Dijon

Od góry do dou, od lewej do prawej: Paac Ksit i pastw Burgundii, panorama zabytkowego centrum miasta widziana z katedry Saint-Bénigne The Oculus na widowni Dijon , w Porte Guillaume , e glazura z ' Hotel Aubriot , centrum handlowe Toison d'or i ogród Darcy .

Herb

Logo

Administracja

Kraj

Francja

Region

Bourgogne-Franche-Comté ( prefektura )

dzia

Côte-d'Or
( prefektura )

Dzielnica

Dijon
( stolica )

Midzywspólnotowo

Dijon Metropole
( siedziba )

Mandat burmistrza

François Rebsamen ( PS )
2020 -2026

Kod pocztowy

21000 (zawiera równie kod 21100, gdy miasto miao dwa biura dystrybucyjne)

Wspólny kod

21231

Demografia

Miy

Dijon

Ludno
miejska

156 854 mieszk . (2018

)

Gsto

3797 mieszk./km ²

Populacja
aglomeracji

245 875 mieszk . (2017)

Geografia

Szczegóy kontaktu

47 ° 19 18 pónoc, 5° 02 29 wschód

Wysoko

Min. 210 m
Max. 410 m²

Obszar

41,31 km ²

Jednostka miejska

Dijon
( centrum miasta )

Obszar atrakcji

Dijon
(centrum miasta)

Wybory

Oddziaowy

Centralizacja biura 6 kantonów

Ustawodawczy

Okrgi pierwszy , drugi i trzeci

Lokalizacja

Geolokalizacja na mapie: Bourgogne-Franche-Comté

Dijon

Geolokalizacja na mapie: Côte-d'Or

Dijon

Geolokalizacja na mapie: Francja

Dijon

Geolokalizacja na mapie: Francja

Dijon

Znajomoci

Stronie internetowej

dijon.fr

Dijon ( / d I . / ) jest francuskim gminy, prefektura w dziale z Côte-d'Or i gównego miasta w regionie Burgundia, Franche-Comté . Znajduje si midzy dolin Parya a dolin Rodanu , na osi Pary - Lyon - Morze ródziemne , 310 km na poudniowy wschód od Parya i 190 km na pónoc od Lyonu .

Jej mieszkacy , zwani Dijonnais , liczyli w 2018 roku 156 854 mieszkaców . Jednostka miejska , która ze swojej strony liczya 245 875 mieszkaców, jest pierwsz aglomeracj regionu pod wzgldem liczby mieszkaców. Miasto znajduje si w centrum midzygminnoci Dijon Métropole , skadajcej si z 23 gmin i 253.638 mieszkaców oraz obszaru miejskiego liczcego 387 382 mieszkaców.

Historyczna stolica Ksistwa Burgundii , miasto stu iglic pod Ancien Régime, spadkobierca bogatego dziedzictwa historycznego i architektonicznego, Dijon to miasto turystyczne, którego atrakcyjno wzmacnia reputacja gastronomiczna regionu . Zabytkowe centrum miasta jest drugim skadnikiem klimacie tych winnic Burgundii , zarejestrowanych od 4 lipca 2015 roku wiatowego Dziedzictwa UNESCO .

Miasto kongresów, stolica Burgundii to take zielone miasto z wanym sektorem usugowym, a take regionalne centrum gospodarcze o zrónicowanej tkaninie, z tradycyjnym centrum rolno-spoywczym ( musztarda Dijon , krem z czarnej porzeczki z Dijon i kir , piernik , Lanvin czekolada , itd.) i znany sektor farmaceutyczny.

Geografia

Lokalizacja

Dijon jest prefektur regionu Bourgogne-Franche-Comté oraz departamentu Côte-d'Or . Miasto pooone jest na pónocnym kracu Côte des vins de Bourgogne, znanego równie jako Route des Grands Crus , który rozciga si od Dijon do Beaune na odcinku Côte-d'Orienne.

Stolica Burgundii pooona jest w sercu wsi skadajcej si z dwóch zbiegajcych si rzek: Suzon , która przecina j z pónocy na poudnie i Ouche , na poudnie od miasta; na poudnie rozciga si wybrzee winnic, od których pochodzi nazwa departamentu. Znajduje si 310 kilometrów na poudniowy wschód od Parya , 190 na pónocny zachód od Genewy i 190 na pónoc od Lyonu .

Zlokalizowane na wle kolejowym we wschodniej Francji ( linia Pary - Lyon - Marsylia , wzy do Besançon , Belfort , Nancy , Szwajcarii , Woch (przez tunel kolejowy Fréjus i Simplon )), miasto jest obsugiwane przez jedn z gównych francuskich autostrad wzy na skrzyowaniu autostrad A6 , A31 , A36 i A39 .

Dijon zaczyna si na aluwialnej równinie Suzon, wykopanej w trzeciorzdowych glinach na Nizinie , która rozciga si szeroko na wschód , podajc biegiem Saony . Równina jest rzeczywicie rowem tektonicznym pooonym okoo dwudziestu kilometrów od Dijon, zasypywanym przez margle i gliny oligoceskie osigajce w Dijon wysoko geologiczn 100 metrów.

Kartograficzne reprezentacje gminy

Mapa OpenStreetMap

Mapa topograficzna

Gminy przygraniczne

Gminy graniczce z **Dijon**
Ahuy	Asnières-lès-Dijon Bellefond	Ruffey-lès-Echirey
Fontaine-lès-Dijon Talant Plombières-lès-Dijon Corcelles-les-Monts		Saint-Apollinaire Quetigny Chevigny-Saint-Sauveur
Chenove	Neuilly-Crimolois (przez quadripoint ) Longvic	Sennecey-lès-Dijon

Topografia

Panorama zachodniego Dijon widziana z wiey Philippe le Bon .

Dijon i jego obrzea, tworzce Dijon Métropole , swoj oryginalno zawdzicza typowej asymetrii, pomidzy zrónicowanymi dolinami na poudniu z jednej strony (wybrzee winnic) a paskimi terenami na wschodzie (niziny Saony ). Na pónocy paskowy Langres , ostatnia krawd basenu paryskiego, dominuje nad równin od 100 do 150 metrów nad poziomem morza. Dijon znajduje si zatem w centrum linii geograficznej zorientowanej na pónoc-pónocny wschód / poudniowy-poudniowy zachód. Wysoko w przedziale od 250 do 500 metrów NGF . Dijon charakteryzuje si licznymi stromymi i najczciej wskimi dolinami ("combes" czsto przeksztacane w parki miejskie, takie jak Combe aux Fées i Combe à la Serpent ), z których gówn jest dolina Ouche na pónocy. na wschód od paskowyu. Resztki kopców lub tasselots w dialekcie Dijon , tworz miejsce miast Talant i Fontaine-lès-Dijon, które wychodz na miasto.

Dijon znajduje si zatem na poczeniu trzech gównych paskorzeb:

Na poudniu rozciga si wybrzee rozcigajce si od Dijon do Beaune na ponad 80 km , pokryte winnicami, których licie jesieni nabieraj zotego koloru , co zainspirowao poetyck nazw departamentu Côte-d'Or w 1790 roku. wzdu tego wybrzea, od Dijon na poudnie od Beaune, przez który przebiega synna trasa Grands Crus ;
Na zachód rozciga si paskowy , pierwsza przypora wapiennych paskowyów burgundzkich. Wysoko waha si od 350 do 500 m . Paskowy usiana jest wieloma dolinami gbokie i wskie zwane doliny ; najwaniejsza jest dolina Ouche na pónocny wschód od paskowyu. Wyróniaj si resztkowe pagórki: powstay tam miasta Talant i Fontaine-lès-Dijon ;
Na wschodzie , pocztek o Saône zwyky wyania . Wysoko waha si od 170 do 240 m . Topografia jest agodna, pomimo kilku wzgórz, które zmieniaj krajobraz, w szczególnoci wystp z paskowyów Langres, które podkrelaj ujcie Suzon na równinie na pónocy, a na wschodzie wzgórza Saint-Apollinaire i Montmuzard.

Hydrografia

Przez Dijon przepywa gównie Kana Burgundzki i dwie naturalne rzeki: Ouche i Suzon . Pierwszy biegnie na wieym powietrzu, a drugi pokonuje szereg podziemnych kanaów podczas przeprawy przez Dijon. Strumie Raines, który przepywa przez ogród Arquebuse, wpada do Ouche . Aglomeracja Dijon otrzymuje okoo 732 mm deszczu rocznie, rednio przez 164 dni.

Ouche pochodzce z pónocy ma redni przepyw 10 do 20 m ³ / s, który moe przekracza 100 m ³ / s podczas powodzi okresu . Mog wtedy wystpi powodzie, ale s one rzadkie i zlokalizowane. Na swoim biegu przy wjedzie do miasta w 1964 r. wybudowano sztuczne jezioro Kir . W aglomeracji istniej dwa inne zbiorniki wodne, znacznie mniej znaczce: staw królewski, pooony w miejscowoci Longvic oraz staw Leue w Neuilly-les-Dijon, oba w bezporednim ssiedztwie Ouche.

Suzon , drugi wany rzeka pynie z pónocnego-zachodu na poudniowy-wschód od miasta. Jej przebieg jest cakowicie ukierunkowany na cz miejsk. Jej przepyw na wejciu do Dijon osiga maksymalnie 20 do 30 m ³ / s.

Jedyn drog wodn w Dijon jest Kana Burgundii, który czy Saon i Yonne i jest obecnie prawie nie uywany, z wyjtkiem przyjemnoci.

Ogólna hydrografia pynie w kierunku aluwialnej równiny Saony na wschodzie. Obejmuje 527 kilometrów rurocigów. Istniej trzy zwierciada wody: aluwialne zwierciado wody Ouche, aluwialne zwierciado wody Tille i poudniowe zwierciado wód Dijon. S to gówne rezerwy wodocigowe dla Dijon Métropole . Przenosz je cztery gówne zbiorniki o cznej pojemnoci blisko 95 000 m ³ .

W powodzi s jedynym duym ryzykiem ziemnego (z trzsieniami ziemi, bardzo rzadko). Osiem z dwudziestu dwóch gmin Dijon Métropole (w szczególnoci centrum miasta Plombières-lès-Dijon oraz Ahuy , Chenôve , Marsannay-la-Côte i Longvic ) jest dotknitych wylewami dorzecza Ouche. Opracowano plany prognozowania ryzyka naturalnego w celu kontrolowania tych zagroe. Wdroono równie polityk poprawy jakoci wody. Opiera si na dwóch oczyszczalniach, jedna niedawna, zlokalizowana w Chevigny-Saint-Sauveur , druga, starsza w Longvic , i ma na celu spenienie obowizujcych norm ekologicznych. Program o nazwie Eauvitale zosta uruchomiony w 2005 roku. Oprócz usuwania rur oowianych, ma on na celu zmniejszenie wycieków i obnienie cen wody dla konsumentów. Cakowite zuycie aglomeracji wynosi 24 mln m ³ rocznie .

Strumie Raines przechodzcy przez Jardin de l'Arquebuse
Rzeka Suzon , w duej mierze pod ziemi.
Ouche rzeka przejazdem starego General Hospital

Kana Burgundii

Port Kanau Burgundzkiego

Jezioro Kir

Geologia

Aglomeracja Dijon jest czci progu Morvano-Vosges , midzy Basenem Paryskim a Basenem Rodanu; w epoce wtórnego (od -265 do -65 milionów lat), cay obszar, a nastpnie zanurzone w epoce trzeciorzdowej (od -65 do -1.8 milionów lat) jest powstanie z Alp i Jury zoone reliefu i utworzyy napór w kierunku pónocno-zachodnim. Masy osadowe zostay nastpnie podzielone na sedymenty, uskoki, tworzc mae doliny i lokalne kopce. Utworzya si równie linia przeomu, cignca si w kierunku pónocno-wschodnim/poudniowym-zachodnim, wraz z przylegymi wapiennymi paskowyami typowymi dla krajobrazu burgundzkiego, przylegajcymi do zawalenia witajc równin Saony . W czwartorzdzie (okoo -1,8 miliona lat) erozja utworzya piaski i wiry tworzce aluwialne równiny poprzecinane rzekami Suzon , Ouche i Raine.

Pedologia

Dijon i jego aglomeracja s domem dla trzech gównych klas gleb:

gleby wapniowo-magnezowe i gliniasto-wirowe zbudowane z margli , wapieni ilastych i wiru wapiennego stanowicego u podnóa wybrzea, podstaw glebow produkcji wina;
kamieniste gliniasto-ilaste brunatne gleby na wapieniu lub mule tworzce paskowye na pónocy;
gleby sabo wyksztacone, naznaczone namuami pylastymi, które s typowe dla stref zalewowych gównego koryta rzek lokalnych (Suzon i Ouche).

Pogoda

Dijon jest klimat oceaniczny z pó- kontynentalnej tendencji . Wpyw oceanu powoduje czste deszcze we wszystkich porach roku (jednak maksimum jesieni i minimum latem) oraz zmienn pogod. Wpyw pókontynentalny powoduje, e miesiczna amplituda temperatury jest jedn z najwyszych we Francji ( 18 °C wobec 15 °C w Paryu ), mrone zimy ze stosunkowo czstymi opadami niegu i gortsze lata ni w Paryu. . To wanie ten pókontynentalny wpyw umoliwia upraw winoroli w Côte-d'Or . Zachodnia fasada Dijon, z widokiem na wybrzee, jest wic obszarem najbardziej naraonym na dziaanie promieni sonecznych. Wreszcie mga jest szczególnie obecna w Dijon, a wilgo pochodzca z jeziora Kir podkrela formacj.

Stacja Météo-France znajduje si okoo 7 km drogi na poudniowy wschód od centrum Dijon, na lotnisku Longvic .

Porównanie danych meteorologicznych Dijon z danymi krajowymi
Miasto	Nasonecznienie (h/rok)	Deszcz (mm/rok)	nieg (d/rok)	Burza z piorunami (d / rok)	Mga (d / rok)
Mediana krajowa	1852	835	16	25	50
Dijon	1849	761	23,2	27,5	68
Pary	1,662	637	12	17	8
Miy	2724	733	1	27	1
Strasburg	1,693	665	26	28	51
Brze	1530	1 210	7	12	76
bordeaux	2035	944	3	31	69

Najnisza rednia temperatura jest w styczniu, najwysza w lipcu. Stycze 1985 jest znacznie poniej normy ze redni temperatur -4,2 °C i minimaln redni temperatur -7,7 °C . 9 stycznia 1985 r. temperatura spada do -21,3 °C .
24 lipca 2019 r. zmierzono rekordow temperatur 39,5 °C .

Statystyki 1981-2010 i rekordy DIJON-LONGVIC (21) Numer kierunkowy: 21473001, alt: 219m, szeroko: 47 ° 16'00 "N, lon: 05 ° 05'18" E
Miesic	Sty.	luty	Marsz	kwiecie	móc	czerwiec	Lip.	sierpie	wrz.	Padziernik	Listopad	grudzie	rok
rednia minimalna temperatura ( °C )	0.8	-0,4	2,4	4,9	9,1	12,3	14,5	14,3	10,9	7,4	2,8	0,3	6,5
rednia temperatura (°C)	2	3,3	7,1	10.1	14,3	17,7	20,3	19,9	16	11,6	6	2,9	11
rednia maksymalna temperatura (° C)	4,8	7	11,8	15,2	19,5	23,2	26,1	25,6	21,1	15,7	9,2	5,6	15,4
Zapis zimna (° C) data zapisu	-21,3 09.1985	22 1929	-15,3 1931	-5,3 1931	3,3 19381	0,8 02.1936	2.8 1922	4.3 1922	-1,6 1928	4,9 25.2003	-10.6 1985.27	-20,8 1939	22 1929
Ciepo zapisu (° C) data zapisu	16,5 31.1948	21.1 27.2019	24,9 31.2021	29 17.1949	34,4 1922	37,3 27.2019	39,5 24.2019	39,3 12.2003	34,2 1926	28,3 1921	21,6 07.1955	17,5 1989/16	39,5 2019
Soce ( godz )	63,9	94,4	151,3	185,4	212,3	239,1	248,3	233,6	181,3	117,2	67,8	54,2	1848.8
Opady ( mm )	57,4	43,8	48,3	58,2	86,6	68,1	66	60,1	64,5	70,9	73,2	63,4	760,5
w tym liczba dni z opadem 1 mm	10,9	8,5	9,7	9,7	11,3	9,2	8,2	7,7	7,9	10.1	11	11	115,3
w tym liczba dni z opadem 5 mm	4.1	3.2	3.1	3,8	5,6	4.4	3,8	3,9	4	5.1	4,6	4.4	50

ródo: [MétéoFrance] Arkusz 21473001 na donneespubliques.meteofrance.fr , wydanie: 05/06/2021 w stanie bazy danych

Dijon róa wiatrów pokazuje dominacj do silne wiatry z pónocy na pónocno charakterystyk wietrze zimowym, a take od poudnia. rednie maksymalne prdkoci wiatru powyej 80 km/h to rednio 4 dni w roku.

Gówny artyku: Klimat Côte-d'Or .

Trasy komunikacyjne i transport

Stacja Dijon-miasto .

W XVII ^-tego wieku , na pocztku panowania Ludwika XIV , Dijon by podczony do Parya przez trenera tygodniowym, co stawia siedem do omiu dni, w zalenoci od pory roku, czcy dwa miasta. Póniej, bardziej ni kana de Bourgogne , skromnych rozmiarów, to kolej, która spowodowaa rozwój przemysowy Dijon. Druga poowa XIX ^th century nao Dijon jako gówny wze kolejowy , zgodnie z André Gamblin. Podczas pierwszej poowy XX ^th wieku, rola drogi rosy, zwaszcza e z RN 6 , która jawi si jako midzynarodowej trasy w 1930 roku, ale daje wiksz wag do miasta Chalon-sur -Saône . Po wojnie autostrada (A6), a nastpnie TGV Pary-Lyon omijay Dijon i, jak mówi André Gamblin, Dijon stao si miastem ogowia . Od lat 90. Dijon ponownie zyskao miano wza komunikacyjnego. A31 przechodzi teraz przez Dijon, a A39 czy miasto z Dole od 1994 roku . Wreszcie wschodnia cz TGV Ren-Rodan , czca Dijon z Europ, jest eksploatowana od 11 grudnia 2011 r.

Drogi

Do miasta mona dojecha trzema zjazdami z autostrady: zjazdem z A31 ( Beaune - Dijon - Nancy - Luksemburg ), zjazdem z A38 (Dijon - A6 w Pouilly-en-Auxois ) oraz zjazdem z A39 (Dijon - Dole - Bourg-en-Bresse ).

Obwodnica : Miasto i jego aglomeracja posiada obwodnic Dijon o dugoci 12 km w pasach 2x2, która zostaa przeduona o 6,5 km przez otwarte w lutym 2014 roku Lino . W ten sposób obwodnica omija trzy czwarte Dijon. czy obszar Toison d'Or na pónocy z Chenôve na poudniu, umoliwiajc poczenie z A31 . Na zachód droga A38 prowadzi do Plombières-lès-Dijon nad jeziorem Kir .

Budowa Lino (pónocno-zachodnie poczenie midzykomunalne) zapewnia szybszy ruch z Parya i zachodu, aby poczy autostrad A38 z obszarem Toison d'Or. Lino powinno umoliwi odcienie wewntrznych bulwarów miasta, a take zapewni cigo sieci krajowej poprzez poczenie autostrad A38 i A31 . 6,5 km dugoci bdzie w pierwszej fazie na pasach 2x1, a nastpnie w drugiej fazie na pasach 2x2. Cakowita dugo obwodnicy Dijon powinna wynosi 18,5 km .

Transport kolejowy

Trzy linie TGV obsuguj Dijon: TGV Sud-Est , TGV Méditerranée i TGV Rhin-Rhône zapewniaj Dijon w zasigu Parya ( 1.30 ), Roissy ( 1.51 ), Marsylii ( 3.22 ), z Lille ( 2 godz. 45 ), z Montpellier ( 3 godz. 33 ), z Besançon ( 25 min ) iz Mulhouse ( 1 godz. 02 ). Gwiazda kolei : Gsto sieci autostrad i linii kolejowych w Dijon zapewnia atwy i szybki dostp do gównych europejskich metropolii.

Oprócz obecnego gównego dworca Dijon-Ville , przysza stacja Porte-Neuve TGV powinna pozwoli okoo 2025 roku obsugiwa miasto bez zapychania centrum miasta, obecna stacja Dijon-Ville znajduje si w pobliu Place Darcy , zachodniej bramy miasta rodek.

Ten projekt pozwoliby miastu sta si gwiazd kolei i bram z Europy Wschodniej do Francji.

Transport lotniczy

Dijon korzysta z bliskoci lotniska Dole-Jura , infrastruktury cywilnej, która kadego roku przyjmuje okoo stu tysicy pasaerów. Miasto posiada równie wasne lotnisko Dijon-Bourgogne , które obsuguje tylko loty biznesowe w przypadku braku regularnych linii handlowych. Od 2014 r. lotnisko zarzdzane jest przez zwizek mieszany portów lotniczych Dijon-Bourgogne i jest obsugiwane przez prywatn firm SNC-Lavalin. Edeis przej dziaalno w 2016 roku.

Brak duej struktury lotniskowej tumaczy si bliskoci midzynarodowych portów lotniczych w Paryu , Lyonie i Bazylei - Mulhouse .

Pole multimodalna wymiana stacji Dijon-Ville .
Obwodnica Dijon .
Lotnisko Dole-Jura .
Lotnisko Dijon-Bourgogne .

Transport publiczny

Gówny artyku: Transport publiczny w Dijon .

Historyczny

Od 1888 r. miasto Dijon obsugiwaa jedna linia konnych omnibusów . Dijon byo w 1895 roku jedn z pierwszych gmin wyposaonych w tramwaje elektryczne. Ich zarzdzanie powierzono Compagnie des Tramways Électriques de Dijon . W 1911 r. sie miaa pi linii, w tym midzymiastowe poczenie midzy Dijon i Gevrey-Chambertin .
W 1950 r. tramwaj stopniowo znika, zastpiony sieci trolejbusów . Dziaaj wówczas trzy linie tramwajowe i trzy linie trolejbusowe. Tramwaj koczy si w dniu1 ^st grudzie +1.961, wraz z przybyciem autobusów . Usuga trolejbusowa równie koczy si niedugo po tym30 marca 1966. Dijon jest w tym dniu cakowicie obsugiwany przez autobusy.
W 1965 roku powstaa firma transportowa regionu Dijon (STRD). Jej sie zostaa przemianowana na Divia w 2004 r. , nastpnie firma znikna w 2008 r. i przeksztacia si w Keolis Dijon Mobilités .
W 2012 roku Metropolia Dijon utworzya sie tramwajow na wasnym terenie . Pierwsza linia dziaa od tego czasu in1 ^st Wrzesie +2.012 a drugi od 8 grudnia 2012.

Tramwajowy

Gówny artyku: tramwaj Dijon .

Tramwaj na dworcu w Dijon .

Sie posiada dwie linie tramwajowe ze wspóln magistral pomidzy stacj a Place de la République (trasa 20 km ), których ptle to:

T 1 : DIJON Gare - Centrum QUETIGNY

T 2 : DIJON Valmy - Centrum CHENÔVE

Obie linie tramwajowe mog zosta przeduone w przyszoci: linia T1 mogaby zosta przeduona do Fontaine-d'Ouche lub Talant oraz do przyszego parku biznesowego Est-Dijon w Quetigny i Saint-Apollinaire lub Chevigny.

Autobus

Gówny artyku: sie autobusowa Dijon .

Sie autobusowa Divia obejmuje 30 linii regularnych kursujcych od 5 h 30 do 20 h 30 , lini nocn Full Moon 1 h 0 do 5 h 30 od czwartku do soboty oraz 15 linii szkolnych Bus Class.

Ponadto istnieje bezpatny transport do centrum miasta, City, z ponad 100 000 podróy miesicznie; lub nawet DiviAccès, który dziaa na tej samej zasadzie co taksówka z rezerwacj i opat dla osób o ograniczonej sprawnoci ruchowej .

Ostatecznie miasto Dijon podpisao z Heuliez Bus i Barclays w 2012 roku zakup 102 autobusów hybrydowych . Zamówienie w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego dotyczy 61 autobusów przegubowych i 41 autobusów pojedynczych za 88 mln euro. Dwa topowe produkty zostay dostarczone w padzierniku 2012 roku, a sto kolejnych zostanie oddanych do uytku w pierwszej poowie 2013 roku . W ten sposób odnowiono prawie poow sieci autobusowej Dijon.

Rowery samoobsugowe

Gówny artyku: DiviaVélodi .

Sie Divia obejmuje równie bezpatny serwis rowerowy o nazwie DiviaVélodi . Posiada 400 rowerów rozmieszczonych w 40 stacjach.

Autobus hybrydowy z sieci Divia ( Heuliez GX 427 z obecnym malowaniem Divia)
Autobus miejski (w starym malowaniu Divia).
Transfer DiviAccès (ze starym malowaniem Divia).
Stacja DiviaVélodi (stara generacja (2008-2017)) Place du Théâtre .

Planowanie miasta

Typologia

Dijon to gmina miejska. W rzeczywistoci jest to cz gmin o gstoci lub redniej gstoci, w rozumieniu miejskiej sieci gstoci INSEE . Naley do miejskiej jednostki z Dijon , a wewntrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 15 gmin i 245,875 mieszkaców w 2017 roku, z którego jest centralnie .

Ponadto miasto jest czci obszaru atrakcji Dijon , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujcy 333 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej ni 700 000 mieszkaców.

Zagospodarowanie terenu

Kolorowa mapa przedstawiajca uytkowanie gruntów.

Mapa infrastruktury i zagospodarowania terenu na terenie gminy w 2018 roku ( CLC ).

Podzia na strefy gminy, co znalazo odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (80,1% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (75%). Podzia szczegóowy w 2018 r. przedstawia si nastpujco: tereny zurbanizowane (48,1%), tereny przemysowe lub handlowe i sieci komunikacyjne (26,4%), grunty orne (12,4%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (4, 7%), lasy (4,7%), rolinno krzewiasta i/lub zielna (1,6%), kopalnie, skadowiska i place budowy (0,9%), wody ródldowe (0,7%), uprawy trwae (0,6%).

IGN take udostpnia narzdzie online do porównywania zmian w czasie uytkowania gruntów w miejscowoci (lub obszarów w rónych skalach). Kilka epok s dostpne jako map lub zdj lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII ^th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w biecym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

W Dijon moemy zobaczy historyczne centrum (lub hipercentre), ograniczone bulwarami w stylu Haussmanna, czcymi sze gównych placów (plac Darcy , place Saint-Bernard , place de la République , place du Trente-Octobre , place Wilson i Place du Premier-Mai ) oraz w innych dzielnicach miasta. Tylko centrum jest sektorem chronionym .

Drugi pas bulwarów otacza miasto, czc dzielnice peryferyjne, a dwa pasy bulwarów poczone s duymi alejami, w tym alejami Parku czy Alej Victora-Hugo.

Miasto Dijon jest jednym z pierwszych we Francji, które uczyniy swoje centrum obszarem chronionym. Przyjta polityka znajduje odzwierciedlenie w rehabilitacji i rozbudowie centrum miasta poprzez rozwój cigów pieszych, ochron starych budynków, restauracj zabytków i budynków uytecznoci publicznej.

Z XIX ^-tego wieku, rozwój miasta by do anarchiczny, stajc si przez dodanie prywatnych osiedli, bez koordynacji. W 1884 r. ratusz zadowoli si ustaleniem szerokoci nowych ulic na 12 metrów.

Ostatecznie dobrze zdefiniowane dzielnice s rzadkie, z wyjtkiem bulwarów Fontaine des Suisses i La Défense, zbudowanych w latach 1882-1883 oraz Parc des Sports zbudowanych w latach 1932-1933. Plan rozwoju zosta naszkicowany w 1890 r., ale dopiero prawa z 1929 i 1924 r., odnoszce si do miast powyej 10 000 mieszkaców, doprowadziy do utworzenia urzdu publicznego HBM, który w 1926 r. przeksztaci si w HLM . z Bourroches, zbudowana w 1935 roku, jest jednym z jej osigni.

Dzielnice miasta

1) ródmiecie
2 ) Dzielnica Chevreul-Parc
3) Dzielnica University-Montmuzard
4) Dzielnica Maladière-Drapeau-Clemenceau
5) Dzielnica Montchapet
6) Dzielnica Fontaine d'Ouche-Faubourg Raines-Larrey-Motte Giron
7) Dzielnica Bourroches - Port du canal - Valendons - Montagne Saint-Anne
8) Dzielnica Grésilles
9) Dzielnica Varennes-Toison d'Or-Joffre

Centrum handlowe Toison d'Or odnowione w 2013 roku .

Pod koniec XVIII ^-go wieku, staroytne miasto Dijon zosta otoczony murami obronnymi i basztami. Wokó tej fortyfikacji rozcigao si pi przedmie : Saint-Pierre, Saint-Nicolas, Saint-Michel, d'Ouche i Raines. Po 1784 r. przedmiecie Ouche obejmowao nowy port kanaowy, a w 1832 r. Chartreuse de Champmol byo przedueniem przedmiecia Raines. Okoo 1840 r. powstay dwa nowe przedmiecia : Saint-Bernard i Guillaume. Wreszcie, w czasie drugiej poowy XIX ^-go wieku, populacja tych siedmiu przedmieciach powstay stopniowo zewntrzne dzielnice, w wieku, wzrosa dziesiciokrotnie obszar miasta.

Miasto Dijon skada si z dziewiciu dzielnic administracyjnych, które same skadaj si z dzielnic mieszkaniowych, pooonych w centrum miasta i blisko centrum, dzielnic handlowych i dzielnic peryferyjnych skadajcych si z pododdziaów domów jednorodzinnych i duych zespoów zbiorowych (prty budynków poddawanych renowacji). W Grésilles i Fontaine-d'Ouche ZUP , a take tych z ssiednich miast Chenôve , Quetigny i Longvic , s obecnie przebudowany. Ekodzielnica Junot, dawna baza wojskowa, po dugiej fazie przebudowy przyjmuje obecnie szeset nowych mieszka. Okoo dziesiciu innych eko-osiedli, które s obecnie w budowie, powstanie od podstaw do 2016 roku.

Obszary priorytetowe do zurbanizowania

Montée de Guise , rue de la Manutention.

Z kocem II wojny wiatowej Dijon musiao wyznaczy, zgodnie z dyrektywami pastwa, strefy, które miay by zurbanizowane priorytetowo lub ZUP, w liczbie dwóch. Pierwsza, dzielnica Grésilles, zostaa podjta w 1949 roku. Dzielnica ta w pomieszany sposób czy budynki i bary rónego typu. Opuszczona przez suby publiczne dzielnica zostaa zrehabilitowana, a od 2003 r. zniszczono stare bary, w tym synny Billardon, i wybudowano 660 nowych domów, w tym 105 na wasno, na wzór domów podmiejskich. Fontaine d'Ouche ZUP zosta zbudowany w 1967 roku na zboczach poronitych ostatnimi winorolami Dijon, na bardziej rygorystycznym planie, obejmujcym usugi publiczne i lokalne (obki, obki, biblioteka osiedlowa, centrum handlowe), wokó sztucznego jeziora Kir , wykopywane w latach 1963-1964.

Lokalnie, w ródmieciu, dzielnice zostay przebudowane w latach 70. i 80., w rónych stylach architektonicznych. Tak jest w przypadku rezydencji na Montée de Guise, na kocu rue Berbisey i tych na bulwarze Voltaire.

Projekty deweloperskie

W zwizku z projektem LGV Ren-Rodan miasto planuje rozbudow i modernizacj stacji Dijon-Porte-Neuve znajdujcej si na obrzeach hipercentrum, w szczególnoci w pobliu wydziaów. W 2008 r. przebudowano dworzec kolejowy i autobusowy w centrum miasta. Naley równie zagospodarowa stare obszary, w szczególnoci ten znany jako park biznesowy East Dijon (PAED).

Dzielnica Garbarnie pooona pomidzy Ouche, mostem Garbarnie i lini kolejow musi przej cakowit przebudow w ramach europejskiego konkursu architektonicznego Europan .

Dzielnice biznesowe

Dzielnica biznesowa Clemenceau, miejsce Jean-Bouhey .

Clemenceau ma cznie 47 000 m ² biur, natomiast Palais des Congrès et des Expositions oferuje 31 000 m ^{2 ,} a audytorium 15 000 m ² . Dzielnic tworzy zespó budynków o wspóczesnej architekturze, w tym wiea Elithis , z pozytywn energi, która jest pierwszym cakowicie ekologicznym osigniciem miasta i pierwsz pozytywn energetyczn wie na wiecie. Zbudowano równie inne wiee, takie jak siedziba Izby Przemysowo-Handlowej (CCI), Hotel Mercure Centre Clemenceau , nowy rektorat w Dijon oraz wiee Marbotte Plaza i Clemenceau Plaza.
ECOpole Valmy reprezentuje obszar 150,000 m ² i teraz wyniesie ponad 300.000 m ² okresie.

Novaréa , najmniejsza dzielnica usugowa , skada si z 26 000 m ² biur i laboratoriów.

Strefy aktywnoci

Wikszo stref ekonomicznych pochodzi z lat 60. W ostatnich latach Dijon Métropole zdecydowao si zaprogramowa rozbudow lub utworzenie nowych stref aktywnoci w aglomeracji, takich jak:

Dijon-Bourgogne Ecoparc skupia przedsibiorstwa przemysowe i usugowe na 185 hektarach midzy Quetigny i Saint-Apollinaire .
Rozbudowa 80 hektarów ZAE Beauregard przeznaczonych dla firm przemysowych (istnieje ju 135 hektarów) midzy Longvic i Ouges , pozwalajca na odnowienie zaopatrzenia w ziemi na poudniu aglomeracji, na któr skaday si ju 122 hektary w Chenove i 44 hektary w Marsannay - la-Côte .
Park technologiczny Mazen-Sully na 8 hektarach, przeznaczony dla MP z zakresu biotechnologii i zdrowia, zlokalizowany w dzielnicy Uniwersytet-Montmuzard .
ZAE Cap Nord, pooony w dzielnicy Grésilles

Eko-okolice

Od 2005 r. miasto ustanowio lokalny program mieszkaniowy (PLH), wzmocniony kart , i planuje restrukturyzacj lub rozbudow miasta. Obecnie w aglomeracji powstaj nowe dzielnice, takie jak dzielnica Junot, dawna enklawa wojskowa, przeksztacona w obszar mieszkalno-handlowy. Zasób mieszkaniowy o niskich czynszach wynosi wic w 2008 r. 23 200, czyli 18,6% gównych mieszka. Miasto zmobilizowao w ten sposób 17,8 mln euro ze rodków wasnych dla PLH.

Wreszcie miasto rozpoczo niszczenie dawnych wojskowych pasów drogowych, które zostan zastpione eko - dzielnicami . Dzielnica Hyacinthe Vincent w miejscu starego szpitala wojskowego, Epirey na miejscu dawnego kolegium i dzielnice poudniowe, aleja Jean-Jaurès w kierunku portu Kanau s rozwijane i pierwsza ekodzielnica znana jako Heudelet 26 ma powsta z ziemi na pocztku 2013 roku. Celem jest zaoferowanie mieszkacom Dijon mieszka oszczdnych, nawet pozytywnych pod wzgldem energii io mniejszym ladzie ekologicznym . W SEMAAD ( 1 ^st mieszane towarzystwo Francji certyfikowanego systemu EMAS , który wszystkie operacje s certyfikowane ISO 14001 ) moe by oparty na nowym Planie Zagospodarowania , zwany Eco-PLU, aby uatwi tworzenie ekologicznych dzielnicach (pozwalajc miejski gsto kompensowana przez bardziej ekologiczne obiekty, mniejsz liczb samochodów, wspódzielonych pojazdów i parkingów, mniejsze ograniczenia wysokoci na przebudowanych nieuytkach itp .).

Inteligentne miasto

OnDijon to projekt inteligentnego miasta zainaugurowany 11 kwietnia 2019 roku.

Logo OnDijon

Sze stanowisk kontrolnych (PC Security, PC Municipal Police, Urban Supervision Center, PC Traffic, Allo Mairie i PC Neige) jest teraz zjednoczonych w jednym stanowisku dowodzenia dzielonym z 24 gminami Metropolii.

Ta pojedyncza stacja umoliwia zdalne zarzdzanie przestrzeni publiczn i towarzyszcym jej sprztem miejskim za pomoc urzdze Internetu Rzeczy (kamery, czujniki itp .). Ten poczony kokpit jest budowany i zarzdzany przez 12 lat od 2019 roku przez konsorcjum zoone z Bouygues Energies & Services (spóka zalena Bouygues Construction), Citelum (spóka zalena grupy EDF), SUEZ i Capgemini . OnDijon znalaz si wród zwycizców 2018 Barcelona Smart City Fair.

Kontrakt ten opiewa na kwot 105 milionów euro i jest wspólnie finansowany przez miasto Dijon, metropoli , region Bourgogne-Franche-Comté oraz Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) .

Platforma otwartych danych (w jzyku angielskim: otwarte dane ) zapewnia wszystkie dane zebrane z podczonego sprztu i infrastruktury. W celu zapewnienia ochrony danych osobowych mieszkaców sporzdzono kart danych cyfrowych i uytkowania.

Zgodnie z dokumentami komunikacyjnymi wane miejsce chce by przyznane obywatelom. Na przykad ze swojego smartfona w aplikacji OnDijon mieszkacy mog zgosi sytuacj lub problem na drodze publicznej, zarzdza swoimi wnioskami administracyjnymi lub optymalizowa swoje podróe po metropolii.

Cele stawiane przez Metropoli s nastpujce:

oszczdno na zuyciu energii: instalacja owietlenia LED ;
promowa lepsz komunikacj midzy rónymi subami, a tym samym lepsz koordynacj, w szczególnoci w przypadku kryzysu;
poprawa przejrzystoci z obywatelami i wybranymi urzdnikami: aplikacja do przekazywania informacji bezporednio do gminy, partnerstwo z Lulu dans ma rue w celu stworzenia platformy wzajemnej pomocy midzy mieszkacami;
rozwija atrakcyjno cyfrow.

Ale ten projekt jest równie przedmiotem kontrowersji.

Cena kontraktu, 105 milionów euro, jest gównym zmartwieniem mieszkaców. Brak zwrotu z inwestycji po takim wydatku obwiniaj take zespoy miejskie.

Czas trwania kontraktu, wynoszcy 12 lat, budzi obawy, e jeli w tym czasie pojawi si nowe technologie, OnDijon stanie si przestarzay. Przez 12 lat za projekt bd odpowiedzialni ci sami usugodawcy. Rodzi to pytania o to, kiedy zostanie zorganizowany nowy przetarg. Jeli metropolia zmieni dostawc, pojawi si pytania o kompatybilno z nowym systemem.

Toponimia

Pochodzenie i znaczenie nazwy

Pochodzenie i znaczenie nazwy Dijon byo przedmiotem wielu dyskusji. Staroytny castrum ( castrum Dijon ) jest, zdaniem specjalistów, witej rynku, e nazwa * Divio wskazywaby . Rzeczywicie, nazwa jest potwierdzone w formach locus Divionensis VI ^th wieku i Grzegorza z Tours , który wspomina Divionense Castrum i Divione , Digum XIII ^th century. W redniowiecznej acinie miasto jest ogólnie nazywane Divio ( dopeniacz : Divionis ).

Pierre Gras, byy gówny kurator Miejskiej Bibliotece Dijon, conjecturally Proponuje * Devomagus lub * Diviomagus zoon z galijsku Magos (w Starym Irlandczyków : mag , zwyky), latinized w maga znaczy pole lub rynek I divio , co oznacza wite . Koczc -on czasami pochodzi z ewolucj -magus (na przykad: Noyon pochodzi z Noviomagus , Chassenon z Cassinomagus ). Jednak Albert Dauzat i Charles Rostaing , opierajc si na starych formach, widz w nim przyrostek -onem i cytuj Divion (gmina Pas-de-Calais) jako homonim . Nazwa Dijon wywodzi si zatem z latynizacji rodzimego przyrostka -o .

Ta celtycka nazwa pochodziaby tylko z czasów rzymskich, podobnie jak Autun w czasie podboju rzymskiego przyj nazw Augustodunum . Dla Gérarda Taverdeta, profesora lingwistyki na Uniwersytecie Burgundii , nazwa Divio ( czasami Dibio ) najpierw odnosia si do Suzon , lokalnej rzeki, czyli czysta rzeka lub rzeka. stay si miastem zgodnie z procesem czstym w toponimii .

W kocu zapewniony jest tylko korze galijski boski (boski). Sowo to jest blisko spokrewnione z aciskim sowem deus (bóg) i de divinus (boski). Sowo galijskie musiao by devos (czytaj duos ), dobrze powiadczone w rdzennej antroponimii: Devorix, Devonia, Deviatis itd., a take w charakterystycznych hydronimach Deva , Diva ( Dives ); Devona , Divona ( Divonne , la Dionne ). Galijskie okrelenie divona zostao równie wyjanione przez Ausone : Divona Celtarum lingua fons addite divis . Divo- wariant z devo- jest niewtpliwie spowodowane wpywem aciskiego, nie mogc wykluczy rodzimy motywu * diuo- . * Duo- nadal w starym irlandzkim ( dia ), Starego Welsh ( duiu ), Starego Cornish ( Duy ) i Bretona ( Doue : "bóg").

Peryferia wyznaczajce miasto

Stolica ksit Burgundii (w odniesieniu do stolicy pastwa Burgundii rzdzonego przez ksit);
Miasto ksit (w odniesieniu do ksit Burgundii);
Miasto Stu Wie (w odniesieniu do duej liczby budynków sakralnych w miecie);
pica (okrelenie uywane w kocu XX ^XX wieku).

Fabua

Protohistoria

Powizany artyku: Lingony .

Nie ma prawdziwych wykopalisk archeologicznych dotyczcych miasta Dijon. Nie istnieje aden dokument dotyczcy okresu neolitu, natomiast okres protohistoryczny by gównie przedmiotem bada na obrzeach miasta. Silos w obecnej dzielnicy Grésilles, jednak znaleziono meble z epoki brzu w pobliu dzielnicy Bourroches. W centrum miasta (rue du Tillot i rue du Château) odkryto kilka drobnych przedmiotów gospodarstwa domowego, fragment talerza ozdobionego nacinanymi geometrycznymi ornamentami z okresu Hallstatian oraz psety z czasów La Tène III . Dwie ksiki skompilowa wczeniejsze odkrycia na pocztku XX ^-tego wieku: Compendium of Esperandieu (1911) i staroytne inskrypcje z Côte d'Or kamienia Lejay (1889).

Stanowisko Lentillières przynioso lady staroytnych osad neolitycznych , w tym pochówek podobny do pochówku w rodkowej wstce szampana. Dolina rzeczywicie zostaa zainwestowana na dugo przed er galijsko-rzymsk. Zbieg dróg w yznej dolinie, nawadnianej przez Suzon i Ouche , pozwala na rozwój maej wioski.

antyk

Powizany artyku: Civitas lingonum i Divio .

Celtic Dijon Divio, jest poudniowe metropolia z Lingons . Droga rzymska biegnie z osi poudniowo-zachodniej na pónocny wschód, prowadzc z Bibracte, a nastpnie z Autun w kierunku Grey i Alzacji, podczas gdy druga biegnie z poudniowego wschodu na pónocny zachód, z Woch do basenu paryskiego . Dijon zostao ufortyfikowane w Dolnym Cesarstwie przez zagrod chronic niewielki obszar o powierzchni 10 hektarów.

Zrekonstruowany ukad castrum w Dijon , który od tego czasu znikn, z wyjtkiem kilku rzadkich szcztków, które nadal mona zobaczy.

Jedyne rzymskie budowle, które pozostay, to wiea castrum , znana jako wiea maego Saint-Bénigne i niektóre sekcje ogrodzenia Dolnego Cesarstwa. Roman droga Chalon-sur-Saône - Langres zosta znaleziony w miejscach (w parku Colombière gdzie jest widoczna). Odchodzi od castrum . Trasa ta jest czsto uwaana przez opini publiczn i niektórych popularyzatorów (takich jak Abbé Claude Courtépée , autor Description générale et specific du duché de Bourgogne ), niesusznie, jako jedna z czterech wielkich rzymskich dróg ( Droga Agryppy ) przytaczanych przez Rzymian. historyk Strabon .

Znaleziono dwie inne trasy, t wychodzc z równiny Saony i t prowadzc do Alzacji . Fundamenty castrum , muru o wysokoci dziesiciu metrów, s czciowo zbudowane ze stel, posgów i innych ponownie uytych kamieni z nekropolii . Niektóre stele w ksztacie obelisku dostarczaj cennych informacji o nazwiskach i zawodach ówczesnych mieszkaców.

Pozostaa wiea Castrum w Dijon.

Roman Dijon ma dwie nekropolie , jedn rozcigajc si wzdu drogi Chalon-Langres, w obecnych dzielnicach Cours du Parc a do rue de Gray, drug na zachód na stanowiskach budynków Saint-Bénigne , Saint- Philibert i Saint-Jean. Ostatni pochówek w uytku w II ^-go wieku, nadal jest uywany jako cmentarz a Ludwika XVI . Rdzennych kulty zmieszano z tych Rzymian: wotywna stele powicone Epona i Sucellos stwierdzono, obok oficjalnych danych: Merkury , Junony , Herkulesa i Apollina . Odkrycie w 1598 r. greckiej inskrypcji, która od tego czasu zagina, zdaje si wiadczy o tym, e kult zosta oddany Mitrze .

Rzymska ciana staje si zbdne przy budowie nowego stadionu w XII ^-tego wieku, ale jego trasa zostaa zachowana i znane.

W VI ^th century Grzegorz z Tours daje pierwszy pisemny opis Divio i castrum :

To twierdza o bardzo potnych murach, porodku bardzo przyjemnej równiny; ziemia jest tam tak yzna i urodzajna, e po przejciu puga na polach tylko raz, zasiewa si nasiona i nastpuje obfite i obfite niwo. Na poudniu pynie rzeka Ouche, która jest bardzo bogata w ryby; po stronie aquilonu wpywa do innej maej rzeki [Suzon], która wchodzc drzwiami i przepywajc pod mostem, wypywa kolejnymi drzwiami; po podlaniu wiey i ogrodzenia spokojn fal, obraca myny przed drzwiami z niesamowit prdkoci. W czterech rogach wiata umieszczono cztery bramy, a trzydzieci trzy wiee zdobi ca ogrodzenie; ciana tego bya zbudowana z kamienia wolnego do wysokoci dwudziestu stóp i wicej z gruzu; ma trzydzieci stóp wysokoci i pitnacie stóp szerokoci. Nie wiem, dlaczego ta miejscowo nie zostaa nazwana miastem. Ma wokó siebie cenne róda. Po zachodniej stronie znajduj si bardzo yzne wzgórza wypenione winnicami, które zapewniaj mieszkacom tak szlachetne falerne, e gardz askalonem . Staroytni mówi, e miejscowo zostaa zbudowana przez cesarza Auréliena . "

Grégoire de Tours wskazuje zatem, e ogrodzenie ma trzydzieci trzy wiee, z których jedna, czciowo zachowana, pozostaje widoczna przy rue Charrue 15, na maym dziedzicu. Czworo drzwi to: Porte aux Lions, Porte po stronie Saint-Médard, Porte du Vieux Château i Porte nad Bourg. Grubo muru, daleka od osignicia 15 stóp (4,50 m ), jak stwierdzi Grégoire de Tours, nie wydaje si przekracza 2 metrów.

Ta obudowa jest powielana w planach XVII ^th century, zoto, tylko dwa drzwi zostay znalezione: Ulica Porte Vacange Chabot-Charny i ulicy Porte aux Lions. Wiea maej Saint-Bénigne, usytuowany pomidzy Amiral-Roussin i Rue pug, sta si XV ^th century miejsce kultu powicone witego, który rzekomo zosta uwiziony. lady myna znaleziono w pobliu rue des Bons-Enfants. witynia (jedyny w miecie) jest odkryta podczas zniszczenia, na pocztku XIX ^-go wieku, Kaplica witego przylegajcym do Paacu Ksit Burgundii (prd miejscu Sainte-Chapelle).

redniowieczne Dijon

Burgundzkie królestwo w drugiej poowie V ^-tego wieku.

Artyku Historia Burgundii to encyklopedyczny dodatek do tego dziau.

Powizany artyku: Lingonia w "ekspansji germaskiej w rzymskiej Galii" .

Lingons i Lingonia w Galii pónego antyku biskupów Langres tymczasowo osiedlaj si Dijon po worek Langres przez Wandalów pomidzy 407 i 411 . Ich wpywy pozwoliy na budow budowli sakralnych, a w szczególnoci zespou katedralnego zoonego z trzech budowli: Saint-Étienne, Sainte-Marie i Saint-Vincent. Wedug tradycji dwie bazyliki wybudowa wówczas w. Urban (obecny koció w. Jana).

Dijon jest nastpnie okupowane przez Burgundów, którzy zostali pokonani przez Clovis w 500 lub 501 roku . W Arabowie najechali go w 725 podczas gdy Normanowie nie udao si 887 . W tym czasie z domu Roberta wyszli pierwsi hrabiowie Dijon, Aimar, Eliran i Raoul . W 1002 r. ksidz Guillaume de Volpiano podj si odbudowy opactwa Saint-Bénigne i jego opactwa (obecnie Muzeum Archeologiczne w Dijon ). Zleci wzniesienie w opactwie rotundy, w której znajdowa si grób ewangelizatora Burgundii, w . Bénigne . Z tego zabytku, zniszczonego w 1793 r., pozostao dolne pitro, zwane krypt.

Wczesnym XI ^-tego wieku, Dijon skada si z mocnymi murami zamknitych Gallo-Roman , resztki starego castrum Dijon i miasta rozcigajcego si do opactwa St. Benigne. Wokó miasta znikny mae wioski, Dompierre, Trimolois, Charencey, Bussy i Prouhaut. Ksita Dijon nastpnie rzdz regionem. W 1015 król Robert II próbowa podbi Dijonnais: najpierw zaatakowa wiosk Mirebeau-sur-Bèze i jej region, a nastpnie rozpocz oblenie castrum Dijon. Jednak w obliczu silnego oporu biskupa Langres Brunona de Roucy, wspieranego przez opata Cluny i hrabiego miasta, rezygnuje z napaci. W nastpnym roku mier biskupa umoliwia mu negocjacje z jego nastpc, Lambertem de Vignory, w sprawie cesji hrabstwa Dijon na króla Francji w 1016. Miasto przystpio do Ksistwa Burgundii i stao si jego stolic. Po mierci króla Francji w 1031 , jego syn Henri I ^er rezygnuje Burgundii i plony w zamknitej Dijon i Ksistwo Burgundii do jego brat Robert I ^st . Oznacza to pocztek trzech wieków rzdów Kapetyngów w Dijon.

28 czerwca 1137 wielki poar obróci Dijon w popió. The Dukes nastpnie odbudowa obudowy, znacznie szersze ni poprzedni, w którym mieci si miasto z XVIII ^th wieku. Pod koniec XII ^th wieku i XIII ^th wieku, Dijon jest ozdobiony cennymi zabytkami: Sainte-Chapelle, z General Hospital w Dijon , koció Notre Dame, etc. W pobliu kadej bramy rozwijaj si mae miasteczka, nawet jeli miasto nigdy nie przekracza granic jego ogrodzenia. Ksita posiadaj zamek w miejscu obecnego ratusza w Dijon, a przede wszystkim sprawuj wadz sprawiedliwoci. W 1183 roku ksi Hugues III zezwoli na sporzdzenie statutu miejskiego, przechowywanego w archiwum miejskim. Dziki temu przywilejowi, który by czsto kopiowany w innych miastach Burgundii, ksita bogacili si.

Sainte-Chapelle zawdzicza swoj budow yczeniu ksicia Huguesa III. Zapany przez burz w drodze do Ziemi witej obiecuje wybudowa w pobliu swojego paacu koció pod wezwaniem Matki Boskiej i w. Jana Ewangelisty. Budow rozpoczto w 1172 roku. Jednak powicenie nastpio dopiero w 1500 roku.

Dijon i Ksistwo Burgundii

Powizane artykuy: Lista ksit Burgundii , Lista ksinych Burgundii i Ksistwa Burgundii .

Pastwo burgundzkie w 1404 roku .

Dijon przeyo wspaniay okres pod panowaniem czterech ksit Valois Burgundii , którzy panowali od 1363 do 1477 roku . Jest stolic Ksistwa Burgundii , grupy pastw, która rozciga si na Holandi. Skoncentrowane na tym ksistwie pastwo burgundzkie rozszerzao si przez ponad sto lat (1363-1477), poprzez dziedziczenie i maestwa, a do Pikardii , Szampanii , Niderlandów Burgundzkich , Belgii , Germanii , Ksistwa Luksemburga , Alzacji , hrabstwa Flandrii i Szwajcaria .

Ksi Filip le Bold ( 1364 - 1404 ) by pierwszym ksiciem z dynastii Valois i obj w posiadanie Dijon z rozkazu króla w 1363 roku . Zaoy w Dijon swoj dynastyczn nekropoli, Kartuzy Champmol , z której uczyni centrum sztuki. Jan bez Trwogi (1404- 1419 ) udao si go. Ksi Filip III Dobry (1419- 1467 ) przebudowa paac ksicy i powstaa w 1432 roku kaplic paacu jako siedziby Order Zotego Runa . Jednak Dijon nie jest miastem zaludnionym; wiejskie i nadal z powodu epidemii, mia tylko 13.000 mieszkaców w 1474. Ksi Karol Zuchway (1467- 1477 ), którzy nie yj cay czas w Dijon, nie powiodo si w jego walce z królem Francji i zmar w bitwie Nancy przeciwko ksiciu Lotaryngii René II , sprzymierzonemu z Ludwikiem XI . Potne pastwo burgundzkie upado, pozwalajc Ludwikowi XI na aneksj ksistwa 19 stycznia 1477 r.

Dijon w królestwie Francji

Zamek Dijon XV ^-go wieku .

Pomimo pewnych buntów przeciwko królowi, Dijon podda si jego wadzy. Ludwik XI nakazuje przeniesienie do Dijon parlamentu Burgundii , który znajdowa si w Beaune. Zleci te wybudowanie zamku w Dijon , na miejscu dzisiejszego Placu Grangier, aby czuwa nad mieszkacami. Podczas wizyty w Dijon 31 lipca 1479 r. król uroczycie potwierdza przywileje miasta w kociele Saint-Bénigne w Dijon. Ksina Maria Burgundzka ( 1457 - 1482 ), wówczas dwudziestoletnia i jedyna córka ksicia Karola miaego , polubia Maksymiliana I ^pierwszego cesarza rzymskiego , do którego sprowadza hrabstwo Burgundia i posiadoci Flandrii. Traktat Senlis z 1493 roku dzieli dwa Burgundies Dijon i sta si miastem granicznym. W 1513 roku cesarz Maksymilian mia nadziej na odzyskanie Ksistwa Burgundii poprzez wysanie oddziau skadajcego si z 14.000 szwajcarskich frankoskich korpusów , 5.000 Niemców i 2.000 franków-Comtois do oblenia Dijon. Gubernator Ludwik II z La Trémoille , który zosta wysany do obrony miasta, moe jedynie zmusi oblegajcych do odejcia, umiejtnie rozgrywajc spory midzy Szwajcarami a Niemcami i obiecujc 400 000 ecu, z czego tylko cz zostanie zapacona. Szwajcarzy znosz oblenie 13 wrzenia. Dijonnais, modlc si arliwie o ich wyzwolenie, wielu przypisuje odejcie oblegajcych wstawiennictwu Dziewicy, której w procesji niesiono posg Notre-Dame de Bon-Espoir , zachowany w kociele Notre-Dame . . Wydarzenia te potwierdziy niezomno poczucia przynalenoci mieszkaców Dijon do Francji. Po tym wydarzeniu ogrodzenie zostao wzmocnione budow bastionów Saint-Pierre (1515), Guise (1547) i Saint-Nicolas (1558). Buruazja jest równie rozwój, o czym wiadczy wielu hoteli i domów nadal widoczne. W XVI ^-tego wieku miasto zostao ozdobione stylu woskiego renesansu importowane przez Hugues Sambin .

Dijon pod Ancien Regime

Jean-Baptiste Lallemand, La place Royale w 1781 r.

Jean-Baptiste Lallemand, Le château de Montmusard (czciowo zniszczony podczas rewolucji).

Parlamentu Burgundii , przeniesione z Hôtel de Bourgogne Ksit od Beaune do Dijon, wykonane miastu miasto parlamentarn, gdzie szlachta z paszczem zbudowany prywatne rezydencje. W latach 1530-1595 Dijon cierpiao z powodu zamieszek religijnych. Po kontrreformacji wybudowano nowe kocioy i kaplice klasztorne. Król Francji, François I ^er lub Henri IV , który mógby by uznany Dijon jako miasto stu wieach , ze wzgldu na mnoenie instytucji religijnych (jezuitów MINIMES, Karmelitów Jacobines, Ursulines gównie). Po przyczeniu Franche-Comté do królestwa w 1678 r. Dijon, tracc status miasta granicznego, moe ponownie si rozwija. Pod zarzdem ksit Condé i gubernatorów Burgundii miasto ulega przeksztaceniu. Place Royale, obecnie Place de la Liberation , powstao przed dawnym Paacem Ksit Burgundii ; zosta zaprojektowany jako oprawa dla konnego posgu Ludwika XIV, odlanego w 1690 r., który ze wzgldu na utrudniony transport zosta wzniesiony dopiero w 1725 r. Paac Ksit, który sta si domem króla, sam zosta powikszony i przeksztacony w paac ksit i stanów Burgundii. Rue Condé, obecna rue de la Liberté , jest przebita. Ksita Condé stworzyli rozlegy Parc de la Colombière i Castel de la Colombière poczone z miastem alej wysadzan drzewami, Cours du Parc. Ten dobrobyt kontynuuje XVIII ^th wieku. Dijon powita wydzia prawa w 1722 r. , a nastpnie Akademi w 1725 r., która przyznaa Jean-Jacques Rousseau pierwsz nagrod w konkursie na jego Przemówienie o pochodzeniu i podstawach nierównoci wród mczyzn w 1750 r. Kolegia medyczne s szczególnie znane od 1755 r. Z populacj od 22 000 do 23 000 mieszkaców Dijon jest przecitnym miastem w królestwie. Administracja gminna opiera si na gminach wybieranych i upowanionych dekretem Rady Stanu z dnia 20 kwietnia 1668 r., który ustala konstytucj Izby; dla Pierre'a Grasa Dijon jest przykadem prowincjonalnej gminy parlamentarnej. W 1731 papie Klemens XII pozytywnie odpowiedzia na wieckie proby mieszkaców Dijon, którzy pragnli mie wasnego biskupa . Miasto staje si siedzib maego biskupstwa pomidzy Langres , Autun i Besançon . Pierwszy ogród botaniczny zaoono w 1760 r. W 1766 r. zaoono szko rysunkow; w 1787 r. powsta zakad, który sta si Muzeum Sztuk Piknych. Przemys ówczesny (sukiennictwo, jedwab, róne przdzalnie) jednak z trudem si ugruntowa.

Dijon pod rewolucj

Przed rewolucj francusk Dijon to miasto, w którym rezyduje gubernator Burgundii, ksi Condé, i gdzie regularnie odbywaj si sesje stanów Burgundii. Parlament Burgundii wzbudza obecno wpywowej i bogatej szlachty ubioru. Instytucje takie jak wydziay, akademia, szkoa rysunkowa równie przyczyniaj si do aktywnoci intelektualnej.

Równie w 1789 r. Dijon przeniós si z rangi stolicy prowincji do stolicy departamentu. ten15 lipca 1789, buntownicy przejmuj zamek, a take wie Saint-Nicolas, bez bezporedniego zwizku z wydarzeniami w Paryu.

Kilka niezwykych zabytków zostao zniszczonych: Kartuzja w Champmol, rotunda Saint-Bénigne, cz zamku Montmusard; inne zostay zniszczone, takie jak kocioy Saint-Bénigne i Notre-Dame, których portale zostay wybite. Klasztory i klasztory s sprzedawane lub burzone. Sainte-Chapelle znikna w 1802. Brzowy posg Ludwika XIV, który zdobi Place Royale, zosta zamany w 1792; jego metal suy do zarabiania pienidzy lub armat. Gilotyna pracowa przez pewien czas na Place du Morimont, obecnie Place Emile-Zola.

Dijon XIX ^th century

Rue Rameau w kocu XIX ^th wieku.

Boulevard de Sevigne Station Avenue i na koniec XIX ^th wieku.

Most Ouche i szpital ogólny w tym samym czasie.

W 1804 r. utworzono liceum i Szko Prawa, a w 1808 r. wydziay: Litery, Nauk, Prawa i Medycyny. W 1814 r. alianci, którzy walczyli z Napoleonem , wkroczyli do Dijon i zajli miasto.

Eksploatacja wgla i elaza w Le Creusot , ukoczenie kanau Burgundii i portu w kanale Dijon w 1833 roku sprawiy, e Dijon zyskao pewne znaczenie gospodarcze. Poza murami obronnymi powstaa dzielnica Saint-Bernard. W 1840 r. zainaugurowano pod zarzdem prefekta chapera sie wodocigow, zaprojektowan i wdroon przez inyniera Henry'ego Darcy'ego, w celu walki z niepowodzeniem; higiena nastpnie pozwala Dijonowi lepiej prosperowa (patrz Jardin Darcy ).

W latach czterdziestych XIX wieku burmistrz Victor Dumay, jego rada miejska i inynier Henry Darcy z powodzeniem wspierali tras przez Dijon linii kolejowej Pary-Lyon-Marsylia . Thunder sekcja w Dijon zainaugurowano 1 ^st czerwca 1851 roku przez ksicia Ludwika Napoleona Bonaparte . Od tego czasu Dijon szybko si rozwijao: dzielnica dworcowa zostaa zaludniona i powstay ssiednie przedmiecia. Napoleon III zoy wizyt w Dijon z cesarzow Eugeni 23 i 24 sierpnia 1860 r.

W 1866 roku architekt Henri Degré oraz geodeci Jetot i Bachet, mimo niechci , zaproponowali projekt planu urbanistycznego, inspirowany tym, co robi Haussman w Paryu . Dijon liczyo 42 000 mieszkaców w 1872 r., a redni wzrost szacuje si na 1,5% w latach 1801-1872. Nastpnie wzrós do 3,6% w latach 1872-1975.

Podczas wojny francusko-niemieckiej w 1870 r. w Dijon rozegray si trzy bitwy. 30 padziernika 1870 r. onierze i zmobilizowali próby obrony miasta przed Prusami . Bez artylerii musz si podda pod koniec dnia. 26 listopada 1870 r. Garibaldi , stojcy na czele armii Wogezów , nie móg odbi Dijon i musia si wycofa. Ale 23 stycznia 1871 r. Francuzi odnieli zwycistwo nad Niemcami, a nawet zdobyli pomorsk flag. Place du Trente-Padziernik i Avenue du Drapeau przypominaj o tych wyczynach broni. Mimo wszystko Dijon byo okupowane przez wojska niemieckie przez okoo osiem miesicy. W 1899 r. miasto otrzymao za swój opór Legi Honorow .

Powizany artyku: Bitwa pod Dijon (1870) .

Po wojnie miejsce Dijon znalazo strategiczn rol: zbudowano koszary i arsena, zbudowano zespó szeciu fortów w ramach systemu Séré de Rivières . W latach 1850-1900, dziki exodusowi ze wsi, Dijon przeszo z 30 000 do 70 000 mieszkaców. Miasto rozwijao si niwelujc jego mury obronne, zastpione duymi bulwarami. Po wielu kontrowersji zamek zbudowany przez Ludwika XI zosta zniszczony w latach 1891-1897. Zbudowano wiele obiektów publicznych i prywatnych: gimnazjum Carnota, szko normaln, grup szkoln, cmentarz, domy towarowe, takie jak Ménagere rue de la Liberté, który zosta otwarty w 1897 roku, due hotele, miejsca kultu. Na przedmieciach powstanie fabryki: Pernot, Lachèze ... Miasto jest obsugiwane przez drugorzdnych linii kolejowych , które z kolei resortowych w Côte-d'Or , od 1888 roku, a take tramwaj miejski sie .

Dijon w pierwszej poowie XX ^th wieku

Stary tramwaj w Dijon przed teatrem.

Pierwsza stacja Dijon-Ville , zniszczona w 1944 roku.

Przybycie w 1904 r. radykalnej , socjalistycznej i antyklerykalnej wikszoci kierowanej przez Henri Barabanta naznaczone byo kampani sekularyzacji ulic. Na przykad Place Saint-Pierre (obecnie Place Wilson ), Rue Sainte-Anne, Place Saint-Bernard s odpowiednio nazywane Place du Peuple, Rue du Chevalier de La Barre , Rue Étienne Dolet . Ulice te kilkadziesit lat póniej powróc do swojej starej nazwy.

Pierwsza wojna wiatowa nie spowodowaa adnych szkód architektoniczny w Dijon, które uczestniczyy poprzez ywnoci i przemyle metalurgicznym w wysiku wojennym, pod przewodnictwem burmistrza Charles Dumont . Pod Gaston Gérard , prezydent od 1919 do 1935 roku , miasto wznowiono jego rozwój. Okres midzywojenny upyn pod znakiem urbanizacji dzielnic mieszkaniowych, takich jak Val d'Or czy La Maladière, w których wznosi si rozlegy koció Najwitszego Serca . Gmina rozwija park sportowy w Montmuzard. Zajte 17 czerwca 1940 r. przez wojska niemieckie III Rzeszy , Dijon zostao wyzwolone przez wojska francuskie11 wrzenia 1944i pozostawia t mk bez innego zniszczenia ni stacja .

Od 1945

Stacja obecnie Dijon, zbudowany w 1962 roku.

Po wojnie populacja utrzymywaa si na staym poziomie okoo 100 000 mieszkaców. Dijon jest globalnie miastem wyszego szczebla, a rodowisko spoeczne jest zdominowane przez menederów redniego szczebla i pracowników. Klasa rednia szybko si rozwija, wzrastajc z 34,3% ludnoci pracujcej w 1954 r. do 40,2% w 1975 r. Canon Kir , burmistrz Dijon w latach 1945-1968, obdarza miasto sztucznym jeziorem zainaugurowanym w 1964 r. La gmina zwielokrotnia sub publiczn budynki takie jak w 1962 r. szpital Bocage. Od 1957 r. powsta te z inicjatywy rektora Marcela Boucharda rozlegy kampus w Montmuzard, na prawie stu hektarach. Wraz z boomem gospodarczym Trente Glorieuses powierzchnia zurbanizowana aglomeracji podwaja si w celu zaspokojenia niedoboru mieszka. Rozwija si dzielnica Grésilles, ZUP Fontaine-d'Ouche i rozwijaj si gminy satelickie, takie jak Quetigny czy Chevigny-Saint-Sauveur . Po mierci Félixa Kira w 1968 r., doktor Veillet zapewni mu sukcesj na kilka lat, do 1971 r. W tym dniu wybrano gaullist Roberta Poujade , który sprawowa urzd przez trzydzieci lat, od 1971 do 2001 r.

W 1977 r. dziennik Les Echos przyzna Dijon tytu pierwszego ekologicznego miasta, rozwijajc w 1975 r. w szczególnoci park Combe à la Serpent, najobszerniejszy w miecie.

Dijon Audytorium zostao otwarte w dniu 20 czerwca 1998 r.

18 marca 2001 roku lewicowy kandydat François Rebsamen zosta wybrany na burmistrza Dijon. Od tego czasu jest burmistrzem nieprzerwanie, z wyjtkiem okresu od kwietnia 2014 r. do sierpnia 2015 r., kiedy by ministrem pracy , zatrudnienia , szkolenia zawodowego i dialogu spoecznego za rzdów pierwszego i drugiego , Manuela Vallsa . W tym okresie burmistrz jest jego pierwszym zastpc Alain Millot , a do mierci na raka, Rebsamen powróci na stanowisko burmistrza i zrezygnuje z funkcji ministra w dniu 2 lipca 2015 r. i zawsze sprawowa urzd.

Budowa Elithis Tower , pierwszego budynku o pozytywnej energii we Francji, zostaa ukoczona w 2009 roku. Nowy tramwaj Dijon zosta oddany do uytku pod koniec 2012 roku.

Od 12 do 16 czerwca 2020 roku w historii miasta maj miejsce wydarzenia bez precedensu, poprzedzone wprawdzie podobnymi wydarzeniami, ale mniejszej rangi w Nicei , Rouen i Troyes . Poprzez wezwania na portalach spoecznociowych czonkowie spoecznoci czeczeskiej we Francji przyjedaj do Dijon z caej Francji po napaci na modego Czeczena, którego obwiniaj na pónocnoafrykaskich dealerów w dzielnicy Grésilles , która sprowadza kilkudziesiciu Czeczenów, których szacuje si na okoo 150. , aby poprowadzi ekspedycj karn przeciwko caemu dystryktowi i mieszkajcym tam Maghrebom, powodujc 3 noce przemocy w miastach, czasami z uyciem broni wojennej, a nastpnie ostatni noc przemocy w dystrykcie Poczty w Chenove , pozostawiajc 20 rannych, z których jeden by strza. 17 czerwca imamowi Quetigny Mohamedowi Atebowi udao si zgromadzi przedstawicieli obu spoecznoci i przekona ich do zawarcia rozejmu midzy ich spoecznociami. Wadze publiczne s krytykowane przez mieszkaców Grésilles, którzy zarzucaj im, e zwlekaj 3 dni przed podjciem dziaa. Bronic si przed wszelkimi rozlunieniami, wadze przywouj niewystarczajce siy policyjne przed aportem posików, które zabezpieczyy miasto. Omiu Czeczenów zostaje oskaronych o zwizki przestpcze i przemoc kwalifikowan, a sze innych osób zostaje zatrzymanych przez policj .

Polityka i administracja

Kantony

Gminy tworzce metropoli Dijon od 2013 roku .

Terytorium gminy Dijon podzielone jest na sze kantonów . Pierwsze 5 kantonów dotyczy tylko Dijon. Tylko ostatni kanton obejmuje inne gminy.

Kanton	Mieszkacy	Gminy stowarzyszone
Dijon-1	25,015
Dijon-2	27 135
Dijon-3	23 808
Dijon-4	26 583
Dijon-5	24 666
Dijon-6	25 678	Corcelles-les-Monts , Flavignerot

Midzywspólnotowo

Powizany artyku: Dijon Metropole .

Spoeczno aglomeracji Dijon (COMADI), która w 2005 r. przeksztacia si w Greater Dijon, obejmuje 22 gminy. Dijon jest wic orodkiem rozwijajcej si wspólnoty aglomeracyjnej, teoretycznie skadajcej si ze 116 gmin nalecych do obszaru Schematu Spójnoci Terytorialnej (SCOT). Liczy 251 802 mieszkaców, a w 2009 roku (49% d'Or Shore), w tym 155,340 w Dijon nawet, co czyni go 18 ^th miejska spoeczno Francji. Od 1 ^st stycznia 2015 Wielki Dijon staa si spoeczno miejska nastpnie uzyskuje dostp do statusu metropolii pod nazw Dijon Metropolis z 28 kwietnia 2017 r.

Panoramiczny widok na siedzib Dijon Métropole , avenue du Drapeau.

Region i dzia

Dijon jest prefektur zarówno departamentu Côte-d'Or, jak i regionu Bourgogne-Franche-Comté . Jego siedzib jest hotel Bouhier w Lantenay . Znajduje si zaledwie kilkaset metrów od budynków rady departamentu Côte-d'Or . Siedziba rady regionalnej Bourgogne-Franche-Comté znajduje si w Besançon .

Rada Departamentu Côte-d'Or , rue Joseph-Tissot.
Rada departamentalna Côte-d'Or, rue de la Préfecture.
Prefektura Côte-d'Or i regionu Bourgogne-Franche-Comté , widziana z rue de la Préfecture.

Trendy i wyniki polityczne

Powizany artyku: Wybory samorzdowe 2014 w Côte-d'Or .

Podczas wyzwolenia zmowa prawicy z reimem Vichy sprawia , e jej przedstawiciele nie mogli si kwalifikowa. Tak wic, wedug Pierre'a Lévêque'a , konserwatyci wraz z kanonikiem Kirem wygrali gosowania w latach 1945-1946. Wspomagany przez inne osobistoci, takie jak baron Thénard, waciciel gazety Le Bien public , Félix Kir mia zajmowa scen polityczn a do swojej mierci w 1968 roku. Zosta ponownie wybrany w 1953 roku , chocia nie by gaullist , a nawet sprzeciwia si generaowi de Gaulle'owi . W IV RP lewica podupada. Od 1948 r . klasyczna prawica posiadaa bowiem trzy mandaty poselskie z piciu, dwa mandaty senatorskie , prezydium Rady Generalnej i ratusze najwikszych miast departamentu, w tym Dijon. Wpyw Partii Komunistycznej jest umiarkowany, okoo 15%. W marcu 1959 roku lista Canona Kira zostaa w peni ponownie wybrana w Dijon, a take w 1965 wsko, przeciwko prawicy gaullistowskiej reprezentowanej przez Roberta Poujade . Ten ostatni ostatecznie pokonuje kanonik w marcu 1967 r. w wyborach parlamentarnych . Félix Kir zmar 25 kwietnia 1968 r., a jego pierwszy asystent, doktor Veillet, dokona zmiany.

W maju 1968 r. , podobnie jak w caej Francji, w Dijon miay miejsce strajki i demonstracje. Jeden z gównych przywódców krajowych, Jacques Sauvageot , pochodzi z Wydziau Prawa w Dijon. Miasto przeyo wówczas najwikszy strajk w swojej historii, w którym dziesitki tysicy pracowników, kadry kierowniczej i urzdników domagao si nowego sposobu prowadzenia przedsibiorstw i administracji. Ale w przeciwiestwie do gównych miast Francji, Dijon nie dowiadcza gwatownych star. Studenci i nauczyciele szybko zgadzaj si na reform uczelni. Ruch szybko wyparowa i maj zakoczy si wielk demonstracj poparcia dla generaa de Gaulle'a zorganizowan przez konserwatywn opini, wikszo w Dijon.

W 1971 roku gaullista Robert Poujade zosta wybrany burmistrzem Dijon i mia nim pozosta przez trzydzieci lat. W 1973 lewica zdobya 42,2% gosów, podczas gdy niezaleni (konserwatyci, w linii kanonika Kira) zostali zmieceni. Lewica staje si Parti Socjalistyczn w Dijon, a zwaszcza w jej aglomeracji, gdzie na przestrzeni kilku lat, do 1978 r. , jej rozwój jest szybki. W maju 1981 r. trzech socjalistycznych kandydatów zostao wybranych w Côte-d'Or , w tym dwóch z obszaru metropolitalnego Dijon ( Roland Carraz w Dijon I i Hervé Vouillot w Quétigny ). Jeli François Mitterrand wygra wybory prezydenckie , uzyska bardzo krótk przewag w Dijon, a zdecydowana wikszo gmin wiejskich w Côte-d'Or jest zdominowana przez prawic.

Od 1982 roku , znów opanowa Rad Generaln , której przewodniczy a 1988 przez Roberta Poujade nastpnie przez Henri Berger, a nastpnie, w 1994 roku przez Louisa de Broissia , dyrektora Publicznej Opieki Spoecznej . W 1986 roku Front Narodowy osign znaczcy przeom, zdobywajc 13,9% gosów. Mimo to prawica ponownie zdobya wszystkie mandaty poselskie w marcu 1993 roku . Partia Socjalistyczna poczynia znaczne postpy w marcu 1998 roku , kiedy François Rebsamen zosta wybrany radnym generalnym Dijon-V, z 51,5% gosów oddanych przeciwko ustpujcemu radnemu. Po decyzji Roberta Poujade'a, by nie kandydowa ponownie, François Rebsamen zosta wybrany na burmistrza Dijon, pomimo konserwatywnej tradycji, 18 marca 2001 r. , z 52,14% gosów przeciwko 47,86% na swojego przeciwnika ( RPR ) Jean-François Bazina.

Podsumowanie ostatnich wyników wyborów

Balotowa	1 ^st runda												2 ^d tur
Balotowa	1 ^st		%	2 ^nd		%	3 ^rd		%	4 ^th		%	1 ^st		%	2 ^nd		%	3 ^rd		%
Miejski 2014		PS	44,28		UMP	28,27		FN	12.70		SE	8.55		PS	52,84		UMP	34.02		FN	13.13
Europejskie 2014		UMP	20,37		PS	19,99		FN	18.84		UDI	9,99	Wycieczka pojedyncza
Regionalny 2015		PS	29.09		LR	27,93		FN	20,59		EELV	5.17		PS	43,54		LR	35,46		FN	20,99
Prezydencki 2017		EM	27.31		BIA	21.89		LR	20,91		FN	14.52		EM	75,95		FN	24.05	Nr 3 ^rd
Europejczycy 2019		LREM	25,56		EELV	16.72		RN	15.43		LR	9.07	Wycieczka pojedyncza
Miejski 2020		PS	38,24		Dziaa	19.90		EELV	15.09		LREM	8.80		PS	42,51		Dziaa	34,84		EELV	21,63
Regionalny 2021		PS	29,99		LR	17.41		RN	16.19		EKO	15.19		PS	52,74		LR	20,77		RN	16.06

Lista burmistrzów

Gówny artyku: Lista burmistrzów Dijon .

Ratusz w Dijon widziany z Place de la Liberation .

Od pocztku redniowiecza miasto Dijon posiadao burmistrza i zgromadzenie sdziów miejskich, zwane jurorami. Urzdnicy ci zostali zatwierdzeni w 1187 r., kiedy ksi Hugos III nada prawa miejskie . Ju w 1192 roku umoliwio to mieszkacom Dijon wybór burmistrza. Ten ostatni, wspomagany przez rad dwudziestu przysigych, bezporednio wymierza wymiar sprawiedliwoci i pobiera cz podatku. W zamian miasto paci ksiciu 500 marek srebra rocznie.

Zgodnie z Charles VIII na kocu XV ^XX wieku, funkcja jest odksztacana. Burmistrz otrzymuje tytu viscount maïeur. Jest teraz zwolniony ze skadek, podczas gdy jego urzd jest odpowiedzialny, a ten ostatni nobilituje. Jurorzy, którzy pomagaj podj tytu radnych sformalizowanie nazw usitée z XIII ^-tego wieku, a ich liczba jest zredukowana do szeciu. Wicehrabia maïeur jest wybierany przez lud na trzy dni przed Saint-Jean i lokowany w dniu Saint-Jean na placu kocioa Saint-Philibert. Od 1669 roku, wicehrabia maïeur wolno byo nosi dug szat z penym satyny, fioletowy kolor, pokryte karmazynowy czerwonej satyny, jak przeoony kupców z Lyonu , z wycigiem z tego samego materiau i koloru obszyte gronostajem» Aby wyróni si na tle miejscowych, najczciej podczas uroczystoci. W 1692 r. funkcj wicehrabiego maïeur przeksztacono w urzd, a elekcje byy wówczas jedynie potwierdzeniem wyboru królewskiego dokonanego przez namiestnika w imieniu króla.

Wród burmistrzów, którzy zaznaczyli histori miasta, naley zwróci uwag na kilka osobistoci:

François Rebsamen , burmistrz Dijon.

Hugues Aubriot : ówczesny komornik Dijon, by dwukrotnie mianowany gubernatorem miasta w miejsce burmistrza elekcyjnego (1364 i 1366), zanim kontynuowa karier pod rzdami Karola V i zosta proboszczem Parya (1367-1381) ).
Guillaume Royhier i Jacques Laverne: burmistrzowie wybierani kilkakrotnie na koniec XVI ^E wieku (obcienie wtedy roczne) i zdecydowane Leaguers , e dziaa z surowoci wobec mieszkaców miasta zwolenników króla Nawarry, przyszego Henryka IV . Laverne zosta city w Dijon w 1594 roku.
Benigne Frémiot (1595-1597): równie przewodniczcym od Parlamentu popar Henri IV podczas wojen w Lidze .
Marc-Antoine Millotet (1650-1651) (1652-1654): burmistrz popierany przez lud, ale w przeciwiestwie do ksicia Épernon, gubernatora, który odmówi jego wyboru, ostatecznie narzuci swój powrót w 1652 roku.
Simon Fournier-Faucher ( 1900 - 1904 )
Charles Dumont ( 1908 - 1919 )
Gaston Gérard ( 1919 - 1935 ), który pomóg nada Dijonowi wizerunek miasta gastronomicznego i zbudowa stadion, który dzi nosi jego nazw .
Paul Bur ( 1940 - 1942 ) inynier sztuki i rzemiosa , w latach 1936-1944 take przewodniczcy izby handlowej w Dijon
Canon Félix Kir ( 1.945 - +1.968 ), figura lokalnego oporu , ponownie wybrany 4 razy Któ Dijon znany na arenie midzynarodowej, spopularyzowa si synny aperitif i mia jezioro noszcych jego imi wykopane .
Robert Poujade ( 1971 - 2001 ), burmistrz Dijon, który peni t funkcj najduej: trzydzieci lat.
François Rebsamen (od 2001 r. ) (5 kwietnia 2014 r. Alain Millot zastpuje François Rebsamena po nominacji na stanowisko Ministra Pracy, Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w rzdzie Vallsa . Zmar 27 lipca 2015 r. na raka.10 sierpnia w tym samym roku François Rebsamen powróci na swoj siedzib jako gówny sdzia miasta.).

Polityka dotyczca rodowiska naturalnego

Od 2002 r. miasto Dijon prowadzi polityk integracji ekologii z urbanistyk. W 2007 roku miasto zdobyo nagrod Marianne d'Or dla rodowiska z tytuem Miasto anty- CO ₂ , nadan przez Senat za Polityk transportow obejmujc m.in. cieki rowerowe, polityka energetyczna ze spalaniem m.in. odpadów, zwaszcza tych pochodzcych z CHU, energia geotermalna, polityka wodna z oczyszczaniem osadów przy stacji oczyszczania, która zostanie uruchomiona w poowie grudnia, nie zapominajc o podnoszeniu wiadomoci wród obywateli sowami burmistrza François Rebsamen . Niemniej jednak lokalne stowarzyszenia na rzecz ekologii relatywizuj to, wskazujc na wol miasta rozwoju komercyjnego lotniska, generujcego zanieczyszczenia w postaci dwutlenku wgla . Plan urbanistyczny o nazwie Ecoplu ma na celu uczynienie Dijon miastem przodujcym w integracji ekologicznej i ewolucyjnej, w ramach zrównowaonego rozwoju .

Od 2002 roku Dijon Métropole faktycznie przeznaczyo 100 milionów euro na zrównowaony rozwój , bez zwikszania podatku od odpadów z gospodarstw domowych, przy jednoczesnym obnieniu ceny wody.

Bliniacze

Ze wzgldu na swoje pooenie jako przejcie graniczne we Francji, Dijon korzysta z tradycji wymiany, która zmaterializowaa si dziki partnerstwu z nastpujcymi miastami

Praga

York ( Wielka Brytania ) od 1953
Dallas ( Stany Zjednoczone ) od 1957 r.
Moguncja ( Niemcy ) od 1958 r.
Wogograd ( Rosja ) od 1959
Skopje ( Macedonia Pónocna ) od 1961 r.
Reggio Emilia ( Wochy ) od 1963 r.
Cluj-Napoca ( Rumunia ) od 1965 r.
Pécs ( Wgry ) od 1966 r.
Opole ( Polska ) od 1959
Guimarães ( Portugalia ) od 2016 r.
Chefchaouen ( Maroko ) od 2016
Praga ( Czechy ) od 2016
Dakar ( Senegal ) od W toku

Ludno i spoeczestwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Dijon w swojej aglomeracji

Ta sekcja wymaga aktualizacji . (Ostatnia aktualizacja: 2008)
Czci tej sekcji s przestarzae lub odnosz si do wydarze, które ju miny. Ulepsz lub przedyskutuj to .

W 2017 r. Dijon Métropole liczyo 253 638 mieszkaców, w tym 156 920 mieszkaców w samym Dijon, które rozcigao si na ponad 41 km ² . Miasto wywiera wpyw na rozlegy obszar wiejski, który rozciga si na Côte-d'Or , Haute-Marne , Haute-Saône i Saône-et-Loire . W 2008 roku ewoluowaa i rozwijaa si w sercu aglomeracji 238 056 mieszkaców, obszaru miejskiego 371 798 mieszkaców i obszaru zatrudnienia 420 222 osób.

Ewolucja demograficzna

Powizane artykuy: Historia spisu ludnoci we Francji i Demografia Francji .

Ewolucja liczby mieszkaców jest znana ze spisów ludnoci przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin s publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera si obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczcych wszystkich terytoriów miejskich przez okres piciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkaców powyej 10 000 spisy ludnoci odbywaj si co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujcych 8% ich mieszka, w przeciwiestwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza si prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto liczyo 156 854 mieszkaców, co stanowi wzrost o 2,52% w porównaniu do 2013 r. ( Côte-d'Or : + 0,65% , Francja z wyczeniem Majotty : + 2,36 %).

Ewolucja populacji [ edytuj ]
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
20760	18 888	22 026	22 397	25 352	24 817	26 184	27 543	32 253

Ewolucja populacji [ edytuj ] , cig dalszy (1)
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
33 493	37074	39,193	42 573	47 939	55,453	60 855	65 428	67 736

Ewolucja populacji [ edytuj ] , cig dalszy (2)
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
71 326	74 113	76,847	78 578	83 815	90 869	96 257	100 664	112 844

Ewolucja populacji [ edytuj ] , cig dalszy (3)
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016
135 694	145 357	151,705	140 942	146 703	149 867	151 504	151,672	155 090

Ewolucja populacji [ edytuj ] , cig dalszy (4)
2018	-	-	-	-	-	-	-	-
156,854	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludno bez podwójnego liczenia ; dla nastpujcych dat: ludno gminna .
(róda: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., nastpnie Insee od 2006 r.)

Histogram rozwoju demograficznego

Struktura wieku

Rozkad ludnoci gminy wedug grup wiekowych w 2017 r. przedstawia si nastpujco:

47% mczyzn (0 do 14 lat = 15%, 15 do 29 lat = 30,1%, 30 do 44 lat = 19,4%, 45 do 59 lat = 16%, powyej 65 lat = 14,8%);
53% kobiet (od 0 do 14 lat = 13,1%, od 15 do 29 lat = 28,5%, od 30 do 44 lat = 17,1%, od 45 do 59 lat = 15,9%, powyej 65 lat = 20%).

Piramida wieku w Dijon w 2017 roku w procentach
Mczyni	Klasa wiekowa	Kobiety
0,8	90 lat lub wicej	2,0
6,0	75 do 89 lat	8,9
12,7	60 do 74 lat	14,5
16,0	45 do 59 lat	15,9
19,4	30 do 44 lat	17,1
30,1	15 do 29 lat	28,5
15,0	Od 0 do 14 lat	13.1

Piramida wieku departamentu Côte-d'Or w 2017 roku w procentach
Mczyni	Klasa wiekowa	Kobiety
0,8	90 lat lub wicej	2,0
7,0	75 do 89 lat	9,7
16,5	60 do 74 lat	17,0
20,0	45 do 59 lat	19,4
18,3	30 do 44 lat	17,5
19,9	15 do 29 lat	18,6
17,6	Od 0 do 14 lat	15,8

Socjologia i pula zatrudnienia

Dijon basen zatrudnienie byo 433,403 osób w 2015 roku.

Ta sekcja wymaga aktualizacji . (Ostatnia aktualizacja: 1994)
Czci tej sekcji s przestarzae lub odnosz si do wydarze z przeszoci. Ulepsz lub przedyskutuj to .

Dijon jest miastem gównie wyszego szczebla, w którym w 1994 r. zatrudnionych byo prawie trzy czwarte pracowników, czyli znacznie wicej ni w analogicznych aglomeracjach. Dijon jest równie miastem administracyjnym, w którym w 1994 r. sama suba publiczna zajmowaa jedn czwart siy roboczej. Najwikszymi pracodawcami s w rzeczywistoci szpitale, SNCF i miasto Dijon, a take uniwersytet. Sam sektor wyszego szkolnictwa jest niewystarczajcy, aby konkurowa z Paryem czy Lyonem.

Aglomeracja cierpi z powodu swojego ekscentrycznego pooenia i konkurencji ze strony pobliskich duych orodków miejskich, takich jak Lyon , na pónoc od Yonne i na poudnie od Saony i Loary . Niemniej jednak Dijon Métropole jest pierwszym orodkiem przemysowym Burgundii , skupiajcym okoo trzydziestu tysicy miejsc pracy. W latach 50. i 60. aglomeracja wiele skorzystaa na decentralizacji firm paryskich i zagranicznych (Thomson, Philips, Hoover), które praktycznie wszystkie zostay zamknite. Podobnie jak wszystkie due prowincjonalne miasta, Dijon jest szczególnie zaniepokojone planami socjalnymi i zamkniciami gospodarczymi ^{[ref. konieczne]} .

Pod wzgldem danych ilociowych Dijon ma wskanik aktywnoci wynoszcy 68,5% (rednia krajowa: 69,7%) przy stopie bezrobocia wynoszcej 7% (rednia krajowa: 8%) w 2007 r. oraz wskanik aktywnoci 73,2% w 2017 r. Ponadto Dijon jest w rankingu 19 ^th studenckiego miasta we Francji w 2012 roku i 17 ^th w 2020 roku.

Edukacja

Instytucje edukacyjne

Miasto Dijon ma 12 szkó rednich (8 publicznych i 4 prywatne), w tym midzynarodowe liceum (Charles-de-Gaulle International High School); 17 kolegiów (12 publicznych i 5 prywatnych); 41 publicznych przedszkoli, 39 publicznych szkó podstawowych i 10 prywatnych szkó na podstawie umowy stowarzyszeniowej. Dziki tym oferowanym przez aglomeracj i uniwersytet miasto posiada wszystkie struktury edukacyjne, wszystkich szczebli, duej gminy.

Lista gimnazjów i liceów w Dijon

Kolegia

Gaston Bachelard College
Szkoa Carnota
Kolegium Champollion
Clos de Pouilly College
Henry Dunant College

Kolegium w Lentilleres
Prywatne Kolegium Katedry Maîtrise w Dijon
André Malraux College
Szkoa Wysza w Montchapet
Kolegium Le Parc

Marcelle Pardé College
Szkoa Jean-Philippe Rameau
Kolegium Gastona Roumnela
Prywatna uczelnia Saint-Joseph Sainte-Ursule-
Prywatna uczelnia Saint-Francois de Sales

Prywatna uczelnia Saint-Michel
Prywatna uczelnia Saint-Bénigne

Licea

Prywatne liceum Les Arcades
Carnot liceum
Liceum Le Castel
Liceum Gustawa-Eiffla
Liceum Hippolyte-Fontaine
Charles-de-Gaulle International High School
Marcs-d'Or liceum
Szkoa rednia w Montchapet
Prywatne liceum Notre-Dame
Prywatna szkoa rednia Saint-Bénigne

Prywatne liceum Saint-Joseph
Liceum Simone Weil

Dziedziniec stulecia i stara kaplica Liceum Carnot

Lista publicznych szkó podstawowych w Dijon

Przedszkola publiczne

Przedszkole Alaina Millota
Przedszkole w Alzacji
Przedszkole Anjou
Przedszkole Beaumarchais
Przedszkole Buffon
Przedszkole Camille Flammarion
Przedszkole Champollion
Przedszkole Champs-Perdrix
Przedszkole Château-de-Pouilly
Przedszkole Chevreul
Przedszkole Clemenceau
Przedszkole Colette
Przedszkole Coteaux-du-Suzon
Przedszkole w Dampierre
Przedszkole Darcy-Mauchaussée
Przedszkole Devosge
Flaga przedszkola
Przedszkole Gustawa Eiffla
Przedszkole Hauts-de-Montchapet
Przedszkole Jean-Baptiste Lallemand
Przedszkole Jean-Jaurès 1
Przedszkole Jean-Jaurès 2
Przedszkole Josephine Baker
Przedszkole La Colombière
Przedszkole Lamartine
Przedszkole Larrey
Przedszkole Maladière
Przedszkole Mansart
Przedszkole Marmuzots
Przedszkole w Montchapet
Przedszkole Montmuzard
Przedszkole Monts-de-Vignes
Zachodnie Przedszkole
Przedszkole Petit-Bernard
Przedszkole Petit-Cîteaux
Przedszkole Petites-Roches
Przedszkole Valendons
Przedszkole Victora Hugo
Przedszkole Woltera
Przedszkole w Yorku

Publiczne szkoy podstawowe

Szkoa Podstawowa im. Alaina Millota
Szkoa podstawowa w Alzacji
Szkoa podstawowa w Andegawenii
Szkoa Podstawowa w Beaumarchais
Szkoa Podstawowa Buffon
Szkoa podstawowa Camille Flammarion
Szkoa Podstawowa Champollion
Szkoa podstawowa Champs-Perdrix
Szkoa podstawowa Château-de-Pouilly
Szkoa podstawowa Chevreul
Szkoa Podstawowa w Colette
Szkoa podstawowa Coteaux-du-Suzon
Szkoa podstawowa Dampierre
Szkoa podstawowa Darcy-Mauchaussée
Szkoa podstawowa Clos Chauveau na wieym powietrzu
Flaga szkoy podstawowej
Szkoa podstawowa Gustave'a Eiffla
Szkoa Podstawowa im. Jeana-Baptiste'a Lallemanda
Szkoa podstawowa Jean-Jaurès 1
Szkoa podstawowa Jean-Jaurès 2
Szkoa podstawowa Josephine Baker
Szkoa podstawowa La Colombière
Szkoa Podstawowa Lamartinetine
Szkoa Podstawowa im
Szkoa podstawowa Maladière
Szkoa Podstawowa w Mansart
Szkoa Podstawowa w Montchapet
Szkoa podstawowa Montmuzard
Szkoa podstawowa Monts-de-Vignes
Pónocna Szkoa Podstawowa
Zachodnia Szkoa Podstawowa
Szkoa Podstawowa im
Szkoa podstawowa Petites-Roches
Szkoa Podstawowa w Trémouille
Szkoa Podstawowa w Valendons
Szkoa Podstawowa im. Victora Hugo
Szkoa podstawowa Woltera
Szkoa Podstawowa w Yorku

Instytucje wyszej edukacji

15 instytucji ze wszystkich dziedzin wraz z University of Burgundy sie szkolnictwa wyszego jak filia kampusu Franco-Slavic Sciences Po, Burgundy School of Business (dawniej ESC Dijon-Bourgogne), szkoa Agrosup Dijon , School National Greffes , Inter- regionalna Szkoa Prawników, Instytut Ksztacenia kadry kierowniczej suby zdrowia, Pastwowa Szkoa Sztuk Piknych , midzy innymi szkoa inynierska ESIREM .

Uniwersytet Burgundii

Uniwersytet Burgundii w Dijon.

Gówny artyku: Uniwersytet Burgundii .

W latach 2011-2012 uczelnia miaa ponad 27 000 studentów. Zdecydowana wikszo budynków i personelu znajduje si w Dijon, obok oddziaów Chalon-sur-Saône , Auxerre , Le Creusot , Mâcon i Nevers . Oprócz tradycyjnego UFRs , pewne elementy s unikatowe w regionie, takie jak Agrosup Dijon lub Jules Guyot Uniwersyteckiego Instytutu Winoroli i Wina z enologii . North American inspirowane kampus powsta w 1957 roku i obejmuje 150 hektarów w dzielnicy Montmuzard.

W jego skad wchodzi równie kilka uniwersyteckich instytutów technicznych (IUT). Od wrzenia 2012 r. kampus obsuguje nie tylko linie autobusowe, ale take tramwaj T1. Kontynuuje ekspansj w kierunku Quetigny, z kocowym rozwojem Regionalnego Domu Innowacji.

Wydarzenia kulturalne i festyny

Przez cay rok Dijon jest siedzib wielu wydarze kulturalnych, folklorystycznych i gospodarczych.

Festiwal Muzyki Mechanicznej w Dijon 2015.

Florissimo 2015 .

Midzynarodowe Targi Gastronomiczne Dijon 2015 .

Wydarzenia roczne
Miesic	Wydarzenie	Temat	Liczba wyda (w 2015 r.)
stycze	Zakres rekreacyjny	Turystyka i wypoczynek	16
Luty	Ceremonia	lub	15
	Targi domowe	Meble i dom	30
	Studyrama	Szkolenia i integracja zawodowa	10
Marsz	Ucze	Szkolenia i integracja zawodowa	6
Marsz	Immo d'Or	Nieruchomo	12
kwiecie	Zabranie CirQ '	Festiwal cyrkowy	7
Móc	Teatr w maju	Teatr	43
	Antyki i pchli targ	Antyki	43
	Jazz w miecie	Jazz	26
czerwiec	Festiwal rowerowy	Turystyka rowerowa	19
	VYV Solidarno	Festiwal muzyczny	1 (2019)
	Estivade	Muzyka taneczna i asocjacyjna	41
lipiec	Dni Nadrenii-Palatynatu	Tradycje francusko-niemieckie	19
lipiec	Jazz w ogrodzie	Jazz	5
sierpie	Festiwale winoroli	Folk taniec festiwal	68
	Jazz na play	Jazz	9
	Koncert na powrót do szkoy	Koncert	13
wrzesie	Animalia	Zwierzta	11
	Velotour	Turystyka rowerowa	10
	Wschodzce wito	Festiwal heavy metalu	6
padziernik	Chipsy Dijon,	Pchli targ	37
	Konwencja .dijon // SAITEN	Festiwal mangi i animacji	11
	Ekrany przygód	Festiwal filmów przygodowych	24
listopad	Midzynarodowe targi gastronomiczne w Dijon	Targi gastronomiczne	85
listopad	Midzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometraowych w Dijon	Festiwal Filmów Krótkometraowych	20
grudzie	Miasto 21	Targi dla regionalnych decydentów	12

Wydarzenia wieloletnie
Miesic	Wydarzenie	Temat	Okresowo	Nastpne wydanie (liczba)
Luty	Kreatywno	Kreatywne hobby	Dwuletni	2013 ( 7 ^p )
Luty	Dijon Biennale Sztuki Singularnej	Biennale sztuki pojedynczej	Dwuletni	2016 ( 4 ^p )
Marsz	Florissimo	Pokaz kwiatów	Picioletni	2015 ( 10 ^p )
wrzesie	Festiwal Muzyki Mechanicznej	Barbarski Festiwal Organowy	Cotrzyletni	2015 ( 9 ^th )
padziernik	BIAC w Dijon	Midzynarodowe Biennale Sztuki Kulinarnej	Dwuletni	2015 ( 6 ^e )
listopad	Przedsibiorca	Przedsibiorczo	Dwuletni	2013 ( 6 ^p )

Zdrowie

W Dijon znajduje si SAMU , centrum szpitala uniwersyteckiego oraz kilka klinik: klinika Sainte-Marthe, klinika Drevon i inne w pobliskiej aglomeracji. W nowych dzielnicach znajduje si równie centrum medyczne, takie jak Medical Point, czekajc na przysze centrum Valmy.

Orodek uniwersytecki szpital Dijon Bourgogne , jako pierwsza firma w dziale z 7300 pracowników, jest podzielony na dwa bieguny: szpitala François Mitterrand, znajdujcych si w ostatnich budynków we wschodniej czci miasta i geriatrycznej centrum Champmaillot najbliszej Hollow pieka. Szpital ogólny zosta utworzony w 1204 r. przez Eudesa III, siódmego ksicia Burgundii. Posiada budynki wpisane do rejestru zabytków.

W 2002 roku Dijon doczy do sieci zdrowych miast WHO , dziki ustanowieniu rónych programów, szczególnie w zakresie profilaktyki uzalenie i chorób przenoszonych drog pciow.

Dijon posiada równie centrum bada medycznych skadajce si z 15 badaczy i 96 lekarzy, a take centrum walki z rakiem, centrum Georges-François Leclerc we wspópracy z Uniwersytetem Medycznym.

Sporty

Gówne kluby

Stadion Gaston-Gérard .

Trimolet Ice Rink .

Zespó	Sport	Liga	Stadion / Lokalizacja
Dijon FCO	Pika nona	Ligue 2 BKT	Stadion Gaston-Gérard
Dijon FCO (kobiety)	Pika nona	D1 Arkema	Stadion Poussota
JDA	Koszykówka	Jeep Elite	Paac Sportu Jean-Michel-Geoffroy
Stadion Dijon	Rugby	Krajowy	Stadion Marcela-Bourillota
Rugby kobiet DB	Rugby	Elita 2	Stadion Marcela-Bourillota
RC Dijon	Rugby	Grupa C - Mistrzostwa Terytorialne	Stadion Terrasson
DBHB	Gra w pik rczn	Mczyni D2	Paac Sportu Jean-Michel-Geoffroy
JDAHand	Gra w pik rczn	D1 kobieta	Paac Sportu Jean-Michel-Geoffroy
DHC	Hokej na lodzie	Dywizja 2	Lodowisko Trimolet
SCO Dijon	Kolarstwo szosowe	Krajowa 1	Dijon Velodrome
AS Fenris	Pika nona	Regionalny 1	Stadion Marcela-Bourillota
Baseball DUC	Baseball	Regionalny	Kampus uniwersytecki w Dijon

Róny

Obwód silnika Dijon-Prenois .

Plaa Dijon nad jeziorem Kir.

Mionicy sportu maj dostp do licznej infrastruktury, stadionów, sal gimnastycznych, kortów tenisowych, basenów, lodowiska, krgielni, zaj fitness w parkach podmiejskich, orodków jedzieckich, pola golfowego Jacques Laffite Dijon-Bourgogne zlokalizowanego w Norges-la-Ville lub nawet tor samochodowy Dijon-Prenois ( Grand Prix Burgundii, które zostao zorganizowane lokalnie w 1927 r.).

Otwarcie w 2010 roku pywalni olimpijskiej w Dijon umoliwia organizacj zawodów na wysokim poziomie. Stanowisko do nurkowania pozwala szkoli lokalnych mistrzów nurkowania .

Od 2007 roku miasto rozpoczo remont stadionu Gaston-Gérard . Docelowo jego pojemno wyniesie 22 000 miejsc. Wreszcie, miasto Dijon zainaugurowa wspinaczki siowni Cime Altitude 245 na 1 ^st kwietnia 2010 r.

Na wzór Paris Plage, ratusz Dijon zbudowa pla i nadmorskie obiekty rekreacyjne wokó jeziora Kir. W 2008 roku Dijon Plage przywitao 100 000 odwiedzajcych. System ten uzupenia 4 baseny publiczne: Carrousel, Les Grésilles, Fontaine-d'Ouche oraz basen olimpijski.

W bezporednim ssiedztwie Place de la République i czynny od 1989 do 2002 roku synny klub nocny L'An-Fer , specjalizujcy si w muzyce elektronicznej , goci na przestrzeni lat wielu midzynarodowych artystów i uczestniczy w tworzeniu stylu francuskiego dotyku . W pierwszej poowie lat 90. mieszka tam zwaszcza DJ Laurent Garnier .

Goska bezdwiczna

Media pisane i telewizyjne

Siedziba France 3 Bourgogne znajduje si w Golden Fleece w Dijon.

W miecie Dijon znajduje si siedziba dwóch gównych wydziaowych mediów pisanych, Le Bien public Les Dépêches i Dijon l'Hebdo . Le Bien public Les Dépêches , historyczny dziennik departamentalny Côte-d'Or , istnieje od 1868 r. W 2007 r. wydrukowano go w nakadzie 50 000 egzemplarzy, ale cigy spadek jego czytelnictwa nie ustaje: w 2016 r. wydrukowano w 41 110 egzemplarzach, w tym 36 850 w cznym nakadzie patnym. Dijon l'Hebdo to bezpatna lokalna gazeta informacyjna stworzona w 2013 roku przez Jeana-Louisa Pierre'a, byego szefa Voo Tv, lokalnego dotowanego kanau telewizyjnego od czasu jego likwidacji.

France 3 Bourgogne , lokalny oddzia krajowej redakcji France 3 afiliowanej przy France Télévisions, ma swoje studia w Dijon.

W Dijon publikowane s róne inne pisane i wolne media, gównie zajmujce si wiadomociami kulturalnymi. Wród nich moemy wymieni w szczególnoci Journal de Libertés-Culture , miesicznik powicony informacjom o prawach czowieka; Magma Magazine , magazyn kulturalny, TV-NET-BOURGOGNE , kulturalna telewizja internetowa uruchomiona w 2002 roku przez Lionela Vignerona i kwartalnik Sparse od padziernika 2012 roku.

Lokalne radia

Sze niezalenych lokalnych stacji radiowych nadawanych jest w Dijon. Pi z nich to klasa A . Najstarsze to Radio Campus Dijon (92,2 MHz), studencko-kulturalne stowarzyszenie radiowe powstae w 1983 r. Radio VTI (106,3 MHz) powstao nastpnie w 1991 r. jako radio stowarzyszeniowe i wielokulturowe. Przesta nadawa w 2012 roku po likwidacji stowarzyszenia Voix de l'Immigré, które byo jego wacicielem.

W 1991 r. rozpocza nadawanie RCF w Burgundii (88,3 MHz), jedna z lokalnych stacji radiowych chrzecijaskiej grupy radiowej. Stowarzyszeniowa stacja radiowa o tematyce ydowskiej Radio Shalom Dijon (97,1 MHz) powstaa w 1993 roku. Ostatnie lokalne stacje radiowe pochodz z 2008 roku z Radio Cultures Dijon (100,0 MHz), radiem stowarzyszenia kulturalnego i K6FM (101,6 MHz), czysto Dijon radio kategorii B , równie przybywa w 2008 roku.

Dwa radiotelefony regionalne pokry miasto: FREQUENCE Plus (95,4 MHz), która nadaje w Bourgogne-Franche-Comté i France Bleu Bourgogne (98,3 MHz), stacji France Bleu sieci z Radio France . Ta ostatnia jest pierwsz stacj radiow na Côte-d'Or. Chérie FM (102,5 MHz), Virgin Radio (87,9 MHz), Fun Radio (90,7 MHz) i Nostalgie (97,5 MHz) Radia nadawane pocze lokalnych lub regionalnych.

Cyfrowe media

Oprócz tradycyjnych platform cyfrowych, Dijon korzysta równie z wycznie internetowych mediów informacyjnych. Jondi.fr jest zatem agend kulturaln miasta, a Infos-Dijon.com ogólnym medium wiadomoci lokalnych i regionalnych. Inne media internetowe znikny w ostatnich latach: najstarszy, gazetteINFO.fr, by spók zalen tygodnika La Gazette de Côte-d'Or, ale mia specjaln redakcj odrbn od firmy macierzystej. Drugi, Dijonscope, by do14 maja 2013 r., data jego likwidacji, pierwszy regionalny dziennik majcy status redaktora prasy internetowej. Zosta stworzony w dniu1 ^st August 2009 i ma siedzib w Dijon.

Kulty

Gówny artyku: Lista miejsc kultu w Dijon .

Saint-Bénigne katedra w Dijon .

Koció Saint-Michel de Dijon widziany z rue Rameau.

Mieszkacy Dijon maj miejsca kultu gównych religii: chrzecijastwa , judaizmu , islamu .

chrzecijastwo

Dua liczba kocioów katolickich w Dijon odzwierciedla dug histori katolicyzmu w miecie. To siga, wedug tradycji, w Benignus , którzy ewangelizowanej Dijon II ^th century . W ramach Ancien Régime liczne kocioy i kaplice przyniosy Dijon przydomek miasta stu iglic .

katolicyzm

Jeli chodzi o katolicyzm , archidiecezja Dijon jest czci kocielnej prowincji Dijon . Terytorium gminy Dijon podzielone jest na jedenacie parafii. Utworzenie diecezji Dijon datuje si na rok 1731. Od przywrócenia diecezji Langres w 1823 r. diecezj Dijon ograniczaj granice terytorialne departamentu Côte-d'Or. Poza Benigne katedry w , Dijon ma dwadziecia kocioów i kaplic zbudowanych pomidzy XIII ^TH i XX ^th wieku.

Gówne miejsca kultu w miecie:

Katedra Saint-Bénigne , Place Saint-Bénigne
Kaplica Wniebowzicia NMP, Place Notre-Dame
Koció Sainte-Jeanne-d'Arc, 44 bulwar Jeanne-d'Arc
Chapelle Saint-Joseph-Cottolengo, 2 impas Thibaudot
Chapelle Saint-Louis, 35 rue de la Chapelle-Saint-Louis
Kaplica Saint-Vincent-de-Paul, 17 rue de la Manutention
Koció witej Elbiety pod wezwaniem Trójcy witej, 1 rue de Bourges
Koció Najwitszego Serca , 5 rue Racine
Koció Sainte-Bernadette , 4 avenue des Gresilles
Koció w. Bernarda , 12 bulwar Alexandre-I
Koció Sainte-Chantal , 16 avenue Gustave-Eiffel
Koció Saint-Jean-Bosco , 42 rue de la Charmette
Koció w. Józefa , 23 rue de Jouvence
Koció w. Michaa , Place Saint-Michel
Koció Notre-Dame , Place Notre-Dame
Koció w. Pawa , 55 rue Clément Janin
Koció Saint-Pierre , Place Wilson

Inne kaplice

Kaplica Karmelitów, 20 rue Crébillon
Kaplica liceum Saint-Bénigne, rue Talant . 106
Kaplica Maych Sióstr Ubogich (dom spokojnej staroci), 35 boulevard de Strasbourg
Kaplica w. Anny, rue des Roussottes
Chapelle Saint-François-de-Sales (grupa szkolna Alix-Providence), rue Caroline-Aigle
Kaplica Komandorii Templariuszy, ulica Rente-Saint-Joseph
Dzwonnica (centrum Alberta Decourtray), place Granville
Kaplica kolegium Saint-Michel, 65 rue Saumaise
Kaplica Kordelierów, 4 rue Turgot
Kaplica Cîteaux, 40 rue Condorcet

Stare miejsca kultu w miecie:

Kaplica Karmelitów , 18 rue Victor-Dumay
Kaplica Wybraców , Place de la Liberation w Paacu Ksit
Chartreuse Koció Champmol , aleja Alberta - I ^st .

Dua kaplica szpitala Saint-Esprit , 3 faubourg Raines

Kaplica Sainte-Croix-de-Jerusalem, na terenie szpitala Saint-Esprit, przedmiecie 3 Raines.

Koció w. Anny, ulica w. Anny

Koció Saint-Étienne , Place du Theâtre

Koció Saint-Jean , 15 rue Danton

Tour Saint-Nicolas , 2 d'Assas

Koció Saint-Philibert , Place Saint-Philibert

Sainte-Chapelle zniszczone.

Dawny koció kolegium jezuickiego, 8 rue École-de-Droit

Klasztor Bernardynów , 17 rue Chaignot

Kaplica w. Józefa, 39 rue du Transvaal

protestantyzm

Protestancki uwielbienie jest obchodzony w Dijon protestanckiego kocioa Dijon , Boulevard de Brosses, powicony w 1898 roku.

Ewangelicki Adwentysta, 24 boulevard de l'Université
ewangelicka, 9 rue Vivant-Carion
Ewangelicka, 25 rue Corroyeurs
Ewangelicki Chrzciciel, 5 rue du Lycée
Ewangelickie Zote Runo, 20 rue Jean-Veillet

Prawowierno

Prawosawie jest obchodzony w Dijon w trzech miejscach kultu. W miejscach wypoyczonych przez diecezj znajduj si dwie cerkwie o tradycji bizantyjskiej:

Kaplica Saint-François d'Assise , Boulevard de l'Ouest, przyczona do Patriarchatu Serbskiego
Chapelle Saint-Jacques, 2 rue du Colonel-Picard, przyczona do Patriarchatu Rumuskiego

Wspólnota koptyjsko-prawosawna (Patriarchat Aleksandrii) sprawuje liturgi w Chapelle Saint-Jean le Théologien w Dijon , 14 avenue Aristide-Briand.

judaizm

Spoeczno ydowska celebruje kult Izraelitów wedug rytu sefardyjskiego w synagodze w Dijon , wybudowanej w latach 1873-1879.

islam

Islamska spoeczno Dijon ma trzy meczety: En-Nour, El-Imân i Al-Kheyr.

Inni chrzecijanie

Koció Jezusa Chrystusa witych w Dniach Ostatnich, 15 rue du Père-Foucauld
Sala Królestwa wiadków Jehowy, 3 impas Georges-Claudon

Galeria rónych miejsc religijnych

Gospodarka

Niebieski wykonany w Dijon, od 1869 do 1911, przez Manufaktur Louisa Robelina (burmistrza)

Wzrost Dijon XX ^th century jest zwizane z jego pooenia piasty szyna na Pary-Lyon-Marsylia, z linii prowadzcych do Besançon, Belfort, Nancy, we Woszech i Szwajcarii. Boom w handlu sprzyja przemysowi, który z perspektywy czasu wydawa si zaskakujco zrónicowany w poowie stulecia: metalurgia (druty i walcarki, sprzt kolejowy, rowery i motocykle, obrabiarki, mechanika precyzyjna, sprzt mleczarski i rzemielniczy), przemys spoywczy (musztarda, herbatniki, czekolada, pierniki, czarna porzeczka), kaletnictwo (obuwie, tornistry), odzie, sprzt elektryczny, optyka precyzyjna, produkcja tytoniu, mydlarnie, przemys farmaceutyczny, materiay budowlane, instrumenty muzyczne. Jak wszdzie, droga zdetronizowaa kolej, przemys podupada i to raczej sektor usugowy rozwija si, od 62% ludnoci pracujcej w 1954 r. do 67,5% w 1975 r. Na równinie Dijon uprawy : pszenica, jczmie, rzepak i burak cukrowy.

Zatrudnienie wedug sektorów dziaalnoci w 2009 r.
Sektor	Numer	Odsetek	Zmiana sektora od 1999 r.
Rolnictwo	196	0,22%	-82,12%
Przemys	6810	7,54%	-11,21%
Budowa	4407	4,88%	+ 28,22%
Handel i usugi	41 584	46,03%	+ 15,66%
Sektor spoeczny	37 339	41,33%	+ 11,91%
Cakowity	90 336

Dochody ludnoci i podatki

W 2009 roku mediana podatku dochód gospodarstwa domowego wynosi 19 716 , który nastpnie umieszcza Dijon 7434 ^th miejsce wród 31 827 gmin z ponad 50 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.

Opodatkowanie gospodarstw domowych i firm w Dijon w 2010 r.
Podatek	Stawka komunalna	Stawka midzygminna	Stawka wydziaowa	Stawka regionalna
Podatek mieszkaniowy (TH)	21,53%	-	7,49%	-
Podatek od nieruchomoci od nieruchomoci wybudowanych (TFPB)	26,37%	-	12,26%	3,65%
Podatek od nieruchomoci od nieruchomoci niezabudowanych (TFPNB)	83,59%	-	26,57%	9,17%
Wkad majtkowy (CFE)	-	24,09%	-	-

Dynamiczny obszar gospodarczy

W 2004, 2005 i 2007 roku Dijon byo przez trzy lata najbardziej atrakcyjnym miastem we Francji, wedug magazynu L'Entreprise , w kategorii aglomeracji od 200 000 do 500 000 mieszkaców. 40% europejskich przepywów autostradowych i 65% francuskich przepywów przechodzi przez korytarz Dijon, który jest obowizkowym przejciem do reszty poudniowej i rodkowej Europy. Sia robocza Dijon jest rednio bardziej wykwalifikowana ni w wikszoci innych regionów. Strefy ekonomiczne Dijon to gównie ZI de Longvic i ZAE Cap-Nord Toison d'or / Saint-Apollinaire. Sam Dijon ma 11 ZA w trakcie rozwoju nieruchomoci.

W Dijon szczególnie dobrze reprezentowane s cztery sektory: elektrotechniczny, mechaniczny, rolno-spoywczy i chemiczno-farmaceutyczny. Utworzenie klastra konkurencyjnoci Vitagora wokó smaku, odywiania, innowacji w ywnoci i zdrowia podkrela skonno Dijon do tworzenia projektów z prawdziwymi punktami sprzeday poprzez dynamiczne i strategiczne podejcie, wynikajce z silnego partnerstwa midzy wszystkimi podmiotami gospodarczymi, miastem, Dijon Metropole i Uniwersytet.

Uniwersytet Burgundii jest regionem wiodcym pracodawca bada, które, z 1900 nauczyciel-badaczy, naukowców, inynierów i techników, jest w stanie interweniowa w najróniejszych branach. Inne szkoy zlokalizowane w sercu miasta ciesz si dobr reputacj krajow, Sciences Po Dijon (oddzia Instytutu Studiów Politycznych Parya ), Wyszy Narodowy Instytut Nauk Agronomicznych, ywnoci i rodowiska (Agrosup), Dijon Business School (ESC) i Wyszej Szkoy Inynierów Bada Materiaowych (ESIREM), wszyscy czonkowie Conférence des grandes écoles , National School of Grafts , szkoy notariuszy, pastwowej szkoy sztuk piknych lub pastwowego konserwatorium muzyki, taca i sztuka dramatyczna. Te atuty sprawiaj, e metropolia Dijon jest pierwsz sfer ycia i zatrudnienia w Burgundii.

bieguny rozwoju

Zakad Essilor w Dijon.

Dawna fabryka ciastek Pernot w Dijon.

Fabryka Art Deco przy Jtekt Boulevard Voltaire, obecnie zlokalizowana w Chevigny w Grand-Dijon.

Wiodcym sektorem przemysowym w Dijon pod wzgldem miejsc pracy jest sektor budownictwa elektrycznego i elektronicznego, który w 2003 r. zatrudnia okoo 3200 pracowników. Dalej jest przemys mechaniczny, który zatrudnia ok. 3000 osób, do którego moemy doda ok. 1200 osób pracujcych w metalurgii (w tym SEB ) i 1200 innych w brany tworzyw sztucznych i gumy. Dawniej bogata i rónorodna ( Cycle Terrot , Lapierre , przerzutki Simplex...) Dijon Mechanika skupia si przede wszystkim na dostawcach motoryzacyjnych, dotknitych offshoringiem , ale nie tylko, o czym wiadczy dziaalno Centrum Technicznego Przemysu Mechanicznego Dijon. Aglomeracja korzysta równie z obecnoci laboratoriów i jednostek produkcyjnych farmacji przemysowej , przede wszystkim Sanofi , Urgo i Fournier , które zatrudniaj cznie 2100 osób, a dziaalno badawczo-rozwojow angauje laboratoria z Uniwersytetu Burgundii oraz mniejsze podmioty, takie jak Oncodesign ( badania nad leczeniem raka ). Historycznie wany sektor optyki (zwaszcza Hermagis -SOM-Berthiot ) jest nadal reprezentowany przez Essilor (soczewki korekcyjne), Nachet (mikroskopy) i Sagem (celowniki, peryskopy).

Symbol miasta, sektor ywnoci i smaku zosta niedawno zorganizowany wokó klastra konkurencyjnoci Vitagora , wykorzystujc midzynarodowy wizerunek gastronomiczny Burgundii i Dijon, historycznie w czoówce przemysu rolno-spoywczego . Klaster skupia platformy umiejtnoci skoncentrowane na agronomii , gleboznawstwie i rolinach, opakowaniach, chemikaliach i logistyce . Miasto jest kolebk kilku emblematycznych firm w tym sektorze, takich jak producent czekolady Lanvin , wchonity przez Nestlé , producenta przypraw Amora Maille , wchonity w 2000 roku przez Unilever , którego zabytkowa fabryka zostaa zamknita w lipcu 2009 roku czy stara. Pliki cookie Pernot.

Dijon jest siedzib firm-matek kilku duych grup alkoholowych, takich jak Lejay-Lagoute czy Boudier, producentów crème de cassis. Tetra Pak ma tam jednostk pakujc od 1971 roku, jedn z najwikszych i najbardziej innowacyjnych w Europie.

Gówna siedziba Autoroutes Paris-Rhin-Rhône znajduje si w Saint-Apollinaire na przedmieciach Dijon.

Turystyka

Turystyka odgrywa znaczc rol w gospodarce Dijon. Zainteresowanie turystyczne miasta opiera si gównie na bogactwie jego dziedzictwa historycznego oraz bliskoci wybrzea winiarskiego. Tak wic na Starym Miecie znajduj si trzy z dziesiciu najczciej odwiedzanych zabytków w Côte-d'Or w 2004 r., w którym Muzeum Sztuk Piknych w Dijon odwiedzio ponad 210 000 zwiedzajcych. W aglomeracji znajduje si blisko 500 restauracji oraz kilka stref hotelowych ( Toison d'Or , dzielnica dworcowa itp.). W Dijon mona wyróni trzy gówne sektory: turystyk kulturow (muzea, zabytki, festiwale i wydarzenia kulturalne), turystyk gastronomiczn i winiarsk (cho mniej rozwinit ni w Beaune ) oraz turystyk biznesow (centra kongresowe i adaptowane hotele-restauracje).

Niemniej jednak dane z 2008 r. odnotowane przez INSEE pokazuj 0,5% spadek aktywnoci turystycznej, przy wskaniku oboenia óek hotelowych o 7 punktów niszym ni rednia krajowa. Szczególnie brakowaoby klientów zagranicznych (-1,6%).

Uprawa winoroli

Pooone w sercu Burgundii miasto Dijon znajduje si na licie gmin winiarskich we Francji . W rzeczywistoci na jego obszarze geograficznym mona produkowa wina AOC : Bourgogne aligoté , Bourgogne , Bourgogne passe-tout-grains , Coteaux-bourguignons (dawniej Bourgogne grand-Ordinary), Crémant de Bourgogne i Sparkling Burgundy . Zredukowana do sczy przez urbanizacji i filoksery , tylko Dijon mia kilka dziaek winoroli pod koniec XX ^th century, pooony w ssiedztwie Valendons ograniczy CHENOVE (The Montrecul ). W 1981 roku, 32-akrowa dziaka zostaa ponownie zasadzona w Marcs d'Or, dawnej synnej apelacji ksit Burgundii, w dzielnicy Fontaine d'Ouche . To pierwsza dziaka, któr ponownie zasadzio miasto Dijon, które chce oywi kultur winoroli na swoim terytorium. Po tej pierwszej plantacji nastpi zakup w listopadzie 2013 r. 8 hektarów na paskowyu Cras (gminy Dijon, Plombières-lès-Dijon i Corcelles-les-Monts ). Domena ma zosta rozszerzona do 50 ha zarzdzanych przez miasto Dijon, z ambicj uzyskania od INAO nazwy "Côte de Dijon".

Lokalna kultura i dziedzictwo

Ogród Darcy .

Dijon posiada jeden z pierwszych obszarów chronionych we Francji, zajmujcy powierzchni 97 hektarów, z zabytkami wymienionymi na licie i wyjtkowo dobrze zachowanymi. Uznane na arenie midzynarodowej, jego dziedzictwo byo budowane przez wieki i nadal jest budowane, z budynkami uytecznoci publicznej, takimi jak Zénith lub Auditorium, lub zaawansowanymi technologicznie budynkami, takimi jak wiea Elithis . W "starym Dijon" lub historycznym centrum znajduje si niezliczona ilo starych domów, hoteli parlamentarnych, domów mieszczaskich, ale take skromniejszych rezydencji, które nadaj uroku ulicom centrum miasta. W wikszoci te zabytki pochodz ze redniowiecza . Realizacje XIX ^th century, typ Haussmann wypeni dziedzictwo Dijon.

Utworzenie obszaru chronionego, stopniowa naprawa wikszoci zabytkowych domów oraz rozwój deptaka, który stale powiksza si od lat 70. XX wieku , pozwalaj mieszkacom Dijon i jednodniowym odwiedzajcym korzysta z tego bogatego dziedzictwa, które wpisuje si w departamentalne i turystyka regionalna, wokó wina i redniowiecznego dziedzictwa.

Symbole Dijon

Kilka symboli charakteryzuje miasto Dijon, z których najbardziej znanym jest sowa, której przygody s opowiadane w bajce dla dzieci w czterech jzykach (francuskim, angielskim, niemieckim i esperanto ), która zdobya nagrod Modziey Roku 2017.

Sowa kocioa Notre-Dame de Dijon .
Brama Guillaume na placu Darcy .

Wiea Philippe le Bon w Paacu Ksit Burgundii .

Jacquemart w kociele Notre-Dame de Dijon .

Niedwied Pompon (reprodukcja), ogród Darcy .

Fontanna Le vendangeur lub Du Bareuzai miejsce François-Rude

Architektura

Rónorodno architektoniczna Dijon jest owocem dugiej historii. Miasto liczy si zatem w jego centrum ulicami wyoonymi redniowiecznymi budynkami, które ewoluoway w dawnych granicach rzymskiego dziedzictwa rzymskiego castrum Dijon . W miecie zabrako wówczas miejsca, a po zniszczeniu murów obronnych pojawiy si nowe dzielnice.

Bardzo reprezentowana jest równie architektura sakralna. Dijon by nazywany Zotego Miasta przez króla Francji Franciszka I ^st czy Henryka IV ; to wyraenie jest nadal uywane sporadycznie. Rzeczywicie, budynki sakralne wyróniaj centrum miasta. Najbardziej reprezentatywnym zabytkiem redniowiecza w Dijon by koció opacki Saint-Bénigne, przebudowany od 1001 roku przez Guillaume de Volpiano . Z trzypitrowej rotundy romaskiej , zniszczonej w 1793 roku, zachowa si dolny poziom odrestaurowany w latach 60. XIX wieku i nazwany krypt Saint-Bénigne. Jedyn budowl sakraln z okresu romaskiego, która przetrwaa w Dijon w prawie nienaruszonym stanie, jest koció Saint-Philibert. Notre Dame, XIII ^th century, jest przedstawicielem gotyckiego Burgundii. Póniejsze dzieo gotyckie to dzieo wykonane przez Clausa Slutera przy portalu kocioa Kartuzy w Champmol i studni Mojesza . Architektur cywiln redniowiecza reprezentuje stary paac ksit, przebudowany przez Philippe le Bon , zdominowany przez wie Philippe le Bon oraz wiele redniowiecznych domów z muru pruskiego i rezydencji bogatych mieszczan.

Architektura flamandzka i woska zainspirowaa artystów Dijon. Hugues Sambin interpretuje woski styl renesansowy w Dijon. Koció w. Michaa zosta przebudowany w 1499 roku, a jego fasada jest typowa dla stylu renesansowego . W XVII ^th wieku i XVIII ^th wieku, dwa gówne architekci sdowych, Jules Hardouin-Mansart i Jacques V Gabriel , przerysem cz centrum miasta. Pierwszy stworzy Place Royale, przed dawnym paacem ksit, który przebudowa. Gabriel kontynuuje t prac. Prywatnych hoteli odzwierciedlaj architektur XVII ^th i XVIII ^-go stulecia, jako Hotel Vogue ( 1610 ), hotel Chartraire Montigny lub Bouhier hotelu Lantenay (obecnie Prefektura ).

Dijon gboko naznaczone architektury XIX ^-tego wieku. Neoklasycyzm jest reprezentowany przez teatr, rozpoczty za czasów Cesarstwa i ukoczony w 1828 r., wedug planów Jacques'a Celleriera . Kryty rynek z lat 1873 - 1875 jest przykadem architektury metalicznej. Dzielnice prezentuj architektur hausmannowska, takie jak Place Darcy i przylege ulice, lub te, które ssiaduj z gównymi bulwarami, takimi jak Boulevard de Brosses, Rue Devosge, Boulevard Carnot, Place Wilson. Synagoga zostaa zbudowana od 1873 do 1879 ; witynia protestancka od 1896 do 1898 roku . Wreszcie, Dijon ma ostatnich znaczcych budowli, takich jak Koció Najwitszego Serca w Romano-bizantyjskim stylu, zbudowany od 1933 do 1938 roku , koció Sainte-Bernadette, zbudowany z betonu, plastiku i aluminium od 1959 do 1964 , z centrum konferencyjnym i centrum sportowe.

W 2005 roku , etykieta Dziedzictwo XX ^th century przyznano dziesiciu budynków burgundzkich w tym dwa w Dijon: Messner willi z 1912 - 1913 prowadzonych przez Josepha Parmentier ulicy Jardel, a Koció St. Bernadette pochodzcym z roku 1960 - 1964 , którego architekt jest Joseph Belmont. Koció, znajdujcy si w dzielnicy Grésilles, jest jednym z najwczeniejszych przykadów architektury sakralnej po Soborze Watykaskim II . Wreszcie Dijon posiada nowoczesne budynki zbudowane przez renomowanych architektów. Centrum kongresowo-wystawiennicze z 1955 r., Audytorium zbudowane w 1998 r. przez Architectonica Miami oraz wiea Elithis zbudowana w 2009 r. przez Arte-Charpentier. Przysze projekty, zwaszcza dotyczce dzielnicy Clemenceau, naznaczone s równie wspóczesn architektur. Siedzib nowego rektoratu (Marbotte Plaza) jest sygnatariusz Rudy Ricciotti. Osignicia te s przede wszystkim ekologiczne i wykorzystuj zrównowaone materiay.

W Paacu Ksit i Stanu Burgundii od 1787 roku mieci si Muzeum Sztuk Piknych. W XIX ^-tego wieku, ratusz jest równie zainstalowany. Naprzeciw paacu znajduje si Place de la Liberation w ksztacie hemicykla, zaprojektowany przez Julesa Hardouina-Mansarta w 1680 roku . W 2006 roku zostaa odnowiona: kostk brukow zastpiono pytami kamiennymi i ustawiono trzy fontanny, skadajce si ze strumieni wody i wiata. Paac jest wiadectwem przeszoci Dijon pod panowaniem ksit. Obejmuje: wie Bar, dawn wie Brancion zbudowan przez Philippe le Bold w 1365 roku ; kuchnie ksice, zbudowane przez Philippe le Bon w 1433 r .; wiea Philippe le Bon, pocztkowo wiea tarasowa z 1455 roku , penica funkcj stranicy i mieszkania, której schody maj 316 stopni.

Saint-Bénigne katedra , zbudowana w XIII ^th i XIV ^th stulecia, domy w jego krypcie , jedyne pozostaoci rotundy romaskiej zniszczony w 1792 roku, pozostaoci grobu tytuowej mczennika , ewangelisty Burgundii. Budynek, dawniej koció opacki opactwa Saint-Bénigne , zosta otoczony budynkami, z których zachowaa si dawna bursa benedyktyska, w której obecnie znajduje si muzeum archeologiczne.

Koció Saint-Philibert w Dijon znajduje si kilka kroków na poudniowy wschód od katedry Saint-Bénigne. Rozpoznaje j kamienna dzwonnica. Suya w XIX ^-tego magazynu soli wieku, jedzenie z dala od kamienia budynku. W bardzo zym stanie konstrukcyjnym by zamknity od 1979 do 2011 roku .

Koció Matki Boej The XIII ^th century arcydzieem gotyckiego Burgundii, jest wyjtkowa w architekturze francuskiego gotyku. Mieci si w nim figura Matki Boej Dobrej Nadziei. Jej zachodnia fasada wyposaony wielu gargulce dekoracyjny powróci do XIX ^-tego wieku siedmiu paryskich rzebiarzy. Pocztek jego poudniowej wiey podtrzymuje Jacquemart , zegar z czterema automatami. Pobliska Kaplica Wniebowzicia jest ozdobiona Wniebowziciem przez Jeana Dubois, ale nie jest otwarta dla publicznoci. Mieszkacy Dijon maj zwyczaj pieci sow wyrzebion na podporze kaplicy Notre-Dame. Wedug legendy pieszczota lewej rki po stronie serca przyniosa szczcie.

Bank oszczdnociowy , Place du Théâtre .
Neorenesansowy budynek , plac François-Rude .
Budynek w stylu secesyjnym , Plac Grangier .
Dawny dom towarowy Art Deco Au Pauvre Diable , rue de la Liberté .
Urzd Pocztowy w Dijon .
Galerie Lafayette .
Uniwersytet Burgundii , rue Chabot-Charny.
Budynki Haussmanna przy Place Darcy .
Budynki Haussmanna rue Lamonnoye.
Budynek Haussmanna na Placu Darcy .
Budynki secesyjne przy alei Victor-Hugo.
Grand Hotel La Cloche miejsce Darcy .

Budynki w stylu Haussmanna przy Boulevard de Sévigné.

Budynek Neo-Haussmann miejsce Auguste Dubois.

Paace i rezydencje Dijon

Paac Sprawiedliwoci .

Oprócz synnego Paacu Ksit i Stanu Burgundii, w którym obecnie mieci si Muzeum Sztuk Piknych i Ratusz, w Dijon znajduje si Paac Sprawiedliwoci , dawny parlament Burgundii. Jego budow, rozpoczt w 1518 r., ukoczono w 1522 r. Obecnie mieci si tu Sd Apelacyjny. Pozostae jurysdykcje zostay przeniesione do wspóczesnego budynku miasta sdowego, bulwaru Clemenceau.

Dawny paac opactwa Saint-Bénigne to niedokoczony paac, którego tylko lewe skrzydo zostao zbudowane w latach 1767-1770 przez Claude Saint-Père. W stylu neoklasycystycznym budynek ten sta si nastpnie paacem biskupim, a nastpnie Narodow Szko Sztuk Piknych w Dijon: ENSA Dijon Art & Design .

Dawny paac opactwa Saint-Bénigne .

Rezydencje w Dijon reprezentuj cztery wieki ewolucji architektonicznej i wiadcz o obecnoci arystokracji, duej buruazji i szlachty parlamentarnej, od redniowiecza po rewolucj. Ponad sto hoteli powstay niezwyke osobników w Dijon z XV ^th wieku do rewolucji przez wielodzietna parlamentarnych lub buruazyjnych. Wikszo z tych rezydencji, które wznosz si w centrum miasta, koncentruje si gównie wokó paacu ksit i stanów Burgundii oraz gmachu sdu. Renesans naznaczy swoim stylem dwa rodzaje budowli, dwory i due domy mieszczaskie. W XVII ^-tego wieku, model hotelu pomidzy sdem i ogrodu w modzie w Paryu, stopniowo naoonej w Dijon. Wreszcie klasycyzm inscenizuje architektur symetrii i pomiaru. Salony wychodz na kwietniki w stylu francuskim. Ten styl panowa w Dijon przez dwa stulecia, podczas których zbudowano wiele rezydencji.

Wród tych najsynniejszych rezydencji Dijon:

Lista prywatnych rezydencji w Dijon

Hotel de Vogüé

Hotel Aubriot

Zabytki i gówne miejsca turystyczne

Zabytki i miejsca turystyczne:

Gówny artyku: Lista zabytków w Dijon .

Ulica Wolnoci .

Castrum Dijon ( III ^th wieku) pozostaje jedynie wiea nazywana Petit Saint-Bénigne. Znaki wskazuj granice tego dawnego castrum, a tablica Place de la Sainte-Chapelle wskazuje jego tras.

Koció Saint-Étienne w Dijon jest najstarszym miejscem kultu w castrum Dijon . Pierwszy koció romaski (fundamenty nadal widoczne), opactwa Saint-Etienne , kanoników regularnych, w redniowieczu katedra z 1731 r. , nieuywana w czasie rewolucji, do 2007 r. miecia si w nim izba handlowa, a obecnie biblioteka La Nef oraz biblioteka Muzeum Sztuk Piknych. Rude Muzeum zajmuje chór.

Niestety redniowieczne mury obronne pozostawiy niewiele ladów: linia kolejowa przechodzi przez stary wa zwany Miosierdziem. Rue de l'Hôpital, znajduj si pozostaoci bastionu Guise, który stanowi poudniowo-zachodni naronik wau; rue de Tivoli i rue Berlier, zachoway si równie dwie czci muru.

Koció w Dijon , który pochodzi z IV ^-go wieku, zosta przebudowany w 1448 roku w gotyku.

Ze starego klasztoru Champmol pozostaj Studnia Mojesza duta Claus Sluter w kocu XIV ^th wieku, a portal kaplicy. Studnia Moïse znajduje si na rodku dziedzica w orodku szpitalnym Chartreuse. Jest to arcydzieo Clausa Slutera , zapocztkowane w 1395 roku. Ma 7 m wysokoci i kpie si w niecce zasilanej wod zwierciadlan . Zdobi go posgi szeciu proroków z ostatniego testamentu. Zosta sklasyfikowany jako zabytek w 1840 roku . W 1833 r. departament wykupi domen Kartuzy, aby przeksztaci j w szpital psychiatryczny, co stwarza wiele problemów zwizanych z rozwojem turystyki.

Dom Milliere i Hotel Vogue stojak za kocioem Notre-Dame, rue de la Chouette.

Byy parlament Dijon zosta zbudowany pod koniec XV ^th i pocztku XVI ^th wieku do izby parlamentu Burgundii; nadal jest siedzib sdów. Stolarz Antoine Galley zbudowa w 1522 r . strop duej sali zwanej równie zot sal. Drzwi frontowe gównej fasady jest kopi rzebione XVI ^-tego wieku przez Hugues Sambin .

Church of St. Anne Dijon , baroku do kopuy w miedzi -Green-szarym z XVIII ^-tego wieku . Mieci si w nim Muzeum Sztuki Sakralnej w Dijon, otwarte w 1980 roku .

Klasztor Bernardynów w Dijon , styl klasyczny i renesansowa z XVII ^th wieku . Od 1993 roku mieci si w nim Musée de la Vie Bourguignonne Perrin de Puycousin .

W kaplicy Hospicjum de la Charité znajduje si otarz z baldachimem, który jest barokow kompozycj z pozacanego drewna autorstwa rzebiarza Jehana Maitriera .

Kaplicy klasztoru Karmelitów , pierwszy eski klasztor w Dijon, od 1608 roku .

Castel de la Colombiere i Colombiere park poczony z centrum miasta przez aleje Park, zaoony w XVII ^th century przez kondeusze i prezesów Burgundii Ludwik Burbon i Henri Jules de Bourbon Condé (ojciec i syn).

La Porte Guillaume pooone miejsce Darcy , stoi na miejscu ufortyfikowanej bramy murów miejskich. Zosta wzniesiony w 1788 roku przez Caristie, wedug planów Jeana-Philippe'a Mareta, na cze ksicia Condé .

W salach rynku Dijon w architekturze metaliczny powstay od 1873 do 1875 przez Klemensa Weinberger.

Kana portowy Dijon ( XIX ^th century ), dawny port rzeczny z handlu na Canal Burgundii , sta marina .

Koció Najwitszego Serca Dijon pochodzi z 1930 roku .

Na dachy Burgundii s równie dziedzictwo kulturowe Dijon. Zoone z wielobarwnych glazurowanych pytek uoonych w geometryczne wzory, zdobi niektóre budynki w centrum miasta, takie jak Hôtel de Vogüé , Hôtel Aubriot, katedra Saint-Bénigne itp.

W poudniki , wskazujc prawdziwego poudnia sonecznego , s podwietlone. Jedna znajduje si na rue de la Liberté, druga na fasadzie Paacu Ksit , trzecia wewntrz wiey Philippe le Bon. Na tych poudnikach moemy obserwowa prawdziwe poudnie soneczne w legalnych godzinach podanych w poniszej tabeli:

Prawdziwe poudnie w Dijon	Jan	luty	Marsz	kwiecie	Móc	czerwiec	Lipiec	sierpie	Siedem	Padziernik	Listopad	Grudzie
1 ^st	12:43	12h54	12h52	13:44	13:37	13:38	13:44	13:46	13:40	13:30.	12:24	12:29
10	12:47	12h54	12:50	13:41	13:36	13:39	13:45	13:45	13:37	13:27	12:24	12:33
20	12h51	12h54	12:48	13:39	13:36	13:41	13:46	13:43	13:33	13:25	12:26	12:38

Zielone przestrzenie

Gówny artyku: parki i ogrody publiczne w Dijon .

Dijon to kwitnce miasto, które w 2007 roku zdobyo cztery kwiaty z wyrónieniem Grand Prix w konkursie miast i wsi kwitncych . Miasto posiada wiele parków i ogrodów publicznych, zarówno w centrum miasta, jak i na obrzeach, na 745 ha terenów zielonych, czyli rednio okoo 50 m ² na mieszkaca.

Ogród Darcy .

Wród tych terenów zielonych najbardziej urozmaicony jest ogród botaniczny arkebuz Dijon . Jest to ogród botaniczny z okoo 3500 gatunkami rolin botanicznych z Burgundii i caego wiata . Skada si z ogrodu publicznego , arboretum , ogrodu róanego , muzeum historii naturalnej i etnologii oraz planetarium . U bram zabytkowego centrum znajduje si ogród Darcy , jeden hektar publiczny ogród w stylu neorenesansowym , pooony na Place Darcy w centrum miasta, powicona Dijon hydraulika inynier Henry Darcy ( 1803 - 1858 ).

Miasto Dijon ma zatem okoo dwudziestu parków, z których gówne to:

Ale take park Toison d'Or , park Clemenceau, park Argentières, park Drapeau, park Combe Saint-Joseph, Combe Billenois, park strumienia Fontaine d'Ouche, park przyrody Combe à la Serpent, Combe Persil park, park zamkowy Larrey, park Grésilles, park Motte-Giron.

Dziedzictwo kulturowe

Rue Verrerie , ródmiecie.

Wiea w. Mikoaja .

W 2007 roku miasto przeznaczyo na kultur ok. 54 mln euro, z cznego budetu ok. 250 mln euro. Audytorium z wyjtkow akustyk, osiem muzeów - cakowicie darmowych, z wyjtkiem muzeum Magnin - w tym Muzeum Sztuk Piknych , które pod wzgldem znaczenia swoich zbiorów, teatrów i sal widowiskowych zalicza si do pierwszych we Francji, struktury takie jak La Vapeur , który odkrywa nowe talenty, galerie sztuki, kina, biblioteki miejskie, narodowe konserwatorium muzyczne, teatralne i taneczne, parki i ogrody, planetarium i nowa midzydzielnicowa biblioteka mediów to gówne aktywa dziedzictwa kulturowego Dijon.

Muzea

Gówny artyku: lista muzeów w Dijon .

Muzeum Sztuk Piknych w Dijon .

General Hospital Dijon , siedziba przyszoci Cité de la gastronomie .

Dijon posiada wiele muzeów z wanymi kolekcjami regionalnymi, zainstalowanymi w prestiowych zabytkach.

Dijon Muzeum Sztuk Piknych , który mieci si w Paacu Ksit Burgundii , domy groby Dukes Philippe le Bold i Jean sans Peur jak równie wane zbiory z bardzo zrónicowanych tematów (historia Burgundii, staroytnego Egiptu, renesans, sztuka nowoczesna ).

Muzeum archeologiczne zajmuje cz dawnego opactwa Saint-Bénigne i posiada elementy z wykopalisk regionalnych.

Museum of Life Bourguignonne Perrin Puycousin naraa etnograficzne dziedzictwo Burgundii, rekonstrukcje scen z codziennego ycia, dawne sklepy Dijon XIX ^th wieku i galeri znanych dzieci Dijon.

Muzeum sztuki sakralnej , mieci si w dawnym kociele bernardynów , prezentuje ciekawe zbiory liturgiczne i kawaek mistrzowski rzeby: Wizytek, z klasztoru o tej samej nazwie zniszczone podczas rewolucji.

Ogród Botaniczny arkabuz czy Natural History Museum w Dijon , Planetarium i botaniczne zbiory Jardin de l'Arquebuse.

Rude Muzeum mieci si w ramach starego kocioa Saint-Etienne, domy odlewy rónych posgów przez Dijon rzebiarza François Rude .

Magnin Muzeum jest instytucj pastwow znajduje si w dawnej rodzinnej rezydencji Magnin.

W Dijon, Le Consortium, znajduje si znane na caym wiecie centrum sztuki wspóczesnej . Zarzdzany jest przez stowarzyszenie Le Coin du Miroir, utworzone w 1977 roku. Odnowiony i rozbudowany przez japoskiego architekta Shigeru Ban (równie architekta Centre Pompidou Metz, który otrzyma Nagrod Pritzkera 2014), budynek Konsorcjum oferuje powierzchni wystawiennicz ponad 4000 m ² . Jej celem jest produkcja i rozpowszechnianie dzie wspóczesnych, wzbogacanie dziedzictwa publicznego w tej dziedzinie oraz ksztacenie w sztuce i myli dzisiaj.

Frac Bourgogne , pooony w samym sercu Dijon, naprzeciwko Halles, jest obecnie zarzdzany przez Astrid Handa Gagnard i posiada kolekcj dzie wspóczesnych artystów prawie 680 sztuk.

Wreszcie Dijon bdzie od 2021 roku jednym z czterech Miast Gastronomii . Projekt ten jest jednym z czterech zobowiza, które pastwo musi wprowadzi, zawartych w planie zarzdzania okrelonym w 2011 r., po wpisaniu francuskiego posiku gastronomicznego jako niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkoci przez francusk misj. kultury spoywcze (MFPCA). Projekt zosta oficjalnie uruchomiony 19 czerwca 2013 roku w formie sieci Miast Gastronomii, skupiajcej Dijon, Lyon , Paris-Rungis i Tours . Kade miasto bdzie miao swoj specyfik: Cité de la gastronomie de Dijon bdzie centrum odniesienia dla uprawy winoroli i wina . Projekt o wartoci 200 mln euro bdzie realizowany w dawnym Szpitalu Powszechnym .

Teatry

Teatr Wielki z Dijon .

Auditorium .

Gówn sal widowiskow w Dijon jest Zénith , o maksymalnej pojemnoci 7800 miejsc w momencie otwarcia w 2008 r. Od lata 2012 r. przeprowadzono rozbudow o 1200 miejsc, dziki czemu Zénith moe pomieci 9 000 miejsc i tym samym zaj trzecie miejsce. Zenith we Francji.

Od 1998 roku miasto Dijon dysponuje Audytorium , wspólnym dzieem najwikszych firm architektonicznych Arquitectonica i Bougeault Walgenwitz. Ten nowoczesny budynek uwaany jest za jeden z najlepszych pod wzgldem akustycznym obiektów w Europie. Ma 1600 miejsc. Od 2002 roku wraz z Grand Théâtre tworzy Oper Dijon. To historyczne miejsce, zainaugurowane w 1828 r. w miejscu Sainte-Chapelle , oferuje 692 miejsca we wspaniaej sali w stylu woskim.

La Vapeur to placówka kulturalna w caoci powicona muzyce wspóczesnej . Utworzony w 1995 roku obiekt dysponuje dwiema salami koncertowymi i siedmioma studiami prób. Prace remontowe i rozbudow rozpoczto w sierpniu 2016 r., a nowy Vapeur zostanie otwarty 7 lutego 2018 r. z dwiema salami koncertowymi: du z 1200 miejscami i drug bardziej kameraln sal dla 230 widzów.

Teatr Dijon-Bourgogne , znany równie jako Parvis Saint-Jean to teatr, który zajmuje nieuywany koció Saint-Jean , w historycznym sercu Dijon. Jest narodowym centrum teatralnym i zosta otwarty w 1980 roku. Reyserowany od 2013 roku przez Benoît Lamberta , jego dua sala moe pomieci 280 osób. Ma równie inny mniejszy pokój, pokój Jacquesa Forniera, znajdujcy si przy rue d'Ahuy.

Miasto posiada i zarzdza trzema teatrami miejskimi:

teatr Feuillants , pity co do wielkoci sala widowiskowa miasta, zosta otwarty w 1994 roku mieci si w dawnej Art Deco sali kinowej , w historycznym centrum miasta, jest on powicony spektakli teatralnych, muzycznych i tanecznych. Moe pomieci 494 osoby.

teatr Fontanna Ouche posiada 273 miejsc siedzcych. Skada si z wielofunkcyjnej sali, w której odbywaj si takie wydarzenia, jak Fête Days w Fontaine d'Ouche, festiwal komediowy La Fontaine du rire czy festiwal Singular Routes.

teatr Grésilles , gocinni, pokój z 142 miejscami.

Dijon oranerii regionalny , zwany take Jean-Philippe Rameau- oranerii , to oranerii regionalna , edukacja artystyczna zakad, który oferuje trzy specjalnoci; muzyka, choreografia i dramat. Posiada trzy sale widowiskowe, z których jedna znajduje si w aneksie.

Na kampusie Uniwersytetu Burgundii znajduje si teatr Mansart o pojemnoci 204 miejsc i Ateneum na 49 miejsc. Te dwa miejsca dowiadcze kulturowych dedykowane s modej twórczoci. Na scenach odbywaj si rónorodne praktyki artystyczne, takie jak taniec, cyrk, muzyka, teatr ...

Miasto Chenôve, które jest czci Dijon Métropole, ma równie sal widowiskow zbudowan na wzór woskiego teatru; Cedr. Skada si z moduowej sali z 692 miejscami siedzcymi i 1100 miejscami siedzcymi/stojcymi, przylegajc sal orkiestrow, salami tanecznymi itp.

Dijon mia równie stabilny cyrk, Cirque Tivoli , zniszczony w 1935 roku.

Feuillant teatr
Teatr Parvis Saint-Jean (dawny koció Saint-Jean )
Para
Zenit

Kina

Cinema Le Darcy miejsce Darcy

Alcazar lub Alcazar-Kursaal, czyli sala muzyczna powstaa w 1870 r. rue des Godrans, jest miejscem pierwszej projekcji filmowej w Dijon w 1896 r.

Aglomeracja Dijon ma w sumie trzy kina, w tym dwa multipleksy (Le Darcy, l'Olympia i Cap Vert).

Najstarszym z nich jest Cinéma Le Darcy , zbudowane w 1914 roku i nazywane wówczas Paacem Darcy; posiada 6 sal kinowych.

Najwikszy multipleks w miecie, Republika Zielonego Przyldka, ma 12 kin. Urodzi si w padzierniku 1999 roku w miejscowoci Quetigny . Jest to jedyny kompleks kinowy w aglomeracji Dijon, który nie znajduje si w gminie Dijon.

Drugi multipleks , Olympia, z 10 ekranami, zosta otwarty w grudniu 2007 roku w miejscu dawnego Gaumonta EuroPalaces, który zosta zamknity kilka miesicy wczeniej.

Dijon ma równie art house kino , The Cinema Eldorado z 3 maych pomieszcze.

Miasto Dijon miao równie trzy inne kina:

Alhambra, zbudowana w 1918 roku, która zamkna swoje podwoje w 1978 (Place de la République), skadaa si z dwupoziomowego pokoju z balkonem w stylu woskim. Jej wejcie od dawna zajmuje gigantyczny billboard, ale od sierpnia 2017 r. otwarto nowy browar .
ABC otwarte w 1937 r. skadao si z 5 pokoi (rue du Chapeau-Rouge). Zamknito j na stae 14 czerwca 2011 r. z powodu znacznego deficytu.
Le Devosge otwarte w 1983 r. (rue Devosge) i zamknite 30 lipca 2019 r., w szczególnoci ze wzgldu na budow dwóch nowych przyszych kin w Cité de la gastronomie , kino to zoone równie z 5 kin miao deficyt podobny do tego, który ma ABC, zreszt byo to jedno z nielicznych kin klasyfikowanych Art and Essay w Dijon.

Co roku od 1992 roku , w padzierniku lub listopadzie, odbywa si Midzynarodowy Festiwal Filmów Przygodowych w Dijon, organizowany przez Ecrans de l'Aventure, prezentujcy szeroki wybór filmów eksploracyjnych i przygodowych.

Od 1995 roku odbywa si równie Midzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometraowych w Dijon , zwany ogólniej "okiennym festiwalem krótkometraowym", powicony filmom krótkometraowym i organizowany przez stowarzyszenie "Plan9".

W miecie dziaa regionalna filmoteka Burgundii Jean-Douchet (noszca imi Jean Douchet ), zaoona w 2004 roku przez stowarzyszenie AdKamera. Powicony pamici kina, dziaa na rzecz ochrony i zachowania wszelkich form kina oraz uczestniczy w definiowaniu i upowszechnianiu historii kina wiatowego. Pod przewodnictwem Sylvaina Vereyckena przechowuje ponad 12 000 filmów i 65 000 dokumentów niefilmowych .

Biblioteka Publiczna

Miejska Biblioteka Dijon to sie omiu gównych bibliotekach, ale take Bookmobile który porusza kady dzie tygodnia w miecie. Biblioteka mediów Champollion, zlokalizowana w zrewitalizowanej dzielnicy Les Grésilles, jest najnowsz i najnowoczeniejsz. Koció Saint-Etienne to dawna nieuywane miejsce kultu, które obecnie mieci si biblioteka miejska od ruchu w Dijon Izby Przemysowo-Handlowej do biznesu miasta Clemenceau w 2007. Dziedzictwa i Studium Biblioteka posiada najbogatsz ciao pisemnego dziedzictwa Region.

Biblioteka dziedzictwa i nauki
Biblioteka Champoliona
Biblioteka Mansarta
Biblioteka Portu Kanaowego
Biblioteka La Nef

Staroytny jzyk i akcent burgundzki

Miasto Dijon byo czci obszaru ekspresji jzyków gallo-romaskich . Jednak francuskie zostay cakowicie zastpione lokalnej deklinacji które jednak utrzymany do XIX ^th century si na przedmieciach, a zwaszcza na obszarach wiejskich poprzez dialekcie jest wdziczny do swoich dwóch specyfiki. Z jednej strony, ten lyoski jzyk zachowuje charakterystyczne sownictwo nadal uywane w Côte-d'Or i zwizane z kultur wina, takie jak bareuzai oznaczajce winiarza. Akcent jest równie rozpoznawalny u osób starszych po skrceniu r i wydueniu niektórych fonemów, takich jak eu i a. Wielokropek niektórych sylab jest równie szeroko stosowany jak w le hodowla, wymawiane le chnil. Moemy równie zauway specyficzn wymow x (s) zachowan w nazwach miejsc, takich jak Auxerre, Auxois czy Auxonne. Ten akcent nie jest ju uywany przez Dijonnais, ale czasami utrzymuje si w regionie.

Gastronomia

Gówny artyku: Kuchnia Dijon .

W kulturze popularnej Dijon synie z musztardy , czarnej porzeczki, z której robi si crème de cassis , która jest czci przepisu na kir , synny aperitif w miecie. Szereg specjaów gastronomicznych s równie zwizane z Dijon, takich jak: burgundzkich limaki , pietruszka szynki , Burgundy trufli , woowiny bourguignon , gougères , jaj w meurettes lub nawet kurczaka Gaston Gérard , pierników i nonnettes . Wbrew powszechnemu przekonaniu fondue burgundzkie jest pochodzenia szwajcarskiego. Nazwa ta nawizuje z jednej strony do serowego fondue, az drugiej strony do pochodzenia misa Charolais, czyli Burgundii.

Dijon chce stolica gastronomii krajowych i midzynarodowych dziki jego reputacji i znakomitych restauracji oznaczonych gwiazdk lub z midzynarodowych targów ywnoci i ( 6 ^th Francji), które skupia kadej jesieni setki tysicy ludzi na tereny targowe. Zainicjowane przez burmistrza Gastona Gérarda w 1921 roku i lokalnie nazywane Targami, wydarzenie to co roku stawia inny kraj w centrum uwagi i ma na celu promowanie kultury burgundzkiej i savoir-vivre na caym wiecie. Dijon jest równie gospodarzem kadego nieparzystego Biennale Sztuki Kulinarnej: BIAC.

Poprzez szkoy hotelowe, orodek szkolenia rolniczego z hal technologiczn, Instytut Winoroli i Wina Uniwersytetu Jules-Guyot , jego Grandes Écoles, takie jak AgroSup i Burgundy School of Business (ze Szko Wina i Alkoholi ), mona uzna za Dijon jako miasto szkolenia w handlu ywnoci. Ponadto w Burgundii do 2018 r. powstanie École Ferrandi, a jednoczenie znany szef kuchni Thierry Marx ogosi w marcu 2017 r. otwarcie swojej szkoy gotowania w sercu regionu, w metropolii Dijon.

Dijon jest równie uznawany za miasto bada rolniczych z University of Burgundy, który posiada jedyn na wiecie katedr Unesco specjalizujc si w badaniu kultury i tradycji wina lub z INRA, w Centre des taste and food sciences , w ramach klastra konkurencyjnoci Vitagora, a wkrótce w agropolis Bretenière, gdzie ponad 400 naukowców pracuje nad smakiem, zdrowiem, odywianiem, rolnictwem i ywnoci jutra.

Wreszcie Dijon zostanie obdarowane pod koniec 2021 roku jednym z czterech Miast Gastronomii i bdzie stanowio biegun odniesienia dla kultury winoroli i wina .

Wntrze sklepu Maille w Dijon.
Butik Mulot & Petitjean , Place Bossuet.
W salach rynku Dijon .

ycie wojskowe

Dawna baza lotnicza 102 Dijon-Longvic

Gówny artyku: Baza lotnicza 102 Dijon-Longvic .

Dijon Metropole wita baz lotnicz 102 w miejscowoci Longvic na poudniowym obrzeu Dijon . Bya to przez dugi czas eskadra myliwska Cigognes spopularyzowana przez Przygody Tanguy i Laverdure , z których kilka przygód ma miejsce w Dijon i jego regionie. Eskadra 1/2 Cigognes fighter lewo do Luxeuil bazy lotniczej 116 w lecie 2011. W nastpstwie tego wyjazdu, gówne jednostki pozostajce w bazie byli pracownicy Air Force polecenia, Eskadra 2/2 Cote d'Or latajcy na Alpha Jet oraz Commando CPA 20 , centrum doskonaoci armii francuskiej do misji MASA (Aktywne rodki ochrony lotnictwa) polegajce na umieszczaniu snajperów w migowcach w celu przechwycenia dowolnego samolotu o maej prdkoci (klub lotniczy, ULM, migowce itp. ) i ewentualnie zniszczenie go na polecenie Prezesa Rady Ministrów. Zamknity w 2014 roku, rozwizany w 2016 roku i ustpi miejsca Szkole andarmerii Narodowej .

Koszary i inne budynki wojskowe

Gówny artyku: Ufortyfikowane miejsce Dijon .

Wejcie do Fort de la Motte-Giron.

Wewntrz Fort de la Motte-Giron.

Po klsce z lat 1870-1871 miasto Dijon zostao wybrane jako drugorzdne miejsce militarne w systemie obronnym Séré de Rivières , pomidzy miastami Langres i Lyonu , za Besançon . W zwizku z tym obszar metropolitalny Dijon w latach 1875-1883 otacza zespó szeciu fortów , do których dodano kilka redut i baterii, ale take, nawet w granicach miasta, arsena i prochownie. Nigdy tak naprawd nie dopracowane, stanowisko to nie byo wykorzystywane podczas dwóch ostatnich wiatowych konfliktów. Dlatego te adownia wojskowa jest wana w gminie Dijon. W cigu ostatnich dwóch stuleci w Dijon miecio si kilka koszar, zwanych kwaterami lub koszami wedug okupujcych jednostek wojskowych. Czsto zainstalowane pierwotnie w dawnych klasztorach starego Dijon, nastpnie na koniec XIX ^-go wieku i pocztku XX ^th century, w miejscach zbudowanych specjalnie w tym Avenue Flag, Dijon garnizon zosta uderzony przez wspóczesny reorganizacji armii. Pod koniec XX ^-go wieku, wikszo budynków zosta przeniesiony do innego uytku. Tylko koszary Vaillant zachowuj znaczn aktywno. Personel od dawna mieci si w dawnej rezydencji w centrum miasta: Hotel d'Esterno przy rue Monge. Wkomponowane w system obronny miasta arsena, prochownia i prochownia rozszerzyy adowni wojskow na poudnie od miasta. andarmeria, dawniej mieszczca si w centrum, obecnie zajmuje dzielnic Joffre w pónocno-wschodniej czci miasta. Wreszcie Dijon mia szpital wojskowy o nazwie Hyacinthe-Vincent , którego dziaalno zakoczya w 1998 roku.

Od 2005 r. róne obiekty z tej grupy straciy swoje wojskowe zastosowanie: wikszo z nich jest poddawana rehabilitacji. W dawnych koszarach Heudelet od 2005 roku mieci si siedziba Dijon Métropole . Teren dawnych koszar Junot zosta przeksztacony w osiedle mieszkalne od 2007 r. Na miejscu szpitala wojskowego, którego budynki zostay ju cakowicie wyburzone, od 2012 r. powstaje nowe osiedle mieszkaniowe, cakowicie wyczone z ruchu koowego. , na osiedle planowane w 2015 r. Z kolei tereny wojskowe Dijon-Sud s w ramach szerszego studium rozwoju, w ramach którego w nadchodzcych latach zobaczymy w szczególnoci utworzenie ekodzielnicy .

Jednostki stacjonujce w Dijon

Personel 8 ^th Regionu Wojskowego w 1939 roku
Gówne Stan 15 ^th napdem piechoty Division 1939
Pracownicy 32 ^nd brygady zwalczania samolotów, 1939
27 ^th puk piechoty , 1906, 1939
26 ^th Puk Dragonów 1906
1 ^st puk artylerii 1906
108 ^e holowanego puku artylerii cikiej, 1939
602 ^th puk ruchu , 1977/93

Osobowoci zwizane z Dijon

Gówny artyku: Lista osobistoci zwizanych z Dijon .

W redniowieczu urodzi si w Dijon Hugues Aubriot (1320-1382), minister finansów króla Karola V, proboszcz paryski, budowniczy Bastylii. Stolica Ksistwa Burgundii, która osigna swój szczyt, Dijon jest miejscem narodzin Jeana sans Peura (1371-1419), Philippe le Bon (1393-1467) i Karola miaego (1433-1477).

Od czasów renesansu w Dijon urodzio si wielu wybitnych przedstawicieli sztuki i pisma, jak pisarze Étienne Tabourot (1547-1590) i Bossuet (1627-1704), Jacques Cazotte (1719-1792), Virginie Ancelot ( 1792-1875). ), Saint Jeanne de Chantal (1572-1641), kompozytorów Jean-Marie Rousseau (-1774), Jean-Philippe Rameau (1683-1764) i Claude Balbastre (1724-1799), filolog Charles de Brosses (1709 -1777), poeci Alexis Piron i Aloysisus Bertrand (1807-1841 - cho urodzony we Woszech, Bertrand spdzi modo w Dijon i kilkakrotnie celebrowa miasto w swoim Gaspard de la Nuit ), rzebiarze Thibaud Maistrier (1629-1678) , François Rude (1784-1855), François Jouffroy (1806-1882), Mathurin Moreau (1822-1912) i Auguste Moreau (1834-1917), prefekt Parya Nicolas Frochot (1761-1828), inynier Charles Joseph Minard (1781-1870) wynalazca grafiki komputerowej, zastpca Claude Basire (1764-1794), utopijny socjalista Étienne Cabet (1788-1856), czas zastpca na Côte-d'Or i autor Voyage en Icarie , wynalazca Blue Guides Adolphe Joanne (1813-1881), filozofowie Maurice Blondel (1861-1949) i André Lalande (1867-1963), autor Vocabulaire of filozofia , naukowcy: inynier hydraulik Henry Darcy , inynier Gustave Eiffel (1832-1923), Hippolyte Fontaine , twórca dynama , Jacques Théodore Saconney , genera dywizji i naukowiec (fotografii lotniczej i meteorologii).

Dla okresu wspóczesnego: Canon Kir (1876-1968), burmistrz Dijon, aktorki Amelie Diéterle (1871-1941), Claude Jade (1948-2006) i Marlène Jobert (ur. 1940), François Rebsamen (ur. 1951) burmistrz Dijon i byy Minister Pracy , Anne Lauvergeon (urodzony w 1959 roku), byy prezes Arevy .

Niedawno dziennikarz sportowy i gospodarz telewizyjny Denis Brogniart (ur. 1967), aktor Alban Lenoir (ur. 1980), muzycy Yves Jamait (ur. 1960) i Damien Saez (ur. 1977), pisarz Julien Roturier ( ur. 1978), medalista olimpijski w judo Cyrille Maret (ur. 1987), artysta muzyki elektronicznej Vitalic (ur. 1976), pikarz Enzo Basilio (ur. 1994) i aktorka pornograficzna filmowa Luna Rival (ur. 1997) urodzili si lub mieszkali w Dijon.

Osobowoci Dijon
Jean-Philippe Rameau (1683-1764), kompozytor.
François Rude (1784-1855), rzebiarz.
Gustave Eiffel (1832-1923), inynier i przemysowiec.
Amélie Diéterle (1871-1941), pierwsza nagroda za piew i teori muzyki w Konserwatorium w Dijon, aktorka.
Claude Jade (1948-2006), aktorka.

Heraldyka

Blazon :

Gules, do gównej partii: do pierwszego lazuru obsianego fleur-de-lis Or i do kombinatu bordowego Argent i Gules, do drugiego zabandaowanego Or i lazuru z szeciu kawaków i gules granicznych. "

Herb Dijon ewoluowa z biegiem czasu. Do 1391 r. byy to zwyke zasady. W tym dniu ksi Burgundii Filip II miay kaza kucharzowi doda kolory ksicia Burgundii. Herb zosta zniesiony w czasie rewolucji. Pod Pierwsze Imperium jest przypisana do Dijon nowy herb: Party przy 1 ^st Azure, zota winoroli, do compony granicznego srebra i czerwieni; Drugi, zabandaowany Or i Lazur, graniczny Gules, wodz Gules obciony trzema pszczoami Lub, które s dobrymi miastami Imperium . W ramach Restauracji miasto wznowio swój herb sprzed 1789 roku. Gdy Dijon otrzyma 21 maja 1899 roku Legi Honorow z rk Prezydenta Republiki Émile Loubeta , krzy bez wstki zosta dodany do krzya. pole przepisów . Od 1962 roku dekoracja umieszczona jest pod herbem, ponownie przywracajc herb z czasów Philippe le Bold.

Herb Dijon do 1391 roku.
Herb Dijon od 1391 do 1789.
Herb obowizujcy w okresie Pierwszego Cesarstwa .
Herb uywany od 1899 do 1962 roku.

Aby wej gbiej

Bibliografia

: dokument uywany jako ródo tego artykuu.

Henri Chabeuf , Dijon. Pomniki i pamitki , Dijon, Damidot,1894, 442 s.
Eugène Fyot , Dijon, jego przeszo przywoywana przez jego ulice , Dijon, Damidot,1928, 529 s.
Jean Richard , ksit Burgundii i tworzenie Ksistwa z XI ^TH do XIV ^th wieku , Paryu, Les Belles Lettres Societe,1954, 570 s. ( ISBN 978-2-05-100754-2 )
Akademia Dijon, Burgundia w redniowieczu , Regionalne Centrum Bada i Dokumentacji Edukacyjnej,1972
Pierre Gras ( re. ), Historia Dijon , Toulouse, Privat,1987, 432 s. ( ISBN 978-2-7089-4723-8 )
Praca zbiorowa
Jean Richard ( re. ), Dijon. Encyklopedie Miast , Pary, Éditions du Bien Public-Bonneton,1989, 319 s. ( ISBN 2-86253-091-3 )
Praca zbiorowa
Albert Dauzat i Charles Rostaing , Sownik etymologiczny nazw miejscowoci we Francji , Paryu, Librairie Guénégaud,1994
André Gamblin , Francja w swoich regionach , t . 1, CDU i Sedes,1994( ISBN 2-7181-4557-9 )
Pierre Lévêque , Côte-d'Or od czasów prehistorycznych do wspóczesnoci , Dijon, Bordessoules,1996, 476 s. ( ISBN 978-2-903504-43-4 )
Christian Sapin, Dijon. Paléochrétiens vestiges, w Pierwsze chrzecijaskie pomniki we Francji , redaktor Picard i Ministerstwo Kultury i Komunikacji, Pary, 1998, tom 3, Ouest, Nord et Est , s. 55-56 , ( ISBN 2-7084-0531-4 )
Xavier Delamarre, Sownik jzyka galijskiego , Éditions Errance,2003
Jean-François Bazin , Le Tout Dijon , Dijon, Éditions Cléa,2003, 966 s. ( ISBN 978-2-87747-595-2 , czytaj online )
Gérard Taverdet , Nazwy miejscowoci Burgundia , Pary, Wydania Christine Bonneton, coll. "Nazwy miejscowoci Francji",2007
Alain Pigeard , Dijon. Wszyscy ci Burgundowie, którzy zmienili wiat , CRDP Akademii Dijon,1989
Alain Pigeard , Dijon spaceruje ,1994
Jean-François Bazin , Historia departamentu Côte-d'Or , Wyd. Jean-Paul Gisserot,2004
Germain Arfeux, The Crossing of Dijon , edycje l'Escargot Savant, 2017

Powizane artykuy

Linki zewntrzne

Ewidencja organów :
Uwagi w ogólnych sownikach lub encyklopediach :
Zasoby geograficzne :
- Insee (gminy)
Zasoby dotyczce sztuk piknych :
- (w) Grove Art Online
Zasoby muzyczne :
- (pl) MusicBrainz
Zasoby zwizane z organizacjami :
- SYRENA
Oficjalna strona
Oficjalna strona Biura Turystycznego
Muzea i zabytki w Dijon

Uwagi i referencje

Uwagi

Uwagi na temat demografii

Wymowa w jzyku francuskim z Francji znormalizowana fonemicznie transkrybowana zgodnie ze standardem API .
Mapy IGN konsultowane w Géoportail .
A Place Saint-Michel wiercenie, przeprowadzane w XIX ^th wieku wykazay, e warstwa z kredy jest gboka 155 metrów.
Dzienny rekord - 21,3 ° C zosta zmierzony w 1985 roku.
Dzienny rekord + 38,1 ° C zosta zmierzony w 1989 r
Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z now definicj wsi zwalidowan dnia14 listopada 2020 r. w midzyresortowym komitecie wsi.
Pojcie zlewni miast zastpiono w padzierniku 2020 r. starym pojciem obszaru miejskiego , aby umoliwi spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
Wody kontynentalne odnosz si do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj sodkiej wody deszczowej, która znajduje si w gbi ldu.
"Divonne to celtycka nazwa witej fontanny" , w Ausone , Ordo XX, 169.
Sekcje odkopano pod ulicami Berbisey, de la Préfecture, Vauban, Chabot-Charny, pod bulwarem Carnot iw Les Grésilles.
sarkofag pochodzcy z II ^th wieku odkryto Tillot ulicy w 1952 roku.
Jest to liczenie legalnej ludnoci przeprowadzone podczas spisu z 01.01.2006.
Ta delegacja ma poredni wpyw na stymulacj rozwoju gospodarczego miasta, aby zmniejszy ciar danin ksicych.
Zgodnie z konwencj w Wikipedii zachowano zasad wywietlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadajcych wyczerpujcemu badaniu spisowemu dla gmin poniej 10 000 mieszkaców, oraz e populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyej 10 000 mieszkaców, a take najnowsz legaln populacj opublikowan przez INSEE dla wszystkich gmin.
prawny Miejska ludno w ycie z dniem 1 ^st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w ycie z dniem 1 ^st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 ^st stycznia 2018.
Domy z muru pruskiego lub szachulcowego znajduj si przy rue Stéphen-Liégeard, rue Verrerie, rue des Forges (dziedziniec hotelu Chambellan) i rue de la Chouette.

Bibliografia

Pierre Gras ( re. ), Historia Dijon ,1987( patrz bibliografia ):

Gras 1987 , s. 5.
Bold 1987 , s. 401.
Bold 1987 , s. 405-407.
Bold 1987 , s. 16.
Bold 1987 , s. 17.
Gras 1987 , s. 18.
Pyta III .
Gras 1987 , s. 19.
Bold 1987 , s. 28.
Bold 1987 , s. 22.
Bold 1987 , s. 41.
Bold 1987 , s. 43.
Bold 1987 , s. 107.
Bold 1987 , s. 162-163.
Bold 1987 , s. 191.
Bold 1987 , s. 288.
Bold 1987 , s. 377.
Bold 1987 , s. 379.
Bold 1987 , s. 49-50.
Bold 1987 , s. 103-104.
Bold 1987 , s. 166.
Bold 1987 , s. 168-172.
Bold 1987 , s. 312 322.

Pierre Lévêque ( re. ), La Côte-d'Or. Od prehistorii do wspóczesnoci ,1996( patrz bibliografia ):

Lévêque 1996 , s. 118.
Lévêque 1996 , s. 449.
Lévêque 1996 , s. 450-451.
Lévêque 1996 , s. 452.
Lévêque 1996 , s. 435.
Lévêque 1996 , s. 454.
Lévêque 1996 , s. 454-455.
Lévêque 1996 , s. 151-153.

Emmanuel de Pastoret , Zarzdzenia królów Francji III Rasy , Druk Królewski ,1828( przeczytaj online ) :

str. 224-225 , Ordynacja Ludwika XI, Selommes, 19 stycznia 1477 (1476 v. St. (przed Wielkanoc)), Listy abolicyjne na rzecz Cerge i innych poddanych i mieszkaców Ksistwa i Hrabstwa Burgundii .
str. 373 , Ordynacja Ludwika XI, Ablon-sur-Seine , 14 marca 1478 (1477 przed Wielkanoc), Deklaracja dotyczca jurysdykcji ziem ujtych w Ksistwie Burgundii .
str. 521-522 , Ordynacja Ludwika XI, Candé, 5 grudnia 1479, Pobranie funduszy na budow zamku Dijon .
str. 276-278 , Patent listów Ludwika XI, Arras, 6 lipca 1477, Nadzwyczajne uprawnienia dla przywrócenia porzdku w Ksistwie Burgundii .
str. 493-494 , Patent Letters of Louis XI, Dijon, 31 lipca 1479, Confirmation of Privileges of Major, Aldermen and Inhabitants of Dijon .

Oficjalna strona Dijon:

L'Atelier Santé Ville, zjednoczone podejcie do zdrowia wszystkich , na dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Église St-Philibert na dijon.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

Le Jardin des Sciences , na dijon.fr (dostp 18 lipca 2012 ) .

Le jardin Darcy , na dijon.fr (konsultacja 15 lipca 2012 r . ) .

Muzea , na dijon.fr (dostp 09 grudnia 2011 ) .

Muzeum Sztuki Sakralnej , na dijon.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 ) .

Oficjalna strona internetowa Dijon Metropole :

Geografia klimat na stronie grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 r . ) .

Woda Grand Dijon na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Diagnoza gminy i wybory dokonane w celu okrelenia kierunków PADD: charakterystyka miejsca, rodowiska i krajobrazów [PDF] , na plu.grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Wielka Dijon jest zaopatrywana w wod z wielu róde , na stronie grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 r . ) .

" LGV Rhin-Rhône / East Oddzia 2 ^nd priorytet faza " , na grand-dijon.fr (konsultowany w dniu 13 lipca 2012 roku ) .

The Dijon star / La LINO , na grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 ) .

Le Réseau metropolitain Rhin-Rhône , na grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 ) .

Miejskie Historia , na grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 ) .

Planowanie urbanistyczne w aglomeracji , na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

audytorium , na opera-dijon.fr (dostp 27 listopada 2020 r . ) .

Grunty i lokale dla firm , na metropole-dijon.fr (dostp 27 listopada 2020 r . ) .

" Le Grand Dijon vu par ... " , na grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 ) .

Aglomeracja w liczbach na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Miejscowe plany urbanistyczne (PLU) , na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

prawa wojenne , na grand-dijon.fr (dostp 12 lipca 2012 ) .

Military rights na stronie grand-dijon.fr (dostp 28 grudnia 2011 r . ) .

Postaci historyczne urodzone w Dijon na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 28 grudnia 2011 r . ) .

Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych :

Zwyczajne ewolucja populacji EPCIS w Côte-d'Or , na insee.fr (konsultowany w dniu 9 grudnia 2011 roku ) .
" Peny plik Gmina Dijon (21231) " , na insee.fr ,9 sierpnia 2019(dostp 19 sierpnia 2019 ) .
Spis ludnoci 2008 r. jednostka miejska Dijon , na stronie census.insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

Spis ludnoci 2008 r. obszar miejski Dijon , na stronie census.insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

Spis ludnoci 2008 r. strefa zatrudnienia w Dijon , na stronie census.insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

RGP 2017, tabela POP T3, dokument wymieniony w linkach zewntrznych .

Ewolucja i struktura ludnoci w 2015 - strefy zatrudnienia Dijon (2603) , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 9 marca 2019 ) .

Wskanik aktywnoci zawodowej i wskanik zatrudnienia od 1975 r. , na stronie insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

Stopa bezrobocia od 1975 roku , na stronie insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

Aktywno i wskanik zatrudnienia (w sensie spisu) , na stronie insee.fr (konsultacja 16 marca 2021 r . ) .

Dijon Ewolucja i struktura populacji [PDF] , na stronie statistics-locales.insee.fr (dostp 5 czerwca 2012 r . ) .

Podsumowanie statystyczne Francja , na stronie insee.fr (dostp 16 lipca 2012 r . ) .

Przegld brany turystycznej w Burgundii z 2008 r. [PDF] , na stronie insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

Inne referencje:

Historyczny przegld miasta na oficjalnej stronie Grand Dijon .
Klimaty winnic Burgundii .
Zobacz zdjcia Dijon i jego aglomeracji, korzystajc z bezpatnego oprogramowania online Vudavion .
Atlas klimatyczny Côte-d'Or opracowany przez Météo France i Rad Generaln Côte-d'Or , luty 1994, ( ISBN 2-11-085172-4 ) .
Francja w regionach , s. . 314-315.
Dijon Climate na stronie SA Benchmark Group linternaute.com (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Dane klimatyczne MeteoFrance

Dijon-Longvic BA102 Ittimeteo.com

Le climat de Dijon (21) , na meteo-express.com (dostp 16 lutego 2020 r . ) .

[1] Meteociel.fr skonsultowano si w grudniu 2012 r.

Raport klimatyczny w 2008 roku , na stronie internetowej stowarzyszenia Météo Bourgogne (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Gitarzysta Eugène-Humbert. Jak uylimy do wody w starannoci sto lat temu Revue d'histoire de la apteka , 31 ^e année, n ^o 113, 1943. pp. 44-48 (przez Perseusza ).

Francja w jej regionach , s. . 310.

Dijon Métropole , na dijon.fr (dostp 18 sierpnia 2020 r . ) .

" Lotnisko Dijon: co wydarzy si w poniedziaek 1 wrzenia » , Na France 3 Bourgogne-Franche-Comté ,10 czerwca 2020 r.(dostp 6 stycznia 2021 r . ) .

Powrót tramwaju we Francji na stronie letram-dijon.fr, witrynie gminy aglomeracji Dijon (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Dijon , na stronie internetowej stowarzyszenia na rzecz muzeum transportu miejskiego, midzymiastowego i wiejskiego (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Prezentacja projektu tramwajowego w Dijon , na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Zonage rural , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .

" miejska gmina-definition " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .

Zrozumienie siatki gstoci , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostp 25 marca 2021 r . ) .

Dijon Urban Unit 2020 , na https://www.insee.fr/ (dostp 25 marca 2021 ) .

" Baza jednostek miejskich 2020 " , na www.insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 25 marca 2021 r . ) .

Vianney Costemalle, Zawsze wicej mieszkaców w jednostkach miejskich , na insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 25 marca 2021 r . ) .

" Baza obszarów atrakcyjnoci miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 25 marca 2021 r . ) .

Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), We Francji dziewi na dziesi osób mieszka w zlewni miasta , na insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 25 marca 2021 r . ) .

CORINE Land Cover (CLC) Podzia obszarów na 15 stanowisk uytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz bada statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostp 13 maja 2021 r. )

IGN , Ewolucja uytkowania gruntów w miecie na starych mapach i zdjciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostp 13 maja 2021 r . ) . Aby porówna ewolucj midzy dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziau i przesu j w prawo lub w lewo. Aby porówna dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Christiane Perruchot i Michel Samson, Dijon realizuje swoje przemysowe marzenie , na stronie internetowej dziennika Le Monde ,20 lutego 2008(dostp 13 lipca 2012 r . ) .

https://bm.dijon.fr/documents/MEMOIRES%20CACO/1832-2001/1947-1953-023-22-280-358-1364489.pdf

https://bm.dijon.fr/documents/MEMOIRES%20CACO/1832-2001/1959-1962-025-11-283-334-1369194.pdf

https://www.dijon.fr/Dans-votre-quartier

Karine Gougerot , Billardon: historia duej grupy , Creaphis Éditions,2004, 489 s. ( ISBN 978-2-913610-52-1 , przeczytaj online ).

Dz informacji Grand Dijon, n ^o od 17 maja, 2009, s. 12 .

Florence Roussel, Zrównowaony rozwój wymaga inteligencji, a nie technologii , Actu-Environnement ,14 czerwca 2010( przeczytaj online ).

Jak Dijon sta si wiatowej klasy inteligentnym miastem , na L'Obs (dostp 25 kwietnia 2021 r. )

In Dijon, unikalny projekt inteligentnego miasta we Francji SUEZ Groupe , na www.suez.com (dostp 25 kwietnia 2021 r. )

Jamal El Hassani, Dijon rozpoczyna swój projekt inteligentnego miasta, równie ambitny, co ryzykowny , w Journal du dimanche ,11 kwietnia 2019 r.(dostp 25 kwietnia 2021 )

" Divio: Dijon - Pami o kamieniach " , na stronie divio.org, strona Christian Paulus (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Grzegorz z Tours , Historia kocielna Franków , t. . III, J. Renouard,1836, rozdz. 19.

Sownik etymologiczny nazw miejscowoci we Francji , s. 246-247.

Nazwy miejscowoci Burgundii , wejcie Dijon.

Sownik jzyka galijskiego , s. 142.

[2]

" Chemin des Lentillères w Dijon, mapa interaktywna " na Géoportail . Aktywowane warstwy Klasyczne mapy IGN, Granice administracyjne i Hydrografia.

Pierwsi ludzie Dijon , na stronie czasopisma Historia (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[Thévenot et al 2015] Jean-Paul Thévenot, Rémi Martineau, Clément Moreau, Christophe Bontemps, Franck Ducreux, Olivier Lemercier, Michel Prestreau, Jean Duriaud i Jean-Pierre Nicolardot, Neolit przeomu Saony (Saona- et- loire, Wybrzee d'Or) Revue de l'archeologique Est , n ^o 39 ^th dodatekPradzieje Burgundia - stan wiedzy i wyniki 1994-2005 (red Rémi Martineau Yves Pautrat Olivier Lemercier)2015, s. 193-206 ( czytaj online [na academia.edu ]), s. 193 .

Gérard Coulon , The Gallo-Romans: yj, pracuj, wierz, baw si - 54 pne. J.-C.-486 AD. J.-C. , Pary, Errance, 2006. Collection Hespérides , ( ISBN 2-87772-331-3 ) , s. 21 .

Claude Courtépée link autor1 = Claude Courtépée , Ogólny i szczegóowy opis Ksistwa Burgundii, poprzedzony historycznym podsumowaniem tej prowincji , t. 1, LN Frantin,1775( prezentacja online ).

Grégoire de Tours, Historia Francorum , Ksiga III, paragraf XIX, Tumaczenie Robert Latouche , Klasyka historii Francji w redniowieczu , tom 27, s. 165-166 .

Dominique-François-Louis Roget de Belloguet , Dijon pocztki wolne od bajek i bdów, które spowijay je do dzi: po której nastpuje szczególna dysertacja na temat czynów i misji S. Bénigne , Dijon, Lamarche i Drouelle ,1851, 229 s. ( przeczytaj online ).

Klasztor Drioton, Le Castrum divionense , Dijon i Côte-d'Or w 1911 r., t. II, s. 275-281 .

Isabelle Kreta-Protin, Koció i ycie chrzecijaskie w diecezji Troyes w IV ^TH do IX ^th wieku , Prasy Univ. Septentrion, 2002, s. 87 .

Claude-Xavier Girault , Dane historyczne i statystyczne dotyczce departamentu Côte d'Or , Gaulard-Marin,1818, 98 s. ( prezentacja online ) , s. 28.

Mangin , Historia kocielna i obywatelska, polityka, literatura i topografia diecezji Langres i Dijon, która jest rozczonkowaniem , t. 1, Bauche,1765, 552 s. ( prezentacja online ) , s. 65.

Diukowie bordo i tworzenie Ksistwa do XI ^TH do XIV ^p wieku , s. 341.

Jules d'Arbaumont, Esej historyczny o Sainte-Chapelle w Dijon. », Pamitniki Komisji Zabytków Departamentu Wybrzea , t. 6, 1861-1864, s. [63] -166.

Marie-Claude Pascal " budownictwa cywilnego w Dijon w czasie Wielkich Ksit " Dossier de l'Art , n ^O 44 "Splendor Ksit Burgundii"grudzie 1997, s. 12-29 ( ISSN 1161-3122 , podsumowanie )

Hans Stadler, Dziaalno Wolnego Korpusu w internetowym sowniku historycznym Szwajcarii .

Jean-François Bazin, Marie-Claude Pascal, Aimer Dijon , Rennes, Éditions Ouest-France, 1991, s. 15 : "" Ach! Pikne miasto o stu wieach... "Kto to powiedzia, kontemplujc Dijon Henryk i Franciszek I ^st Ani, bez wtpienia, ale cokolwiek

A [rmand] Cornereau, Palace States of Burgundy w Dijon , Dijon, Darantiere, 1890. Yves Beauvalot, budowa paacu Burgundy States i Royal Plaza w Dijon (1674-1725) , Dijon Academy Sciences, Arts and Literatura pikna, 1981, 261 s. Catherine Chédeau, Sophie Jugie, Paac Ksit i Stanu Burgundii , Heritage Publishing, Centre des monuments nationaux, 2007, 87 s.

Historia Akademii , na stronie Akademii Nauk, Sztuki i Literatury Piknej w Dijon (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Jean Bart , Rewolucja Francuska w Burgundii , Clermont-Ferrand, Wydanie i druk francuski,1996, 423 s. ( ISBN 978-2-903377-27-4 ) , s. 125.

Pomnik Darcy, czyli Pomnik zbiornika z fontannami, czyli Wiea cinie Dijon (stopiony) (zastpiony) , na e-monumen.net (dostp 12 sierpnia 2016 ) .

Sprawozdanie ze wit wydanych przez miasto Dijon w dniach 23 i 24 sierpnia 1860 r. na przyjcie LL. MM. Cesarz i cesarzowa z proklamacjami, instrukcjami, przemówieniami itp., itd. , Dijon, J.-E. Rabutot, 1860, 48 s.

Dijon w wojnie 1870 roku , na tej stronie internetowej akademii Dijon (konsultowany w dniu 13 lipca 2012 roku ) .

ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .

Thérèse Dubuisson, Dijon z przeszoci , wydania HC, (2009)

Dijon ekologiczne miasto , na tej stronie Ina ,27 marca 1979(dostp 9 marca 2015 r . ) .

Pierre Sautreuil, poufnej notatki obawy o postpie czeczeskiego przestpczoci zorganizowanej we Francji , na lefigaro.fr ,17 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

Dijon: spoecznoci spotka si zdecydowa na koniec przemocy , na france3-regions.francetvinfo.fr ,17 stycznia 2020(dostp 18 stycznia 2020 r . ) .

Guillaume Chieze, Przemoc w Dijon: jak si tam dostalimy » , na rtl.fr ,16 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

Fabien Leboucq, Anaïs Condomines, Czy bro pokazana na filmach ze star w Dijon jest prawdziwa czy fikcyjna » , Na liberation.fr ,16 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

A. Ma., ND, Niespokojna noc w Chenôve: 'Patrzyem, jak mój samochód idzie z dymem' , na bienpublic.com ,16 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

Dijon: cztery aresztowania po kolejnym wieczorze przemocy w Les Grésilles , na stronie france3-regions.francetvinfo.fr ,15 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

Bénédicte Lutaud, Przemoc w Dijon: 20 rannych i 4 mczyzn skierowanych do prokuratury , na lefigaro.fr ,20 czerwca 2020 r.(dostp 20 czerwca 2020 r . ) .

" Dijon jest bezpieczne, ale ludno nie jest za " , na francetvinfo.fr ,17 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

Napicia w Dijon: wadze publiczne broni si przed wszelkimi rozlunieniami , na lepoint.fr ,16 czerwca 2020 r..

Przemoc w Dijon: ledztwo trwa, dwóch innych Czeczenów zostao oskaronych , na francetvinfo.fr ,18 wrzenia 2020 r..

Hotel Bouhier de Lantenay na terenie prefektury regionu Burgundii i Côte-d'Or (konsultacja 18 lipca 2012 r . ) .

Rada regionalna Bourgogne Franche-Comté: siedziba Regionu bdzie w Besançon , na stronie L'Est Républicain (dostp 9 marca 2019 r . ) .

" Które miasta si zmieniy » , na stronie LCI ,19 marca 2001(dostp 18 lipca 2012 r . ) .

Wyniki wyborów europejskich 2014 .

Wyniki wyborów regionalnych 2015 .

Wyniki wyborów prezydenckich w 2017 roku .

Wyniki wyborów europejskich 2019 .

Ministerstwo Spraw Wewntrznych, Côte-d'Or gmina Dijon , https://elections.interieur.gouv.fr

Nie yje burmistrz Dijon Alain Millot , na stronie ledauphine.com (dostp 27 lipca 2015 r . ) .

Ponownie wybrany burmistrz Dijon, Rebsamen ustpi z rzdu 19 sierpnia , Le Monde ,10 sierpnia 2015 r.( przeczytaj online ).

Publiczne Le Bien , 29 listopada 2007.

Miasta partnerskie , na dijon.fr (dostp 22 lipca 2017 r . ) .

Organizacja spisu na insee.fr .

Insee Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Ranking francuskich miast studenckich na stronie firmy auFeminin.com (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Klasyfikacja generalna miast studenckich 2020-2021 L'Etudiant , na stronie www.letudiant.fr (konsultacja 16 marca 2021 r . ) .

terenie kompleksu szkolnego Monchapet .

Site grupy szkolnej Saint-Joseph w Dijon .

Site grupy COLYSE szkolnego .

Site grupy szkolnej Saint-Bénigne .

Strona internetowa prywatnego liceum Les Arcades .

Strona internetowa szkoy redniej Carnota .

Strona internetowa Lycée Le Castel .

Strona internetowa szkoy redniej Gustave-Eiffel .

Strona internetowa szkoy redniej Hippolyte-Fontaine .

Strona internetowa szkoy redniej Charles-de-Gaulle .

Strona internetowa szkoy redniej Marcs d'Or

Strona internetowa liceum Simone Weil w Dijon

Kluczowe dane / wskaniki Uniwersytetu Burgundii , na oficjalnej stronie Uniwersytetu Burgundii (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Komponenty uB: UFR, szkoy, instytuty na stronie Uniwersytetu Burgundii (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Poznajc CHU , na stronie internetowej Dijon CHU (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Co to jest CGFL » , Na stronie orodka Georges-François Leclerc (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

Dijon czasopismo informacje komunalnych , nasze miasto n ^o 214, czerwiec 2009.

Le Bien Public - Figures - #ACPM , na stronie acpm.fr (dostp 7 sierpnia 2017 r . ) .

Strona internetowa France 3 Bourgogne .

" France Bleu Bourgogne: Premiere radio de Côte-d'Or " , na dijonscope.com ,26 sierpnia 2010(dostp 5 grudnia 2011 ) .

Rocznik Diecezji Dijon 2013 , Flavigny-sur-Ozerain, Tradycje monastyczne, 2012, s. 163-191 .

Historia diecezji , na stronie diecezji Dijon (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

strona gówna , na stronie Kocioa Reformowanego w Dijon, Beaune i Côte-d'Or (dostp 13 lipca 2012 r . ) .

Trzy pytania do ks. Didiera Gonneauda, delegata biskupiego ds. duszpasterstwa ekumenicznego , na stronie internetowej diecezji Dijon (konsultacja 7 lipca 2014 r . ) .

Clément-Janin, Zawiadomienie o spoecznoci ydowskiej w Dijon , Dijon, F. Carré, 1879, 91 s.

" Mosque, Dijon, Cote d'Or " , na trouvetamosquee.fr (dostp 18 lipca 2012 ) ..

Encyklopedia Larousse, 1960.

Podatki lokalne w Dijon na vente.com (dostp 5 czerwca 2012 r . ) .

The gospodarcze strefy aktywnoci powiatu [PDF] , na miejscu komory Dijon handlu i przemysu (konsultowany na 18 lipca, 2012 ) , str. 7 .

Dijon, miasto bez obrazu ^{( Archiwum wikiwix Archive.is Google Co robi )} , Gazette de la Côte d'Or (konsultacje / 09/2019 ) .

" Seb zamyka swoje europejskie centrum badawcze w Caen " , na usinenouvelle.com ,16 czerwca 2009(dostp 28 grudnia 2011 ) .

" Lapierre wchodzi do przemysu tekstylnego " , na usinenouvelle.com ,10 lipca 2003 r.(dostp 28 grudnia 2011 ) .

Centrum umiejtnoci motoryzacyjnych na stronie dijon-developpement.com (dostp 28 grudnia 2011 r . ) .

" Pracownicy Valeo Dijon martwi si o swoj stron " , na usinenouvelle.com ,19 czerwca 2007(dostp 28 grudnia 2011 ) .

" Fournier sprzedaje Urgo " , na usinenouvelle.com ,27 marca 2003 r.(dostp 28 grudnia 2011 ) .

" Urgo ponownie zastanawia si nad swoj strategi przemysow w Dijon " , na usinenouvelle.com ,30 wrzenia 2004 r.(dostp 28 grudnia 2011 ) .

" Urgo reintegruje produkcje na swojej stronie Côte-d'Or " , na usinenouvelle.com ,14 lutego 2007 r.(dostp 28 grudnia 2011 ) .

Oncodesign Biotechnologies ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , Na usinenouvelle.com ,14 kwietnia 2005(dostp 28 grudnia 2011 ) .

" Essilor zmniejsza rozmiary w Mozie " , na usinenouvelle.com ,11 maja 2009(dostp 28 grudnia 2011 ) .

Sagem Défense Sécurité mierzy wysoko dla Dijon ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , Na forumeco.com ,8 wrzenia 2008(dostp 28 grudnia 2011 ) .

" Sagem ustawia celowniki na Dijon " , na usinenouvelle.com ,8 wrzenia 2008(dostp 22 wrzenia 2019 r . ) .

Centra logistyczne i badawczo-rozwojowe w Dijon oraz zakad Appoigny w Yonne równie zostay porzucone na rzecz zakadu Chevigny-Saint-Sauveur (Côte-d'Or), z planowanymi 245 zwolnieniami z 453 pracowników, zobacz Usine Nouvelle 20 listopada 2008 ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , na usinenouvelle.com (konsultacja w 09.09.2019 ) : Cztery witryny s zamknite, Usine News 27 listopada 2008 : Zamknicie dwóch fabryk Amora-Maille, Usine Nouvelle 2 lipca 2009 : Potwierdzenie zamknicia zabytkowej fabryki w Dijon

Kluczowe dane dla turystyki w Côte-d'Or , na cotedor.fr , rady departamentu Côte-d'Or (konsultowany w dniu 14 lipca 2012 roku ) .

grupa = Uwaga

Placido Llorca, Wina w Dijon , na nin.vigne.com ,2012(dostp 19 czerwca 2012 r . ) .

Institut National de l'Audiovisuel- Ina.fr , Dijon: Pocztek niw w marcs d'Or , na ina.fr (dostp 19 sierpnia 2019 ) .

Dijon winnica , na dijon.fr (dostp 19 sierpnia 2019 r . ) .

Opowie o sowie z Dijon zdobywa wiatow nagrod za ksiki dla dzieci w esperanto w Seulu , na bienpublic.com (dostp 22 wrzenia 2019 ) .

Zobacz plik na stronie France 3 Bourgogne Franche-Comté .

Gazeta Grand Dijon, 17 maja 2009, s. 16.

FJ, Koció parafialny Saint-Philibert, Monique Jannet i Fabienne Joubert (re.), Frédérique Bouvard, Denis Périchon (koordynacja generalna), Rzeba redniowieczna w Burgundii Kolekcja lapidarium Muzeum Archeologicznego w Dijon , Dijon, Wydawnictwo Uniwersytetu Dijon, 2000, s. 260 .

Le Jacquemart , na notre-dame-dijon.net (dostp 28 grudnia 2011 ) .

" Byy charterhouse z Champmol obecnie psychoterapeutyczne centrum Dijon " , zawiadomienie n ^o PA00112257, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .

Pustelnia Champmol , Biuletyn du Renouveau du Vieux-Dijon , n ^O 42, 2007.

Claude Garino , Zegary soneczne Burgundii , Éditions de l'Armançon, 2004, ( ISBN 2-84479-066-6 ) .

Regionalny konkurs miast i wsi kwitncych w Burgundii 2007 [PDF] , na stronie bourgogne-tourisme-pro.com (dostp 5 lipca 2012 r . ) .

" Plik: Dijon miasto wymyla sztuki i historii jego przyszo ", Dijon notre ville , n ^o 200,Luty 2008, s. 17.

budet miasta prezentowany przez lokaln sekcj PS

The discreet fame of the Consortium of Dijon , o France 3 Bourgogne-Franche-Comté (dostp 8 lutego 2019 r . ) .

Wielu autorów, Kompilacja: dowiadczenie wystawiennicze , Dijon, Les presses du Réel,1998, 618 s. ( ISBN 2-84066-032-6 ).

Ville de Dijon , na dijon.fr (dostp 8 lutego 2019 r . ) .

Le Consortium centre d'art , na stronie leconsortium.fr .

Dijon: Miasta gastronomia, chodmy! » , On France 3 Bourgogne-Franche-Comté (dostp 19 sierpnia 2019 ) .

" » ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , Na alimentation.gouv.fr (konsultacja 22 wrzenia 2019 r . ) .

Kino Olympia w Dijon , na stronie salle-cinema.com ,29 lipca 2009(dostp 12 lipca 2012 r . ) .

Kino Eldorado w Dijon , na salle-cinema.com ,29 lipca 2009(dostp 12 lipca 2012 r . ) .

Dijon International Adventure Film Festival 2012 , na stronie internetowej Ecrans de l'Aventure (dostp 12 lipca 2012 ) .

" Dijon Lexicon " , na divio.org ( dostp 28 grudnia 2011 ) .

Oficjalna strona Midzynarodowych Targów Gastronomicznych .

" W Dijon otworzy si francuska szkoa gastronomiczna Ferrandi " , francebleu.fr ,20 padziernika 2017 r..

Centrum szkoleniowe wymylone przez nagrodzonego gwiazdk Michelin szefa kuchni Thierry'ego Marxa osiedli si w Dijon , na bienpublic.fr ,30 marca 2017 r..

Mach 2.2 - Journal of Air bazowa 102 Guynemer, n ^o 434, 1 ^st semestr 2010

Place de Dijon ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , On fortiff.be ( konsultacja 12 lipca 2012 ) .

Pierre Gounand, Dijon 1940-1944: skrzyowanie wojen , Albert,1990, 443 s. , s. 14-15.

Borel D'Hauterive: Historia herbów miast Francji: Dijon , na euraldic.com (dostp 6 maja 2011 r . ) .

Jean-François Bazin , s. 36.

Mamy nadzieję, że informacje, które zgromadziliśmy na temat Dijon, były dla Ciebie przydatne. Jeśli tak, nie zapomnij polecić nas swoim przyjaciołom i rodzinie oraz pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skontaktować, jeśli będziesz nas potrzebować. Jeśli mimo naszych starań uznasz, że informacje podane na temat _title nie są całkowicie poprawne lub że powinniśmy coś dodać lub poprawić, będziemy wdzięczni za poinformowanie nas o tym. Dostarczanie najlepszych i najbardziej wyczerpujących informacji na temat Dijon i każdego innego tematu jest istotą tej strony internetowej; kierujemy się tym samym duchem, który inspirował twórców Encyclopedia Project, i z tego powodu mamy nadzieję, że to, co znalazłeś o Dijon na tej stronie pomogło Ci poszerzyć swoją wiedzę.

[1] Wymowa w jzyku francuskim z Francji znormalizowana fonemicznie transkrybowana zgodnie ze standardem API .

[4] Mapy IGN konsultowane w Géoportail .

[6] A Place Saint-Michel wiercenie, przeprowadzane w XIX ^th wieku wykazay, e warstwa z kredy jest gboka 155 metrów.

[19] Dzienny rekord - 21,3 ° C zosta zmierzony w 1985 roku.

[20] Dzienny rekord + 38,1 ° C zosta zmierzony w 1989 r

[32] Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z now definicj wsi zwalidowan dnia14 listopada 2020 r. w midzyresortowym komitecie wsi.

[39] Pojcie zlewni miast zastpiono w padzierniku 2020 r. starym pojciem obszaru miejskiego , aby umoliwi spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .

[42] Wody kontynentalne odnosz si do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj sodkiej wody deszczowej, która znajduje si w gbi ldu.

[67] "Divonne to celtycka nazwa witej fontanny" , w Ausone , Ordo XX, 169.

[78] Sekcje odkopano pod ulicami Berbisey, de la Préfecture, Vauban, Chabot-Charny, pod bulwarem Carnot iw Les Grésilles.

[80] sarkofag pochodzcy z II ^th wieku odkryto Tillot ulicy w 1952 roku.

[127] Jest to liczenie legalnej ludnoci przeprowadzone podczas spisu z 01.01.2006.

[145] Ta delegacja ma poredni wpyw na stymulacj rozwoju gospodarczego miasta, aby zmniejszy ciar danin ksicych.

[160] Zgodnie z konwencj w Wikipedii zachowano zasad wywietlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadajcych wyczerpujcemu badaniu spisowemu dla gmin poniej 10 000 mieszkaców, oraz e populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyej 10 000 mieszkaców, a take najnowsz legaln populacj opublikowan przez INSEE dla wszystkich gmin.

[Pop_mun_2018-161] rawny Miejska ludno w ycie z dniem 1 ^st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w ycie z dniem 1 ^st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 ^st stycznia 2018.

[223] Domy z muru pruskiego lub szachulcowego znajduj si przy rue Stéphen-Liégeard, rue Verrerie, rue des Forges (dziedziniec hotelu Chambellan) i rue de la Chouette.

[p5-5] Gras 1987 , s. 5.

[47] Bold 1987 , s. 401.

[51] Bold 1987 , s. 405-407.

[63] Bold 1987 , s. 16.

[65] Bold 1987 , s. 17.

[p18-70] Gras 1987 , s. 18.

[75] Pyta III .

[p19-76] Gras 1987 , s. 19.

[79] Bold 1987 , s. 28.

[81] Bold 1987 , s. 22.

[87] Bold 1987 , s. 41.

[90] Bold 1987 , s. 43.

[100] Bold 1987 , s. 107.

[105] Bold 1987 , s. 162-163.

[106] Bold 1987 , s. 191.

[110] Bold 1987 , s. 288.

[114] Bold 1987 , s. 377.

[115] Bold 1987 , s. 379.

[144] Bold 1987 , s. 49-50.

[146] Bold 1987 , s. 103-104.

[147] Bold 1987 , s. 166.

[148] Bold 1987 , s. 168-172.

[198] Bold 1987 , s. 312 322.

[83] Lévêque 1996 , s. 118.

[131] Lévêque 1996 , s. 449.

[132] Lévêque 1996 , s. 450-451.

[133] Lévêque 1996 , s. 452.

[134] Lévêque 1996 , s. 435.

[135] Lévêque 1996 , s. 454.

[136] Lévêque 1996 , s. 454-455.

[143] Lévêque 1996 , s. 151-153.

[94] str. 224-225 , Ordynacja Ludwika XI, Selommes, 19 stycznia 1477 (1476 v. St. (przed Wielkanoc)), Listy abolicyjne na rzecz Cerge i innych poddanych i mieszkaców Ksistwa i Hrabstwa Burgundii .

[95] str. 373 , Ordynacja Ludwika XI, Ablon-sur-Seine , 14 marca 1478 (1477 przed Wielkanoc), Deklaracja dotyczca jurysdykcji ziem ujtych w Ksistwie Burgundii .

[96] str. 521-522 , Ordynacja Ludwika XI, Candé, 5 grudnia 1479, Pobranie funduszy na budow zamku Dijon .

[97] str. 276-278 , Patent listów Ludwika XI, Arras, 6 lipca 1477, Nadzwyczajne uprawnienia dla przywrócenia porzdku w Ksistwie Burgundii .

[98] str. 493-494 , Patent Letters of Louis XI, Dijon, 31 lipca 1479, Confirmation of Privileges of Major, Aldermen and Inhabitants of Dijon .

[185] L'Atelier Santé Ville, zjednoczone podejcie do zdrowia wszystkich , na dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[227] Église St-Philibert na dijon.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

[JardinDesSciences-234] Le Jardin des Sciences , na dijon.fr (dostp 18 lipca 2012 ) .

[235] Le jardin Darcy , na dijon.fr (konsultacja 15 lipca 2012 r . ) .

[musees-237] Muzea , na dijon.fr (dostp 09 grudnia 2011 ) .

[238] Muzeum Sztuki Sakralnej , na dijon.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 ) .

[11] Geografia klimat na stronie grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 r . ) .

[12] Woda Grand Dijon na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[13] Diagnoza gminy i wybory dokonane w celu okrelenia kierunków PADD: charakterystyka miejsca, rodowiska i krajobrazów [PDF] , na plu.grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[14] Wielka Dijon jest zaopatrywana w wod z wielu róde , na stronie grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 r . ) .

[24] " LGV Rhin-Rhône / East Oddzia 2 ^nd priorytet faza " , na grand-dijon.fr (konsultowany w dniu 13 lipca 2012 roku ) .

[26] The Dijon star / La LINO , na grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 ) .

[ReseauRhinRhone-27] Le Réseau metropolitain Rhin-Rhône , na grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 ) .

[histurbaine-46] Miejskie Historia , na grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 ) .

[53] Planowanie urbanistyczne w aglomeracji , na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[54] udytorium , na opera-dijon.fr (dostp 27 listopada 2020 r . ) .

[+1-55] Grunty i lokale dla firm , na metropole-dijon.fr (dostp 27 listopada 2020 r . ) .

[100clochers-102] " Le Grand Dijon vu par ... " , na grand-dijon.fr (dostp 13 lipca 2012 ) .

[128] Aglomeracja w liczbach na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[152] Miejscowe plany urbanistyczne (PLU) , na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[militaire-254] rawa wojenne , na grand-dijon.fr (dostp 12 lipca 2012 ) .

[255] Military rights na stronie grand-dijon.fr (dostp 28 grudnia 2011 r . ) .

[257] Postaci historyczne urodzone w Dijon na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 28 grudnia 2011 r . ) .

[evpop08-154] Zwyczajne ewolucja populacji EPCIS w Côte-d'Or , na insee.fr (konsultowany w dniu 9 grudnia 2011 roku ) .

[155] " Peny plik Gmina Dijon (21231) " , na insee.fr ,9 sierpnia 2019(dostp 19 sierpnia 2019 ) .

[156] Spis ludnoci 2008 r. jednostka miejska Dijon , na stronie census.insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

[157] Spis ludnoci 2008 r. obszar miejski Dijon , na stronie census.insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

[158] Spis ludnoci 2008 r. strefa zatrudnienia w Dijon , na stronie census.insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

[163] RGP 2017, tabela POP T3, dokument wymieniony w linkach zewntrznych .

[164] Ewolucja i struktura ludnoci w 2015 - strefy zatrudnienia Dijon (2603) , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 9 marca 2019 ) .

[165] Wskanik aktywnoci zawodowej i wskanik zatrudnienia od 1975 r. , na stronie insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

[166] Stopa bezrobocia od 1975 roku , na stronie insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

[167] Aktywno i wskanik zatrudnienia (w sensie spisu) , na stronie insee.fr (konsultacja 16 marca 2021 r . ) .

[199] Dijon Ewolucja i struktura populacji [PDF] , na stronie statistics-locales.insee.fr (dostp 5 czerwca 2012 r . ) .

[200] Podsumowanie statystyczne Francja , na stronie insee.fr (dostp 16 lipca 2012 r . ) .

[218] Przegld brany turystycznej w Burgundii z 2008 r. [PDF] , na stronie insee.fr (konsultacja 9 grudnia 2011 r . ) .

[grand-dijon.fr-2] Historyczny przegld miasta na oficjalnej stronie Grand Dijon .

[Unesco.org-3] Klimaty winnic Burgundii .

[7] Zobacz zdjcia Dijon i jego aglomeracji, korzystajc z bezpatnego oprogramowania online Vudavion .

[MF_et_CGCO-8] Atlas klimatyczny Côte-d'Or opracowany przez Météo France i Rad Generaln Côte-d'Or , luty 1994, ( ISBN 2-11-085172-4 ) .

[9] Francja w regionach , s. . 314-315.

[linternaute-climat-10] Dijon Climate na stronie SA Benchmark Group linternaute.com (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[15] Dane klimatyczne MeteoFrance

[16] Dijon-Longvic BA102 Ittimeteo.com

[climat-17] Le climat de Dijon (21) , na meteo-express.com (dostp 16 lutego 2020 r . ) .

[18] [1] Meteociel.fr skonsultowano si w grudniu 2012 r.

[21] Raport klimatyczny w 2008 roku , na stronie internetowej stowarzyszenia Météo Bourgogne (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[22] Gitarzysta Eugène-Humbert. Jak uylimy do wody w starannoci sto lat temu Revue d'histoire de la apteka , 31 ^e année, n ^o 113, 1943. pp. 44-48 (przez Perseusza ).

[LFr-23] Francja w jej regionach , s. . 310.

[25] Dijon Métropole , na dijon.fr (dostp 18 sierpnia 2020 r . ) .

[28] " Lotnisko Dijon: co wydarzy si w poniedziaek 1 wrzenia » , Na France 3 Bourgogne-Franche-Comté ,10 czerwca 2020 r.(dostp 6 stycznia 2021 r . ) .

[29] Powrót tramwaju we Francji na stronie letram-dijon.fr, witrynie gminy aglomeracji Dijon (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[30] Dijon , na stronie internetowej stowarzyszenia na rzecz muzeum transportu miejskiego, midzymiastowego i wiejskiego (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[31] Prezentacja projektu tramwajowego w Dijon , na stronie grand-dijon.fr (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[33] Zonage rural , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .

[34] " miejska gmina-definition " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .

[35] Zrozumienie siatki gstoci , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostp 25 marca 2021 r . ) .

[36] Dijon Urban Unit 2020 , na https://www.insee.fr/ (dostp 25 marca 2021 ) .

[UU2020-37] " Baza jednostek miejskich 2020 " , na www.insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 25 marca 2021 r . ) .

[UU20202b-38] Vianney Costemalle, Zawsze wicej mieszkaców w jednostkach miejskich , na insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 25 marca 2021 r . ) .

[AAV2020-40] " Baza obszarów atrakcyjnoci miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 25 marca 2021 r . ) .

[AAV20202b-41] Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), We Francji dziewi na dziesi osób mieszka w zlewni miasta , na insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 25 marca 2021 r . ) .

[CLC-43] CORINE Land Cover (CLC) Podzia obszarów na 15 stanowisk uytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz bada statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostp 13 maja 2021 r. )

[44] IGN , Ewolucja uytkowania gruntów w miecie na starych mapach i zdjciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostp 13 maja 2021 r . ) . Aby porówna ewolucj midzy dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziau i przesu j w prawo lub w lewo. Aby porówna dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

[45] Christiane Perruchot i Michel Samson, Dijon realizuje swoje przemysowe marzenie , na stronie internetowej dziennika Le Monde ,20 lutego 2008(dostp 13 lipca 2012 r . ) .

[48] ttps://bm.dijon.fr/documents/MEMOIRES%20CACO/1832-2001/1947-1953-023-22-280-358-1364489.pdf

[49] ttps://bm.dijon.fr/documents/MEMOIRES%20CACO/1832-2001/1959-1962-025-11-283-334-1369194.pdf

[50] ttps://www.dijon.fr/Dans-votre-quartier

[52] Karine Gougerot , Billardon: historia duej grupy , Creaphis Éditions,2004, 489 s. ( ISBN 978-2-913610-52-1 , przeczytaj online ).

[56] Dz informacji Grand Dijon, n ^o od 17 maja, 2009, s. 12 .

[57] Florence Roussel, Zrównowaony rozwój wymaga inteligencji, a nie technologii , Actu-Environnement ,14 czerwca 2010( przeczytaj online ).

[+2-58] Jak Dijon sta si wiatowej klasy inteligentnym miastem , na L'Obs (dostp 25 kwietnia 2021 r. )

[59] In Dijon, unikalny projekt inteligentnego miasta we Francji SUEZ Groupe , na www.suez.com (dostp 25 kwietnia 2021 r. )

[60] Jamal El Hassani, Dijon rozpoczyna swój projekt inteligentnego miasta, równie ambitny, co ryzykowny , w Journal du dimanche ,11 kwietnia 2019 r.(dostp 25 kwietnia 2021 )

[61] " Divio: Dijon - Pami o kamieniach " , na stronie divio.org, strona Christian Paulus (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[62] Grzegorz z Tours , Historia kocielna Franków , t. . III, J. Renouard,1836, rozdz. 19.

[64] Sownik etymologiczny nazw miejscowoci we Francji , s. 246-247.

[66] Nazwy miejscowoci Burgundii , wejcie Dijon.

[68] Sownik jzyka galijskiego , s. 142.

[69] [2]

[geoportl_tourteix-71] " Chemin des Lentillères w Dijon, mapa interaktywna " na Géoportail . Aktywowane warstwy Klasyczne mapy IGN, Granice administracyjne i Hydrografia.

[72] Pierwsi ludzie Dijon , na stronie czasopisma Historia (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[2015thevenot193-73] [Thévenot et al 2015] Jean-Paul Thévenot, Rémi Martineau, Clément Moreau, Christophe Bontemps, Franck Ducreux, Olivier Lemercier, Michel Prestreau, Jean Duriaud i Jean-Pierre Nicolardot, Neolit przeomu Saony (Saona- et- loire, Wybrzee d'Or) Revue de l'archeologique Est , n ^o 39 ^th dodatekPradzieje Burgundia - stan wiedzy i wyniki 1994-2005 (red Rémi Martineau Yves Pautrat Olivier Lemercier)2015, s. 193-206 ( czytaj online [na academia.edu ]), s. 193 .

[74] Gérard Coulon , The Gallo-Romans: yj, pracuj, wierz, baw si - 54 pne. J.-C.-486 AD. J.-C. , Pary, Errance, 2006. Collection Hespérides , ( ISBN 2-87772-331-3 ) , s. 21 .

[77] Claude Courtépée link autor1 = Claude Courtépée , Ogólny i szczegóowy opis Ksistwa Burgundii, poprzedzony historycznym podsumowaniem tej prowincji , t. 1, LN Frantin,1775( prezentacja online ).

[82] Grégoire de Tours, Historia Francorum , Ksiga III, paragraf XIX, Tumaczenie Robert Latouche , Klasyka historii Francji w redniowieczu , tom 27, s. 165-166 .

[84] Dominique-François-Louis Roget de Belloguet , Dijon pocztki wolne od bajek i bdów, które spowijay je do dzi: po której nastpuje szczególna dysertacja na temat czynów i misji S. Bénigne , Dijon, Lamarche i Drouelle ,1851, 229 s. ( przeczytaj online ).

[85] Klasztor Drioton, Le Castrum divionense , Dijon i Côte-d'Or w 1911 r., t. II, s. 275-281 .

[86] Isabelle Kreta-Protin, Koció i ycie chrzecijaskie w diecezji Troyes w IV ^TH do IX ^th wieku , Prasy Univ. Septentrion, 2002, s. 87 .

[88] Claude-Xavier Girault , Dane historyczne i statystyczne dotyczce departamentu Côte d'Or , Gaulard-Marin,1818, 98 s. ( prezentacja online ) , s. 28.

[89] Mangin , Historia kocielna i obywatelska, polityka, literatura i topografia diecezji Langres i Dijon, która jest rozczonkowaniem , t. 1, Bauche,1765, 552 s. ( prezentacja online ) , s. 65.

[91] Diukowie bordo i tworzenie Ksistwa do XI ^TH do XIV ^p wieku , s. 341.

[92] Jules d'Arbaumont, Esej historyczny o Sainte-Chapelle w Dijon. », Pamitniki Komisji Zabytków Departamentu Wybrzea , t. 6, 1861-1864, s. [63] -166.

[93] Marie-Claude Pascal " budownictwa cywilnego w Dijon w czasie Wielkich Ksit " Dossier de l'Art , n ^O 44 "Splendor Ksit Burgundii"grudzie 1997, s. 12-29 ( ISSN 1161-3122 , podsumowanie )

[Stadler-99] Hans Stadler, Dziaalno Wolnego Korpusu w internetowym sowniku historycznym Szwajcarii .

[101] Jean-François Bazin, Marie-Claude Pascal, Aimer Dijon , Rennes, Éditions Ouest-France, 1991, s. 15 : "" Ach! Pikne miasto o stu wieach... "Kto to powiedzia, kontemplujc Dijon Henryk i Franciszek I ^st Ani, bez wtpienia, ale cokolwiek

[103] A [rmand] Cornereau, Palace States of Burgundy w Dijon , Dijon, Darantiere, 1890. Yves Beauvalot, budowa paacu Burgundy States i Royal Plaza w Dijon (1674-1725) , Dijon Academy Sciences, Arts and Literatura pikna, 1981, 261 s. Catherine Chédeau, Sophie Jugie, Paac Ksit i Stanu Burgundii , Heritage Publishing, Centre des monuments nationaux, 2007, 87 s.

[104] Historia Akademii , na stronie Akademii Nauk, Sztuki i Literatury Piknej w Dijon (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[107] Jean Bart , Rewolucja Francuska w Burgundii , Clermont-Ferrand, Wydanie i druk francuski,1996, 423 s. ( ISBN 978-2-903377-27-4 ) , s. 125.

[108] Pomnik Darcy, czyli Pomnik zbiornika z fontannami, czyli Wiea cinie Dijon (stopiony) (zastpiony) , na e-monumen.net (dostp 12 sierpnia 2016 ) .

[109] Sprawozdanie ze wit wydanych przez miasto Dijon w dniach 23 i 24 sierpnia 1860 r. na przyjcie LL. MM. Cesarz i cesarzowa z proklamacjami, instrukcjami, przemówieniami itp., itd. , Dijon, J.-E. Rabutot, 1860, 48 s.

[111] Dijon w wojnie 1870 roku , na tej stronie internetowej akademii Dijon (konsultowany w dniu 13 lipca 2012 roku ) .

[Cassini-112] ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .

[113] Thérèse Dubuisson, Dijon z przeszoci , wydania HC, (2009)

[116] Dijon ekologiczne miasto , na tej stronie Ina ,27 marca 1979(dostp 9 marca 2015 r . ) .

[:1-117] Pierre Sautreuil, poufnej notatki obawy o postpie czeczeskiego przestpczoci zorganizowanej we Francji , na lefigaro.fr ,17 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

[:02-118] Dijon: spoecznoci spotka si zdecydowa na koniec przemocy , na france3-regions.francetvinfo.fr ,17 stycznia 2020(dostp 18 stycznia 2020 r . ) .

[119] Guillaume Chieze, Przemoc w Dijon: jak si tam dostalimy » , na rtl.fr ,16 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

[120] Fabien Leboucq, Anaïs Condomines, Czy bro pokazana na filmach ze star w Dijon jest prawdziwa czy fikcyjna » , Na liberation.fr ,16 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

[121] A. Ma., ND, Niespokojna noc w Chenôve: 'Patrzyem, jak mój samochód idzie z dymem' , na bienpublic.com ,16 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

[122] Dijon: cztery aresztowania po kolejnym wieczorze przemocy w Les Grésilles , na stronie france3-regions.francetvinfo.fr ,15 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

[:2-123] Bénédicte Lutaud, Przemoc w Dijon: 20 rannych i 4 mczyzn skierowanych do prokuratury , na lefigaro.fr ,20 czerwca 2020 r.(dostp 20 czerwca 2020 r . ) .

[124] " Dijon jest bezpieczne, ale ludno nie jest za " , na francetvinfo.fr ,17 czerwca 2020 r.(dostp 18 czerwca 2020 r . ) .

[125] Napicia w Dijon: wadze publiczne broni si przed wszelkimi rozlunieniami , na lepoint.fr ,16 czerwca 2020 r..

[126] Przemoc w Dijon: ledztwo trwa, dwóch innych Czeczenów zostao oskaronych , na francetvinfo.fr ,18 wrzenia 2020 r..

[129] Hotel Bouhier de Lantenay na terenie prefektury regionu Burgundii i Côte-d'Or (konsultacja 18 lipca 2012 r . ) .

[130] Rada regionalna Bourgogne Franche-Comté: siedziba Regionu bdzie w Besançon , na stronie L'Est Républicain (dostp 9 marca 2019 r . ) .

[137] " Które miasta si zmieniy » , na stronie LCI ,19 marca 2001(dostp 18 lipca 2012 r . ) .

[138] Wyniki wyborów europejskich 2014 .

[139] Wyniki wyborów regionalnych 2015 .

[140] Wyniki wyborów prezydenckich w 2017 roku .

[141] Wyniki wyborów europejskich 2019 .

[142] Ministerstwo Spraw Wewntrznych, Côte-d'Or gmina Dijon , https://elections.interieur.gouv.fr

[149] Nie yje burmistrz Dijon Alain Millot , na stronie ledauphine.com (dostp 27 lipca 2015 r . ) .

[150] Ponownie wybrany burmistrz Dijon, Rebsamen ustpi z rzdu 19 sierpnia , Le Monde ,10 sierpnia 2015 r.( przeczytaj online ).

[151] Publiczne Le Bien , 29 listopada 2007.

[153] Miasta partnerskie , na dijon.fr (dostp 22 lipca 2017 r . ) .

[insee_orga_rec-159] Organizacja spisu na insee.fr .

[162] Insee Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

[168] Ranking francuskich miast studenckich na stronie firmy auFeminin.com (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[169] Klasyfikacja generalna miast studenckich 2020-2021 L'Etudiant , na stronie www.letudiant.fr (konsultacja 16 marca 2021 r . ) .

[cite-scolaire-montchapet-170] terenie kompleksu szkolnego Monchapet .

[groupe-stjo-171] Site grupy szkolnej Saint-Joseph w Dijon .

[groupe-colyse-172] Site grupy COLYSE szkolnego .

[groupe-stbe-173] Site grupy szkolnej Saint-Bénigne .

[174] Strona internetowa prywatnego liceum Les Arcades .

[175] Strona internetowa szkoy redniej Carnota .

[176] Strona internetowa Lycée Le Castel .

[177] Strona internetowa szkoy redniej Gustave-Eiffel .

[178] Strona internetowa szkoy redniej Hippolyte-Fontaine .

[179] Strona internetowa szkoy redniej Charles-de-Gaulle .

[180] Strona internetowa szkoy redniej Marcs d'Or

[181] Strona internetowa liceum Simone Weil w Dijon

[182] Kluczowe dane / wskaniki Uniwersytetu Burgundii , na oficjalnej stronie Uniwersytetu Burgundii (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[183] Komponenty uB: UFR, szkoy, instytuty na stronie Uniwersytetu Burgundii (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[184] Poznajc CHU , na stronie internetowej Dijon CHU (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[186] Co to jest CGFL » , Na stronie orodka Georges-François Leclerc (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[187] Dijon czasopismo informacje komunalnych , nasze miasto n ^o 214, czerwiec 2009.

[188] Le Bien Public - Figures - #ACPM , na stronie acpm.fr (dostp 7 sierpnia 2017 r . ) .

[189] Strona internetowa France 3 Bourgogne .

[190] " France Bleu Bourgogne: Premiere radio de Côte-d'Or " , na dijonscope.com ,26 sierpnia 2010(dostp 5 grudnia 2011 ) .

[191] Rocznik Diecezji Dijon 2013 , Flavigny-sur-Ozerain, Tradycje monastyczne, 2012, s. 163-191 .

[192] Historia diecezji , na stronie diecezji Dijon (konsultacja 13 lipca 2012 r . ) .

[193] strona gówna , na stronie Kocioa Reformowanego w Dijon, Beaune i Côte-d'Or (dostp 13 lipca 2012 r . ) .

[194] Trzy pytania do ks. Didiera Gonneauda, delegata biskupiego ds. duszpasterstwa ekumenicznego , na stronie internetowej diecezji Dijon (konsultacja 7 lipca 2014 r . ) .

[195] Clément-Janin, Zawiadomienie o spoecznoci ydowskiej w Dijon , Dijon, F. Carré, 1879, 91 s.

[196] " Mosque, Dijon, Cote d'Or " , na trouvetamosquee.fr (dostp 18 lipca 2012 ) ..

[197] Encyklopedia Larousse, 1960.

[201] Podatki lokalne w Dijon na vente.com (dostp 5 czerwca 2012 r . ) .

[202] The gospodarcze strefy aktywnoci powiatu [PDF] , na miejscu komory Dijon handlu i przemysu (konsultowany na 18 lipca, 2012 ) , str. 7 .

[gazette_côte_d_or-203] Dijon, miasto bez obrazu ^{( Archiwum wikiwix Archive.is Google Co robi )} , Gazette de la Côte d'Or (konsultacje / 09/2019 ) .

[204] " Seb zamyka swoje europejskie centrum badawcze w Caen " , na usinenouvelle.com ,16 czerwca 2009(dostp 28 grudnia 2011 ) .

[205] " Lapierre wchodzi do przemysu tekstylnego " , na usinenouvelle.com ,10 lipca 2003 r.(dostp 28 grudnia 2011 ) .

[206] Centrum umiejtnoci motoryzacyjnych na stronie dijon-developpement.com (dostp 28 grudnia 2011 r . ) .

[207] " Pracownicy Valeo Dijon martwi si o swoj stron " , na usinenouvelle.com ,19 czerwca 2007(dostp 28 grudnia 2011 ) .

[208] " Fournier sprzedaje Urgo " , na usinenouvelle.com ,27 marca 2003 r.(dostp 28 grudnia 2011 ) .

[209] " Urgo ponownie zastanawia si nad swoj strategi przemysow w Dijon " , na usinenouvelle.com ,30 wrzenia 2004 r.(dostp 28 grudnia 2011 ) .

[210] " Urgo reintegruje produkcje na swojej stronie Côte-d'Or " , na usinenouvelle.com ,14 lutego 2007 r.(dostp 28 grudnia 2011 ) .

[211] Oncodesign Biotechnologies ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , Na usinenouvelle.com ,14 kwietnia 2005(dostp 28 grudnia 2011 ) .

[212] " Essilor zmniejsza rozmiary w Mozie " , na usinenouvelle.com ,11 maja 2009(dostp 28 grudnia 2011 ) .

[213] Sagem Défense Sécurité mierzy wysoko dla Dijon ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , Na forumeco.com ,8 wrzenia 2008(dostp 28 grudnia 2011 ) .

[214] " Sagem ustawia celowniki na Dijon " , na usinenouvelle.com ,8 wrzenia 2008(dostp 22 wrzenia 2019 r . ) .

[215] Centra logistyczne i badawczo-rozwojowe w Dijon oraz zakad Appoigny w Yonne równie zostay porzucone na rzecz zakadu Chevigny-Saint-Sauveur (Côte-d'Or), z planowanymi 245 zwolnieniami z 453 pracowników, zobacz Usine Nouvelle 20 listopada 2008 ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , na usinenouvelle.com (konsultacja w 09.09.2019 ) : Cztery witryny s zamknite, Usine News 27 listopada 2008 : Zamknicie dwóch fabryk Amora-Maille, Usine Nouvelle 2 lipca 2009 : Potwierdzenie zamknicia zabytkowej fabryki w Dijon

[TourismeCG-216] Kluczowe dane dla turystyki w Côte-d'Or , na cotedor.fr , rady departamentu Côte-d'Or (konsultowany w dniu 14 lipca 2012 roku ) .

[217] rupa = Uwaga

[219] Placido Llorca, Wina w Dijon , na nin.vigne.com ,2012(dostp 19 czerwca 2012 r . ) .

[220] Institut National de l'Audiovisuel- Ina.fr , Dijon: Pocztek niw w marcs d'Or , na ina.fr (dostp 19 sierpnia 2019 ) .

[221] Dijon winnica , na dijon.fr (dostp 19 sierpnia 2019 r . ) .

[222] Opowie o sowie z Dijon zdobywa wiatow nagrod za ksiki dla dzieci w esperanto w Seulu , na bienpublic.com (dostp 22 wrzenia 2019 ) .

[224] Zobacz plik na stronie France 3 Bourgogne Franche-Comté .

[225] Gazeta Grand Dijon, 17 maja 2009, s. 16.

[226] FJ, Koció parafialny Saint-Philibert, Monique Jannet i Fabienne Joubert (re.), Frédérique Bouvard, Denis Périchon (koordynacja generalna), Rzeba redniowieczna w Burgundii Kolekcja lapidarium Muzeum Archeologicznego w Dijon , Dijon, Wydawnictwo Uniwersytetu Dijon, 2000, s. 260 .

[228] Le Jacquemart , na notre-dame-dijon.net (dostp 28 grudnia 2011 ) .

[229] " Byy charterhouse z Champmol obecnie psychoterapeutyczne centrum Dijon " , zawiadomienie n ^o PA00112257, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .

[230] Pustelnia Champmol , Biuletyn du Renouveau du Vieux-Dijon , n ^O 42, 2007.

[231] Claude Garino , Zegary soneczne Burgundii , Éditions de l'Armançon, 2004, ( ISBN 2-84479-066-6 ) .

[232] Regionalny konkurs miast i wsi kwitncych w Burgundii 2007 [PDF] , na stronie bourgogne-tourisme-pro.com (dostp 5 lipca 2012 r . ) .

[233] " Plik: Dijon miasto wymyla sztuki i historii jego przyszo ", Dijon notre ville , n ^o 200,Luty 2008, s. 17.

[236] udet miasta prezentowany przez lokaln sekcj PS

[239] The discreet fame of the Consortium of Dijon , o France 3 Bourgogne-Franche-Comté (dostp 8 lutego 2019 r . ) .

[240] Wielu autorów, Kompilacja: dowiadczenie wystawiennicze , Dijon, Les presses du Réel,1998, 618 s. ( ISBN 2-84066-032-6 ).

[241] Ville de Dijon , na dijon.fr (dostp 8 lutego 2019 r . ) .

[242] Le Consortium centre d'art , na stronie leconsortium.fr .

[:0-243] Dijon: Miasta gastronomia, chodmy! » , On France 3 Bourgogne-Franche-Comté (dostp 19 sierpnia 2019 ) .

[244] " » ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , Na alimentation.gouv.fr (konsultacja 22 wrzenia 2019 r . ) .

[245] Kino Olympia w Dijon , na stronie salle-cinema.com ,29 lipca 2009(dostp 12 lipca 2012 r . ) .

[246] Kino Eldorado w Dijon , na salle-cinema.com ,29 lipca 2009(dostp 12 lipca 2012 r . ) .

[247] Dijon International Adventure Film Festival 2012 , na stronie internetowej Ecrans de l'Aventure (dostp 12 lipca 2012 ) .

[248] " Dijon Lexicon " , na divio.org ( dostp 28 grudnia 2011 ) .

[249] Oficjalna strona Midzynarodowych Targów Gastronomicznych .

[250] " W Dijon otworzy si francuska szkoa gastronomiczna Ferrandi " , francebleu.fr ,20 padziernika 2017 r..

[251] Centrum szkoleniowe wymylone przez nagrodzonego gwiazdk Michelin szefa kuchni Thierry'ego Marxa osiedli si w Dijon , na bienpublic.fr ,30 marca 2017 r..

[Mach22-252] Mach 2.2 - Journal of Air bazowa 102 Guynemer, n ^o 434, 1 ^st semestr 2010

[253] Place de Dijon ^{( Archiwum Wikiwix Archive.is Google Co robi )} , On fortiff.be ( konsultacja 12 lipca 2012 ) .

[256] Pierre Gounand, Dijon 1940-1944: skrzyowanie wojen , Albert,1990, 443 s. , s. 14-15.

[258] Borel D'Hauterive: Historia herbów miast Francji: Dijon , na euraldic.com (dostp 6 maja 2011 r . ) .

[259] Jean-François Bazin , s. 36.

Dijon

Geografia

Lokalizacja

Gminy przygraniczne

Topografia

Hydrografia

Geologia

Pedologia

Pogoda

Trasy komunikacyjne i transport

Drogi

Transport kolejowy

Transport lotniczy

Transport publiczny

Historyczny

Tramwajowy

Autobus

Rowery samoobsugowe

Planowanie miasta

Typologia

Zagospodarowanie terenu

Morfologia miejska

Dzielnice miasta

Obszary priorytetowe do zurbanizowania

Projekty deweloperskie

Dzielnice biznesowe

Strefy aktywnoci

Eko-okolice

Inteligentne miasto

Toponimia

Pochodzenie i znaczenie nazwy

Peryferia wyznaczajce miasto

Fabua

Protohistoria

antyk

redniowieczne Dijon

Dijon i Ksistwo Burgundii

Dijon w królestwie Francji

Dijon pod Ancien Regime

Dijon pod rewolucj

Dijon XIX th century

Dijon w pierwszej poowie XX th wieku

Od 1945

Polityka i administracja

Kantony

Midzywspólnotowo

Region i dzia

Trendy i wyniki polityczne

Podsumowanie ostatnich wyników wyborów

Lista burmistrzów

Polityka dotyczca rodowiska naturalnego

Bliniacze

Ludno i spoeczestwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Socjologia i pula zatrudnienia

Edukacja

Instytucje edukacyjne

Instytucje wyszej edukacji

Uniwersytet Burgundii

Wydarzenia kulturalne i festyny

Zdrowie

Sporty

Gówne kluby

Róny

Goska bezdwiczna

Media pisane i telewizyjne

Lokalne radia

Cyfrowe media

Kulty

chrzecijastwo

katolicyzm

protestantyzm

Prawowierno

judaizm

islam

Inni chrzecijanie

Galeria rónych miejsc religijnych

Gospodarka

Dochody ludnoci i podatki

Dijon XIX ^th century

Dijon w pierwszej poowie XX ^th wieku