Autonomous Nationalisten

Pierwotnie większość z nich była młodymi nacjonalistami z szeregów Freie Kameradschaften (Wolnych Kamaraderii ) w Niemczech . Od około 2002 roku celowo uciekali się do modelu zapożyczonego bezpośrednio od autonomicznego ruchu skrajnie lewicowego w swoim wyglądzie i formach działania, wyrażając między innymi antysemickie, antykapitalistyczne i antyimperialistyczne linie argumentacji .

Historia

Zjawisko niemieckich autonomicznych nacjonalistów można przypisać ruchom „Freie Nationalisten” (wolni nacjonaliści), „Freie Kräfte” (Wolne Siły) i „Freie Kameradschaften” (wolne związki towarzyskie), które rozwinęły się w cieniu Partii Narodowej - Demokratów. Niemiec od końca lat 80 . Rozprawa policyjna ze skrajną prawicą po zjednoczeniu i fala zakazów na początku lat 90. (Deutsche Alternative, Nationalistische Front, Freiheitliche Deutsche Arbeiterpartei ...) zmusiła większość członków lokalnych skrajnie prawicowych i bojowych ugrupowań do podziału na „autonomiczne komórki nacjonalistyczne ”liczące od 5 do 20 członków bez formalnej przynależności. Zamiast regularnie spotykać się, zaczęli używać telefonu, a później Internetu do komunikacji i organizacji. Jednostki lokalne utworzyły następnie regionalne sieci koordynacyjne, aby organizować i koordynować swoje działania. W 2008 r. Liczbę autonomicznych niemieckich nacjonalistów szacowano na około 400, czyli 1% skrajnie prawicowych działaczy w kraju.

Niemiecki Federalny Urząd Ochrony Konstytucji (BfV), który zapewnia rządowi informacje wywiadowcze, oszacował liczbę aktywnych uczestników ruchu skrajnie prawicowego w 2008 r. Na około 40 000. Według Centrum Prawa Południowego Ubóstwa (SPLC) , w Niemczech było 75 organizacji tego ruchu, zrzeszających 50 000 członków.

Pojawienie się autonomicznych nacjonalistów było kontrowersyjne nawet w niemieckich skrajnie prawicowych kręgach , zarówno dlatego, że niektórzy starsi działacze niemieckiej skrajnej prawicy formalnie sprzeciwiali się ich sprzyjającemu „lewicowemu” obrazowi. NPR dostrzegał w tym element mogący utrudnić jego starania o szacunek do udziału w życiu politycznym. Inną kontrowersją jest to, że niezależni nacjonaliści czasami wyrażali współczucie dla pewnych ruchów islamistycznych , takich jak Hezbollah i Hamas , z powodu ich sprzeciwu wobec syjonizmu i imperializmu Stanów Zjednoczonych .

Autonomiczni nacjonaliści dali się zauważyć w różnych krajach europejskich w latach 2003-2004 i są obecnie uważani za jednych z najbardziej brutalnych działaczy skrajnej prawicy.

Działalność NA opiera się na organizowaniu koncertów muzycznych, procesji i demonstracji, czasem brutalnych ( Czarne Bloki ), a także na wykorzystywaniu klasycznej propagandy w postaci plakatów, naklejek lub banerów, z ważną aktywnością internetową . Obok logotypów charakterystycznych dla różnych grup, krzyż celtycki jest szczególnie częstym symbolem grup AN i aktywistów.

Ideologia

Autonomiczni nacjonaliści niemieccy z czarną flagą zapożyczeni od anarchistów.

W tradycji ruchów typu „terterystycznego” (w poszukiwaniu trzeciej drogi, która jest zarówno antykomunistyczna, jak i antykapitalistyczna, powiązaną z prądami faszystowskimi), autonomiczni nacjonaliści sprzeciwiają się amerykańskiemu imperializmowi kulturowemu i gospodarczemu i domagają się Europy Stany Zjednoczone, narody wyzwolone spod obcej kurateli. Mocno zainspirowana straseryzmem i często niejasna lub mało teoretyczna, ideologia autonomicznych nacjonalistów opiera się przede wszystkim na kilku kluczowych koncepcjach i zasadach elastycznej i nieustrukturyzowanej organizacji. Z pochodzenia rasistowskiego i antysemickiego opowiadają się zarówno za nacjonalizmem, jak i antykapitalizmem , jednocześnie kultywując antyamerykanizm i potępiając różne imperializmy oskarżane o zniekształcanie kultury europejskiej w ogóle, a zwłaszcza niemieckiego.

Autonomiczni nacjonaliści są wysoce zdecentralizowani i dążą do tworzenia lokalnych podmiotów, które są zarówno autonomiczne, jak i mobilizowalne w skoordynowany sposób na większą skalę. Ideologicznie bliscy rewolucyjnemu nacjonalizmowi byliby zarówno organizacją, jak i nurtem, subkulturą i koncepcją strategiczną.

Ze względu na mieszankę skrajnie prawicowych ideologii i zapożyczeń radykalnej lewicy jest to ruch określany jako synkretyczny .

Uwagi i odniesienia

Linki zewnętrzne

• Autonom.pl Autonomiczni nacjonaliści Polski.

• Autonomous Nationalisten

• Autonomiczni nacjonaliści: ruch AN w Niemczech

Zobacz też

• Daleko na prawo od kraju
• Skrajnie prawicowe ośrodki społeczne
• Freie Kameradschaften
• Antykapitalizm
• Rewolucyjny nacjonalizm
• Anarchizm narodowy
• Narodowy bolszewizm
• Kasztanowy
• Strasseryzm
• Synkretyzm