Księżycowy pałac | ||||||||
Autor | Paul Auster | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | Stany Zjednoczone | |||||||
Uprzejmy | Powieść | |||||||
Orginalna wersja | ||||||||
Język | amerykański angielski | |||||||
Tytuł | Księżycowy pałac | |||||||
Redaktor | Viking Press | |||||||
Miejsce publikacji | Stany Zjednoczone | |||||||
Data wydania | 1989 | |||||||
wersja francuska | ||||||||
Tłumacz | Wół Christine | |||||||
Redaktor | South Acts | |||||||
Data wydania | 1990 | |||||||
Chronologia | ||||||||
| ||||||||
Moon Palace (oryginalny tytuł: Moon Palace ) to powieść Paula Austera , opublikowana w 1989 roku .
Akcja powieści rozgrywa się na Manhattanie, a także na amerykańskim Środkowym Zachodzie i koncentruje się na życiu narratora Marco Stanleya Fogga i dwóch poprzednich pokoleń jego rodziny.
Marco Stanley Fogg, biedny student, wyposaża swoje mieszkanie w książki, które odziedziczył po swoim wuju Victorie, z którym dorastał. Aby żyć, musi sprzedawać książki. Ale kiedy ostatni zostaje sprzedany, traci mieszkanie i nie ma innego wyjścia, jak zamieszkać w Central Parku .
Następują długie tygodnie wędrówki po ogromnej i obojętnej nowojorskiej dżungli, gdzie narrator, przekonany, że musi zaakceptować swoje przeznaczenie, daje się ponieść wydarzeniom. To powolne zejście do piekła zmusi go nawet do zaakceptowania idei własnego końca.
Nie licząc na pomoc swojego przyjaciela Davida Zimmera, który stopniowo przywróci mu nadzieję, witając go w domu, czerpiąc z jego skromnych rocznych oszczędności, a także z obecności młodej studentki Kitty Wu, której narrator początkowo oczarowany, zakocha się po uszy.
Nie tylko nie do poznania, ale także w poszukiwaniu odzyskanej niepodległości, MS Fogg zostaje asystentem dziwnego i egocentrycznego kaleki Thomasa Effinga. To początek inicjacyjnej podróży, pomiędzy wędrówkami, zbiegami okoliczności i przeznaczeniem, śladami przeszłości, o której sądził, że się skończyła ...
Ta powieść wyróżnia się jako reprezentacja tak bliskiego autorowi poszukiwania tożsamości i uniwersalnej niekompletności. Jest też Rousseauistyczny temat społeczeństwa, które deprawuje człowieka, i natury, która przeciwnie, odsłania w człowieku to, co jest prawdziwe, jego prawdziwą tożsamość; widać to dokładnie we fragmencie, w którym narrator „przyzwyczaja się” do życia w Central Parku.
Jego nazwa nawiązuje do wyjazdu: