Bach-Werke-Verzeichnis ( katalog dzieł Bacha ), powszechnie określany przez akronim BWV , to katalog tematyczny z dzieł Jana Sebastiana Bacha ustalonych w 1950 roku przez niemieckiego muzykologa Wolfgang Schmieder .
Wolfgang Schmieder nadał numery BWV w 1950 r., Aby wskazać kolejność utworów w katalogu dzieł Bacha Thematisch-systematisches Verzeichnis der musikalischen Werke von Johann Sebastian Bach (katalog tematyczno-systematyczny utworów muzycznych Johanna Sebastiana Bacha). Numery BWV są powszechnie używane i akceptowane jako standardowa numeracja prac Bacha; na przykład Msza h-moll to BWV 232 . Prace uznane za niekompletne lub o wątpliwej autentyczności w momencie tworzenia katalogu zostały wymienione w BWV Anhang (załącznik BWV) i są oznaczone numerem BWV Anh . Katalog BWV jest czasami aktualizowany o nowe niedawno odkryte dzieła, które są dodawane na końcu, podczas gdy liczba nieautentycznych dzieł nie jest usuwana. Prace, które nie są wymienione w katalogu BWV, są czasami oznaczane jako BWV deest (po łacinie deest = brakuje go, brakuje go).
Numery BWV pojawiają się niekiedy w starszych publikacjach w postaci np. S. 232 , która odnosi się do „numerów Schmiedera”, natomiast Schmieder sprzeciwiał się tego typu nazewnictwie i używaniu, ponieważ chciał, aby jego nazwisko nie było jednoznacznie dołączane do prac .
Wydanie BWV z 1990 roku to ( ISBN 3-7651-0255-5 ) .
W przeciwieństwie do chronologicznie ułożonych katalogów innych kompozytorów klasycznych, katalog Schmiedera Bacha jest uporządkowany według gatunku. Jest to katalog tematyczny: najpierw utwory chóralne, potem organy, potem klawiszowe i tak dalej; dlatego mała liczba BWV niekoniecznie oznacza młodzieńczą pracę.
Schmieder wybrał porządek tematyczny zamiast chronologicznego z kilku powodów, z których dwa najważniejsze to prawdopodobnie: