C-301
| C-301 (HY-3) (NATO: CSS-C-6 „Sawhorse” ) | |
 HY-3 | |
| Prezentacja | |
|---|---|
| Typ pocisku |
Średni / Long Range naddźwiękowego anty-statek i powietrze-powierzchnia rejs pocisk |
| Budowniczy | Hongdu Aviation Industry Corporation |
| Rozlokowanie | od końca lat 80-tych |
| Charakterystyka | |
| Silniki | 4 proszkowe akceleratory (przyspieszenie) 2 silniki strumieniowe (przelot) |
| Msza przy starcie | 3400 kg |
| Długość | 9,85 m |
| Zakres | 2,24 m |
| Prędkość | Mach 2,5 |
| Zakres | mini: 130 km, maxi 180 km |
| Wysokość przelotowa | <50 m (lot rejsowy) |
| Ładowność | 500 kg HE półperforowanie |
| Poradnictwo |
Aktywny radar nawigacji inercyjnej (lot przelotowy) (w fazie końcowej) |
| Uruchom platformę | przybrzeżne stacje lądowe |
C-301 , NATO oznaczenie CSS-C-6 "sawhorse" , była duża naddźwiękowy anty-statek wycieczkowy pocisk z chińskiego pochodzenia . Znany również pod oznaczeniem HY-3 , a więc integrujący dużą rodzinę pocisków Silkworm , jego głównym zadaniem było zapewnienie zaangażowanym siłom szybkiego i skutecznego środka obrony wybrzeża. Służył również jako baza rozwojowa dwóch innych pocisków z serii C-300, C-302 i C-303 .
C-301
C-301 jest pierwszym członkiem serii pocisków przeciwokrętowych C-300, z czterema akceleratorami prochowymi i dwoma strumieniami strumieniowymi umieszczonymi z tyłu kadłuba .
Kiedy 4 akceleratory prochowe ( wspomagacze ) rozpędzą pocisk do prędkości większej niż wartość Mach 1,8, nadrzędną rolę przejmuje silnik strumieniowy, spalając naftę i przyspieszając pocisk do wartości większych niż Mach 2,0. Maksymalny zasięg systemu to 180 km , a wysokość przelotowa poniżej 50 m . Wysokość ta jest jeszcze bardziej zmniejszana, gdy pocisk zbliża się do fazy naprowadzania na terminal, wykonywanego przy użyciu aktywnego radaru, a ostatnie nurkowanie odbywa się tuż przed uderzeniem w cel. Pierwsza faza lotu odbywa się dzięki inercyjnej platformie naprowadzającej na pokładzie pocisku, która wcześniej została ustawiona na namierzanie celu zlokalizowanego przez osobę trzecią, np. Radar naziemny czy samolot obserwacyjny.
Głównym konstruktorem tego pocisku jest Liang Shoupan (梁 守 磐), który był już autorem projektu C-101 . Broń ta ostatecznie służyła tylko przez bardzo krótki czas jako pocisk obrony wybrzeża, będąc przede wszystkim ograniczonym środkiem mającym na celu wypełnienie pustki, podczas gdy inne, bardziej wydajne systemy miały się pojawić i być znacznie bardziej rozpowszechnione. C-301 przejął również odpowiedzialność za tymczasową wymianę C-601 , powietrznej wersji Silkworma, którą przewoził bombowiec Xian H-6 , dopóki inne, lepiej działające pociski naddźwiękowe nie stały się dostępne.
C-302
Ulepszona wersja, oznaczona jako C-302 , została później opracowana jako aktualizacja C-301.
C-302 jest w dużej mierze zdigitalizowany, a jego wysokość przelotowa jest jeszcze bardziej zmniejszona. Po wejściu do służby w bardzo małej liczbie w chińskim wojsku , dla celów oceny, C-302 ostatecznie nie wszedł do masowej produkcji, głównie z powodu obaw związanych z jego silnikiem rakietowym na paliwo ciekłe . Technologia ta wiąże się z dużymi kosztami i problemami operacyjnymi, ponieważ wymaga dość częstej konserwacji i wysokiego poziomu bezpieczeństwa podczas manewrów, w przeciwieństwie do tego, czego wymaga pocisk na paliwo stałe. Zauważono również, że przewagę naddźwiękową można uzyskać za pomocą prostych silników strumieniowych, znacznie łatwiejszych w użyciu i nie stanowiących żadnego wielkiego niebezpieczeństwa.
Podczas bardzo ograniczonej służby w chińskiej marynarce wojennej , do celów ewaluacyjnych, C-302 był używany tylko ze stanowisk przybrzeżnych, kiedy teoretycznie był przeznaczony do użytku na dużych platformach latających. Niestety, podobnie jak w przypadku jego kuzyna C-101 , C-301 i jego ewolucja C-302 mogły być przenoszone tylko na Xian H-6 , ze względu na ich duży rozmiar i wagę. Ostatecznie, zamiast wejść do służby w dużej liczbie, C-302 został zredukowany do roli zwykłego pocisku obrony wybrzeża.
Podobnie jak w przypadku jego kuzyna C-101 , Chińczycy twierdzili, że dla pocisku z powodzeniem opracowano inne typy poszukiwaczy, obrazowanie w podczerwieni lub telewizję. Ale nadal nie jest możliwe ustalenie prawdziwości tych oświadczeń.
C-303
Najnowszym członkiem rodziny C-300 jest C-303 , który znacznie różni się od swoich dwóch starszych.
W przeciwieństwie do tego ostatniego, który podążał za profilem lotu ślizgającym się po powierzchni wody, C-303 szybko wzniósł się na wysokość 20 km przed rozpoczęciem lotu przelotowego. Po spędzeniu większości lotu na tej dużej wysokości, włącza poszukiwacza, gdy zbliża się do celu 50 km , na który będzie nurkował, podobnie jak pocisk SS-N-19 . C-303 można uruchomić w konwencjonalny sposób, z pochyłej rampy lub pionowo z silosu.
Podobnie jak jego mniejsi kuzyni C-301 i C-302, C-303 będzie działał tylko w bardzo ograniczonym zakresie, głównie w zakresie testów i prób, ponownie z powodu problemów z jego napędem na paliwo ciekłe. Z drugiej strony, w przeciwieństwie do swoich kuzynów, miał opierać się tylko na lądzie.
Chińskie strony internetowe rozpowszechniają pogłoskę, że opracowywany jest przyszły pocisk dalekiego zasięgu, w dużej mierze na podstawie informacji zwrotnych uzyskanych z C-303. Jednak takie twierdzenia pozostają do zweryfikowania, ponieważ na razie nic nie zostało sformalizowane przez rząd kraju.
Bibliografia
- (i) Jason W. Henson " HY-3 / C-301 (CSSC-X-6" sawhorse ") przybrzeżnych pocisk obrona " z encyklopedii w harpoondatabases.com (dostęp 21 czerwca 2014 ),
- (en) " C-301 / HY-3 / CSS-C-6 Sawhorse " , na FAS.org ,10 sierpnia 1999(dostęp 21 czerwca 2014 )
- (w) Dr Karlo Kopp i Dr Martin Andrew, „ C-301 / CSS-C-6 Sawhorse ” , PLA Cruise Missiles - PLA Air-Surface Missiles , na stronie internetowej Air Power Australia,sierpień 2009(dostęp 21 czerwca 2014 )