanej w 2005 r. Wynika , że chroniono domy w Juranville , Auxy , Fontenay-sur-Loing , Chantecoq , Saint-Hilaire-les-Andrésis i Courtenay.

Flora i fauna

Badania nad fauną i florą powierzono w 2003 r. IEA (instytutowi ekologii stosowanej). Ankiety podjęte od etapu składania wniosków umożliwiły poszerzenie wiedzy w tej dziedzinie i zaproponowanie projektu o mniejszym wpływie.

Krajobraz

Trzy naturalne regiony przecięły się

Na zachodzie Grande Beauce , która rozciąga się do doliny Rimarde , to rozległy wapienny płaskowyż o łagodnych zboczach. Sieć hydrograficzna jest słabo rozwinięta w tej górnej części zlewni Essonne . Gleby gliniaste są bardzo korzystne dla dużych zbiorów zbóż i buraków .

Zachód Gâtinais z Rimarde do podejścia do Loing doliny , nacina małych dolinach wilgotnych, takich jak Fusain doliny . Po osuszeniu gleby doskonale nadają się do uprawy.

Spośród trzech regionów, przez które przebiega autostrada A19, Gâtinais de l'Est, oznaczony szerokim wycięciem doliny Loing, jest najbardziej pagórkowaty. Często podmokłe gleby nadają się do upraw mieszanych, hodowli zwierząt i niektórych wyspecjalizowanych upraw. Lasy i rozproszone lasy są również bardzo obecne. Dolina Clairis silnie kształtuje tę część Gâtinais, od Courtenay do zbiegu z Loing.

Architektura krajobrazu

Plantacje w pobliżu sektora RD 115 - Montargis

Zabiegi na krajobraz (modele robót ziemnych, trawy i nasadzeń) kierownik projektu SOCALY powierzył Bernardowi Lassusowi, architektowi krajobrazu, doradcy wydziału drogowego.

Ryzyko monotonii generowanej przez stosunkowo gładki obszar zostanie złagodzone przez zmiany zboczy z dużymi ruchami od wypukłych do wklęsłych i odwrotnie. Celem Bernarda Lassusa było jak największe połączenie robót ziemnych z konturami istniejącego terenu, tak aby sztuczna rzeźba terenu wydawała się w dłuższej perspektywie całkowicie naturalna. Dobór wysiewanych roślin zielnych i sadzonych drzew, zgodny z krzyżowanymi regionami, przyczynia się do ...

1% krajobraz i zagospodarowanie

„1% krajobraz i zagospodarowanie” pozwala na poprawę krajobrazu i rozwój gospodarczy terenów położonych blisko osi drogowej, ale także na optymalizację korzyści ekonomicznych dla lokalnych społeczności graniczących z autostradą. Dąży się do dwóch zasad: poprawy krajobrazów widzianych z autostrady i kontrolowania pewnych negatywnych skutków.

Artykuł 13 umowy przewiduje zatem, że koncesjonariusz sfinansuje, po uzyskaniu zgody państwa, przygotowania do właściwego zintegrowania autostrady z otaczającym krajobrazem, w granicach pułapu 4 mln euro według wartości z czerwca 2003 r .; Podejście to ma zatem wpływ na 63 gminy.

Krajobraz 1% umożliwia dotowanie do 30% kwoty bez podatku, jeśli projekt nie znajduje się w obszarze widoczności A19 i 50%, jeśli tak jest. Suma całej pomocy publicznej (1%, region, departament itp.) Nie może przekraczać 80% kwoty bez podatku.

Pierwszy nabór projektów w 2008 r. Umożliwił dofinansowanie 23 z 38 przedstawionych projektów na łączną kwotę 1 mln euro. W marcu 2009 r. Ogłoszono drugi nabór projektów na kwotę 1,5 mln euro.

Wylądować

Uchwyt

Zakres projektu obejmuje 1458  ha, w tym 110 lasów, 3200 działek (1750 nieruchomości, 3538 właścicieli i 309 operatorów ), 17 zabudowanych nieruchomości, w tym 11 mieszkań i 170 ha kamieniołomów.

Zagospodarowanie terenu jest zatem długim (rzędu 3 do 4 lat) i złożonym procesem, w który zaangażowanych jest wiele podmiotów.

Zagospodarowanie terenu

Ustawa o zagospodarowaniu terenów wiejskich przeniosła kompetencje do zagospodarowania terenu z państwa na departamenty z1 ^st styczeń +2.006.

I tak pod koniec kwietnia 2006 r. Rada Generalna Loiret powołała 13 z 14 komisji zagospodarowania terenu. Łączą one jednorodną grupę gmin położonych po obu stronach autostrady A19. W ich skład wchodzą głównie przedstawiciele Rady Generalnej, każdej gminy, rolnicy, właściciele, członkowie stowarzyszeń ekologicznych, a także ARCOUR, pełniący funkcje doradcze. Będą musieli zdecydować o prawidłowości zagospodarowania terenu i jego trybie, zaproponować zakres operacji do publicznej ankiety, a następnie ją uzupełnić (klasyfikacja terenu, zagospodarowanie przedsięwzięcia, rozpatrzenie roszczeń itp.).

Komisje zagospodarowania terenu mają do wyboru trzy możliwości:

• Brak zagospodarowania terenu. Nabycie prawa przejazdu jest następnie negocjowane bezpośrednio z każdym właścicielem, bez innego środka regresowego niż wywłaszczenie w przypadku sporu. Polubowne wymiany między właścicielami mogą być ułatwione w celu złagodzenia szkód w gospodarstwach.
• Zagospodarowanie terenu z wyłączeniem pasa drogowego, to znaczy pas drogowy jest wyłączony z obrzeża zagospodarowania terenu.
• Zagospodarowanie terenu z uwzględnieniem pasa drogowego. Pierwszeństwo przejazdu zostanie utworzone w drodze opłaty od wszystkich nieruchomości znajdujących się w obwodzie. Naruszony obwód (związany z budową autostrady) musi być rzędu 20-krotności pierwszeństwa przejazdu, aby uniknąć obciążania nieruchomości opłatą w wysokości przekraczającej 5%.

Można zdefiniować dodatkowy obwód poza tym naruszonym obwodem; zostanie przeprowadzona jedna i jedyna operacja deweloperska.

Zapytanie publiczne pozwoli zainteresowanym stronom dowiedzieć się o projekcie deweloperskim i wyrazić swoje uwagi. Komisja zagospodarowania terenu rozpatrzy zgłoszone skargi, a następnie po wydaniu przez Przewodniczącego Rady Generalnej zarządzenia zarządzającego zagospodarowanie terenu (eksploatacja eksploatacyjna), prefekt wyda nakaz wcześniejszego posiadania prawa drogi (APPAE ) umożliwiające firmie ARCOUR rozpoczęcie prac ziemnych na autostradzie. Następnie rozpoczną się prace nad restrukturyzacją nieruchomości i gospodarstw, z uwzględnieniem lokalizacji siedziby gospodarstwa, wielkości działek i ich wartości produktywności, dostępu, nawadniania, odwadniania, ograniczeń środowiskowych itp.

Prace związane z tą operacją zagospodarowania terenu będą koncentrować się na utworzeniu lub likwidacji dróg do wycinki, utworzeniu rowów, ponownym zalesieniu oraz przywróceniu sieci nawadniających i odwadniających.

Archeologia

W badaniach autostrady, najważniejszej operacji archeologii prewencyjnej w 2006 roku, wzięło udział ponad 200 archeologów. Po postawieniu diagnozy zlecono 30 wykopalisk.

Mają możliwość zbadania trzech stanowisk neolitycznych (skupiska pił i narzędzi do kształtowania krzemienia ), dwóch stanowisk z epoki brązu ( nekropolia z kurhanem ), 12 stanowisk z epoki żelaza ( gospodarstwa rolne lub siedliska uprzywilejowane, nekropolie, obszary kiszonek zbóż ), pięć Gallo-Roman witryn (farmy, nekropolie i wtórny aglomeracja zainstalowane wzdłuż Orléans-Sens drogi rzymskiej ) i osiem średniowiecznych witryn (farmy i nekropolii). Obserwacje archeologiczne dostarczyły wielu informacji na temat osadnictwa galijskiego na terytoriach Senon i Carnute oraz rzuciły nowe światło na wiejską historię Loiret .

Pracuje

Główne cechy

Autostrada posiada następujące węzły drogowe:

• węzeł autostradowy A 10 - A 19;
• nadawca RN 152;
• nadawca RD 975;
• węzeł autostradowy A 77 - A 19;
• nadawca RN 7;
• nadawca Courtenay-Ouest (RN 60);
• półdyfuzor Courtenay-Est (RN 60);
• Skrzyżowanie autostrad A 6 - A 19 (węzeł Courtenay ).

.

Roboty ziemne

Materiały do ​​przemieszczania wywrotek

Stabilizator gruntu Virtgen WR 2500 S.

Zastosowane materiały powierzchniowe były drobne, zwietrzałe i trudne do ponownego wykorzystania. Na trasie trzeba było wykonać trzy doły pożyczkowe, aby uzyskać materiały margielowo-wapienne, które zapewniają lepszą jakość podłoża .

Potrzebnych było wiele sztywnych wozideł podróżujących na duże odległości, aby zaopatrzyć całą lokalizację.

W celu poprawy nośności gruntu przeprowadzono obróbkę spoiwami hydraulicznymi. W ten sposób obejrzano aż osiem kompletnych warsztatów obróbki gleby (rozsiewacz Panien - stabilizator gleby Wirtgen 2500). Dozowanie materiałów hydraulicznych wynosi 5% dla warstw szalunkowych i 2,5% dla wyrównania z dodatkami wodnymi, które mogą dochodzić do 60 l / m³. Łącznie odzyskano ponad 3 000 000  m ³ materiałów.

Prace przygotowawcze rozpoczęły się w sierpniu 2006 roku. Uruchomienie „masowo” miało miejsce w marcu, po przerwie spowodowanej opadami, zimą 2006-2007.

Roboty ziemne osiągnęły szczyt latem 2007 r., Kiedy pracowało jednocześnie do 450 pracowników , i mają zostać zakończone w połowie marca 2008 r., Kiedy baza Deschiron będzie musiała opuścić Mareau-aux-Bois .

Obecne struktury

Rozpoczęty w sierpniu 2006, 88/102 zakończony w sierpniu 2008.

Wiadukt Loing

Wiadukt nad Loingiem w budowie, 11.05.2008

Chodniki

Realizowany na bieżącym odcinku od października 2007.

Wyposażenie

Aktualny odcinek: połowa 2008 roku do uruchomienia.

Wskaźniki

• 101  km trasy, w tym 2 w Yonne ( połączenie A6 )
• Przekroczyło 45 miast
• Pasy 2x2 i pasy awaryjne
• 5 wymienników (wejścia / wyjścia) RN 152, RD 975, RN 7, RN 60 *
• 3 węzły autostradowe (A10, A 77, A 6)
• 1 obszar usługowy
• 3 pary miejsc odpoczynku
• 1 wiadukt nad Loing o długości 1  km
• 1 centrum zarządzania i operacji
• Zamknięty system opłat z bezpłatnym dostępem dla użytkowników obwodnicy Courtenay

Działanie konstrukcji

ruch drogowy

W badaniu przeprowadzonym w maju 2002 r. Przez CETE de l'Ouest za lata 2007 i 2020 oszacowano, że ruch na autostradzie A19 wyniesie od 6500 do 7400 pojazdów dziennie (od 22 do 23% samochodów ciężarowych) oraz od 10500 do 13500. poj / d (od 17 do 20% samochodów ciężarowych).

Z analizy początków i kierunków ruchu na A19 wynika, że ​​struktura ruchu na A19 jest zróżnicowana. W regionie Centre-Val de Loire główne strumienie składają się z relacji Orlean- Montargis , Tours-Montargis, Montargis -Beaune-la-Rolande i Montargis- Pithiviers . Najważniejsze przepływy tranzytowe występują na połączeniu Rouen - Lyon oraz z wielkim Zachodem. Główne przepływy handlowe dotyczą Orleanu i Tours.

Sekcje RN60	Ruch 2001	Szacunki CETE 2002
		Ruch 2007 z A19	Ruch 2007 bez A19	Ruch drogowy 2020 z A19	Ruch 2020 bez A19
Châteauneuf-Bellegarde	12 070 v / d	8700 v / d	15 000 v / d	12 000 v / d	19 000 v / d
Bellegarde-Montargis	13,793 v / d	5600 v / d	10000 v / d	6700 v / d	14 000 v / d
Montargis-Courtenay	10,889 v / d	5800 v / d	13 000 v / d	7000 v / d	16 000 v / d

Z drugiej strony, według tego badania CETE, wpływ A19 na sąsiednie sieci będzie bardzo skromny. W rzeczywistości w 2007 r. Projekt zwiększyłby ruch tylko o około 900 pojazdów na dobę na odcinku RN 154 Allaines - Chartres w kierunku Górnej i Dolnej Normandii oraz o 650 pojazdów na dobę w przybliżeniu na drodze A5 między Courtenay, Sens i Troyes .

