| Abarth & C SpA | |
|
Logo Abartha | |
| kreacja | 31 marca 1949 |
|---|---|
| Kluczowe daty | 1971 integracja z Fiatem Auto |
| Założyciele | Carlo Abartha |
| Forma prawna | JEJ |
| Hasło reklamowe | Mały, ale paskudny! |
| Siedziba firmy |
Turyn Włochy |
| Kierunek | Olivier Francois |
| Akcjonariusze | Stellantis |
| Czynność | Przygotowanie motoryzacyjne |
| Produkty | Samochody sportowe |
| Przedsiębiorstwo macierzyste | Stellantis |
| Stronie internetowej | www.abarth.fr |
Abarth & C. SpA jest producentem samochodów , spółką zależną grupy Stellantis i założyła31 marca 1949w Turynie autorstwa Carlo Abartha . Urodził się Karl Abarth w Wiedniu na15 listopada 1908, ten ostatni definitywnie przyjmie imię Carlo po II wojnie światowej, kiedy osiedli się we Włoszech na przedmieściach Turynu, w pobliżu fabryk Fiata i Lancii , aby założyć swoją firmę przygotowującą samochody do wyścigu, która będzie produkować w dużych seriach, zwłaszcza w modelach Fiata.
Sukces produkcji firmy i jej sława zawdzięczają rurom wydechowym , produkowanym do wielu innych samochodów, m.in. Fiata , Alfa Romeo , Lancii , Gordini i Porsche . Najbardziej znanymi projektami Abartha były Fiat Abarth 595 SS i 695 SS . Ostatnim samochodem, nad którym pracował Abarth, był Autobianchi A112 Abarth .
Ulubionym symbolem firmy, który również znajduje się w jej logo, jest skorpion , znak zodiaku jej założyciela, który zdobi wszystkie wyczynowe auta marki, w tym te pierwsze wykonane na bazie modeli Cisitalia .
W następstwie II wojny światowej gospodarka Włoch , podobnie jak prawie wszystkich krajów biorących udział w konflikcie, doświadczyła trudności, zwłaszcza w sektorze produkcji samochodów. Wiele marek nie przetrwało sześciu lat wojny. Zawody były ściśle kontrolowane i limitowane. To właśnie w tym czasie pojawiła się marka Cisitalia, która posiadała umiejętności młodego autora. Po zniknięciu tego producenta Abarth ponownie wykorzystał niektóre niesprzedane samochody Cisitalia, które odkupił. Jej główną działalnością i źródłem finansowania, dla działu przygotowań i wyścigów, będzie produkcja akcesoriów, takich jak słynne rury wydechowe Abartha o niezrównanym brzmieniu.
To właśnie z transformacji Fiata 600, a następnie Fiata 500 , przemiany i rozwój Abarth uzyskał swoje listy szlachectwa i reputację.
Carlo Abarth, jak lubił siebie określać, był prawdziwym twórcą samochodów „opracowanych, ale nie przygotowanych” . To właśnie dzięki zestawom do konwersji Fiata 600 Abarth poczynił największe postępy w kierunku chwały. Pomysł ten przyszedł mu do głowy, gdy prezentował prasie pierwszy seryjny samochód z logo Abartha, „Fiat 600 Abarth 750 derivation”. Jak można sobie wyobrazić czytając jego nazwę, pierwszą interwencję przeprowadzono na wyporności, przy zachowaniu układu mechanicznego i wszystkich głównych podzespołów seryjnego sedana, nawet kadłuba, który np. w specjalnej wersji aerodynamicznej z zabudową Pininfarina ustanawia kilka międzynarodowych rekordów.
Pierwszy Fiat Abarth wywodzący się z normalnego Fiata 600 był szczególnie znany i ceniony przez młodsze pokolenia tamtych czasów : Fiat-Abarth 750, którego produkcję rozpoczęto w 1956 roku. Bardzo szybko zestaw adaptacyjny został wprowadzony na rynek dla najbardziej doświadczonych kierowców, którzy chcieli bezpośrednio obsługiwać samochód.
Pod koniec 1960 roku Abarth rozpoczął produkcję Abartha 850 TC (dla „Turismo Competizione”), który znajdował się w katalogu do 1966 roku. Fiat dostarczał Abarth bezpośrednio do Abartha z kadłubami Fiata 600 bez części mechanicznych. takie jak wały napędowe, hamulce, gaźnik i wydech, które były montowane bezpośrednio w warsztatach Abartha przy przebudowie Fiata 600 na Abartha 850 TC (Abarth 850 TC nie jest przekształconym Fiatem 850, ale Fiatem 600 z silnikiem powiększonym do 850 cm 3 ).
W 1962 roku wyprodukowano dwie wersje 850 TC:
Firma pozostała niezależna do 1971 roku, kiedy to została przejęta przez giganta Fiat Auto. Od tego momentu Abarth stał się punktem odniesienia dla sportowych wersji różnych marek grupy, w szczególności Autobianchi . Ważna współpraca miała miejsce od wstępnego projektu z Lancia , we współpracy z nadwoziem Pininfarina , przy realizacji Lancia Rally 037 .
Zespół wyścigowy Abartha zostanie sprzedany Enzo Oselli, a Abarth stanie się wówczas oficjalnie działem „sportu” macierzystej firmy Fiat . W ten sposób niektóre modele Fiata , Lancii i Autobianchi (wszystkie te marki należące do Fiata Auto) były współsygnowane przez Abartha.
Na początku 2007 roku zarząd Fiat Group Auto podjął decyzję o wznowieniu marki Abarth wraz z Grande Punto Abarth , który przyjął prestiżową nazwę działu sportowego Fiata. Pojawią się też inne wersje, takie jak nowa 500 Abarth z silnikiem o mocy 135 KM .
Karta techniczna :
W 1962 roku, Fiat Abarth 850 TC zakończono przez Fiat Abarth wersja 1000 TC, które zawsze pochodzi od Fiat 600, ale wyposażony w silnik 982 cm 3 rozwijania 60 ch cuna. Kolejna wersja to 850 TC group 5, wyprodukowana w 1968 roku do wyścigów. Jego silnik posiadał zawory promieniowe i rozwijał 93 KM .
Abarth wyprodukował wiele wersji modeli Fiata w wersjach sportowych, w szczególności Autobianchi A112 Abarth.
Chociaż marka zniknęła, nazwa Abarth nadal jest synonimem przygotowania samochodu sportowego. Fiat Auto przywrócił go nieco do życia w 2007 roku, wprowadzając wersje Fiata Grande Punto i Fiata 500 Abarth. Wydaje się, że trwają prace nad innymi rozwiązaniami.
Z drugiej strony dywizja silników Abartha jest nadal aktywna i płodna. W ten sposób została zatrzymana na4 listopada 2014przez Niemiecką Federację Motorsportu na wyposażenie samochodów zgłoszonych do Formuły 4 ADAC . Wybrany silnik to Fiat Abarth 1.4 L T-Jet o mocy 160 KM, który będzie montowany w jednomiejscowych samochodach włoskiej firmy Tatuus . Pierwsze zawody w tej konfiguracji odbyły się w godz19 kwietnia 2015 na torze Oschersleben.
W 2015 roku Abarth jest dystrybuowany w niektórych krajach Europy :
| Rok | Stabilny | Rama | Numer | Kategoria | Piloci | Wyniki |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1963 | Sarayac | 1000 SP | 55 | P | Guy Sarayac
Lucien Barthe |
Porzucenie |
| 1963 | Oddział Jean Georges | 850 TC | 58 | P | Claude Dubois
Oddział Jean Georges |
Porzucenie |
| 1967 | Stajnia Maine | 1300 OT | 64 | S | Jean Mesange | 16 th |