Narodziny |
1983 Muridke |
---|---|
Śmierć |
Kwiecień 1995 Muridke |
Narodowość | Pakistańska |
Czynność | Aktywista praw człowieka |
Status | Niewolnik ( d ) |
Różnica | Nagroda Reebok Human Rights (1994) |
---|
Iqbal Masih ( urdu : اقبال مسیح , ur4 kwietnia 1983do Muridke i zmarł16 kwietnia 1995w tym samym mieście) to młody Pakistańczyk sprzedany jako niewolnik w wieku czterech lat. Stał się znaną na całym świecie postacią w walce ze współczesnym niewolnictwem w wieku dziesięciu lat i został zamordowany w wyniku walki w 1995 roku, mając zaledwie 12 lat.
W 1998 roku Radiotelevisione Italiana , Arte i Red Film Group wyprodukowały film oparty na historii Iqbala Masiha pod tytułem Iqbal - Nie dla niewolnictwa dzieci .
Iqbal Masih urodził się dnia 4 kwietnia 1983w Muridke, małej wiosce niedaleko Lahore w Pakistanie. Jej bardzo biedna rodzina musiała pożyczyć pieniądze (od lichwiarza , po wysokim oprocentowaniu), aby opłacić lekarstwa matki i zapewnić jej utrzymanie. Dług stale rośnie i Iqbal, w wieku czterech lat, zostaje sprzedany przez rodziców za równowartość 12 USD, aby pomóc go spłacić: w istocie niewola za długi to system spłaty powszechny w Pakistanie. Zadłużeni rodzice często oddają swoje dzieci za niewielkie pieniądze i to praca dziecka spłaca dług. Jednak pracodawca potrąca z wynagrodzenia dziecka koszty wyżywienia, zakwaterowania i grzywny nakładane w przypadku wykroczenia. W istocie dług nie może więc zostać nigdy spłacony: dziecko pozostaje niewolnikiem swojego pracodawcy.
Iqbal pracował najpierw w cegielni , potem w warsztacie tkackim , dwanaście godzin dziennie. Jest przykuty łańcuchem od rana do nocy. Ze względu na bardzo wiele godzin pracy i niedożywienie, w wieku 12 lat Iqbal był wielkości sześciolatka. Mimo to Iqbal nauczył się pisać i czytać dzięki innej niewolnicy imieniem Maria.
Pewnego dnia, gdy miał dziewięć lat, Iqbal i jego nieszczęśni towarzysze wymykają się z fabryki dywanów. Podczas tego lotu spotkał prawnika Eshana Ullaha Khana , prezesa stowarzyszenia Front Wyzwolenia przeciwko Przymusowej Pracy Dzieci (BLLF). Eshan Ullah Khan pomaga mu wyjść z niewoli i od dziesiątego roku życia Iqbal staje się jedną z postaci publicznych w walce ze współczesnym niewolnictwem na poziomie globalnym.
„Nie kupuj krwi dzieci! To krzyk, który popycha Iqbal i który zdenerwuje sumienie. Stając się rzecznikiem BLLF, Iqbal udał się do Europy i Stanów Zjednoczonych, aby walczyć z pracą dzieci i wygłosił liczne przemówienia, aby dać świadectwo swojej historii. Pod naciskiem międzynarodowym rząd pakistański zamknął kilkadziesiąt fabryk dywanów, w których dzieci pracowały w niewoli , uwalniając ponad 3000 dzieci.
W 1994 roku Iqbal był jednym ze zdobywców nagrody Reebok za prawa człowieka , nagrody Fundacji Reebok , wraz z sumą pieniędzy, którą chciał przeznaczyć na studia prawnicze.
Iqbal nie żył wystarczająco długo, aby przejść do uczelni: podczas jazdy rowerem z dwoma przyjaciółmi w swojej wsi, jest on zamordowany na16 kwietnia 1995, w wieku dwunastu lat. Okoliczności morderstwa pozostają niejasne, ale podejrzenie wisi nad pakistańską „mafią dywanową”, która za wszelką cenę chciała uciszyć tę zawstydzającego rzecznika.
Dziś Iqbal stał się jednym z symboli walki z wyzyskiem dzieci.
W 2000 roku Iqbal otrzymał pośmiertnie nagrodę dla dzieci na świecie za prawa dziecka (w) .
Założono kolektyw Iqbal-Masih, który poprzez swój akt założycielski, Apel Épinal , działa na rzecz promowania i stosowania Międzynarodowej Konwencji Praw Dziecka .
W styczeń 2009The Kongres Stanów Zjednoczonych ustanowił doroczną nagrodę The Masih nagrodę Iqbal dla Eliminacji Pracy Dzieci .
Praca i śmierć Iqbala zainspirowały 12-letniego chłopca z Kanady , Craiga Kielburgera (we) , do poświęcenia swojego życia sprawie Iqbala i stworzenia organizacji Free the Children .
Tahar Ben Jelloun składa mu hołd w swojej bajce dla młodych ludzi The Lost School (Folio Junior), w której młody afrykański nauczyciel opiera się na bohaterstwie młodego chłopca, aby obudzić sumienie swoich uczniów i usunąć ich z fabryki. W swojej piosence Esclave 2000, francuski zespół rapowy Assassin składa hołd, między innymi, pamięci Iqbala Masiha, zajmując wyraźne stanowisko przeciwko jakiejkolwiek formie niewolnictwa, zilustrowane kilkoma przykładami, w tym Iqbala Masiha. Pierre Bachelet w swoim ostatnim albumie Une autre lumière , wydanym w 2001 roku, również oddaje hołd Iqbalowi Masihowi w piosence Iqbal (słowa Alaina Damecour, muzyka Pierre Bachelet).
W 2010 r. Jedna z „wiosek” zgromadzenia CitéCap, zorganizowanego przez Scoutów i Przewodników Francji, nosi imię Iqbal Masih.
Wreszcie możemy zauważyć, że w mieście Saint-Denis w 1998 r. Otwarto szkołę wyższą im. Iqbala Masiha w dzielnicy La Plaine .