Autoportrety Rembrandta

W autoportrety Rembrandta to zbiór obrazów, druków i rysunków przedstawiających ' holenderskiego artystę za okres obejmujący czterdzieści lat swojego życia, od 1628 do jego śmierci (1669). Rembrandt wykonał blisko pięćdziesiąt obrazów, trzydzieści jeden rycin i sześć rysunków .

„Portrety namalowane przez Rembrandta ... to coś więcej niż natura, to objawienie. "

-  Vincent van Gogh

Rembrandt i autoportret

Od swoich początków w Leiden w 1629 r. Do śmierci w 1669 r. W Amsterdamie Rembrandt reprezentował siebie w prawie stu pracach malowanych, grawerowanych lub rysowanych. Bonafoux włączył nawet własną reprezentację do La Lapidation de Saint Etienne , namalowanego w 1625 roku, gdzie przedstawiał się w tłumie. Ta duża liczba była w jego czasach bardzo rzadka, jemu współcześni byli zadowoleni z kilku autoportretów.

Rembrandt lubił się też przebierać, w różne czapki i dodatki, ubrania z minionej epoki, przebierając się za różne postacie (apostoł, żołnierz, biedak, bogacz ...). Ale to też rodzaj prywatnego pamiętnika: widzimy, jak się starzeje, wyrażamy różne nastroje w danej chwili; widzimy, jak ewoluuje: od młodych o buntowniczych włosach widzimy, jak zyskuje zaufanie i przedstawia się jako mędrzec lub zgrzybiały starzec, zmęczony awatarami swojego życia (żałoba, ruina); Jego technika również ewoluuje w czasie, wraz z nieustannym poszukiwaniem światła i światłocienia .

Nie wiemy, dlaczego Rembrandt wykonał tak wiele portretów: artysta nigdy tego nie wyjaśnił, a specjaliści mogą tylko spekulować. Ale on sam reprezentuje w swoich pracach, nawet przed jego autoportretów poprzez ulokowanie się w scenach w swoich obrazach, jak w jego najwcześniejszym znanym malarstwa, La lapidację de Saint Etienne (1625), czy wśród pni o jego rycin . Jego różne wyrażenia również wydają się być studiami, a ściślej mówiąc: był swoim własnym wzorem.

Różnorodność jego przedstawień (jako żołnierza, jako mnicha, jako mieszczanina itp.) Wydaje się wskazywać, że stara się on przekazać określone przesłanie lub że dostosowuje się do swojego sponsora; Poza tym bardzo dobrze znał rynek sztuki i wiedział, jak się promować: wiedział, że jego portrety cieszą się dużym zainteresowaniem. Bonafoux tłumaczy różnorodność swojej twórczości faktem, że Rembrandt jest sam, sam przed sobą, że wszystkie te przebrania wskazują, że „Rembrandt nie przestaje być malarzem i wzorem podległym temu malarzowi. „ Wypróbowując kilka stylów portretu, Rembrandt pokazuje, że je opanowuje i przywłaszcza sobie oryginalne dzieła: wskazuje na swoją ogromną znajomość historii sztuki , jej mistrzów, jej reguł.

Chronologia jego autoportretów

Włączenie do scen

Od 1625 r., Gdy miał zaledwie dwadzieścia lat i niedawno studiował w Amsterdamie w pracowni Pietera Lastmana , Rembrandt przedstawił siebie w obrazie Ukamienowanie św . Szczepana . W tłumie, otoczony uniesionymi ramionami, patrzy na widza, podczas gdy jego przyjaciel Jan Lievens , który studiuje w tej samej pracowni, jest również reprezentowany na tym samym poziomie po drugiej stronie kata. Bonafoux zastanawia się, czy stawiając się w tłumie zabijającym św. Szczepana, nie przeciwstawia się Kościołowi . W następnym roku namalował scenę z historii starożytnej lub Starego Testamentu , w której za sędzią przybrał poważną minę w scenie, której ikonografia pozostaje nieznana. W tym samym roku, na koncercie Un , Rembrandt już pokazał swoje zamiłowanie do przebrania i przedstawił się na portrecie, który wydawał się być rodzinny, na którym każdy nosił „turqueries”  : szukał, odchodząc od performansu. zadziwiać widza mimo mody na orientalne sceny rodzajowe . Jednak Bonafoux wyklucza wszelkie próby metafory ze strony Rembrandta i skłania się bardziej w kierunku jego pragnienia zajęcia miejsca na rynku sztuki . Jego występy w scenach historycznych lub płci są częścią starożytnej tradycji, która wciąż trwa w XVII ^-tego  wieku, Petera Paula Rubensa w Autoportret z Justus Lipsius, Jan Woverius i jego brat, Philip Rubensa czy The Four Filozofów (ok 1611- 162 - aktywność umysłu); Diego Vélasquez w The Surrender of Breda (1634-1635) i Frans Hals in Militiamen of Saint George (1639 - na wyroku); Charles Le Brun w Zejściu Ducha Świętego (1656-1657 - uczestniczy w męczeńskiej śmierci św. Szczepana).

