Auzet
Informacje, które udało nam się zgromadzić na temat Auzet, zostały starannie sprawdzone i uporządkowane, aby były jak najbardziej przydatne. Prawdopodobnie trafiłeś tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat Auzet. W Internecie łatwo zgubić się w gąszczu stron, które mówią o Auzet, a jednocześnie nie podają tego, co chcemy wiedzieć o Auzet. Mamy nadzieję, że dasz nam znać w komentarzach, czy podoba Ci się to, co przeczytałeś o Auzet poniżej. Jeśli informacje o Auzet, które podajemy, nie są tym, czego szukałeś, daj nam znać, abyśmy mogli codziennie ulepszać tę stronę.
.
| Auzet | |||||
 Auzet i plac zabaw. | |||||
 Herb |
|||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj |
 Francja
|
||||
| Region | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | ||||
| dział | Alpy Górnej Prowansji | ||||
| Dzielnica | Digne-les-Bains | ||||
| Międzywspólnotowość | Aglomeracja Prowansja-Alpy | ||||
|
Mandat burmistrza |
Christian Isoard 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 04140 | ||||
| Wspólny kod | 04017 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Auzetanowie | ||||
|
Ludność miejska |
98 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 2,8 mieszkańca/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Szczegóły kontaktu | 44 ° 17 ′ 42 ″ północ, 6 ° 19 ′ 04 ″ wschód | ||||
| Wysokość | Min. 1068 m Maks. 2028 m² |
||||
| Obszar | 34,53 km 2 | ||||
| Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji | Digne-les-Bains (gmina koronna) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Seyne | ||||
| Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
| Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Geolokalizacja na mapie: Alpy Górnej Prowansji
Geolokalizacja na mapie: Francja
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||||
| Znajomości | |||||
| Stronie internetowej | http://www.auzet.fr | ||||
Auzet jest francuski gmina znajduje się w dziale z Alpy Górnej Prowansji , w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .
Nazwa jego mieszkańców jest Auzétans.
Geografia
Sąsiednie gminy Auzet to Selonnet , Seyne , Verdaches i Barles .
Geologia
Ulga
Powierzchnia gminy wynosi 3453 ha; jego wysokość waha się od 1068 do 2028 metrów. Wioska położona jest na wysokości 1180 m , u podnóża Col du Fanget .
Główne atrakcje to Tête Grosse (2032 m ), Clot de Bouc (1962 m ) oraz przełęcze Fanget (1459 m ) i Grangeasse.
Miasto ma przysiółek: l'Infernet.
Hydrografia
Miasto przecina rzeka Saint-André i potok Graves.
Rzeka Świętego Andrzeja.
Torrent de Graves.
Środowisko
Miasto posiada 1168 ha lasów i lasów.
Zagrożenia naturalne i technologiczne
Żadna z 200 gmin w departamencie nie znajduje się w strefie zerowego ryzyka sejsmicznego. Canton Seyne do którego Auzet należy w 1b strefy (niska ryzyka), zgodnie z deterministyczną klasyfikacji 1991, na podstawie historycznych trzęsień ziemi , w strefie 4 (średniego ryzyka), zgodnie z klasyfikacją prawdopodobieństwa 2011 WE 8. Narażona na cztery inne zagrożenia naturalne: lawina, pożar lasu, powodzie i ruch gruntu.
Miasto Auzet nie jest narażone na żadne z zagrożeń technologicznych zidentyfikowanych przez prefekturę.
Nie plan zapobiegania przewidywalnych naturalnych zagrożeń istnieje (PPR) dla gminy i Dicrim nie istnieje albo.
Siedlisko
W 2013 roku gmina wybudowała dwa certyfikowane budynki pasywne (zapotrzebowanie na ciepło poniżej 15 kW m²/rok ), oferujące cztery lokale mieszkalne na wysokości 1200 m n.p.m.
Koncepcja pasywnej jest najbardziej zaawansowana na świecie, jako jedyna eliminuje potrzebę konwencjonalnego ogrzewania. Moc grzewczą 10w/m2 zapewnia świeże powietrze (wentylacja).
Planowanie miasta
Typologia
Auzet to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Digne-les-Bains , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 34 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie terenu
Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (91,2% w 2018 r.), jednak spadek w porównaniu z 1990 r. (95,2% ). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (50,6%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (29,4%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (11,2%), łąki (5,1%), niejednorodne tereny rolne (3,8%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Toponimia
Wieś Auzet pojawia się po raz pierwszy w prawach miejskich w 1058 roku pod nazwą Ausitum . Owczarnie należące do opactwa św. Wiktora w Marsylii zostały jednak odnotowane pod nazwą Alisino w 814 r. (co można porównać do celtyckiego słowa Alisia , alisier , jarzębina ), liczące około czterdziestu mieszkańców.
Auset w języku prowansalskim .
Fabuła
W 1958 r. drwale odkryli depozyt przedmiotów z żelaza i brązu pochodzących z La Tenne : groty włóczni , noże , wędzidła koni.
W 1351 r. pojawia się wzmianka o gminie, a raczej o jej kapelanach, co wskazuje na to, że pastor kościoła nie był zależny od opactwa. XIII th wieku do XVIII -tego wieku , a młyn w mieście Saint Andrieu wąwozu.
Śmierć królowej Joanny I ponownie otwarty kryzys rzędu na czele hrabstwa Prowansji , miasta Aix Unii (1382-1387) wspieranie Karola z Durazzo przeciwko Louis I st Andegaweńskiego . Wspólnota Auzet obsługuje Duras aż 1.386 następnie zmienia strony do przyłączenia się do Andegawenów drodze negocjacji pacjenta z Marie de Blois , wdowa Ludwika I st i regenta ich syn Louis II .
W XVIII -tego wieku, targi odbywają się w Auzet.
W czasie rewolucji w mieście istniało stowarzyszenie patriotyczne , utworzone po końcu 1792 roku.
W XIX -tego wieku , Auzet jest jednym z ostatnich miast w regionie do przyjęcia do szkoły: W badaniu 1863, jest jednym z 17 gmin departamentu (245), aby nie rękę i czeka na przepisy Jules Ferry zainstalować jeden.
W czasie II wojny światowej ocalała kolonia dzieci żydowskich przy Col du Fanget. Joseph Isoard i jego brat Armand oraz ich żony Julie i Simone uratowali Żydów przed deportacją i tym samym zostali odznaczeni jako Sprawiedliwi wśród Narodów Świata .
Polityka i administracja
Lista burmistrzów
Międzywspólnotowość
Auzet jest częścią:
- od 2008 do 2017 , z Pays de Seyne społeczności gmin ;
- od , społeczności aglomeracyjnej Prowansja-Alpy .
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1765 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto miało 98 mieszkańców, co stanowi wzrost o 2,08% w porównaniu do 2013 r. ( Alpy-de-Haute-Provence : + 1,33%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
Dzieje demograficzna Auzet po odpowietrzania XIV y i XV th wieków wzdłuż ruchu aż do początku wzrostu XIX th stulecie , jest oznaczony przez okres „luz”, w którym pozostaje stosunkowo stabilny populacji o wysokim standardzie. Okres ten trwa od 1811 do 1872 roku. Wyjazd ze wsi powoduje wówczas długotrwały niż demograficzny, którego cechą charakterystyczną jest stosunkowo późna data rozpoczęcia działalności wydziału i średnie tempo. W 1931 r. Auzet odnotował utratę połowy siły roboczej z historycznego maksimum (1821 r.). Spadek liczby ludności trwał do początku lat osiemdziesiątych .
Gospodarka
Przegląd
W 2009 r. ludność zawodowa liczyła 43 osoby, w tym 7 bezrobotnych (osiem na koniec 2011 r.). Pracownicy ci są w większości opłacani (82%) iw większości pracują poza gminą (68%). Najwięcej płatnych miejsc pracy w gminie znajduje się w usługach i administracji, na 14 etatów.
Na , zakłady działające w gminie są podzielone na gospodarstwa rolne (8 z 22 zakładów gminy) i sektor usługowy (10 z 22).
Rolnictwo
Na koniec 2010 r. w sektorze podstawowym (rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo) było osiem zakładów.
Liczba gospodarstw, zgodnie z Agreste badania Ministerstwa Rolnictwa, było siedem w 2010 roku , tylko gospodarstw, natomiast Auzet poniósł poważny krwotok, tracąc sześć z dziesięciu gospodarstw zainstalowanych w mieście w latach 1988 i 2000. przydatna rolnej powierzchnia (UR) również wzrosła, z 418 ha użytkowanych w 1988 r. do 728 ha w 2010 r., z podziałem na bydło ( 656 ha ) i owce ( 71 ha ).
Miasto Auzet jest objęte etykietą jabłek Alpes de Haute-Durance .
Przemysł
Na koniec 2010 r. sektor wtórny (przemysł i budownictwo) posiadał cztery zakłady, zatrudniające dwóch pracowników .
Działalność usługowa
Na koniec 2010 r. sektor usługowy (sklepy, usługi) posiadał osiem zakładów (w tym jeden ze wszystkimi trzynastoma etatymi płatnymi ), do których dodano dwa zakłady z sektora administracyjnego, zdrowotnego i socjalnego (zatrudniające jedną osobę).
Głównym pracodawcą jest szkoła muzyczna, Centrum Muzyki i Środowiska Fontaine de l'Ours , utworzona w 1997 roku.
Według Departamentalnego Obserwatorium Turystyki funkcja turystyczna jest bardzo ważna dla miasta, ponieważ na jednego mieszkańca przyjmowanych jest ponad pięciu turystów, przy czym większość miejsc noclegowych jest nierynkowa. W mieście istnieje kilka obiektów noclegowych dla turystów:
- kilka umeblowanych;
- pokoje gościnne;
- istnieje kilka zbiorowych noclegów, w tym gîte.
Jednak to drugie domy ważą najwięcej pod względem pojemności zakwaterowania, z 83 domami (prawie dwa na trzy domy to domy drugie).
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
Kościół parafialny pod patronatem św Andrzeja i patronatem św Bartłomieja, zbudowany w XV th wieku lub XVI th wieku niedaleko Riou jest pochłonięte przez powódź, która osadza się dużo żwiru w 1787 i w 1807 roku Pomimo niektóre częściowe wyczyszczenie, zrobiło się bardzo mokro. Jest zburzony wa jej przebudowę zakończono w 1874 r. Obecna nawa ma 11 m długości, 6 m szerokości i 8,5 m wysokości; nocny wynosi 6,4 m długości. Iglica dzwonnicy wznosi się do 22,8 m wysokości. Zawiera ona puszkę w kolorze srebrnym z XVII -tego wieku, która była przedmiotem klasyfikacji jako przedmiot zabytków .
La wskazówka de Verdaches, gdzie w 1958 r. znaleziono skrytkę ze starożytną bronią.
Heraldyka
|
|
Blazon :
|
|---|
Osobowości związane z tym, co wspólne
- Joseph Aubert (1794-1861), notariusz, burmistrz Auzet, delegat kantonu.
- Romain Aubert (1822-1871), prawnik w Algierze.
- Louis Aubert (1837-1917), doktor medycyny z Uniwersytetu w Strasburgu, lekarz wojskowy, republikański radny generalny kantonu Seyne (1889), członek wydziałowej komisji higieny.
- Joseph Aubert (1864-1938), członek sił ekspedycyjnych w Tonkinie i Madagaskarze.
- Sprawiedliwych wśród Narodów Świata :
- Armand Isoard (1908-1980) ,
- Joseph Isoard (1902-), Jego brat
- Julia Isoard (1903-)
- Simone Isoard (1917-)
Zobacz również
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Bibliografia
Książki użyte do napisania artykułu
- Pod redakcją Édouarda Baratiera , Georgesa Duby i Ernesta Hildesheimera , Atlas historique. Prowansja, Comtat Venaissin, księstwo Orange, hrabstwo Nicei, księstwo Monako , Paryż, Librairie Armand Colin ,( BNF Wskazówki n O FRBNF35450017 )
- Raymond Collier , Monumentalna i artystyczna Haute-Provence , Digne, Imprimerie Louis Jean,, 559 s.
- Jeanne Sicard, „Udręki małego kościoła w Auzet”, w Chroniques de Haute-Provence , Biuletyn Naukowego Towarzystwa Literackiego Alpes-de-Haute-Provence, nr 304, 1987 s. 117-126
- Auberge du Fanget podczas II wojny światowej, Col du Fanget
Uwagi i referencje
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu w międzyresortowym komitecie wsi.
- Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- Roger Brunet „ Canton de Seyne ”, Le Trésor des regiony , konsultowane w dniu 8 czerwca 2013
- Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
- Michel de La Torre, Alpy Górnej Prowansji: Kompletny przewodnik do 200 gmin , Paryżu, Deslogis-Lacoste, Coli. "Miasta i wsie Francji", 1989, Relié, 72 s. (bez stronicowania) ( ISBN 2-7399-5004-7 )
- Prefektura Alpes-de-Haute-Provence, akta departamentu dotyczące głównych zagrożeń w „Kopie archiwalnej” Alpes-de-Haute-Provence (wersja z 22 września 2012 r. w archiwum internetowym ) (DDRM), 2008, s. 39
- Ministerstwo Ekologii, Zrównoważonego Rozwoju, Transportu i Mieszkalnictwa, Obwieszczenie Miejskie w sprawie bazy danych Gaspar, zaktualizowane 27 maja 2011 r., skonsultowano się z 30 czerwca 2012 r.
- prefekturze Alpy Górnej Prowansji, DDRM , op. cyt. , P. 95
- Formularz , baza danych Dicrim , skonsultowano 30 czerwca 2011 r.
- Michel Simon, „Domy pasywne z widokiem na wysokość”, La Marseillaise , 14 lipca 2013, s. 10 .
- „ Zonage rural ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 23 marca 2021 r . ) .
- " miejska gmina-definition " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 23 marca, 2021 ) .
- „ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 23 marca 2021 r . ) .
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r. " , na insee.fr ,(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
- edytowany przez Édouard Baratier , Georges Duby i Ernest Hildesheimer , Atlas Historique. Prowansja, Comtat Venaissin, księstwo Orange, hrabstwo Nicei, księstwo Monako , Paryż, Librairie Armand Colin ,( BNF Wskazówki n O FRBNF35450017 ), P. 162
- W kartulariusz z opactwa Saint-Victor w Marsylii .
- Daniel Thiery, „ Auzet ”, Początki wiejskich kościołów i kaplic w Alpes-de-Haute-Provence , opublikowane 12 grudnia 2010 r., uaktualnione 11 grudnia 2010 r. ( sic ), dostęp 30 czerwca 2012 r.
- Francois Salviat " Provence-Wybrzeże-Wybrzeże-Korsyka (obszar Północna) " Gallia , Tome 25 N O 2, 1967, str. 383 .
- Geneviève Xhayet „ Partyzanci i wrogowie Ludwika Andegaweńskiego czasie wojny Związku Aix ” historyczny Provence, historyczna Federacja Provence, tom 40, n o 162, „Wokół wojny Związku Aix" 1990, mapy s. 417-418 i s. 419 .
- Baratier i Hilsdesheimer, „mapa 122: jarmarki (1713-1789”), w Baratier, Duby & Hildesheimer, op. cyt.
- Patrice Alphand, „popularne firmy do" Rewolucja w Basses-Alpes , Annales de Haute-Provence, biuletyn społeczeństwa naukowej i literackiej Alpy Górnej Prowansji, Nr 307, 1 st kwartał 1989 108 e roku, s. 296-298
- Jean-Christophe Labadie (reżyser), Les Maisons d'école , Digne-les-Bains, Archiwa Departamentu Alpes-de-Haute-Provence, 2013, ( ISBN 978-2-86-004-015-0 ) , s. . 9.
- Labadie, op. cyt. , s. 11 .
- Élie-Marcel Gaillard, Au temps des aires: bicie, depicking, deptanie , Mane, Alpes de Lumière, coll. „Alp światło / to Wheats Lato ( n O 3)” ( N O 122), luty 1997, 120, str. ( ISBN 2-906162-33-7 ) ( ISSN 0182-4643 ) , s. 31 .
- GM, „Roger Isoard, ustępujący burmistrz, stara się o piątą kadencję”, La Provence , 14 marca 2014, s. 12 .
- Christian Isoard jest jednym z 500 wybieralnych urzędników, którzy sponsorowanych Robert Hue za kandydaturę do wyborów prezydenckich w 2002 roku , por Sponsorów w wyborach prezydenckich 2007 , konsultowany w dniu 28 lipca 2010 roku oraz Wykaz obywateli, którzy przedstawił kandydatów na wyborach Prezydenta Republika 2002
- Christian Isoard jest jednym z 500 wybranych urzędników, którzy sponsorowali kandydaturę Marie-George Buffet (PCF) w wyborach prezydenckich 2007 r. , por. Sponsoring w wyborach prezydenckich 2007 r. , konsultacja 28 lipca 2010 r.
- Christian Isoard jest jednym z 500 wybranych urzędników, którzy sponsorowali Jean-Luc Mélenchon w wyborach prezydenckich 2012 , Rada Konstytucyjna, „ Listy obywateli, którzy przedstawili kandydatów w wyborach Prezydenta Republiki ”, Dziennik Urzędowy , 31 marca, 2012
- Francuska Partia Komunistyczna, lista burmistrzów komunistycznych , opublikowana 6 marca 2008 ( sic ), konsultowana 5 czerwca 2012
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Christiane Vidal, " Chronologia i wyludnienie rytmów w departamencie Alpy Górnej Prowansji od początku XIX th wieku. », Historyczny Provence , tom 21, n o 85, 1971, str. 288 .
- Insee, Plik lokalny - Gmina:, s. 5
- Insee, Plik lokalny , strona 8
- Insee, plik lokalny , s. 7
- Insee, Plik lokalny , strona 16
- Ministerstwa Rolnictwa, „orientacja techniczno-ekonomicznych gospodarstwa”, Rolnicza spisów 2010 i 2000 . ( link : uwaga, plik ma 4,4 mln)
- Insee, „ Gospodarstwa w 1988 i 2000 ”, Insee, 2012 (plik 24,6 mln)
- Wspólnota gmin Pays de Seyne, „ Un village de montagne ”, Commune d'Auzet , aktualizacja 14 lutego 2013 r., konsultacja 19 lutego 2013 r.
- Wydziałowe Obserwatorium Turystyki, Atlas bazy noclegowej , grudzień 2008, s. 6
- Zakwaterowanie Atlas ... , op. cyt. , P. 7
- Zakwaterowanie Atlas ... , op. cyt. , P. 32 i 36
- Zakwaterowanie Atlas ... , op. cyt. , P. 38
- Zakwaterowanie Atlas ... , op. cyt. , P. 29-30
- Zakwaterowanie Atlas ... , op. cyt. , P. 44
- Insee, „ Zakwaterowania turystyczne w gminach, 2008, 2009 i 2012 ”, Insee, 2012 (20,8 mln plik)
- Janna Sicard, Kroniki Górnej Prowansji , nr 304
- Dekret z dnia 30 stycznia 1995, " cyborium " , instrukcja n o PM04000651, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury , dostęp 04 września 2008
- R. Moulin, „Archeologiczna zagadka: kryjówka starożytnej broni tropu de Verdaches”, w Biuletynie Naukowego Towarzystwa Literackiego Alpes-de-Haute-Provence , nr 292
- Louis de Bresc, Herbarz komun Prowansji , 1866. Wznowienie: Marcel Petit CPM, Raphèle-lès-Arles, 1994
Prefektura Alpes-de-Haute-Provence, od D'Aiglun do Braux (lista 1) , konsultacja 6 marca 2013 r.
Mamy nadzieję, że informacje, które zgromadziliśmy na temat Auzet, były dla Ciebie przydatne. Jeśli tak, nie zapomnij polecić nas swoim przyjaciołom i rodzinie oraz pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skontaktować, jeśli będziesz nas potrzebować. Jeśli mimo naszych starań uznasz, że informacje podane na temat _title nie są całkowicie poprawne lub że powinniśmy coś dodać lub poprawić, będziemy wdzięczni za poinformowanie nas o tym. Dostarczanie najlepszych i najbardziej wyczerpujących informacji na temat Auzet i każdego innego tematu jest istotą tej strony internetowej; kierujemy się tym samym duchem, który inspirował twórców Encyclopedia Project, i z tego powodu mamy nadzieję, że to, co znalazłeś o Auzet na tej stronie pomogło Ci poszerzyć swoją wiedzę.