Ealhswith
Ealhswith
Ealhswith in the cartulary of the Abbey of Abingdon , 1220 (rękopis w British Library , MS Cotton Claudius B VI, f.14).
| Śmierć | 05 grudnia 902 |
|---|---|
| Pogrzeb | New Minster ( Winchester ) |
| Tata | Æthelred Mucel |
| Matka | Eadburh |
| Rodzeństwo | Æthelwulf |
| Małżonka | Alfred Wielki |
| Dzieci |
Ethelfleda Edward Starszy Æthelgifu Ælfthryth Æthelweard |
| Religia | chrześcijaństwo |
Ealhswith to anglosaska księżniczka, która zmarła dalej 05 grudnia 902. Jest żoną króla Wessex Alfreda Wielkiego .
Biografia
Ealhswith jest córką Æthelred Mucel , ealdorman des Gaini i jego żony Eadburh. Ma brata Æthelwulfa, który również pełnił rangę Aldormana w Mercji w latach 90. XIX wieku i którego śmierć w 901 roku jest wspominana w Kronice anglosaskiej . Mnich Asser , autor biografii Alfreda, wyjaśnia, że Eadburh pochodzi z linii królów Mercji , a statut wydany przez Æthelwulf sugeruje, że jest ona potomkiem króla Cenwulfa , który zmarł w 821 roku.
Ealhswith poślubił księcia Alfreda w 868 roku , trzy lata przed wstąpieniem na tron Wessex. Wydaje się, że ślub odbył się w Sutton Courtenay w Berkshire . Sądząc po statutach jej męża, w których nigdy nie występowała w charakterze świadka, nie wydaje się, aby odegrała znaczącą rolę polityczną i nie nosi tytułu „królowej” tak samo jak żony poprzednich saksońskich królów zachodu. Asser nawet nie wymienia swojego nazwiska.
Alfred zmarł w 899 roku . Zapisał swojej żonie sumę stu funtów, a także majątki Wantage , Lambourn i Edington w Berkshire i Wiltshire . Wszystkie trzy mają wielkie znaczenie symboliczne: pierwsza to jego miejsce urodzenia, pozostałe dwa miejsca zwycięstw, które odniósł on nad Wikingami ( Ashdown w 871 i Ethandun w 878). Prawdopodobnie po śmierci męża Alhswith założył opactwo St. Mary w Winchester , bardziej znane jako „Nunnaminster”. Budowa klasztoru została ukończona dopiero po jego śmierci.
Ealhswith zmarła trzy lata po swoim mężu 05 grudnia 902. Została pochowana wraz z mężem w Winchester , New Minster, założonym przez ich syna Edwarda.
Potomków
Asser wymienia pięcioro dzieci Alfreda i Ealhswithów, które osiągają dorosłość, trzy córki i dwóch synów:
- Æthelflæd (zmarł w 918 r.), Poślubia Æthelredów z Mercji ;
- Edward (zmarł 924), król Wessex;
- Æthelgifu , opatka Shaftesbury ;
- Ælfthryth (zmarł w 929), poślubił hrabiego Baudouina II Flandrii ;
- Æthelweard (zmarł 922).
Wspomina również o dzieciach, które zmarły młodo.
Potomkowie
Ealhswith pojawia się w saksońskich Historie o Bernard Cornwell , serii powieści historycznych zawartych w okresie panowania Alfreda Wielkiego i jego następców, a także w serialu The Last Brytania , która jest przystosowana od niego.
Powiązany artykuł
Bibliografia
- Costambeys 2004 .
- Swanton 1996 , s. 93.
- Asser 2013 , s. 47-49.
- Abels 2013 , s. 120-121.
- Asser 2013 , s. 237.
- Asser 2013 , s. 111-113.
Bibliografia
- (en) Richard Abels , Alfred the Great: War, Kingship and Culture in anglo-Saxon England , Routledge,2013( 1 st ed. , 1996), 392 , str. ( ISBN 978-1-317-90041-2 , czytaj online )
- (la) Asser ( przetłumaczone z łaciny przez Albana Gautiera), Histoire du roi Alfred , Paryż, Les Belles Lettres,2013, 277 s. ( ISBN 978-2-251-34063-0 ).
-
(en) Marios Costambeys , „Ealhswith (zm. 902)” , w Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press ,2004( czytaj online )
. - (en) Michael Swanton (tłum.), The Anglo-Saxon Chronicle , Routledge,1996, 363 str. ( ISBN 0-415-92129-5 , czytaj online ).