CALAME od łacińskiego tataraku jest trzcina pokroić w punkcie, który jest używany do pisania :
Jest prawdopodobne, że po raz pierwszy został użyty jako narzędzie do grawerowania w glinie , później jego użycie z tuszem ; to dało początek rozwojowi pióra do pisania.
Wyrzeźbiony z trzciny lub innego materiału, zwykle ma trójkątny koniec i okrągły lub czasami spiczasty koniec.
Tataraku jest wycięty z górnej części trzciny z trzciny łóżek w krajach tropikalnych.
Aby trzcina była użyteczna, musi być wysuszona. Odbywa się to poprzez utrzymywanie go w stałej temperaturze (na przykład w oborniku), w którym traci wodę i twardnieje; Po zebraniu ma białawą barwę, zmienia kolor na czerwono-brązowy, jasny lub ciemny, a czasem nawet czarny, w zależności od rodzaju trzciny.
Gdy trzcina wyschnie, jest przycinana, umieszczając ją w dłoni i fazując nożem, aż krawędź uzyska pożądany kształt. Tak otrzymany koniec jest następnie dostosowywany do żądanej szerokości nosa. Na koniec koniec dzioba zostaje podzielony na kilka centymetrów, a następnie ukosowany na płycie tnącej („makta” wśród Turków), aby uzyskać kąt pisania dostosowany do dłoni skryby .
Tatarak jest regularnie cięty, ponieważ końcówka dyszy stykająca się z papierem szybko się zużywa.
Inne materiały są używane, takie jak bambus , na przykład w piśmie dongba z Naxi , gdzie cienki, twardy pęd malezyjskiego drzewa , bardzo silny i nie wymagający cięcia, jest przymocowany do trzciny, jak metalowe pióro .
Błąd pisarski nazywany jest czasem lapsus calami - biblijnym odpowiednikiem lapsus linguae .
Sura 68 Koranie nazywa się „ Reed ” (arabski القلم).
W 2016 roku Poczta Francuska opublikowała znaczek przedstawiający kalamerze w serii Antiquity .