Cechy języka mówionego i pisanego
Cechy języka mówionego
Język mówiony to z pewnością najstarszy i najważniejszy rodzaj komunikacji międzyludzkiej. Nasza cywilizacja opiera się na nim – dzięki językowi mówionemu możemy się porozumieć, wymieniać doświadczeniami i tworzyć kulturę. Poniżej przedstawiamy najważniejsze cechy języka mówionego:
- Aktywność uczestników - Język mówiony wymaga aktywnego udziału dwóch lub więcej osób. To przede wszystkim dzięki rozmowie, dialogowi, debacie i dyskusji, język mówiony jest w stanie sprostać swoim podstawowym funkcjom.
- Konwencjonalność – Język mówiony opiera się na konwencjach zachodzących w danej społeczności. Cechuje go wiele niuansów, które można zrozumieć jedynie na podstawie kontekstu i kultury, w której są używane.
- Zmiennność – Język mówiony charakteryzuje się dużą zależnością od sytuacji komunikacyjnej. Według kontekstu, język mówiony zmienia się pod względem pytań, odpowiedzi, tonu i stylu.
- Naturalność – Język mówiony jest uważany za naturalny sposób wyrażania myśli, uczuć i intencji. Taka forma komunikacji daje wiele swobody, ale też prowadzi do pewnych nieścisłości, nieporozumień i błędów.
- Ubogie zasoby językowe – Język mówiony korzysta z mniejszej liczby słów i form gramatycznych niż język pismem. Używa się skrótów i nieporozumień, a zdania składają się z prostych, czasem niepoprawnych składniowo, zdań wraz z formami fonetycznymi.
Cechy języka pisanego
Język pismem to forma komunikacji umożliwiająca przekazywanie informacji na duży obszar i przez długi czas. Poniżej przedstawiamy najważniejsze cechy języka pisanego:
- Permanencja – Język pismem trwale zapisuje dane informacje, dzięki czemu pozwalają one przetrwać wiele lat. Adresat potrzebuje czasu na odczytanie i zrozumienie wiadomości, dzięki czemu do niego dociera tylko to, co jest niezbędne i istotne.
- Formalność – Język pismem jest bardzo formalny i wymaga od nadawcy przestrzegania ściśle określonych zasad. Powinien on dbać o poprawną pisownię, interpunkcję oraz stylistykę, aby wiadomość była zrozumiała oraz zapisana na poziomie wymaganym przez daną sytuację.
- Zwięzłość – Język pismem powinien być zwięzły i klarowny. Przekazywanie informacji w formie pisemnej wymaga użycia krótkich i zrozumiałych zdań, eliminacji elementów zbędnych oraz omawiania tylko najważniejszych zagadnień.
- Precyzja i poprawność – Język pismem wymaga dużo większej precyzji niż język mówiony. Pisząc, należy zwracać uwagę na gramatykę, poprawność pisowni, a także na wybór słów. Czasem, nawet mała nieścisłość może zniekształcić sens przekazywanej przez nas wiadomości.
- Użycie różnych źródeł – Język pismem korzysta z różnych źródeł, takich jak: encyklopedie, słowniki, poradniki itp. Dzięki nim jest w stanie czerpać wiedzę, a także dostarczać ja do adresata.
Jakie cechy powinien mieć dobry tekst?
Liczy się nie tylko to, co chcemy powiedzieć, ale również to, jak to powiemy. Dobry tekst powinien być zrozumiały, klarowny i dopasowany do okoliczności, w jakich będzie wykorzystany. Oto kilka cech, które powinien posiadać dobry tekst:
- Komunikatywność – tekst powinien mieć na celu przekazanie określonej informacji. Komunikatywny tekst ma wyraźną strukturę i poprawną formę oraz jest skierowany do odbiorcy z jasnym przesłaniem.
- Poprawność – tekst powinien być napisany zgodnie z formami lokalnej polszczyzny (lub innego języka, w którym jest pisany). Powinien także być poprawny gramatycznie oraz stylistycznie.
- Jasność – dobry tekst powinien być jasny i zrozumiały. Nie powinien zawierać skomplikowanych zdań oraz innych elementów, które utrudniają jego zrozumienie.
- Czasowość – czasami część informacji może być mniej istotna, dlatego warto umieścić je w odpowiedniej kolejności, aby wykorzystać czas oraz uwagę odbiorcy.
- Umiejętności redagowania – każdy dobry tekst wymaga umiejętności redagowania. Najlepiej kiedy osoba redagująca posiada odpowiednie wykształcenie oraz doświadczenie w tworzeniu tekstów.
Podsumowanie
Język mówiony i pismem są dwoma różnymi formami komunikacji międzyludzkiej. Obydwa z nich mają swoje wady i zalety, ale ich używanie zależy przede wszystkim od sytuacji komunikacyjnych oraz okoliczności, w których są wykorzystywane. Istotą obu form jest przede wszystkim umiejętność porozumienia się. Dlatego warto skupić się na doskonaleniu umiejętności komunikacji, poprawności oraz klarowności, aby przekazywane wiadomości były zrozumiałe oraz nie traciły na jakości.