Aast

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Aast
Aast
Ratusz.
Herb Aast
Heraldyka
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Pau
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin północno-wschodniej Béarn
Mandat burmistrza
 Jean-François Garnier
2020 -2026
Kod pocztowy 64460
Wspólny kod 64001
Demografia
Miły Aastais, Aastaise
Ludność
miejska 		185  mieszk. (2018 wzrost o 3,93% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 39  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 17 ′ 25 ″ północ, 0 ° 05 ′ 21 ″ zachód
Wysokość Min. 367  m
Maks. 393  m²
Powierzchnia 4,75  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Pau
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Dolin Ousse i Lagoin
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Aast
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Aast
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Aast
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Aast
Znajomości
Stronie internetowej http://www.aast.free.fr/

Aast jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Gentile jest Aastais . W 2017 roku miasto to liczyło 181 mieszkańców.

Lokalna wymowa to [as], z mocno nosowym „a” i końcowym „t” niemym.

Geografia

Sytuacja

Wieś położona na płaskowyżu Ger składa się z około piętnastu rozproszonych domów. Dwadzieścia kilometrów od Pau , Aast graniczy z dwiema enklawami Hautes-Pyrénées na wschód od departamentu.

Dostęp

Aast jest obsługiwany przez drogi departamentalne 64, 70, 202 i 311.

Hydrografia

Położona w zlewni rzeki Adour , Aast jest przecinana przez strumień Carbouère , dopływ Louet .

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Aast
Saubole Séron ( Hautes-Pyrénées )
(przez quadripoint )
Gardères
( Hautes-Pyrénées ) 		Aast Ponson-Dessus
Ger

Gardères i Séron znajdują się w enklawie Hautes-Pyrénées w Pyrénées-Atlantiques.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,2  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,1 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 4,4 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,6  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1181  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,8 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Lembeye” w miejscowości Lembeye zlecenie w 1972et który wynosi od 18  kilometr w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,4  ° C i ilość opadów 1059,8  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein” w miejscowości Uzein , oddanej do użytku w 1921 roku i oddalonej o 30  km , średnia roczna temperatura zmienia się w latach 1971-2000 o 13,2  °C przy 13,4  °C. C w latach 1981-2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Aast jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu siatki zagęszczenia gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Pau , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 228 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia gruntów rolnych (100% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 (100%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (72,5%), niejednorodne użytki rolne (27,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejsce Aast pojawia się w formach Hast (1429 dokument spisu z Montaner ) Ast (1544 reformacja Béarn) i Aast (koniec XVIII th  wieku , Cassini mapa ).

Według Dauzata i Rostainga Aast pochodzi od baskijskiego ast („skała”). Hipoteza ta wydaje się nieprawdopodobna, biorąc pod uwagę konfigurację pomieszczeń. Michel Grosclaude sugeruje, że nazwa miasta wywodzi się od antroponimu składającego się z Aner + Aster . Brigitte Jobbé-Duval wspomina, że ​​w 1429 roku Aast pojawia się w formie Hast , co oznacza włócznię , i posuwa się do przodu , gdy tylko Aast mógł przypomnieć sobie walkę, jaka miała tam miejsce. Jacques Lemoine wywodzi toponim Aast od Béarnais Aste (kołek, rożen), bez wątpienia przywołujący istnienie w tych miejscach lasu, w którym ścięto tyczki, tyczki i wszelkiego rodzaju paliki.

Aast jest 1 st gmina francuski w porządku alfabetycznym. Wcześniej Aas , inna gmina w Basses-Pyrénées , utrzymywała tę cechę aż do 1861 r. , kiedy wraz z gminą Assouste utworzyła nową gminę Eaux-Bonnes .

Jego nazwa od Bearn to Aast .

Historia

Własność Aast kupiona w 1410 przez Bernarda de Coarraze należała do Monetów (1610), Lacaze (1631), Incamps następnie do Dnia od 1674 do Rewolucji. Świecki opactwo , nie znajduje się na terenie gminy, w 1569 roku należała do Labat. Został zniesiony w 1791 roku . Własność Aast należała do rodziny Day od 1674 do rewolucji . W 1678 r. Jerome de Day, doradca króla, nabył opactwo i dziesięcinę z prawami patronatu; polegały one na podarowaniu proboszczowi proboszczowi, odebraniu części dziesięciny, zasiadaniu w chórze, otrzymaniu pierwszego błogosławionego chleba , pochowaniu w kościele.

Heraldyka

Herb Blazon  : Srebrny z dwiema broniami drzewcowymi (halabardami) piasku przechodził w saltire, z tarczą gules z dwiema krowami założonymi za obrożami i klaryną Lub przechodzącą jedną przez drugą, odciskającą się w otchłani na całości.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista burmistrzów od 1800 do 2008 r. Lista kolejnych burmistrzów od 1800 do 2008 r.
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1800 1802 Jean Poublan    
1802 1806 Mateusz Tisné    
1806 1820 Jean Bidou    
1820 1822 Michel naude    
1822 1824 Alexis lassus    
1824 1828 Michel naude    
1828 1835 Pierre Capdevielle    
1835 1837 Alexis lassus    
1837 1852 Pierre Picourlat    
1852 1865 Bartłomiej Lassus    
1865 1871 Jean Lassus (syn)    
1871 1881 Jacques Tisné Daban    
1881 1889 Jean Lasserre    
1889 1892 Pierre Tisné Daban    
1892 1904 Jean Lasserre    
1904 1919 Jean Sarthou    
1919 1942 Jacques Louis Lasserre    
1942 1944 Dominique picourlat    
1944 1945 Celestin Tisné Daban    
1945 1945 Jean Sylvain Lascassies    
1945 1949 Celestin Tisné Daban    
1949 1983 Jean Lassus    
1983 2008 Jean-Noel Lacourrège RPR potem UMP Radca Prawny
2008 2020 Romain Morlanne płyta DVD Emerytowany w służbie cywilnej
ponownie wybrany w 2014 r.
  Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
2020 W trakcie Jean-Francois Garnier    

Międzywspólnotowość

Aast jest częścią sześciu struktur międzygminnych:

W mieście znajduje się siedziba SIVOM w kantonie Montaner.

Trendy i wyniki polityczne

W wyborach europejskich w 2019 r. Aast głosuje więcej niż na szczeblu krajowym (61,99 wobec 50,12 na szczeblu krajowym). La République en Marche zajmuje pierwsze miejsce w gminie, ale z wynikiem niższym niż na poziomie krajowym (19,80 wobec 22,4), a Republikanie (z prawej) sami zajmują drugie miejsce (4. na poziomie krajowym) z wynikiem wyższym niż ten, który osiągnęli na poziomie krajowym (14,85 przeciwko 8,48), a na drugim miejscu znajduje się Rajd Narodowy z wynikiem 14,85 przeciwko 23,41 na szczeblu krajowym. Europe Écologie les Verts ma prawie taki sam wynik (12,87 przeciwko 13,48) Génération.s, partia Benoita Hamona (9,90 przeciwko 3,27). Wreszcie PS ma wyższy wynik (6,93 wobec 6,19 na poziomie krajowym).

Wynik wyborów prezydenckich 2012 roku w tej gminie przedstawia się następująco:

Kandydat Pierwsza runda Druga runda
Głos % Głos %
Eva Joly ( EÉLV ) 4 3,01
Długopis Marine Le ( FN ) 21 15,79
Nicolas Sarkozy ( UMP ) 32 24.06 69 53.08
Jean-Luc Mélenchon ( FG ) 8 6.02
Philippe Poutou ( NPA ) 0 0,00
Nathalie Arthaud ( LO ) 0 0,00
Jacques Cheminade ( SP ) 1 0,75
François Bayrou ( Modem ) 35 26,32
Nicolas Dupont- Aignan ( DLR ) 2 1,50
François Hollande ( PS ) 30 22,56 61 46,92
Zarejestrowany 157 100,00 157 100,00
Wstrzymało się 21 13.38 14 8.92
Wyborcy 136 86,62 143 91,08
Biali i głupki 3 2,21 13 9.09
Wyrażone 133 97,79 130 90,91

Wynik wyborów prezydenckich w tej gminie w 2017 r. przedstawia się następująco:

Kandydat Pierwsza runda Druga tura
% Głos % Głos
Nicolas Dupont-Aignan ( DLF ) 8.45 12
Długopis Marine Le ( FN ) 10.56 15 22.03 26
Emmanuel Macron ( EM ) 27.46 39 77,97 92
Benoît Hamon ( PS ) 12.68 18
Nathalie Arthaud ( LO ) 0,70 1
Philippe Poutou ( NPA ) 0,70 1
Jacques Cheminade ( SP ) 0,00 0
Jean Lassalle ( R ) 4,93 7
Jean-Luc Mélenchon ( LFI ) 14,79 21
François Asselineau ( UPR ) 0,00 0
Francois Fillon ( LR ) 19.72 28
Zarejestrowany 165 100,00 165 100,00
Wstrzymało się 18 10.91 22 13.33
Wyborcy 147 89,09 143 86,67
Upławy 0 0,00 18 12.59
rysuje 5 3.40 7 4,90
Wyrażone 142 96,60 118 82,52

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto miało 185 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,93% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
140 138 140 173 168 175 167 188 206
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
220 237 209 213 199 190 183 200 214
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
186 191 183 160 167 145 140 126 140
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
140 203 115 140 163 190 182 182 181
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
178 185 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Ranking INSEE z 2006 r., wskazujący medianę dochodu podatkowego na gospodarstwo domowe dla każdej gminy posiadającej więcej niż 50 gospodarstw domowych (30 687 gmin na 36 681 przebadanych gmin), plasuje Aast na miejscu 5274, z dochodem w wysokości 18 858  EUR .

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Miasto posiada zestaw gospodarstwa XVIII TH i XIX th  stulecia, zwłaszcza w miejscu zwanym Mayet.

Dziedzictwo religijne

Kościół został spalony 6 sierpnia 1569 roku . Poświęcony św. Marcinowi z Tours kościół został zbudowany w 1854 r. , za czasów Napoleona III , za rządów burmistrza Barthélémy Lassusa. Niedawno odnowiony przez Villarubias malarza można podziwiać między innymi dwie tablice XIX th  century Lataste. W kościele znajdują się również meble, baldachimy, obrazy, rzeźby i przedmioty wpisane do ogólnego inwentarza dziedzictwa kulturowego.

Dziedzictwo środowiskowe

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Gentilé na habitants.fr
  2. Michel Grosclaude ( pref.  Pierre Bec ), słownik toponimiczny gmin Béarn , Pau, Escòla Gaston Febus,Luty 1991, 416  pkt. ( ISBN  9782350680057 , informacja BNF n O  FRBNF35515059 ). strona 201.
  3. Ogłoszenie o sandaczach w sprawie Aast, skonsultowano 3 marca 2009 r.
  4. "  Stare farmy  " , zawiadomienie n o  IA00027123, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , Zawiadomienie n o  IA00027122 , Zawiadomienie n o  IA00027121 .
  5. Géoportail - IGN , „  Géoportail  ” (dostęp 14 października 2011 ) .
  6. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  7. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  8. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  9. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  10. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  11. „  Station Météo-France Lembeye - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  12. „  Orthodromy between Aast and Lembeye  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  13. „  Stacja Météo-France Lembeye – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w Lembeye ) .
  14. „  Orthodromy between Aast and Uzein  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  15. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  17. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  18. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  20. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pau  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  22. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  23. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  24. Paul Raymond , Słownik topograficzny Béarn-Basque Country
  25. Rękopis z 1429 r. – Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques.
  26. Reformacja Béarna , Archiwum Departamentalne Pyrénées-Atlantiques, coll.  „Rękopisy z XVI TH do XVIII -tego  wieku”...
  27. Brigitte Jobbé-Duval, Słownik nazw miejscowości: Pyrénées-Atlantiques , Paryż, Archiwa i Kultura,2009, 167  s. ( ISBN  978-2-35077-151-9 ).
  28. Jacques Lemoine. Toponimia Langwedocji i Gaskonii. Wkład w badania Pirenejów Midi. Paryż, Picard, 1975.
  29. Praca zbiorowa, Vic-Bilh, Morlaas, Montaneres, Pyrénées Atlantique, Topographic Inventory , Paryż,Październik 1989, 720  pkt. ( ISBN  2-11-080952-3 ) , s.  234.
  30. internetowa gminy Aast
  31. Herbarz Francji
  32. „  Wyniki wyborów samorządowych 2014 w Aast  ” , na stronie http://www.amf.asso.fr (dostęp 4 sierpnia 2014 ) .
  33. Generalna Dyrekcja Władz Lokalnych, „  Narodowa Baza Międzygminności  ” , na Banatic, stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Ministerstwa Reformy Państwa, Decentralizacji i Służby Cywilnej ,1 st październik 2016(dostęp 3 stycznia 2017 r . ) .
  34. „  Aast: Odkryj wyniki wyborów europejskich 2019  ” , na LCI (dostęp 11 sierpnia 2019 r . ) .
  35. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych – Pyrénées-Atlantiques (Akwitania), „  Wyniki wyborów prezydenckich 2012 w Aast  ” (dostęp 16 czerwca 2014 ) .
  36. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych – Pyrénées-Atlantiques (Nowa Akwitania), „  Wyniki wyborów prezydenckich 2017 w Aast  ” (dostęp 8 maja 2017 r . ) .
  37. Organizacja spisu na insee.fr .
  38. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  39. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  40. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  41. „  Podsumowanie statystyczne według gminy, wydziału, strefy zatrudnienia  ” na stronie internetowej INSEE (dostęp 9 września 2009 r . ) .
  42. "  The Church of Saint-Martin  " , zawiadomienie n o  IA00027125, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  43. „  Tabela Lataste, Kościół św Marcina  ” , instrukcja n o  M64000008, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  44. "  Meble kościoła Saint-Martin  " , uprzedzenia n o  IM64000006, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury , Zawiadomienie n o  IM64000005 , Zawiadomienie n o  IM64000004 , Zawiadomienie n o  IM64000003 .
  45. „  Okna kościoła St Martin  ” , instrukcja n °  M64000002, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  46. "  Obrazy z kościoła Saint-Martin  " , Ogłoszenie N O  IM64000009, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  47. „  Posągi kościoła Saint-Martin  ” , wypowiedzenia n °  M64000007, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  48. "  The przywoływane obiekty z kościoła Saint-Martin  " , zawiadomienie n O  IM64000012, bazowe Palissy , francuskie Ministerstwo Kultury , Zawiadomienie n o  IM64000011 , Zawiadomienie n o  IM64000010 .

Aby wejść głębiej

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne