Anarchizm w Belgii



Informacje, które udało nam się zgromadzić na temat Anarchizm w Belgii, zostały starannie sprawdzone i uporządkowane, aby były jak najbardziej przydatne. Prawdopodobnie trafiłeś tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat Anarchizm w Belgii. W Internecie łatwo zgubić się w gąszczu stron, które mówią o Anarchizm w Belgii, a jednocześnie nie podają tego, co chcemy wiedzieć o Anarchizm w Belgii. Mamy nadzieję, że dasz nam znać w komentarzach, czy podoba Ci się to, co przeczytałeś o Anarchizm w Belgii poniżej. Jeśli informacje o Anarchizm w Belgii, które podajemy, nie są tym, czego szukałeś, daj nam znać, abyśmy mogli codziennie ulepszać tę stronę.

.

Anarchizm w Belgii
Przykadowa ilustracja artykuu Anarchizm w Belgii
Ni ni Maître Dieu , Bruksela, n o  1, 23 maja 1885.
Wydarzenia
Osobowoci
Struktury
Popiech
Pracuje
  • Jan Moulaert, Ruch anarchistyczny w Belgii 1870-1914 , Kworum, 1996
Anarchizm wedug obszaru geograficznego
edytowa Zapoznaj si z dokumentacj modelu
Wam, którzy wszystko produkuj i którzy nie maj nic oprócz tego, co wam zostawiaj ci, którzy nic nie produkuj i którzy maj wszystko ( Pierre Kropotkine ), manifest anarchistyczny zredagowany przez Ferdynanda Moniera, 15 sierpnia 1886 r.

Anarchizm w Belgii dotyczce historii ruchu wolnociowego belgijskiego.

Po Komunie Paryskiej wielu komunardów, w tym Élisée Reclus , schronio si w Brukseli.

W tym czasie César de Paepe broni mutualizmu zainspirowanego przez Pierre-Josepha Proudhona, który proponowa zorganizowanie produkcji i dystrybucji w oparciu o niezalene stowarzyszenia pracowników bez porednictwa pastwa.

Podczas konfliktu midzy internacjonalistami bliskimi Michaiowi Bakuninowi a Rad Generaln Londynu zdominowan przez Karola Marksa sekcja belgijska popiera antyautorytarne tendencje skupione wokó Federacji Jura po zjedzie w Saint-Imier (1872).

W 1874 roku w Brukseli odby si kongres antyautorytarnej Midzynarodówki .

W 1877 r. Na Kongresie Midzynarodówki w Verviers nie udao si znale porozumienia midzy delegatami marksistowskimi i socjalistycznymi, którzy spotkali si kilka dni póniej w Gandawie podczas Powszechnego Kongresu Socjalistycznego . Delegaci kongresu w Verviers stanowi mniejszo. Federacja belgijska i sekcje flamandzkie opuciy Midzynarodówk, uwaan przez libertarian za aneksj , by przyczy si do marksizmu.

Nastpnie anarchizm jako motor ruchu robotniczego straci wpywy w Belgii, a zwaszcza we Flandrii. Coraz wicej organizacji zwizkowych zwraca si w sprawie prawa socjalnego do procesu politycznego i wyborczego.

Wedug Jacquesa Gillena z Centre for History and Sociology of the Gauches ( Université libre de Bruxelles ): Kilka czynników poczyo si w Belgii, tak e anarchizmowi uda si zgromadzi tylko bardzo ograniczon liczb ludzi. Anarchizm belgijski zawsze boryka si ze znacznymi trudnociami organizacyjnymi i prawie permanentnym brakiem spójnoci wewntrznej, co utrudniao jego rozszerzenie. Tendencje te, w sposób charakterystyczny dla tego ruchu, s dodatkowo wzmacniane w Belgii przez brak przywódcy, niezdolno anarchistów do mobilizowania wiata klasy robotniczej i dominujc pozycj socjalistów. W wielu sytuacjach elementy te poczyy si i pozwalaj zrozumie bardzo ograniczony wpyw anarchizmu na Belgi .

Od pocztków do 1880 roku

Midzynarodówka antyautorytarna

Michel Bakunin

W Podczas V XX kongresie Midzynarodówki w Hadze , belgijskie delegatów byo przeciw wykluczeniu Bakunina zaproponowany przez Rad Generaln Londynu zdominowane przez Karola Marksa . W tym fundamentalnym konflikcie anarchizmu znajduj si zatem w obozie anty-autorytarnych przeciwko autorytarnym. Podobnie jak Bakunin, delegaci belgijscy odmawiaj osignicia swoich celów poprzez zdobywanie wadzy politycznej i opowiadaj si za federalistyczn struktur Midzynarodówki, w której grupy lokalne zachowuj duy stopie autonomii. Wedug nich rewolucja nastpi szybko i od dou zostanie zbudowane nowe spoeczestwo.

Od tego podziau bdzie urodzony podczas kongresu Saint-Imier w, tak zwana antyautorytarna Midzynarodówka, Federacja Jura . To wokó niej narodzi si nurt anarchistyczny , który nastpnie nazywa si rewolucyjnym kolektywizmem, który chce by promotorem samozarzdzajcego si systemu gospodarczego poza wszelk wadz, wszelk centralizacj, wszelkim pastwem i dajc jako zniszczenie caej wadzy politycznej przez strajk rewolucyjny . Wikszo belgijskich czonków Pierwszej Midzynarodówki doczy do tej antyautorytarnej Midzynarodówki .

W poowie lat siedemdziesitych XIX wieku socjalizm belgijski skada si z szeregu stowarzysze robotniczych, pragncych zachowa niezaleno i trzyma si z dala od polityki. Lokalna federacja Verviers bya wówczas centrum antyautorytarnej Midzynarodówki w Belgii. Podwaa zwizki zawodowe i dziaania polityczne na rzecz propagandy rewolucyjnej: zniesienie pastwa musi by najwyszym priorytetem. Ale zapowiadana rewolucja jest ju dawno spóniona, a tendencja socjaldemokratyczna, szczególnie obecna w Gandawie i Brukseli, stopniowo wygrywa z antypolitycznym rewolucjonist.

Towarzysz

Termin towarzysz, przez który anarchici odnosz si do siebie samych, zosta po raz pierwszy uyty w Belgii, mówi Jean Maitron , cytujc list Paula Robina  : Mówimy, e towarzysz, w Belgii jest jeszcze mniej czowiekiem wiata ni obywatelem. Badania tego samego historyka wyranie wskazuj na szczególny ton tego terminu. Kiedy republikanie, woa Tévenin, sdzony przed sdem przysigym w Isère, chcieli wyznaczy siebie oddzielnie od monarchistów, przyjli imi obywatela  ; my, którzy gardzimy prawem do obywatelstwa, szukalimy terminu absolutnie klasy robotniczej i przyjlimy kadencj towarzysza; to znaczy towarzysz w walce, w ndzy, czasem take w acuchu . James Guillaume napisa w 1905 roku: Dla pracowników jako producenta ma pierwszestwo przed jakoci obywatela; dlatego czonkowie midzynarodówki nazywali si towarzyszami, a nie obywatelami  . Towarzysze ci nie nale do partii, ale do lokalnych grup bez struktur i prowadzcych niezalene ycie. Grupa jest dla nich prost szko edukacyjn, nie ma biura ani kasy, kada jest niezalena. Czonkowie dbaj o bycie sob, nastpnie rozwijaj si, ucz; dyskutuje si, aby wiedzie, co jest dobre, a co ze, i kady postpuje zgodnie z wadzami, na które pozwala mu jego temperament. Nikomu nie mówi si, eby robi to lub tamto, i nigdy nie powiniene tego robi, ale to jest dobre, to jest ze, to jest waciwa rzecz. "

Osobowoci

Od 1880 do 1914

Strajk w ziemi Charleroi (1886).

Powstanie Waloskie 1886 r

Gówny artyku: Powstanie Waloskie w 1886 roku .

Powstanie waloskie w 1886 r. Wyznaczyo seri powstaczych strajków robotniczych, które si rozpoczy, Upamitnienie 15 XX  rocznic Komuny Paryskiej organizowany przez rewolucyjnej grupy anarchistycznej Liege. Szybkie gwatowne starcia demonstrantów z policj (mobilizacja armii). Powstanie zostaje stumione i powoduje mier kilkudziesiciu strajkujcych.

Libertarianin

Le Libertaire , n o  1, 22 padziernika 1893.

Plik , ukazuje si w Brukseli Henri Willems , pierwszy numer dwumiesicznika Le Libertaire , Socjalistyczno-rewolucyjny organ grup Saint-Josse-ten-Noode  . Dwa fraszki: Patriotyzm jest ostatnim schronieniem obuza Augusta Spiesa i Nasz wróg jest naszym panem La Fontaine'a .

Wynika z gazety L'Antipatriote . W 1894 r. Drukarnia i wydawca zostali postawieni przed sdem za przestpstwa prasowe , co spowodowao wstrzymanie wydawania gazety.

Klska spoeczna

La debacle socjalnym , n o  1, 04 stycznia 1896.

Wychodzi pierwszy numer La Débâcle socialew Ensival (Walonia). Pierwotnie publikowany co dwa tygodnie, poczwszy od numeru 6 (22-), staje si co tydzie. Wród wspóautorów: Henri Zisly , Henri Beylie , Émile Gravelle , Jules Moineau , Augustin Hamon , Élisée Reclus , Séverine i Ferdinand Monier . Po 10 wydaniach gazeta zatrzymuje si.

W , La fiasku sociale publikuje równie w formie broszury, pism o mnie Émile Royer , Dla anarchisty Jules moineau .

Pochodnia

Torch , N O  1, 1 st listopada 1902.

Plik w Brukseli publikacja pierwszego numeru gazety Le Flambeau Organe de Combat Révolutionnaire. Odpowiedzialny jest Julius Mestag .   Le Flambeau nie jest dziennikiem teorii ani arkuszem plotek, jest rewolucyjnym organem bojowym, krzykiem uciskanych, wyrazem uczucia buntu.  "

Przyjazna federacja anarchistów (1904)

Czego chc anarchici , wznowienie z 1909 roku.

W 1902 roku Georges Thonar przewodniczy kongresowi rewolucyjnemu w Liège, który by sukcesem uczestnictwa, ale przyniós niewiele konkretnych rezultatów, w szczególnoci z powodu indywidualizmu i strachu przed jakimkolwiek autorytaryzmem, który sparaliowa wszelkie pocztki organizacji. Rozproszony w nieskoczono tendencji ruch okazuje si niezdolny do realizacji swoich postanowie, koordynowania swoich dziaa.

Jednak Thonar kontynuuje swój projekt strukturyzacji anarchizmu. Aby sprecyzowa stanowiska, sporzdzi manifest Czego chc anarchici, który od samego pocztku wyklucza tych, którzy tskni za propagand faktem i oryginalnymi nonkonformistami.

Dla niego anarchizm sytuuje si w aktywnej propagandzie, czysto teoretycznej i bez wyroków, majcej na celu integraln edukacj poprzez koa naukowe, szkoy, konferencje, gazety i broszury. Bezporednim celem dziaa grupowych jest zapewnienie rozwoju osobistej godnoci, ducha niezalenoci i poczucia solidarnoci. Akcja bezporednia nie zostaje porzucona, ale anarchizm zwany zamieszkami i rewolucjami nie jest tworzony sztucznie; e rzdowa arbitralno i kapitalistyczny wyzysk popchn masy, które trzeba ksztaci, jako konsekwencja gigantycznego strajku generalnego, wstpu do rewolucji spoecznej. Nie odrzuca adnej idei reform, poniewa akcja edukacyjna walki prowadzonej o ich uzyskanie jest poyteczna dla klasy robotniczej.

W w Charleroi i na tej podstawie Thonar, z pomoc Émile Chapelier, zgromadzi libertariaski kongres komunistyczny skadajcy si ze stu do reprezentatywnych bojowników, którzy jednogonie przyjli jego tekst i pooyli podwaliny pod przyjazn Federacj anarchistów .

Celem jest z jednej strony zgromadzenie anarchistów za pomoc organizacji, która pozwoli im dziaa bardziej metodycznie, az drugiej strony podjcie konkretnych dziaa w celu rozwoju propagandy, czy to poprzez konferencje, publikacje czy biblioteki. Projekt organizacyjny, w caoci opracowany przez Georgesa Thonara, w pewnym sensie ówczesnego lidera ruchu, mówi o wolnociowym federalizmie opartym na dobrowolnej wspópracy: kada grupa i kada jednostka zachowuje swoj autonomi i nikt nie narzuca decyzji (co sprawia, e mona przezwyciy niech tych, którzy boj si pojawienia si pewnego autorytaryzmu). Organizacja federacji opiera si na trzech rodzajach zjazdów: sekcjach lokalnych, koach naukowych i propagandowych, których celem jest szkolenie czonków poprzez konferencje o tematyce spoecznej i naukowej; grupy koncentracyjne spotykajce si co miesic i wreszcie wolna federacja, bez statutu, odbywajca coroczny kongres. Publikacja newslettera informuje o stanie propagandy i nowych wydawnictwach, a jego produkcj za kadym razem zapewnia inna grupa w celu rozwijania kontaktów i uniknicia nadmiernej centralizacji. Thonar zosta sekretarzem, ale szybko si rozczarowa, poniewa poza corocznym kongresem, niewiele akcji zorganizowano zbiorowo.

Spoeczno libertariaska Dowiadczenie (1905-1908)

Esperanto w libertariaskiej PRL kolonii , Experience .
Gówny artyku: The Experience (spoeczno libertariaska) .

W , spoeczno libertariaska The Experience in Stockel, a nastpnie Boitsfort (Bruksela) zostaa zaoona przez Émile Chapelier (szwagier Josepha Jacquemotte ) i jego partnerk Marie David. Ma od piciu do pitnastu osób. Chcc by alternatyw dla propagandy poprzez fakt propagandy przez przykad. Przebywali tam w szczególnoci Victor Serge , Jean De Boë i aktywista esperanto Eugène Gaspard Marin .

Libertariaska kolonia komunistyczna to brukselska sekcja Groupement Communiste Libertaire, na której powstaaw celu zorganizowania ruchu w celu prowadzenia wspólnych dziaa i trwaej propagandy. Do tego czasu indywidualizm i strach przed autorytaryzmem zawsze popycha anarchistów do odrzucania jakiejkolwiek formy organizacji.

Projekt polega na urzeczywistnianiu libertariaskiego komunizmu  : wspólnej wasnoci, wspólnej pracy (gównie ogrodnictwo i hodowla drobiu) oraz konsumpcji wedug zasady kady wedug jego rodków, kademu wedug jego potrzeb . Opiera si na zasadzie wzajemnej pomocy opracowanej przez Pierre'a Kropotkine'a . Jest to otwarte rodowisko, zintegrowane z belgijskim i midzynarodowym ruchem anarchistycznym i zwielokrotniajce dziaania dla tych, którzy przyjedaj, aby go odwiedzi: gazety, aktywny teatr, konferencje itp. PlikTam odby si drugi belgijski Kongres Libertariaskich Komunistów, który da pocztek idei anarchistycznej midzynarodówki. Zostaw z kolonii wiele broszur, które pomog reaktywowa belgijski i midzynarodowy anarchizm, o rewolucyjnym syndykalizmie , neomaltuzjanizmie , esperanto , wolnej mioci itp. Jest to zakadane rodowisko eksperymentalne, które nie chce wystpowa jako model ani jako staa konstrukcja.

Kolonia, bdca wizytówk anarchizmu, jest otwarta dla zwiedzajcych w niedziele, odbywaj si tam wykady i przedstawienia teatralne. Spoeczno publikuje wiele broszur w swoich zbiorach Biblioteka Libertariaskiej Kolonii Komunistycznej. Dowiadczenie której Maj Mae Dzieci! Dlaczego Jak Lub Co ( Émile Chapelier ), przedrukowany w 60 000 egzemplarzach w 1909 r. Theopublikowaa pierwszy numer tygodnika L'Émancipateur .

Libertarian Communist Group (1905-1907)

L'Insurgé , 6 czerwca 1903.
Gówny artyku: Libertarian Communist Group .

Groupment communiste Libertaire jest belgijski anarchista organizacja zaoona przez dziaaczy na okoo trzydziestu i znikn w . Jego celem jest propagowanie idei libertariaskiego komunizmu poprzez spotkania, tworzenie kó naukowych oraz publikacj gazet i ksiek propagandowych. Jego gównym celem jest ustrukturyzowanie ruchu podzielonego na wiele tendencji i stworzenie rodków niezbdnych do rozwoju libertariaskiej prasy . Georges Thonar by jej sekretarzem generalnym.

Plik W Liège odbywa si kongres, którego celem jest zbadanie dwóch kwestii: powstania libertariaskiej kolonii i postawy, jak naley przyj na wypadek wojny. Podczas kongresu Thonar podkrela, e grupa zwraca si do dziaaczy przekonanych o potrzebie wzmocnienia organizacji propagandy i solidarnoci, jest wic stosunkowo zamknita. GCL przyjmuje deklaracj, w której stwierdza, e jej celem jest propagowanie libertariaskich teorii komunistycznych okrelonych w Deklaracji zasad przyjtej na Kongresie w Charleroi w 1904 roku.

W miesicu , libertariaska spoeczno L'Experience zostaa stworzona przez Émile Chapelier i staa si lokaln sekcj Stockel. Na pocztku 1906 r. Pierwsze wyniki byy do zachcajce: liczba czonków i sekcji nadal rosa. GCL odniós sukces w zapewnieniu przetrwania L'Insurgé i zorganizowa spotkania, koa naukowe, a take publikacj ksiek propagandowych. GCL ma teraz stu aktywistów podzielonych na pitnacie sekcji. Gazeta L'Insurgé , któr Thonar zaoy w 1903 roku, staje si L'Émancipateur , Organem Groupement Communiste Libertaire i jest publikowana w L'Experience .

Jednak GCL nie agodzi trudnoci finansowych prasy anarchistycznej, co byo jednym z jej gównych celów, a The Emancipator ze swoimi 300 subskrybentami nie równoway swoich ksig. Kontakty midzy rónymi sekcjami s rozdzielone, a Sekretarz Generalny Georges Thonar traci kontakt ze swoj baz. Wreszcie sekcje krytykuj grup za jej tendencj do centralizacji i postanawiaj j rozwiza na ostatnim walnym zgromadzeniu w. Zdecydowano jednak o utrzymaniu sieci utkanej przez braterskie relacje nawizane midzy czonkami podczas spotka i któr akcja musi rozwija w nowym kierunku: rewolucyjnym zwizkowcom .

Rewolucyjna grupa Brukseli (1907-1909)

Le Révolté , Bruksela, 1908.

W na rozkaz Grupy Rewolucyjnej w Brukseli , w duej mierze z kolonii L'Experience , utworzono federacj anarchistyczn opart na swobodnym czonkostwie w grupach, bez statutów, bez przepisów i bez komitetu. Wydaje gazet Le Révolté .

Belgijska Generalna Konfederacja Pracy (1906-1908)

Akcja bezporednia , 1 st maja 1907.
Gówny artyku: Generalna Konfederacja Pracy (belgijska) .

Plik , ukaza si w Gilly (Belgia) pierwszy numer gazety L'Action Directe , organ robotniczy, nastpnie organ Generalnej Konfederacji Pracy, a nastpnie organ rewolucyjnej propagandy syndykalistycznej. Zaoona przez Léopold Preumont , z, Henri Fuss zastpi go na czele gazety, która jest jednoczenie narzdziem propagandy i rajdy Centrum zwizkom Charleroi i Liège, które twierdz, e s od bezporedniego dziaania .

11 i w Charleroi rewolucyjny kongres zwizków zawodowych gromadzi delegatów z 24 miejscowoci, gównie z Hainaut, ale take mieszkaców Gandawy, Brukseli i Liege, górników, szklarzy, typografów, stolarzy, metalurgów i malarzy. Kongres decyduje o zasadzie utworzenia Generalnej Konfederacji Pracy . Wzorujc si na francuskim CGT, nowa Konfederacja powinna zebra wszystkie brane w jednym porozumieniu, aby stworzy antypolityczny zwizek zdolny do przeprowadzenia rewolucyjnego strajku generalnego . Jej celem jest stumienie pracy najemnej. Ale w przeciwiestwie do Francji, która bya póno uprzemysowiona, ale gdzie grupy robotnicze byy karmione przez tradycj rewolucyjn, Belgia, a zwaszcza baseny przemysowe Walonii, dowiadczya pierwszej rewolucji przemysowej na kontynencie, ale ruch robotniczy organizuje si póno. Panowa lokalny i zawodowy partykularyzm, a czonkostwo zwizkowe byo bardzo mae.

Plik w Brukseli odbywa si kongres zaoycielski nowej organizacji, kongres przygotowany przez Union des Travailleurs bruxellois zaoony przez Henri Fussa, w którym Georges Thonar i Émile Chapelier s szczególnie zrzeszeni . Belgijski CGT rozrós si w nastpnych latach, ale jego gazeta Direct action i niektórzy jej czonkowie byli kilkakrotnie cigani, w szczególnoci z powodu ich pozycji antymilitarystycznej lub udziau w strajkach. Konsekwencj tych procesów jest pozbawienie ruchu jego najwaniejszych dziaaczy. Te powody, do których dodaje si lokalny i zawodowy partykularyzm oraz brak wybitnych osobowoci, spowoduj koniec CGT w 1908 roku.

Walka spoeczna ( n O  3).

Rewolucyjna Federacja

W 1910 roku Revolutionary Federation opublikowaa gazet Le Combat social , której liderem (czonkiem delegatem) by Félix Springael . W pierwszym szeregu, opublikowanym pod tytuem Biuletynu Federacji Rewolucyjnej The Federacja Rewolucyjna deklaruje si do integralnego socjalizmu, dla spoeczestwa, w którym kady bdzie produkowa w zalenoci od jego siy i zuywaj wedug jego potrzeb.

Midzynarodowy Kongres Anarchistów w Amsterdamie (1907)

Gówny artyku: Midzynarodowy Kongres Anarchistów w Amsterdamie .

Dua delegacja belgijska uczestniczy w Midzynarodowym Kongresie Anarchistów w Amsterdamie ww tym Georges Thonar i Henri Fuss (Liège), Émile Chapelier (Boitsfort), Segher Rabauw i Samson (Antwerpia), Janssen i Heiman (Gandawa), Schouteten (Bruksela), Hamburger, Henri Willems . W Groupment communiste Libertaire interweniuje tam, w szczególnoci w debacie na temat organizacji.

Osobowoci

Émile Chapelier .
Jean De Boë .
  • Mathieu Demoulin , zaoyciel zwizku pracowników przemysu drzewnego w Liège i do 1914 r. Administrator gazety L'Action Ouvrière , rewolucyjny zwizkowiec, którego celem jest i pozostanie zniesienie systemu pac i stworzenie spoeczestwa bez panów .
  • Fernand Rocourt , czonek grupy Flémalle Grande, uczestniczy w, na Kongresie Belgijskiej Unii Anarchistycznej . W latach 1937-1938 wspótworzy Biuletyn Miesiczny L'Émancipateur , którego gównym redaktorem bya Camille Mattart.
  • Emmanuel Tesch , student z Saint-Gilles (Bruksela), zosta zgoszony przez policj jako czonek rewolucyjnej grupy syndykalistycznej i wspópracownik przegldu La Société Nouvelle . Wspópracuje z L'Utopie pod redakcj Henri Fussa oraz z L'Action direct z belgijskiego CGT. Jest wstpem do broszury Émile Chapelier na temat wolnociowej komunistycznej kolonii L'Experience z 1906 roku.
  • Max Borgueil (1877-1932), libertariaski poeta i prozaik, wspópracowa przy wielu tytuach belgijskiej prasy anarchistycznej.
Eugène Gaspard Marin .

Od 1914 do 1945 roku

Pierwsza wojna wiatowa bya niewtpliwie fatalnym zahamowaniem rozwoju anarchizmu na caym wiecie. W Belgii, chocia do 1914 r. Ruch libertariaski by pierwszym cenzorem po lewej stronie Partii Robotniczej, stopniowo traci wpywy.

Podobnie jak ruch midzynarodowy, ruch libertariaski wyania si z pierwszej wojny wiatowej , podzielony midzy radykalnych antymilitarystów i zwolenników zwycistwa zachodnich demokracji skupionych wokó Manifestu XVI .

Rewolucja rosyjska z wzbudza entuzjazm wród niektórych, którzy gromadz ruchy komunistyczne, podczas gdy inni zdaj sobie spraw z prawdziwego dyktatorskiego charakteru nowej wadzy bolszewickiej.

Wikszo belgijskich anarchistów zacza wtedy publikowa gazety.

W 1921 roku Belgijska Anarchistyczna Federacja Komunistyczna pocztkowo zrzeszaa trzy grupy w Brukseli, Liège i Borinage. Pojawiaj si osobowoci, które zaznacz ten okres: Ernestan , Adamas , Camille Mattart itd.

Na ruch wpyno przybycie uchodców woskich uciekajcych przed faszyzmem lub imigrantów poszukujcych pracy: w okresie midzywojennym w Brukseli ukazao si pi anarchistycznych czasopism w jzyku woskim. Niektórzy lokalni dziaacze wspópracuj przy tych publikacjach, a czasem je redaguj, na przykad Hem Day czy Jean De Boë .

W 1924 roku Hem Day wita w swoim domu przez dwa lata hiszpaskich anarchosyndykalistów Francisco Ascaso i Buenaventura Durruti, którzy nastpnie uciekali na Kub. W 1928 r. Utworzono Midzynarodowy Komitet Obrony Anarchistycznej (CIDA) w celu zwalczania wypdze i ekstradycji zagranicznych anarchistów. Wokó CIDA tworzona jest sie wsparcia dla wielu aktywistów yjcych w pó-tajnym rodowisku i kanaem eksfiltracji do Ameryki Poudniowej.

Belgijska Anarchistyczna Federacja Komunistyczna

Utworzenie w 1921 roku Belgijskiej Anarchistycznej Federacji Komunistycznej wokó trzech grup w Brukseli, Liège i Borinage.

Midzynarodowy Komitet Obrony Anarchistów (CIDA)

Midzynarodowy Komitet Obrony anarchistów zosta stworzony w 1928 roku pomocy uchodcom uciekajcym woskiego reimu faszystowskiego. Organizuje solidarno z wypdzeniami i ekstradycjami, których ofiarami s polityczni wygnacy. Belgia, w okresie midzywojennym bya krajem emigracji i belgijskich bojowników tego pokolenia powitani i pomóg wielu emigrantów mieszkajcych w semi-clandestinity: anarchistów woskich i hiszpaskich (m.in. Francisco Ascaso i Buenaventura Durruti ), Niemców, ydów, uchylajcych si, neo -Malthusians itp.

Osobowoci

Ernestan .
Hem Day .
  • Jean-Baptiste Schaut dit Adamas , urodzony z belgijskich rodziców dniaw Roubaix i zmar dalej. W 1893 r. Kiosk w Gandawie, dziaa w ruchu zwizkowym i relacjonowa wprzemawiajc w jzyku flamandzkim pod pseudonimem Adamas podczas spotkania w Brukseli. Jest delegatem z Gandawy na odbywajcy si w Belgii kongres anarchistóww którym uczestniczyo dwudziestu szeciu delegatów i gdzie Hem Day zosta mianowany sekretarzem Federacji Grup Anarchistycznych, która opublikowaa L'Émancipateur, a nastpnie dziennik Le Combat, do którego Adamas regularnie bra udzia w latach 1926-1927). W 1926 r. By czonkiem Francuskiej Unii Anarchistycznej Komunistycznej (ZAK) i wzi udzia w sierpniowym spotkaniu poparcia dla Sacco i Vanzettiego . Adamas bra udzia we Wspólnej Akcji Libertariaskiej na pocztku lat pidziesitych.
  • Camille Mattart , urodzona dniai zmar w Liège w 1957 roku. Drobny robotnik, rewolucyjny zwizkowiec i wolnociowy komunista . W 1904 r. By zastpc skarbnika okrgu federalnego Przyjaznej Federacji Anarchistów Belgii, którego pozostaymi urzdnikami byli J. Ledoux (skarbnik) i Georges Thonar (sekretarz). Wspópracuje z L'Insurgé (Hestal-Liège, co najmniej 200 numerów w ) oraz L'Action Directe (Gilly - Herstal, 1905-1908) organy belgijskiego CGT zaoonego przez Léopolda Preumonta, którego redaktorem by Henry Fuss . 11-, bierze udzia w rewolucyjnym kongresie zwizków zawodowych w Charleroi, na którym tworzone s bazy belgijskiego CGT. W 1908 r. By administratorem gazety L'Avant-Garde (Liège, co najmniej 7 numerów z). Przed I wojn wiatow wspópracowa z L'Émancipateur (Liège, 52 wydania w ) rewolucyjny anarchistyczny organ komunistyczny opublikowany przez grup Les Chercheurs de rire . W 1919 r. Pisa do gazety Le Communiste (Uccle, co najmniej w 8 wydaniach w ), z podtytuem   od kadego wedug jego moliwoci, kademu wedug jego potrzeb  . W Flémalle (Liège) przej pisanie L'Émancipateur (68 numerów w ), który staje si Le Combat (co najmniej 33 wydania w ), którego menaderem jest Hem Day. Zorganizowa zakup sprztu drukarskiego w 1929 roku. Bra udzia w Zwizku Anarchistycznym i Federacji Grup Anarchistycznych . Wraz z J. Ledoux i Hem Day pod koniec lat dwudziestych kierowa Belgijsk Grup Praw Azylu . Camille Mattart nalecy do Publikacji Revolt i nowego czasu z Jean Grave . Po wojnie wspiera z daleka róne dziaania ruchu anarchistycznego, wysyajc od czasu do czasu artyku do libertariaskich recenzji lub przekazujc niewielkie sumy pienidzy.
  • Léopold Preumont , urodzony w Charleroi w 1874 roku i zmar w r, górnik, anarchista i syndykalista.
  • Marcel Dieu dit Hem Day , urodzony dnia i martwe . Ksigarz, mason , dziaacz anarchistyczny od pierwszej wojny wiatowej . W okresie midzywojennym pisa do wielu magazynów, a ostatecznie stworzy wasne, by rozpowszechnia swoj antykomunistyczn, antyfaszystowsk i pacyfistyczn propagand. W 1933 roku wraz z Léo Campionem zwrócili Ministrowi Obrony Narodowej swój zeszyt wojskowy, aby zwolni si ze wszystkich zobowiza wojskowych i tym samym zasygnalizowa odmow udziau w nadchodzcych wojnach. W kocu, po kilku miesicach wizienia, zostaj wykluczeni z wojska. Podczas hiszpaskiej wojny domowej uda si do Barcelony, aby pracowa nad rewolucyjn propagand anarchistyczn w sposób pokojowy i pokojowy. Po powrocie do Belgii powici si cakowicie propagandzie, kontynuowa publikacje i a do mierci wygosi liczne konferencje. Prowadzi badania na róne tematy i staje si dla niektórych, Belgów lub obcokrajowców, intelektualnym odniesieniem.
  • Léo Campion , urodzony dnia w Paryu i zmar dalej w tym samym miecie. Wszechstronna posta, autor tekstów , aktor , humorysta i rysownik, regent Instytutu Patafizyki i Wielki Mistrz Confrérie des Chevaliers du Taste Fesses, ale take mason , wolnomyliciel , przeciwnik sumienia , pacyfista , antymilitarysta i libertarianin . Jest autorem w 1969 roku ksiki The Black Flag, the Square and the Compass  : the Libertarian Links of the Chain of Union .

Gazeta Emancipator

The Emancipator (pierwsza epoka),, Organ of the Groupement Communiste Libertaire opublikowany przez libertarian Community Experience .
The Emancipator (drugi okres), 18 wrzenia 1910 - 2 sierpnia 1914.
The Emancipator (trzeci okres), 1921-1936, wydana przez Camille Mattart w Flémalle.

Pierwszy okres. Plik, wydanie w Stockel pierwszego numeru tygodnika L'Émancipateur , Organ of the Groupement Communiste Libertaire, wydawanego przez libertariask koloni zaoon przez Émile Chapeliera . Georges Thonar jest jego administratorem i drukarzem. Gazeta przestaa ukazywa si w grudniu 1906 roku, po ukazaniu si 13 numerów. Zastpia go gazeta Le Communiste. Epigraf: O kadym wedug jego siy; kademu wedug jego potrzeb .

Druga epoka. Plik, publikacja w Liège pierwszego numeru gazety L'Émancipateur " Organ komunistyczny - anarchistyczny - rewolucyjny". Redaktorem naczelnym odpowiedzialnym za gazet jest François Requilez . Czasopismo jest redagowane od numeru 24 przez grup The Seekers of Truth . Pidziesit dwa numery pojawi si do. Czasopismo jest zastpowane od tej daty douytkownika L'action anarchiste . Emancipator pojawia si ponownie dla nowej serii dwunastu numerów, do . Epigraf: Chcemy stworzy rodowisko spoeczne, które zapewni kademu cakowit sum szczcia wystarczajc do stopniowego rozwoju ludzkoci .

Trzecia epoka. W, ukaza si w Flémalle pierwszy numer gazety L'Émancipateur, pocztkowo podtytu Komunistyczno-anarchistyczny organ rewolucyjny, opublikowany przez Camille Mattart. Po tym, jak zosta czasopismem Fédération Communiste Libertaire, tytu zniknaby zrobi miejsce dla gazety Le Combat . Camille Mattart nastpnie wyda j epizodycznie od 1928 do 1936 roku.

Od 1945 do 1960 roku

Podobnie jak po pierwszej wojnie wiatowej, belgijski anarchizm wyszed wstrznity z drugiej wojny wiatowej. Jednak po rozegraniu ostatnich bitew pojawiaj si próby odbudowy ruchu. Nawet jeli nie okrelaj siebie jako anarchistów, witajc libertarian i pozwalajc im si wypowiedzie, kilka grup uczestniczy w tej libertariaskiej odnowie. Maj na celu: sprawiedliwo spoeczn, pacyfizm , antymilitaryzm , antyfaszyzm itp.

Zeszyty socjalistów

Nie bdc konkretnymi anarchistami, Les Cahiers socialistes , zaoony wzrzesza niezalenych socjalistów wszystkich tendencji i utrzymuje bliskie stosunki z grupami, które wyranie twierdz, e s czci ruchu libertariaskiego, i wita w swoim komitecie redakcyjnym w 1947 roku anarchistycznego aktywist, takiego jak Ernestan .

Linia redakcyjna recenzji opowiada si za wolnociowym socjalizmem, który próbuje krytycznego podejcia do marksizmu . Dla jego autorów sama istota marksizmu zostaa przesonita przez zbyt sztywn doktryn partii. Wane jest, aby da socjalistom wicej wolnoci ni robotnikom. To zdecydowanie libertariaskie podejcie prowadzi ich do przyjcia, w odniesieniu do debaty na temat roli pastwa, konfliktu, który jest podstaw rozamu Pierwszej Midzynarodówki , z raczej zniuansowanego punktu widzenia. Dla socialistes Les Cahiers , komunici, zachowujc pojcie pastwa , utrwalaj system ucisku, podczas gdy w reakcji anarchici opowiadaj si za drobnomieszczaski indywidualizm. Rozwizaniem jest wedug nich alternatywa: samorzdno . Pismo z pewnoci nie reklamuje si jako etatysta, dla swoich autorów pastwo nie jest ani form socjalizmu, ani rodkiem do jego osignicia. Socjalici Les Cahiers uwaaj, e kady czowiek ma prawo do goszenia swojego socjalistycznego ideau i kategorycznie sprzeciwia si autorytaryzmowi. Znajduje si w socjalistycznym nurcie libertariaskim .

Myl i dziaanie

Myl i dziaanie , n o  1, 20 wrzenia 1945.

Grupa Pensée et Action zostaa zaoona napo konferencji prowadzonej przez jej gospodarza, Marcela Dieu , dit Hem Day . Celem grupy jest obudzenie i rozwinicie indywidualnej i intelektualnej wiadomoci do walki z wszelkimi formami autorytaryzmu. Grupa organizuje ponad sto konferencji z tak rónych dziedzin, jak socjologia, polityka, ekonomia, psychologia, literatura, filozofia, nauki cise, sztuki pikne itp. W rozmowach uczestniczyo okoo trzydziestu widzów, czasem stu.

Grupa publikuje tytuowy miesiczny przegld, który powinien suy jako cznik midzy wszystkimi, którzy poza dzisiejsz i jutrzejsz walk szukaj moliwych podstaw swobodnej ewolucji ludzi w spoeczestwach. Dlatego deklaruje, e jest otwarta dla wszystkich, o czym wiadczy formua zapisana na tylnej okadce kadego numeru recenzji: Pensée et Action zamierza poszukiwa, poza wszelkimi sekciarstwami, jakkolwiek ideologi polityczn lub dogmatyczn, elementów prawdziwie rewolucyjnej kultury bronic zasug podstawowych wymaga umysu i ludzi! . W latach opublikowano czterdzieci sze numerów i . Od tego dnia do 1970 roku przegld zosta zastpiony przez Les Cahiers de Pensée et Action

Wspólne dziaanie libertariaskie

Podstaw Libertarian Common Action jestna wezwanie libertariaskiego zwizkowca Jeana De Boë . Oprócz Alfreda Lepape'a ( Dour ), który jest odpowiedzialnym wydawc i sekretarzem ds. Publikacji grupy, znajdujemy w szczególnoci Guya Badota ( Charleroi ), Hem Day (Bruksela), Georgesa Simona ( Quaregnon ), Josepha De Smeta ( Gandawa ), Luis Broecke ( Antwerpia ) i Jean-Baptiste Schaut dit Adamas ( Liège ).

Stowarzyszenie zrzesza anarchistów wszystkich tendencji i stawia sobie za cel dostarczanie informacji przeznaczonych dla szerokiego grona odbiorców. Publikuje pacyfistyczne i antymilitarystyczne plakaty i ulotki , powracajce tematy wród libertarian tego pokolenia. Grupa jest szybko podwaana przez podziay midzy indywidualistami, w tym Hem Day i Joseph de Smet, a libertariaskimi komunistami na marginesie . Po 1954 r. I kilku próbach ratunkowych grupa znikna.

Sojusz robotników anarchistycznych

The Anarchist Workers ' Alliance powsta w Brukseli pod koniec 1956 roku, ale nigdy nie wysza poza groupuscular etapie.

Midzynarodowa Solidarno Antyfaszystowska (SIA)

Gówny artyku: Midzynarodowa solidarno antyfaszystowska .
Midzynarodowa solidarno antyfaszystowska

Belgijska sekcja Midzynarodowego Stowarzyszenia Solidarnoci Antyfaszystowskiej (SIA) zostaa zaoonaw formie asbl . Skupia antyfaszystów, antystalinistów wokó zaoycieli: Josepha De Smeta, a zwaszcza Jeana De Boë . Stowarzyszenie organizuje obron osób ubiegajcych si o azyl, które ucieky z ich kraju i autorytarnych reimów. Jest to miejsce spotka imigrantów, w tym wielu hiszpaskich anarchosyndykalistów z Krajowej Konfederacji Pracy (CNT) na wygnaniu.

Oprócz swojej dziaalnoci i gal, stowarzyszenie wydaje broszury i ulotki podczas wanych wydarze, takich jak 1960, na przykad na lubie Baudouina, modego króla Belgów, z Fabiol z hiszpaskiej szlachty za potpienie warunków ycia. pod dyktatur Franco i przy biernej wspópracy rodziny królewskiej i kó duchownych.

W 1958 r. Modzi ludzie, w tym Stéphane Huvenne , przystpili do stowarzyszenia i zaproponowali zorganizowanie bardziej spektakularnych, a nawet brutalnych akcji, które wywoay napicia midzy nowym i starym pokoleniem, gównie z pokojowymi aktywistami. Modzi hiszpascy antyfaszyci decyduj si opuci SIA i doczy do Iberyjskiej Federacji Modziey Libertariaskiej (FIJL), przebywajcej wówczas na wygnaniu na terytorium Belgii od czasu jej zakazu we Francji..

Midzynarodówka War Resisters '(WRI)

Nie bdc konkretnym anarchist, belgijska sekcja War Resistance International (IRG) skupia wielu libertarian. Pacyfistyczna i antymilitarystyczna IRG jest jedynym stowarzyszeniem, które nie opiera odrzucenia wojny na fundamentach o charakterze religijnym. Opowiada si za integralnym pokojowym pacyfizmem  : Wojna jest zbrodni przeciwko ludzkoci. Dlatego jestemy zdecydowani nie pomaga adnej wojnie i walczy o zniesienie wszystkich jej przyczyn . IRG zapewnia konkretne wsparcie ludziom, którzy sprzeciwiaj si militaryzmowi i poborowi ( buntownikom , przeciwnikom sumienia itp.) I, na bardziej filozoficznym poziomie, walczy na rzecz wiata bez wojny i nowego porzdku spoecznego. dobrze ".

Dwie osobistoci ruchu libertariaskiego bior na siebie odpowiedzialno na szczeblu midzynarodowym: Hem Day i Jean Van Lierde . Grupa publikuje biuletyn dotyczcy niestosowania przemocy i spoeczestwa . Akcj, która najbardziej mobilizuje pacyfistów IRG, jest walka o uznanie statusu osoby odmawiajcej suby wojskowej, aw zamian o utworzenie suby cywilnej. Niektórzy libertarianie zastanawiaj si nad interesem tego statutu, oficjalnym uznaniem przez istniejce wadze, a jeszcze bardziej nad legalnoci suby cywilnej, która stanowi udzia w trybach pastwa.

Osobowoci

Logo International War Resisters  : zepsuty karabin
  • Jean Van Lierde urodzi si dnia w Charleroi i zmar dalej . Pacyfista i bojownik antymilitarystyczny , okrela siebie jako chrzecijanina i bojownika libertariaskiego . Uwaany jest za inicjatora ustawy o zastrzeeniu sumienia w Belgii.
  • Alfred Lepape , urodzony w 1925 roku, zmar w 1996 roku. Anarchista i pacyfistyczny bojownikBorinage. Wstpi do ruchu wolnociowego pod koniec II wojny wiatowej i by aktywny a do 1975 by sekretarzem wspólnej Libertarian dziaania i wspópracuje w Cahiers de l'humanisme Libertaire przez Gaston Leval . W 1973 roku opublikowa cztery karty Historii belgijskiego ruchu libertariaskiego.
  • Louis Bonfanti , Francuz, w 1939 r. Ze wzgldów sumienia, zosta uznany za dezertera przez armi francusk. Schroni si w Belgii, pocztkowo u Hem Day, a pod koniec wojny zaangaowa si w ruchy anarchistyczne i pacyfistyczne.
  • Corrado Perissino , urodzony dnia. Woski aktywista, wyemigrowany do Belgii, dziaa w krgach libertariaskich i antyfaszystowskich lat trzydziestych. W 1941 r. Zosta aresztowany przez Niemców na wniosek wadz woskich. Zwolniony, kontynuuje swoj dziaalno w Belgii.
  • Bernard Salmon , zmar dnia. Pacyfistyczny anarchista i francuski mason, by autorem rónych recenzji. Jest korespondentem i menaderem przegldu Pensée et Action we Francji.
  • Jean Cordier , urodzony w La Louvière dnia i zmar w Uccle dnia . Lekarz, mason , pacyfista i indywidualistyczny anarchista .

Od lat szedziesitych do dzi

Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi
  • Z w jest publikowany w Brukseli, L'Anti-antitoutiste pour la paix . Jack Henriquez jest gównym moderatorem.

Ruch Provo

Gówny artyku: Provo (ruch) .
Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi

Maj 1968 i lewactwo

Ruch lewicowy w latach po 68 maja naznaczony jest wpywem anarchizmu, zwaszcza spontanicznoci , horyzontalnoci i demokracji bezporedniej , czyli akcji bezporedniej .

W Liège, w nastpstwie wydarze z 68 maja i ruchu studenckiego Boule de neige , ukaza si anarchistyczny miesicznik Le Libertaire (redakcja: Natalis, 220 rue Vivegnis, Liège - Edit. Resp .: F. Zachary, 9, rue Ferrer, Seraing), w którym wezm udzia m.in. Noël Godin , przyszy entarteur, Edgard Morin , socjolog ( dzi anarchizm ), JP Delriviere, Mihaili Djosson, Yves Thelen. Ten ostatni, w numerze 7 z, pisze Manifest of the Libertarian, który okrela lini tego miesicznika pod tytuem Czym jest anarchizm. Fragmenty: O wiele bardziej ni wtpliwe czyny Ravachola czy szalestwa Bonnota, anarchizm przeciwstawia si okowom totalitarnych systemów politycznych i ekonomicznych, doktrynie spoecznej opartej na szacunku dla jednostki i jej maksymalnym wyzwoleniu od wszelkich form niewoli i ucisk. Jeli odmawiasz kurateli partii, religijnej lub politycznej, jeli twierdzisz, e jeste niezaleny w dziaaniu i osdzie, to niezalenie od swoich gbokich przekona i osobistych aspiracji jeste anarchist [...] Manifestem libertarianina: 1. Potwierdzi jako podstawowy cel naszego dziaania swobodny rozwój si krytycznych, twórczych i przyjemnych, czynicych kadego czowieka wyjtkowym, odpowiedzialnym i szczliwym do ycia. 2. Zaakceptowa wielo pogldów filozoficznych - z wyczeniem jakiejkolwiek ideologii generujcej fanatyzm niezgodny z naszym gównym celem - i przyj j jako ródo wzbogacenia naszej wasnej egzystencji. 3. Zwalczaj i zdecydowanie potpiaj wszelkie dogmatyzmy, przesdy, tabu, cenzur. "

Socjalizm i wolno

Socialisme et Liberté, zosta utworzony w 1966 r. Przez François DESTRYKERA, Socialisme et Liberté, ale róni si od libertariaskiego rodowiska w Brukseli:  

rodowisko libertariaskie w Brukseli w 1966 roku

JM Chauvier jak wspomina w swoim lewicowoci i Nowej Lewicy w Belgii (CH nr 602-603, ostre, Belgia... nie by pozbawiony tradycji w tym zakresie od XIX th century. Region Verviers by bogaty anarchista tradycja. na pocztku XX th wieku, libertarianin grupa komunistyczna (w tym anarchistycznej kolonii Stockel) by bardzo ywy, a zwaszcza wtedy anarchosyndykalizm ".

W tamtym czasie kilku towarzyszy rozpowszechniao wolnociowe idee w izolacji. L'Ordre Libre, organ Cercle La Boétie, by rozprowadzany od 1960 r. Przez Jeana De Smeta. W listopadzie 1965 r. Ukaza si numer 2 tej recenzji, który mówi o likwidacji Instytutu Moliwoci. Wskazuje na istnienie Libertarian Centre w lokalu wynajmowanym przez brukselskie CNT, niedaleko Grand Place w Brukseli.

Istnieje równie stara rewolucyjna tradycja zwizkowa.

Jean De Boe jest z pewnoci najwybitniejszym przedstawicielem tego nurtu i przez wiele lat na czele Unii Ksiki i Papieru, FGTB, broni koncepcji rewolucyjnego unionizmu.

W ksieczce Notre doctrine syndicale, De Boe, przeledziwszy w bardzo interesujcy sposób spoeczn histori ruchu robotniczego w Belgii, po przywoaniu podejcia rewolucyjnego zwizkowców, konkluduje:

... Integracja ruchu politycznego i zwizkowego klasy robotniczej z systemem kapitalistycznym, poprzez bezwzgldn logik rzeczy, miaa doprowadzi do szczególnego paradoksu, e to jego przedstawiciele domagaj si zarzdzania nim.

Co do rewolucji spoecznej, to ju nie podlega dyskusji. O wiele lepiej, czy nie kadego dnia jestemy wiadkami najpowaniejszych kompromisów ze strony dalekich spadkobierców Pierwszej Midzynarodówki I czy nie znajdujemy ich na czele gównych instytucji - krajowych i midzynarodowych - obrony buruazji na polu politycznym, gospodarczym i wojskowym

I czy nie jestemy wiadkami tej okrutnej kpiny, która czyni karabiny andarmów oskaronych o utrzymanie buruazyjnego porzdku przeciwko darom klasy robotniczej, askawie ofiarowanym na rzecz politycznego zdobycia wadzy Nie bdziemy nalega, naszym celem jest znalezienie doktryny, któr mona by wykorzysta do rewizji walki robotników, a zwaszcza zwizku.

Wierzymy, e zawsze moemy to znale w Deklaracji Zasad i rezolucjach Pierwszej Midzynarodówki Robotniczej. JDB 1962

CNT zrzesza innych towarzyszy. Ze swojej strony Hem Day prowadzi przegld Pensée et Action i podtrzymuje tradycj libertariask w ruchu pacyfistycznym i masonerii. Ruch anarchistyczny w latach 60. ogranicza si zatem do kilku osób, których wizje na przyszo ograniczay si do zmiany przeszoci.

Socialisme et Liberté nawizao równie kontakt z CRIFA: Commission des relations de l'International des Federations anarchistes we Francji. (Zobacz Bianco). Biuletyn Komisji ds. Stosunków Midzynarodowych Federacji Anarchistycznych (CRIFA) utworzony na Midzynarodowym Kongresie w Carrara (Wochy).

Socjalizm i wolno broni nastpujcych stanowisk:

  • sprzeciw wobec ZSRR i Chin, jako krajów rzekomo socjalistycznych,
  • rozpoznanie materializmu historycznego, aby zrozumie ewolucj kapitalizmu,
  • nacisk na czynnik klasy robotniczej jako element rewolucyjnej zmiany,
  • pytanie o zwizki,
  • potrzeba organizacji politycznej jako orodka przegrupowania elementów rewolucyjnych,
  • iw tym SL przeciwstawi si indywidualistycznym koncepcjom Hem Day i jego zaangaowaniu w masoneri.
    68 maja pozwala odkry komunizm rady w nawizaniu do ICO (Informations, Correspondances, Ouvrières). Aktywici Socjalizmu i Wolnoci s aktywni na Wolnych Zgromadzeniach organizowanych przy ULB. W 1969 r. Socialisme et Liberté wzio udzia w organizacji midzynarodowego spotkania ICO (Information Correspondance Ouvrière) w Brukseli. To spotkanie odbywa si w Auberge de la Paix i gromadzi okoo stu uczestników. Obecny jest Daniel Cohn Benditt, a take inni uczestnicy maja 68. Na grup Socjalizm i Wolno wpyw ma Czarno-Czerwony, który okrela si jako anarchistyczno-komunistyczny, a wiele tekstów w recenzji nawizuje do wkadu dialektycznego materializm. NR podchodzi do anarchizmu krytycznie i demontuje rosyjsk mistyfikacj. ICO krytykuje zwizki jako trybik w aparacie pastwowym i tym samym odpowiada na fundamentalne pytanie o natur ZSRR. Noir & Rouge mia 46 numerów, przechodzc od prostych powielonych arkuszy do formatu broszury, zawsze powielanej, a nastpnie drukowanej. Ma to wzgldny wpyw podczas wydarze z maja 1968 r. Daniel Cohn-Bendit bywa w tej grupie. Od tego momentu Socialisme et Liberté moe spiera si o natur zwizków zawodowych, o anarchosyndykalizm. W ramach Socialisme et Liberté rozwija si wane pogbienie polityczne, jednak nie dochodzi do autonomicznej teorii.
Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi

Sojusz

Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi

Alliance 89 by ASBL, na którym zostaa zaoonaktórego gównym celem byo informowanie i gromadzenie dokumentacji na temat ruchu antyautorytarnego w Belgii. Majc to na uwadze, stworzy centrum dokumentacji oraz bibliotek, która znajdowaa si w jej pomieszczeniach w Maison de la Paix w Ixelles .

Jego praca nie ograniczaa si do prowadzenia biblioteki, Sojusz wydawa take broszury znanych anarchistów, a take wasny biuletyn. THE ALLIANCE Biblioteka, która spróbuje zebra libertariaskie dziea. Powsta w nastpstwie Socialisme et Liberté. Powstaje w pomieszczeniu w Maison de la Paix w Ixelles. Jest powizany z CIRA w Lozannie. Wraz z Sojuszem tworzy si skrzyowanie dróg do spotka. Bdzie to o refleksyjna, z której róne grupy, które twierdz, e s czci ruchu libertariaskiego, bd si konstytuowa, rozwija, znika. Ale Sojusz nadal odnosi si do GUERIN. Nazwa stowarzyszenia nawizuje do nazwy grupy utworzonej przez BAKOUNINE w ramach Pierwszej Midzynarodówki. Stowarzyszenie stawia sobie za cel prac na paszczynie kulturowej dla swobodnego rozwoju osoby ludzkiej. Konkretnie, misj grupy jest dostarczenie jak najbardziej precyzyjnej i kompletnej dokumentacji aktywistom, sympatykom, studentom lub badaczom pragncym pozna ruch anarchistyczny, jego pras, literatur i dziaania. W tym celu tworzy bibliotek zawierajc du liczb ksiek i publikacji na ten temat. Jego dziaalno obejmuje równie wydawanie publikacji, periodycznych lub nie, organizacj konferencji, debat, spotka i seminariów. Wreszcie stowarzyszenie wspiera bezpatne orodki edukacyjne lub domy kultury.

Utworzono równie komitet Hem DAY Fund, który mia zarzdza dokumentami oferowanymi przez anarchist. W jej skad wchodz Jean CORDIER, jego wykonawca, Jean VAN LIERDE, Jean THYS i François DESTRYKER. Rzeczywicie, przed mierci anarchista wyrazi yczenie, aby jego zbiory zostay powierzone Bibliotece Królewskiej. Komitet zarzdzajcy tym funduszem w ramach Sojuszu podejmuje cay szereg dziaa, aby zapewni ich jak najszybsze wczenie do zbiorów Albertyny. Komisja sugeruje równie, aby urzdnicy Biblioteki Królewskiej udzielili im pomocy libertarianizmu, aby przyspieszy klasyfikacj tej kolekcji.


Libertariaska alternatywa

Alternative libertaire , Bruksela, 19752005 (plakat z 1985 r.).
Gówny artyku: Alternative libertaire (Belgia) .

Alternative Libertaire to miesicznik wydawany w Belgii od 1975 do 2005 roku. Okres jego publikacji (30 lat i 282 numery), otwarto na debaty i plakaty przyczyniy si do poszerzenia grona odbiorców idei libertariaskich we francuskojzycznej Belgii.

Bogactwo i rozgos Alternative Libertaire wynika z wielu powiza, które gazeta bdzie budowa z biegiem czasu. Alternative Libertaire to gazeta pisana przez swoich czytelników. Dysydencki dziennik dla rónych czytelników . To gazeta, która chce by otwarta na debat. Jej celem nie jest zwracanie si do przekonanych aktywistów, ale dotarcie do peryferii ruchu, to znaczy do sympatyków, którzy wahaj si przed zaangaowaniem lub którzy ze wzgldu na swoje idee s zainteresowani libertarianizmem lub antypraktykami.

Gazeta bya tak widoczna, e nawet dzi w barach, stowarzyszeniach, bibliotekach czy nawet szkoach nierzadko mona zobaczy kopie jej bardzo popularnych plakatów lub plakatów. Otwarto gazety sprawia, e ruch libertariaski porzuca swoje grupowe (nawet sekciarskie) tendencje i odgrywa du rol w propagowaniu wolnociowych idei.

Osobowoci

Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi
  • Chiquet Mawet , której cywilne nazwisko brzmi Michelle Beaujean (1937-2000), jest jednoczenie dramaturgiem, gawdziarzem, poet, spoecznikiem i profesorem etyki1. W wieku 30 lat jest jedn z pionierek ruchu antynuklearnego w Belgii. W wieku 50 lat jest jednym z filarów gazety Alternative Libertaire .
  • Yves Le Manach (1942-), paryanin bretoskiego pochodzenia, pisarz i adoptowany mieszkaniec Brukseli, jest monterem, który opuszcza fabryk, by pisa.

Miejsca

Le Dolle Mol w czerwcu 2007 roku.
Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi

Bibliografia

Po francusku

Po holendersku

  • Jan Moulaert: Anarchia, niech nadejdzie Twoje panowanie! »: De anarchistische beweging in België 1880-1914 , praca doktorska, Katholieke Universiteit Leuven, 1993.
  • Pieter Ballon, A czasownik bdzie znienawidzony: De revolutionair-syndikalistische beweging in Luik tijdens het interbellum , Licencja teza, Katholieke Universiteit Leuven, 1995.
  • Peter De Lannoy, Anarchisme in België tijdens het interbellum: Organisatorische onmacht troef , Licence thesis, Vrije Universiteit Brussel, 1993.
  • (nl) Kolekcja Jana Pelleringa: Anarchisten actief w België , notatki biograficzne .
  • (nl) Fonds Jan Pellering: Anarchisme in België van 1880 do 1914 , peny tekst .

