Bachibouzouk lub bachibouzouk (z tureckiego başıbozuk , dosłownie „głowa nie działa”) jest najemnikiem jeździec z wojska Imperium Osmańskiego , z niestandardowych broni, aw praktyce bardzo lekkiego i słabej dyscypliny.. Są one porównywalne do tego, co Hussars z XVII th wieku w armii austriackiej, lub inną jednostkę nieregularnych żołnierzy lub środków pomocniczych.
Zasadniczo używane do terroryzowania podbitych ludów, bachi-bouzouki były szczególnie aktywne na Bałkanach w imieniu Osmanów. W szczególności brali udział w oblężeniu Wiednia i upadku Konstantynopola .
Raczej dobry generał musiał polegać na nich w innych zadaniach: informowaniu, rozpoznaniu, pościgach, okupacji ziemi itp. Lub okrucieństwach powszechnie kojarzonych z żołnierzami tej okoliczności.
Rozmiar represji, jakie wyrządzili Bułgarom podczas bułgarskiego powstania w kwietniu 1876 r., Oburzył cały świat i sprowokował wojnę rosyjsko-turecką w latach 1877-1878 .
Bachi-buzuki były również używane przez Młodych Turków do masakry prawie 30 000 ormiańskich chrześcijan w Adanie w kwietniu 1909 roku.
Podczas wojny krymskiej przez krótki czas istniał nieregularny oddział armii francuskiej, Spahis d'Orient . Niesforne, czasami nazywano ich bachi-bouzouks.
Malarz Horace Vernet spotkał się z nimi podczas swojej wizyty na Krymie w czasie wojny w latach 1854-1855. Ich zamiłowanie do grabieży jest sugerowane na tym obrazie przez zepsutą tablicę İznik na pierwszym planie po prawej stronie, otwartą książkę przy ogniu z gotującym się na niej dzbankiem do kawy i złote monety na zielonym materiale.