Pierwsze autoportrety

W 1630 roku, Rembrandt był inspirowany przez Gueux z Jacques Callot przedstawiciela reprezentującego go w pozycji siedzącej w szmaty i grymasy: W ten sposób pokazał swój talent do wyrażania „pasje, jego ewentualne oderwanie od świata pieniądza i rynku, ale także, aby wyróżniać się z kody autoportretu, które sprawiły, że od renesansu malarze na ogół prezentują cenny obraz siebie. "

Analiza

Zdaniem Ernsta van de Weteringa autoportret pełni istotną podwójną funkcję dla artystów, którzy stworzyli znaczną liczbę tego typu prac: zarówno jako portret famoso (po włosku sławna osobowość), jak i próbka jakość artysty uzasadniająca jego sławę, dlatego przeznaczona dla amatora.

Lista autoportretów

Obrazy

Lista autoportretów namalowanych przez Rembrandta

Tytuł	Przestarzały	Wymiary	Ochrona	Komentarz	Obrazek
Autoportret z niechlujnymi włosami	1628-1629	22,6 × 18,7  cm	Rijksmuseum Amsterdam	Rembrandt miał 22 lata; częściowo ćwiczenie światłocienia
Śmiech Rembrandta	to. 1628	22,2 × 17,1  cm	Getty Center w Los Angeles
Autoportret jako młody człowiek	1629	15,5 × 12,7  cm	Alte Pinakothek , Monachium
Autoportret w berecie z piórkiem	1629	89,7 × 73,5  cm	Isabella Stewart Gardner Museum w Bostonie
Autoportret z ryngrafem	to. 1629	38,2 × 31  cm	Germanisches Nationalmuseum , Norymberga
Autoportret Clowes	vs. 1629	17,5 × 13,5  cm	Indianapolis Museum of Art , kolekcja Clowes Fund	Ten obraz istnieje w sześciu wersjach; ten przechowywany w Indianapolis jest prawdopodobnie oryginałem Rembrandta. Pozostałe miały być kopiami wykonanymi przez jego uczniów
Autoportret	1630	15,5 × 12  cm	Muzeum Narodowe w Sztokholmie
Autoportret jako młody człowiek	1630-1631	69,7 × 57  cm	Galeria Sztuki Walker , Liverpool
Autoportret w stylu orientalnym z pudlem	od 1631 do 1633	66,5 × 52  cm	Miasto Paryż, wypożyczone do Petit Palais
Autoportret w kapeluszu	1632	64,4 × 47,6  cm	Galeria i muzeum sztuki Kelvingrove , Glasgow	W 1632 roku Rembrandt odniósł sukces jako portrecista mody w tym stylu
Autoportret w kapeluszu	1632	21,8 × 16,3  cm	coll. prywatnie: Noortman Master Paintings (marszand), Maastricht
Portret artysty z kapeluszem szefa kuchni i złotym łańcuchem	1633	70,4 × 54  cm	Muzeum w Luwrze
Autoportret ze złotym łańcuchem	1633	61 × 48,1  cm	Muzeum w Luwrze
Autoportret	1633-1634	56 × 47,1  cm	Gemäldegalerie, Berlin	Ojcostwo debatowane: dawniej przypisywane Govertowi Flinckowi , ten obraz być może autorstwa Rembrandta lub jego warsztatu
Autoportret z zaciemnionymi oczami	1634		coll. prywatny
Autoportret w aksamitnej czapce	1634	58,3 × 47,4  cm	Gemäldegalerie , Berlin
Portret młodego mężczyzny	1634	62,5 × 54  cm	Galeria Uffizi , Florencja	Temat obrazu jest kwestionowany przez współczesnych krytyków: może nie jest to autoportret, ale portret niezidentyfikowanego młodzieńca
Autoportret ze słuchawkami	1634	80,5 × 66  cm	Gemäldegalerie Alte Meister (Cassel)
Rembrandt i Saksia w przypowieści o synu marnotrawnym	to. 1635	161 × 131  cm	Gemäldegalerie Alte Meister , Drezno
Autoportret w kapeluszu i złotym łańcuszku	1635	57 × 44  cm	Muzeum Sztuki w São Paulo
Autoportret w czapce z białymi piórami	1635	90,5 × 71,8  cm	Opactwo Buckland , Devon (Anglia)
Autoportret	to. 1637	63 × 50,7  cm	Wallace Collection , Londyn	Ojcostwo niepewne: Rembrandt lub warsztat
Autoportret na tle architektonicznym  (fr)	to. 1639	80 × 62  cm	Muzeum w Luwrze
Autoportret z bąkiem	1639	120,7 × 88,3  cm	Gemäldegalerie, Drezno
Autoportret w wieku 34 lat	1640	102 × 80  cm	National Gallery w Londynie	Rembrandt nosi kostium, który był modny sto lat wcześniej
Autoportret	to. 1640	62,5 × 50  cm	Norton Simon Museum , Pasadena , Stany Zjednoczone
Autoportret z beretem, złotym łańcuszkiem i krzyżem	po 1640 roku	94,4 × 74,3  cm	National Gallery of Canada , Ottawa
Autoportret z beretem, złotym łańcuchem i medalem	po 1640 roku	92,3 × 76,4  cm	Coll. prywatny	Podczas poprzedniego
Autoportret	1642		Kolekcja królewska
Autoportret z kapeluszem i dwoma łańcuchami	to. 1642	72 × 54,8  cm	Muzeum Thyssen-Bornemisza
Autoportret w berecie i czerwonym płaszczu	to. 1645	68,5 × 56,5  cm	Staatliche Kunsthalle Karlsruhe
Autoportret  (w)	1652	11,2 × 8,1  cm	Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu
Autoportret z czarnym beretem i złotym łańcuszkiem	1654	72 × 58,5  cm	Gemäldegalerie Alte Meister (Cassel)	Przypisywane Rembrandtowi
Autoportret	to. 1655	48 × 40,6  cm	Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu
Rysunek autoportretowy	1656	74,5 × 61  cm	Muzeum w San Francisco De Young
Autoportret w wieku 51 lat	1657	× cm	National Gallery of Scotland , Edynburg
Autoportret	1658	133,7 × 103,8  cm	The Frick Collection , Nowy Jork
Autoportret z beretem i stójką	1659	84,5 × 66  cm	National Gallery of Art , Waszyngton
Autoportret z beretem	1659	30,7 × 24,3  cm	Muzeum Granetów	Niedokończony
Autoportret  (w)	1660	80,3 × 67,3  cm	Metropolitan Museum of Art , Nowy Jork
Autoportret z dwoma okręgami	1660	114,3 × 94  cm	Kenwood House , Londyn
Portret artysty przy sztalugach	1660	111 × 85  cm	Muzeum w Luwrze
Autoportret jako apostoł Paweł	1661	91 × ​​77  cm	Rijksmuseum Amsterdam
Autoportret w Zeuxis	to. 1662	82,5 × 65  cm	Muzeum Wallraf-Richartz
Autoportret	1668-1669	71 × 54  cm	Galeria Uffizi, Florencja
Autoportret	1669	65,4 × 60,2  cm	Mauritshuis
Autoportret w wieku 63 lat	1669	86 × 70,5  cm	National Gallery w Londynie	Datowany na rok śmierci Rembrandta, choć na innych portretach wydaje się starszy

Ryciny

Lista autoportretów grawerowanych przez Rembrandta

Tytuł	Przestarzały	Wymiary	Stany	Ochrona	Notacja Bartscha	Obraz Commons
Autoportret pochylony do przodu	1626 - 1630	43 × 40  mm	3 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 5
Autoportret z dużym nosem	1626-1630	71 × 58  mm	1 (wytrawianie, rysowanie piórem i tusz brązowy)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 4
Autoportret pochylony do przodu, nasłuchujący	1626-1630	65 × 52  mm	1 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 9
Rembrandt z kręconymi włosami i białym kołnierzem	to. 1628-1630	90 × 72  mm	1 (wytrawianie)	Miejsce ochrony nieznane	B. 27
Młody mężczyzna w popiersiu (Rembrandt)	1629	174 × 154  mm	1 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 338
Portret Rembrandta w owalu	to. 1629	62 × 50  mm	1 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 12
Rembrandt marszczy brwi	1630	70 × 59  mm	3 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 10
Rembrandt z otwartymi ustami	1630	83 × 72  mm	3 (wytrawianie i rysowanie piórem oraz tusz brązowy)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 13
Autoportret z aksamitnym beretem	1630	59 × 50  mm	4 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 24
Roześmiana głowa (Rembrandt)	1630	51 × 44  mm	6 (wytrawianie)	Brytyjskie Muzeum	B. 316
Rembrandt o wynędzniałych oczach	1630	50 × 45  mm	1 (trawienie i rąbanie)	Muzeum Narodowe ( Sztokholm ) i Biblioteka Narodowa Francji	B. 320
Rembrandt z kędzierzawymi włosami	to. 1630	56 × 49  mm	2 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 1
Rembrandt w haftowanym płaszczu	1631	148 × 131  mm	11 (wytrawianie i sucha igła, rysowanie piórem i brązowy tusz)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 7
Rembrandt z zawieszoną maską i kołnierzem	1631	61 × 53  mm	5 (trawienie i sucha igła)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 15
Rembrandt z okrągłą czapką	1631	63 × 57  mm	1 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 16
Rembrandt ze sterczącymi włosami	1631	64 × 60  mm	6 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 8
Rembrandt w futrzanej czapce	to. 1631	50 × 42  mm	6 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 319
Rembrandt szalik na szyi	1633	133 × 104  mm	2 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 107
Rembrandt z szalikiem na szyi	1633	133 × 104  mm	1 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 17
Rembrandt trzymający szablę	1634	124 × 102  mm	2 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 18
Rembrandt z szablą i czaplą	1634	197 × 163  mm	3 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 23
Rembrandt „z trzema wąsami”	to. 1634- 1635	50 × 44  mm	1 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam i Biblioteka Narodowa Francji	B. 2
Rembrandt i Saskia	1636	104 × 94  mm	3 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 19
Rembrandt w berecie ozdobionym piórkiem	1638	134 × 103  mm	1 (wytrawianie, sucha igła)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 20
Obsługa Rembrandta	1639	206 × 164  mm	2 (akwaforta, sucha igła i czarna kreda)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 21
Rembrandt z krótkimi kręconymi włosami	1642	93 × 62  mm	1 (wytrawianie)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 26
Rembrandt rysunek w oknie	1648	160 × 130  mm	5 (trawienie i sucha igła)	Rijksmuseum Amsterdam	B. 22
Rembrandt niosący drapieżnego ptaka		× mm			B. 3
Rembrandt w futrzanej czapce i czarnym płaszczu		× mm			B. 6
Rembrandt w czapce i futrzanej sukience		× mm			B. 14
Rembrandt z kędzierzawymi włosami		× mm			B. 25

Rysunki

Lista rysunków Rembrandta

Obrazek	Tytuł	Rok	Techniczny	Wymiary	Miejsce przechowywania	Komentarz
	Rembrandt z otwartymi ustami	to. 1628-1629	Pióro i brązowy tusz z szarym spranym; kwadratowe linie kompozycji tym samym brązowym tuszem	12,7 × 9,5  cm	British Museum w Londynie	Rysunek powiązany z ryciną B. 13, Rembrandt z otwartymi ustami
	Młody mężczyzna w popiersiu (Rembrandt)	to. 1629	Pióro	12,7 × 9,4  cm	Rijksmuseum Amsterdam	Rysunek powiązany z ryciną B. 338, Młody mężczyzna w popiersiu (Rembrandt)
	Autoportret	to. 1633			Muzeum Sztuk Pięknych w Marsylii	Rysunek powiązany z ryciną B. 17, Rembrandt z szalikiem na szyi
	Autoportret	to. 1636			Kupferstichkabinett Berlin	Rysunek powiązany z ryciną B. 19, Rembrandt i Saskia
	Autoportret	to. 1637	Optymistyczny	12,9 × 11,9  cm	National Gallery of Art , Waszyngton	Rysunek powiązany z ryciną B. 2, Rembrandt „z trzema wąsami”
	Autoportret	с. 1660	Pióro i czarno-brązowy tusz, szara plama, biała plama na papierze w kolorze sepii	8,2 × 7,1  cm	Albertina , Wiedeń	Rysunek związany z malarstwem W281, Portret artysty przy sztalugach

Uwagi i odniesienia

Uwagi

Bibliografia

Załączniki

Bibliografia

 : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Skupiając się bezpośrednio na autoportretach Rembrandta

• [Bonafoux 1985] Pascal Bonafoux , Rembrandt, autoportret , Genewa, Skira,1985( ISBN  978-2-605-00067-8 ).
• (en) H. Perry Chapman , Autoportrety Rembrandta: studium tożsamości siedemnastowiecznej , Princeton, NJ, Princeton University Press,1990(uwaga BnF n ^o  FRBNF35470877 ).
• Annick Colonna-Césari , „  Rembrandt Tajemnica autoportretów  ”, L'Express ,1 ^st lipca 1999( czytaj online ).
• Robert Genaille, Rembrandt: autoportrety , Paryż, Hazan, 1963 ( ( OCLC 79655846 ) ).
• Michel Guérin , Przestraszony obraz: Rembrandt i autoportret , Chatou, les Éd. de la Przeźroczystość, 2011 ( ISBN  9782350510613 ) ( BNF Ogłoszenie n ^o  FRBNF42655879 ) .
• Louis Hannaert, Uwagi o autoportretach Rembrandta , Bruksela, Wyd. Narodowego Banku Belgii, 1957 ( OCLC 460586134 ) (notatka BnF n ^o  FRBNF33038084 ) .
• Daniel Kay, Michel Remaud, Rembrandt w swoich autoportretów , Plomelin, M. Renaud 2010 ( OCLC 828234442 ) ( BNF Ogłoszenie n ^o  FRBNF42800208 ) .
• Judith Portier-Theisz , Le premier autoportrait de Rembrandt, 1628: study on the training of the young Rembrandt , Bern, Berlin, Brussels, P. Lang,1999( BNF Wskazówki n ^O  FRBNF37702550 ).
• Simon Schama , Oczy Rembrandta , Paryżu, Seuil, 2003 ( BNF Ogłoszenie n ^o  FRBNF39159574 ) .
• (en) Ernst van de Wetering , Zbiór obrazów Rembrandta, t. 4: Autoportrety , Springer, Dordrecht, 2005.
• (en) Christopher White i Quentin Buvelot , Rembrandt by on sam , Londyn, Haga, National Gallery Publications, Royal Cabinet of Paintings Mauritshuis,1999, 272  pkt. ( ISBN  978-0-300-07789-6 , uwaga BnF n ^o  FRBNF37099201 ).
• Christopher White ( koordynator ), Quentin Buvelot ( koordynator ), Ernst van de Wetering , Volker Manuth , Marieke de Winkel , Edwin Buijsen , Peter Schatbron , Ben Broos i Ariane van Suchtelen ( tłum .  Jean Raoul Mengarduque), Rembrandt przez niego- nawet , Paryż, Flammarion,1999( ISBN  978-90-400-9330-2 i 9782080104083 , uwaga BnF n ^o  FRBNF37047607 ). 
• (en) Christopher Wright , Rembrandt: Self-Portraits , Londyn,1982.

Inny

• [Blanc 2006] Jan Blanc , W pracowni Rembrandta: Mistrz i jego uczniowie , Paryż, Éditions de la Martinière,2006, 143  pkt. ( ISBN  978-2-7324-3431-5 ).
• Sylvie Lecoq-Ramond, Stéphane Paccoud, Dorit Schäfer, Autoportrety: od Rembrandta do selfie: projekt wyprodukowany we współpracy Staatliche Kunsthalle Karlsruhe, Musée des Beaux-Arts de Lyon i National Galleries of Scotland w Edynburgu , Kolonii, Snoeck, 2016 ( ISBN  9783864421402 ) .
• Stéphane Guégan, Laurence Madeline, Thomas Schlesser, Autoportret w historii sztuki: od Rembrandta do Warhola, ujawniona intymność 50 artystów , Paryż, Beaux arts éd., 2009 ( ISBN  9782842786892 ) .
• Jacqueline Guillaud, Gisèle Lambert, Maurice Guillaud (fotograf), Rembrandt: la figuration humaine , Paryż, Nowy Jork, Guillaud, 1986, 682 s. ( OCLC 461852266 ) .

Filmografia

• W 1956 roku Bert Haanstra nakręcił krótki film przedstawiający chronologiczną sekwencję obrazów, które ustawiają oczy w tej samej pozycji, podczas gdy różne obrazy następują po sobie w przejściach ( White i Buvelot 1999 , s.  11).
• Alain Jaubert, Jean-Pierre Cuzin, Marie de Mercey, et al., The mirror of paradoxes: self-portraits, Rembrandt van Rijn (1606-1669) , Paris, La Sept, FR3 Océaniques, Ed. Montparnasse, 1991 ( OCLC 715268411 )

Linki zewnętrzne

• (w) „  pełny Corpus of Rembrandt w 4 tomach  ” na rembrandtdatabase.org (dostęp 31 stycznia 2017 )
• Adèle Van Reeth z gościem Michel Guerin , „  ” Rembrandt se ciągnie portret „odcinek 2 serii” twarzą w twarz «z programu Les ścieżki de la Philosophie  » , na France Culture ,3 marca 2020 r(dostęp 9 marca 2020 ) .