B330

B330 (poprzednio znany jako BA 330 i Nautilus przestrzeni złożonego modułu ) jest model kompletny, w skali produkcyjnej w Bigelow Aerospace jest nadmuchiwane przestrzeń siedliska programu . Ostatecznie jest to raczej model modułu mieszkań kosmicznych, a nie konkretna stacja kosmiczna, ponieważ Robert Bigelow, właściciel i założyciel Bigelow Aerospace, zamierza zbudować dla nich kilka takich modułów. Sprzedaj po tymczasowej cenie wywoławczej 100 milionów dolarów każdy. Będzie miał 330 metrów sześciennych (12 000 stóp sześciennych) przestrzeni wewnętrznej, stąd jego numeryczna nazwa.

Zaplanowane na pierwsze uruchomienie w 2014 lub 2015 roku maszyna będzie nieważkim medium badawczym, obejmującym misje naukowe i procesy produkcyjne. Poza celami naukowymi i przemysłowymi ma potencjał jako port docelowy dla turystyki kosmicznej .

Inne zastosowania tego modułu obejmują misje na Księżyc i Marsa.

Pozytywne aspekty

Szereg cech sprawia, że ​​ten typ stacji kosmicznej jest szczególnie dobrze dostosowany do jej celów.

  1. Oferuje dużą przestrzeń życiową dla mieszkających tam załóg i przeprowadzających eksperymenty. Zewnętrzna część jednostki ma mieć 14  m (45 stóp) długości i 6,7  m (22 stopy) średnicy.
  2. Jest stosunkowo lekki jak na swój rozmiar, waży zaledwie 23 000 kg (50 000 funtów), co ułatwia wystrzelenie modułów na orbitę bez konieczności uciekania się do ciężkich wyrzutni.
  3. Jego skóra, wykonana z wytrzymałych tekstyliów i Vectranu, jest owinięta kilkoma warstwami pasów o wysokim napięciu. Jest szczególnie odporny na uszkodzenia powodowane przez mikrometeoryty i gruz.

Duży rozmiar modułu jest szczególnie korzystny dla astronautów księżycowych lub załóg innych długotrwałych misji, które dotychczas były ograniczone do dość wąskich kwater. Ryzyko związane z przebywaniem w zamkniętej przestrzeni przez zbyt długi czas, takie jak gorączka w kabinie, jest zmniejszone, a samopoczucie psychiczne załóg jest potencjalnie bardziej ogólnie poprawione dzięki możliwości poruszania się z większą swobodą. Byłoby to szczególnie przydatne, gdyby objętość modułu obejmowała niewielką ilość prywatnej przestrzeni dla każdego członka załogi, gdy wiadomo, że ta funkcja jest korzystna w długich misjach.

Nieprawidłowe jest utożsamianie modułu z balonem wypełnionym powietrzem unoszącym się w przestrzeni. Wręcz przeciwnie, gdy zewnętrzna powłoka jest powiększona, jest tak twarda w dotyku jak beton, nadmiarowość (10+) wielu warstw ma tendencję do szybkiego rozprowadzania energii uderzenia z dużą prędkością pocisków o bardzo małej masie do. Przez warstwy. . Typowa, zwykła aluminiowa stacja kosmiczna, chroniona przed uderzeniem osłoną wykonaną z kevlaru lub innego materiału pochłaniającego, jest nieco bardziej narażona na katastrofalne przebicie w przypadku uderzenia.

Technologia

Chociaż niewiele wiadomo o tym, jak Bigelow ewoluował technologię Transhab , którą kupił, NASA wskazuje poniżej na temat struktury modułu, co Bigelow przyjęła jako punkt wyjścia:

Dzięki prawie dwóm tuzinom warstw, nadmuchiwana chusta Transhab o grubości jednej stopy jest innowacyjnym cudem konstrukcji. Warstwy są ukształtowane tak, aby rozbijać cząsteczki kosmicznego gruzu i maleńkie meteoryty, które mogłyby uderzyć w kadłub z prędkością siedem razy większą niż pocisk. Warstwy zewnętrzne chronią kilka wewnętrznych powłok, wykonanych z materiału utrzymującego powietrze modułu. Powłoka zapewnia również izolację przed temperaturami w kosmosie, które mogą wahać się od +121 stopni Celsjusza (plus 250 stopni Fahrenheita) w słońcu do -128 stopni Celsjusza (minus 200 stopni Fahrenheita) w cieniu.

Kluczem do ochrony przed zanieczyszczeniami są kolejne warstwy Nextel, materiału powszechnie używanego jako izolacja pod maską wielu samochodów, oddzielonych kilkoma warstwami o grubości kilku centymetrów, z pianki otwartokomórkowej, podobnej do pianki używanej do produkcji poduszek na krzesła. Ziemia. Warstwy pianki i Nextel  (cs) rozkładają energię cząstki, gdy tylko uderza ona w tarczę, tracąc coraz więcej energii w miarę wnikania głębiej.

Kilka warstw skorupy, które są utworzone z warstwy wytrzymałego tkanego Kevlaru, zachowuje kształt modułu. Powietrze jest utrzymywane w środku przez trzy koperty Combitherm , materiału powszechnie używanego do pakowania żywności. Najgłębszą warstwę, tworzącą wewnętrzną ścianę modułu, wykonano z tkaniny Nomex , ognioodpornego materiału, który dodatkowo chroni obudowę przed zarysowaniami i zarysowaniami.

Bigelow opisał swoją technologię mediom i wskazał, że jego opatentowana technologia nadmuchiwanej koperty, obecnie w testach walidacji niskiej orbity okołoziemskiej w dwóch mniejszych satelitach, Genesis I i Genesis II , zawiera warstwę Vectran , a także Kevlar itp. technologii NASA.

Bigelow wybrał Orbitec jako dostawcę systemów kontroli środowiska i systemów podtrzymywania życia .

Inne ulepszenia

Bigelow Aerospace rozwija również możliwość kojarzenia modułu B330 z innymi statkami kosmicznymi. Na pierwszych ilustracjach było to pokazane tylko z rosyjskim statkiem kosmicznym Sojuz , ale teoretycznie można go było zadokować w dowolnym innym statku kosmicznym.

Po zmontowaniu połączony pojazd zapewni załodze korzyści w postaci ulepszonych operacji kosmicznych, a także tradycyjne potrzeby konwencjonalnego, „sztywnego”, zadokowanego statku kosmicznego, takie jak powrót do atmosfery .

Od 2005 roku firma Bigelow Aerospace planowała rozwój CSS Skywalker , stacji kosmicznej opartej na modułach B330, tworzącej hotel orbitalny. Obecne plany nadal wymagają budowy stacji kosmicznej, ale bez CSS Skywalker, z „większą pojemnością użytkową niż obecna Międzynarodowa Stacja Kosmiczna ”. Dziś Bigelow Aerospace przywołuje komercyjną stację kosmiczną nowej generacji .

Historyczny

B330 jest pomysłem Roberta Bigelowa z Budget Suites of America . Jego konstrukcja oparta jest na odwołanym przez NASA programie Transhab . Bigelow miał dostęp do inżynierów i robotników pracujących przy projekcie Transhab, z których kilku obecnie doradza projektowi Bigelow.

Uwagi i odniesienia

  1. Księżycowe sny - Amerykanie mogą jeszcze polecieć na Księżyc przed Chińczykami , The Economist , 2010-02-18, obejrzano: 2010-02-22. „Obecny plan zakłada uruchomienie pierwszego habitatu na pełną skalę (zwanego Sundancer) w 2014 r. W ciągu roku zostaną do niego dodane kolejne moduły, w wyniku czego powstanie stacja kosmiczna o większej pojemności użytkowej niż istniejąca międzynarodowa jeden. "
  2. „  TransHab Concept  ” , National Aeronautics and Space Administration (NASA.gov) ,27 czerwca 2003(dostęp na 1 st czerwiec 2007 )
  3. Prywatne loty kosmiczne stają się publiczne , Alan Boyle, MSNBC Cosmic Log , 2010-02-01.
  4. „  Week in Review: Reporters Notebook  ” ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Que faire? ) (Dostęp 20 marca 2013 )
  5. „  DuPont, Surlyn-resin, Combitherm-film studium przypadku  ”
  6. Putting Up the Ritz: Czy pneumatyczne budynki mogą tchnąć życie w turystykę kosmiczną? , James Oberg, IEEE Spectrum , luty 2007.
  7. Nadmuchiwany moduł kosmiczny nadyma się , Jonathan Fildes, BBC News, 14 lipca 2006
  8. Orbital Technologies Corporation (ORBITEC), któremu zaufała firma Bigelow Aerospace w zakresie zapewnienia kontroli środowiska i wsparcia życia (ECLSS) dla Sundancer w lutym 2010 r.
  9. Schemat BA-330 z systemami podtrzymywania życia Orbitec, luty 2010.
  10. „  Hotel o pięciu miliardach gwiazdek, 1 marca 2005 r.  ”
  11. Dan Schrimpsher , „  Interview: Transhab developer William Schneider  ” , TheSpaceReview.com ,21 sierpnia 2006(dostęp 3 października 2009 )
  12. Wywiad z Constance Adams: Architekt modułu nadmuchiwanej stacji kosmicznej TransHab , 30 maja 2003 r

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

http://www.bigelowaerospace.com/