B330 (poprzednio znany jako BA 330 i Nautilus przestrzeni złożonego modułu ) jest model kompletny, w skali produkcyjnej w Bigelow Aerospace jest nadmuchiwane przestrzeń siedliska programu . Ostatecznie jest to raczej model modułu mieszkań kosmicznych, a nie konkretna stacja kosmiczna, ponieważ Robert Bigelow, właściciel i założyciel Bigelow Aerospace, zamierza zbudować dla nich kilka takich modułów. Sprzedaj po tymczasowej cenie wywoławczej 100 milionów dolarów każdy. Będzie miał 330 metrów sześciennych (12 000 stóp sześciennych) przestrzeni wewnętrznej, stąd jego numeryczna nazwa.
Zaplanowane na pierwsze uruchomienie w 2014 lub 2015 roku maszyna będzie nieważkim medium badawczym, obejmującym misje naukowe i procesy produkcyjne. Poza celami naukowymi i przemysłowymi ma potencjał jako port docelowy dla turystyki kosmicznej .
Inne zastosowania tego modułu obejmują misje na Księżyc i Marsa.
Szereg cech sprawia, że ten typ stacji kosmicznej jest szczególnie dobrze dostosowany do jej celów.
Duży rozmiar modułu jest szczególnie korzystny dla astronautów księżycowych lub załóg innych długotrwałych misji, które dotychczas były ograniczone do dość wąskich kwater. Ryzyko związane z przebywaniem w zamkniętej przestrzeni przez zbyt długi czas, takie jak gorączka w kabinie, jest zmniejszone, a samopoczucie psychiczne załóg jest potencjalnie bardziej ogólnie poprawione dzięki możliwości poruszania się z większą swobodą. Byłoby to szczególnie przydatne, gdyby objętość modułu obejmowała niewielką ilość prywatnej przestrzeni dla każdego członka załogi, gdy wiadomo, że ta funkcja jest korzystna w długich misjach.
Nieprawidłowe jest utożsamianie modułu z balonem wypełnionym powietrzem unoszącym się w przestrzeni. Wręcz przeciwnie, gdy zewnętrzna powłoka jest powiększona, jest tak twarda w dotyku jak beton, nadmiarowość (10+) wielu warstw ma tendencję do szybkiego rozprowadzania energii uderzenia z dużą prędkością pocisków o bardzo małej masie do. Przez warstwy. . Typowa, zwykła aluminiowa stacja kosmiczna, chroniona przed uderzeniem osłoną wykonaną z kevlaru lub innego materiału pochłaniającego, jest nieco bardziej narażona na katastrofalne przebicie w przypadku uderzenia.
Chociaż niewiele wiadomo o tym, jak Bigelow ewoluował technologię Transhab , którą kupił, NASA wskazuje poniżej na temat struktury modułu, co Bigelow przyjęła jako punkt wyjścia:
Dzięki prawie dwóm tuzinom warstw, nadmuchiwana chusta Transhab o grubości jednej stopy jest innowacyjnym cudem konstrukcji. Warstwy są ukształtowane tak, aby rozbijać cząsteczki kosmicznego gruzu i maleńkie meteoryty, które mogłyby uderzyć w kadłub z prędkością siedem razy większą niż pocisk. Warstwy zewnętrzne chronią kilka wewnętrznych powłok, wykonanych z materiału utrzymującego powietrze modułu. Powłoka zapewnia również izolację przed temperaturami w kosmosie, które mogą wahać się od +121 stopni Celsjusza (plus 250 stopni Fahrenheita) w słońcu do -128 stopni Celsjusza (minus 200 stopni Fahrenheita) w cieniu.
Kluczem do ochrony przed zanieczyszczeniami są kolejne warstwy Nextel, materiału powszechnie używanego jako izolacja pod maską wielu samochodów, oddzielonych kilkoma warstwami o grubości kilku centymetrów, z pianki otwartokomórkowej, podobnej do pianki używanej do produkcji poduszek na krzesła. Ziemia. Warstwy pianki i Nextel (cs) rozkładają energię cząstki, gdy tylko uderza ona w tarczę, tracąc coraz więcej energii w miarę wnikania głębiej.
Kilka warstw skorupy, które są utworzone z warstwy wytrzymałego tkanego Kevlaru, zachowuje kształt modułu. Powietrze jest utrzymywane w środku przez trzy koperty Combitherm , materiału powszechnie używanego do pakowania żywności. Najgłębszą warstwę, tworzącą wewnętrzną ścianę modułu, wykonano z tkaniny Nomex , ognioodpornego materiału, który dodatkowo chroni obudowę przed zarysowaniami i zarysowaniami.
Bigelow opisał swoją technologię mediom i wskazał, że jego opatentowana technologia nadmuchiwanej koperty, obecnie w testach walidacji niskiej orbity okołoziemskiej w dwóch mniejszych satelitach, Genesis I i Genesis II , zawiera warstwę Vectran , a także Kevlar itp. technologii NASA.
Bigelow wybrał Orbitec jako dostawcę systemów kontroli środowiska i systemów podtrzymywania życia .
Bigelow Aerospace rozwija również możliwość kojarzenia modułu B330 z innymi statkami kosmicznymi. Na pierwszych ilustracjach było to pokazane tylko z rosyjskim statkiem kosmicznym Sojuz , ale teoretycznie można go było zadokować w dowolnym innym statku kosmicznym.
Po zmontowaniu połączony pojazd zapewni załodze korzyści w postaci ulepszonych operacji kosmicznych, a także tradycyjne potrzeby konwencjonalnego, „sztywnego”, zadokowanego statku kosmicznego, takie jak powrót do atmosfery .
Od 2005 roku firma Bigelow Aerospace planowała rozwój CSS Skywalker , stacji kosmicznej opartej na modułach B330, tworzącej hotel orbitalny. Obecne plany nadal wymagają budowy stacji kosmicznej, ale bez CSS Skywalker, z „większą pojemnością użytkową niż obecna Międzynarodowa Stacja Kosmiczna ”. Dziś Bigelow Aerospace przywołuje komercyjną stację kosmiczną nowej generacji .
B330 jest pomysłem Roberta Bigelowa z Budget Suites of America . Jego konstrukcja oparta jest na odwołanym przez NASA programie Transhab . Bigelow miał dostęp do inżynierów i robotników pracujących przy projekcie Transhab, z których kilku obecnie doradza projektowi Bigelow.