Caid

Caïd ( arabski  : قائد qā'id  „Commander”) jest w Afryce Północnej , chlubnym który od administracji Ottoman połączył administracyjne, sądowe, finansowe i czasami plemienne funkcje główne . Zwykle kupowali tę funkcję mężczyźni z bogatych rodzin i dlatego często było szefem kilku dzielnic jednocześnie.

Słowo to rozpowszechniło się w języku francuskim i dziś w języku potocznym określa osobę, która narzuca swój autorytet, a zwłaszcza przywódcę bandy przestępców lub przestępców.

Tunezja

Caidat tunezyjski to regionalne biuro administracji państwa Beylical , posiadające stopień wojskowy generała brygady. Kaid ma wszystkie przywileje wojewody: jest odpowiedzialny za administrację ogólną, utrzymanie wymiaru sprawiedliwości i lukratywny urząd rolnika podatkowego. Jest agentem wykonawczym Bey of Tunis i przewodniczy losowi regionu, jego plemion i okolicznych miast. Tunezyjscy gubernatorzy są członkami beylical makhzen .

Kaidzie pomagają w jego funkcji kahiowie (wicegubernatorzy) na czele głównych miast (stopień pułkownika), a bardziej lokalnie - khalifas (stopień kapitana lub wyższy).

Pod francuskim protektoratem Tunezji od 1881 r. Caïd piastował stopień starszego oficera armii tunezyjskiej, a następnie gwardii Beylical (również w charakterze cywilnym). Rangi te służą do nadawania priorytetu ciału wyższych urzędników stanu beylicznego.

Algieria Francuska

W Algierii caïd jest urzędnikiem na czele douara , części gminy. Ciało Caïds jest zorganizowane dekretem z dnia6 lutego 1919 ; do tego dnia zainteresowane osoby były wyznaczane jako „miejscowi pomocnicy”.

Mogą zaistnieć dwa przypadki:

Kaidowie, wspomagani przez khojas , stanowią grupę funkcjonariuszy, których wyższe stopnie to „  agha  ” i „  bachaga  ”; mają te same atrybuty co caïd, ale od 1919 r. wymagane jest, aby mieć co najmniej 25 lat, umieć czytać i pisać po francusku i arabsku, a najlepiej być absolwentami medresy . Rekrutacja jest częściowo otwarta na konkurencję , ale najczęściej ma wymiar polityczny, a odbiorcy są wybierani z rodzin arystokratycznych lub byłych żołnierzy.

Ogólnie rzecz biorąc, organ miał złą reputację (nadużycie władzy i korupcja).

Należy zaznaczyć, że Turcy nie importowali swoich instytucji do Algierii, a wręcz przeciwnie, zachowywali istniejące struktury, modyfikując je zgodnie z potrzebami koniunktury i wprowadzając inne. Jeśli chodzi o Francję, to zachowała tę funkcję na początku kolonizacji, a następnie zakończyła ją dekretami z20 maja 1868 i 24 listopada 1871. Następnie pojawił się ponownie pod nazwą zastępcy tubylca na mocy dekretu z 24-12-1870 roku i został zmieniony dekretami generalnego gubernatora z dnia13 kwietnia 1898. Wreszcie, w dekretach Zarządu Generalnego w lutym i lutym, otrzymuje tytuł caïdSierpień 1919.

W 1919 roku koje podzielono na sześć płatnych klas w następujący sposób:

Kaidowie awansowani na aghę i bachagę otrzymują dodatkową pensję w wysokości 4000 franków za tytuł agha i 2000 franków za tytuł baczagi.

Niektóre osobowości

Inne zastosowania

Termin „caïd” może również oznaczać:

Słowo to jest również używane w potocznym francuskim na oznaczenie:

Uwagi i odniesienia

  1. Malowanie Delacroix
  2. Jean-Christian Serna, „Caïd”, Algieria i Francja , słownik koordynowany przez Jeannine Verdès-Leroux , wyd. Robert Laffont, Paryż, 2009, s. 155 ( ISBN  978-2-221-10946-5 ) .
  3. Zobacz na ten temat C. COLLOT, Instytucje Algierii w okresie kolonialnym (1830-1962) , CNRS, Paryż i OPU, Algier, 1987
  4. Por. Akta administracyjne Saïda Abbasa w National Archives (Fontainebleau).

Zobacz też