Amoroto

Amoroto to gmina z Biskajskiej w wspólnocie autonomicznej Kraju Basków w Hiszpanii .

Herb i flaga

• Płaszcz z ramion jest domeny rozdrobnionej. W pierwszym obszarze srebrnym z patrakiem Vert. W drugim rejonie gules krzyż procesyjny, złoty krzyż biskupi znajdujący się w saltire. Tych dwoje zwieńczono złotą mitrą .

• Flaga jest koloru fioletowego i nosi z jednej strony herb Biskajskiej, az drugiej elizaty .

Lokalizacja i dojazd

Amoroto znajduje się w północnej części hrabstwa Lea-Artibai i dorzecza rzeki Lea Amoroto. Jest to głównie gmina wiejska. Jej główny rdzeń miejski, dzielnica Elixalde, w której znajduje się kościół św. Barbary i ratusz, znajduje się na szczycie niewielkiego wzgórza. Pozostałe domy są rozproszone po całym obszarze gminy i składają się z czterech dzielnic:

• Eleksalde
• Odiaga
• Ugarański
• Urrutia

Gmina Amoroto jest ograniczona od północy przez Mendeza i Gizaburuaga , od południa z Aulesti , od wschodu z Markina-Xemein i od zachodu z Gizaburuaga.

Spadek demograficzny jest wyraźny i ciągły. Z 716 mieszkańców w 1900 roku wzrosła do 366 mieszkańców w 1999 roku.

Językiem zwykle używanym przez zdecydowaną większość ludności jest Euskara (baskijski).

Komunikacja

Chociaż teren gminy przecinają drugorzędne drogi, które biegną przez hrabstwo, BI-3447, który łączy Aulesti z Lekeitio i BI-2405, który łączy Lekeitio przez BI-633 , Durango - Ondarroa . Centrum miejskie, dzielnica Elixalde, jest oddzielona od głównej drogi drogą BI-2405, a dojeżdżamy do niej drogą BI-4406 .

Komunikacja w comarca są słabe, a jedynym środkiem transportu publicznego jest autobus, który podróżuje przez ten ostatni, łączący Durango do Bilbao , stolicy prowincji.

Hydrografia

Rzeka Lea przepływa przez północną część obszaru gminy, przechodząc przez Oletę (dzielnica Urgaran). Istnieją różne strumienie, dopływy Lea, które podlewają ziemie Amoroto, chociaż żaden z nich nie przepływa przez jego główny rdzeń. Są to: Castillo , Izalxu , Bellestegui i Babolina .

Orografia

Podobnie jak reszta comarki, orografia Amoroto jest skomplikowana. Małe góry około 500 m n.p.m. otaczają wzgórze, na którym znajduje się dzielnica Elixalde. W obrębie tych otwartych małych i wąskich dolin rzek schodzących na północ, w kierunku rzeki (rio) Lea .

Ziemia składa się z dużych mas wapiennych eksploatowanych w kamieniołomach. Obfita roślinność w rodzimej las bogaty w dęby i dęby atlantyckiego i gatunki przeznaczone do rejestrowania takich jak insignis sosny .

Gospodarka

Gospodarka Amoroto opiera się na sektorze surowcowym, w rolnictwie (produkcji, kukurydzy , fasoli i innych produktów z ogrodu warzywnego, jak również w leśnictwie i głównie bydła żywego inwentarza ). Posiada kamieniołomy wapienia.

Sektor podstawowy : koncentruje się na hodowli i gospodarstwach rolnych gospodarstw ( baseri ). Jak często utrzymywaliśmy naprzemiennie z pracą w przemyśle. Pozyskiwanie drewna jest znaczące, koncentruje się na plantacjach sosny insygniów, które znajdują się w górach gminy.

Sektor wtórny : skupić się na branżach, które zostały zainstalowane w miejscowościach powiatu miało bardzo znaczący rozwój w ostatniej dekadzie XX -go  wieku. Ważna jest metalurgia, podobnie jak chemia, skupiona wokół budowy gumowych rurek i tulei. Niektóre z tych firm znajdują się na terenie gminy w wielokątach na obrzeżach Lea.

Sektor usług : jest słaby, ogranicza się do transportu i gastronomii, z kilkoma wysokiej jakości restauracjami i agroturystyką.

Historia

Podobnie jak w przypadku wszystkich elizates z Biskajskiej , początki Amoroto giną w mrokach czasu i połączyć z tym z Lür Laua z seigneury.

Świadectwem obecności człowieka na tych ziemiach w czasach prehistorycznych są szczątki znalezione w osadach jaskini Abitaga ( magdalen ). Znaleźliśmy ślady obecności człowieka w Amoroto od epoki kamienia  : W jaskini Pepetxo iw jaskini Abillaga znaleziono narzędzia z krzemienia i metalu . Ponadto w Jaskini Errekak (dosłownie rzeki w języku baskijskim) znaleziono szczątki niedźwiedzia jaskiniowego i niedatowanych mężczyzn.

Zakłada się, że nie nastąpiły duże zmiany w siedlisku tych ludzi, ziemie te są odległe i odizolowane od wpływów zewnętrznych. Chociaż rzymscy zdobywcy założyli porty, solenizacje i miasta w różnych punktach bardzo bliskiego wybrzeża, nie znaleziono żadnych pozostałości, które przypuszczalnie wpłynęły na obecne terytorium gminy. Widocznie historyczny populacja Amoroto ustanowił X th i XI TH  wieków.

Pierwsze historyczne informacje o terminach Amoroto powrotem do 1325, kiedy Amoroto było przedłużenie Bazyliki z Nuestra Señora de l'Asunción (Matki Bożej Wniebowzięcia) z Lekeitio , dla których gmina była zobowiązana do zapłaty Diezmo ( Tithe ) (jeden trzecią uzyskaną) i posiadała własną parafię.

W średniowieczu istniała korzyść ekonomiczna, która skutkowała wzrostem populacji. Fakt ten spowodował, że mieszkańcy Amoroto zażądali oddzielenia (opieki) od Lekeitio. W 1454 zwrócono się do Papieża o oddzielenie go od kościoła Santa María de Lekeitio. W 1468 król Henryk IV z Kastylii odrzucił tę prośbę. Odmowa, która nie została zaakceptowana przez mieszkańców Amoroto, którzy zaczęli działać na własną rękę. Postawa, która prowadzi ich do ekskomuniki w 1460 roku . Dziewięć lat później, w 1469 roku, doszło do porozumienia , ale sędzia ponownie orzekł na korzyść Lekeitio. Ostatecznie w 1519 bulla papieża Leona X przyznała niepodległość parafiom Amoroto i Gizaburuaga, przyznając prawa do chrzcielnic i plebanii . Na Amoroto, pustelnia została założona w San Martín zostaną przywrócone i modyfikowane w końcu XVIII -go  wieku i została udzielona mieć dwóch księży.

Zanim papież podjął decyzję, elizata Amoroto Real została wyznaczona na podwładną Adana Yarzy, który miał zapłacić królestwu Kastylii 18 000 Maravedis .

Społeczeństwo tamtych czasów było feudalne, w którym dominowały rody rodowe, utrzymujące się dzięki zbiorom, które zbierały od chłopów, z górskich gospodarstw i dziesięciny, którą należało płacić kościołowi. W Amoroto dominowała rodzina Adana Yarzy.

W XVIII th  century odbył się ożywienie gospodarcze, które obejmuje remont w prawie wszystkich budynkach budynków prywatnych i publicznych, zastępując stare drewniane budynki o innym murze. Stara gotycka świątynia została w tym procesie w kierunku neoklasycystycznym .

W 2004 roku program komediowy Vaya Semanita baskijskiej telewizji publicznej ( Euskal Telebista , ETB ) zaczął przez sezon opowiadać wiele żartów na temat tego miejsca jako archetypu małych Basków, co pomogło rozpropagować Amoroto w całym Kraju Basków. .

Dziedzictwo obywatelskie

W 1882 roku w jaskini Armiña (wtedy zwanej Errekas ) odkryto prehistoryczne szczątki . Wykopaliskami tymi kierował geolog Ramón Adán de Iarza . Od tego czasu dokonano różnych odkryć:

• Jaskinia Abitaga  : José Miguel de Barandiarán , w 1964 r. odnalazł ludzkie szczątki i przedmioty opracowane ręcznie. Stanowisko pochodzi z okresu magdaleńskiego .

• Jaskinia Abita  : została zbadana w 1929 roku przez archeologów Aranzadi , Eguren i Barandiaran. Był używany podczas drugiej wojny karlistów i żyje tu zagrożony wyginięciem gatunek nietoperza .

• Caserío Idarreta  : barokowa roślina w stylu prostokątnym została zbudowana w roku 1754. Posiada podwójny łukowy ganek z kolumną w berło i zespół rzeźbiarski.

Dziedzictwo religijne

• Parafia San Martín  : Styl Gothic - renesansu , pierwotnie otrzymał główną przywrócenie w XVIII th  century, przekształcając ją w neoklasycznym świątyni i zbudowany z kolumnami.

• San Miguel Hermitage  : popularny w stylu, położony w dzielnicy Elixalde. Ma kilka kamiennych wzorów.

• Pustelnia św. Barbary  : prosta, popularna konstrukcja na cześć św. Barbary położona na górze o tej samej nazwie .

Osobowości gminy

• José Andrés Anchurra : Bishop of Trujillo w Ameryce w XVIII -tego  wieku.

Uwagi i referencje

1. (EU) oficjalne toponimy z Kraju Basków w Akademii języka baskijskiego lub Euskaltzaindia , z obecnej doktrynie i odpowiednik w języku francuskim lub hiszpańskim. Inne źródła: Euskal Herriko udalerrien izendegia [PDF] lub bezpośrednio na stronie Euskaltzaindia (EODA) .
2. Jest to emalia (heraldyczna) koloru czerwonego
3. Lur Laua (Level Land) to dawna nazwa administracyjna Biskajskiej , w Kraju Basków ( Hiszpania ), który w czasie panowanie podzieliła terytoriów i populacji, które zostały uregulowane prawnie, przez forum (sercowe) Biskajskiej . Tradycyjne ustawodawstwo Lordów składało się z elizatów zorganizowanych w meryndady . Pozostali poza Lur Laua, z różnymi jurysdykcjami, City and Villas, Durangaldea i Enkarterri .
4. Maravédis to moneta o niewielkich rozmiarach (Billon to stop srebra i miedzi, często zawierający około 50% miedzi, różniący się zawartością srebra i do którego dodaje się około 5% ołowiu .) Hiszpański. Pierwotnie maravedi stosowali się do walut Maurów ze złota i srebra . Ale od XV -go  wieku, tylko służy do wyznaczenia monety miedź .

Zobacz również

Źródła

• (es) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z Wikipedii w języku hiszpańskim zatytułowanego "  Amoroto  " ( zobacz listę autorów ) .

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa ratusza Amoroto
• Amoroto do Lea Ibarra
• Amoroto w encyklopedii Auñamendi
• Amoroto w Mapach Google