Autostrada A1 (Włochy)

Odcinek ten przecina region Apeninów Tosco-Emilian ze szczególnie bogatą trasą tuneli (w szczególności szlaku Base 8,7 km ) i wiaduktów (w szczególności stary i nowy wiadukt Aglio ). Aby ułatwić codzienny ruch 90 000 pojazdów dziennie, Autostrade SpA rozpoczęło podwojenie tego odcinka przez Variante di Valico , budując nową trasę, na niższej wysokości, o długości 63 km między Sasso Marconi i Barberino di Mugello . Ten odcinek kończy się węzłem komunikacyjnym z A11 .

Odcinek od Florencji do Rzymu

Odcinek ten jest dwupasmowy w każdą stronę aż do Orte, ale trwają prace nad poszerzeniem.

Po ominięciu obszaru miejskiego Florencji od południa autostrada wjeżdża do doliny Arno , dociera do Arezzo i przecina Val di Chiana przed wjazdem do Umbrii , do której prowadzą trzy zjazdy: Fabro , Orvieto i Attigliano .

Kilka kilometrów po wjeździe do Lazio w pobliżu Orte, A1 rozpoczyna serię przepraw przez Tyber przed połączeniem się z aglomeracją rzymską na skrzyżowaniu Fiano Romano , gdzie zjazd A1dir (dawniej A1) d' około dwudziestu kilometrów pozwala dotrzeć do wielka obwodnica Rzymu .

Odcinek ukończony w 1988 roku między Fiano Romano i San Cesareo pozwala w dużej mierze ominąć Rzym i połączyć odcinek z Rzymu do Neapolu w pobliżu San Cesareo. Odcinek ten, który również przecina autostradę A24 , zapewniał bezpośrednie połączenie między autostradami A1 i A2 , które łączyły obie autostrady pod tym samym kodem.

Odcinek od Rzymu do Neapolu

W San Cesareo autostrada przyjmuje zjazd z Rzymu i przecina Dolinę Łacińską, obsługując miasta Frosinone i Cassino . Kontynuuje swoją trasę w Kampanii przez Capua i Caserta i kończy się na północ od Neapolu w pobliżu Casoria . Ten trzypasmowy odcinek przed otwarciem odcinka z Fiano Romano do San Cesareo miał numer A2 .

Historyczny

Autoroute du Soleil jest wynikiem silnej woli rządów z lat pięćdziesiątych, aby pomóc ożywić włoską gospodarkę narodową. Przed zakończeniem budowy transport towarów z Neapolu do Mediolanu wymagał prawie dwóch dni podróży. Budowa szybkiej arterii powinna pozwolić na skrócenie czasu transportu, a tym samym na obniżenie ceny sprzedaży tych towarów.

Prace powierzono mediolańskiej firmie Torno Internazionale SpA . Położono kamień węgielny27 maja 1956. Pierwszy odcinek z Mediolanu do Parmy został zainaugurowany w dniu7 grudnia 1958i została ukończona w 1964 r . otwarciem odcinka z Florencji do Rzymu . Wraz z otwarciem w 1988 roku odcinka z Fiano do San Cesareo , autostrady A1 z Mediolanu do Rzymu i A2 z Rzymu do Neapolu zostały połączone pod jednym numerem A1 z Mediolanu do Neapolu, A2 zniknęła z numeracji włoskich autostrad aż do 2010, kiedy to przejęła większość trasy A3.

Uwagi i referencje