Istrebitelnaja Samokhodnaya Ustanovka 122 | |
![]() Polski ISU-122 | |
Funkcje usługi | |
---|---|
Usługa | Działo samobieżne |
Użytkownicy | związek Radziecki |
Konflikty | Druga wojna światowa |
Rok poczęcia | 1943 |
Główne cechy | |
Załoga | 4 lub 5 |
Długość | 9,85 m |
Szerokość | 3,07 m |
Wysokość | 2,48 m |
Msza w bitwie | 45,5 ton |
Ekranowanie (grubość / nachylenie) | |
Zastawianie | Od 90 do 120 mm |
Uzbrojenie | |
Główne uzbrojenie | 1 armata A-19S 122 mm, dostarczana z 30 nabojami |
Uzbrojenie dodatkowe | DShK |
Mobilność | |
Silnik | |
Zawieszenie | Drążek skrętny |
Prędkość drogowa | 37 km / h |
Specyficzna moc | |
Autonomia | 220 km |
ISU-122 ( Istrebitelnaja Samokhodnaya ustanovka 122 ) to działo samobieżne z II wojny światowej wykorzystywane przez ZSRR .
Zbudowany w 3000 jednostek, zamontowany na podwoziu JS-2 , wyposażony w działo 122 mm , ISU 122 to 46-tonowy, mocno opancerzony czołg bojowy.
ISU-122 był używany na froncie wschodnim w latach 1944–1945, najpierw jako działo samobieżne, a następnie jako niszczyciel czołgów ; jego pocisk kal. 122 mm rzeczywiście może oderwać wieżyczkę czołgu przez zwykły wybuch eksplozji, unieruchamiając w ten sposób pojazdy opancerzone napotykane podczas posuwania się naprzód.
Jest używany jak każdy radziecki sprzęt pancerny, zarówno w walce, jak iw głębokim szoku.
Niektóre czołgi były wyposażone w przeciwlotniczy karabin maszynowy DShK 12,7 mm . W 1945 roku wersja 122-S posiadała działo 122 mm wyposażone w hamulec wylotowy.
Kilka egzemplarzy eksponowanych jest w Petersburgu , w Muzeum Pancernym Kubinka , w Centralnym Muzeum Sił Zbrojnych , w Muzeum Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w Kijowie, a także na Białorusi iw Polsce .