Bagneres-de-Luchon

Bagneres-de-Luchon
Bagneres-de-Luchon
Bagnères-de-Luchon z wyżyn sąsiedniej wsi Artigue.
Herb Bagnères-de-Luchon
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
dział Górna Garonna
Dzielnica Saint-Gaudens
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Haut Garonnaises Pireneje
Mandat burmistrza
 Éric Azémar
2020 -2026
Kod pocztowy 31110
Wspólny kod 31042
Demografia
Miły Z Luchonnais
Ludność
miejska 		2293  mieszk. (2018 spadek o 9,47% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 43  mieszk./km 2
Populacja
aglomeracji 		3876 mieszk  . (2018)
Geografia
Szczegóły kontaktu 42 ° 47 ′ 27 ″ północ, 0° 35 ′ 38 ″ wschód
Wysokość Min. 611  m
Maks. 2737  m²
Obszar 52,80  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Bagnères-de-Luchon
( centrum miasta )
Obszar atrakcji Bagnères-de-Luchon
(centrum miasta)
Wybory
Oddziałowy Kanton Bagnères-de-Luchon
( urząd centralny )
Ustawodawczy ósmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Bagneres-de-Luchon
Geolokalizacja na mapie: Górna Garonna
Zobacz na mapie topograficznej Haute-Garonne Lokalizator miasta 14.svg Bagneres-de-Luchon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bagneres-de-Luchon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bagneres-de-Luchon
Znajomości
Stronie internetowej Oficjalna strona

Święta kwiatów w termalnych uzdrowiskach Pirenejów * Logo PCI przezroczyste tło.png Inwentaryzacja niematerialnego dziedzictwa
kulturowego we Francji
Domena Świąteczne praktyki
Lokalizacja zapasów Pireneje

Bagneres-de-Luchon , nazywane również Luchon przez metonimii (w oksytańskiej Gascon Luishon lub Banhèras de Luishon ) jest francuska gmina znajduje się w dzielnicy Saint-Gaudens w dziale z Haute-Garonne , w Occitanie regionu . Nazywany „królową Pirenejów”, jest uzdrowiskiem połączonym z ośrodkiem narciarskim ( Luchon-Superbagnères ) położonym w sąsiednim mieście Saint-Aventin, ale dostępnym z Bagnères-de-Luchon kolejką linową lub drogą departamentalną 46 przez dolinę Lys . Od 1801 roku Bagnères-de-Luchon jest stolicą kantonu o tej samej nazwie, a od 2015 roku jest jego centralą .

Jej mieszkańcy nazywani są Luchonnais .

Geografia

Lokalizacja

Bagnères-de-Luchon znajduje się w Pirenejach ( Luchonnais ), 50  km na południowy zachód od Saint-Gaudens , na granicy z Hiszpanią , na południu departamentu Haute-Garonne . Na południu góry Luchonnais tworzą naturalną barierę. Na wschodzie Bagnères-de-Luchon komunikuje się z doliną Aran w Hiszpanii przez przełęcz Portillon, a na zachodzie z doliną Larboust i dalej, z doliną Louron przez przełęcz Peyresourde . Jest to centrum jednostki miejskiej i obszar miejski Bagnères-de-Luchon .

Gminy przygraniczne

Bagnères-de-Luchon graniczy z dwunastoma innymi gminami, w tym sześcioma gminami hiszpańskimi .

Gminy graniczące z Bagnères-de-Luchon
Cazarilh-Laspenes Mostajon Juzet-de-Luchon ,
Montauban-de-Luchon
Saint-Awentyn Bagnères-de-Luchon [1], [2] Saint-Mamet
Benasque
( Hiszpania ) 		Bossòst , Arres ,
Vilamòs , Es Bòrdes , Vielha
( Hiszpania )

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 5280  ha, co czyni ją piątą co do wielkości gminą w Haute-Garonne; jego wysokość waha się od 611 do 2737 metrów.

Hydrografia

Bagneres-de-Luchon znajduje się u zbiegu z Pique i One .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat marginesów Montargnard”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,3  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 5,4 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 3,2 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,3  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 994  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,4 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,5 dnia

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Stacja meteorologiczna z Meteo France zainstalowane w mieście i uruchomienie w 1959 roku pozwala wiedzieć zmianę wskaźników pogodowych. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę za okres 1981-2010.

1981-2010 statystyki i rekordy Bagneres-de-LUC (31) - alt: 620m, szer: 42 ° 48'00 "N, dł: 00 ° 35'48" E
Statystyki ustanowiony na okres 1981-2002 - Records ustanowionego na okres od 01-01-1959 do 31-12-2002
Miesiąc Sty. luty Marsz kwiecień móc czerwiec Lip. sierpień wrz. Październik Listopad grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( °C ) -1,9 -1 1,4 3.2 6,7 10,4 12,4 12,4 8,9 5.2 1,1 -1,2 4,8
Średnia temperatura (°C) 4.4 5,7 8,2 9,6 13.2 16,4 19 18,9 15,7 12 7,5 4,9 11,3
Średnia maksymalna temperatura (° C) 10,8 12,4 15 16,1 19,7 22,4 25,5 25,4 22,5 18,7 13,8 11 17,8
Zapis zimna (° C)
data zapisu 		-18,5
1.17.1985 		-20
11.02.1986 		-11,2
06.03.1971 		−5,5
22.04.1991 r. 		-3
01.05.01 		0.1
09.06.1985 		2.5
26.07.1981 		4
29.08.1986 r 		-1
29.09.1979 r 		-4
25.10.1991 		-14
11.30.1978 		-14
01.12.1978 		-20
1986
Ciepło zapisu (° C)
data zapisu 		24
05.01.1999 		26
23.02.1990 		27
24.03.1996 		30 kwietnia 25,
1998 		33
17.05.1986 		38
25.06.01 		39,5
31.07.1983 		39
25.08.00 		35,5
11 września 1966 r 		31
października 1985 		28
09.11.1985 		23,5
14.12.1989 		39,5
1983
Słońce ( godz ) 142,9 168,1 220,9 227 263,9 312,4 339,7 298 241,5 168,6 148,8 136,5 2 668,2
Opady ( mm ) 92,3 61,4 73 92,1 93,4 75 58,5 63,9 65,9 73,5 87,1 81,5 917,6
Źródło: „  Arkusz 31042001  ” na donneespubliques.meteofrance.fr , wydanie: 06/06/2021 w stanie bazy danych


Trasy komunikacyjne i transport

Dostęp do drogi krajowej 125 i przez stację Luchon który jest SNCF terminus z linii Montréjeau - Luchon łączącej go do Tuluzy poprzez Montréjeau . W weekendy (codziennie latem) nocny pociąg bezpośrednio łączył Bagnères-de-Luchon z Paryżem. Jednak ruch na linii Montréjeau-Luchon został zawieszony nalistopad 2014 Na czas nieokreślony.

Kolejka linowa została podłączenia Bagneres-de-Luchon do Superbagnères od 1993 roku . Ona przejęła od Luchon Superbagnères kolejowej do rack (układ Strub), który obsługiwany 1912 do 1966 roku . Miasto posiada również lotnisko , lotnisko Bagnères-de-Luchon . Pochodzący z Tuluzy długodystansowy szlak turystyczny 86 kończy się przy łaźniach termalnych Luchon.

Planowanie miasta

Typologia

Bagnères-de-Luchon jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Bagnères-de-Luchon , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 6 gmin i 3,894 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Bagnères-de-Luchon , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 44 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i siedlisk (95,8% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (95,8 %). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (49,5%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (34,2%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (12,1%), tereny zurbanizowane (3,4%), zieleń sztuczna tereny nierolnicze (0,7%), niejednorodne tereny rolnicze (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Kwatera

Projekty deweloperskie

Toponimia

Nazwa Bagnères-de-Luchon pochodzi z jednej strony od wodolecznictwa ( bagnères = kąpiele), a z drugiej od miejscowego boga Illixo ( Ilixoni deo , leczonego nieetymologiczną łacińską końcówką -onis ).

Według Akademii Julien Sacaze , Ilixo , bóg źródeł, nadał swoje imię dolinie Luxon lub Luchon . Korespondencję tę wysunęli badacze Achille Luchaire , Raymond Lizop , Gerhard Rohlfs czy Joan Coromines .

Nazwa Ilixo prawdopodobnie zawiera baskijską bazę ili „domena, miasto”.

Fabuła

To miasto ma ponad dwa tysiące lat. Obecność ludności poświadcza się od neolitu przynajmniej w jaskini Saint-Mamet. Obecność kromlecha świadczy również o bardzo starożytnym zawodzie.

w 76 pne J.-C., Pompejusz , wracając z wyprawy do utrzymania porządku w Hiszpanii (gdzie szczególnie założył miasto Pamplona , który nosi jego imię), zatrzymuje się w regionie i zakłada nowe miasto Lugdunum Convenarum , gdzie zbierać rozrzucone zwołać plemiona ( zwołuje = Zgrupowane razem, zmontowane); to jest przyszłość Saint-Bertrand-de-Comminges .

Jeden z jego żołnierzy, cierpiący na chorobę skóry, zanurza się w wodach termalnych Luchon i swoich „onezyjskich” łaźniach, których właściwości termalne odkrywa. Po 21 dniach (tradycyjny i wciąż aktualny czas trwania kuracji) wychodzi całkowicie wyleczony.

w 25 pne J.-C., Tibère Claude zlecił wykopanie trzech basenów i rozwinięcie łaźni termalnych. Łaźnie termalne są zatem dumne z niezbyt skromnego motta „  Balneum Lixonense post Neapolitense primum  ” (łaźnię termalną w Luchon są pierwszymi po tych z Neapolu), które do dziś obowiązuje w tym mieście. Przez region przechodzą najazdy Gotów i Wizygotów , a także najazdy Maurów . Populacje znajdują schronienie w górnych dolinach Larboust lub Oueil . Ślady tych najazdów pozostają w niektórych lokalnych mitach i legendach.

Charlemagne , Gaston Fébus nadają temu regionowi specjalny status jako marsz graniczny z pewną autonomią, między Francją a Hiszpanią.

Region jest stosunkowo nietknięty przez wojnę stuletnią i wojny religijne związane z kataryzmem i reformacją . Populacje pozostają wierne „przystosowanemu” i bardzo nieortodoksyjnemu katolicyzmowi, który biskupi Saint-Bertrand zabiorą sobie wieki: księża żyjący w społecznościach, czasem uzbrojeni i żonaci, słabo wykształceni i źle wyszkoleni, wymuszający płacone msze pogrzebowe w postaci odpowiednio podlewane posiłkami, kadetów bardziej wierny interesie ich Domu pochodzenia (rodzina, pirenejski casa ) niż w Rzymie ...

W 987 , wieś "Banières" i jej łaźnie termalne są opisane jako dość zamożne, wokół kościoła. W Dzień Wszystkich Świętych odbywa się ważny jarmark, który nie ma jednak sławy Saint-Béat , które czerpie większe korzyści z handlu z Hiszpanią.

Około 1200 r. Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy utworzył komturię we Frontés, między Montauban a Juzet-de-Luchon . Celem jest utrzymanie przejścia w kierunku góry, tej drugorzędnej drogi Saint-Jacques-de-Compostelle oraz zorganizowanie hospicjów dla pielgrzymów i kupców, którzy zimą ryzykują życiem. Powstanie budynku hospicjum francuskiego pochodzi z tego okresu i jest jedynym śladem po joannitach. Otwarcie portu (przełęczy) Vénasque jest ze swej strony późniejsze.

Następnie rozpoczęła się ciągła trwająca kilka wieków walka między Rycerzami Szpitalniczymi a ludnością prowadzoną przez swoich księży. Cel szybko stał się bardziej ekonomiczny niż religijny i nie było mowy o dzieleniu podatków. Ostatecznie zakon opuścił region.

W tym regionie zawsze było bardzo mało szlachty, gdzie chłopstwo zawsze walczyło o przetrwanie. Stare traktaty Lies i Passeries zjednoczyły ludność po obu stronach góry dzięki umowom o swobodnym przemieszczaniu się i wolnym handlu, nawet w przypadku, gdy królestwa były w stanie wojny. Nieco przedłużonym bojkot rzeczywiście łatwo zdziesiątkowała populacje. Traktaty te były systematycznie odnawiane i narzucane królom i biskupom. Istniała forma wybieralnego przedstawicielstwa ludowego, konsulów . W ten sposób mogliśmy mówić o republikach pirenejskich .

Królowie francuscy starają się położyć kres tej sytuacji, która wydaje im się nienormalna.

W 1759 roku do Luchon został wysłany baron Antoine Mégret d'Étigny , intendent Gaskonii. Zaczął od stworzenia drogi przystosowanej dla pojazdów, wykorzystując harówkę i wywłaszczenia. Jest zobowiązany do wezwania kompanii Smoków, by trzymała w ryzach populację, nieprzyzwyczajoną do takiego autorytarnego traktowania. W 1761 r. zreorganizował termy i dał im podstawy do ich przyszłego rozwoju. W 1763 r. nakazał marszałkowi księciu Richelieu zabranie wód , który powrócił w 1769 r. z dużą częścią dworu. Uruchomienie spa. Rozwija również pozyskiwanie drewna , które jest stolicą zaopatrzenia floty w drewno i węgiel dla kuźni . Zmarł w 1767 roku w wieku 47 lat, zrujnowany i zhańbiony.

Jego następca nada swoje imię alejkom Etigny, głównej arterii miasta, a pomnik wzniesiony w 1889 r. na jego podobieństwo do dziś stoi przed termami.

Revolution i Imperium miało niewielki wpływ w Luchon, nawet jeśli sąsiednia Aran Valley został załączony, jak Katalonii, tworząc ulotne nowe działy. Wraz z wojną w Hiszpanii granica nadal będzie miejscem wielu incydentów spowodowanych przez hiszpańskich partyzantów odrzucających nowy porządek polityczny narzucony przez Napoleona. Odwrotnie, będą też miały miejsce liczne wojskowe operacje „pacyfikacyjne”.

Do Luchon przybywa wówczas wielu znanych gości, przyciągniętych modą na pirenejskie wody termalne, zapoczątkowaną przez cesarzową Eugenię , czy początkami pirenejizmu przez hrabiego Henry'ego Russella . Lamartine (w 1840 r. przy ulicy, która obecnie nosi jego imię), Victor Hugo (w 1861 r. ), José-Maria de Heredia (który również mieszkał w wiosce niedaleko Luchon, Marignac  ; to tam był inspiracją Gar za jeden z wierszy w swoim tomie Les Trophées , książę Ludwik Napoleon Bonaparte , książę cesarski (syn Ludwika Napoleona Bonaparte, pod opieką doktora Ernesta Lambrona, którego aleja naprzeciw pawilonu cesarskiego nosi imię), Edmond Rostand , Gustave Flaubert (1840 i 1872), Guy de Maupassant , Octave Mirbeau , Stéphen Liégeard , Moulay Mohammed (przyszły Mohammed V z Maroka ), Alfons XIII z Hiszpanii, Sacha Guitry , Francis Carco , François Mauriac należą do tych najbardziej znamienitych gości.

Przybycie pociągu w 1873 roku , budowa kasyna w 1880 roku przyczyniły się do dalszego wzrostu popularności miasta, do którego wkrótce przybywali ekskluzywni i kosmopolityczni turyści, aż do szalonych lat dwudziestych. Zyski społeczne (płatny urlop, a następnie ubezpieczenie społeczne) demokratyzują populację turystyczną.

Instalacje hydroelektryczne założyła w latach 90. XIX wieku firma La Luchonnaise .

Wycieczka rowerowa de France został wykonany z jednego miasta swoich obowiązkowych etapów od momentu jej powstania.

Otwarcie górskiego hotelu Superbagnères (praca ukończona w 1922 r.), połączonego kolejką zębatą, a dziś kolejką linową, uzupełnia miejscowość uzdrowiskową o ośrodek sportów zimowych. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1968 , Ingrid Lafforgue broni barw kurortu. Jego siostra bliźniaczka Britt Lafforgue ma równie wymowny rekord na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Alpejskim . W 2010 roku Marie-Laure Brunet wyróżniała się w Vancouver .

