| Czynność | Wojskowy |
|---|---|
| Okres działalności | VI th century |
| Tata | Gelarith |
| Rodzeństwo | Żelat |
Ammatas jest generałem wandalów i jednym z dwóch braci Gelimera , ostatniego króla królestwa wandalów . Dowodził jednym z trzech korpusów armii podczas bitwy pod Ad Decimum , w której zginął,13 września 533.
Ammatas znajduje się w Kartaginie, kiedy ma miejsce lądowanie Bizantyjczyków na wybrzeżach Afryki, którego celem jest przywrócenie Hilderica , przedostatniego króla-wandala, obalonemu przez Gelimera . Od tego ostatniego otrzymał szybko rozkaz uśmiercenia upadłego króla Hilderyka, a także jego generała Hoamera i kilku ich zwolenników. Następnie rozkazuje mu zebrać wszystkich Wandalów gotowych do bitwy. Ten ostatni rzucił się w kierunku parady Ad Décimum, którą musiał za wszelką cenę odbyć, aby zgodnie z pierwotnym planem króla Gelimera zablokować Bizantyjczyków z Belizariusza w tym wąskim przejściu. Ale zamiast iść ze wszystkimi na miejsce spotkania, popełnia błąd przewidując przemarsz swojego korpusu wojskowego, zanim zakończy on koncentrację, i nie uczestnicząc w paradzie z kilkoma ludźmi, ponieważ reszta jest rozproszona i rozciągnięta między Kartaginą a Ad Decimum, w małych grupach, po trzydziestu, dwudziestu żołnierzy. To nie jedyny błąd Ammatasa; w rzeczywistości przybył około południa we wskazane miejsce i zamiast czekać na przejście głównego korpusu bojowego dowodzonego przez Belizariusza, gdzie znajdował się jego korpus wojskowy, zaatakował Jana Ormianina z dwugodzinnym wyprzedzeniem , aby uniemożliwić mu zajęcie kontrolę nad tym strategicznym przejściem i bezpośrednio zagrażając Kartaginie.
Ammatas na czele zaledwie kilku oddziałów, czyli 150 jeźdźców wandali, spotyka awangardę Belizariusza dowodzoną przez Jana Ormianina , w sumie 600 konnych. Mimo swojej odwagi, według bizantyjskiego historyka Prokopa z Cezarei , z własnej broni rozstrzelał 12 rzymskich żołnierzy, został podziurawiony ciosami i tuż po tym zmarł. Jego ludzie są ścigani przez Bizantyjczyków do bram Kartaginy, co powoduje wielką masakrę.
Większość historyków uważa, że Ammatas jest przede wszystkim odpowiedzialny za wandalską klęskę Ad decimum . Po pierwsze, nie udało mu się kontrolować parady ani skoordynować swojego ataku z atakiem Gibamonda , innego dowódcy wandali lub Gelimera . Ostatecznie jego pułk kawalerii, składający się z 2500 ludzi, został poświęcony w prestiżowej akcji, kiedy król Gelimer potrzebował wszystkich dostępnych żołnierzy.
Ponadto zwłoki Ammaty nadal powodują poważne problemy w Gelimer. Rzeczywiście, to na widok zwłok brata na polu bitwy król wandali traci zdrowy rozsądek i szaleje. Zamiast kontynuować ofensywę na oddziały bizantyńskie, które mogły zostać zmiażdżone, zwłaszcza po korpusie kawalerii utworzonym z osobistej gwardii Belizariusza , słynne Buscellary dowodzone przez Uliarisa zostały odparte przez gwardię frontową Gelimera, zamiast tego, Żołnierze wandalów opuszczają straże, podczas gdy Gelimer honoruje zwłoki swojego brata Ammatasa i zakopuje je.
Korzystając z tego wytchnienia, Bélisaire powstrzymuje ucieczkę swojej armii, przegrupowuje ją na południe od Ad Decimum i rozpoczyna kontratak na Gélimera, którego udaje mu się pokonać, kończąc w ten sposób bitwę pod Ad Decimum.