Abasa

80 th  rozdział Koranu
Skrzywił
Koran, święta księga islamu.
Koran , święta księga islamu .
Informacje o tej surze
Tytuł oryginalny عبس, Abasa
Tytuł francuski Skrzywił się
Tradycyjny porządek 80 th  sura
Porządek chronologiczny 24 th  sura
Okres proklamacji Okres mekkański
Liczba wersetów ( ayat ) 42
Tradycyjny porządek
Poprzedni Sura 79: Anioły, które odrywają (An-Naziat) Sura 81: The Darkening (At-Takwir) następujący
Porządek chronologiczny
Poprzedni Sura 53: Gwiazda (An-Najm) Sura 97: Przeznaczenie (Al-Qadr) następujący

Abasa ( arabski  : عبس, francuski  : Skrzywił ) to tradycyjna nazwa nadana 80 th sura z Koranu , świętej księgi islamu . Ma 42 wersety . Napisany po arabsku, podobnie jak reszta dzieła religijnego, został proklamowany zgodnie z tradycją muzułmańską w okresie Mekki.

Pochodzenie nazwy

Chociaż tytuł nie jest bezpośrednio częścią tekstu Koranu, tradycja muzułmańska nadała nazwę tej sura . Skrzywił się , odnosząc się do treści pierwszego i drugiego wersetu: „Krzywi się i odwraca, ponieważ podszedł do niego ślepiec . ” .

Historyczny

Do chwili obecnej nie ma żadnych źródeł ani dokumentów historycznych, które mogłyby posłużyć do ustalenia porządku chronologicznego surów w Koranie. Jednak według muzułmańskiego chronologii przypisany Ǧa'far al Sadiqa ( VIII p  wiek) i szeroko rozpowszechniona w 1924 pod kierownictwem al Azhar to Sura zajmuje 24 th miejscu. Zostałby ogłoszony w okresie mekkańskim , to znaczy schematycznie w pierwszej części historii Mahometa, przed opuszczeniem Mekki . Kwestionowane z XIX TH przez badania naukowe , to timeline został oceniony przez Nöldeke dla których ten Sura jest 17 th .

Sury z końca Koranu są powszechnie uważane za jedne z najstarszych. Charakteryzują się własnymi osobliwościami. Są zwięzłe, wydają się pochodzić z proklamacji (co nie znaczy jednak, że są nagraniami), zawierają wiele hapaxów ...

W przypadku Nöldeke i Schwally prawie wszystkie Suras 69 do 114 pochodzą z wczesnego okresu mekkańskiego . Neuwirth dzieli je na cztery grupy, które mają być chronologiczne. Chociaż uznają ich starożytność, niektórzy autorzy odmawiają określenia ich jako „mekkańskich”, ponieważ zakłada to kontekst i wersję genezy korpusu Koranu, która nie jest jednoznaczna. To podejście ma charakter spekulacyjny.

Rzeczywiście, te teksty nie są prostą, skróconą transkrypcją proklamacji, ale są tekstami pisanymi, często nieprzejrzystymi, posiadającymi warstwy kompozycji i przepisania, co nie przeszkadza tym surom w dostarczaniu elementów kontekstowych (takich jak oczekiwanie rychłego końca czasów wśród zwolenników od Mahometa ). Teksty te odznaczają się formą pobożności zależną od wschodniego chrześcijaństwa .

Ta sura jest często interpretowana w kontekście życia Mahometa. Ta „pełna nieprawdopodobieństwa” historia została oczywiście wymyślona, ​​aby nadać kontekst tej aluzyjnej i bardzo niejasnej historii.

Interpretacje

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne


Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W 2019 roku tylko dwie prace można uznać za naukowe i ciągłe komentarze do tekstu Koranu. Są to Komentarz do Koranu Richarda Bella opublikowany w 1991 r. (Obecnie datowany) oraz Koran historyków opublikowany w 2019 r. Praca Pareta, wraz z pracami Blachère'a , Khoury'ego i Reynoldsa, mieści się w pakiecie tłumaczeniowym z krytycznym aparatem . Zobacz: Sura

Bibliografia

  1. A. Chouraqui, Le Coran , tłumaczenie i komentarze, 1990, s.  15 .
  2. A. Chouraqui, The Coran: The Appeal , Francja, Robert Laffont ,1990, 625  pkt. ( ISBN  2-221-06964-1 )
  3. Reynolds G., „The Problem of Quran Chronology”, Arabica 58, 2011, s.  477-502 .
  4. Blachère R., Wprowadzenie do Koranu , str.  244 .
  5. Blachère R., Le Coran, 1966, s.  103 .
  6. Azaiez M., „  Chronologia objawienia  ”
  7. Barwnik G. "Koran i not kontekst w ostatniej pracy" Oriens Christianus n O  95, 2011, str.  247-270 .
  8. Stefanidis E., „The Qur'an Made Linear: A Study of the Geschichte des Qorâns 'Chronological Reordering”, Journal of Qur'anic Studies , X, II, 2008, s.  13 .
  9. G. Dye, „Introduction to suras 69-99”, Le Coran des historiens , 2019, s.  1789 i następne.
  10. G. Dye, „Sura 80”, Le Coran des Historiens , 2019, s.  1973 i następne.