Punkty poboru opłat

Ceny

Stawki opłat pobieranych przez koncesjonariusza ustalane są corocznie w ramach planów pięcioletnich zatwierdzonych przez dwóch sygnatariuszy porozumienia, przy zastosowaniu formuł rewizyjnych określonych w artykule 25 niniejszej umowy. Ceny odlicza się od wyrażonej wartościowo „średniej ceny maksymalnej za kilometr”30 czerwca 2003 i równa 7,1 eurocentów bez podatku za kilometr dla pojazdów klasy 1, poprzez zastosowanie wzorów weryfikacji obejmujących różne wskaźniki.

Ceny w euro za przeglądanie całego odcinka od Courtenay do Artenay są następujące:

Rok	Klasa 1	Klasa 2	Klasa 3	Klasa 4	Klasa 5
	Wysokość ≤2  m DMC ≤ 3,5  t	2  m <wysokość ≤ 3  m PTAC ≤ 3,5  t >	2 osie Wysokość> 3  m DMC> 3,5  t	Więcej niż 2 osie Wysokość> 3  m DMC> 3,5  t	Motocykle
2009	11,20  €	16,80  €	30,80  €	37,90  €	5,60  €
2012	15,40  €	23,10  €	38,90  €	47,70  €	7,70  €

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Francuska autostrada A19
• Sieć drogowa Loiret i Yonne
• Obszary miejskie Montargis i Pithiviers
• Transport w Loiret

Linki zewnętrzne

• (en) Siedziba koncesjonariusza autostrady Arcour
• (en) Autostrada A19 w Saratlas
• (en) Arkusz autostrady A19 na WikiSara
• (fr) Kampania archeologiczna autostrady A19 na terenie INRAP

Bibliografia

• "  Sygnatury zamówienia A19 Artenay-Courtenay autostrady koncesyjnej  " Travaux , n ^O  23,Kwiecień 2005
• Jean-Jacques Talpin "  A19: nowy środek do Loiret  " Le Moniteur des Travaux Öffentlichkeiten i du Batiment , n ^O  5312,16 września 2005
• Julien Beideler "  Prace A19 Artenay-Courtenay rozpocząć  " Le Moniteur des Travaux Publics et du Bâtiment , n ^o  5367,6 października 2006
• Jacques Daimée "  A19 (Artenay - Courtenay) główne prace ziemne w zwykły Beauce  ", Chantiers de France , N ^O  398Marzec 2007

Uwagi i odniesienia

1. [PDF] Biała księga A19 , Generalna Dyrekcja Wyposażenia Centrum, grudzień 2004, str.  5 ]
2. Dekret nr 92-379 z 1 ^st kwietnia 1992 zatwierdzanie programu dyrektor National Road
3. La République du Centre, dodatek n ^°  18958 Wtorek, 5 maja 2009, strona 3.
4. Patrick Vieu, Pascla Lechanteur, wiaduktu Millau Koncesja , Revue Travaux n ^o  816, luty 2005 strona 27.
5. [PDF] Dyrektywa 93/37 / EWG Rady Wspólnot Europejskich z dnia 14 czerwca 1993 r. W sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane
6. [PDF] Zasady eksploatacji koncesji dotyczących autostrad
7. kolejność n ^o  2001-273 z dnia 28 marca 2001 roku , wdrożenia niektórych przepisów dyrektywy Parlamentu 1999/62 / WE z dnia 17 czerwca 1999 roku w sprawie pobierania opłat od pojazdów ciężarowych za użytkowanie niektórych typów infrastruktury i reformowania reżim działalności niektórych firm koncesyjnych na autostradach.
8. USTAWA nr 2001-1011 z dnia 5 listopada 2001 r. Ratyfikująca rozporządzenie nr 2001-273 z dnia 28 marca 2001 r. Transponujące niektóre przepisy dyrektywy Parlamentu i Rady 1999/62 / WE z dnia 17 czerwca 1999 r. W sprawie opodatkowania obciążenia utrudniające korzystanie z niektórych rodzajów infrastruktury i reformowanie zasad funkcjonowania niektórych przedsiębiorstw koncesyjnych na autostradach
9. Ministerstwa sprzętu (METATM), "  14 października - Autoroute A19  " (dostęp 16 czerwca 2009 )
10. Biała Księga A19, op. Cit., Str.  6 .
11. „  Dekret nr 2005-334 z dnia 7 kwietnia 2005 r. Zatwierdzający umowę koncesyjną między państwem a firmą ARCOUR na zaprojektowanie, budowę, konserwację i eksploatację odcinka autostrady A 19 Artenay-Courtenay oraz specyfikacje załączone do niniejszej porozumienie  ”
12. „  Przemówienie pana Gillesa de Robien, ministra sprzętu, transportu, planowania regionalnego, turystyki i morza, podpisanie umowy koncesyjnej na autostradę A19, sekcja  „ Artenay-Courtenay ” ” , na stronie http: //www.centre.equipement .gouv.fr ,31 marca 2005(dostęp 20 czerwca 2009 )
13. „  Podpisanie umowy koncesyjnej na autostradę A19  ” , pod adresem http://www.centre.equipement.gouv.fr ,31 marca 2005(dostęp 20 czerwca 2009 )
14. Ministry of Equipment (MEEDDAT), „  20 January - Autoroute A19  ” (dostęp: 16 czerwca 2009 )
15. „  Transversale n ° 1, journal de l'A19  ” , na http://www.arcour-a19.com/ ,Czerwiec 2005(dostęp 21 czerwca 2009 ) , s.  1
16. „  Transversale n ° 3, journal de l'A19  ” , na http://www.arcour-a19.com/ ,Maj 2006(dostęp 21 czerwca 2009 ) , s.  1
17. „  Transversale n ° 2, journal de l'A19  ” , na http://www.arcour-a19.com/ ,Październik 2005(dostęp 21 czerwca 2009 ) , s.  4
18. transversale n ^O  2, Journal de l'A19, op.cit., Str  2 .
19. Transversale n ^o  2, journal de l'A19, op. Cit., P.  3
20. "  transversale nr 3, Journal de l'A19  " na http://www.arcour-a19.com/ ,luty 2007(dostęp 21 czerwca 2009 ) , s.  1
21. "  Autostrada A19 - Końcowy raport środowiskowy  " , na http://www.vinci-autoroutes.com/ ,grudzień 2014(dostęp 8 marca 2016 ) , s.  5
22. Biała księga A19, op. Cit., Str.  7 .
23. audyt głównych projektów infrastruktury transportowej , Rada Generalna Mostów i Dróg, Załączniki, strona 54
24. "  Środowisko - A19 i woda: budynek, ale zachowując  " , na http://www.arcour-a19.com/ (dostęp 18 czerwca 2009 roku )
25. „  Suplement Republiki Centrum  ” na http://www.arcour-a19.com/ ,Maj 2009(dostęp 18 czerwca 2009 ) , s.  17
26. „  Akustyka - przeprowadzone badania hałasu  ” , na http://www.arcour-a19.com/ ,Czerwiec 2005(dostęp 20 czerwca 2009 )
27. Biała księga A19, op. Cit., Str.  15 .
28. transversale n ^o  1, Journal de l'A19, op. cit., s.  2
29. [PDF] Circular n ^o  96-19 z dnia 12 grudnia 1995 roku dotyczącej „1% krajobrazu i rozwoju” polityki na autostradach i głównych tras międzyregionalnych.
30. La République du Centre, dodatek n ^°  18958 Wtorek, 5 maja 2009, s.  19 .
31. „  Opis projektu  ” , na http://www.arcour-a19.com/ (dostęp 21 czerwca 2009 )
32. transversale n ^O  3, Journal de l'A19, op. cit., s.  4 .
33. Prawo n ^o  2005-157 z dnia 23 lutego 2005 roku w sprawie rozwoju obszarów wiejskich
34. „  Wykopaliska archeologiczne autostrady A19  ” , na stronie http://www.inrap.fr/ (przeglądano 21 czerwca 2009 r. )
35. La République du Centre, Suplemencie do n ^°  18329 z dnia Piątek, 13 kwietnia, 2007, s.  6 .
36. „  Roboty ziemne na równi z A19  ” , na http://www.francebtp.com/ ,27 października 2008(dostęp 27 czerwca 2009 )
37. [PDF] audyt głównych projektów infrastruktury transportowej , Rada Generalna Mostów i Dróg, Załączniki, strona 56
38. Dekret n ^o  2005-334 z dnia 7 kwietnia 2005 r op. cit. , art. 25.
39. Dekret z dnia 11 czerwca 2009 r. W sprawie opłat za autostrady