Edaini są mężczyźni w legendarnego brytyjskiego pisarza JRR Tolkiena . Termin odnosi się konkretnie do przyjaznych elfom Trzech Domów, którzy walczyli u boku Morgotha podczas bitew pod Beleriandem w Pierwszej Erze . Ich potomkowie to pierwsi mieszkańcy Numenoru i przyszły Dúnedain .
Termin sindariński Edain (liczba pojedyncza Adan ) jest quenejskim odpowiednikiem atani (liczba pojedyncza atan ) i powszechnie oznacza „ludzi” (ludzi), chociaż jego dosłowne znaczenie to „drugi lud”. W rzeczywistości nazwa ta pierwotnie odnosiła się do wszystkich mężczyzn. Jednak w Pierwszej Erze pierwszymi ludźmi napotkanymi przez elfy z Beleriandu byli ci z trzech plemion, które przekroczyły góry, aby wejść do tego regionu. Mieszkali razem z elfami, a nawet byli ich sojusznikami w wojnie przeciwko Morgothowi. Odtąd imię Edain pozostawało przypisane do członków tych plemion, Trzech Domów Ludzi lub Przyjaznych Domów Elfów, znanych pod następującymi nazwami (w kolejności przybycia do Beleriandu):
Po upadku Morgotha Valarowie chcieli nagrodzić Ludzi, którzy pozostali lojalni elfom i których straty były ważne. Następnie zaoferowali Edainom wyspę Elenna, zwaną także Numenorem, gdzie mogliby się osiedlić po zanurzeniu Beleriandu. Założyli tam królestwo, które prosperowało w Drugiej Erze i po powrocie do Śródziemia nazwano ich Numenorejczykami, a później Dúnedainami („Ludzie Zachodu”) .