Biegacz pokazowy

Pokaz biegacz (również pisane jako showrunner ), reżyser serii lub autor i producent jest w świecie telewizji, osoba odpowiedzialna za bieżące monitorowanie programie telewizyjnym lub serialu .

Termin pojawił się w magazynie Variety w 1992 roku.

Opis

Celem biegacza pokazów jest między innymi poszanowanie spójności między ogólnymi aspektami programu, za który jest odpowiedzialny. Termin ten jest używany w szczególności w Stanach Zjednoczonych , Kanadzie, a obecnie we Francji . W przeciwieństwie do kina, w którym za produkcję filmu odpowiedzialni są reżyserzy , praca biegacza widowiska poprzedza pracę reżysera. Zazwyczaj biegaczem pokazów jest jeden ze scenarzystów , reżyserów lub twórców programu. Często są po prostu uznawani za delegatów producentów lub wykonawców .

W showrunners były przedmiotem kilku książek, w tym analizy  Of udręczonych ludzi, nowego złotego wieku serii . Dla autora Bretta Martina to w szczególności pojawienie się postaci „  showrunnerów  ” przyczyniło się do powstania fikcji na małym ekranie. Opisuje nam ich złożoną psychologię, która jest przenoszona poprzez serie, które tworzą, a następnie zarządzają. W showrunners miałoby, zdaniem autora, opracowaliśmy strategię „konia trojańskiego”, proponując serię, która odpowiedź formalnych i handlowych wymagań łańcuchów i społeczeństwa, a proponuje o wiele bardziej złożone tło.

Słynne przykłady

Znane przykłady to:

• JJ Abrams , biegacz pokazowy Alias , Lost: Les Disparus , Fringe or Person of Interest  ;
• Carol Mendelsohn , biegaczka pokazowa CSI  ;
• Steven Moffat , biegacz pokazowy angielskiego serialu Doctor Who .
• David Simon , biegacz pokazów The Corner , The Wire , The Deuce , Show Me A Hero  ;
• John Wells , biegacz pokazów w Emergency , New York 911 , At the White House  ;

We Francji :

• Alexandre Astier , twórca sagi Kaamelott.
• Fabrice Gobert , twórca, reżyser, scenarzysta serialu Les revENTS
• Frédéric Krivine , biegacz pokazów we francuskiej wiosce  ;
• Éric Rochant , biegacz pokazowy Bureau des Légendes  ;
• Olivier Szulzynger , główny scenarzysta Plus belle la vie

Uwagi i odniesienia

1. "series director" , FranceTerme , Commission for the enrichment of the French Language (dostęp: 9 kwietnia 2020)
2. "  Autor i producent  " , Le Grand Dictionnaire terminologique , Biuro Québécois de la langue française (dostęp 21 października 2012 )
3. (w) „  Powstanie„ showrunner  ”w witrynie theweek.com ,17 października 2011
4. „  W krainie showrunnerów  ” na Le Monde.fr
5. „  Draw me ... a showrunner  ” na Dailymars.net
6. (w) Janice Rhoshalle Littlejohn, „  TV's showrunners outrank directors  ” on Variety ,15 sierpnia 2008(dostęp 16 lipca 2012 )
7. (w) Vašek, „  Attempt Glossary  ” on Complications: The Crafty Scenwriting and TV Blog ,24 sierpnia 2005(dostęp 16 lipca 2012 )
8. [PDF] (w) „  Chapter 4: Executive Producers  ” w Writers Guild of America (dostęp: 16 lipca 2012 )
9. „  Analiza książki Bretta Martina„ Des hommes tormentés  ” , na www.lintermede.com (dostęp: 29 marca 2015 )
10. Raphaël Garrigos i Isabelle Roberts, „Francuska wioska”: „Tematem jest ludzka dzikość” , na liberation.fr ,17 listopada 2014
11. Clémentine Gallot, „  Eric Rochant:„ Wszystko nadzoruję ”  ” , na next.liberation.fr ,24 kwietnia 2015

film dokumentalny

• (en) Des Doyle, film dokumentalny „Showrunners: The art of prowadzenie programu TV”, 2015

Linki zewnętrzne

• „  Showrunner , benchmarki i trendy” na stronie internetowej The European Media Review
• „Of men and gods” , analiza wielkich postaci showrunnerów autorstwa Bretta Martina ( Interludium )