Henryk ze Szkocji

Henry of Scotland znany jako Henry of Huntingdon lub Henry of Northumberland (około 1115 -12 czerwca 1152), Hrabia Northampton i Huntingdon oraz hrabia Northumberland , jest drugim synem króla Dawida I st. Szkocji († 1153) i jego żony Maud of Huntingdon († 1131), córki hrabiego Waltheofa .

Biografia

Po zniknięciu jego starszego brata Malcolma pozostaje ostatnim żyjącym synem ojca i zostaje spadkobiercą tronu. Około 1128 r. Był związany z rządem swego ojca i najprawdopodobniej został oficjalnie ogłoszony następcą króla, gdyż w 1144 r. Pojawił się jako „desygnowany” ( rex desygnatus ).

Kontynuował wraz z ojcem politykę modernizacji Królestwa Szkocji, które jest w trakcie kopiowania swojego funkcjonowania na inne europejskie królestwa. Szczególnie kojarzy się z historycznymi pretensjami swojego ojca do północnej Anglii . Obaj mężczyźni kilkakrotnie najeżdżają terytorium Anglii za panowania Stefana Anglii , zaspokajając własne interesy oraz interesy swojej kuzynki Matyldy Cesarzowej , walczącej ze Szczepanem o tron ​​Anglii.

W 1136 r. W ramach pierwszego traktatu z Durham uzyskał miasto Doncaster i lordostwo Carlisle  ; a także spadek po matce, tytuł i honor Huntingdon, kosztem jego przyrodniego brata Simona (II) de Senlis . Jednak wydaje się, że nigdy nie użył tego tytułu. Złożył hołd Stephenowi w Yorku w 1136 r. I przy tej okazji został obdarzony tym zaszczytem, ​​ku wielkiemu konsternacji Ranulf de Gernon , hrabiego Chester , który twierdził, że został lordem Carlisle.

W Styczeń 1138Henry David I st inwazji znowu na północy Anglii po bezskutecznie o koncesję z Northumberland Stephen. Plik22 sierpnia 1138, armia Normanów spotyka armię szkocką i pokonuje ją podczas Bitwy o Sztandar . Mówi się, że Henri wyróżnił się szczególnie, prowadząc szarżę na flance armii normańskiej. Pomimo klęski ze Szkocją Étienne wynegocjował drugi traktat z Durham , zawarty w dniu9 kwietnia 1139. Dzięki temu ostatniemu Étienne przywraca Henry'emu honor Huntingdon i nadaje mu Northumberland , jednak z gwarancjami zapewniającymi go, że terytorium pozostanie pod kontrolą Normanów.

Zaraz potem poślubił Adę de Warenne , córkę Guillaume (II) de Warenne i Isabelle de Vermandois , najprawdopodobniej na prośbę Etienne'a z Anglii. Następnie spędził lato walcząc u boku tego ostatniego.

Stosunki dyplomatyczne z Anglią zostały definitywnie zerwane w 1141 r., A tytuł i honor Huntingdon przypadł wówczas Simonowi (II) de Senlis . Zaraz potem Henry pomaga ojcu w nowej inwazji na Anglię, która pozwala na aneksję terytorium sięgającego Ribble i Tees (być może po prostu Tyne ). Podbite terytorium jest rządzone bez normańskich sporów, a Henry nawet wybił monety na swoich podobiznach w Bamburgh , Carlisle i Corbridge .

Plik 22 maja 1149, To sponsoruje dubbing z Henri Plantagenet , przyszłego Henryka II z Anglii. On umarł na12 czerwca 1152, prawdopodobnie w Peebles i jest pochowany w Kelso Abbey . Northumberland następnie udaje się do swojego drugiego syna, przyszłego króla Williama I st Szkocji . Jego śmierć była bardzo dotkliwym ciosem dla Królestwa Szkocji , ponieważ kiedy jego ojciec zmarł w następnym roku, szkocki władca miał zaledwie dwanaście lat.

Rodzina i potomkowie

W 1139 poślubił Adę de Warenne (około 1123-1178), córkę Guillaume (II) de Warenne i Isabelle de Vermandois , z którą miał sześcioro dzieci:

• Malcolm IV (1141–1165), król Szkocji;
• Wilhelm Lew (1143-1214), król Szkocji;
• David (1152-1219), hrabia Huntingdon  ;
• Małgorzata , żony w 1160 Duke Conan IV Bretanii († 1171), a następnie w 1175 w Onfroy (iii) Bohun († 1181) Pan Trowbridge  ;
• Ada , żona hrabiego Florenta III Holandii  ;
• Maud lub Mathilde († 1152).

Uwagi i odniesienia

1. Keith Stringer, „Henry, hrabia Northumberland (ok. 1115–1152)”, w Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, wrzesień 2004; wydanie internetowe, maj 2006.
2. Keith Stringer, „Ada, hrabina Northumberland (ok. 1123–1178)”, Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, 2004.

Zobacz też

Bibliografia

• Keith Stringer, „Henry, Earl of Northumberland (ok. 1115–1152)”, w Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, wydanie internetowe,Maj 2006.

Linki zewnętrzne

• Earls of Huntingdon na średniowiecznych ziemiach.