Pole golfowe i kij lotniczy sprawiają, że miasto zasługuje na przydomek „Królowej Pirenejów” nadany przez Vincenta de Chausenque w 1834 roku w książce Pireneje czyli piesze wycieczki .

Wreszcie woda mineralna Luchon jest sprzedawana od kilku lat w całej Francji.

Wykopaliska natrafiły na ślady trzech dużych basenów wyłożonych marmurem z cyrkulacją gorącego powietrza i pary.

Burza Xynthia , która spowodowała koniecluty 2010śmierć pięćdziesięciu osób we Francji mocno dotknęła Luchon i jego region. Na szczytach wiatr wiał z prędkością 200  km/h , co spowodowało ogromne zniszczenia.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 2500 do 3499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach w 2014 r. to dwadzieścia trzy osoby.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina stanowiąca część ósmego okręgu Haute-Garonne , wspólnoty gmin Pirenejów Haut-Garonnaises i kantonu Bagnères-de-Luchon przed1 st styczeń 2017Bagnères-de-Luchon należała do wspólnoty gmin Pays de Luchon .

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1947 1971 Alfred Coste Floret UDF Adwokat
1971 1974 Albert Castaigne UDF  
1974 1995 Jean Peyrafitte PS Hotelarz , senator
1995 2008 René Rettig UMP Dyrektor szpitala
2008 2020 Louis Ferré PS profesor Uniwersytetu
2020 W trakcie Eric Azemar    

Organy sądowe i administracyjne

W Bagnères-de-Luchon znajduje się pluton żandarmerii wysokogórskiej .

Polityka dotycząca środowiska naturalnego

W zwycięzcach z 2016 r. Narodowa Rada Miast i Wsi Kwitnących Francji odnowiła przyznanie miastu trzech kwiatów w Konkursie Kwitnących Miast i Wsi .

Finanse lokalne

W niniejszym podrozdziale przedstawiono sytuację finansów miejskich Bagnères-de-Luchon.

W roku budżetowym 2013 rachunek administracyjny budżetu gminy Bagnères-de-Luchon wynosi 12 869 000 EUR w wydatkach i 13 301 000 EUR w dochodach  :

W 2013 r. część operacyjna została podzielona na 11 589 000 EUR na wydatki (4 175 EUR na mieszkańca) za 11 851 000 EUR na produkty (4 269 EUR na mieszkańca), tj. saldo 262 000 EUR (94 EUR na mieszkańca) ):

Poniższe stawki podatkowe są uchwalane przez gminę Bagnères-de-Luchon. W porównaniu z 2012 r. różniły się one następująco:

Sekcja inwestycji podzielona jest na zastosowania i zasoby. W roku 2013 miejsca pracy obejmują, według ważności:

Zasoby inwestycyjne Bagnères-de-Luchon dzielą się głównie na:

Zadłużenie Bagneres-de-Luchon w31 grudnia 2013 r. można ocenić na podstawie trzech kryteriów: niespłaconego zadłużenia, renty zadłużenia i jego zdolności do delewarowania:

Bliźniacze

Bagnères-de-Luchon jest miastem partnerskim:

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 2293 mieszkańców, co oznacza spadek o 9,47% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Garonne  : + 6,32%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1,164 1,080 1396 1,683 2077 2385 2629 2770 2770
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
3016 3 294 3 921 3 829 4012 4256 3729 3528 3720
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3260 3 465 3 415 3635 3820 3 884 3591 4105 3666
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
3 888 4 123 3 484 3 498 3 094 2900 2619 2585 2 324
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
2 293 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 13 23 27 45 56 71 79 86
Liczba gmin w departamencie 592 582 586 588 588 588 589 589

Zobacz także jednostkę miejską Bagnères-de-Luchon i obszar miejski Bagnères-de-Luchon .

Edukacja

Bagnères-de-Luchon znajduje się w akademii w Tuluzie .

Instytucje edukacyjne

W mieście działa przedszkole gminne i szkoła podstawowa .

Dział zarządza Jean Monnet kolegium i region ogólnie Edmond-Rostand liceum. Istnieje kilka opcji:

  • sekcja narciarstwa alpejskiego;
  • opcja górska;
  • akademia bramkarzy;
  • sekcja europejska;
  • bachi bac.

Zawodowe liceum dla przetwarzania transakcji podstawowej drewna , znajduje się na terytorium sąsiedniej miejscowości Montauban-de-Luchon , oferuje następujące szkolenia:

Wydarzenia kulturalne i festyny

Zdrowie

Sporty

Wiele ośrodków narciarskich w pobliżu: Superbagnères , Peyragudes , Bourg-d'Oueil .

Bagnères-de-Luchon było miastem etapowym i postojowym dla kolarza Tour de France w Pirenejach. ten6 lipca 1926, Lucien Buysse wygrał etap Bayonne-Luchon, w apokaliptycznych warunków pogodowych. ten15 lipca 1969, Eddy Merckx wygrał etap Luchon-Mourenx-Ville-Nouvelle z prawie osiem minut przed drugim, a po stu czterdziestu kilometrów od ucieczce solo. Niezależnie od zawsze subiektywnego charakteru tego rodzaju rozważań, zwycięstwa Buysse i Merckx są uważane za dwa najbardziej budzące podziw etapy w historii Tour de France i dwa najbardziej niezwykłe ludzkie wyczyny, w tym sensie, że wyróżniać się na tle zwykłych. ten9 lipca 2016Ale o wiele bardziej anegdotyczny, Chris Froome wygrał etap Pau - Bagnères-de-Luchon, po najeździe na przełęcz Peyresourde .

Golf , szlaki turystyczne GR 86 GR 10 ...

Bagnères-de-Luchon jest siedzibą Compagnie des guides de Luchon .

Terminal Luchon, możliwy lot nad Pirenejami

Ekologia i recykling

Zbiórka i przetwarzanie odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów oraz ochrona i poprawa stanu środowiska prowadzone są w ramach społeczności gmin Pirenejów Haut-Garonnaises .

Ochrona środowiska

Obszar Natura 2000 Haute Vallée de la Pique został sklasyfikowany jako specjalny obszar ochrony (w nawiązaniu do Dyrektywy Siedliskowej ) od 2007 roku, o powierzchni 8251 ha, rozciąga się na części gminy Bagnèresde -Luchon.

Strefa Natura 2000 w dolinach Lis, Pique i Oô została sklasyfikowana jako strefa specjalnej ochrony (w nawiązaniu do Dyrektywy Ptasiej ) od 2006 roku, o powierzchni 10 515 ha, obejmuje część gminy Bagnères- de-Luchon.

Te dwie strefy Natura 2000 pokrywają się na dużej części swojego obszaru.

Głoska bezdźwięczna

Luchon Mag, witryna informacyjna Pays de Luchon.

Kulty

Gospodarka

Dochody ludności i podatki

Posługiwać się

Firmy i przedsiębiorstwa

Wodolecznictwo ( Thermes de Luchon ), sporty zimowe ( Superbagnères ), woda mineralna , turystyka , pogotowie ratunkowe .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kościół Notre-Dame-de-l'Wniebowzięcia

Jest to budowla neoromańska wybudowana w latach 1847-1857 na miejscu starego kościoła romańskiego. Od 2003 roku figuruje w inwentarzu zabytków .

Malowidła są autorstwa Romaina Cazesa .

Kaplica Saint-Etienne w Barcugnas

Drzwi romański z XII XX  wieku znajduje się na liście zabytków na zlecenie7 października 1931.

Inne budowle sakralne
  • Kaplica dominikańskiego szpitala wojskowego Sainte-Hélène de Quinconces, zwana także kaplicą Instytutu Świętej Heleny.
  • Kaplica Notre-Dame de Bagnartigue.
  • Protestancka świątynia Bagnères-de-Luchon.

  • Kaplica Saint-Etienne w Barcugnas

  • Kościół Notre-Dame-de-l'Assomption

  • Świątynia protestancka

Kąpiele termalne

Zbudowano je w latach 1854-1858. Malowidła w wielkiej sali zostały włączone do inwentarza zabytków na zlecenie6 października 1977. [1]

W holu budynku dawnych łaźni termalnych nad przeszklonymi drzwiami wejściowymi znajduje się figuralny witraż.

Kasyno

Budynek wzniesiony w latach 1878-1880 z cegły w stylu klasycystycznego historyzmu, następnie rozbudowany w 1929 roku przez dodanie wystroju Art Deco wcześniejszej elewacji. Park zaprojektowano wokół serpentynowej fontanny ze sztuczną jaskinią. Park kasyn, jego dwa pawilony wejściowe i pawilon normański zostały wpisane na mocy dekretu z10 maja 1999 r..

Inne budynki cywilne
  • Lafont-Lassalle zamek lub hotel-Nestier Lassus, który pochodzi z XVIII -tego  wieku jest zarejestrowany na zlecenie2 marca 1927 a jego klatka schodowa jest sklasyfikowana na 8 czerwca 1931. Mieści się w nim Musée du Pays de Luchon .
  • Trzy domy z XIX -tego  wieku zostały całkowicie lub częściowo uwzględnione. Neogotycki styl Edward willa , wybudowana w roku 1864 willa Pyrene i Villa Santa Maria . Villa Santa Maria (lub Narychkine ) zbudowany około 1840 roku, z neo-Palladio elewacji od strony ulicy mieści Księżniczka Narychkine i Alexandre Dumas fils .
  • Wymienione są dachy i fasady trzech domków Spont, wybudowanych w latach 1848-1855.
  • To samo dotyczy rezydencji Charlesa Trona z 1854 roku.
Blisko

