Jakie są różnice w budowie soli jonowych i kowalencyjnych?

Sole to związki chemiczne, które powstają w wyniku reakcji między metalami a niemetalami. Obecnie wiadomo, że sole mogą być podzielone na dwa podstawowe typy: soli jonowe i kowalencyjne. W tym artykule postaramy się przedstawić różnice w budowie tych dwóch typów soli.

Sole jonowe to związki chemiczne, w których atomy są połączone ze sobą za pomocą wiązań jonowych. Wiązania jonowe powstają w wyniku przyciągania między atomami różnie naładowanymi elektrycznie. W wyniku przyciągania doszukuje się kationów i anionów, które mają przeciwny ładunek elektryczny. Wiązania te są stosowane w chemii jako sposób na tworzenie związków chemicznych, np. soli.

Sole jonowe są zazwyczaj krystalicznymi ciałami stałymi, które posiadają regularną strukturę kratownicową. Występuje w nich regularne uporządkowanie jonów kationów i anionów, a także pełna sfera hydratacji. Z tego powodu sole jonowe wykazują niską lotność i dobry stopień rozpuszczalności w wodzie. Sole jonowe mają wysoką temperaturę topnienia i wrzenia.

Sole kowalencyjne są inaczej nazywane związkami kovalencyjnymi, które powstają z połączenia dwóch lub więcej atomów za pomocą wiązań kowalencyjnych. Wiązania kowalencyjne powstają, gdy dwa atomy dzielą ze sobą elektrony swoich orbitali walencyjnych. Ten proces powoduje, że dwa atomy są ze sobą połączone, tworząc jedną cząsteczkę.

Sole kowalencyjne mają wiele różnych typów struktury, które zależą od ilości i rodzaju atomów oraz sił między nimi. W większości przypadków są one bardziej elastyczne niż sole jonowe, a ich temperatury topnienia i wrzenia są znacznie niższe.

Podsumowując, istnieją znaczne różnice w budowie i właściwościach soli jonowych i kowalencyjnych. Soli jonowe posiadają regularną kratownicową strukturę, wykazują niską lotność i dobry stopień rozpuszczalności w wodzie, a ich temperatury topnienia i wrzenia są wysokie. Sole kowalencyjne, z drugiej strony, mają wiele różnych typów struktury, są bardziej elastyczne, a ich temperatury topnienia i wrzenia są znacznie niższe. W zależności od zastosowania chemik może wykorzystać którykolwiek z tych typów soli w procesie produkcji, w zależności od potrzeb i wymagań danej aplikacji.