Cadmos

Cadmos Obraz w Infobox. Funkcjonować
Król Teb ( d )
Biografia
Imię w języku ojczystym Κάδμος
Czynność Sauroctones
Tata Agénor
Matka Telephassa
Rodzeństwo Cilix
Phénix ( en )
Europe
Electra ( d )
Małżonka Harmonia
Dzieci Polydore
Ino
Agavé
Autonoé
Semele
Illyrius ( en )

W mitologii greckiej Cadmos , KADMOS lub Kadmosa (w starożytnych greckich Κάδμος / KADMOS , w łacińskiej Kadmosa ) jest jednym z synów Agenora , króla Tyru , w Fenicji i telefassa , a brat z Phoenix , Cilix , Europie , Thasos i Phinée i jest legendarnym założycielem miasta Teb (w Boeocii ). Grecy przypisywali Cadmosowi wprowadzenie do Grecji alfabetu fenickiego  ; Według historyka Jona Christiana Billigmeiera, mit Cadmos może zachować pamięć o semickiej imigracji w Grecji. Herodot , który donosi o tym fakcie, szacuje, że Cadmos żył przed nim około 1600 lat, czyli około -2000.

Mit

Cadmos został wysłany przez ojca w poszukiwaniu Europy , jego siostra, porwana przez Zeusa, przeobraziła się w białego byka, z poleceniem, aby nie wracać bez niej. Następnie osiadł w Tracji ze swoją matką Théléphassą, gdzie pochował ją po jej śmierci. Wciąż poszukując siostry, zrezygnował po długich i bezowocnych poszukiwaniach i za radą wyroczni z Delf podążył za jałowicą - młodą krową, aby założyć miasto w miejscu, w którym wydłuży bestię i nada krajowi nazwę Boeotia . Ten zatrzymujący się na miejscu przyszłych Teb, Cadmos postanowił więc poświęcić go Atenie lub Zeusowi, zgodnie z wersjami. Aby to zrobić, wysłał ludzi, aby przynieśli wodę z fontanny, co zauważył, kiedy przybył. Ponieważ powoli wracali, wyszedł im na spotkanie, ale znalazł tylko ich zwłoki. Obok nich był smok, potomek Aresa . Walka była ciężka, ale Cadmos zabił potwora, zabrał mu zęby i posłusznie bogini zasiał je. Potem przyszli uzbrojeni mężczyźni: Spartanie. Rzucił w nich kamieniem, a oni nie wiedzieli, skąd się wziął, oskarżali się nawzajem, w końcu zabijając się nawzajem. Przeżyło tylko pięciu , którzy pomogli Cadmosowi w budowie miasta. Jednak, aby odpokutować za zabójstwo smoka, musiał służyć Arès przez 8 lat. Jego dzieło zostało ukończone, Cadmos otrzymał od Ateny królestwo, a od Zeusa żonę: Harmony , córkę Aresa i Afrodyty . Wszyscy bogowie byli obecni na weselu. Hefajstos podarował Cadmosowi jako prezent ślubny naszyjnik wykonany własnymi rękami, który król następnie podarował swojej żonie wraz z płaszczem. Pherecydes , cytowany przez pseudo-Apollodorus , twierdzi, że Cadmos otrzymał naszyjnik od swojej siostry Europe, która sama dostała go od Zeusa. Z ich związku urodziły się cztery córki: Ino , Sémélé , Autonoé i Agavé , a także syn Polydore . Ino i Sémélé zostały boginiami. Przez to drugie był dziadkiem Dionizosa . W rzeczywistości Zeus był zakochany w Semele, ale przez przebiegłość Hery zagrzmiał swojego kochanka. W miejscu, w którym księżniczka została rażona piorunem , Cadmos ustanowił sanktuarium, które uczynił nienaruszalnym dla ludzkich kroków.

Starzejąc się , król powierzył tron ​​Teb swojemu wnukowi Penteuszowi , synowi Agavé. Podczas gdy nowy władca tebański podróżował, Dionizos przybył do tego miasta, aby szerzyć swój kult. Najpierw wybrał to miasto, pierwsze spośród greckich, w którym się urodził. W towarzystwie wróżbity Tejrezjasza , Cadmos zaangażował się w taniec wśród chóru bachickiego , po tym, jak zobaczył własne córki ogarnięte szaleństwem, ponieważ nie wierzyły w tego nowego boga. W międzyczasie Penteusz wrócił do Teb i na widok swojego dziadka gotowego do przyłączenia się do tego niedawnego kultu, zganił go i zaprosił do zaprzestania wyśmiewania się: rzeczywiście widział w tych obrzędach jedynie preteksty do rozpusty. Cadmos próbował zmusić go do wysłuchania rozsądku i zgodzenia się na uhonorowanie syna Zeusa, ale na próżno.
Następnie Penteusz, zwiedziony przez Dionizosa, próbował szpiegować Bachantek, ubierając się jak oni. Ale przenoszeni przez delirium Bacchic, wzięli przybysza za lwa. Odtąd rozpoczęło się polowanie, które zakończyło się śmiercią ofiary, którą rozszarpali na strzępy, na czele z Agavé, jej własną matką. Ta ostatnia, wciąż ogarnięta szałem, przyniosła głowę z powrotem do pałacu, w którym stał jej ojciec. Następnie wyjawił jej prawdę o trofeum, które przyniosła do tego miejsca. Zdając sobie sprawę, że trzyma głowę syna, odzyskała zdrowie psychiczne. To wtedy Dionizos, zwycięzca swoich wrogów, udał się do Cadmos i przepowiedział, że on i jego żona przemienią się w węże i będą panować na ziemiach barbarzyńców. Te słowa spełniły się pod koniec jego życia. Powstaje Cadmos z Harmony wśród Encheleans. Byli w stanie wojny z Ilirami i nauczyli się od wyroczni Pytii , że mogą wygrać tylko wtedy, gdy wezmą starożytnych tebańskich władców jako przywódców. Dlatego Cadmos i Harmonie poprowadzili swój nowy lud do zwycięstwa. Wkrótce potem urodził się syn Illyrios  ; Hygin opowiada o tradycji, zgodnie z którą Cadmos otrzymałby tron ​​Ilirii po śmierci Likothersesa. Ten ostatni został zamordowany przez Agavé, którego niedawno poślubił. Jak przewidział Dionizos, zostali przemienieni w węże i przyjęci przez bogów na Wyspach Błogosławionych . Małżeństwo Kadosu i Harmonii obchodzone jest podczas tajemnic Samotraki  ; Phylarch of Naucratis mówi w dwudziestej drugiej księdze swoich Historii, że w Ilirii znajduje się miejsce zwane „Cylices”, o którym mówi się, że jest to grobowiec Kadmosu i Harmonii.

Potomkowie

O zwycięstwie mówi się „a la Cadmos”, gdy wynik konfliktu jest śmiertelny dla zwycięzcy; Platon mówi o edukacji w I Księdze Praw . Sokrates bawi się słowami i dowcipem, grając na pochodzeniu jednego ze swoich uczniów, Simmiasa, w Fedonie .

Historia

W Ménexene Platon odnosi się do Ok

Artystyczne ewokacje

Uwagi i odniesienia

  1. Lucien de Samosate 2015 , s.  167.
  2. Lucien de Samosate 2015 , s.  1143, przypis 3.
  3. Graves 1967 , s.  211-213.
  4. Herodotus , Histoires [ szczegóły wydań ] [ czytaj online ] , II, 59.
  5. Lucien de Samosate 2015 , s.  669.
  6. Owidiusz , Metamorfozy [ szczegóły wydań ] [ czytaj online ] , III.
  7. Σπαρτοί / Spartoí , od greckiego czasownika σπείρω / speírô , „siać”
  8. Pindar , III e Pythique , około 85 do 93.
  9. Pindare , II e Olympic , około 24-31.
  10. Eurypides , Les Bacchantes , wersety od 6 do 12
  11. Owidiusz , Metamorfozy [ szczegóły wydań ] [ czytaj online ] , IV, około 562 do 602.
  12. Athénée , Deipnosophistes [ szczegóły wydań ] ( czytaj online ), Księga XI
  13. Brisson 2008 , s.  699.
  14. Plato , The Laws [ szczegóły wydań ] [ czytaj online ] , Book I (641c)
  15. 95a
  16. Brisson 2008 , s.  1215-1216.
  17. 239a
  18. Brisson 2008 , s.  1041.
  19. Méridier i Pradeau 1997 , str.  17, 19, 56-57.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Źródła

Bibliografia

Linki zewnętrzne