Autunite
Autunite Kategoria VIII : fosforany, arseniany, wanadany
|
Autunite na granicie - Les Oudots France
|
Generał |
---|
Klasa Strunza
|
8.EB.05
8 FOSFORANY, ARSZENIANY, WANADANY
8.E Fosforany i arseniany uranylu
8.EB UO2: RO4 = 1: 1
8.EB.05 Metarauchit Ni (UO2) 2 (AsO4) 2 • 8H2O Grupa kosmiczna P 1 Grupa punktowa 1
8.EB .05 Autunite Ca (UO2) 2 (PO4) 2 • 10-12 (H2O) I grupa kosmiczna 4 / mmm Grupa punktowa 4 / m 2 / m 2 / m
8.EB.05 Heinrichite Ba (UO2) 2 (AsO4) 2 • 10-12 (H2O) Grupa kosmiczna P 2 / c Grupa punktowa 2 / m
8.EB.05 Kahlerite Fe ++ (UO2) 2 (AsO4) 2 • 10-12 (H2O) Grupa kosmiczna P 4 1 / n Grupa punktowa 4 / m
8.EB.05 Uranocircite Ba (UO2) 2 (PO4) 2 • 12 (H2O) Grupa kosmiczna P 4 / nnc Grupa punktowa 4 / m 2 / m 2 / m
8.EB.05 Novacekit Mg ( UO2) 2 (AsO4) 2 • 12 (H2O) Grupa kosmiczna P 4 1 / n Grupa kosmiczna 4 / m
8.EB.05 Torbernit Cu (UO2) 2 (PO4) 2 • 8-12 (H2O) Grupa kosmiczna I 4 / mmm Grupa punktowa 4 / m 2 / m 2 / m
8.EB.05 Uranospinit Ca (UO2) 2 (AsO4) 2 • 10 (H2O) Grupa kosmiczna P nma Grupa punktowa 2 / m 2 / m 2 / m
8. Eb. 05 zeuneryt Cu (UO2) 2 (AsO4) 2 • 10-16 (H2O) Grupa przestrzenna P 4 / NNC Punkt grupy 4 / m 2 / m 2 / m
8.EB.05 Xiangjiangite (Fe +++ Al ) (UO2) 4 (PO4) 2 (SO4) 2 (OH) • 22 (H2O) Space Group C 2 / c lub Cc Point Group Mono
8.EB.05 Saleeite Mg (UO2) 2 (PO4) 2 • 10 ( H2O) Przestrzeń Grou p I 4 / mmm Grupa punktowa 4 / m 2 / m 2 / m
|
---|
Klasa Dany
|
40.2a.01.01
Fosforany, arseniany i wanadany
40. Uwodnione fosforany
|
---|
|
Wzór chemiczny |
Ca (UO 2 ) 2 (PO 4 ) 2• 10-12 H 2 O |
---|
Identyfikacja |
---|
Masa formy
|
986,26 amu
|
---|
Kolor
|
żółty, zielonkawożółty, jasnozielony, ciemnozielony, żółtawozielony.
|
---|
Klasa kryształu i grupa kosmiczna
|
Dwupiramidowy (mmm) Pniemw{\ Displaystyle Pnma}
|
---|
Kryształowy system
|
rombowy
|
---|
Sieć Bravais
|
prymitywny P
|
---|
Macle
|
Rzadkie przez przenikanie się {110}
|
---|
Łupliwość
|
doskonały w { 001 }, zły w { 010 } i { 100 }
|
---|
Złamać
|
nieregularny
|
---|
Habitus
|
Kryształy tabelaryczne, obrys ośmiokątny lub prostokątny, masywne, ziemiste.
|
---|
Skala Mohsa
|
2 - 2,5
|
---|
Linia
|
jasnożółty
|
---|
Blask
|
szklisty do matowego
|
---|
Właściwości optyczne |
---|
Współczynnik załamania światła
|
nα = 1,553 nβ = 1,575 nγ = 1,577
|
---|
Pleochroizm
|
Nie
|
---|
Dwójłomność
|
= 0,024; ujemna dwuosiowa 2V = 10° do 53°
|
---|
Fluorescencja ultrafioletowa
|
Zielony pod UV
|
---|
Przezroczystość
|
Przezroczysty, półprzezroczysty
|
---|
Właściwości chemiczne |
---|
Gęstość
|
3,1 - 3,2
|
---|
Topliwość
|
Dość łatwo stapia się w meta-autorytet
|
---|
Rozpuszczalność
|
W kwasie azotowym, w kwasie solnym
|
---|
Właściwości fizyczne |
---|
Magnetyzm
|
Nie
|
---|
Radioaktywność
|
86,4 tys. Bq / g
|
---|
|
Jednostki SI i STP, chyba że zaznaczono inaczej. |
Autunit gatunek mineralna składa się z fosforanu hydratu z uranylu i wapnia , o wzorze chemicznym Ca (UO 2 ) 2 (PO 4 ) 2 • 10-12 H 2 Oale może zawierać śladowe ilości baru i magnezu .
Historia opisu i apelacji
Wynalazca i etymologia
Autunite został odkryty (ale nie opisany) przez Josepha-François de Champeaux w 1799 roku.
Opisany przez Henry'ego-Jamesa Brooke'a i Williama Hallowesa Millera w 1852 roku, wziął swoją nazwę od typowej miejscowości Autun w Saône-et-Loire (Francja). Jöns Jacob Berzelius opisał ją zresztą już w 1819 roku, częściowo pod nazwą soli wapiennej, w której tlenek uranu pełni rolę kwasu .
Topotyp
L'Ouche d'Jau (lub kopalnie Renaudiots, Les Rouaux, La Troche), Saint-Symphorien-de-Marmagne , Autun , Saona-et-Loire, Burgundia, Francja.
Synonimia
Istnieje kilka synonimów tego gatunku:
- autunit wapnia;
- kalkouranit ( Breithaupt );
- lime-uranit (anglicyzm).
Krystalochemia
Autunite to odniesienie do grupy minerałów izostrukturalnych, która nosi jego imię.
Grupa Autunite (lub grupa torbernitów)
-
Autunit : Ca (UO 2 ) 2 (PO 4 ) 2 11H 2 O
-
Heinrichit : Ba (UO 2 ) 2 (AsO 4 ) 2 10H 2 O
-
Kahleryt : Fe (UO 2 ) 2 (AsO 4 ) 2 · 12H 2 O
-
Nováčekite-I : Mg (UO 2 ) 2 (AsO 4 ) 2 12H 2 O
-
Sabugalit (de) : HAl (UO 2 ) 4 (PO 4 ) 4 16H 2 O
-
Saltite : Mg (UO 2 ) 2 (PO 4 ) 2 10H 2 O
-
Torbernit : Cu (UO 2 ) 2 (PO 4 ) 2 12H 2 O
-
Uranocytryt : Ba (UO 2 ) 2 (PO 4 ) 2 10H 2 O
-
Uranospinit : Ca (UO 2 ) (AsO 4 ) 2 10H 2 O
-
Zeuneryt : Cu (UO 2 ) 2 (AsO 4 ) 2 12H 2 O
Krystalografia
Gitologia
Przemiana minerału ze strefy utleniania złóż minerałów uranu ( Pechblende / Uraninite). W żyłach hydrotermalnych i pegmatytach .
Użyteczność
Pospolity minerał będący rudą uranu .
Niezwykłe depozyty
Niemcy
Stany Zjednoczone
- Kopalnia świtu (dzierżawa Dahl), Mount Kit Carson, Hrabstwo Spokane , Waszyngton
Francja
Uwaga dotycząca radioaktywności
Atrakcyjny kolor i krystalizacja tego minerału sprawiają, że jest poszukiwany przez kolekcjonerów. Jednak, podobnie jak wiele uwodnionych minerałów, autunite z biegiem czasu przekształca się, tracąc swoje cząsteczki wody do meta-autunitu ( pseudomorfozy ), o strukturze tetragonalnej.
Kolekcjonerzy powinni być świadomi wysokiego poziomu radioaktywności tego minerału, zarówno podczas obsługi, jak i przechowywania lub prezentacji.
Galeria i fluorescencja
-
Autunite na barycie: Bergen, Vogtland - Muzeum Bonn, Niemcy
-
Autunite: Kopalnia Daybreak, Waszyngton, USA
-
Autunite - Les Oudots Quarry, Saône-et-Loire, Francja (30x15cm); A: Światło dzienne B: Ultrafiolet
Uwagi i referencje
-
Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
-
Jean-Philippe Passaqui, „ Inżynier górniczy z oryginalną karierą: Joseph François de Champeaux ” [PDF] (dostęp 2 maja 2017 r . ) .
-
"" Efekt promieniowania "w Saône-et-Loire, sto lat temu", artykuł Luciena Taupenot opublikowany w przeglądzie "Images of Saône-et-Loire" nr 112 z grudnia 1997, strony 19 i 20.
-
Brooke, HJ i Miller, WH (1852) Wprowadzenie do mineralogii Wm. Phillips, Londyn, 1823. Nowe wydanie Brooke i Miller. 8vo, Londyn: 519
-
MINER Database von Jacques Lapaire - Minerały i etymologia
-
Berzelius, JJ (1819) Nowy system mineralogii. Tłumaczenie ze szwedzkiego. 8vo, Paryż: 295.
-
„Alfabetyczny indeks nomenklatury mineralogicznej” BRGM
-
Podręcznik mineralogii, tom 2, Alfred Des Cloizeaux, s. 479 1893
-
Wittern: „Mineralfundorte in Deutschland”, 2001
-
Lasmanis, R. et al (1990): Metal Mines of Washington – Raport wstępny
-
Królestwo minerałów, wydanie specjalne IV (1998)
-
http://www.minerals.net/resource/property/radioact.aspx
Zobacz również
Linki zewnętrzne