Raoul II z Tosny

Raoul II z Tosny Tytuł szlachecki
Pan Tosny ( d )
1040-1102
Poprzednik Roger I z Tosnego
Następca Raoul III z Tosny
Biografia
Narodziny Przed 1038
Śmierć 1102
Czynność Wojskowy
Tata Roger I z Tosnego
Matka Godehilda ( d )
Rodzeństwo Robert de Stafford ( en )
Guillaume d'Évreux
Agnès d'Évreux
Małżonka Isabelle de Montfort Mont
Dzieci Roger II autorstwa Tosny'ego ( d )
Godeheut autorstwa Toeni ( d )
Godehilde de Tosny ( d )
Raoul III autorstwa
Tosny'ego Roger de Toeni ( d )

Raoul II de Tosny lub Raoul II de Conches , urodzony przed 1038 i zmarł w 1102, członek rodziny Tosny , jest jednym z wielkich anglo-normańskich baronów panowania Wilhelma Zdobywcy , brał udział w podboju Normanów Anglia .

Standardowy okaziciel księcia Normandii

W 1040 r., kiedy jego ojciec Roger I st i dwaj bracia giną w walce, Raoul prawdopodobnie nadal jest niepełnoletni. Jego matka podpisała z nim akty do 1050 roku. Musi więc być trochę młodszy od księcia Wilhelma Bastarda .

W 1054 r. Normandię najechały dwie armie francusko-angewskie. Jeden z nich zostaje pokonany w bitwie pod Mortemer . William the Bastard, zadowolony z tej wiadomości, poleca swojemu chorążemu Raoulowi II de Tosny, aby ogłosił to wydarzenie drugiej armii wroga. Na szczycie wzgórza książęcy herold ogłasza klęskę Mortemer armii francusko-agewińskiej. W niniejszym ogłoszeniu, dwóch liderów wyprawy Henry I st Francji i Geoffrey II Andegaweńskiego zawrócić.

Około 1061 książę Guillaume wygnał Raoula, a także innych baronów, takich jak Arnaud d'Échauffour i Hugues de Grandmesnil . Według Orderic Vital wydaje się, że decyzja książęca była motywowana niepokojami, jakie ci lordowie wywołali u ich sąsiadów. Wpływowa na dworze para Roger II de Montgommery i Mabile de Bellême zachęciłaby księcia do wygnania niektórych buntowników. Zostały jednak odwołane wkrótce potem, około 1063, w oczekiwaniu na kampanię przeciwko Maine .

Raoul II i Anglia

Chociaż był jednym z pierwszych baronów Normandii, Raoul II nie dostarczał statków do podboju Anglii . Kolejny paradoks, jeśli bierze udział w bitwie pod Hastings , jest mało wynagradzany za swoją służbę przez księcia. Rzeczywiście, otrzymuje skromne majątki po drugiej stronie kanału La Manche, w sześciu różnych hrabstwach ( Berkshire , Hertfordshire , Herefordshire , Gloucestershire , Worcestershire i Norfolk ). Historyk Judith A. Green dowodzi nawet, że jest najrzadziej obdarzony głównymi doradcami Wilhelma Zdobywcy.

Moc Tosny siedzi w Anglii w Flamstead. Guillaume FitzOsbern , szwagier Raoula, powierzył mu nowy zamek Clifford (Herefordshire) . Z pewnością liczy na militarne doświadczenie Lorda Tosny w obronie tego odcinka granicy anglo-walijskiej.

Dzięki nowej fortunie, Raoul de Tosny dokonał kilku darowizn na rzecz rodzinnego opactwa Conches w Normandii, ale poprzez przyznanie własności angielskiej, a nie normańskiej.

Kłótnie z normańskimi sąsiadami

Musset zauważa, że ​​Raoul przez całe życie  prowadził wojnę ze wszystkimi swoimi wybitnymi sąsiadami bez wyjątku i bez żadnych realnych korzyści. Jest to dość dobry przykład bezpłodnych agitacji, w których większość sił arystokracji normańskiej zostanie teraz utracona  ”. Ta agitacja ukazuje się dobrze pod koniec panowania Wilhelma Zdobywcy, a zwłaszcza po jego śmierci.

W 1078 Raoul poparł Roberta Courteheuse w jego buncie przeciwko ojcu Guillaume'owi Zdobywcy. Razem uciekają z Normandii . W szczególności zajęte zostają ziemie Raoula, Conchów i Tosny'ego . Pojednanie księcia-króla i jego syna z pewnością pozwoli Raoulowi odzyskać swoje włości.

W 1087 zmarł Wilhelm Zdobywca. Podobnie jak inni baronowie, Raoul de Tosny skorzystał z okazji, aby zbudować kilka zamków i dać upust swoim wojowniczym skłonnościom. W 1090, pod naciskiem żony Isabelle de Montfort , baron wyruszył na wojnę ze swoim sąsiadem i przyrodnim bratem Guillaume , hrabią Évreux . Kilkakrotnie, przez trzy lata, teren Konch był dewastowany. Wreszcie pokój zostaje zawarty po schwytaniu przez Raoula bratanka hrabiego Évreux, Guillaume de Breteuil . Lepszy niż pokój jest sojusz od 1100 roku, dwaj dawni wrogowie wspólnie plądrują terytorium Beaumont-le-Roger, aby zaszkodzić swojemu sąsiadowi, Robertowi I st Meulanowi .

W konflikcie między synami Wilhelma Zdobywcy po 1087 r. Raoul po raz pierwszy stanął po stronie najstarszego, Roberta Courteheuse , księcia Normandii . Razem wyruszyli, by ukarać Rogera II de Montgommery w 1088. Ale kiedy około 1090 Raoul zmagał się z hrabią Évreux , Guillaume , Robert Courteheuse nie interweniował. Rozczarowany Lord of Conches wzywa następnie o pomoc króla Anglii Wilhelma Roux , który odpowiada na jego wezwanie, szczęśliwy ze znalezienia nowego sojusznika w księstwie.

W 1102 roku po długiej karierze zmarł Raoul II, a jego następcą został jego syn Raoul III .

Rodzina i potomkowie

Kobieta  : Elżbieta (lub Isabel ) de Montfort, córka Szymona I st . Montfort . Po tym małżeństwie Szymon daje swojemu zięciowi chatellenie w Nogent-le-Roi poza księstwem Normandii .

Dzieci  :

Uwagi i referencje

  1. Ralph po angielsku.
  2. Orderic Vital, Historia Normandii , tom II , wyd. Guizot, s.  75-76 .
  3. Judith A. Green podzieliła głównych doradców Wilhelma Zdobywcy na cztery klasy według wielkości ziem posiadanych w Anglii. Jako jedyny wchodzi Raoul II de Tosny: klasa D. Judith A. Green, The arystocracy of Norman England , Cambridge University Press, 2003, s.  28 .
  4. Z wyłączeniem oddziałów zabezpieczających z siedzibą w Stafford i Belvoir
  5. Lucien Musset "Geneza rządzącej klasy: the Tosny, wielki Norman baronów X e XII th  century" Sonderdruck aus Francia Forschungen zur Geschichte westeuropäischen , Monachium 1978, s.  59 .
  6. Musset, tamże. , s.  62 .
  7. Orderic Vital, Historia Normandii , tom III , wyd. Guizot, s.  302-307 .
  8. Orderic Vital, Historia Normandii , Tom IV , wyd. Guizot, s.  102 .
  9. A. Rhein, zwierzchnictwo Montfort-en-Iveline od jego powstania do połączenia z Księstwem Bretanii , Wersal, Aubert, s.  32-33 .
  10. Peter Bauduin, Pierwszy Normandia, X th  -  XI th  century , Caen University Press, 2002, str.  336 .

Źródło

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły