La Bree-les-Bains

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy w Charente-Maritime .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

La Bree-les-Bains
La Bree-les-Bains
Kościół Matki Bożej Wniebowzięcia.
Herb La Brée-les-Bains
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Charente Maritime
Miasto Rochefort
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Île-d'Oléron
Mandat burmistrza
 Filip Chevrier
2020 -2026
Kod pocztowy 17840
Wspólny kod 17486
Demografia
Miły Brenais
Ludność
miejska 		689  mieszk. (2018 spadek o 4,04% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 95  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 46°00′58″ północ, 1°20′52″ zachód
Wysokość Min. 0  m
Maks. 11  mln
Powierzchnia 7,27  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Ile d'Oléron
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg La Bree-les-Bains
Geolokalizacja na mapie: Charente-Maritime
Zobacz na mapie topograficznej Charente-Maritime Lokalizator miasta 14.svg La Bree-les-Bains
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Bree-les-Bains
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Bree-les-Bains
Znajomości
Stronie internetowej www.labreelesbains.com

La Bree-les-Bains to miasto w południowo-zachodniej Francji , położony na wyspie Oleron w dziale z Charente-Maritime ( Region New Aquitaine ).

Jej mieszkańcy nazywani są Brénais i Brénaises .

Geografia

Lokalizacja

Gmina La Brée-les-Bains znajduje się w północnej części wyspy Oléron , w północno-zachodniej części departamentu Charente-Maritime .

Ogólnie rzecz biorąc, gmina La Brée-les-Bains znajduje się w południowo-zachodniej części Francji, w centrum wybrzeża Atlantyku, z którym graniczy, tworząc część „Atlantyckiego Południa”.

Położona między terytorium gminy Saint-Georges-d'Oléron , na południu i Saint-Denis-d'Oléron , na północnym zachodzie, gmina Brée-les-Bains ma drugi najmniejszy obszar spośród wszystkich gmin Île d'Oléron o powierzchni 7,27  km 2 , za Le Grand-Village-Plage .

Nadbrzeżna część miasta, skąpana w śluzie Antiochii i zwrócona w stronę Ile de Ré i La Rochelle , jest prawie całkowicie zurbanizowana; Ponadto większość domów w mieście znajduje się mniej niż 500  m od morza.Plaże Brée-les-Bains zapewniają miastu potencjał kąpielowy.

Zachodnia część miasta to pola; na południowym wschodzie znajdują się bagna oraz ośrodek hodowli ostryg.

Planowanie miasta

Typologia

La Brée-les-Bains to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Saint-Denis-d'Oléron, wewnątrzdepartamentalnej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 2 gminy i 2015 mieszkańców, z czego jest gminą podmiejską . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Gmina, granicząca z Oceanem Atlantyckim , jest również gminą przybrzeżną w rozumieniu ustawy z3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (47,1% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (70,8%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (22,8%), heterogeniczne tereny rolnicze (22,4%), tereny zurbanizowane (21,1%), śródlądowe tereny podmokłe (18,7%), nadmorskie tereny podmokłe (8,5%), sztuczne tereny zielone, nie -rolnicze (4,6%), łąki (1,9%), wody śródlądowe (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Wioska znajdowała się między dwiema lagunami. Z jednej strony łodzie dotarły do ​​młyna La Brée z Douhet, a z drugiej strony do obecnej drogi departamentalnej, gdzie do dziś widzimy quai de Roland. To miejsce jest zamieszkane od epoki kamienia.

La Bree jest również znany z kilku wraków, takich jak Saint-Eutrope (założyciel diecezji Saintes w IV th  wieku) legendarnego tradycja chata ( The Three Stones ) i „Młody Henry” załadowany złotem w Ameryce przez emigrantów wkraczających do kraju w 1820 roku.

Młyn jest najstarszym zabytkiem zidentyfikowanym w La Brée; że pochodzi z XVII -tego  wieku. Istnieje kilka pisowni nazwy: La Brée , La Bray lub La Braye , z których pierwsza jest najczęstsza. Jego pochodzenie jest niewątpliwie związane z gliną, „Bry”, której używano do wyrobu ceramiki i do wykładania słonych bagien.

Pod koniec średniowiecza ziemie dzielili zakonnicy i szlachta. Winnica i kultura to główne działania miasta, z rybołówstwem przybrzeżnym, w śluzach lub na nabrzeżu . Następnie słone bagna zajmują dwie laguny. Sól eksportowana jest do krajów Północy. Naleśnikarnia w porcie Douhet zajmuje dawny posterunek celny, a nabrzeże położone powyżej kanału to „Quai des Douaniers”.

W XIX -tego  wieku, La Bree zna swoją chwilę sławy literackiej, dzięki Pierre Loti . Uwiodła go „przyjazna ludność” i krajobrazy, które przywołuje w rzymskim d'un enfant . Kwitną piękne domy, zajmowane latem przez burżuazję i otoczone ziemią utrzymywaną przez rolników.

Około 1865 r. filoksera (mszyca winorośli) zdziesiątkowała winnice i zrujnowała ich właścicieli. Znaczna część ziemi jest odkupywana przez byłych rolników po niskich kosztach. Zniszczoną winnicę zastąpiły winorośle amerykańskie, znacznie bardziej odporne i które przyczyniły się do ich rozkwitu.

Drugiej wojnie światowej daje hamulec, wyspa znajduje się w strefie zakazanej przez administrację niemiecką i obejmujące bazę okrętów podwodnych z Pallice . Wyzwolenie Oléron miało miejsce dnia30 kwietnia i 1 st May 1.945, na tydzień przed kapitulacją Niemiec, rok po lądowaniu w Normandii.

Po tej dacie i uogólnieniu wakacji wyspa i jej plaże przyciągają wielu urlopowiczów. La Brée znajduje się w strategicznym miejscu z bezpieczną plażą w samym sercu wioski, ze znanymi miejscami do wędkowania i niezaprzeczalnym urokiem.

W 1953 La Brée stało się miastem La Brée-les-Bains, przez oderwanie od Saint-Georges-d'Oléron .

Na czele samodzielności gminy stoi Maurice Morandeau . Dziś jego imię nosi hala wielofunkcyjna i ulica. Od tego czasu dziewięciu burmistrzów i około 115 wybieralnych urzędników przeszło po sobie, aby wspierać i przekształcać miasto. Populacja bardzo się zmieniła: ludność pierwotnie pochodząca głównie z wyspy została zastąpiona populacją emerytowanych mieszkańców miast. Rzemieślnicy wciąż kwitną w dziedzinie budownictwa, usług, sklepów, a lokalny rynek zaspokaja większość potrzeb Brénais.

Zmieniła się również turystyka, przechodząc od obiektów kempingowych do bardziej skomplikowanych konstrukcji I wynajmu willi. Frekwencja zawsze wzrasta poza sezonem letnim , ewolucja rytmów pracy i oceaniczna łagodność mają z tym wiele wspólnego.

Heraldyka

Herb Blazon  : Łopaty w wiatraku trzypoziomowe z wnęką pokrytą srebrem, do szampana uszyty z lazuru naładowany kiścią winogron podszytych i listków złota, do dachu również uszyty z lazurowego diamentu z pięciu kawałków również ze złota

Administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
13 marca 1953 21 listopada 1953 (śmierć) Gaston Robert    
         
19 grudnia 1953 15 marca 1959 Olivier Monteau    
21 marca 1959 21 marca 1971 Maurice Jarrion    
21 marca 1971 11 stycznia 1972 (śmierć) Louis-Marie Eches    
24 marca 1977 27 czerwca 1985 André Lefevre PCF  
1985 1995 Pan Chevrier    
1995 2001 Pan Chevrier    
2001 2008 Yves Servat    
2008 2014 Jean-Jacques Naud    
2014 W trakcie Chantal Blanchard płyta DVD  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Region

Po reformie administracyjnej z 2014 r. zmniejszającej liczbę regionów Francji metropolitalnej z 22 do 13, gmina należy od1 st styczeń 2016do regionu Nouvelle-Aquitaine , którego stolicą jest Bordeaux . od 1972 do31 grudnia 2015, należał do regionu Poitou-Charentes , którego stolicą było Poitiers .

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1954 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 689 mieszkańców, co oznacza spadek o 4,04% w porównaniu do 2013 r. ( Charente-Maritime  : + 2,13%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1954 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009
360 417 525 573 578 644 760 743 758
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
2014 2018 - - - - - - -
701 689 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Struktura wiekowa

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (52,1%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (28,1%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (52,9%) jest wyższa niż stawka krajowa (51,6%).

Podział ludności gminy według grup wiekowych w 2007 r. przedstawia się następująco:

Piramida wieku w La Brée-les-Bains w 2007 roku w procentach
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,6  90 lat lub więcej 1,5 
20,7  75 do 89 lat 21,2 
28,6  60 do 74 lat 31,4 
18,2  45 do 59 lat 18,2 
11.2  30 do 44 lat 10,0 
9,5  15 do 29 lat 9,5 
11.2  Od 0 do 14 lat 8,2 
Piramida wieku departamentu Charente-Maritime w 2007 roku w procentach
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,5  90 lat lub więcej 1,5 
8,6  75 do 89 lat 11,9 
16,4  60 do 74 lat 17,1 
21,3  45 do 59 lat 21,1 
19,1  30 do 44 lat 18,5 
16,8  15 do 29 lat 14,7 
17,3  Od 0 do 14 lat 15,1 

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aktorka Sylvie Testud ma w mieście drugi dom.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Niektórzy postrzegają to jako przynależność geograficzną do południa Francji – w nawiązaniu do „Atlantyckiego Południa” drogiego geografowi Louisowi Papy – stąd La Brée-les-Bains, podobnie jak departament Charente-Maritime, można powiązać z dwoma dużymi geograficznymi grupy, Wielki Francuski Zachód i Wielki Francuski Południowy Zachód
  2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Goje z Charente-Maritime
  2. Louis Papy, Le Midi atlantique , atlas i geografia współczesnej Francji, Flammarion, Paryż, 1984, s.  21 .
  3. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
  4. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
  5. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  6. „  Jednostka miejska 2020 Saint-Denis-d'Oléron  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 25 marca 2021 ) .
  7. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  8. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  9. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  10. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  11. "  Gminy podlegające prawu wybrzeża.  » , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr ,2021(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  12. „  La loi littoral  ” , na www.collectivites-locales.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
  13. „  Prawo dotyczące rozwoju, ochrony i wzmocnienia linii brzegowej.  » , na stronie www.cohesion-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
  14. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  15. „  Miasto od wczoraj do dzisiaj  ” , na labreelesbains.com (dostęp 30 kwietnia 2015 ) .
  16. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  17. Organizacja spisu na insee.fr .
  18. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  19. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  20. „  Ewolucja i struktura populacji w La Brée-les-Bains w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 11 września 2010 r . ) .
  21. „  Wyniki spisu ludności Charente-Maritime w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 11 września 2010 r . ) .
  22. L'Express.fr: Lato w Oléron autorstwa Sylvie Testud