Siostry Świętego Józefa

Instytut Sióstr Świętego Józefa to samica zgromadzenie zakonne założone na15 października 1650przez ojca Jean-Pierre Médaille, aby odpowiedzieć na „wszystkie cierpienia cielesne i duchowe” swoich czasów. W 2017 r. Było ich 14 000 w około pięćdziesięciu krajach, pogrupowanych w federacje, z których najważniejsze znajdują się w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, gdzie jest ich ponad 10 000. Obecnie są one w większości anglojęzyczne .

Założyciel

Urodzony w Carcassonne , Jean-Pierre Médaille wstąpił do jezuitów w wieku 16 lat i został księdzem w 1637 r. Podczas swojej misji w Masywie Centralnym , ten jezuita spotkał kobiety pragnące poświęcić się Bogu i złagodzić ból. z. W tamtych czasach życie zakonne zostało poczęte tylko w klasztorze, ale ojciec Médaille wpadł na pomysł towarzyszenia tym kobietom, wyobrażając sobie Zgromadzenie życia konsekrowanego na świecie. Taka bezczelność szoku wielu ludzi na raz, jednak otrzymał aprobatę i poparcie M gr  Maupas , potem biskup z Puy-en-Velay (Haute-Loire). Plik15 października 1650, to ostatnie nadaje małemu Zgromadzeniu imię św. Józefa , zasady życia, które napisał, nadając mu w ten sposób oficjalne istnienie.

Zgromadzenie

Powstają małe wspólnoty składające się z trzech do sześciu członków. Siostry żyją bardzo prosto i bardzo szybko, czują się wezwane do wielu pilnych i różnorodnych zadań: nauczanie, opieka nad chorymi, wychowanie, odwiedzanie więźniów… Ten dynamizm ma swoje źródło w Ewangelii : to Chrystus, sługa, ubogi i ubogi. pokorni, że chcą naśladować i kochać swoich braci.

Społeczność Mi-Carême w Saint-Étienne

Saint-Paul Institution w mieście Saint-Étienne wywodzi się ze Wspólnoty Sióstr św. Józefa przy rue Mi-Carême. Wspólnota liczy siedem kobiet i wita je Matka Saint Jean Fontbonne; oni są nauczycielami.

W 1809 r. Pierwsze przyjęcie habitu miało miejsce w kaplicy zakładu przy rue Mi-Carême.

Nowicjat popierający nowicjat w Lyonie będzie tam funkcjonował do 1822 roku.

W tym samym roku Marguerite-Marie-Virginie Tézenas du Montcel wstąpiła do religii pod imieniem Siostry Najświętszego Serca Pana Jezusa i opiekowała się internatem dla młodych dziewcząt przy rue Mi-Carême. Była mistrzynią nowicjuszy od 1824 do 1838 roku.

W 1839 roku została wybrana Przełożoną Generalną Institut de Saint-Joseph . W szkole z internatem kapelanem był ojciec Desheures, który zastąpił ojca Pirona.

W 1885 r. Ponad sześćdziesiąt sióstr zakonnych tworzyło „Wspólnotę Mi-Carême”, która stawia tę wspólnotę jako najważniejszą w Zgromadzeniu po Domu Macierzystym w Lyonie.

Historyczny

Rewolucyjny zawirowania wpływ Sióstr św Józefa, gdyż wpływa na resztę kraju. Kilka sióstr zostało zgilotynowanych lub uwięzionych, pozostałe musiały się ukrywać… Niemniej jednak, bardzo dyskretnie kontynuowały swoją misję i gdy tylko było to możliwe, zreformowały małe wspólnoty i starały się odzyskać swoje domy skonfiskowane przez rewolucję francuską. Zajęło to trochę czasu i dopiero w 1815 roku wspólnota Le Puy, odtworzona przez siostrę Anne-Marie Grand, wróciła do swoich pomieszczeń przy rue Montferrand. W tym czasie Wspólnoty przegrupowują się w Zgromadzenia , najczęściej diecezjalne. W tym też czasie wzięli ich pod wpływem misyjnego impulsu i wyruszyli na inne kontynenty.

We Francji roi się i przegrupowuje

Przez trzy stulecia wielki ruch rojowy pomnożył wspólnoty, każdy biskup chciał jednej dla swojej diecezji… Pod koniec drugiej wojny światowej nastąpił ruch odwrotny. Wszystkie te kongregacje, które mają tego samego założyciela, te same prymitywne konstytucje, tego samego ducha, myślą o przegrupowaniu. Plik26 listopada 1971Oficjalnie utworzono „Federację Francuską”, która liczyła wówczas 13 kongregacji. Ten ruch przegrupowania doskonale pasuje do obecnych czasów. Dla sióstr św.Józefa to przegrupowanie, spowodowane częściowo spadkiem powołań, jest jednym ze sposobów przeżywania ich misji i odpowiadania na potrzeby dzisiejszego świata, budowania siebie w jedności bez tłumienia bogactwa lokalnego. różnorodność.

Obecnie , Federacja Francuska ma siedem zborów skupiających 2200 sióstr: Annecy, Chambéry, Chambriac, Champagnole, the Institute, Lyon, Saint-Vallier.

Ich duchowość

To właśnie z kobietami, które Jean-Pierre Médaille spotyka podczas swoich misji w Masywie Centralnym, i które chcą zaangażować się w służbę ubogim, rozmyśla nad swoim „małym celem”: pozwolić tym kobietom na spotkanie. za płotem, ale zgodnie z regułą pozwalającą im poświęcić się Bogu w służbie bliźniemu. Następnie napisał „Konstytucje Zgromadzenia Córek Świętego Józefa”, w których należy szukać tylko CHWAŁY BOŻEJ. Chce, żeby siostry były „gorliwe, ukryte, a jednocześnie skuteczne, realistyczne, serdeczne i radosne”. Żyjąc duchowością ignacjańską, mniszka przechodzi nieustanne nawrócenie serca i stopniowo pozwala się „upodobnić do Jezusa Chrystusa, w Jego miłości do Boga i ludzi”.

„W swoich działaniach pragnijcie tylko, aby Bóg dobroci był uwielbiony, a bliźni wzrastał w miłości i wolności. Swobodny postęp w obliczu sukcesu lub porażki. Bóg kocha cię tak samo w przypadku niepowodzeń, jak i sukcesów ”. (Maksyma, od Ojca Medalu)

Siostry św. Józefa zostały wezwane, aby odpowiedzieć na „wszystkie nędze cielesne i duchowe” swoich czasów.

Dzisiaj

Dziś usługi odpowiadają warunkom życia naszego społeczeństwa. Skierowane są do małych dzieci, osób upośledzonych fizycznie i umysłowo, wykluczonych, więźniów… nie zapominając oczywiście o stronie duchowej. „Pochwyceni Miłością Chrystusa, pragnący żyć dla Niego wszystkim, w służbie bliźniego, opierają swoje życie na Jego Słowie. "(Konstytucje §14)

Siostry św. Józefa żyją we wspólnocie, pragnąc dzielić z innymi tę samą pasję do Jezusa Chrystusa i ten sam sens posługi, szacunku, wsparcia i braterskiej pomocy. Chcą być „solidarni z ubogimi, aby uczestniczyć w zaangażowaniu Kościoła na rzecz sprawiedliwości, potępiać niesprawiedliwość i promować bardziej braterski świat”. Obecna globalizacja wzywa ich do coraz większej śmiałości i kreatywności. Wzywa ich do współpracy z istniejącymi organizacjami, do docierania do tych, na których nikt nie dba.

„W samotności z Bogiem, jak w obecności naszych braci i sióstr, Duch prowadzi nas, aby we wszystkim spotykać się z Bogiem. Miłość apostolska prowadzi nas do Boga w spotkaniu ze wszystkimi sąsiadami. Kontemplacja apostolska prowadzi nas także do wszystkich bliźnich na spotkanie z Bogiem. W ten sposób przez całe życie mamy pracować na rzecz „podwójnego zjednoczenia” ludzi między sobą iz Bogiem w większej chwale Bożej ”. (Konstytucje § 40)

Siostry św. Józefa zostają poświęcone Trójcy . Różne Kongregacje św. Józefa „rodzą się dzisiaj nadal z pragnienia Boga i codziennie otrzymują od Ojca, w Jezusie Chrystusie , Ducha, który ich jednoczy i ożywia”. Składają ślub ubóstwa , ślub czystości , ślub posłuszeństwa.

Siostry św. Józefa, od ich założenia w 1650 r. Do dnia dzisiejszego, urzeczywistniły jedynie pragnienie tego, który jako pierwszy je zgromadził, aby poświęcił się „wszystko Bogu i służbie bliźniemu”. Nieustraszeni misjonarze ze wsi francuskiej, jak iz krajów nieznanych na innych kontynentach, pozostali wierni duchowi początków: aby konkretnie objawiać ludziom miłość Boga w zjednoczeniu ludzi między sobą iz Bogiem.

Gdzie indziej

Dziś Siostry Świętego Józefa, skupiające 48 różnych zgromadzeń na całym świecie, z tego założonego przez o. JP Médaille, są obecne w 52 krajach. W 1999 r. Było ich 25,4 tys., Aw 2017 r. Około 14 tys.

Uwagi i odniesienia

  1. Historia instytucji Saint-Paul w serwisie Institutaintpaul.org
  2. Quid 1999
  • Jean-Joseph Rivaux, Życie Wielebnej Matki Saint-Jean: z domu Jeanne Fontbonne: Założycielka i Pierwsza Przełożona Generalna Zgromadzenia Sióstr św.Józefa z Lyonu , Grenoble, Baratier i Dardelet,1885, 415,  s. ( czytaj online )
  1. str.356
  2. Ojciec JJ Rivaux nocie 1838. Por str.173
  3. str.155
  4. str.187
  • Jean-Joseph Rivaux, Historia Wielebnej Matki Najświętszego Serca Jezusowego (z domu Tezenas du Montcel), Przełożonego Generalnego Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa z Lyonu: poprzedzona informacją o początkach tego zgromadzenia,. .. oraz w RM Saint-Jean, z domu Fontbonne , Baratier et Dardelet (Grenoble) i Briday (Lyon),1878, XXXII-472  s. ( czytaj online )
  1. p.93

Zobacz też

Bibliografia

  • Marie-Louise Gondal, początków Sióstr Świętego Józefa w XVII -tego  wieku. Zapomniana historia fundacji Saint-Flour - Le Puy (1641-1650-1661) Paryż, Cerf, 2000, 608 stron (bibliografia, indeks, ilustracja) (Zbiór: "Petits - Cerf - Histoire").
  • Marguerite Vacher, „Regularni” w stuleciu. Siostry Saint-Joseph du Père Médaille w XVII i XVIII wieku , Clermont-Ferrand, Adosa, 1991.

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny