Avallon

Pomimo poprawy i rozbudowy murów XII th  wieku , Avallon nie jest odporny na przemocy spowodowanych przez wojny stuletniej . W 1359 , król Anglii Edward III , po rozprawieniu się z wojskami burgundzkimi w Montrealu , osiedlił się w starym zamku Guillon , skąd pustoszył Avallonnais. Pomimo traktatu z Guillon i odejścia Anglików bandy najemników nadal plądrowały region.

Na początku XV -go  wieku , wieże i mury obronne są w ruinie. W 1419 i 1421 pomoc finansowa udzielona przez książąt Burgundii , Jean sans Peur i Philippe Le Bon , pozwoliły im na spotkanie. Na długo przed tą pomocą finansową Jean sans Peur wzmocnił obronę miasta, budując tam od 1404 r. wieżę Beurdelaine o okrągłym kształcie. Następnie w 1419 r. zainstalował wieże, które mogły pozwolić na użycie bombard i poprawić obronę bramy Auxerroise.

W 1433 roku Jacques d'Espailly dit Fort-Épice , najemnik i kapitan w służbie króla Francji, zagarnął miasto z zaskoczenia i utrzymywał je przez osiem miesięcy. Sam Philippe le Bon rozpoczyna sześciotygodniowe oblężenie, aby przejąć Avallon. Książę Burgundii musi użyć bombardy uzbrojonej w kamienne kule armatnie, rycerzy i kuszników, aby zaatakować miasto. Atak został odparty przez Jacquesa d'Espailly, ale ten uciekł z kilkoma ludźmi do Montrealu , co pozwoliło Philippe le Bon zająć miasto. Jednak miasto ze spalonymi i zniszczonymi przedmieściami straciło połowę ludności. Odzyskanie miasta po tej męce zajmuje dwadzieścia lat.

Po zdobyciu miasta Philippe le Bon kazał odbudować mury obronne, w tym wieżę Beurdelaine w 1435 roku, aby uczynić z niej skład artylerii, częściowo zniszczony przez soki i taran oblegających. W 1453 r. kazał wznieść kwadratową wieżę w najwyższym punkcie Avallon, aby założyć zegarek i umieścić zegar, następnie w 1455 zmodernizował fortyfikacje wyposażając wały do ​​użycia broni palnej. Jednocześnie brukowane są ulice.

Nowoczesne czasy

W 1543 r. populacja prawie się potroiła. Jednak Wojny Religijne nie oszczędziły miasta, więc ligowcy w 1590 r. wyrządzili wielkie zniszczenia. Piorun uszkodził także dużą dzwonnicę Saint-Lazare i małą dzwonnicę, odpowiednio w 1589 i 1595 roku . Do tego ponurego obrazu należy dodać zarazę w 1531 i 1587 roku .

W 1606 r. miasto nawiedziła nowa epidemia dżumy. Jedną z konsekwencji tego wydarzenia jest przybycie czternastu mnichów z zakonu Minimes w 1607 roku. W 1652 roku , przy wsparciu Anny-Austrii , matki Ludwika XIV i królowej Francji, zakon sprzeciwia się przybyciu franciszkanina zamówienie. W 1622 r. kościół Saint-Julien przeszedł pod nadzór zakonu przy pomocy zakonu kapucynów.

XVIII th  wieku był czasem upiększeń: szpital został przebudowany w 1713 roku udzielone przez Prezesa Odebert) i ratusza zbudowanego w 1770 roku W 1791 roku kościół Saint-Julien jest rozebrany.

W 1790, podczas Rewolucji Francuskiej , Convent des Minimes został sprzedany miastu.

Okres nowożytny

Od 16 do 17 marca 1815 roku, Napoleon I er , po ucieczce z wyspy Elba i na drodze do Paryża , spędzając noc w Avallon, Hotel de la Poste.

W XIX -tego  wieku, miasto został uderzony przez kilka susze w okresie od maja do września. W tym kontekście w 1842 r. Eugène Belgrand prowadził prace wodociągowe w celu rozwiązania problemów z zaopatrzeniem w wodę za pomocą systemu syfonowego. W centrum miasta nie ma wód gruntowych i wód opadowych spływających na dno doliny. Podczas tych prac nad Kuzynem przechodzi akwedukt zbudowany w pobliżu garbarni . Praca kończy się na10 grudnia 1847, nawet jeśli fontanna Laboureau w centrum miasta została zbudowana dopiero w 1870 roku.

Heraldyka

Blazon  : Lazur do wieży Kamienie srebrne Sable. Komentarze: Motto Avallon to Esto nobis, Domine, turris fortitudinis ( Bądź dla nas, Panie, najsilniejsza z wież! )

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityczne

Wyniki 2 th tura wyborów prezydenckich w Avallon to: Emmanuel Macron ( ! W marcu ) trafi ankietę ołowiu, z 64,26% głosów. Na drugim miejscu Marine Le Pen ( Front Narodowy ) otrzymuje wynik 35,74%.

Emmanuel Macron (En Marche!) Był również w czołówce w mieście Avallon po 1 st rundzie i zebrał 25,42% głosów.

Wśród wyborców jest pusty głos 4,81%.

Lista burmistrzów

Bliźniacze

•  Pepinster  ( Belgia )
•  Cochem  ( Niemcy )
•  Tenterden  (pl)  ( Wielka Brytania )
•  Saku  ( Japonia ) od14 lipca 1976 r..

Środowisko życia

Avallon otrzymuje etykietę „ville fleurie” z sześcioma kwiatami przyznawanymi od 2004 roku przez Krajową Radę Kwiecistych Miast i Wsi Francji konkursowi kwitnących miast i wsi oraz status Zielonej Stacji Francji.

Na terenie gminy znajduje się rezerwat przyrody Bois du Parc (przejęty w 1996 roku przez Konserwatorium Przestrzeni Przyrodniczych Burgundii). Flora, którą się tam spotyka, to przede wszystkim suche i gorące środowiska wapienne: pulsujący zawilec, wiśnia Saint Lucia czy powój Gór Kantabryjskich ozdabiają wiosną kwitnienie suchych trawników na krawędziach klifów. Trawniki te są domem dla wielu gatunków zwierząt, które doceniają ciepło tego miejsca: szarańczy i koniki polne, modliszki i małe cykady, askalafy i motyle, zielone jaszczurki i inne gady. Za trawnikami rośnie las płaskowyżowy złożony głównie z dębów szypułkowych i grabu, w towarzystwie samców derenia lub klonu wiejskiego. Są tu ssaki leśne, a także liczne owady związane z rozkładem martwego drewna (np. larwy jelonka rogacza i inne złote ketony). Niedawno badanie masywu koralowego stanowiącego podstawę rezerwatu doprowadziło do ponownego zainteresowania tym miejscem przyrodniczym.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 6513 mieszkańców, co stanowi spadek o 8,5% w porównaniu do 2013 r. ( Yonne  : -1,17%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Gospodarka

• Oddział gospodarczy Avallonnais , dzielony między Izbę Przemysłowo-Handlową w Yonne i Izbę Rzemieślniczą.
• Hotel biznesowy w Avallonnais zarządzany przez CCI Yonne: wynajem biur i warsztatów dla firm.

Główne firmy:

• Grupa Schiever - z siedzibą w Avallon - jest masa spółka dystrybucyjna , która działa hipermarketów i supermarketów w północno-wschodniej Francji, a także w Polsce i Tadżykistanu .
• firma Pneu Laurent spółka zależna producenta opon Michelin , specjalizuje się w bieżnikowaniu opon samochodów ciężarowych, dostawczych oraz inżynierii lądowej.
• Łożyska SKF Slewing ( RKS SA ) są spółką SKF France, filią szwedzkiej grupy SKF . 85% jej produkcji przeznaczone jest na eksport.

Zabytki

Budynki sakralne

• Kolegiata Saint-Lazare , 6 rue Bocquillot.

Uczelnia powstała w XII -tego  wieku, aby pomieścić wielu pielgrzymów przyciąga Avallon relikwie św Łazarza .

Budynek zbudowany w IV -go  wieku, jedyne kryptę pod obecnym chórze.

Oba portale fasady są datowane XII th  century. Historyk Victor Petit opisał je w 1870 roku jako „ arcydzieła rzeźby dekoracyjnej ”.

Dzwonnica, wielokrotnie spalona, ​​a następnie zrujnowana, zawaliła się w 1633 r. i została zastąpiona w 1670 r. obecną wieżą.

• Kolegiata Saint-Lazare d'Avallon
• Kościół widziany z poddasza solnego.
• Organy..
• Kapitularz.
• Kościół widziany z dzielnicy Chaumes.

• Nowy kościół św. Marcina , plac Vauban

Była to pierwsza kaplica zbudowana około 1650 roku dla klasztoru Wizytek (obecny transept wschodni). W 1848 r. został odrestaurowany i powiększony na kościół parafialny (nawa i zachodni transept). Jego fasada jest dorycka, a mały portal joński. Mieszczą się w nim duże organy, ołtarz główny oraz meble z XVIII i XIX wieku.

• Kościół Saint-Martin-du-Bourg , impas Saint-Martin

Pod koniec VI XX  wieku , kaplica poświęcona św Martin jest tworzony na prośbę królowej Brunhildy . W XII wieku wybudowano kościół i klasztor. Stał się trzecim parafia Avallon, Saint Martin du Bourg wpada w domenie publicznej w końcu XVIII -go  wieku . Kościół, rozcięty trzema przęsłami, jest wykorzystywany do różnych celów świeckich. Od około dwudziestu lat wszystkie budynki stanowią współwłasność. Kościół (prywatny) jest odnawiany.

• Kościół Saint-Julien

Był to mały kościółek, który stał w miejscu Rynku. W XI th  wieku, w chwili jego powstania, to było poza murami. Uważa się, że jest to drugi kościół zbudowany w Avallon. W 1520 r. został przebudowany w dużej mierze w stylu gotyckim. Zła pogoda wielokrotnie niszczyła jego wysoką wieżę. W 1793 r. został zburzony pomimo silnego oporu parafian.

• Kapucyni

W 1653 roku , dzięki dotacjom Pierre'a Odeberta, klasztor powstał na terenie promenady biegnącej od rue de Lyon do rue des Jardins. Rozbudowa tego gmachu na trzy lata dała początek dość żywym kłótniom między przeciwnikami i zwolennikami nowego konwentu. Budynki zostały zburzone (miejsce pomnika wojennego), z wyjątkiem kaplicy, w której mieści się kino.

• Minimy

W 1615 roku na rogu rue du Faubourg de Saint-Martin i rue des Jardins wybudowano klasztor. Wcześniej rodzina Odebertów posiadała tam warowny dom. " Budynki są bardzo proste: kaplica, krużganek, wewnętrzny dziedziniec, sady i ogrody. Kaplica również nie posiadała żadnego ozdób architektonicznych ." Został przekształcony w mieszkanie, ale na rogu rue de Lyon i rue Carnot nadal można zobaczyć trójstronny chór (jest to piekarnia). Z tyłu budynki klasztorne zajmuje prywatna szkoła.

• Urszulanki

Ten duży klasztor, zbudowany w 1629 roku obok Wieży Zegarowej, zależał od Urszulanek z Dijon . Wewnętrzny dziedziniec, kwadratowy i otoczony sklepioną galerią, przypomina średniowieczny krużganek . Rozległe budynki zostały podzielone na działki i wystawione na sprzedaż jako własność narodowa 12 Fructidor IV roku. Po ponownym zostaniu klasztorem, obecnie mieści się w nich szkoła.

• Wizytatorki

W 1646 roku klasztor Pań Wizytek założyły . Ziemia należała do opactwa Saint-Martin i znajdowała się między rzymską drogą a doliną Etang-des-Minimes. Rozmieszczenie budynków szanuje tradycje monastyczne średniowiecza, ale budynek zamykający krużganek od ulicy został rozebrany.

W 1848 roku kaplica klasztorna została odrestaurowana, powiększona i stała się kościołem parafialnym św. Marcina.

• Leprosarium , istniejące już w 1232 roku , było przedmiotem transakcji między mistrzami i braćmi tego ostatniego a opatem opactwa Saint-Martin d'Autun .

• Kaplica Saint-Pierre , przylegająca do kolegiaty Saint-Lazare, 6 rue Bocquillot. Był to jeden z trzech kościołów parafialnych.

• Kościół Ewangelicko-Protestancki, 8 rue Bel-Air

Zabytki cywilne

• Zamek Avallon

Nic nie pozostało z tego, co było domem książąt Burgundii . Z drugiej strony archiwa są raczej nieuchwytne co do tematu. Miejsce to  obejmowało teren obecnie zajmowany przez kolegium i klasztor Urszulanek na północy, trybunał i areszt na zachodzie oraz kościoły Saint-Lazare i Saint-Pierre na wschodzie. Strona południowa, to znaczy ta, która styka się z Petite-Porte, mogłaby najprawdopodobniej być zajęta przez twierdzę  ”

Twierdza ta została po raz pierwszy wymieniona w VII XX  wieku . Została ona przyjęta przez króla Roberta Pobożnego w XI -tego  wieku w ataku w mieście, następnie ogolone.

• Wieża zegarowa

Ta 49-metrowa wieża, zbudowana w 1456 roku, miała umożliwiać punktom widokowym obserwację w dzień iw nocy okolic miasta. Cztery lata później podniesiono na jego szczyt 230-kilogramowy dzwon, aby obserwator mógł szybciej zaalarmować w razie przybycia najeźdźców.

W tamtych czasach wieża ta była konieczna, ponieważ pod koniec wojny stuletniej miasto znalazło się bez systemu obronnego po zniszczeniu wałów obronnych i innych baszt obronnych. Trzy wieki później, wieża straciła swoje znaczenie w obronie i kampania odbudowa rozpoczęła się w XVIII -tego  wieku , aby naprawić dach. Iglica była nieodbudowany dopiero po drugiej fali odtworzenia w 1835 .

• Pomnik Vauban

Ta brązowa statua przedstawiająca marszałka Francji Sébastiena Le Prestre de Vauban jest dziełem Auguste Bartholdi . Rzeczywiście, marszałek Vauban jest „dzieckiem kraju”, ponieważ pochodzi z Saint-Léger-Vauban (nazywanego wówczas Saint-Léger-de-Foucheret). Za panowania Ludwika XIV wyróżnił się przede wszystkim umocnieniem granic francuskich.

Projekt rozpoczęto w 1864 roku, a rada miejska jednogłośnie wybrała na budowę tego pomnika Auguste Bartholdi . Rzeźbiarz przedstawił swój pierwszy model w 1866 roku . Bartholdi będzie potrzebował trzech innych modeli, aby jego projekt został ostatecznie zaakceptowany. Posąg zwrócono w 1872 r . miastu Avallon, ale z powodu braku pieniędzy wzniesiono go dopiero w następnym roku na Place des Tréteaux.

Po prawie dziesięciu latach oczekiwania pomnik zostaje odsłonięty w dniu 26 października 1873 r.przed prawie 10 000 ludzi, którzy przybyli na uroczystość inauguracji pomnika i linii kolejowej łączącej Avallon z Paryżem .

• Wieża zegarowa.
• Pomnik Vaubana , Auguste Bartholdi (1873).

• Stare domy

Dwa niezwykłe domy z XV -go  wieku  : jedna w pobliżu Wieży Zegarowej , w n °  7 Bocquillot ulicy; drugi od strony Place Saint-Lazare , z wieżyczką klatki schodowej.

• Stary dom.
• Centrum dla zwiedzających.

• Dom Ojców Domecy

„Dom Lords Domecy” - był XV th  wieku kamienicy Lordów Domecy Jean Antoine de Salins. W 1633 r. burza zburzyła dzwonnicę św. Łazarza na domu, który stał się własnością kapituły kolegiaty św. Łazarza. W XVIII -tego  wieku , rodzina generała Davoust będzie przebywał.

Wtedy odbędzie się aż do XIX -tego  wieku przez rodzinę Minard. Fasada została zaklasyfikowana do inwentarza uzupełniającego zabytków z 1925 roku .

Właściciel budynku od 1996 roku , miasto Avallon rozpoczęło w 2003 roku projekt renowacji. Otwarta w 2006 roku publiczna subskrypcja ma na celu zebranie niezbędnych środków. Prace remontowe trwały do 2011 roku i miały na celu otwarcie przestrzeni kulturalnej, mieszczącej kolekcję starych książek, poświęconą sztuce introligatorskiej i umożliwiającą ekspozycję eksponatów z muzeum Avallonnais . Po zakończeniu prac w 2011 roku pomnik odwiedziło około 5000 osób.

• Szpital

W 1659 r. przyszły zakład otrzymał od prezydenta Pierre'a Odeberta 30 000 funtów. Budynek został zbudowany na koszt miasta w latach 1715-1728: znajduje się na końcu promenady du Grand-Cours. W 1820 r. proboszcz wyspy Island przekazał darowiznę w wysokości sześciu tysięcy franków, aby znaleźć w szpitalu łóżko dla biednego pacjenta z wyspy.

W 1843 roku budynek został powiększony o główny budynek dla mężczyzn po stronie zachodniej. W 1867 r. nowy budynek dla kobiet, równolegle do poprzedniego budynku.

• Ratusz

Znajduje się na głównej ulicy, naprzeciwko Place Saint-Julien. Budynek został zbudowany w 1770 roku i wygląda jak prywatny dom. Dwa kute bryczesy do armat, wyposażone w pierścienie, są umieszczone jako terminal wzdłuż wejścia. Te dwa strażnicy pojawiają się na bieżąco z XV -go  wieku  ; są one wymienione jako wyłączony z eksploatacji przez połowie XVI -go  wieku .

• Plac Saint-Julien

Plac ten „został powiększony o cały teren zajmowany przez kościół Saint-Julien. Kilka lat temu zauważyliśmy fasadę bardzo starego budynku przeznaczonego na rezydencję dawnych książąt Burgundii . Oficyny tego domu noszą nazwę Cour-Catin, czyli imię Nicolasa Catina, rycerza i kapitana stu zbrojnych, którzy zajmowali go pod rozkazami książąt Burgundii. Wszystko to pozostaje w starym budynku schody wieży i kilka ścian, pochodzący z XV th  wieku, śródlądowe w ostatnich konstrukcji. "

Fontanna Laboureau została zbudowana na tym placu w 1870 roku, naprzeciwko obecnego ratusza.

• Mosty

W 1775 r. wybudowano kamienny most przecinający drogę do Lormes . Zwróć uwagę na dwa środkowe stosy, które są ukośne: pozwalało to na przepływ.

Stary drewniany most, odrestaurowany w kamieniu w 1457 roku , miał tylko jeden łuk w 1870 roku . Niedaleko był od pierwszego wspomnianego mostu.

Most Claireau , na końcu dzielnicy Cousin-la-Roche, muszą być wymienione na piękno punktu widzenia: naturalne bariery skał i Cousin wodospadu .

Duży łuk o długości 27 metrów pozwala, obejmując Kuzyna, dostarczać wodę do fontann Avallon z trzech rzek Etang-du-Chapitre , Montmain i Aillon  : został zbudowany w 1847 roku .

• Biblioteka

W 1889 r. rada dyrektorów Caisse d'Épargne d'Avallon, zakładu założonego w 1836 r. pod nadzorem władz miejskich, podjęła decyzję o budowie głównej siedziby w Avallon. Stara hala zbożowa, zbudowana w 1772 r. niedaleko Porte Auxerroise, została zburzona, aw 1893 r . zainaugurowano nową Caisse d'Epargne .

W 1986 roku miasto Avallon kupiło budynek, który już nie był zajmowany. W 1989 roku przeniosła się tam biblioteka miejska. Przyjmuje nazwę Bibliothèque Gaston-Chaissac .

• Podprefektura

Sub-prefektury jest zainstalowany w pięknym domu wybudowanym w 1845 roku .

• Trybunał

Przyznaje się, że budynek powstał na miejscu starożytnego pretorium .

Fundamenty obecnych Budynek pochodzi z XIII -tego  wieku  ; budynek jest wtedy więzieniem. Jedyne ślady tego okresu to komin i kwadratowa wieżyczka przepruta oknem z kratownicami. Budynek został odnowiony raz w XVII -tego  wieku i ponownie w XIX th  century , staje się sąd. Po reformie mapie sądowej z Rachida Dati w 2009 roku , sąd miasta przenosi się do Auxerre . Budynek był wtedy nieużywany aż do przejęcia w 2011 roku, kiedy to został przekształcony w galerię sztuki.

• Budynek dawnego Sądu Okręgowego w 2008 roku, który w 2011 roku stał się galerią sztuki.

• Tarasy ogrodowe

Pierwsze ogrody na dachu na stokach wydaje się, że pojawił się w VII -go  wieku . Były używane do uprawy ziół leczniczych i warzyw. Były własnością opactwa Autun i są podobne do tych, które można znaleźć w Plombières-les-Bains . Od 1950 roku ogrody te należały do ​​wielu różnych właścicieli i rzadko są uprawiane. Zestawy te można podziwiać z wysokości Parc des Chaumes.

• Kryty rynek zbudował w 1939 roku MM. Berthelot i G. Robert, architekci. Imponująca kubatura dachu jest podtrzymywana przez szereg betonowych słupów. Zastosowane materiały to kamień, cegła i beton. Budynek posiada wysokie świetliki.

• Pokryty rynek
• Muzeum Avallonnais .
• Ogród publiczny Schiever za muzeum Avallonnais .

• Inne budynki
  • Zamek w Champien
  • Zamek Alleux
  • Zamek Hospicjum
  • Zamek Pannats

Ufortyfikowane bramy i mury

Niewiele wiadomo o pierwszych zagrodach, które najprawdopodobniej istniały - galijskie, gallo-rzymskie i z wczesnego średniowiecza , a które nie pozostawiły żadnych śladów. Pod koniec IX th  century rozpoczyna się pierwszy okres budowy umocnień miasta. To właśnie w tym okresie zbudowano pierwszy średniowieczny wał.

Znane są kolejne okresy budowlanych: XII th  century , początek i środek XV th  wieku , a koniec XVI -tego  wieku .

W XII -go  wieku , po zdobyciu miasta i zamku Roberta Pobożnego na początku ubiegłego wieku, mury są poprawione i rozszerzone.

W XIII -go  wieku , ściany są ponownie skonsolidować i powiększony.

W XV -go  wieku , zwłaszcza w czasie wojny stuletniej , główne ulepszenia są wykonane przez dwóch książąt Burgundii  : Jana Fearless i Filipa Dobrego . Pierwszy z nich zbudował wieżę Beurdelaine w 1404 roku, aw 1419 zainstalował bombardy w wieżach i wzmocnił bramę Auxerroise. Drugi zbudował w 1455 r. nową obudowę składającą się z osiemnastu wież do użycia broni palnej, w tym wieżę Escharguet.

W XVII -tego  wieku , królestwo Francji jest w pokoju, a miasto nadal utrzymuje fortyfikacje i wieże dzierżawione osobom. W XVIII -tego  wieku , Avallon jest ciasno w jego obudowie, a trzy główne bramy są niszczone, aby umożliwić rozbudowę miasta. Część wież i wałów spotka ten sam los.

Od 1926 r. pozostałości dawnych fortyfikacji zostały wpisane do rejestru zabytków . Dziś Avallon czerpie korzyści ze swojej lokalizacji jako „drzwi do Morvan” oraz z dziewiczej scenerii starego miasta, z wąskimi uliczkami i starymi domami. Mury obronne, wieże i bastiony również dodają uroku Avallon i wzmacniają jego atrakcje turystyczne.

• Wieża Gaujarda, 1438.
• Tour de l'Escharguet, 1522.
• Bastion Mała Porta, 1590.
• Stróżówka.

• Wieża Beurdelaine

Wieża została zbudowana w 1404 roku na prośbę Jean Sans Peur , księcia Burgundii . W średniowieczu miał kilka nazw: Tour Beurdelaine, Tour Braudelaine, ale także Tour du Magasin. Następnie po renowacji w 1435 r . służył jako skład artyleryjski . Przedostatni remont datuje się na lata 60. XIX wieku, przez co traci on swój status obronny. Jego ostatnia renowacja rozpoczyna się w lutym 2019 roku.

Panorama

Kultura

• Muzeum Avallonnais
• Muzeum Kostiumów, 6 Rue Belgrand; stworzony przez siostry Carton
• Piwnica soli
• Warsztaty szkła artystycznego
• Pokoje Saint-Pierre i fabryka
• Rzeźnie
• Błękitna Owca Galeria

• Stara solniczka
• Muzeum Kostiumów

Kino

W Avallon nakręcono wiele filmów i filmów telewizyjnych . Wśród nich możemy wymienić:

• Le Capitan przez André Hunebelle w 1960 roku  ;
• Mój wujek Benjamin przez Édouarda Molinaro w 1969  ;
• La Revolte des niewinni , telefilm przez Philippe Niang w 2018 roku .

Sporty

Miasto Avallon to początek wielkiej przeprawy Morvan1 (GTM1) na rowerze górskim . Ten 98-kilometrowy tor do Saulieu wymaga od dwóch do trzech dni wysiłku. Po drodze wędrowcy mogą podziwiać zagajniki i leśne pejzaże, m.in. las książęcy, w którym skrywa się tajemnicze nagromadzenie megalitów. Bardziej wysportowani będą zachwyceni GMT2 z Saulieu do Autun  : szlaki na kamienistym podłożu i przede wszystkim kręta wspinaczka na najwyższy punkt, Haut Folin (901 metrów).

Miasto Avallon ma trzy kluby piłkarskie: Club Olympique Avallonnais (COA), Association des Franco-Migrants (AFM) i Avallon Football Club (AFC).

Osobowości związane z gminą

• Simon Vallambert ( XVI th c.), Doktor Małgorzata Francuska .
• Sébastien Le Prestre (1633-1707), markiz de Vauban, marszałek Francji.
• Jeanne-Marie Leprince de Beaumont (1711-1776), pisarka, autorka Pięknej i Bestii , zmarła w Avallon.
• Simon Pfaff de Pfaffenhoffen (1715-1784), baron rzeźbiarz i stolarz, zmarł w Avallon.
• Frédéric-François-Louis de Bien de Chevigny (1737-?), Urodzony 13 kwietnia 1737w Avallonie. Jego kompania, członek pułku Soissonnais , była zaangażowana w amerykańską wojnę o niepodległość , zwłaszcza w bitwie pod Yorktown .
• Jean-Edme Boilleau (1738-1814), członek Yonne na Conseil des Cinq-Cents , urodził się i zmarł w Avallon.
• Lazare-André Bocquillot (1749-1828), kanonik, autor prac dotyczących historii Avallonnais .
• Charles-Yves Cousin d'Avallon (1769-1840), literat, wariograf satyryczny, autor anas, urodzony w Avallon
• Louis Nicolas Davout (1770-1823), marszałek cesarstwa
• François Louis Boudin de Roville (1772-1838), generał Imperium urodzony w Avallon.
• Pierre Joseph Habert (1773-1825), generał Imperium.
• Anne-Louise Moreau (1774-1852), portrecistka, matka Prospera Mérimée , urodzona w Avallon.
• Jean-Marie Caristie (1775-1852), główny inżynier Ponts-et-Chaussées, który brał udział w wyprawie egipskiej z Napoleonem Bonaparte, urodził się i zmarł w Avallon.
• Jean-Edme Michel Auguste Raudot ( 1775 - 1832 ), zastępca Yonne od 1815 do 1816 i od 1824 do 1831. Burmistrz Avallon, urodzony i zmarły w Avallon.
• Simon Pierre Nicolas Prévost de Vernois (1778-1859), oficer Pierwszego Cesarstwa , następnie generał dywizji.
• Auguste Caristie (1783-1862), architekt Prix ​​de Rome , urodzony w Avallon.
• Jean-Claude Blandin , proboszcz wyspy Island , dobroczyńca szpitala w 1820 roku .
• Félicie Tiger (1820-1890), malarz urodzony w Avallon.
• Ernest Cœurderoy (1825-1862), lekarz, pisarz i anarchista , urodzony w Avallon.
• François Moreau , założyciel Société d'Etudes d'Avallon około 1862 roku.
• Georges Loiseau-Bailly (1858-1913), rzeźbiarz urodzony w Faix (miasto Avallon).
• Pierre-Octave Vigoureux (1884-1965), rzeźbiarz, autor pomnika wojennego.
• Robert Vallery-Radot (1885-1970), poeta, pisarz i dziennikarz, przyjaciel François Mauriaca i Georgesa Bernanosa , którego regularnie przyjmował w swoim zamku w Alleux.
• Paul Baudoin (1894-1964), architekt, konserwator kościoła Saint-Lazare, założyciel Muzeum Historycznego.
• Jean Despres (1889-1980), złotnik .
• Bernard Ferrand (1900-1944), kapelan szkoły Joanny d'Arc, aresztowany 22 września 1943 w Avallon, pisarz-kombatant zmarły za Francję.
• Henri Petit (1900-1978), pisarz urodzony w Avallon.
• Gaston Chaissac (1910-1964), malarz, pisarz i poeta urodzony w Avallon.
• Max-Pol Fouchet (1913-1980), krytyk sztuki, człowiek telewizji, pisarz i poeta, zmarł w Avallon.
• Jean Chamant (1913-2010), minister transportu.
• Anne-Marie Soulac (1918-1983), literatka.
• François Dagognet (1924-2015), filozof.
• Étienne Balibar (r. 1942-), filozof, urodzony w Avallon.
• Alain Lipietz (° 1947-), ekonomista, eurodeputowany; a Hélène Lipietz , była prawniczka publiczna i była senator ds. środowiska z Seine et Marne, są potomkami Avallonnais, Hélène Lipietz ponownie tam mieszka.
• Élise Mazella , malarka, która część inspiracji znalazła w Avallon.

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Kontakt Castle Champien: 47 ° 29 '50 "N, 3° 53' 10" E .
2. Skontaktuj się z zamkiem Pannats: 47 ° 28 '13 "N, 3 ° 55' 25" E .

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Ludność obszaru miejskiego Avallon w 2014 roku INSEE
2. Skład obszaru miejskiego Avallon 1 stycznia 2018
3. „  Avallon  ” , na google.fr/maps . Odległości drogowe pomiędzy dwoma podanymi punktami są obliczane w panelu bocznym (patrz zakładka w lewym górnym rogu ekranu) - kliknij w "trasy".
4. „  Avallon, mapa interaktywna  ” w serwisie Géoportail . Aktywowane warstwy „Klasyczne mapy IGN”, „Granice administracyjne” i „Hydrografia”. Możesz przesuwać mapę (kliknij i przytrzymaj, przesuń), powiększać (kółko myszy lub skala ekranu), modulować przezroczystość, dezaktywować lub usuwać warstwy (= mapy) z ich skalami intensywności w zakładce „Wybór warstwy” w prawym górnym rogu, i dodaj więcej z karty „Mapy” w lewym górnym rogu. Odległości i powierzchnie są mierzone za pomocą narzędzi znajdujących się w zakładce „Dostęp do narzędzi kartograficznych” (mały klucz) pod zakładką „Wybór warstwy”.
5. Cécile Carton „  Avallon obwodnica wprowadzony do obrotu po dziesięciu latach oczekiwania  ”, L'Yonne Républicaine ,26 lipca 2014( przeczytaj online , konsultacja 15 maja 2020 r. ).
6. Mały 1870 .
7. „  Normals and climatic records 1981-2010 in Avallon  ” , na Infoclimat (dostęp 5 maja 2020 r . ) .
8. Banque Hydro - MEDDE , „  Synthèse de Banque Hydro - La Kuzynie wyborem Avallon (H2172320)  ” (dostęp 10 maja 2020 ) .
9. „  Vigicrues: Avallon (kuzyn)  ” , na vigicrues.gouv.fr (dostęp 11 maja 2020 r . ) .
10. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
11. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
12. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
13. "  Urban Unit 2020 of Avallon  " , https://www.insee.fr/ ( dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
14. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
15. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
16. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Avallon  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 17 maja 2021 )
19. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 17 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
20. „  Łacińsko-francuski słownik nazw własnych miejsc o pewnym rozgłosie  ” , na archive.org (dostęp 19 maja 2020 r . ) .
21. Dauzat i Rostaing 1979 , s.  40b.
22. Xavier Delamarre, Słownika języka galijskiej. Podejście językowe do kontynentalnego staroceltyckiego , Paryż, wyd. Wędrówka ,2003( ISBN  2-87772-237-6 ) , s.  1.
23. Bitwa 1992 , s.  23.
24. Bitwa 1992 , s.  25.
25. Jacky Besnard, Starożytne aglomeracje Côte d'Or , Prasy uniwersyteckie Franche-Comté,1994, 303  pkt. ( ISBN  978-2-2516-0522-7 , czytaj online ) , s.  157.
26. Bitwa 1992 , s.  33.
27. Martin 1990 , s.  146.
28. Challe 1857 .
29. Kartuarium opactwa Saint-Martin d'Autun, Karta nr XLVIII. Tekst online . Zobacz także Esej historyczny o opactwie Saint-Martin d'Autun, zakonu Saint-Benoit , Autun, Michel Dejussieu,1849, 427  s. , dwie obj. w-8 ° ( czytaj online ).
30. Przepełnienie 2020 , s.  14.
31. Martin 1990 , s.  146.
32. "  Histoire La Tour Beurdelaine  " na tourbeurdelaine.fr (dostęp 6 marca, 2019 ) .
33. Martin 1990 , s.  147.
34. L'Yonne Républicaine 2014 .
35. Villetarda 1947 .
36. Gdzie od 1911 roku owalna marmurowa tablica przypomina ten pobyt. Źródło: Claude Garino, Lot orła w Burgundii , recenzja „Pays de Bourgogne” nr 224 z lutego 2010 r., s. 23-33.
37. „  Avallon (89200): Wyniki wyborów prezydenckich w 2017 r.  ” , na stronie LExpress.fr (dostęp 14 listopada 2018 r . ) .
38. „  Śladami Matthieu Tameta, burmistrza Avallon (1912-1919) i dyrektora Agencji Avallon na rzecz dzieci wspomaganych nad Sekwaną (1896-1919)  ” , na stronie valleeducusin.fr (dostęp 5 września 2018 r . ) .
39. Rada Generalna Yonne, Ma Commune , konsultowana 15 grudnia 2013 r.
40. Republikanin Yonne 19 maja 2018 r. , s.  22.
41. Awards 2004 45 th konkursu z miast i wsi w rozkwicie . Dostęp 23 września 2009.
42. Źródło: Le cœur du Sabot (list do członków Konserwatorium Przestrzeni Przyrodniczych Burgundii), „1986-2011: 25 lat ochrony przyrody”, Zdjęcia fragmentu o narodowym rezerwacie przyrody Bois du Parc (wywiad z Thomasem Barralem, strażnikiem-animatorem rezerwatu od czerwca 1992 do czerwca 1997), nr 9, 2011.
43. Organizacja spisu na insee.fr .
44. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
45. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
46. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
47. Hotel biznesowy Avallonnais
48. Victor Petit , Opis miast i wsi w dziale Yonne , księgarnia Voillot, Avallon,1870( przedruk  2001).
49. ( Bitwa 1992 , s.  30).
50. Kartuarium opactwa Saint-Martin d'Autun , Karta nr XLVIII. Tekst online .
51. L'Yonne Républicaine , 29 lipca 2015, s. 17.
52. L'Yonne Républicaine, 15 lipca 2015, s. 22.
53. "Pomnik Vaubana - Avallon" , informacja na e-monumen.net .
54. L'Yonne Républicaine , 22 lipca 2015, s. 20.
55. Jacques-François Baudiau , Le Morvand , t.  III, Paryż, wyd. Guénégaud,1965, s.  53.
56. L'Yonne Républicaine , 5 sierpnia 2015, s. 19.
57. L'Yonne Républicaine , 6 sierpnia 2015, s. 18.
58. CAUE of Saône-et-Loire , Przewodnik po architekturze w Burgundii: 1893-2007 , Paryż, Picard,2008, 400  pkt. ( ISBN  978-2-7084-0821-0 ) , s.  21.
59. Republikańskiej Yonne 2012 .
60. Republikański Yonne 2015 , s.  21.
61. L'Yonne Républicaine , 12 sierpnia 2015, s. 18.
62. "  Remparts  " , zawiadomienie n o  PA00113613, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
63. „  Musée de l'Avallonnais  ” , na museeavallonnais.com (dostęp 2 lipca 2018 r . ) .
64. „Muzeum kostiumów ponownie otworzyło swoje podwoje w Avallon” , na lyonne.fr ( L'Yonne Républicaine ), 18 maja 2018 r.
65. Muzeum Kostiumów , na ville-avallon.fr .
66. Revolt of the Innocents nakręcony w Avallon jest transmitowany we wtorek wieczorem we Francji 3
67. Henri Mérou, „Francuscy bojownicy w wojnie amerykańskiej, 1778-1783: wykazy sporządzone na podstawie autentycznych dokumentów zdeponowanych w Archiwum Narodowym i Archiwum Ministerstwa Wojny”, 1903, dostępny pod adresem https://gallica.bnf. fr / arka: /12148/bpt6k5525402h/f277.image.r=saint-jean-sur-vilaine
68. Simon Pierre Nicolas Prévost z Vernois , na lesapn.forumactif.fr

Załącznik

Powiązane artykuły

• Avallonnais
• Lista gmin w Yonne

Bibliografia

 : dokument używany jako źródło tego artykułu.

• Alain Bataille, Pascal Dibie, Jean-Pierre Fontaine, Jean-Charles Guillaume, Jean-Paul Moreau, Ferdinand Pavy, Line Skorka, Gérard Taverdet i Marcel Vigreux ( pref.  Henri de Raincourt ), Yonne , Paryż, Editions Bonneton,Kwiecień 1992( ISBN  2-86253-124-3 )
• Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Larousse,1979( 1 st  ed. 1963),. .
• Nicolas Martin, Ufortyfikowana Francja: Zamki, miasta i warownie , Paryż, Nathan,1990( ISBN  2-09-284371-0 ).
• Abbe Baudiau , Le Morvand , t. .  III, Paryż, wyd. Guénégaud,1965, s.  3-51.
• Florence Lucy, Szlachta z bailiwick of Avallon pod koniec Ancien Régime (praca magisterska z historii), Uniwersytet w Dijon,1985, 115  s..
• Jean-Luc Osoba, małe miasteczko w Yonne XIX th  century  : 1840-1900 Avallon (MA teza Historia), Uniwersytet w Dijon,1991, 41  pkt..
• Victor Petit , Opis miast i wsi departamentu Yonne , księgarnia Voillot,1870( przedruk  2001) ( czytaj online ). . 
• Gerard Sainson, Chatellenie Avallon XV th  century (praca magisterska Historia), Uniwersytet w Dijon,1972, 181  s..

• Ambroise Challe , „  Oblężenie Avallon w 1433  ”, Biuletyn Towarzystwa Nauk Historycznych i Przyrodniczych Yonne , tom.  11,1857, s.  336-354 ( czytaj online , konsultowane 7 sierpnia 2020 r. ). . 
• Myriam Déborde, „  Trzy ślady dzieł Belgranda  ”, Republikanin Yonne ,23 lipca 2020 r., s.  14. . 
• Henry Villetard "  Dokument o życiu parafialnym w XVI -tego  wieku - The terrier-Censier od Saint-Julien Avallon  " Annals of Burgundii , t.  19 N O  75,1947( przeczytaj online , konsultacja 7 sierpnia 2020 r. ). . 
• HV, „  W czasie, gdy Avallon musiał się bronić  ”, Republikanin Yonne ,23 listopada 2012( przeczytaj online , konsultacja 13 marca 2019 r. ). . 
• HV, „  Szkoła była kiedyś klasztorem  ”, Republikanin Yonne ,11 kwietnia 2014( przeczytaj online , konsultacja 20.02.2019 ). . 
• „  Wydanie z 26 sierpnia 2015  ”, L'Yonne Républicaine ,2015
• "  Delegacja z miasta Saku była wczoraj w Avallon: 42 lata bogatego partnerstwa  ", Yonne Republican ,19 maja 2018 r.( przeczytaj online , skonsultowano 27 maja 2018 r. ). . 
• Pierre de la Tour d'Auvergne, Muzeum Kostiumów Avallon (świetna lekcja historii) , artykuł opublikowany w przeglądzie „Pays de Bourgogne” nr 177, wrzesień 1997.

Linki zewnętrzne

• Strona Ratusza
• Strona internetowa biura turystycznego Avallon-Morvan
• Miejsce na terytorium Cousin Valley