Inna nazwa | RHCP, Red Hot, Chili |
---|---|
Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
Gatunek muzyczny | Funk rock , alternatywny rock , funk metal , fusion , pop rock , alternatywny metal , hard rock , rap rock |
aktywne lata | Od 1983 |
Etykiety | Grupa EMI (1983-1990), Warner Bros. Rekordy (od 1991) |
Oficjalna strona | www.redhotchilipeppers.com |
Członkowie |
Anthony Kiedis Michael Balzary alias Flea Chad Smith John Frusciante |
---|---|
Byli członkowie |
Hillel Słowacki (†) Jack Irons Cliff Martinez Jack Sherman (†) Dave Navarro Arik Marshall Zander Schloss Dix Denney Jesse Tobias Duane „Blackbyrd” McKnight Josh Klinghoffer |
The Red Hot Chili Peppers ( wymawiane w języku angielskim : [ɹɛd hɑt tʃɪli pɛpəz] , czasami w skrócie RHCP lub po prostu czerwone gorąco lub Chilis ) to grupa o skały funk amerykański pochodzący z Los Angeles , w Kalifornii . Został założony w 1983 roku przez Anthony'ego Kiedisa ( wokal ) i Michaela Balzary'ego (pseudonim „Flea”, bas ), do którego dołączyli Hillel Slovak ( gitara ) i Jack Irons ( perkusja ). The Red Hot Chili Peppers od początku przyjęli silną tożsamość artystyczną, która zapewni grupie sławę: występy sceniczne uważane za energiczne i marginalne, instrumentalny techniczny i wirtuozerski, a także głębokie teksty na tematy takie jak przyjaźń, miłość, seksualność i narkotyki. Muzyka Red Hot Chili Peppers charakteryzuje się mieszanką kilku gatunków muzycznych, takich jak funk rock , rock alternatywny , funk metal i rap rock . W 1983 roku kwartet podpisał pierwszy kontrakt z wytwórnią EMI Records . Jednak Hillel Slovak i Jack Irons są również zaangażowani w grupę What Is This? , i zostali odpowiednio zastąpieni przez Jacka Shermana i Cliffa Martineza w celu wydania pierwszego albumu The Red Hot Chili Peppers w 1984 roku.
Po rozwiązaniu What Is This?, grupa powróciła do swoich pierwotnych członków i nagrała Freaky Styley (1985), a następnie The Uplift Mofo Party Plan (1987). W 1988 Hillel Slovak zmarł z powodu przedawkowania heroiny . Jack Irons jest przygnębiony i opuszcza grupę. John Frusciante , wielki fan Red Hot Chili Peppers, zostaje zatrudniony na miejsce Słowaka, a Chad Smith jest nowym perkusistą. W 1989 roku grupa nagrała Mother's Milk , co przyniosło jej międzynarodowy rozgłos. W 1991 roku kwartet zmienił wytwórnię na Warner Bros Records i rozpoczął długą współpracę z producentem Rickiem Rubinem . Grupa osiągnęła konsekrację wydając album Blood Sugar Sex Magik i pięć singli, w tym Give It Away , Under the Bridge i Suck My Kiss, które zaprowadziły ich na sceny na całym świecie. Dalsza trasa jest naznaczona odejściem Johna Frusciante, który nie popiera tej nagłej i mrocznej sławy w narkomanii . Dave Navarro zastąpił go w 1995 roku, nagrywając jego jedyny album z grupą, One Hot Minute .
Po kilku latach opieki Frusciante powrócił do Red Hot Chili Peppers w 1999 roku , gdzie nagrał Californication . Album, na którym znalazły się single Scar Tissue i Californication , to kolejny międzynarodowy hit grupy. Po albumach By The Way (2002) i Stadium Arcadium (2006) oraz sukcesie ich tras koncertowych, John Frusciante ponownie opuścił grupę w 2009 roku, by poświęcić się swoim osobistym projektom. Zastępuje go jego przyjaciel, z którym pracował w grupie Ataxia , Josh Klinghoffer . Dwa lata później grupa wydała I'm With You , pierwszy album z Klinghofferem na gitarze, który wniósł do grupy nowe wpływy muzyczne, z włączeniem elementów muzyki elektronicznej . W 2016 roku, po blisko dwudziestu latach pracy z Rickiem Rubinem, Red Hot Chili Peppers zmienili producentów i wybrali Danger Mouse do nagrania albumu The Getaway . 15 grudnia 2019 r., RHCP ogłasza powrót Johna Frusciante w miejsce Josha Klinghoffera.
W 1983 roku w Los Angeles , A grupa przyjaciół z Fairfax High School składa się z Anthony Kiedis na wokalu , Hillel Slovak na gitarze „Flea” (prawdziwe nazwisko Michael Balzary ) na gitarze basowej i Jack Irons. Bateria jest zaproszony do występu w bar ze striptizem w Los Angeles . Mają piosenkę i zażyli LSD, kiedy zaczynali swój set. Widząc, że striptizerki wykradają ich z reflektorów , postanawiają wykonać zupełnie nagi bis, mając tylko skarpetkę na penisie . Osiągnięty sukces pozwala im odtworzyć doświadczenie i wywołać zbiorową histerię, która szybko rozprzestrzeni się po mieście. Zaalarmowana furią wokół grupy (pierwotnie nazwanej Tony Flow i Miraculously Majestic Masters of Mayhem), EMI Group zaproponowała im kontrakt. Jest to wtedy początek długiej serii nieszczęść, które będą uderzać w grupę przez wiele lat .
Rzeczywiście, przygotowując się do nagrania swojego pierwszego albumu , Hillel Slovak i Jack Irons postanawiają opuścić grupę, co uważają za żart, aby skoncentrować się na swojej drugiej grupie, What Is This? , który również dostał kontrakt. Zastępują ich Jack Sherman na gitarze i Cliff Martinez na perkusji . Alchemy ma, grupa wydała mylące album, wyprodukowany przez Andy Gill (idola grupy i gitarzysta z Gang of Four , z którymi pokłócił się regularnie). Płyta Red Hot Chili Peppers , która ukazała się w 1984 roku , to porażka, nie znajdziemy na płycie aury, jaką wypuszczały występy grupy na scenie. Kolejna trasa nie pomaga, Jack Sherman ma coraz większe napięcia z innymi członkami, co popycha go do opuszczenia Red Hot Chili Peppers. Hillel Slovak postanawia opuścić What Is This? wrócić do grona przyjaciół na początku 1985 roku .
Wtedy to George Clinton , ojcem chrzestnym funk , twórcy, lidera i wokalisty z Parliament Funkadelic , przejął produkcję do uwolnienia ich drugiego albumu Freaky Styley . Album jest lepszy, ale wciąż nie ma sukcesu. Krytycy, zaniepokojeni faktem, że grupa białych potrafi robić rap i funk , nękają grupę; tylko tytułowy Hollywood (Afryka) ma przyzwoity sukces w Europie , dzięki wydaniu na singlu , ale nie odnosi takiego samego sukcesu w Stanach Zjednoczonych . Z kolei Cliff Martinez postanawia opuścić grupę w połowie 1986 roku i w ten sposób zwraca swoje miejsce pierwotnemu członkowi Jackowi Ironsowi . Aktorstwo jest przez Chuck Biscuits , perkusista z Hardcore Punk , byłego członka DOA , Circle Jerks i Black Flag .
W 1986 roku powrót Jacka Ironsa dał grupie oryginalną alchemię, a Red Hot Chili Peppers wydali w 1987 roku album The Uplift Mofo Party Plan , wyprodukowany przez Michaela Beinhorna. Ten album, który pozostaje jedyną osobą nagraną przez pierwotnych czterech członków grupy, jest pierwszym, który zadebiutuje na Billboard Top 200, w 148 -tego miejsca. O grupie zaczęło się naprawdę głośno, a piosenki Fight Like a Brave czy Behind the Sun nieśmiało zaczęły pojawiać się w radiu.
Znajdujemy na tym albumie utwór niepodobny do żadnego innego, Special Secret Song Inside, który początkowo nosił tytuł Party On Your Pussy , ale sprzeciwiła się temu amerykańska cenzura , uznając tytuł za sprzeczny z dobrymi obyczajami. Utwór pozostaje na albumie, ale bez tytułu i tekstu w libretto. Dzięki temu incydencie, The Uplift Mofo Party Plan przejdzie do historii jako pierwsza płyta ze słynnymi wyraźnymi tekstami Parental Advisory (bardzo dyskretny, na odwrocie płyty ).
Problemy narkotykowe w grupie, obecne przez całą dekadę, nasilają się i wychodzą na światło dzienne podczas trasy koncertowej następującej po tym trzecim albumie . Rzeczywiście, pod wpływem narkotyków Hillel radzi sobie słabo. Pozostali członkowie decydują się jednak tego nie wykluczać, a kiedy grupa zaczyna się wmaj 1988jego pierwsza trasa po Europie, wszystko wydaje się wracać do normy, a słowacki został oczyszczony z toksyn. 25 czerwca 1988Wkrótce po powrocie czterech Kalifornijczyków do Stanów Zjednoczonych Hillel Slovak został znaleziony martwy w swoim mieszkaniu po przedawkowaniu heroiny. Zdezorientowany śmiercią przyjaciela Jack Irons opuszcza grupę.
Mimo wszystko Anthony i Flea postanawiają kontynuować przygodę i tymczasowo zatrudnić Duane „Blackbyrd” McKnight jako gitarzystę i DH Peligro na perkusji. Po tej krótkiej przerwie zatrudniają dwóch nowych muzyków, tworząc najsłynniejszy skład . Na gitarze, 18-letni fan o imieniu John Frusciante zwyciężył dzień, który zachwycił ich swoją grą i którego udało im się zatrudnić właśnie podczas przesłuchania do ich przyjaciół Thelonious Monster, którzy mieli go podpisać. John Frusciante przywołuje również testy, które przeszedłby, aby dołączyć do grupy Franka Zappy (John Frusciante, również gra na gitarze shred ). Po stronie perkusji grupa zatrudnia Chada Smitha , ostatniego kandydata na przesłuchanie organizowane przez Red Hot.
Nowa grupa weszła następnie do studia, aby nagrać Mother's Milk , wydane w 1989 roku . Album to prawdziwy sukces. To pierwsza złota płyta grupy, w szczególności dzięki przebojom Higher Ground czy Knock Me Down . W ten sposób Red Hot Chili Peppers trafiają na eksport do Europy. Mieszanka funku, rapu, metalu i jazzu, z której składa się ten album poświęcony pamięci Hillela Slovaka sprawia, że są one znane szerokiej publiczności. Potem następuje dziewięciomiesięczna trasa po Stanach Zjednoczonych i Europie.
Chociaż Mother's Milk jest kamieniem milowym w ich karierze, Red Hot Chili Peppers rzadko wykonują na scenie utwory z tego albumu. Wydaje się, że grupa jest niezadowolona z ich produkcji. John Frusciante rozwinie ten temat, wyrzucając producentowi, że „ukierunkował swoją grę na gitarze w kierunku metalowego brzmienia, które absolutnie nie było jego” .
Dwóch założycieli Fishbone , Angelo Moore i Norwood Fisher, od dawna będących pod wpływem Red Hot Chili Peppers, wystąpili w chórkach na albumie The Uplift Mofo Party Plan ; część utworu Fishbone, Bonin 'In The Boneyard , słychać w połowie utworu Good Time Boys i Fish, oryginalny perkusista Fishbone, gra na perkusji w utworze Taste The Pain.
W 1990 roku grupa opuściła EMI dla Warner Bros. Nagrania, na których wspólnie z nowym producentem Rickiem Rubinem (z którym będą pracować przez 25 lat, dopóki nie będę z Tobą ) przygotowywali swoje nowe dzieło Blood Sugar Sex Magik . Album, który wiele zawdzięcza talentowi Johna Frusciante, ukazał się w 1991 roku i odniósł światowy sukces, dzięki czemu Red Hot Chili Peppers z rangi grupy kultowej stał się największym w tej chwili dzięki utworom takim jak Give It Away (ich pierwsza piosenka rankingu n o 1) albo Under the Bridge .
Rosnący sukces alternatywnego rocka na antenie, któremu towarzyszy zwiększone wsparcie ze strony ich wytwórni, pozwala kalifornijskiej grupie sprzedać dwanaście milionów kopii albumu na całym świecie. W 2003 roku brytyjski magazyn muzyczny Rolling Stone ranga 310 th wśród 500 najlepszych albumów wszech czasów wg magazynu Rolling Stone .
Grupa jest na topie i koncertuje z początkowymi częściami, takimi jak Nirvana , Pearl Jam czy Smashing Pumpkins . Sukces ma swoje wady: status supergwiazdy jest trudny do zniesienia dla Johna Frusciante, który następnie przechodzi kryzys egzystencjalny. Skutkuje to degradacją jego relacji z innymi członkami grupy, dopóki nie zdecyduje, wmaj 1992, aby zostawić ich na trasie w Tokio. Wkrótce po swoim odejściu John wpadł w narkotyki. Jego uzależnienie od heroiny i kokainy osiągnęło niemal tragiczny punkt w 1997 roku.
Pierwszą trudnością po odejściu Johna jest znalezienie dla niego zastępcy. Aby zapewnić sobie randki w Australii w następnym tygodniu, pozostali członkowie zatrudniają Zandera Schloss, ale po czterech dniach intensywnych prób wolą odwołać te daty „zamiast prezentować letnią wersję [sobie]” . Arik Marshall został następnie powołany do występu z Red Hot na festiwalu Lollapalooza w 1992 roku, a następnie w 1993 roku zaprosili Jessego Tobiasa . Dopiero z Davem Navarro , obecnie gitarzystą Jane's Addiction , znaleźli stabilnego zastępcę.
Następnie grupa nagrała One Hot Minute , który ukazał się w 1995 roku, jedyny album, na którym grał Dave Navarro . Ten nowy gitarzysta nadaje nowy wymiar punkowo-funkowemu stylowi grupy. Wielu dziennikarzy krytykuje brak chemii między Navarro a innymi członkami grupy, jak to miało miejsce w czasach Johna Frusciante.
One Hot Minute zaskakuje ciemnością. Znajdujemy mieszankę różnych gatunków, ale riffy gitarowe są nieco bardziej brutalne, a One Hot Minute jest uważane przez niektórych jako album hardrockowy. Piosenki należą do najdłużej nagranych w historii grupy (z Sir Psycho Sexy z albumu Blood Sugar ).
Pomimo krytyki album uwiódł opinię publiczną. Sześć milionów egzemplarzy sprzedaje się na całym świecie, w tym dwa miliony w Stanach Zjednoczonych. Niektóre single trafiają na szczyty list przebojów, np. My Friends czy Airplane . Love Rollercoaster , cover zespołu Ohio Players do ścieżki dźwiękowej Beavisa i Butt-Heada sprawiają , że Ameryka , która nie pojawia się na płycie, również zna pewien sukces. Album uznawany jest przez Philippe Maneuvera , dziennikarza Rock & Folk , za jeden ze 101 albumów, które zmieniły świat.
Nastrój w grupie wciąż się pogarsza, a problemy Kiedisa i Navarro z narkotykami mocno obciążają grupę. Pod koniec 1997 roku Dave Navarro i Flea wystąpili razem na nowo zreformowanej trasie Jane's Addiction , podczas gdy kreacja muzyczna zatrzymała się wraz z Red Hot Chili Peppers. Po czterech latach współpracy z Red Hot, Navarro opuścił ich na początku 1998 roku, by poświęcić się własnym projektom muzycznym.
Pozostali członkowie grupy uważają teraz One Hot Minute za wyjątek w swojej karierze. Po odejściu Navarro Red Hots przestają grać piosenki, które nie pasują do stylu Johna Frusciante, co zasmuca wielu fanów. Gitarzysta twierdzi nawet, że nigdy nie słyszał albumu, przynajmniej nie w całości. Grupa zapewnia, że rozdzieli się po trasie promocyjnej tego albumu. Jednak w swojej autobiografii Scar Tissue Anthony Kiedis wspomina, że w 1997 roku grupa „zacznie pisać nowy album” z Davem Navarro.
W 1997 roku dwaj założyciele Red Hot, Flea i Anthony Kiedis, dowiedzieli się, że John Frusciante, ich były gitarzysta, jest zrujnowany i bezdomny, i że chce przestać brać narkotyki. Pchła przekonuje Anthony'ego (z którym John pokłócił się opuszczając grupę), by zabrał go z powrotem do grupy. Po kuracji detoksykacyjnej i dwóch solowych albumach został zrewitalizowany i ponownie zmotywowany, po czym wrócił do studia ze swoimi byłymi towarzyszami, by w 1999 roku wydać nowe dzieło, Californication , wciąż produkowane przez Ricka Rubina. Uznany album oznacza powrót dużej grupy, która teraz obraca się wokół funkowej wrażliwości Johna Frusciante. Popowa orientacja tego albumu daje początek wielu przebojom, takim jak Californication , Scar Tissue czy Otherside . Californication jest ich najlepiej sprzedającym się albumem, który w 2004 roku miał 16 milionów egzemplarzy na całym świecie. W ciągu następnych dwóch lat udają się na koncerty i dają z tej okazji swoje największe koncerty, takie jak ten na Placu Czerwonym w Moskwie , gdzie występują. przed 200 000 osób. Dają też koncert na Woodstock III , gdzie Flea występuje zupełnie nago. W 2001 roku wydali swoje pierwsze koncertowe DVD Off the Map .
Z powrotem w studio w Listopad 2001, Red Hot powrócił w 2002 roku z By the Way , bardzo melodyjnym albumem, w którym funk znika, by ustąpić miejsca bardzo popowym piosenkom. Płyta dobrze się sprzedaje i są hity By the Way , Can't Stop , The Zephyr Song , a także kończąca album Venice Queen .
Następnie muzycy wyruszyli w dwuletnią trasę koncertową, podczas której wydali swoje drugie koncertowe DVD, Live at Slane Castle w 2003 roku i nagrali nowe piosenki do swoich przebojów , Greatest Hits . W 2004 roku wydali swój pierwszy koncertowy album Live in Hyde Park , nagrany w tym samym roku podczas występów w Hyde Parku w Londynie . Trzy koncerty (19, 20 i25 czerwca) ustanowili nowy rekord świata w historii muzyki: przynieśli siedemnaście milionów dolarów i przyciągnęli 258 000 widzów . EMI następnie postanawia wznowić swoje pierwsze cztery albumy w zremasterowanej wersji z bonusami (lives, dema, rare).
6 października 2004, Anthony Kiedis wydaje swoją autobiografię, Scar Tissue , w której opowiada o swoich przyjaciołach, miłościach, walce z narkotykami, swojej pasji do muzyki. Książka zawiera również teksty niektórych piosenek, a także historię każdej z nich.
Grupa wychodzi w maj 2006Stadium Arcadium , prawdziwy powrót grupy do domu i mieszanka gatunku z utworami funkowymi i innymi bardziej melodyjnymi. Wciąż produkowany przez Ricka Rubina, premiera albumu trafiła do Dani California, a także zawiera Snow (Hey Oh) i Tell Me Baby . Dani California jest przedmiotem kontrowersji: Dan Gaffney, amerykański prezenter radiowy, twierdzi, że tytuł ten jest plagiatem piosenki Toma Petty'ego wydanej w 1993 roku i zatytułowanej Mary Jane's Last Dance . Jednak Tom Petty odmawia pozwania Red Hots, nie wierząc w celowy plagiat. Riff jest również bardzo podobny do utworu Metalliki z 1983 roku, The Four Horsemen .
Album jest trzecim z serii albumów nagranych kolejno w tej samej formacji, pierwszym podwójnym albumem i przede wszystkim najbardziej bogatym. Rzeczywiście, napisano trzydzieści osiem piosenek, z których tylko dwadzieścia osiem zostało zachowanych na podwójnym albumie. Są one również napisane przez Anthony Kiedis , którzy dzięki swojej autobiografii, ma, według gitarzysta John Frusciante , „uwolnionych przestrzeń w głowie: po wydaniu książki, pisał słowa trzydzieści - osiem utworów.! Niesamowite z jego strony! " " Spotkaliśmy się i naszą pierwszą pracą pisemną było nagranie krótkiej płyty. Trzy miesiące później mieliśmy trzydzieści osiem piosenek, które miały znaczenie i materiał do nagrania – mówi wokalista. W wywiadzie zapytany, co zamierzają zrobić z przepełnionym utworem, John odpowiada: „Zapłacimy im pogrzeb wojskowy”. Nie całkiem. Postaramy się [...] wydobyć je wszelkimi sposobami. Myślę, że są tak samo dobrzy jak inni. » W połowie skończone, ponieważ niektóre z tych piosenek zostały wydane jako single .
Wraz z wydaniem Stadium Arcadium , Warner Music oferuje fanom możliwość zakupu nowych wersji poprzednich czterech albumów z dwoma lub trzema niepublikowanymi utworami na album (strony B).
Szacuje się, że grupa sprzedała 69 600 000 albumów od początku swojej kariery.
Po serii koncertów w 2007 roku grupa postanowiła zrobić sobie przynajmniej roczną przerwę. Członkowie wykonują następnie różne działania: John Frusciante poświęca się pisaniu swojego ostatniego albumu, The Empyrean , wydanego wstyczeń 2009, Flea aktywnie angażuje się w swoją szkołę muzyczną, kilka muzycznych kolaboracji, m.in. z Thomem Yorke'em i pozostawia swój własny ślad bas Fleabass (w) . W końcu Chad Smith założył supergrupę Chickenfoot z Michaelem Anthonym , Sammym Hagarem (obaj ex- Van Halen ) i Joe Satriani oraz założył inną grupę o nazwie Chad Smith's Bombastic Meatbats, z którą wydał swój pierwszy album. Ze swojej strony Anthony Kiedis uczestniczy w tworzeniu serialu telewizyjnego o dzieciństwie spędzonym w Los Angeles zatytułowanego Spider And Son .
Chociaż przerwa trwa nieco ponad dwa lata, Chad Smith i Anthony Kiedis ogłaszają, że grupa skończyła na 12 października 2009rozpocząć proces tworzenia i pisania nowych piosenek. „To moja ulubiona część: proces tworzenia. To najfajniejsza część tworzenia muzyki i grania w zespole ”- powiedział przy okazji Chad Smith. Perkusista, który jest najbardziej gadatliwym zespołem o kolejnym albumie, zapowiada, że może zostać wydany przed końcem 2010 roku. Flea dał mu jako źródło inspiracji płytę z elektronicznymi rytmami. Zapytany o rewolucję elektroniczną, którą grupa miałaby przeprowadzić, Chad Smith odpowiedział: „Nigdy nie wiadomo. Niektóre z naszych nowych piosenek zawierają fortepian...”
16 grudnia 2009, John Frusciante kładzie kres plotka ogłaszając oficjalnie na swoim blogu jego oddzielenie od grupy, postanowił „więcej niż rok” przed publikacją. Wyjaśnia przy tej okazji, że jego muzyczne zainteresowania skłaniają go do obrania innego kierunku. W ciągu dwunastu lat John zmienił się jako człowiek i jako artysta do tego stopnia, że kontynuowanie przygody z Red Hot jest wbrew jego naturze. „Dla mnie sztuka nigdy nie była czymś w rodzaju poczucia obowiązku” , mówi . W obliczu tej wiadomości pozostali członkowie byli bardzo wyrozumiali, wyjaśnia były gitarzysta. Nowy gitarzysta grupy, Josh Klinghoffer , jest bliskim przyjacielem Johna Frusciante, z którym nagrał elektroniczny album A Sphere in the Heart of Silence .
6 czerwca 2011, po pięciu latach bez wydawania albumu, perkusista Chad Smith ogłosił na swoim koncie na Twitterze wydanie na29 sierpniaz nowego dzieła Red Hot Chili Peppers, zatytułowanego Jestem z Tobą . Singiel The Adventures of Rain Dance Maggie jest na antenie od tego czasu18 lipca. Album składa się z czternastu utworów i oznacza przybycie Josha Klinghoffera jako nowego gitarzysty zespołu. Z tej okazji specjalny koncert podano w Kolonii na30 sierpniai retransmitowane niemal natychmiast, w ponad trzydziestu francuskich kinach, ale także w innych krajach, takich jak Stany Zjednoczone , Rumunia , Chile czy Wielka Brytania . Grupa proponuje wiele dat, zwłaszcza Chad Smith, który od zakończenia trasy nadal przekazuje wiadomości. Swoje pierwsze koncerty w Japonii rozpoczynają na Summer Sonic Festival 7 i8 sierpniaw Tokio i Osace ; potem na festiwalu Rock in Rio w dniu24 września. Inne koncerty odbywają się w Peru i Kolumbii . Daty promocyjnej europejskiej trasy koncertowej nowego albumu mijają we Francji , w Palais omnisports de Paris-Bercy 18. i19 października, trzy lata po ostatnim koncercie w kraju. Na pierwszą francuską randkę sprzedano 16 000 biletów w ciągu pięciu minut. Tylko AC/DC poradziły sobie lepiej. W ramach promocji swojego albumu Red Hot Chili Peppers dają mini zapowiedź swojego koncertu na planie Grand Journal of Canal + na (1 st wrzesień 2011). Decydują się uczynić inny termin we Francji, tym razem na Stade de France ,30 czerwca 2012 r..
Klip z pierwszego singla The Adventures of Rain Dance Maggie wydanego na17 sierpnia. Słuchanie online albumu zostało wydane na platformie iTunes w dniu22 sierpnia 2011. Promocję albumu kontynuował drugi singiel Monarchy of Roses , który ukazał się tylko w Stanach Zjednoczonych. W Europie Look Around jest dostępny tylko do pobrania, podobnie jak Czy dałem ci znać dla Brazylii. Trzeci oficjalny singiel nazywa się Brendan's Death Song .
31 grudnia 2011, grupa zostaje wynajęta przez Romana Abramowicza za pięć milionów funtów do występu w jego sylwestra w jego posiadłości na wyspie Saint-Barthélemy na Karaibach . Spektakl obejmuje specjalny występ Toots Hibbert z Toots and the Maytals, w którym wspólnie wykonują występ Louie Louie .
W kwiecień 2012Red Hot Chili Peppers są wprowadzani do Rock and Roll Hall of Fame iz tej okazji wydali album z coverami piosenek Davida Bowiego , The Ramones , The Stooges , Dion and the Belmonts , Beach Boys i Neila Younga . Nagrania pochodzą ze starych sesji studyjnych, albo na żywo jak w przypadku I Get Around i Everybody Knows This Is Nowhere . Wieczorne uroczystości, grają swoje reflektory piosenki By The Way , Give It Away i wznowienie Higher Ground przez Stevie Wonder . Klinghoffer staje się również najmłodszym artystą, który został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame, w wieku trzydziestu dwóch lat, bijąc rekord dla Stevie Wondera, który został wprowadzony w wieku trzydziestu ośmiu lat. Do tego ostatniego utworu RHCP zaprasza Slasha (gitarzystę Guns N 'Roses , również wprowadzonego tego wieczoru), Billie Joe Armstronga (wokalistę i gitarzystę Green Day ), Rona Wooda (gitarzystę Rolling Stones ) do wejścia na scenę oraz George Clinton (wokalista Parliament i Funkadelic oraz producent albumu Freaky Styley ).
Już po półtora roku 29 listopada 2013 r.wydany I'm Beside You , podwójny winyl złożony z utworów z sesji nagraniowej I'm With You pomiędzywrzesień 2010 i marzec 2011. Osobliwością LP jest to, że część listy utworów jest tworzona przez zespół za pośrednictwem Internetu. I'm Beside You jest wydawane tylko na podwójnym winylu i w wersji cyfrowej.
2 maja 2016zespół zapowiada nowy singiel Dark Necessities , który ukaże się w dniu5 maja 2016 r.. W tym dniu grupa ogłasza premierę zaplanowaną na17 czerwca 2016z jego jedenastego albumu The Getaway oraz26 majawydał tytułowy singiel z albumu. Producentem albumu jest Danger Mouse . Okładka albumu to oryginalny obraz Kevina Petersona.
Josh Klinghoffer , pod pseudonimem Pluralone, rozpoczął karierę solową w dniu22 listopada 2019 r.wraz z wydaniem To Be One With You .
15 grudnia 2019 r., prawie dziesięć lat po ogłoszeniu jego odejścia, Red Hot Chili Peppers ogłasza powrót Johna Frusciante w miejsce Josha Klinghoffera poprzez post udostępniony na kontach grupy na Instagramie, Flea, a następnie Chad Smith .
Josh Klinghoffer zagrał 372 koncerty jako główny gitarzysta Red Hot Chili Peppers, jego ostatnim koncertem przed dużą publicznością był festiwal Rock in Rio na3 października 2019 r..
The Red Hot są znani głównie z czterech rzeczy: potężnej ( slap bass ) i zadziornej gry Michaela Balzary'ego , pseudonim „ Flea ” na basie, rytmicznej precyzji, bardzo szczególnego stylu kompozycji oraz stylu ubioru. oryginalny (w języku angielskim mówimy o szantach , skróceniu spodenek i spodni ).
Styl Flea na basie jest częścią tradycji fusion , mocno zapożyczając się od takich muzyków jak Bootsy Collins z Parliament-Funkadelic , John Paul Jones z Led Zeppelin czy Darryl Jenifer z Bad Brains . Flea jest uważany za jednego z najwybitniejszych basistów na scenie rockowej, z ogromną różnorodnością techniczną i niezwykłym wyczuciem. Rolling Stone Magazine zajmuje mu 2 nd najlepszego basistę wszechczasów, tuż za John Entwistle , basista The Who . Instrument ten, często spychany do roli akompaniamentu, zajmuje bardzo ważne miejsce w kompozycji utworów zespołu. Wiele kompozycji Red Hot Chili Peppers koncentruje się na basie, szczególnie aż do albumu Mother's Milk , z którego spektakularne występy Flea są wykorzystywane oszczędniej. Basowe granie pozostaje jednak filarem brzmienia Red Hot Chili Peppers (jak w By The Way , zaczerpniętym z albumu o tej samej nazwie, czy Coffee Shop , zaczerpniętym z One Hot Minute ). Flea jest również częścią grupy Thoma Yorke'a , Atoms For Peace w ramach trasy koncertowej 2009, w której bas brzmi bardzo szczególna gra.
Gra na gitarze, chociaż bardzo ewoluowała w historii grupy (która widziała pięciu gitarzystów odnoszących sukcesy na swoich dziesięciu albumach: Jack Sherman , Hillel Slovak , Dave Navarro , John Frusciante i Josh Klinghoffer ), zapożycza z „ogólnie dużo w stylu Jimiego Hendrixa , z często nasyconym dźwiękiem. Na tym jednak podobieństwa się kończą: gdyby Jack Sherman , który na debiutanckim albumie zespołu grał jedynie jako zastępca Hillela Slovaka , starał się jak najbardziej zbliżyć do stylu Hendrixa, bardzo inspirowanego bluesem i funkiem (poza tym, że był oryginalny gitarzysta, Hillel Slovak skomponował prawie wszystkie utwory na albumie), instrumentaliści, którzy po jego śmierci przez przedawkowanie narzucili sobie nawzajem swój styl: John Frusciante , uważany przez wielu za „gitarzystę Red” Hot Chili Peppers wniósł więcej melodii i głębi, a Dave Navarro zbliżył styl do progresywnego rocka i heavy metalu . John Frusciante tworzy tekstury jak kilku gitarzystów nowej fali, za których się podaje, w tym John McGeoch z Siouxsie and the Banshees , Johnny Marr z The Smiths i Bernard Sumner z Joy Division .
Pierwszy perkusista grupy, Jack Irons , został zastąpiony na dwóch pierwszych albumach przez Cliffa Martineza . Stanowisko to piastuje od końca lat 80. Chad Smith . Podczas przesłuchania zaskoczył grupę swoją bardzo energiczną grą. Po wydaniu Blood Sugar Sex Magik został nawet uznany za jednego z najlepszych perkusistów rockowych swoich czasów, podobnie jak John Bonham z grupy Led Zeppelin .
Wreszcie Anthony Kiedis jest, dzięki ogromnej różnorodności stylów, do których podchodzi, wokalistą odrębnym w świecie rocka. Wokalne partie Red Hot Chili Peppers są rzeczywiście równie często rapowane, co śpiewane, a nawet mówione (charakterystyczny styl albumu Blood Sugar Sex Magik ). Anthony Kiedis potrafi interpretować rapowe piosenki w bardzo oryginalny sposób, kierując się melodią, a nie rytmem, jak to zwykle bywa w rapie. Bardzo krytykowana na początku grupy była jakość i różnorodność jej śpiewu, w powszechnej opinii , nieco ulepszone z albumu Freaky Styley . Opinie fanów zespołu na temat jego śpiewu pozostają jednak bardzo niejednorodne, a jego występy sceniczne rzadko są jednomyślne .
Znaczna część reputacji zespołu we wczesnych latach pochodzi z bycia jednym z pierwszych, który połączył punk , funk i rap, jak białe grupy hip-hopowe, takie jak Beastie Boys . W ten sposób grupa skupiła wokół swojej muzyki publiczność czarno-białą. Pomógł także poszerzyć publiczność rapu o białą publiczność. Wreszcie, z Faith No More , Rage Against the Machine czy Fishbone , którzy dzielą dużą część swoich wpływów, Red Hot Chili Peppers są uważane za jedną z grup, które uruchomione na fuzję ruch , który później wpływem nu metal. , A gatunek muzyczny, który pojawił się pod koniec lat 90.
W czwartej części Bizarre Adventure JoJo , Diamond is Unbreakable , stanowisko jednego ze złoczyńców, Akiry Otoishi, nazywane jest w odniesieniu do grupy „Red Hot Chili Pepper”. Jednak ze względu na prawa autorskie , anime i gry wideo skrócą go do „Chili Pepper”.
Pisanka odnosząc się do grupy i Under the Bridge , można znaleźć w DLC Krew i wino grze komputerowej Wiedźmin 3: Dziki Hunt : czerwony pieprz znajduje się pod mostem w świecie baśni.
„The Red Hot Chili Peppers ogłaszają, że rozstajemy się z naszym gitarzystą z ostatnich dziesięciu lat, Joshem Klinghofferem. Josh to piękny muzyk, którego szanujemy i kochamy. Jesteśmy mu ogromnie wdzięczni za czas, który z nim spędziliśmy i za niezliczone dary, którymi się z nami podzielił.
Z wielkim entuzjazmem i radością informujemy również, że do naszego grona dołącza John Frusciante.
Dziękuję Ci. "