Anastaise

Anastaise
Okres aktywności XV th wieku1400
Czynność Oświetlony
Miejsce pracy Paryż

Anastaise jest kobietą, iluminatorką rękopisów, cytowaną przez filozofkę i poetkę Christine de Pizan (1364-ok. 1430) jako jedną z najbardziej utalentowanych w swoim pokoleniu. Jest aktywny na początku XV -go  wieku w Paryżu , gdzie wykonane wtórne zbiory rękopisów marginesie, fundusz miniatur i inicjałów .

Cytat z Christine de Pizan

We fragmencie od Cité des Dames , Christine de Pisan cytuje słynny malarz kobieta z jej czas, którego wyznacza ona pod nazwą Anastaise, „Expert i nauczył się Illuminator winiet w książkach i grzybów historie” . Podkreśla, że ​​jest bardzo znaną artystką w Paryżu, że jej usługi są bardzo drogie i że wielokrotnie miała okazję ozdabiać jej rękopisy. Jest zatem ozdobnym iluminatorem, odpowiedzialnym za wtórną dekorację stron, czyli kolorowe tła miniatur („champaignes d'istoires”), a także ozdoby ramek („winietowanie”) i inicjały (znaki wodne) ) wykonane z liści i innych liści.

Nie jest możliwe formalne przypisanie jej dokładnych dekoracji rękopisów, ale być może to jest przyczyną drugorzędnych dekoracji niektórych rękopisów, które Christine de Pizan wykonała dla kilku wielkich arystokratów swoich czasów: Długa ścieżka studiów przeznaczona dla Ludwika I z Orleanu (BNF, Fr.1643) lub dla Jeana Iera de Berry (BNF, Fr.1188), L'Épître d'Othéa d ' Agnès de Bourgogne (BNF, Fr 848)), Księga faktów i dobra moralność mądrego króla Karola V dla Jean sans Peur (o. 10153), rada Christine dla Jeana de Berry (o. 1176) czy nawet La Cité des dames dla Jeana sans Peura lub jego żony Marguerite z Bawarii (o. 24293) . Przy tych okazjach współpracowała z kilkoma miniaturowymi iluminatorami, którzy pracowali dla Christine de Pizan jako Mistrzyni Miasta Kobiet , Mistrzyni Listu Othei , Mistrzyni Koronacji Marii Panny . Ten ostatni często pracował w ścisłym związku z jednym lub dwoma wyznaczonymi dekoratorami oświetleniowymi, którzy mogli być po prostu ich żonami.

Potomkowie

Nazwisko artysty można znaleźć w instalacji artystycznej Judy Chicago The Dinner Party (1974-1979) w Wing II, związanej z gościem Christine de Pizan .

Jest on wywołany w jednym z pierwszych badań poświęconych artystek tych średniowieczu  : Anastaise i jej siostry: kobiety artystów średniowieczu przez Dorothy Miner w 1974 roku.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Villela-Petit 2008