Czy romansidła to tylko rozrywka czy mają coś do powiedzenia? O literaturze kobiecej i męskiej

W dzisiejszych czasach czytelnictwo jest niewątpliwie jednym z najważniejszych sposobów spędzania wolnego czasu. Dla niektórych czytanie toczących się wokół miłości historii i romansidła może wydawać się jedynie sposobem na wyjście z rzeczywistości i zanurzenie się w świecie, w którym wszystko jest idealne i wszyscy są zakochani. Jednak literatura ta, która często kojarzona jest wyłącznie z kobietami, ma wiele do powiedzenia nie tylko o samej miłości, ale również o relacjach międzyludzkich i ogólnie o kondycji człowieka.

Pomimo tego, że w dzisiejszych czasach coraz więcej się mówi o równości, wirtualny świat książek wciąż jest podzielony - na literaturę kobiecą i męską. Należy jednak zaznaczyć, że dzięki pojawianiu się nowych autorów, którzy starają się poruszać dzisiejsze tematy oraz patrzeć na świat z innej perspektywy, wiele zmienia się na lepsze.

Oczywiście istnieje wiele różnic pomiędzy literaturą kobiecą a męską. Literatura kobieca, jak sama nazwa wskazuje, zwykle skupia się na kobietach – ich życiu i rozterkach. Często pojawiają się w niej wątki miłosne, które są ważną częścią wielu powieści. Oczywiście nie jest to regułą - autorzy firmujący te książki próbują również poruszać różne inne tematy, takie jak opowieści o przygodach, nawiedzone domy czy tajemnicze morderstwa.

Z kolei literatura męska tradycyjnie kojarzona jest z wojną, polityką czy też cierpieniem, mieści się tutaj również słynne "kryminały" - to po prostu inny świat, który ma swoją charakterystykę.

Jednakże, jak już zostało wspomniane, wiele się zmienia. Autorzy tak jak Cezary Łazarewicz czy Szczepan Twardoch w swoich pióra zgromadzili historie emocjonalne i rozbudowane związki, jednocześnie opierając się jednak na mniej odkrytych przed tematów, jak chociażby literatura współczesna.

Także ważnym aspektem tej literatury jest tematyka relacji, czyli ogólnie rzecz ujmując, ludzkiej kondycji. Działa to podobnie, jak przy lekturze książek z innych gatunków - czytelnik czasami identyfikuje się z bohaterami i ich problemami, gdyż uważa, że dotyczą one również jego własnego życia.

Wymienione tu problemy są bliskie nie tylko ludziom w wieku 15-35 lat, ale również starszym czy młodszym ludziom, dla których problem związków pojawia się wielokrotnie w życiu. Warto też zauważyć, że literatura ta jest często uważana za "miękką" i "płytka" w oczach krytyków literackich, co jest w mojej opinii głupotą - wiele z takich książek potrafi bowiem poruszyć przyjemnie doświadczoną emocję, szczególnie u osób niespełnionych w zwykłym życiu – stanowi to intensywną ucieczkę do innej rzeczywistości, gdzie wszystko jest idealne i piękne.

Także dobrym sposobem na poznanie literatury kobiecej jest czytanie, który pozwala zrozumieć, że kolosalnym błędem jest skreślanie żeńskiej literatury z samej nazwy – wszakże, czy to nie sami autorzy, którzy tworzą takie przedmioty, są odpowiedzialni za odbiór ich przez społeczeństwo?

A więc po podsumowaniu całej problematyki, przedstawione w tekście, wnioskujemy, że stanowisko na temat literatury kobiecej jest przez nas wyważone. Romany takie, jak te opisywane powyżej, mogą stanowić interesujący wstęp do światka literatury, a czytać je znajdzie, na pewno, wielu miłośników powieści, także męski przedstawienie.