Orkiestra Kolumnowa | |
Kolumna prowadząca (1905), litografia Hectora Dumasa . | |
miasto zamieszkania | Paryż |
---|---|
Miejsca działalności | Salle Pleyel , Salle Gaveau , Maison de Radio France , Opéra Garnier , Opéra Bastille , Salle Wagram |
Lata działalności | Od 1873 roku |
Rodzaj treningu | Orkiestra symfoniczna |
Uprzejmy |
Muzyka symfoniczna , opera , balet |
Styl |
Okresy klasyczne do współczesnych |
Kierunek | Pusty |
Założyciel | Kolumna Edwarda |
kreacja |
9 listopada 1873 Założenie „Stowarzyszenia Artystycznego Concerts du Châtelet” |
Struktura przywiązania | Stowarzyszenie Artystyczne Koncert Kolumnowy |
Status | Spółdzielcza firma produkcyjna |
Efektywny | 82 muzyków |
Współpraca | Chór orkiestry Colonne, |
Stronie internetowej | orchestrecolonne.fr |
Colonne orkiestra jest francuska orkiestra symfoniczna .
Założona w 1873 roku przez Édouarda Colonne pod nazwą Stowarzyszenie Artystyczne Koncertów Colonne, jest jedną z najstarszych paryskich orkiestr stowarzyszonych, które nadal działają z Concerts Pasdeloup (1861) i Concerts Lamoureux (1881).
Orkiestra jest ściśle związana z karierą jej założyciela, skrzypka i dyrygenta Édouarda Colonne . Wtedy jako pierwszy skrzypek w orkiestrze Opéra de Paris , został zauważony przez wydawcę muzycznego Georgesa Hartmanna , który natychmiast zatrudnił go na czele „Concert National”, którą założył w marcu 1873 roku w Théâtre de l 'Odéon z postawiony sobie za cel przybliżenie szerokiej publiczności współczesnych kompozytorów francuskich. Pierwszy sezon był triumfalnym sukcesem i oznaczał odrodzenie we Francji muzyki symfonicznej . Jednak pomimo tego niezaprzeczalnego sukcesu publicznego, katastrofalne wyniki finansowe zmusiły Hartmanna do poddania się.
Opierając się na swoim osobistym sukcesie, Édouard Colonne stworzył własną orkiestrę, Stowarzyszenie Artystyczne Koncertów Colonne, które od Listopad 1873, przeniósł się do Théâtre du Châtelet . The Concerts Colonne następnie służą z pasją współczesnej muzyce tamtych czasów: narzucają wielu francuskim muzykom ( Saint-Saëns , Massenet , Charpentier , Fauré , d'Indy , Debussy , Ravel , Widor , Dukas , Chabrier ), integrują się ze swoimi Wagner i W repertuarze Richarda Straussa odkryjesz na nowo zapomniane utwory, takie jak Potępienie Fausta , którego premiera odbyła się w 1846 roku w Opéra-Comique Hectora Berlioza .
Orkiestra, w skład której wchodził młody Pierre Monteux , zaprasza największych solistów tamtych czasów ( Sarasate , Pugno , Ysaÿe itp.) I jako jedna z pierwszych zwraca się do zagranicznych dyrygentów, takich jak Mottl czy Weingartner . Mahler , Czajkowski , Debussy, Grieg , Richard Strauss i Prokofiew przyjeżdżają tu dyrygować swoimi utworami. Dlatego Orchestre Colonne może być dumna z tego, że od samego początku witała najwybitniejszych dyrygentów. W 1910 roku Gabriel Pierné zastąpił Édouarda Colonne. Mobilizacja mężczyzn znacznie zmniejszając liczebność podczas I wojny światowej , orkiestra połączyła się z Concerts Lamoureux . ZGrudzień 1914 w Październik 1919, Gabriel Pierné i Camille Chevillard na przemian prowadzą to szkolenie. Po Gabrielu Pierné następują Paul Paray ( 1932 ), Charles Münch ( 1956 ), Pierre Dervaux ( 1958 ), wszyscy prezydenci-dyrygenci, którzy zapewniają zarówno kierownictwo muzyczne, jak i odpowiedzialność administracyjną. Marcel Landowski , a następnie Armin Jordan będzie kierował losami Stowarzyszenia Artystycznego Koncertów Colonne, nie dbając jednak o kierunek muzyczny. Od 2010 roku Orchestre Colonne zarządza Salle Colonne , salą w stylu art deco, działającą w zależności od okoliczności jako sala koncertowa, sala prób, studio nagrań lub elastyczna przestrzeń eventowa.
Podczas okupacji, Colonne był Żydem, koncerty zmieniły się w Concerts Pierné.
Jak co roku orkiestra Colonne bierze udział w sezonie baletowym Opery Paryskiej. W sezonie zimowym 2015-2016, muzycy towarzyszyć tancerze podczas występów z Léon Minkus' baletu Bajadera .
poniedziałek 16 listopadana 19 h 30 The Paris Opera otwiera swoje podwoje ponownie, po dwóch dniach zamknięcia dla publiczności w następstwie zamachów z 13 listopada 2015 roku , po walnym baletu. Stéphane Lissner , otoczony przez trupę i cały zespół operowy, wygłasza ważne przemówienie na scenie Opéra Bastille w hołdzie ofiarom ataków, przypominając, że „Nie ma lepszej odpowiedzi niż granie, granie i ponowne granie” , przed zaproszeniem publiczności do uszanowania minuty ciszy i wspólnego zaśpiewania Marsylianki w wykonaniu muzyków orkiestry Colonne.
Colonne Orchestra to spółdzielcza firma produkcyjna oficjalnie nazwana Stowarzyszeniem Kolumnowy Koncert Artystyczny . Tworzy go orkiestra składająca się z około stu profesjonalnych muzyków. Od 1982 roku stowarzyszenie ponownie prowadzi dobrowolny chór symfoniczny. Powstał Chór Kolumnowy, niezależny od Orkiestry Kolumnowejwrzesień 2015, stowarzyszenie skupiające około pięćdziesięciu chórzystów, amatorów na bardzo dobrym poziomie. Laurent Petitgirard wybrany początkowo w grudniu 2004 r., A następnie „jedyny francuski dyrygent i dyrektor muzyczny paryskiej orkiestry”, wybierany regularnie co trzy lata, kierował orkiestrą dokwiecień 2018. Orkiestrę poprowadzili ostatnio Sylvain Cambreling , Dennis Russell Davies , Michel Corboz , Kent Nagano , Mauricio Kagel , Lovro von Matačić , Armin Jordan , Günter Neuhold (en) , Edmon Colomer , Antonello Allemandi , Stéphane Denève , Alexandre Piquion , Marc Korovitch , Martin Lebel , Richard Wilberforce , Scott Sandermeier , Vahan Mardirossian , Laurent Brack , Laurent Goosaert .
Pan Edouard Colonne pozwala uciec pianissimo , rysunek Charlesa Léandre, który ukazał się w sekcji „Les Tempêtes Sonores - Les Concerts du Châtelet” recenzji Le Rire w 1890 roku.
Program koncertów kolumnowych do spektaklu Loïe Fuller pod dyrekcją Gabriela Pierné w 1914 roku.
Kolumna koncertowa (bez daty), André Devambez ( 1867 - 1944 ), olej na płótnie 72 × 55,3 cm , Musée d'Orsay (Paryż).