Eratostenes



Informacje, które udało nam się zgromadzić na temat Eratostenes, zostały starannie sprawdzone i uporządkowane, aby były jak najbardziej przydatne. Prawdopodobnie trafiłeś tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat Eratostenes. W Internecie łatwo zgubić się w gąszczu stron, które mówią o Eratostenes, a jednocześnie nie podają tego, co chcemy wiedzieć o Eratostenes. Mamy nadzieję, że dasz nam znać w komentarzach, czy podoba Ci się to, co przeczytałeś o Eratostenes poniżej. Jeśli informacje o Eratostenes, które podajemy, nie są tym, czego szukałeś, daj nam znać, abyśmy mogli codziennie ulepszać tę stronę.

.

Strona pomocy ujednoznacznienia
Aby zapozna si z artykuami o tej samej nazwie, zobacz Eratostenes (ujednoznacznienie) .
Eratostenes
Obraz w Infoboksie.
Portret Eratostenesa.
Funkcjonowa
Dyrektor Biblioteki Aleksandryjskiej
Apoloniusz z Rodos
Arystofanes z Bizancjum
Biografia
Narodziny
mier
Imi w jzyku ojczystym
Czas
Zajcia
Inne informacje
Pracowa dla
Obszary
Mistrzowie
Kierownik
Znany z
Pierwsza metoda pomiaru obwodu ziemskiego
sita Eratostenesa
Eratostenes nauczajcy w Aleksandrii (ok. 1635) Bernardo Strozzi .

Eratostenes z Cyreny , lub po prostu Eratostenesa (w staroytnych greckich  : / Eratostenes ), jest astronom , geograf , filozof i matematyk grecki z III th  century  BC. AD (urodzony w Cyrenie , obecny Szachat w Libii , ok. i umar w okolicy w Aleksandria , Egipt ). Uczony uznane przez rówieników, uwaany za najwikszy naukowiec III th  wieku  pne. AD wynalaz dyscyplin geografi , której termin jest uywany do dzi. Zosta mianowany dyrektorem Biblioteki Aleksandryjskiej .

Wiadomo, e geometrycznie zmierzy obwód Ziemi, porównujc kty cieni tworzonych przez promienie wietlne ze Soca w dwóch rónych miejscach oddalonych od siebie o znanej odlegoci.

Nota biograficzna

Gównym ródem jest powicona mu notatka w Soudzie . Pozostae informacje biograficzne pochodz od Strabona ( I , 21), Dionizego z Kyzikos ( Antologia grecka , VII , 78), Luciena ( Longues Vies , 27), Witruwiusza (IX, 1), Cenzoryna (XV, 2), Ateny (VII). , 26), Klemensa Aleksandryjskiego ( Stromates , I, 16) i Swetoniusza ( Grammairians and Rhetoricians , 10).

Powstaje on podczas 126 -tego Olimpiady (midzy 276 i). Jest synem Aglaosa lub Ambrosiosa, pochodzcego z Cyreny . W Atenach odwiedza dziedzice portyku , a nastpnie Arcilausa de Pitane . By uczniem Arystona z Chios , gramatyka Lysianosa z Cyreny (autora komentarzy na temat Homera ) i poety Kalimacha . W ten sposób otrzyma wyksztacenie eklektyczne i intelektualne w kilku dziedzinach.

Eratostenes zosta mianowany szef biblioteki w Aleksandrii okoo 245 lub 234 na prob Ptolemeusza III , faraona z Egiptu i by nauczycielem jego syna Ptolemeusza IV . By szczególnie nazywany Estrad   (poniewa czsto zajmowa drugie miejsce w dyscyplinach intelektualnych), nowym Platonem   lub Cakowitym Sportowcem (w odniesieniu do piciu staroytnych dyscyplin sportowych, ale by moe powinno to by postrzegane w ten sposób. ironia). Rozmawia z Archimedesem, który chwali go za jego walory intelektualne ( List wprowadzajcy do metody ). Jego uczniami s Arystofanes z Bizancjum , Mnaséas  (en) , Menander i Aristis .

y do czasów Ptolemeusza V, z którym mia kontakt. Pozwoli sobie umrze z godu w wieku 80 lat (midzy 196 a), poniewa olep i nie móg ju podziwia gwiazd.

On jest znany jako pierwszy którego metoda pomiaru obwodu na Ziemi jest znana. Uzyskana warto jest trudna do dokadnego oszacowania, biorc pod uwag niepewno metrycznego ekwiwalentu zastosowanej jednostki, ale jest stosunkowo zbliona do rzeczywistoci. Asteroida (3251) Eratostenes zostaa nazwana jej imieniem , wraz z ksiycowym kraterem Eratostenes, a take wysokim obszarem batymetrycznym u poudniowego Cypru .

Pracuje

wiat wedug Eratostenesa.

Pisa wedug dzie filozoficzno-historycznych Souda , zatytuowanych Astronomia lub Katasteryzmy , Sekty filozoficzne , Brak Peine , dialogi i dziea filologiczne .

Klaus Geus  (de) widzi w Eratostenesie kilka osób: autora dialogu filozoficznego , poet , platonist , astronoma , geografa , filologa , filozofa , chronografa i historyka . Jest przede wszystkim uczonym i filologiem, potencjalnie pierwszym redaktorem tekstów naukowych. Bardzo cenili go Strabon , Pliniusz , Lucien , Makrobe . Ta sia intelektualna i reputacja uczonego ostro kontrastuj z nielicznymi tekstami, które zostay nam przekazane, tylko dwoma epitomami ( Katasteryzmy i Pomiar Ziemi ) i kilkoma fragmentami, kilkoma cytatami gdzie indziej oraz faktem, e Eratostenes mia tylko jeden znany ucze, Arystofanes z Bizancjum .

Matematyka

Matematyk zaoy sito Eratostenesa , metod, która umoliwia wyznaczenie (pomijajc liczby zoone) wszystkich liczb pierwszych . Pracowa nad problemem powielania szecianu i wyobrazi sobie mezolab , instrument odpowiedni do poznania rednich proporcjonalnych.

Astronomia

Jako astronom opracowa tablice zamie i katalog astronomiczny 736  gwiazd . Zademonstrowa nachylenie ekliptyki do równika i ustali to nachylenie na okoo 23°51' .

Katasteryzmy

Jego Catasterisms , jego najbardziej obszerna praca, jest jednym z niewielu przykadów , które przetrway. Cierpia na skomplikowan transmisj, do tego stopnia, e podejrzewano nawet dzieo apokryficzne. Omawiany tekst przeszed kilka esejów i wstawki z Eratostenes, forma skrócona dnia II th  century . Jest to zbiór, bez wstpu i wstpu, napisany w Aleksandrii, skadajcy si z 44 pojedynczych wzmianek o konstelacjach z opowieciami. Czyli 42 rozdziay dotyczce konstelacji, z 43 rd czynienia z planet i ostatni na Drodze Mlecznej . Porzdek poda za sektorami konstelacji poprzez obserwacj. Eratostenes uywa podpór obrazowych, a nawet planisfery , fakt, e nie byo to zharmonizowane, czasami sugeruje zamieszanie. Wszystkie figurki zostay ju odkryte. Niektóre asteryzmy s zawarte w konstelacji, dziki czemu liczba jest wiksza ni 42. Kada historia jest zorganizowana w ten sposób: pierwsza cz proponuje mitologiczn histori katastrofy, a druga opisuje obraz poprzez ukad gwiazd nalecych do konstelacji lub astroteza". Lub mithastronomia, aby wyjani nazw. Tytu Katasteryzmów jest skomplikowany w interpretacji, oznacza bohaterów, zwierzta, obiekty umieszczone wród gwiazd (kaasteryzowane) czy wymylanie konstelacji. Warto naukowa jest saba. Zawiera 736 pozycjonowanych gwiazd, 3000 jest widocznych w Aleksandrii. Wybiera gwiazdy wedug benchmarku, kryteria to wietny poysk, uderzajca figura lub znaczny wzrost na godzin lub por roku. Badania nad czasem wschodów gwiazd i ich czasem trwania, gównym tematem naukowym w staroytnoci, s cakowicie nieobecne. To nie jest inwentarz. Wystpuje kilka asteryzmów, najwiksze to Ryby (39 gwiazdek) i Wodnik / Woda (48 gwiazdek). Przywouje religi poprzez asymilacj bóstw astralnych, takich jak soneczny Apollo , Hermes i Orfeusz, a take wiar w cigo ponadksiycow. W uosobieniu zachowana zostaa brya dziea tej czci. Praca bya prawdopodobnie ilustrowana.

Transmisja i wpywy s zoone pod wzgldem rekonstrukcji. Czci mitografii i astrotez (mitów i katalogów gwiazd) pochodz z dwóch rónych rodowisk. Traktat jest bardzo blisko do zjawisk z Aratos , wedug tej samej kolejnoci. Aratos by szeroko stosowany w literaturze, nawet aciskiej, i korzysta z wielu komentarzy i scholi, w tym Aratei Germanika i Avienusa oraz fragmentów Cycerona. Ten zoony i bardzo czsto przerabiany zestaw nosi nazw Scholies à Germanicus lub Aratus Latinus . Zbiór ten zosta prawdopodobnie opublikowany w tym samym kodeksie, co Katasteryzmy, ale którego skrót zosta wchonity przez tekst Aratos. Zestaw ten mia zawiera Komentarze do zjawisk Aratos , podsumowanie katalogów gwiazd z Hipparchus, krótki epitom o nazwie Fragmenta Vaticana , pisma Eudoksosa oraz anonimow list gwiazdozbiorów bdnie przypisanych Eratostenesowi. Traktat nie zapoycza z wielkich dzie matematycznych, które go poprzedzay: Autolycos de Pitane , Euklides , Arystarch z Samos , Archimedes czy Apollonios de Perga . Traktat zosta napisany przed Astronomii z Hyginus , którego ksiki II i III cytowany wkad pracodawcy Catastérismes kompletne, w celu uzupenienia braków.

Historia

W historii kontynuowa badania Manethona nad staroytnym Egiptem i opracowa chronologi królów tebaskich . Jako jeden z pierwszych uczonych, obok Hipparcha , bra pod uwag deklaracje, wiadectwa swojej podróy, a zwaszcza obserwacje astronomiczne Pytheasa  ; z biegiem czasu rachunki te stay si wiarygodne.

Geografia i geometria

Jego badania koncentroway si na rozmieszczeniu oceanów i kontynentów , wiatrach , strefach klimatycznych i wysokociach górskich . Nazywa si go geografi . Pozostawi ogóln map ekumeny, która przez dugi czas bya jedyn podstaw geografii.

Pomiar obwodu Ziemi

Gówny artyku: Figura Ziemi w staroytnoci .
Obliczanie obwodu Ziemi .

Jego praca Pomiar Ziemi ( In libri Dimensionum ) skada si z 68 fragmentów, czcych astronomi i geografi.

Jest powszechnie przypisuje si pomys na kulisto Ziemi do szkoy Pitagorasa lub Parmenidesa z VI th  wieku  przed nasz er. AD Ziemia zostaa ju uznana przez sferycznej Platona ( V th  century  BC. ) I Arystotelesa ( IV th  wieku  pne. ). Najwczeniejsze znane nam oszacowanie obwodu Ziemi podaje Arystoteles i wynosi 400 000  stadionów (~60 000  km ).

Metoda zastosowana przez Eratostenesa zostaa opisana przez Cleomedesa w jego cyrkularnej teorii cia niebieskich . Eratosthenes wywnioskowa z obwodu z ziemi (lub ziemskiej poudnika ) w czysto geometrycznym drodze ku. Porówna obserwacj, jak poczyni na cieniu dwóch obiektów znajdujcych si w dwóch miejscach, Syene (dzisiejszy Asuan ) i Aleksandrii , uwaany za znajdujcy si na tym samym poudniku , 21 czerwca ( przesilenie letnie ) w poudnie lokalnego soca. Wanie o tej porze roku na pókuli pónocnej Soce zajmuje najwysz pozycj nad horyzontem. Teraz, podczas wczeniejszej obserwacji, Eratostenes zauway, e w tym czasie w studni w Syene (miasto pooone mniej wicej na Zwrotniku Raka ) nie byo cienia ; tak wic, dokadnie w tym momencie, Soce stao pionowo, a jego wiato bezporednio owietlao dno studni. Eratostenes zauway jednak, e tego samego dnia w tym samym czasie gnomon znajdujcy si w Aleksandrii tworzy cie; Soce nie byo wic ju pionowe. Porównujc cie i wysoko gnomona, Eratostenes wywnioskowa, e kt midzy promieniami sonecznymi a pionem wynosi 1/50 penego kta, czyli 7,2  stopnia (360°/50).

Eratostenes oszacowa nastpnie odlego midzy Syene a Aleksandri na okoo 5000 stadionów. Legenda gosi, e w celu uzyskania bardzo dokadnego pomiaru liczono kroki wielbdów. Poza tym, e aden tekst nie mówi o tym wprost (pomiary mona byo wykona za pomoc wielbdów, które podobno maj zwyky krok, z licznikami kilometrów , znacznie dokadniejszymi lub polega na czasie podróy, technice szeroko praktykowanej na odziach), jest to zrozumiae, e zaokrglone figury Eratostenesa stanowi przyznanie si do nieprecyzyjnoci. W ksikach z historii geodezji i geologii czsto napisano, e odlego bya z grubsza szacowana od karawan wielbdów, które przebyy t tras. Wedug karawanowiczów Eratostenes wiedziaby, e dotarcie do Syene w Aleksandrii zajo im 50 dni i e w cigu jednego dnia wielbd pokona rednio 100 stadiów. Wedug profesora matematyki Jacquesa Dutki chodzi o mit przekazywany przez te ksiki, o karawanach wielbdów, które nie byy rozpowszechnione przed er chrzecijask. Jedynym pónym tekstem wskazujcym na róda Eratostenesa dla tego pomiaru jest tekst Martianusa Capelli, który wspomina, e miaby odwoa si do królewskich geodetów Ptolemeusza . Móg równie oprze si na danych z bada terytoriów podbitych przez Aleksandra, który powierzy je bematistom .

Eratostenes uwaa, e promienie wietlne Soca s równolege we wszystkich punktach Ziemi. Zgodnie z geometryczn teori przystajcych któw naprzemiennych wewntrznych , Eratostenes zaproponowa prost figur  : skada si ona z prostego okrgu o kcie rodkowym 7,2  stopnia, który przecina uk (czcy Syene z Aleksandri) 5000 stadionów. Jeeli 1/50 obwodu to 5000 stadionów, to obwód Ziemi mona oszacowa na 250 000 stadionów.

Dokadna dugo stadionu uywanego przez Eratostenesa nie jest nam znana, ale mona j atwo wywnioskowa z odlegoci 790 km pónoc-poudnie  midzy Aleksandri a Syene , co daje 158  m na stadion. Jeli wic przyjmiemy, e korzysta z egipskiego stadionu o dugoci 157,5  m , otrzymamy obwód Ziemi okoo 39 375  km , pomiar bardzo zbliony do rzeczywistoci (obecne pomiary podaj równik 40 075, 02  km i na poudniku przechodzcym przez bieguny 40,007,864  km ).

Nachylenie ekliptyki

Wedug Ptolemeusza Eratostenes oceni uk poudnika midzy dwoma zwrotnikami na 11/83 koa poudnika. Odpowiadajcy temu kt jest dwukrotnie wikszy ni to, co dzisiaj nazywamy nachyleniem ekliptyki . Ptolemeusz nie podaje metody stosowanej przez Eratostenesa, jednak kt mierzy si po prostu robic w danym punkcie kuli ziemskiej rónic midzy wysokociami ktowymi w poudnie soca podczas przesilenia letniego i zimowego . Wysoko soca mona zmierzy za pomoc cienia rzucanego przez gnomon , który moe by prostym patykiem wbitym pionowo w ziemi. Grecy mieli ju przed Eratostenesem do dobre oszacowanie nachylenia ekliptyki, oceniane na 1/15 koa (tj. 2/15 dla odlegoci ktowej midzy dwoma zwrotnikami). Miar kty stopni wród Greków w pojawia si w II th  century  BC. AD , ale pozwala na porównanie tych wartoci do znanych dzisiaj. Nachylenie ekliptyki szacuje si dzi na okoo 23°26' (a zatem 46°52' dla odlegoci ktowej midzy dwoma zwrotnikami). Jednak zmienia si nieco z biegiem czasu i by wart okoo 15 wicej w czasach Eratostenesa ni dzisiaj. 1/15 okrgu odpowiada 24° (360/15). Warto uzyskana wedug Ptolemeusza przez Eratostenesa daje kt 47° 42 '39 " , czyli okoo 23° 51' dla pochylenia. Dlatego bya nieco zawyona, jak bdzie nadal prawie cztery wieki póniej, ni podana przez Ptolemeusza (okoo 47 ° 42 '40 " dla kta midzy dwoma przesileniami).

Inne kierunki studiów i pisarstwa

Stworzy traktat o kalendarzach, Oktaeteride , czyli inn teori skierowan w stron kalendarzy obowizujcych dla pomiarów, proponujc dzie przestpny, wczony do kalendarza juliaskiego dziki Sosigene'owi z Aleksandrii . Jest take autorem znanej Strabonowi Geografii . Stworzy chronografi, w której ustali wspólne datowanie, aby zharmonizowa staroytne kalendarze, jako wydarzenie ustanowi wojn trojask, któr ustali w latach 1184 - 1183 . Napisa dwie listy komentowane na temat zwycizców igrzysk olimpijskich , królów Teb i Historii Galatów w 7 tomach.

Skomponowa kilka ksiek z zakresu gramatyki , leksykologii , historii literatury i komentarza, w tym jedn o Iliadzie , zbiór terminów dotyczcych narzdzi, sowniczek terminologii architektonicznej. Najsynniejszy by utwór o komedii strychowej w dwunastu ksikach (z których mamy fragmenty z krytyki Polemona z Iliona ). Tylko setka robaków susbsitué do pokazania jego rozlegej poezji: Hermes (mitologiczny hymn werset epicki o bogu, który uoy konstelacje ), Hezjod lub Antérinys , Dionizos Otwarte Usta , Epitalamium , Erigone (by moe spdzony na Konstelacji Dziewicy ) i epigramat .

Napisa kilka traktatów filozoficznych: Arsinoé (dialog dramatyczny), Ariston (powicony swemu mistrzowi), Bogactwo i ubóstwo , Brak bólu , À Baton (Baton de Sinope), Studia filozoficzne , Dobro i zo oraz Szkoy filozoficzne . Jest raczej eklektyczny i nie dogmatyczny.

Pracuje

Skomponowa Opis Grecji , streszczenie podbojów Aleksandra, a nawet napisa o komedii na Attyce .

Pozostao tylko kilka fragmentów, zredagowanych po grecku:

- z tradycj. po acinie Günther Karl Friedrich Seidel, Eratosthenis Geographicorum fragmenta , Getynga, 1798 ( wida w Google Books );
- i peniej przez Gottfrieda Bernhardy'ego, Eratosthenica , Berlin, 1822 ( online na archive.org ).
  • Na miar Ziemi  :
  • Geografia  :
  • Constellations (Caasterisms)  : Eratosthène ( przekad  Pascal Charvet i Arnaud Zucker, postscriptum Jean-Pierre Brunet i Robert Nadal), Le Ciel: Mythes et histoire des constelations. Les Catastérismes , Pary, Nil editions,, 240  pkt. ( ISBN  978-2-84111-105-3 )

Bibliografia

  • Eratostenes de Cyreny ( tum.  Jordi Pàmias i Massana i Arnaud Zucker), Catastérismes , Les Belles Lettres, Coll.  Zbiór uniwersytetów francuskich. seria grecka ,
  • Jordi Pàmias,   Katasteryzmy Eratostenesa. Mitograficzne wybory a wytwarzanie wiedzy  , Revue des études grecques , t.  127 n o  1,, s.  195-206 ( czytaj online , konsultacja 10 kwietnia 2020 r. ).
  • Germaine Aujac,   Eratosthène, pierwszy edytor tekstu  », Pallas, przegld dawnych bada , n o  24,, s.  3-24 ( przeczytaj online , konsultacja 10 kwietnia 2020 r. ).
  • Germaine Aujac   astronomia i geografia naukowe w staroytnej Grecji  , Biuletyn Stowarzyszenia Guillaume Bude , n o  32,, s.  441-461 ( czytane online , konsultowane 10 kwietnia 2020 r. ).
  • Germaine Aujac, Eratosthène de Cyrene, pionier geografii: jego pomiary obwodu Ziemi , Pary, 2001 ( Format , 39) ( ISBN  2-7355-0457-3 ) .
  • Germaine Aujac, Geografia w staroytnym wiecie , Pary, coll.  "  Co ja wiem  ( N O  1598), s.  15-20 i 70-78 (o geografii i mapie Eratostenesa)
  • C. Cusset i H. Frangoulis (red.), Eratosthène, sportowiec wiedzy , Publications de Saint-Étienne, 2008
  • Paul Pédech, Geografia Greków , PUF, kolekcja SUP, 1976.
  • Pierre Duhem , System wiata: Historia doktryn kosmologicznych od Platona do Kopernika , t.  II, Paris, Hermann i syn ,( czytaj online ) , rozdz. IX , Pomiar Ziemi. Eratostenesa
  • Marie-Nicolas Bouillet i Alexis Chassang (re.), Eratosthène w uniwersalnym sowniku historii i geografii ,( przeczytaj na Wikiródach )
  • (en) James Evans , The History and Practice of Ancient Astronomy , Oxford University Press, USA,, 480  pkt. ( ISBN  978-0-19-509539-5 , czytaj online ).
  • (en) Irene Fischer ,   Inne spojrzenie na okrelenia obwodu Ziemi Eratostenesa i Posidoniusa   , kwartalnik Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego , tom.  16,, s.  152 ( czytaj online , konsultacja 25 wrzenia 2019 r. )

Powieci

Uwagi i referencje

  1. CUF Katasteryzmy , s.  VII-VIII.
  2. Katasteryzmy CUF , s.  VII-IX.
  3. Raymonde Litalien , Jean-François Palomino i Denis Vaugeois , Pomiar kontynentu: Historyczny Atlas Ameryki Pónocnej, 1492-1814 , Pary/Sillery, Presses Paris Sorbonne,, 298  s. ( ISBN  978-2-84050-550-1 , czytaj online ) , s.  12
  4. Christophe Cusset i Hélène Frangoulis, Eratosthène: sportowiec wiedzy: Studia w pitek, 2 czerwca 2006 r. , Uniwersytet Saint-Étienne,( czytaj online ) , s.  177.
  5. Katasteryzmy CUF , s.  IX.
  6. Cusset i Frangoulis 2008 , s.  108.
  7. CUF catasterisms , str.  XVII.
  8. Joseph Florentin Bonnel, Studium z historii astronomii , 2008, s.  49.
  9. André Brahic , Dzieci Soca: historia naszych pocztków , Odile Jacob ,, 366  s. ( ISBN  978-2-7381-0590-5 , czytaj online ) , s.  29-30
  10. Odkryte 24 wrzenia 1960 przez Cornelisa Johannesa van Houtena , Ingrid van Houten-Groeneveld i Toma Gehrelsa
  11. Katasteryzmy CUF , s.  IX-X, XIV.
  12. Germaine Aujac, Eratosthène de Cyrene, pionier geografii: jego pomiary obwodu Ziemi , CTHS, 2001, s.  9, 41
  13. Pamitniki ukoronowane przez Królewsk Akademi Nauk i Literatury Pisemnej w Brukseli , t.  XI, Royal Academy of Sciences and Belles-Letters w Brukseli,( czytaj online ) , s.  21
  14. Pascal Charvet, Eratosten 1998 , s.  211.
  15. Jean-Étienne Montucla , Historia matematyki , tom 4, Henri Agasse , 1802, s.  226 .
  16. CUF catasterisms , str.  XX.
  17. Katasteryzmy CUF , s.  XL-XLI.
  18. Katasteryzmy CUF , s.  XLII.
  19. Katasteryzmy CUF , s.  XXVIII-XXIX.
  20. Katasteryzmy CUF , s.  XVIII.
  21. Katasteryzmy CUF , s.  XXIV.
  22. Katasteryzmy CUF , s.  XXVI.
  23. Katasteryzmy CUF , s.  XXV.
  24. Katasteryzmy CUF , s.  XLIV-LVI. Utosamianie planet z bogami jest wyranie powiadczone w staroytnej literaturze ( Tymajos , 38 D).
  25. Katasteryzmy CUF , s.  XCVI.
  26. Katasteryzmy CUF , s.  XXII-XXIII. Hipotezy twierdzce, e dzieo apokryficzne lub traktat przeksztaci Aratos w komentarz, s jednak odrzucane.
  27. Katasteryzmy CUF , s.  LXXVII, XCV.
  28. Katasteryzmy CUF , s.  XXXIII, LXXVIII.
  29. Katasteryzmy CUF , s.  LXXXI-LXXXVI.
  30. Katasteryzmy CUF , s.  XXI-XXIV, LXXVI-LXXX. Anonimowa lista konstelacji nosi nazw Eratosthenis de circa exornatione stellarum et ethymologia [ sic ] de quibus uidentur lub De circa exornatione stellarum et ethymologia de quibus uidentur .
  31. Katasteryzmy CUF , s.  XXVII.
  32. Katasteryzmy CUF , s.  LXXXXVII-XCI.
  33. Dominique Briquel, Recenzja ksiki Germaine Aujac, Eratosthène de Cyrene, pionierki geografii. Jego pomiar obwodu ziemskiego , Edycje komitetu prac historyczno-naukowych, Pary, 2001 , Biuletyn Stowarzyszenia Guillaume Budé , Rok 2002, LH-61, s.  83-84
  34. André Berthelot,   Podstawowe dane cyfrowe geografii antycznej od Eratostenesa do Ptolemeusza  , Revue Archéologique , tom.  36,, s.  34 ( ISSN  0035-0737 , JSTOR  23911303 , czytaj online )
  35. Lucien Gallois , "  The pracy geograficznego Eratostenes  ", Annales de géographie , vol.  31 N O  172, s.  341344 ( DOI  10.3406 / geo.1922.1132 , przeczytane online , dostp 13 wrzenia 2019 )
  36. Katasteryzmy CUF , s.  XIV.
  37. Jean-René Roy , Astronomia i jej historia , 1982, s.  96.
  38. "A matematycy, którzy próbowali zmierzy wymiary obwodu, zabieraj go do czterdziestu razy dziesi tysicy stadionów", Du Ciel , Liv. II , rozdz. 14.
  39. Szacunek ten podlega ostronoci, jako miary i wagi zostay historycznie ujednolicone jedynie w ramach konwencji . Ian Watson i Jack Cohen nawet broni idei, w swojej - naukowej - czci The Science of Discworld , e jest to pomiar Eratostenesa, który zamiast tego poinformowaby nas o dokadnej dugoci stadionu, z którego korzysta, wyjaniajc imponujc precyzj pomiaru.
  40. Jean-René Roy , Astronomia i jej historia , Presses de l'Université du Québec, 1982, s.  98.
  41. Dutka 1993 , s.  55.
  42. Jeeli oba miasta nie znajduj si dokadnie na tym samym poudniku ziemskim, jak wierzya wikszo staroytnych geografów, rónica w dugoci geograficznej okoo 2 °, któr widzimy midzy dwoma miastami, jest nieistotna i w aden sposób nie wpywa na dokadno uzyskanego wyniku ' . Germaine Aujac, Eratosten z Cyreny, pionierka geografii. Jego miara obwodu Ziemi , CTHS,, s.  55.
  43. Kleomedes (por. Dziea Eratostenesa ) jest ponownie gównym ródem. y wkrótce po Eratostenesie.
  44. Jean-Yves Daniel, André Brahic , Michel Hoffert, André Schaaf, Marc Tardy et al, Earth and Universe Sciences , Vuibert ,, s.  4.
  45. (w) Daniel J. Boorstin , Odkrywcy , Knopf Doubleday Publishing Group, s.  96.
  46. (en) Jacques Dutka ,   Pomiar Eratostenesa Ziemi rozway   , Archiwum Historii Nauk cisych , vol.  46, n o  1,, s.  55-66 ( DOI  10.1007 / BF00387726 ).
  47. Martianus Capella, Ksiga VI, 598.
  48. Termin ten moe oznacza równie geodetów odpowiedzialnych za ustanowienie katastru agronomicznego, który suy jako podstawa podatku, jako urzdników, którzy mierzyli etapy eglugi na Nilu w celu poboru myta. Pomylmy raczej o Nilu, który oferowa pask i mniej lub bardziej prostoliniow tras, której odchylenia mona byo atwo skorygowa, by moe za pomoc danych metrycznych dostarczonych przez poczt królewsk, o której mowa w papirusach . Por. Paul Pédech, Geografia Greków , Presses Universitaires de France,, s.  101.
  49. Raymond d'Hollander, François Favory, Nauki geograficzne w staroytnoci , Francuskie Stowarzyszenie Topograficzne,, s.  87.
  50. Magdeleine Moureau i Gerald Brace , Sownik Nauk o Ziemi , Éditions Technip,, 1096  s. ( ISBN  978-2-7108-1109-1 , czytaj w internecie ) , s.  VIII
  51. Powszechne wyobraenie, e wiedza na kulisto Ziemi byoby stracone i bdzie wtedy przyjty ponownie w XIII -go  wieku jest faszywa. wiat staroytny i wiat redniowiecza uwaa Ziemi za okrg. Jednak zauwaamy pewien opór kocielny w tej dziedzinie: Lactance , Izydor z Sewilli s zaangaowani w zaprojektowanie paskiej Ziemi . W IX -go  wieku , teolog Jan Szkot Eriugena jest nieugity, e Beda Czcigodny wiek wczeniej: Ziemia jest okrga (Towarzystwo wyda naukowych, History , 1992 , str.  73). Naley jednak wzi pod uwag przepa midzy wiedz osób wyksztaconych a popularnymi przekonaniami.
  52. Ptolemeusz przypisuje Eratostenesowi midzysolstyczn warto poudnika 11/83 ( Bernard Vitrac , Teoria mediiów w Christophe Cusset i Hélène Frangoulis, Ératosthène , Université de Saint-Étienne, 2008, s.  79 , przypis 5 ).
  53. Przypisanie tej wartoci przez Ptolemeusza Eratostenesowi zostao zakwestionowane przez niektórych historyków, jak pisze Fisher 1975 , s.  156, w artykule, który podaje metod, któr Eratostenes móg wykorzysta do uzyskania tego wyniku.
  54. Wysoko ktowa gwiazdy to jej wysoko wzgldem horyzontu mierzona pod ktem.
  55. Evans 1998 , s.  59-60.
  56. Evans 1998 , s.  60 dla wszystkich tych wartoci.
  57. Katasteryzmy CUF , s.  XV-XVI.
  58. Katasteryzmy CUF , s.  XI-XII.
  59. Katasteryzmy CUF , s.  XII.
  60.   Eratosthenes: Constellations ( Casterisms )   , na remacle.org (dostp 13 wrzenia 2019 r. )

Zobacz równie

Powizane artykuy

Linki zewntrzne

Mamy nadzieję, że informacje, które zgromadziliśmy na temat Eratostenes, były dla Ciebie przydatne. Jeśli tak, nie zapomnij polecić nas swoim przyjaciołom i rodzinie oraz pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skontaktować, jeśli będziesz nas potrzebować. Jeśli mimo naszych starań uznasz, że informacje podane na temat _title nie są całkowicie poprawne lub że powinniśmy coś dodać lub poprawić, będziemy wdzięczni za poinformowanie nas o tym. Dostarczanie najlepszych i najbardziej wyczerpujących informacji na temat Eratostenes i każdego innego tematu jest istotą tej strony internetowej; kierujemy się tym samym duchem, który inspirował twórców Encyclopedia Project, i z tego powodu mamy nadzieję, że to, co znalazłeś o Eratostenes na tej stronie pomogło Ci poszerzyć swoją wiedzę.

Opiniones de nuestros usuarios

Bart Frankowski

Myślałem, że wiem już wszystko o zmiennej, ale w tym artykule zweryfikowałem, że pewne szczegóły, które uważałem za dobre, nie były tak dobre. Dziękuję za informacje.

Angelika Gajda

Wreszcie! W dzisiejszych czasach wydaje się, że jeśli nie piszą artykułów składających się z dziesięciu tysięcy słów, to nie są szczęśliwi. Panowie autorzy treści, to TAK to dobry artykuł o Eratostenes.

Krzysztof Paluch

Dzięki za ten post na Eratostenes, właśnie tego potrzebowałem

Enciclo
Sapientia
Scientia
Boobota