Autricum

Autricum
Lokalizacja
Kraj	Imperium Rzymskie
Prowincja rzymska	Upper Empire  : Lyonnaise Gaul Lower Empire  : Fourth Lyonnaise lub Sénonie
Region	Środkowa Dolina Loary
Departament	Eure-et-Loir
Rodzaj	Główne miasto Civitas
Informacje kontaktowe	48 ° 27 ′ 21 ″ północ, 1 ° 29 ′ 03 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Cesarstwo Rzymskie Autricum Autricum
Historia
Czas	Starożytność ( Cesarstwo Rzymskie )

Autricum to nazwa miasta Carnutów , powszechnie uważanego za ich stolicę, położonego w miejscu obecnego miasta Chartres , w dolinie Eure ( Autura in Gallic ), skąd pochodzi jego nazwa ( * Autur-īko > Autricum ). Miasto i jego region były jednym z najważniejszych ośrodków religii galijskiej.

Miasto galijskie

Autricum - którego Cezar nigdy nie cytuje - zostało zidentyfikowane w Chartres dzięki tabeli Peutingera (która również kaleczy nazwę) i jest uważane za stolicę Carnutes , ponieważ to ona przyjmuje imię tytułowych ludzi z Dolnego Cesarstwa. Podczas gdy Cenabum (obecne miasto Orlean ) pozostawiło niepodważalne ślady archeologiczne , epigraficzne i literackie , tylko część rowu oppidum i dwa sektory okupacyjne zostały zidentyfikowane dla pierwszego galijskiego Autricum . Nadal nie jest jasne, czy myśleć o mniej lub bardziej ufortyfikowanym zakładzie na ostrogu, na którym dziś znajduje się katedra , czy też była to „dolina oppidum”, połączona z rzeką i być może śródlądową drogą wodną . Za pośrednictwem Eure Carnutes miały komunikować się z dorzeczem Sekwany , Galią Belgijską i niewątpliwie Armoryką .

Tak czy inaczej, istnieje wiele dowodów na to, że centrum kraju Carnute znajdowało się dość daleko od Cenabum. Podobnie, stosunki Carnutów z innymi ludami wydają się faworyzować raczej wschód i północ ( Senonowie , Rèmes …) niż południe, gdzie Biturygowie , bliscy sojusznicy Eduów , są raczej postaciami wroga). Zarówno dla handlu, jak i dla polityki, Autricum-Chartres odegrało prawdopodobnie znacznie ważniejszą rolę, niż pozwala na to luka źródeł.

Wykopaliska ratunkowe w latach 2003-2005, w szczególności na Place des Épars i Boulevard Chasles, dostarczyły nowej, ważnej wiedzy na temat Gallo-Roman Autricum, a na okres galijski odkopano nekropolię z datowaną kremacją okolicy, w środku środkowej części wyspy. I ^st  century  BC. AD .

Coroczne spotkanie druidów

Jest zatem przedstawione w galijskich Wars od Juliusza Cezara  :

„Każdego roku, w ustalonym terminie, spotykają się w poświęconym miejscu, w krainie Carnutes, o której mówi się, że zajmuje centrum Galii. Tam ze wszystkich stron gromadzą się wszyscy, którzy mają różnice, i poddają się swoim decyzjom i osądom. "

Okres galijsko-rzymski

W czasach celtyckich „autrikon” wydawał się być portem na Eure . Odkryto ślady siedliska Carnutes , ludów Galii zamieszkałych między Loarą a Sekwaną .

Wykopaliska przeprowadzone na miejscu Place des Halles ujawniły pozostałości żwirowej drogi o szerokości 9 metrów, otoczonej domami tego samego typu, co te odkryte na stanowisku Pasteur w Chartres. Według modelu rzymskiego miasto było chronione przez kopce ziemi, zreorganizowane wokół forum i zasilane przez dwa akwedukty, które rozciągały się od północnej strony płaskowyżu i wzdłuż brzegów rzeki. Pozostałości najpiękniejszych rezydencji (domus), czasem zdobione freskami, znaleziono na Place des Epars oraz w sektorze Grandes-Filles-Dieu. Wokół i pod kościołem Saint-André odkryto ślady starego galo-rzymskiego amfiteatru na zboczu płaskowyżu, którego pozostałości można znaleźć w ścianach jednej z krypt . Forum został prawdopodobnie znajduje się w bieżącym Rue Sainte-Therese. Dwa cmentarze galijsko-rzymskie rozciągają się w północno-zachodniej i południowo-wschodniej części starożytnego miasta, a inne prawdopodobnie na południowym zachodzie (Bedon i in. 1988).

Pozostałości archeologiczne

Amfiteatr

Ulice

Wykopaliska w centrum Chartres wniosły nowatorskie elementy do organizacji urbanistycznej tej wielkiej stolicy rzymskiej Galii , jej tempa urbanizacji i zmian w statusie społecznym jednej z jej dzielnic.

Ulice kamienowany wykonane z krzemienia żwiru , pokryte odwadniania rowów , rynny i chodników 2.40 m szerokości, ograniczanych przez ściany, które miały być objęte porticoes . Na obrzeżach jezdni zainstalowano drewniane wodociągi. Całość miała 11,20 m szerokości. Wzdłuż ulicy działki o szerokości 10,5 metra weszły w samo serce wysepek. Byli zajęci przez domy .

W centralnej części wyspy, mały budynek został zbudowany na początku I ^st  wieku . Jego orientacja północ / południe sugeruje, że jest to sanktuarium. Pozostaje on w swoim planie dobrze do III ^-go  wieku .

Dzielnice

Podczas pierwszej połowy II ^-go  wieku , okręgi zostały zniszczone przez pożar, który spowodował znaczącą reorganizację miasta. Działki są łączone, aby zbudować dwa domy notabli.

Największy (co najmniej 30 × 45  m ) został zbudowany na szerokich murowanych ścianach i zorganizowany wokół dziedzińca. Drugi jest w dużej mierze zbudowany z lekkich materiałów, takich jak ściany z muru pruskiego, wokół małego dziedzińca z gankiem. Podczas kampanii napraw murarskich jedno z pomieszczeń zostało ozdobione dużą figurą sceny zawierającą co najmniej jedną cesarską reprezentację, znak przywiązania właściciela do Rzymu , znaleziony podczas wykopalisk .

Nowy pożar spustoszył okolicę w ramach III ^-go  wieku . Przestrzeń jest znowu zajęte bardziej sporadycznie, ale szczątki okupacji Imperium niższy w IV ^XX  wieku , zostały w dużej mierze zniszczone przez późniejszej działalności.

Uwagi i odniesienia

Zobacz też

Bibliografia

• Louis Bonnard: „  Co wiemy o Chartres gallo-romain.  », Revue des Études Anciennes , t.  15, n ^o  1,1913, s.  60-72 ( DOI  doi.org/10.3406/rea.1913.1752 , czytać online , obejrzano 1 ^st czerwiec 2020 ).
• Charles Challine, „  Ancient and medieval Chartres  ”, Memoirs of the Archaeological Society of Eure-et-Loir , t.  28,Lipiec 1978( czytaj online , sprawdzono 6 czerwca 2020 r. ).
• M. Couturier „  L'Amphithéâtre Chartres  ” Biuletyn Societies archeologicznych Eure-et-Loir , n ^O  20,1966, s.  18-25 ( czytaj online , przeglądano 15 czerwca 2020 r. ).
• Edmond Frezouls † ed., The ancient cities of France , III. Lyonnaise I: Autun - Chartres - Nevers , De Boccard, 1997, 308 str., Ill.
• Dominique Joly, Stéphane Willerval i Pauline Denat, „  Chartres, d'Autrikon to Autricum, miasto Carnutes: początki i wzrost urbanizacji  ”, Gallia , vol.  72, n ^o  1,2015( DOI  https://doi.org/10.4000/gallia.1453 , czytaj online , dostęp 13 czerwca 2020 ).
• Anne Ollagnier, Dominique Joly i Daniel Jalmain, „Commune 114 - Chartes” , w Archaeological Map of Gaul: 28. Eure-et-Loir , Editions de la MSH,1994( czytaj online ).
• Widranges H., „Notatka o starożytnych odkryciach dokonanych w Chartres od 1846 r. Do 1850 r. Po utworzeniu przystani  kolejowej  ”, Biuletyn Towarzystwa Archeologicznego Eure-Loir , t.  10,1975( czytaj online , sprawdzono 6 czerwca 2020 r. ).

Powiązane artykuły

• Carnutes
• Cenabum
• Lista łacińskich nazw francuskich miast

Link zewnętrzny

• Siedziba Wydziału Archeologii miasta Chartres .

Dźwięk zewnętrzny
	Autricum sous Chartres , wywiad z Dominique Joly, archeologiem miasta Chartres, przeprowadzony przez Vincenta Carpentiera w wystawie Salon noir z 10 lipca 2013 r. O kulturze Francji