Dziedzictwo kulturowe

Osobowości związane z gminą

  • Antoine Mégret d' Étigny (1719-1767), protektor ogólników Gaskonii, Béarn i Nawarry. Miasto złożyło mu hołd: alejki Etigny tworzą główną arterię miasta, a posąg z jego podobizną znajduje się przed łaźniami termalnymi.
  • W Luchon zmarł Nérée Boubée (1806-1862), przyrodnik, entomolog, geolog i nauczyciel na Uniwersytecie Paryskim.
  • Théodore Gobley (1811-1876), farmaceuta i chemik, członek Narodowej Akademii Medycznej zmarł w Bagnères-de-Luchon.
  • André Bouéry (1821-1879): Gascon poeta . Zwany także Moussu Andre . Autor Cansous det campané d'Aspetch („Pieśni dzwonnika Aspet  ”). cansoun Mai z Diu . Urodzony w Luchon dnia11 lutego 1821. Pochowany w Nestier dnia12 kwietnia 1879 r. Członek Escolo deras Pirenéos .
  • Stéphen Liégeard (1830-1925), francuski pisarz i poeta, autor książki Dwadzieścia dni turysty po ziemi Luchon (1874).
  • Auguste Scheurer-Kestner (1833-1899), chemik i polityk, zmarł w Bagnères-de-Luchon.
  • Édouard Broustet (1836-1901), kompozytor i dyrygent, dyrektor orkiestry kasyna Luchon, zmarł w Bagnères-de-Luchon.
  • Jean-Marie Mengue (1855-1939), rzeźbiarz urodzony w Bagnères-de-Luchon.
  • Henri Gadeau de Kerville (1858-1940), zoolog, botanik i archeolog, zmarł w Bagnères-de-Luchon.
  • Ludovic Dardenne (1859 - 1944), farmaceuta-czekolatier, uważany za „ojca” Superbagnères. Miasto złożyło mu hołd: Boulevard Ludovic Dardenne został nazwany na pamiątkę tego ostatniego oraz ze względu na obecność dawnych warsztatów Chocolaterie Dardenne .
  • Henry de Gorsse lub Henri de Gorsse (1868-1936), literat, dramaturg, scenarzysta i autor tekstów, urodzony w Luchon.
  • Edmond Rostand (1868-1918), dramaturg, który spędził 22 lata swojej młodości w Luchon i skomponował tam Les Musardises . W Cyrano de Bergerac , akcie IV, scena VI autor zainspirował się m.in. toponimią doliny Luchon, by nazwać swoich kadetów z Gaskonii: jest tam „Chevalier d'Antignac-Juzet”.
  • Jules Brévié (1880-1964) jest administratorem kolonialnym, generalnym gubernatorem francuskiej Afryki Zachodniej (AOF) i francuskimi Indochinami, ministrem, urodzonym w Bagnères-de-Luchon.
  • Georges Lucien Guyot (1885-1973), artysta zwierząt, którego dzieło „Niedźwiedź z Pirenejów” znajduje się w Parc des Thermes.
  • Georges Gaudion (1885-1942), malarz z Tuluzy, który zmarł w Luchon.
  • Jean Arlaud (1896-1938), lekarz i alpinista.
  • Lys Gauty (1908-1994), wokalista, w 1950 roku przejął kierownictwo Casino de Luchon i stworzył tam Festival de la Voix.
  • Michel Warlop (1911-1947), skrzypek jazzowy, zmarł w Bagnères-de-Luchon.
  • Guy Lapébie (1916-2010), rowerzysta, zmarł w Bagnères-de-Luchon.
  • Jean Peyrafitte (1922-2017), burmistrz Bagnères-de-Luchon w latach 1974-1995, radny generalny kantonu Bagnères-de-Luchon w latach 1980-1992, senator Haute-Garonne w latach 1980-1998.
  • Alexis Kanner (1942-2003), aktor urodzony w Bagnères-de-Luchon.
  • Britt Lafforgue i Ingrid Lafforgue , urodzeni w 1948 roku w Bagnères-de-Luchon, mistrzowie narciarstwa.
  • Olivier Pédémas (1968-), piłkarz urodzony w Bagnères-de-Luchon.
  • Sylvia Cazeneuve , autorka tekstów, dyrektor artystyczna Rencontres lyriques de Luchon .

Heraldyka, logotyp i motto

Prezentacja herbu
Broń Bagnères-de-Luchon

Dziś można je ozdobić w następujący sposób:

złota na górę ruchomych piasków lewego boku, z której tryska strumień srebrzystej wody w lazurowej wannie, całość umieszczona na tarasie również z piasku; I szef partii do pierwszych czerwony naładowanych z czterech otelles Argent umieszczone w saltire i do drugiego Azure do wotum ołtarzu Argent pobierana na matrycy z napisami ILIXIONI DEO VSLM rzymskimi literami Sable.

Symboliczny

Pole tarczy symbolizuje źródła termalne, które wytryskują u podnóża Pirenejów. Pierwsza ćwiartka wodza nosi herb Commingesa, a stela świadczy o gallo-rzymskim pochodzeniu łaźni, których bogiem opiekuńczym był Ilixo. Zewnętrzna ozdoba przedstawiała sosnową szyszkę około 1880 roku, która została zastąpiona w 1907 roku przez dwie kozice.

Motto: BALNEUM LIXONENSE POST NEAPOLITENSE PRIMUM. (Pierwsze łaźnie po tych w Neapolu) – wskazuje na sławę łaźni Luchon.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

  • Nérée Boubée , Spacer z Bagnères do jeziora Oô. Wznowienie z 2009 r., Éditions Aux pages d'antan, 88 s.
  • Anne Dupic, Gospodarka i demografia w miejscowości Bagnères-de-Luchon, 1815-1870 , mem. de maitrise, University of Toulouse II, 1976 (odnotowuje w szczególności trudności w zmierzeniu rzeczywistego wpływu rozwoju turystyki na ludność tubylczą).
  • Philippe Francastel, Luchon i jego doliny , Éditions Privat, 1999 ( ISBN  2-7089-9123-X ) (brak nakładu)
  • Philippe Francastel, Le Pays de Luchon - poezja i światło , Atlantica, 2004 ( ISBN  2-84394-711-1 )
  • Jean-Bernard Frappé, Dawniej Bagnères de Luchon , 2 tomy, Atlantica, 2001 ( ISBN  2-84394-432-5 )
  • Henri Gadeau de Kerville , Wokół kantonu Bagnères-de-Luchon (Francja i Hiszpania) , Tuluza, Privat, 1928
  • Henri Gadeau de Kerville , Bagnères-de-Luchon i jego kanton (Haute-Garonne) , Tuluza, Édouard Privat, 1925; Lorisse, 2003 ( ISBN  9782843733543 )
  • Alban i André Leymarie, Le Chemin de fer à crémaillère od Luchon do Superbagnères, 1912-1966 , Éditions Lacour-Olle, 2006 ( ISBN  2-7504-0702-8 )
  • Henri Pac, Luchon i jego przeszłość , Éditions Privat, 1984 ( ISBN  2-7089-2385-4 )
  • Anne Samson, Thermes tragiques , ( ISBN  2-9501-3090-9 ) (powieść kryminalna osadzona w Luchon)
  • Patrick Turlan, Bagnères-de-Luchon w Belle Epoque . Pau, Drukarnia Ipadour, 1999, s. 63, [Liczne reprodukcje starych pocztówek z Luchon.], Przedmowa Henri Denard (radca generalny kantonu Luchon).
  • Patrick Turlan, Festiwal Kwiatów Bagnères-de-Luchon w Belle Epoque . Pau, Drukarnia Ipadour, 1999, str. 32, [Liczne reprodukcje starych pocztówek z Luchon. Histoire des Guides...], Przedmowa Jeana Peyrafitte'a (byłego senatora-burmistrza Luchon).
  • Ernest Philippe Lambron , Pireneje i siarkowe wody termalne Bagnères-de-Luchon , Paryż, N. Chaix, 1863-1864, 1152  s. ( przeczytaj online )

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  3. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  4. Ten lokalny finanse podrozdział jest wynikiem podsumowania danych z alize2.finances.gouv.fr miejscu z Ministerstwa Gospodarki i Finansów . Jest prezentowany w sposób ustandaryzowany dla wszystkich gmin i dotyczy tylko obwodu miejskiego. Aby uzupełnić tę część, lokalne narzędzie finansowe w wersji 1.2.1: Yin Yang Kappa podsumowało 98 stron witryny alize2.finances.gouv.fr dotyczących Bagnères-de-Luchon. Lokalne Finanse to darmowe oprogramowanie rozpowszechniane w copyleft pod tym wersja 3 GNU GPL licencji .Logo lokalnego narzędzia finansowegoGrecka litera Kappa wielkie i małe litery
  5. „Sekcja operacyjna” to wydatki bieżące i okresowe niezbędne do prawidłowego funkcjonowania służb komunalnych i realizacji działań zadecydowanych przez wybieralnych urzędników, ale bez wpływu na spójność dziedzictwa gminy.
  6. „Koszty personelu” obejmują koszty wynagrodzeń pracowników przez gminę.
  7. „  Podatki lokalne  ” odnoszą się do podatków nakładanych przez władze lokalne, takie jak gminy, w celu zasilania ich budżetu. Obejmują one podatek od nieruchomości , podatek mieszkaniowy lub, w przypadku firm , składki na nieruchomości lub od wartości dodanej .
  8. Sekcja „  Inwestycje  ” dotyczy głównie operacji mających na celu pozyskanie sprzętu o dużej skali, a także spłatę kapitału zadłużenia .
  9. „Wydatki na sprzęt” służą do finansowania dużych projektów mających na celu podniesienie wartości dziedzictwa gminy i poprawę jakości sprzętu komunalnego, a nawet stworzenie nowych.
  10. „  Spłaty pożyczki” oznaczają kwoty przeznaczone przez gminę na spłatę kapitału zadłużenia.
  11. „  Niespłacone zadłużenie” to kwota, jaką gmina jest winna bankom w31 grudnia danego roku
  12. „Annuity długu  ” jest równoznaczna z sumą odsetek od pożyczek udzielonych przez gminę oraz wysokości spłaty kapitału w ciągu roku
  13. „Zdolność do redukcji zadłużenia  ” opiera się na następującym wskaźniku określonym wzorem: wskaźnik = zadłużenie niespłacone ⁄ przepływ środków pieniężnych . Wskaźnik ten pokazuje w danym momencie liczbę lat, które byłyby potrzebne do spłaty długów, biorąc pod uwagę zasoby Bagnères-de-Luchon.
  14. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

Baza danych Ministerstwa Budżetu dotycząca rachunków komunalnych  :

  1. „  Miejskie rachunki - Bagneres-de-Luchon: Kluczowe dane  ” (dostęp 13 sierpnia 2015 ) .
  2. „  Rachunki gmin – Bagnères-de-Luchon: operacje operacyjne  ” (dostęp 13 sierpnia 2015 r . ) .
  3. „  Rachunki gmin – Bagnères-de-Luchon: plik szczegółowy  ” (konsultacja 13 sierpnia 2015 r . ) .
  4. „  Miejskie rachunki - Bagneres-de-Luchon: operacje inwestycyjne  ” (dostęp 13 sierpnia 2015 ) .
  5. "  Rachunki gminach - Bagneres-de-Luchon: zadłużenie  " (dostęp 13 sierpnia 2015 ) .
  6. „  Rachunki gmin – Bagnères-de-Luchon: samofinansowanie  ” (dostęp 13 sierpnia 2015 r . ) .

Inne referencje  :

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Cartographic Institute of Catalonia, „  Vissir Cartographic Viewer  ” (dostęp 12 stycznia 2018 r . ) .
  3. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 23 czerwca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 23 czerwca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 23 czerwca 2021 r. )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 23 czerwca 2021 )
  9. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 13 lipca 2021 r . ) .
  10. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  11. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  12. „  Jednostka miejska 2020 Bagnères-de-Luchon  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 26 marca 2021 ) .
  13. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  14. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  15. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  16. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  17. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 kwietnia 2021 )
  18. Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften, Corpus Inscriptionum Latinarum , tom.  XIII: Inscriptiones trium Galliarum et Germaniarum Latinae , Berlin, Theodor Mommsen , Otto Hirschfeld , Alfred von Domaszewski, 1889-1907 ( ISBN  3-11-001408-4 , OCLC  490529984 , czytaj online ) , s.  345, 347...
  19. (es) Joaquín Gorrochategui Churruca , Estudio sobre la onomástica indígena de Aquitania , Bilbao, Euskal Herriko Unibertsitatea ,1984, 384  s. ( ISBN  84-7585-013-8 , OCLC  14272684 ) , s.  333...
  20. Historia łaźni termalnych Bagnères-de-Luchon.
  21. Michel Morvan , Nazwy miejscowości Kraju Basków i Gaskonii , Paryż, Bonneton,2004, 231  s. ( ISBN  978-2-86253-334-6 ) , s.  127...
  22. Luchon, zakładka „Odkryj Luchon”, „Historia miasta” , dostęp 14 września 2017 r.
  23. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  24. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie interieur.gouv.fr ( oglądanie 17 września 2020 r . ) .
  25. „  Tour de France 2018: odkryj sześć etapów w Oksytanii z naszą interaktywną mapą  ”, ladepeche.fr ,18 października 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 26 listopada 2018 r. ).
  26. Miejsce rozkwitu miast i wsi , konsultacja 22 grudnia 2016 r.
  27. Katalog miast partnerskich na stronie Francuskiego Stowarzyszenia Rady Gmin i Regionów Europy, konsultacja 7 lipca 2013 r.
  28. Organizacja spisu na insee.fr .
  29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  30. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  32. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  33. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  34. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  35. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  36. http://pedagogie.ac-toulouse.fr/lp-bois-montauban-luchon
  37. http://www.cc-pyreneeshautgaronnaises.fr/vivre/gestion-des-dechets/tri-dechets
  38. „  INPN-FSD Natura 2000-FR7300881-Haute Vallée de la Pique-Description  ” , na stronie inpn.mnhn.fr (dostęp 18 grudnia 2018 r . ) .
  39. „  INPN - FSD Natura 2000 - FR7312009 - Vallées du Lis, de la Pique i d'Oô - Opis  ” , na stronie inpn.mnhn.fr (dostęp 18 grudnia 2018 r . ) .
  40. Luchon Mag
  41. „  Kościół Notre-Dame-de-l'Assomption  ” , zawiadomienie n o  PA00094279, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  42. „  Kościół Luchon-BAGNERES DE LUCHON-Detail  ” , na www.luchon.com (dostęp 13 lipca 2019 r . ) .
  43. „  Kościół Bagnères-de-Luchon i jego obrazy  ” , na eglise.luchon.free.fr (dostęp 13 lipca 2019 r . ) .
  44. „  Chapelle Saint-Etienne in Bagnères-de-Luchon - PA00094276 - Monumentum  ” , na monumentum.fr (dostęp 13 lipca 2019 r . ) .
  45. „  Chapelle Saint-Étienne  ” , zawiadomienie n o  PA00094276, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  46. „  Chapelle Saint-Etienne de Barcugnas-BAGNERES DE LUCHON-Detail  ” , na www.luchon.com (dostęp 13 lipca 2019 r . ) .
  47. Dawna kaplica dominikańskiego szpitala wojskowego św. Heleny (Quinconces)
  48. "  Bagnères-de-Luchon. Czerwony Krzyż: wezwanie dla wolontariuszy  ” , na ladepeche.fr (dostęp 4 kwietnia 2020 r . ) .
  49. „  Parafia Bagnères-de-Luchon  ” , na terenie archidiecezji Tuluzy (konsultacja 2 stycznia 2021 r . ) .
  50. „  Szukaj: baza danych – kaplica Notre-Dame de Bagnartigue – Bagnères-de-Luchon – Haute-Garonne: patrimoines.laregion.fr  ” , na stronie patrimoines.laregion.fr (dostęp 4 kwietnia 2020 r . ) .
  51. "  Thermes Chambert  " , zawiadomienie n o  PA00094281, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  52. "  Casino  " , zawiadomienie n o  PA31000035, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  53. Na fasadzie stara monumentalna marmurowa tablica wskazuje w pięciu wierszach: „HOTEL / LASSUS-NESTIER / 1772 / CHATEAU LAFONT-LASSALLE”, zarejestrowaną w kwietniu 2019 r.
  54. "  Château Lafont  " , zawiadomienie n o  PA00094277, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany 28 kwietnia 2019.
  55. "  Villa Édouard  " , zawiadomienie n o  PA31000060, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  56. „  Villa piren  ” , zawiadomienie n o  PA31000061, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  57. "  Villa Santa Maria lub Narychkine  " , zawiadomienie n o  PA31000077, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  58. "  Domki spontaniczne  " , zawiadomienie n o  PA00125564, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  59. "  Résidence Charles Tron  " , zawiadomienie n o  PA00094280, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  60. „  Wytyczne  ” , zawiadomienie n o  PA00094275, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  61. "  Cromlech  " , zawiadomienie n o  PA00094278, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 18 czerwca 2010.
  62. M. J. Allières, A. Berthoumieux, G. Brignol, J. Castex, J. Ducos: André Bouéry muzyk i poeta Gascon , 1994
  63. Revue de Comminges - 1947 (T. 60) - 1950 (T. 63) - str.  118 - Źródło: Biblioteka Narodowa Francji / gallica.bnf.fr
  64. Thierry Lefebvre , „  Ludovic Dardenne i kolejka zębata Superbagnères  ”, Revue d'Histoire de la Pharmacie , tom.  100 N O  3782013, s.  277-278 ( czytaj online , dostęp 14 października 2019 ).