Po angielsku

Audiowizualny

Radio

Telewizja

Powizane artykuy

Uwagi i odniesienia

  1. Jacques Gillen, Les anarchistes en Belgique , w: Anne Morelli , José Gotovitch, Contesting in a prosperising country: the extreme left in Belgium and Canada , Peter Lang, 2007, s.  19 do 35, peny tekst .
  2. Marianne Enckell , 1872: Saint-Imier, kolebka anarchizmu , Alternative Libertaire , n o  220, wrzesie 2012, peny tekst .
  3. The Jura Federation and the Anti-Authoritarian International , Mémoires ici, Centrum bada i dokumentacji Jury Berneskiej, peny tekst .
  4. Collective, An autonomous current , w The Anars od pocztków do wczorajszego wieczoru , Éditions Alternative libertaire i Éditions du Monde libertaire , 1999, peny tekst .
  5. Sownik anarchistów , Le Maitron: nota biograficzna .
  6. René Bianco  : 100 lat anarchistycznej prasy: uwaga .
  7. Jan Pellering lubi: notatka biograficzna .
  8. The Anarchist Ephemeris  : The Libertarian .
  9. René Bianco , 100 lat anarchistycznej prasy  : La Débâcle sociale .
  10. René Bianco , 100 lat prasy anarchistycznej  : Dla anarchisty Julesa Moineau - Ensival, W biurze La Débâcle sociale .
  11. Sownik anarchistów  : Julius Mestag .
  12. The Anarchist Ephemeris  : The Torch .
  13. Maxime Steinberg , Na pochodzenia belgijskiego komunizmu: rewolucyjny daleko w lewo przed 1914 , Les Cahiers Marxistes, Le Mouvement spoeczny , grudzie 1970, peny tekst .
  14. Georges Thonar, What the anarchists want , Liège, Publications de L'Insurgé, 1904.
  15. Fonds Jan Pellering: Anarchisme in België van 1880 do 1914 , peny tekst .
  16. Jacques Gillen, rozdzia 1: Eugene Gaspard Marin anarchism w Belgii , w dziaa, w Belgii antropologa anarchistycznego: Eugeniuszem Gaspard Marin (1883/69) , Dissertation w historii wspóczesnej pod kierowane przez Anne Morelli , Université libre de Bruxelles , 1996-1997, peny tekst .
  17. * Midzynarodowy sownik anarchistycznych bojowników  : Georges Thonar .
  18. Midzynarodowy sownik anarchistycznych bojowników  : David, Marie, Valentine .
  19. Vinz Otesanek, Dowiadczenie. Anarchistyczna spoeczno w Boitsfort w Belle-Époque , La Gazette de Bruxelles, 8 kwietnia 2010, przeczytaj peny tekst .
  20. The Anarchist Ephemeris  : komunistyczno-libertariaska spoeczno Dowiadczenie .
  21. Michel Antony , Communes Libertaire et Anarchiste en France , Laboratoire Urbanisme Insurrectionnel, peny tekst .
  22. Jacques Gillen, Cele kolonii , w : Dziaania w Belgii anarchistycznego antropologa: Eugène Gaspard Marin (1883-1969) , praca magisterska z historii wspóczesnej, pod kierunkiem Anne Morelli , Université libre de Bruxelles , 1996-1997 , peny tekst .
  23. René Bianco , 100 lat anarchistycznej prasy  : Biblioteka libertariaskiej komunistycznej kolonii L'Experiment .
  24. The Anarchist Ephemeris  : Groupement Communiste Libertaire .
  25. René Bianco , 100 lat anarchistycznej prasy  : L'Insurgé .
  26. René Bianco , 100 lat anarchistycznej prasy  : The Emancipator .
  27. René Bianco , 100 lat anarchistycznej prasy: Direct Action .
  28. The Anarchist Ephemeris  : Direct Action .
  29. Midzynarodowy sownik anarchistycznych bojowników  : uwaga Camille Mattart .
  30. Mateo Alaluf , Syndykalizm, rewolucyjny syndykalizm i renardyzm , w: Zmiana spoeczestwa bez przejmowania wadzy. Unionism and renardism in Belgium , Bruksela, Éditions Labour, 2005, peny tekst .
  31. The Anarchist Ephemeris  : Le Combat Social .
  32. Sownik anarchistów  : Félix Springael .
  33. Ariane Miéville, Maurizio Antonioli, Anarchizm i Syndykalizm. Midzynarodowy Kongres Anarchistów w Amsterdamie (1907) , Nautilus / Éditions du Monde libertaire, 1997, peny tekst .
  34. Guillaume Davranche, sierpie 1907: Amsterdam Kongres chce wyjani, anarchizm , Alternative Libertaire , n o  164, lipiec-sierpie 2007 peny tekst .
  35. Jean Stengers, antykoncepcyjne praktyki w maestwie do XIX TH i XX th stulecia, ludzkich problemów i postaw religijnych w belgijskim Urzdowym Filologiczno-Historyczny, tom 49, 1971, strona 1147 .
  36. Romain Ducoulombier, The Socialists in Europe at War: Networks, Routes, Experiences, 1914-1918 , pod redakcj Romain Ducoulombier, Jean Jaurès Foundation, L'Harmattan, 2010, strona 131 .
  37. Pol Defosse, Historical Dictionary of Secularism in Belgium , Luc Pire Éditions, 2005, strona 197 .
  38. Ogólny katalog wyda i kolekcji francuskich anarchistów: De Behogne, druk (Bruksela i Herstal) .
  39. Christophe Verbruggen, Het Leven egonetwerk van Reiner toegang tot als George Sarton intellectueel ponadnarodowe zaangaowanie w belgijskim Contemporary History Review, n °  38, 2008, nota 5 strona 91 .
  40. Hathi Trust, University of Michigan, uwaga .
  41. Sownik anarchistów , Le Maitron: nota biograficzna .
  42. Sownik anarchistów , Le Maitron: nota biograficzna .
  43. René Bianco  : 100 lat anarchistycznej prasy - uwaga .
  44. Midzynarodowy sownik anarchistycznych bojowników  : uwaga Henri Fuss .
  45. Sownik anarchistów , Le Maitron: nota biograficzna .
  46. René Bianco  : 100 lat anarchistycznej prasy - uwaga .
  47. Midzynarodowy sownik anarchistycznych bojowników  : nota biograficzna .
  48. Jan Pellering lubi: notatka biograficzna .
  49. Sownik anarchistów , Le Maitron: nota biograficzna .
  50. René Bianco  : 100 lat anarchistycznej prasy: uwaga .
  51. Midzynarodowy sownik anarchistycznych bojowników  : nota biograficzna .
  52. Xavier Vanandruel, Dirk Dumon, Gassy Marin , Wycieczka po starym wiecie anarchisty esperantystów: 1928-1938 , Artisans-Voyageurs, wyd. Les Géonautes, 2017, prezentacja online .
  53. Collective, Divisions , w Les Anars des origines à hier soir , Éditions Alternative libertaire i Éditions du Monde libertaire , 1999, peny tekst .
  54. Nicolas Inghels, Ruch anarchistyczny we francuskojzycznej Belgii od 1945 do 1970 , Wolny Uniwersytet w Brukseli , 2002, Kontekstualizacja .
  55. The Anarchist Ephemeris  : Buenaventura Durruti .
  56. Sownik anarchistów , Le Maitron: nota biograficzna .
  57. Sownik biograficzny dziaaczy belgijskiego ruchu robotniczego, Bruksela, Éditions Vie Ouvrière, 1995.
  58. Midzynarodowy sownik anarchistycznych bojowników  : Adamas, Schaut, Jean Baptiste dit .
  59. Jan Pellering Fund: Jean-Baptiste Schaut .
  60. The Anarchist Ephemeris  : The Fight .
  61. Sownik anarchistów , Le Maitron: nota biograficzna .
  62. Didier Karolinski, Ruch anarchistyczny w Walonii i Brukseli , praca licencyjna, Uniwersytet w Liège, 1983.
  63. Midzynarodowy sownik anarchistycznych bojowników  : Camille Mattart .
  64. René Bianco  : 100 lat anarchistycznej prasy - Camille Mattart
  65. Jan Pellering Fund: Camille Mattart .
  66. Midzynarodowe Centrum Bada nad Anarchizmem (Lozanna)  : Camille Mattart .
  67. Jan Pellering lubi : Ernestant .
  68. Jean-François Fuëg, Hem Day , New national biography of Belgium , Royal Academy of Belgium, vol. 5, 1999, s.  199-201 , Alfabetyczna tabela rekordów .
  69. Jan Pellering Fund: Marcel Dieu .
  70. Léo Campion: francuski autor tekstów i karykaturzysta (1905-1992) Dicocitations
  71. Marc de Jode, Monique Cara, Jean-Marc Cara, Universal Dictionary of Freemasonry , Larousse, 2011.
  72. Uwaga .
  73. Komunizm 61, Sze listów Bucharina , strona 96 .
  74. The Anarchist Ephemeris  : The Emancipator, pierwszy okres .
  75. Streszczenia gazety L'Émancipateur (1906), [ czytaj online ] .
  76. The Anarchist Ephemeris  : The Emancipator, drugi okres .
  77. The Anarchist Ephemeris  : The Emancipator, trzecia epoka .
  78. Nicolas Inghels, Ruch anarchistyczny we francuskojzycznej Belgii od 1945 do 1970 roku , Université libre de Bruxelles , 2002, Tentatives de reconstruction .
  79. Nicolas Inghels, Ruch anarchistyczny we francuskojzycznej Belgii od 1945 do 1970 , Université libre de Bruxelles , 2002, Les Cahiers socialistes, Niezaleny przegld krytyki spoecznej .
  80. Manifest do ludzi dobrej woli , w Les Cahiers Socialistes, niezaleny przegld krytyki spoecznej, Bruksela, n o  1, listopad 1944.
  81. Laetitia Verhulst, Przygoda socjalistów z Cahiers: niezaleny przegld krytyki spoecznej: listopad 1944 - listopad 1953 , praca dyplomowa, UCL, 2001.
  82. Nicolas Inghels, Ruch anarchistyczny we francuskojzycznej Belgii od 1945 do 1970 roku , Université libre de Bruxelles , 2002, Pensée et Action .
  83. Hem Day, Editorial w Pensée et dziaania , n o  1, 20 wrzenia 1945, s.  1 .
  84. Midzynarodowy sownik anarchistycznych bojowników  : LEPAPE, Alfred .
  85. Gilbert Meynier , Francuscy anarchici i wojna algierska , University Nancy 2, 2010, peny tekst .
  86. Nicolas Inghels, Ruch anarchistyczny we francuskojzycznej Belgii od 1945 do 1970 , Université libre de Bruxelles , 2002, Solidarité Internationale Anti-fasciste (SIA) .
  87. Mélanie Bost, Florence Gillet, Le Militantisme antifranquiste en zdjcia , Center for War and Society Studies , peny tekst .
  88. Nicolas Inghels, Ruch anarchistyczny we francuskojzycznej Belgii od 1945 do 1970 , Université libre de Bruxelles , 2002, L'Internationale des Résistants à la Guerre (IRG), belgijska sekcja War Resisters International (WRI) .
  89. Francois Destryker, ze wiadomoci zastrzee w Belgii anarchizm i Nieagresji N O  20/21 stycze / kwiecie 1970 tekstu .
  90. Xavier Bekaert, Le Milieu libertaire , wywiad z Jeanem Van Lierde, MIR-IRG, 2013, czytaj online .
  91. Jan Pellering lubi: notatka biograficzna .
  92. Mundaneum  : Osobiste dokumenty Alfred Lepape .
  93. Kolekcja Jana Pelleringa: Alfred Lepape, uwaga .
  94. René Bianco , 100 lat anarchistycznej prasy: Alfred Lepape .
  95. Midzynarodowe Centrum Bada nad Anarchizmem (Lozanna)  : Alfred Lepape, Historia belgijskiego ruchu libertariaskiego , Dour (Belgia), 1973, uwaga .
  96. Anne Morelli , Udzia woskich imigrantów w belgijskim ruchu oporu , Roma, Ministero Affari esteri, 1982.
  97. Sownik anarchistów , Le Maitron: nota biograficzna .
  98. Nicolas Inghels, Ruch anarchistyczny we francuskojzycznej Belgii w latach 1945-1970 , Rozprawa z historii wspóczesnej, Wydzia Filozofii i Literatury, ULB , 2001-2002, L'Anti-antitoutiste pour la paix .
  99.   Gauchisme   i nowa lewica w Belgii , Courrier semaine du CRISP , 1973/14, nr 600-601, s. 1-44, DOI : 10.3917 / cris.600.0001 , czytaj online .
  100.   Yves Thelen   , na editions-harmattan.fr .
  101. Bianco: 100 lat anarchistycznej prasy. Lista czasopism
  102. José Gotovitch i Anne Morelli, prasa komunistyczna, radykalna prasa, 1919-2000: przeszo, teraniejszo, przyszo , Condé-sur-Noireau, Fil rouge / Aden, 2007 Czytaj online
  103. Centre for Labor History, Nantes, Alternative libertaire: dysydent miesicznik dla rónych czytelników Czasopisma
  104. Midzynarodowy Instytut Historii Spoecznej Amsterdam: ASBL 22 marca (Bruksela) Plakaty lub Libertarian alternatywne (Bruksela) Plakaty
  105. International Federation of Libertarian Studies and Documentation Centres , Alternative Libertaire (Bruksela), plakaty anarchistyczne
  106. Nicolas Inghels, Historia ruchu anarchistycznego we francuskojzycznej Belgii od 1945 do dzi , peny tekst w dzienniku Dissidences, 3 listopada 2011 .
  107. Fabrice Wilvers, Stworzenie bazy danych dla miesicznika Alternative libertaire, Rozprawa dyplomowa jako bibliotekarz-dokumentalista, Haute École Paul-Henri Spaak - IESSID, 1050 Bruksela, 1999-2000, peny tekst .
  108. François Destryker, za odmow politycznej wojska , anarchizmu i niestosowania przemocy n o  28 stycze / marzec 1972 tekstów .
  109. Kolekcja Jana Pelleringa: François Destryker .
  110. René Bianco  : 100 lat anarchistycznej prasy - François Destryker
  111. Bianco: 100 lat prasy anarchistycznej, Indeks cytowanych nazwisk> Babar pseud. Boe Narodzenie, Roger , Babar ps. Boe Narodzenie, Roger .
  112. François Bott ,   Praca i alienacja  , Le Monde ,( czytaj online ).
  113. Midzynarodowe Centrum Bada nad Anarchizmem (Lozanna)  : zapis bibliograficzny .
  114. Cgecaf: uwaga .
  115. Midzynarodowe Centrum Bada nad Anarchizmem (Lozanna)  : zapis bibliograficzny .

Mamy nadzieję, że informacje, które zgromadziliśmy na temat Anarchizm w Belgii, były dla Ciebie przydatne. Jeśli tak, nie zapomnij polecić nas swoim przyjaciołom i rodzinie oraz pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skontaktować, jeśli będziesz nas potrzebować. Jeśli mimo naszych starań uznasz, że informacje podane na temat _title nie są całkowicie poprawne lub że powinniśmy coś dodać lub poprawić, będziemy wdzięczni za poinformowanie nas o tym. Dostarczanie najlepszych i najbardziej wyczerpujących informacji na temat Anarchizm w Belgii i każdego innego tematu jest istotą tej strony internetowej; kierujemy się tym samym duchem, który inspirował twórców Encyclopedia Project, i z tego powodu mamy nadzieję, że to, co znalazłeś o Anarchizm w Belgii na tej stronie pomogło Ci poszerzyć swoją wiedzę.

Opiniones de nuestros usuarios

Krystyna Nowakowski

Byłem zachwycony, że znalazłem ten artykuł na temat _zmienna.

Irmina Staniszewski

Ten wpis o Anarchizm w Belgii był właśnie tym, co chciałem znaleźć.

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota