Amoghavajra

Amoghavajra Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 705
Samarkanda
Śmierć 774
Chang'an
Czas Dynastia Tang
Zajęcia Tłumacz , mnich buddyjski
Inne informacje
Religia buddyzm
Mistrz Vajrabodhi

Amoghavajra (705-774) diament bezbłędny ( chiński  : 不 空 金刚 Bùkōng jīngāng, często uproszczony w 不 空Bùkōng / P'u-k'ung , japoński  : 不 空 金剛Fukūkongo ) mistrz buddyjski , tłumacz sutr i jeden z trzech wielkich mistrzów Wadżrajana ( mizong密宗) buddyzmu z epoki Kaiyuan dynastii Tang, z Shubhakarasimha (Shanwuwei善無畏) i jego mistrza Vajrabodhi (Jingangzhi金剛智).

Niebezpieczeństwa zagrażające imperium w środku dynastii Tang zmusiły władców do uciekania się do mocy ochronnych i pozwoliły prądowi tantrycznemu ( mizong ) na wielki rozwój, ale stopniowy spadek władzy i sporadyczna wrogość wobec `` obcych '' religii zahamowały jego rozpęd i jego trwałe ustanowienie. Pod wpływem Pieśni ten prąd stał się mniejszy w porównaniu z większością szkół Chan i szkołą Jingtu i prawie zniknął wraz z tą dynastią.

Amoghavajra wywarł wielki wpływ na buddyzm japoński za pośrednictwem swoich uczniów tworzących szkołę zwaną Zhenyan ( mantra ), w szczególności Huiguo (慧 果, ja. Keika- ajari ), który jako uczeń Kūkai , założyciel szkoły Shingon w który Amoghavajra jest czczony jako szósty patriarcha.

Biografia

Istnieją dwie wersje dotyczące jego pochodzenia. Jeden rodzi go na Sri Lance, a w wieku 14 lat (718) Wadżrabodhi w Sriwijaya , a następnie w Luoyang w 720 roku. Według innych źródeł, urodził się na północy Indii, czyli w Samarkandzie , z indyjskiego ojca i prawdopodobnie była matką z Sogdian i wyjechał do Chin w wieku 10 lat po śmierci ojca.

Wyświęcony w 724 r. W klasztorze ogromnego szczęścia (Guangfusi 廣 福寺), jego umiejętności językowe zostały szybko podkreślone przez Wadżrabodhiego, któremu pomagał w tłumaczeniu. Jesienią 741 zmarł Wadżrabodhi. Trzy miesiące później Amoghavajra udał się do Kantonu na wycieczkę studyjną i zebranie sutr z uczniami (37 według źródła), w tym Hanguang (含光) i Huibian (惠 辯). Po przejściu przez Indonezję udali się na Sri Lankę. Wydaje się, że poznał Nagabodhi (龍智), mistrz Vajrabodhi i badali Tattvasaṃgraha (十八會金剛頂瑜伽法門), centralne tekstu tantrycznego buddyzmu , zalążkiem wielkiego współczucia Vairocana (毗盧遮那大悲胎藏), Pięć Części Namaszczenia (五 部 灌頂) i Sekretna Księga Mantr .

Po przejściu przez Indie w 746 r. Wrócił do Chin z pół tysiącem dokumentów. Najpierw przebywał w Honglusi (鴻臚 寺), służbie powitalnej dla zagranicznych mnichów, został zaproszony do namaszczenia cesarza Xuanzonga , a następnie wysłany do Jingyingsi (淨 影 寺), aby kierował tłumaczeniami. Jego obrzędy deszczu, o które prosił dwór cesarski, okazały się skuteczne, otrzymał tytuł Rezerwuaru Mądrości ( Zhizang 智 藏) i purpurową szatę . Pomimo zaszczytów wydaje się, że w 749 roku poprosił o powrót do kraju pochodzenia, ale zachorował w drodze do Shaozhou (韶州) na południu i tym samym zrezygnował z projektu.

W 753 roku generał köktürk Geshu Han (哥舒翰), książę Xiping (西 平王), który bronił kraju przed obcymi najazdami z północnego zachodu i chciał magicznej lub duchowej ochrony dla swojej armii, został zaproszony do Kaiyuansi (開元 寺) z Wuwei . W 754 r. Przetłumaczył pierwszą część Tattvasaṃgraha [T 865]. W 755 wybuchł bunt An Lushan  ; został schwytany przez rebeliantów, ale wydany przez wojska cesarskie w 757 r. Następnie wrócił do stolicy, gdzie poproszono o rytuały oczyszczenia w celu wzmocnienia dynastii. W 758 roku poprosił nowego cesarza Suzonga o przejęcie kierownictwa nad tłumaczeniami. Zatrzymałby się, stosując rytuały oparte na Sutrze Dobroczynnego Króla (Renwangjing 仁王 經), armii Tibeto - Ujgurów liczącej 200 000 ludzi, grożącej Chang'anowi  : wojska rozproszyłyby się po śmierci generała Pugu Huaien  ( fr ) . W 765 został patriarchą Honglusi.

Po Suzong przyszła kolej na cesarza Daizonga , który zwrócił się do niego o ochronę dynastii. Amoghawadżra przekonał cesarza przynieść imperium pod ochroną Bodhisattwy Manjusri . W 766 roku rozpoczęto budowę Jingesi (金 閣 寺) na górze z pięcioma tarasami (Wutai), jednej z czterech gór buddyjskich poświęconych temu wielkiemu bodhisattwie. W 771 roku przedstawił Daizongowi 77 przetłumaczonych tekstów wraz ze spisem treści i poprosił o włączenie wszystkich tych tekstów do chińskiej Tipitaki . Otrzymał tytuł Mistrza Konesera Rozległej Wiedzy Tripitaka (大 廣智 三藏).

Po jego śmierci w 774 ( 15 -go  dnia 8 th  miesiąca księżycowego), trzy dni oficjalnej żałoby zostały zgłoszone i otrzymała imiona pośmiertnego Sikong (司空) i Dabianzheng (大辨正). W świątyni Daxingshan (大興 山) wzniesiono pagodę w celu konserwacji jej relikwii.

Uczniowie

Wśród jego najsłynniejszych uczniów możemy wymienić: Hanguang (含光), Huiqiong (惠 銎), Huilang (惠 朗) z Chongfusi (崇 福寺), spadkobiercy namaszczenia, Hanguang (含光) z Jingesi (金 閣 寺) , Huichao (惠 超) z Silla , Huiguo (惠 果) z Qinglongsi (青龍寺), Yuanjiao (元 皎) i Juechao (覺 超) z Baoshousi (保 壽 寺).

Uwagi i odniesienia

  1. Lista mnichów z epoki Zhenyuan (貞元 新 定 釋 教 目錄)
  2. Biografia Bukonga, mistrza konesera Tripitaki (不 空 三藏 行 狀)
  3. Katalogi przypisują mu od 120 do 140 tłumaczeń.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne